Όσο ξέρω πονάει η κλασική σαλπιγγογραφια που κάνεις σε ακτινολόγο. Πλέον όμως γίνεται και η υπερηχογραφικη αυτήν έκανα που σου την κάνει κ γυναικολόγος στο ιατρείο του και βλέπεις επιτόπου με υπέρηχο την πορεία του υγρου που σου βαζει. Εγώ την έκανα στον εξειδικευμενο γυναικολόγο για υπογονιμοτητα που πήγα. Δεν πονεσα ήταν πολύ ανεκτή. Για ποιον λόγο είναι κλειστή δεν το ξέρουμε.. Βέβαια μου είπε ούτε η σαλπιγγογραφια είναι 100% αξιόπιστη υπάρχουν περιπτώσεις που μπορεί να δείξει ψευδως κλειστή σάλπιγγα λόγο του ότι μπορεί να υπάρχει κάποια βλεννη ή να κάνει συσπαση η μήτρα εκείνη την στιγμή και να μην περάσει το σκιαγραφικο.
Ανθρώπινο και φυσιολογικό. Κράτησε μια ήρεμη στάση απέναντι στο συγγενικό πρόσωπο και αν είστε μόνοι μίλα με ειλικρίνεια. Έχω συναδέρφους που δε μου μιλάνε διότι έκανα παιδιά το κατανοώ. Έχω συνάδερφο που όταν γέννησε ζήλεψα διότι δεν είχα παιδιά. Έχω επίσης συνάδερφο που ήθελε παιδιά και όταν έμεινε έγκυος στο τρίτο το έριξε διότι δεν είχε κουράγιο να μεγαλώσει και αλλο παιδί. Όλα αυτά είναι κατανοητά, είμαστε άνθρωποι με συναισθήματα και αντοχές. Μίλα με ειλικρίνεια στο πολύ στενό συγγενικό πρόσωπο και αν σε αγαπάει θα καταλάβει.
Πολύ λογική η αντίδραση σου κορίτσι μου, το χω περάσει κι εγώ με φιλικά πρόσωπα. Μην νιώθεις ενοχές που νιώθεις έτσι δεν έχει να κάνει με το άτομο εκείνο και τη χαρά του αλλά με εσένα και το δικό σου αγώνα. Αν σε κάνει να νιώθεις αβολα μπορείς να κρατήσεις μια μικρή απόσταση και όταν νιώσεις καλύτερα να επανελθεις.
Καλημέρα!! Νομίζω πως οι περισσότερες έχουμε νιώσει έτσι. Προσωπικά, ειδικά πριν την κόρη μου, όταν άκουγα για εγκυμοσύνη με έπιαναν τα κλάμματα. Ήλπιζα να μαθαίνω τέτοια νέα από το τηλέφωνο, ώστε να μην φαίνεται στους άλλους αυτό που νιώθω. Ειδικά όταν πρόκειται για κοντινό πρόσωπο…προφανώς και χαίρεσαι, αλλά είναι τόσο έντονα τα συναισθήματα της «ματαίωσης» που νιώθουμε όταν προσπαθούμε για μωρό και δεν έρχεται, που υπερκαλύπτουν τα όμορφα συναισθήματα μας. Εμείς με τον άντρα μου είχαμε φτάσει σε σημείο να λέμε «α οκ τώρα ούτε αυτούς θα ξαναδούμε» γιατί δεν το αντέχαμε…
Κορίτσια καλημέρα..δε συμμετέχω πολύ αλλά σας διαβάζω συχνά! Συγχαρητήρια σε όσες τα κατάφεραν αυτόν τον μήνα και κουράγιο μέσα απ την καρδιά μου σε όσες περνάνε δύσκολα..
Θα ήθελα να μοιραστώ κάτι μαζί σας που δεν μπορώ να μοιραστώ με κανέναν και αισθάνομαι να με πνίγει.. Έμαθα την προηγούμενη εβδομάδα για τη 2η εγκυμοσύνη πολύ στενού μου συγγενικου προσώπου κ ούσα κι εγώ στην προσπάθεια, τα συναισθήματά μου με εξέπληξαν.. Όλες αυτές τις μέρες είμαι νευριασμενη και με πιάνουν τα κλάματα, αισθάνομαι ότι είναι σαν να μην έχω χαρεί καθόλου και ντρέπομαι γι αυτό.. νιώθω ότι δε θέλω καν να αντικρίσω το συγκεκριμένο πρόσωπο γιατί θα προδωθουν θα συναισθήματά μου..και η στενή σχέση που έχουμε το κάνει ακόμα χειρότερο..
Συγγνώμη για το κατεβατό κ που σας ζαλίζω με τον μονόλογο αλλά αισθάνομαι ότι πρέπει να τα βγάλω από μέσα μου και δεν μπορώ να μιλήσω σε κανέναν
Recommended Posts