Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΣΑΣ , ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΝΑ ΣΑΣ ΓΡΑΨΩ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΟΝΟΜΑΖΟΜΑΙ ΜΑΡΙΑ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ 32 ΕΤΩΝ...ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΥΟ ΕΥΚΟΛΕΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΕΣ-ΕΧΩ ΔΥΟ ΚΟΡΟΥΛΕΣ 4,5 ΚΑΙ 3 ΕΤΩΝ-ΕΜΕΙΝΑ ΕΓΚΥΟΣ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΗ!ΤΟΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΟ ΝΟΕΜΒΡΙΟ ΕΚΑΝΑ ΤΟ ΤΕΣΤ ΚΑΙ ΝΑΙ! ΗΤΑΝ ΘΕΤΙΚΟ...ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΡΙΜΗΝΟ ΚΥΛΗΣΕ ΟΜΑΛΑ,ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ,ΜΠΗΚΑ ΣΤΟΝ ΤΕΤΑΡΤΟ ΜΗΝΑ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΑΦΟΥ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΟΛΑ ΠΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΑΞΕΙ ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΧΩ ΞΕΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΗΣ ΑΠΟΒΟΛΗΣ...13/01/12 ΞΕΚΙΝΗΣΕ Η ΑΙΜΟΡΑΓΙΑ...ΑΠΟΚΟΛΛΗΣΗ ΠΛΑΚΟΥΝΤΑ!ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΑΙΜΟΡΑΓΩ ΕΝΩ ΗΜΟΥΝ ΞΑΠΛΩΜΕΝΗ-ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΜΕ ΣΤΑ ΚΑΛΑ ΤΩΝ ΚΑΘΟΥΜΕΝΩΝ-ΠΑΡ΄ΟΛΑ ΑΥΤΑ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΜΕ ΚΑΘΗΣΥΧΑΣΕ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΜΟΥ ΟΤΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΙ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΑΠΛΑ ΝΑ ΜΕΙΝΩ ΞΑΠΛΑ, UTROGESTAN ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ.ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΕΧΑΝΑ ΑΙΜΑ ΩΣΠΟΥ ΕΦΤΑΣΑ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΝΑ ΧΡΕΙΑΣΤΩ ΝΟΣΗΛΕΙΑ ΚΑΙ 5 ΦΙΑΛΕΣ ΑΙΜΑ.ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΗΤΑΝ ΦΡΙΚΙΑΣΤΙΚΕΣ , ΟΙ ΝΥΧΤΕΣ ΔΕ... ΕΝΙΩΘΑ ΤΗ ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΝΑ ΚΛΩΤΣΑΕΙ ΚΑΙ ΕΛΕΓΑ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΕΙ, ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΑΛΛΑ... ΤΙΠΟΤΑ.ΜΕΤΑ ΑΠΟ 8ΜΕΡΕΣ ΞΑΠΛΩΜΕΝΗ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΜΟΥ ΕΒΑΖΑΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΙΜΑ,ΟΡΟΥΣ ,ΥΠΟΘΕΤΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΒΙΩΣΕΙΣ ΗΡΘΑΝ ΤΑ ΑΣΧΗΜΑ ΝΕΑ...15/02/12 ΚΑΙ ΕΝΩ ΕΜΠΑΙΝΑ ΣΤΟΝ ΠΕΜΠΤΟ ΜΗΝΑ ,ΜΟΥ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΑΝ ΠΩΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΜΠΩ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ ΓΙΑ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ.ΤΟ ΑΙΜΑ ΕΙΧΕ ΠΕΡΑΣΕΙ ΣΤΗΝ ΜΗΤΡΑ ΚΑΙ ΘΑ ΕΒΛΑΠΤΕ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΟΥ.ΟΥΤΕ ΕΓΩ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΠΕΡΑΣΑΝ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΩΡΕΣ... ΝΑ ΝΙΩΘΩ ΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΝΑ ΚΛΩΤΣΑΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ, ΤΕΛΕΙΩΣΕ...ΕΚΛΑΙΓΑ ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΑ ΓΙΑΤΙ ΗΞΕΡΑ ΤΙ ΘΑ ΤΗΣ ΣΥΜΒΕΙ...ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΣΑ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΩ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΕΦΙΑΛΤΗ...ΕΒΛΕΠΑ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΚΟΠΕΛΕΣ ΝΑ ΓΕΝΝΑΝΕ ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΠΛΑ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΝΑ ΜΟΥ ΠΑΡΟΥΝ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ.ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ , ΜΠΗΚΑ ΓΙΑ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΜΩΡΟ ΕΧΩ ΜΙΑ ΓΑΖΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΟ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ ΠΟΥ ΕΧΑΣΑ.ΤΩΡΑ ΑΝΑΡΡΩΝΩ ΣΠΙΤΙ ΠΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΥΠΕΡΗΧΟΥΣ ΤΗΣ...ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΛΟΧΕΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΟΥ...ΚΛΑΙΩ...ΚΛΑΙΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΘΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ ΝΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΩ ΠΟΤΕ ΜΟΥ.ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΕΙ ΠΟΝΑΩ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ...

Δημοσίευση

Λυπάμαι πάρα πολύ γι' αυτό που σου συνέβη...

Δεν έχω λόγια να σου πω.

Πάρε αγκαλιά τα άλλα σου παιδάκια, κι πάρε δύναμη απ' αυτά! Προσπάθησε να το ξεπεράσεις για χάρη τους. Εμείς είμαστε εδώ για σένα.

Δημοσίευση

Κοριτσι μου πολυ λυπαμαι..τι να πω?οτι και να πω ειναι πολυ λιγο μπροστα σε ολο αυτο που περνας..εχω χασει κι εγω τις δυο πρωτες μου εγκυμοσυνες..την πρωτη απωλεια την βιωσα κι εγω πολυ ασχημα..τουλαχιστον εχεις τα δυο κοριτσακια σου κι αυτο ειναι το μεγαλυτερο στηριγμα που θα μπορουσες να εχεις..

Ευχομαι συντομαι να ξανανιωσεις αυτα τα σκιρτηματα στην κοιλια σου κι ο θεος να σου στειλει ενα γερο μωρακι και μια καλη επομενη εγκυμοσυνη..

Δημοσίευση

Ότι και να πω είναι λίγο.. Ο πόνος είναι μεγάλος. Εγώ έχασα το πρώτο μου σποράκι στην 9η εβδομάδα και ακόμη δεν το έχω ξεπεράσει παρόλο που μετά έγινα μανούλα. Πόσο μάλλον εσύ που την ένιωθες να κλωτσάει στη κοιλιά σου. Πονάω κάθε φορά που διαβάζω κάτι τέτοιο.

Δε σου λέω υπομονή γιατί δεν υπάρχει..

Δε σου λέω ότι θα περάσει γιατί ΔΕΝ θα περάσει..

Απλά θα απαλύνει ο πόνος με το χρόνο..

Θρήνησε για το μωράκι σου. Μην τα κρατάς μέσα σου. Εδώ είμαστε όπως σου είπε και η προηγούμενη κοπέλα. Να μπαίνεις και να μας γράφεις!

Δημοσίευση

mariazan διαβασα την ιστορια σου και βουρκωσα :cry::cry:

Εμεις δεν εχουμε ακομα μωρακι ειναι καθ'οδον, και μας ταλαιπωρεισε το θεμα αυτο μεχρι να μεινω εγκυος.Εγω ξεκινησα με δυδιμη κυηση και την εκτη εβδομαδα ειχα αιμοραγια και χασαμε το ενα εμβρυακι.Ο λογος που με συγκυνησες παραπανω ειναι οτι ειμαι σχεδον στην 20η και δοξα το θεο προχωραμε με το ενα και παμε καλα.

Αν καταλαβα καλα η αιμοραγια σου ξεκινησε γυρω στην 16η εβδομαδα?

Παρε δυναμη τωρα απο τα παιδακια σου και ο χρονος σιγα σιγα θα σε γιατρεψει.Ευχομαι αργοτερα να ερθει παλι ενα μωρακι και να μεινει :YMHUG::YMHUG::YMHUG::YMHUG::YMHUG:

Δημοσίευση

kalimera sygkinithika polu giati mou xupnises mnimes h aderfh mou akribos thn idia katastasei me esena biose to mono pou exo na sou po k na me akouseis se pararakalo gia na mhn to metanioseis argotera einai na mhn koliseis sto parelthon na epikentrotheis sthn oikogenia sou k sto spiti sou k na perneis dynamh apo ekei na koitaxeis ta paidakia sou de xero an sou dino dunamh makari esto k ligo na doxazeis ton theo pou exeis 2 kouklakia k pou xereis k sto mellon isos ena trito moraki na sbisei ths pliges sou alla akoma k an den erthei na epikentrotheis sta paidakia sou kalo kouragio k dynami

Δημοσίευση

ελα βρε κοπελα μου

πωπω

εισαι καλα στην υγεια σου και εχεις 2 ακομα παιδακια να σου κρατανε συντροφια

ο θεουλης να αναπαψει την ψυχουλα του

να χαιρεσαι την οικογενεια σου

Δημοσίευση

Καταλαβαινω πως περνας,γιατι ειχα μια κυηση που ηταν παλλινδρομη και εχασα το μωρακι στις 6 εβδομαδες και μετα απο 2 μηνες εμεινα παλι εγκυος οπου ενω ξεκινησε η κυηση φυσιολογικα εφτασα στην 23 εβδομαδα να εχω αποκολληση απο το πουθενα και να ειμαι ξαπλα εδω και14 μερες ,κι ενω πηρα μια τρομαρα και εχασα το εδαφοος κατω απο τα ποδια μου,Ευχαριστω τον Θεο που μου εδωσε ελπιδα και κουραγιο,κι ετσι βλεπω πως σιγα-σιγα αρχιζω να αναρρωνω και η ψυχολογια μου αρχιζει να ανεβαινει.

Ευχομαι να μπορεσεις να παρεις δυναμη απο τους ανθρωπους που σ'αγαπανε και να μπορεσεις να το ξεπερασεις πιο ευκολα,και ποτε μην παψεις να ελπιζεις για τιποτα.Το σημαντικοτερο ειναι οτι εχεις 2 παιδακια παρε απ'αυτα το χαμογελο τους και την αγαπη που σου δινουν και καντο γιατρικο για σενα.

Δημοσίευση

Μαρακι λυπαμαι πολυ,ξερω τι περνας γιατι και εγω εχω χασει ενα μωρακι 12βδ και 3 ημ....

αυτο που λενε ελα μωρε εχεις παιδια,ειναι μεγαλη χαζομαρα......οσα και παιδια και να εχει μια μανα...οταν συμβει κατι σε καποιο απο αυτα....βιωνει μεγαλο κενο!!!!

κανε κουραγιο,ο χρονος πραγματικα ειναι γιατρος σε αυτες τις περιπτωσεις

προσπαθησε να δωσεις ολη σου την αγαπη στις ζουζουνιτσες σου,οποτε και οταν μπορεις!

σε φιλω [smilie=icon_flower.gif]

Δημοσίευση

ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ!!ΛΥΠΑΜΑΙ ΤΟΣΟ!!ΠΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΟΝΑΕΙ ΑΥΤΟ ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ!!ΑΓΚΑΛΙΑΣΕ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΙΛΗΣΕ ΣΕ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ.ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΛΑΙ ΣΟΥ!ΥΠΟΜΟΝΗ!ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΑΓΚΑΛΙΕΣ

Δημοσίευση

Παντα οταν ακουω τετοια ολες οι λεξεις μου φαινονται φτωχες...Λυπαμαι για την απωλεια σου! Ευχαριστησε το Θεο για τα υγιη σου μωρακια, ειναι ευλογια, παρε δυναμη απο αυτα και οπως σου ειπαν και πιο πανω μη φοβασαι να θρηνησεις. Μια μανα αγαπαει ολα τα παιδια της οσα κι αν εχει το ιδιο! Κουραγιο και υπομονη μεχρι να απαλυνει ο πρωτος πονος...Εδω ειμαστε...για το ελαχιστο που μπορουμε να προσφερουμε...

Δημοσίευση

Κοιτα τα παιδακια σου και παρε κουραγιο απο αυτα. Ευχαριστω τον Θεο που δεν εχω περασει τετοια απωλια. δεν ξερω τι λογια να σου γραψω αλλα ξερω οτι πονεσα αρκετα οταν διαβασα την ιστορια σου.

Κουραγιο σου ευχομαι και σιγα σιγα να αναρρωσει η ψυχη σου.

Δημοσίευση

καταρχην λυπαμαι πολυ για την απωλεια σου και να ξερεις οτι σε νιωθω απολυτα....εγω εκανα καισαρικη στην 26η εβδομαδα,διδυμη κυηση και μετα απο 7 μαρτυρικες μερες στην μενν τα εχασα και τα 2 τα αγγελουδια μου.η δικη μου συμβουλη,μην φοβασαι να θρηνησεις και να κλαψεις και να χτυπηθεις αν αυτο σε ανακουφιζει γλυκια μου,μονο προσεχε τα αλλα παιδακια σου που σε εχουν αναγκη......πολλες αγκαλιες απο μενα...

Δημοσίευση

mariazan είναι όντως φτωχά τα λόγια, ωστόσο πάρε δύναμη απο τα παιδάκια σου και τους ανθρώπους που σε αγαπούν κ προσπάθησε! όλα μάλλον γίνονται για κάποιο λόγο, τον οποίο είναι τόσο δύσκολο σε τέτοιες στιγμές να εξηγήσουμε κ να κατανοήσουμε...... κουράγιο βρε κοπέλα μου!

anny295 εύχομαι σύντομα να αποκτήσεις τα αδελφάκια των μωρών σου κ να βιώσεις πολλή ευτυχία!

το εύχομαι για όλες τις κοπέλες!

Δημοσίευση

Κοριτσι μου πραγματικα λυπαμαι!

Ειλικρινα ξερω ποσο ασχημο ειναι γιατι κι εγω εχασα ενα μωρακι οταν ημουν στην 9η βδομαδα!

Ποσο μαλλον εσυ κοπελα μου που το νιωσες κιολας!

Προσπαθησε να στηριχτεις στα παιδακια σου και στον αντρουλη σου που σε χρειαζονται!

Κουραγιο και Πιστη Στο Θεο και Στην Παναγια κοριτσακι μου!

  • 2 weeks later...
Δημοσίευση

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ.ΟΛΕΣ!ΗΘΕΛΑ ΠΟΛΥ ΝΑ ΞΑΝΑΓΡΑΨΩ ΝΩΡΙΤΕΡΑ ΑΛΛΑ ΟΠΟΤΕ ΤΟ ΤΟΛΜΟΥΣΑ ΜΕ ΕΠΙΑΝΕ ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΠΛΑ ΤΟ ΑΠΕΦΕΥΓΑ.ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΕ ΣΥΓΚΗΝΗΣΑΤΕ ,ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ΚΑΝΑΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΟΙ ΓΥΡΩ ΜΟΥ ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΝ...ΜΟΥ ΜΙΛΗΣΑΤΕ!!!ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΠΡΟΣΠΟΙΕΙΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ...ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΟΝΤΑΙ ΛΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΥΝΕΒΗ ΠΟΤΕ,ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΔΕ... ΛΕΣ ΚΑΙ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΑΝΤΙΚΡΥΣΟΥΝ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΣΟΥ...ΑΚΟΜΗ ΚΛΑΙΩ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΤΗΝ ΚΟΡΟΥΛΑ ΠΟΥ ΕΧΑΣΑ, ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΔΕΙΧΝΩ ΚΑΙ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΙ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΟ ΜΕ ΤΙΣ ΚΟΡΟΥΛΕΣ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΟΠΩΣ ΠΡΙΝ.ΕΧΩ ΑΛΛΑΞΕΙ!

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΠΑΛΙ !ΣΑΣ ΕΧΩ ΟΛΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ!

  • 4 weeks later...
Δημοσίευση

γεια και απο μενα αχ κοριτσι μου ποσο σε καταλαβαινω,υπομονη μονο αυτο εχω να σου πω ...ο θεος μαζι μας ...αλλα και παλι σκεφτομαι γιατι καισαρικη αναρωτιεμαι γιατι εφαγες ενα μαχαιρι για πιο λογο? το μωρο δεν ηταν βιωσιμο γιατι να σου κανουν καισαρικη υπομονη κοριτσι μου ξερω τι ειναι να εισαι λεχωνα χωρις μωρο 3 φορες το εζησα και μαλιστα η τριτη ηταν και η φαρμακερη που λενε

Δημοσίευση

γεια σου Μερη !σ΄ευχαριστω πολυ για την συμπαρασταση αλλα... τι σου συνεβη εσενα? 3 φορες? πραγματικα λυπαμαι... ευχομαι να ειναι ολα καλα τωρα αν και αν κρινω απο αυτο που ακομη ζω σιγουρα ειναι πολυ δυσκολο! εγω εφαγα μαχαιρι αναγκαστικα , αφου ειχα ηδη δυο καισαρικες και το μωρο ναι μεν δεν ηταν βιωσιμο αλλα ηταν αρκετα μεγαλο (στον 5 μηνα ),

Δημοσίευση
γεια σου Μερη !σ΄ευχαριστω πολυ για την συμπαρασταση αλλα... τι σου συνεβη εσενα? 3 φορες? πραγματικα λυπαμαι... ευχομαι να ειναι ολα καλα τωρα αν και αν κρινω απο αυτο που ακομη ζω σιγουρα ειναι πολυ δυσκολο! εγω εφαγα μαχαιρι αναγκαστικα , αφου ειχα ηδη δυο καισαρικες και το μωρο ναι μεν δεν ηταν βιωσιμο αλλα ηταν αρκετα μεγαλο (στον 5 μηνα ),

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ συμπαραστη θα εχουν ολα τα κοριτσια απο μενα που εχουν περασει κατι τετοιο ειναι πολυ δυσκολο αυτο να χανεις το μωρο σου σε μεγαλη εβδομαδα το καταλαβενω απολυτα εγω τα εχασα τα 2 23 εβδομαδων και το αλλο 26 εβδομαδα εννοειτε το τριτο με καισαρικη και καταλαβενω ποσο ποναει η ολοι διαδικασια,ευχομαι σε ολους δυναμη και δεν τελιωνη η ζωη μας προχοραμε και οτι ερθει ας ειναι καλοδοχομενο και θα το αντιμετοπισουμε ..να συμπληροσω τα μωρα τα εχασα λογο βαριας θρομβοφιλιας εννοειτε πως εκανα αντιπητκηκες αλλα δεν απεδωσε..αυτα καλυτερα οσο μπορουμε να προσπαθουμε γαι το καλυτερο ΦΙΛΙΑ ΜΑΡΙΑ....

  • 3 months later...
Δημοσίευση

σε νιωθω 100%,με τον καιρο θα απαλυνει ο πονος.εχασα το 1ο μου μωρακι στην 32η εβδομαδα,και τωρα στην 16η θα πρεπει να κανω τερματισμο της εγκυμοσυνης επειδη διαγνωσθηκε σοβαρη καρδιοπαθεια....δυναμη και κουραγιο.Θα ηθελα και γω να κανω καισαρικη τωρα αλλα δεν γινετε,θα γεννησω κανονικα,οπως και το 1ο μου..

  • 3 months later...
Δημοσίευση

κουραγιο κοπλεα μου κουραγιο..........ξερω οτι εινα ιλεξεις απλες....αλλα ο χρονος θα επουλωσει αυτην την πληγουλα οπως ξερει και κανει παντα...αρκετα καλα...αρκει να τον αφησουμε να το κανει....αγκαλιασε τα αγγελουδια σου και ζουλα τα κι φιλα και κλαψε γοερα...ο θεος ξερει ποσο θα ηθελες να εχεις και το τριτο αναμεσα σας....αλλα το ηθελε κοντα του....για τους δικους του λογους.....να εισαι γερη δυνατη και ευτυχισμενη... φιλικα, ευα

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Αυτό ακριβώς έκανα στην μεγάλη μου γιατί ήταν (και είναι) ένα παιδί δύσκολο στον ύπνο. Φτάσαμε 2 ετών για να κοιμηθεί σερί.  Σε τέτοια παιδιά (velcro babies), βοηθάει τρομερά η συγκοιμηση. Είναι ο μόνος τρόπος για να κοιμηθεί η μαμά. Ευτυχώς το δεύτερο, βγήκε τελείως διαφορετικό και δεν χρειάστηκε ούτε ένα βράδυ να κοιμηθούμε μαζί. Έπιασαν τόπο τα λεφτά που είχα δώσει κάποτε για το λίκνο 😂 @Naty_ κορίτσι μου υπάρχουν κάποιοι τρόποι για να μάθει το μωράκι σιγά σιγά να κοιμάται λίγο πιο αυτόνομα, αλλά είναι τόσο μικρουλι ακόμα που έχει ανάγκη την αγκαλιά σας. Ειδικά αν πονάει... Είναι επίσης όπως έγραψα πιο πάνω και θέμα ιδιοσυγκρασίας του κάθε μωρού.  Να βάζεις τον καθένα στη θέση του αν σου λένε βλακείες (γιατί βλακείες λένε ξεκάθαρα). Προσωπικά με βοήθησε πολύ το σεμινάριο βρεφικού ύπνου της m for mamma (έτσι είναι το όνομα της σελίδας στο Instagram). Τσεκαρε το αν θέλεις γιατί με την μεγάλη μου αυτό το "πάνω κάτω στο δωμάτιο" το πλήρωσα κάπως ακριβά μέχρι που πήγε 14 μηνών και μου έπεσαν τα χέρια και η μέση, και το έκοψα αναγκαστικά γιατί ήμουν έγκυος.  Στέλνω αγωνιστικούς χαιρετισμούς 🩷
    • Να σου ζήσει κορίτσι μου, γέρος και τυχερός να είναι και να έχετε μια υπέροχη ζωή 🧿🩷 Θα σου πω και γω με τη σειρά μου να δώσεις χρόνο. Θα δεις πως σιγά σιγά όλα θα μπουν στη θεση τους και θα τα καταφέρεις άψογα. Η αρχή είναι όντως δύσκολη, όχι μόνο για τα πρώτα μας παιδάκια, αλλά και για εμάς τις ίδιες. Και εγώ έτρεμα τη στιγμή που θα έρθουμε στο νησί και θα μείνω ολομόναχη με τα δύο μωρά. Αλλά βρήκα τα πατήματα μου σιγά σιγά και η μεγάλη συνήθισε και έστρωσε πολύ η συμπεριφορά της.  Θα σου πω μόνο ότι καταφέρνω τα μεσημέρια και τις κοιμιζω και τις δύο ταυτόχρονα  (ναι ταυτόχρονα!) και ξαπλώνω και εγώ. Το θεωρώ προσωπικό μου επίτευγμα αυτό 😂😂 Να περάσετε υπέροχα τις γιορτές, και να χαρεις όσο μπορείς αυτή τη βρεφική μωρουδιλα που ξέρεις πόσο γρήγορα φεύγει 🥹🩷
    • Καλησπερα κοριτσια,χρονια πολλα με υγεια για ολους μας. Πως περνατε με τα νινακια σας?
    • Εφοσον θηλαζεις αντι να κουραζεσαι με ολη αυτη την κατασταση με βολτες και πανω κατω και λικνα και ξαναμανα, κανε συγκοιμηση (ακολουθωντας τους κανονες ασφαλειας) και θα ηρεμησεις κι εσυ και το παιδι. Εγω και τα τρια μου παιδακια ετσι τα κοιμιζα / κοιμιζω. Τα δυο μαλιστα διδυμακια. Το μεγαλο μου θηλαζε σχεδον τρια χρονια και υπνο χωρις στηθος δεν εκανε πανω απο μια ωρα κι αυτο παντα διπλα μου. Οποτε κρεβατι μαζι, και υπνος παραλληλα με το θηλασμο. Με τα διδυμα επισης, κρεβατι μαζι, δεξια κι αριστερα μου και οποιο ξυπναει το θηλαζω ενοσω ξαπλωνω. Αν τυχει και ξυπνανε και τα δυο ειναι το ζορι, γιατι πρεπει να καθισω για να τα βαλω μαζι και καθολου δεν αντεχω μες στη νυχτα 🤣🤣🤣 Παντως ξεκινα τη συγκοιμηση και θα με θυμηθεις. Και το παιδι θα ειναι ηρεμο και ευτυχισμενο κι απλα θα θηλαζει / πιπιλαει και θα κοιμαται (ουτε ξυπνηματα, ουτε περα δωθε, ουτε να κανετε τη νυχτα μερα, ουτε κλαματα, ουτε τιποτα) κι εσυ θα ξεκουραζεσαι. Δεν νομιζω να γινεται διαφορετικα σε θηλαζον βρεφος , ειδικα μακροχρονια. 
    • Τέλειο το στολίδι σας!! Χρόνια πολλά κιόλας!! 😊😊 Για το κεφάλι δεν τον έχω ρωτήσει. Τον είχα πιάσει απ' τα μούτρα για διάφορα αλλά και το έχω ξεχάσει. Μα, εννοείται ότι ρίχνει κουτουλιδια και σε μας, αλλά αυτά τα κάνει για παιχνίδι. Κουτουλαει, γυρνάει σε κοιτάει και γελάει! 😆 Όταν κοπανάει το κεφάλι του κάτω, το κάνει όταν κλαίει, όταν νιώθει ότι τον έχεις "παρατήσει". Το κάνει λιγότερο τώρα ή με ακούει όταν του λέω μη και όχι! Πάλι καλά... Παιδίατρο έχουμε τώρα τέλη Ιανουαρίου, ελπίζω να το θυμηθώ να τον ρωτήσω 🙄 Με το φαι εννοείται ότι τα πετάει κι εμάς. Εμάς είναι στη φάση "τρώω τα πάντα και κυρίως θέλω να φάω αυτό που τρως εσύ!" 😆 Αλλά άμα δε θέλει κάτι, το λιώνει ακόμα στο χέρι και το πετάει κάτω. Ακόμα και το νερό του όταν δεν το θέλει άλλο, το πετάει με μίσος κάτω... Κάποια τα πετάει κιόλας και μετά κάνει "ου ου" να μου τα δείξει που τα θέλει πίσω... Ο,τι να ναι... Περιμένω απλά να μεγαλώσει 🙄.  Ο παιδότοπος ρε συ είναι πολύ καλή φάση αν υπάρχει κάποιος να την απασχολεί. Σε όσους έχουμε πάει εμεις συνήθως έχουν ηλικιακό όριο. Μετά τα 3-4 λένε χωρίς επίβλεψη γονέα. Μόνο σε έναν στη Θεσσαλονίκη που είχαμε πάει είχαμε βρει μια κοπέλα να ασχολείται με τον μπέμπη που ήταν τότε κάπου 6-7 μηνών και κάθησε μαζί του κάνα 3ωρο... Πήρε γερό τιπ 😆 ίσως άμα πας ώρες που δεν έχει ψυχή να απασχολούν το κορίτσι σου για μερικές ώρες να κάνεις τη δουλειά σου.  Εμείς προσωπικά καταφέραμε να δουλέψουμε όταν πήγε βρεφικό, δε θα πω ψέματα. Κατά τα άλλα χρειάζεται συνεχή επίβλεψη κι εμάς, παρόλο που δεν κλαίει τόσο πολύ άμα δεν είναι πάνω μου. Κάθεται ήρεμος άμα είναι στον ίδιο χώρο με μας. Επίσης, πολύ ζόρι αυτό με τον ύπνο σας, είναι ένα μικρό βαμπίρ Ε; 🥲😅 Εμάς ας πούμε θα νυστάξει γύρω στις 6:30 το απόγευμα, θα κοιμηθεί κατά τις 7+, θα ξυπνήσει 2-3 φορές, θα θηλάσει και τον καλύτερο ύπνο τον κάνει εκεί 2-6 το ξημέρωμα που συνήθως είναι σερί. Τώρα που προσπαθώ να του κόψω τον θηλασμό, απλά τον παίρνω αγκαλιά και τον κουνάω 1 ώρα μέχρι να μπορέσω να τον αφήσω κάτω χωρίς να ξυπνήσει. Κι εμάς το χει αυτό το θέμα ότι πρέπει να μας ακουμπάει για να κοιμάται καλά 😒 Τον ενοχλούν πολύ επειδή τώρα τρώει και σκληρές τροφές και πάνε εκεί που είναι πρησμένα τα ούλα... Αλλά τώρα κι εμάς είναι πόσος καιρός που έχει περάσει και σήμερα μόλις ένιωσα τις μυτουλες να έχουν σκάσει. Αλλά έχει ηρεμήσει με το κλάμα, ειδικά το βράδυ!!  Τα πρώτα 100 χρόνια είναι τα δύσκολα, μετά θα δούμε φως! 🥲
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...