Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Και ναι εφτασε η ωρα να μοιραστω μαζι σας την δικη μου εμπειρια τοκετου!! :D:D

Παρασκευη ξυμερωματα 1:30, εγω 36+6 εβδ. και οπως ξυπνησα αποτομα αντιλαμβανομαι καποια υγρα. Ητανε λιγα και δεν ειμουνα σιγουρη αν ειναι αμνιακα υγρα.

Λεω στον αντρα μου να παμε στο νοσοκομειο της πολης και ανμας πουν οτι ειναι αμνιακα υγρα να παμε για το Πανεπιστημιακο στη Λαρισα οπου θα γεννουσα...δεν ειμουνα και σιγουρη...μην παμε και τζαμπα.

Στο νοσοκομειο η μαιες μου ελεγαν αμφιλεγομενα πραγματα και δεν ηξερα κι εγω αν γενναω ή οχι...

Αποφασιζουμε να παμε λοιπον στη Λαρισα. Παμε στο σπιτι, παιρνουμε την περιβοητη βαλιτσα και ξεκιναμε.

Φτασαμε εκει κατα τις 3.30-4 παρα. Η ιατρος εκει ειδοποιει τον γιατρο μου και μου κανει υπερηχο, με βαζει στον καρδιοτοκογραφο. Οι πονοι πολυ χαμηλης εντασης και πολυ ανεκτοι. 5 παρα δεκα μπαινω στην Αιθουσα Τοκετου. Εκει συνηδητοποιω οτι γενναω γιατι δεν ειμουνα και σιγουρη μεχρι τοτε. :oops::oops:

Ητανε ξυμερωματα και δεν γεννουσε καμια αλλη κοπελλα. Με συνεδεσαν με τον καρδιοτοκογραφο και οι πονοι και οι συσπασεις εγιναν πιο συχνοι και μεγαλυτερης εντασης. Βεβαια ηξερα απο την αρχη οτι δεν θα κανω επισκληριδιο και το ειχα παρει αποφαση.

Οι μαιες ηταν εξαιρετικες και με βοηθησαν παρα πολυ. Οταν οι πονοι αυξηθηκαν ζητησα αν γινοταν ενα παυσιπονο αλλα μου ειπαν οτι με διαστολη 8 δεν μπορουσαν να μου παρεχουν τιποτα. Οταν ειχαμε την τελεια διαστολη, ξεκινησα την εξωθηση που διηρκησε 45 λεπτα. Εκει βεβαια δεν πονας απλα εξαντλησε. Ο γιατρος βεβαια εκανε χιουμορ και μου εδινε θαρρος.

8 το πρωι γεννηθηκε το μωρακι μου. 2670 γρ. και ενας κουκλος. Καλοσχηματισμενος και καθολου ταλαιπωρημενος.

Δεν θα ξεχασω το πως ενιωσα οταν εβγαινε ο μωρο. Απιστευτο συναισθημα και γι αυτο δεν μετανιωσα που δεν εκανα επισκληριδιο. Οταν μου το εδωσαν αγκαλια στο φιλησα στο μετωπο. Ηταν η πιο ευτυχισμενη μου στιγμη. Κατευθειαν ξεχασα οτι λιγη ωρα πριν πονουσα. Ειχαν δικαιο ολες οι παλιες που ελεγαν οτι οι πονοι της γεννας ξεχνιουνται.

Μολις τελειωσαν με το ραψιμο σηκωθηκα μονη μου και πηγα στην Αιθουσα ανανηψης. Μετα απο 2 ωρες οταν πηγα στο δωματιο ειμουν τοσο καλα σαν να μην γεννησα.

Η ολη εμπειρια ηταν εκπληκτικη!!! Πραγματικα υπεροχη. Οι μαιες εξαιρετικες και ο γιατρος μου αψογος. Ειλικρινα χαιρομαι τοσο που ειμαι γυναικα και εζησα αυτο το θαυμα.

Και τωρα αρχισε το αλλο ταξιδι!! Η μητροτητα!!!!

Δημοσίευση

μαχη μου μακαρι ολες μας να εχουμε μια τετοια γεννα....ειδες λοιπον που τα καταφερες?κ ομως ξεχνας πονους,ταλαιπωρια...τα παντα...να σου ζησει κ παλι κ να το καμαρωνεις!!!!τελικα οντως σου βγηκε λιγο βιαστικουλης ο μικρος :):):)

Δημοσίευση

Μάχη μου χαίρομαι που δεν ταλαιπωρηθηκες πολύ και είχες εύκολη γέννα..

Σου εύχομαι κι από δω τα καλύτερα...Να χαίρεσται το μωράκι σας και να είναι πάντα γερό και καλότυχο!! Καλή λοχεία κοριτσάκι μου!!

Δημοσίευση

γερος κ καλοτυχος να ειναι

να τον χαιρεστε κ να τον καμαρωσετε οπως επιθυμειτε

ευχομαι καλη λοχεια κ με το καλο να σαραντησεις κουκλιτσα μου

υγ αχ μου θυμησες την δικη μου γεννα κ ναι ηταν τοσο υπεροχα κ αξεχαστα

αχχχχχχχχχχχχχχχ!!!!!!!!!!!!!!!! :D

Δημοσίευση

Σας ευχαριστω ολους τοσο πολυ για τις ευχες σας!! Ευχομαι σε ολους να χαιρεστε τα μωρακια σας, καλη λεφτερια σε οσες ειναι στην αναμονη. Και συντομα με ενα μωρακι σε οσους προσπαθουν!

Πραγματικα υπεροχη εμπειρια ο τοκετος, ισως η καλυτερη της ζωης μου. Ζεις το θαυμα πραγματικα.

  • 1 month later...

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλησπέρα! Έχω παρά πολύ καιρό να γράψω αλλά σου γράφω γιατί έχω μια ίσως λίγο πιο εκκεντρική ζωή σα μητέρα. Εγώ πριν μείνω έγκυος, ήμουν πάρα πολύ του έξω με έναν φοιτητικό και μετα - φοιτητικό τρόπο. Σχεδόν όλοι οι φίλοι μου ήταν και είναι χωρίς παιδιά και σε άλλη φάση ζωής - σοκαρίστηκαν και χρειάστηκαν και οι ίδιοι προσαρμογή όταν έμεινα έγκυος κι ας το ήξεραν ότι προσπαθούσαμε. Στη φάση της εγκυμοσύνης προσπαθούσα μανιακα να μην αλλάξω τίποτα. Έβγαινα σε ρυθμούς όπως πριν, είχα μάθει τι μπύρες χωρίς αλκοόλ έχει κάθε μαγαζί της Αθήνας, πήγαινα σε σπιτοπαρτα που αντί να πάω ποτό έπαιρνα τα μη-αλκοολούχα δικά μου, με αποκορύφωμα το ότι πήγα 34η εβδομάδα σε ένα πάρτι στη Θεσσαλονίκη με το αεροπλάνο. Ακόμα κι έτσι όμως ένιωθα μοναξιά, καθώς παρότι ακολουθούσα το πρόγραμμα δε μπορούσα να είμαι όπως πριν, ειδικα το τελευταίο διάστημα. Τόσο φομο είχα που την επόμενη μέρα από αυτή που βγήκαμε από το μαιευτήριο, 2η μέρα από τον τοκετό, πήγα με το μωρό βόλτα σε σπίτι που ήταν μαζεμένες οι φίλες μου. Γενικά δεν είχα την τύχη να νιώθω σα να ήταν η μικρή πάντα στη ζωή μας. Χρειαστηκαμε προσαρμογή στη νέα ζωή. Μετά συνεχίσαμε να βγαίνουμε συνέχεια και παντού μαζί το μωρό, θήλαζα παντού κλπ. Βοήθησε και που ήταν καλοκαίρι και ήταν όλα έξω,οποτε δεν είχα άγχος να κολλήσει κάτι τον πρώτο καιρό. Χάσαμε, όμως, τις διακοπές εκείνου του καλοκαιριού με τους φίλους. Δεν ήταν πάντα εύκολο να προσπαθώ να μην χάνομαι και γενικά μεσολάβησαν συζητήσεις και με τους φίλους που προσαρμοστηκαν και οι ίδιοι αρκετά. Τώρα έχουν περάσει 3 χρόνια κι εχουν αποκτήσει πολλή οικειότητα με την κόρη μου και αυτή έχει γίνει πολύ κοινωνικό παιδάκι. Ξέρει και ότι η μαμά και ο μπαμπάς έχουν φίλους και μερικές φορές θέλουν να βγαίνουν μαζί τους και ότι η φιλία είναι πολύ σημαντική. Η ζωή μας είναι άλλη από αυτή που ήταν, χωρίς όμως να έχουμε απομακρυνθεί από τους φίλους μας, τις εξόδους μας, τις διακοπές μας κλπ. Είναι φάσεις που νιώθω μοναξιά, αλλά θεωρώ όχι περισσότερες απ'ο, τι ένας μέσος άνθρωπος. Θέλουν όλα περισσότερη οργάνωση και λιγότερο αυθορμητισμό για να συνδυαστούν, όμως δεν έχουμε χάσει ακόμα πάρτι στη Θεσσαλονίκη 🤣 ούτε άλλες διακοπές με φίλους. Όλα αυτά κοστίζουν σε κούραση, ομως είναι αποφάσεις που ο καθένας παίρνει για τον εαυτό του, ανάλογα το πώς επιθυμεί να είναι η ζωή του.  Ειδικά για εσένα που δε φαίνεσαι crazy όπως εγώ και σε κουράζει να είσαι συνέχεια με κόσμο, θεωρώ θα είναι πιο εύκολο τελικά. Παρατήρησε τον εαυτό σου και πώς αλλάζει σιγά σιγά. Μίλα με τους φίλους σου, μοιράσου το πώς αισθάνεσαι και δώσε χρόνο και σε αυτούς και στη σχέση σας να προσαρμοστουν στη νέα κατάσταση. Φρόντισε κι εσύ από τη μεριά σου τις σχέσεις σας, προσπαθώντας να ακούς με ενδιαφέρον τα θέματα τους. Μια φιλική σχέση θέλει κι αυτή φροντίδα και προσοχή, ανεξαρτήτως αν το μωρό σου θα είναι φυσικά η προτεραιότητά σου. Όλα θα πάρουν το δρόμο τους με τρόπο που δε μπορείς ακριβώς να φανταστείς τώρα. Με το καλό το μωράκι σου και η νέα σας ζωή! 🥰 
    • Ναι κάθε εγκυμοσύνη διαφορετικη πόσο μάλιστα μια διπλή κύηση..ναι δεν μπορώ να ξανά έρθω πάλι Αθήνα κουράζομαι πάρα πολύ..θα δούμε πως θα πάει.. τελευταία παρακολούθηση τώρα στις 19 ο εμβρυολογος..με ποναει το μπράτσο Μ έκανα το πρωί το εμβόλιο για τ κοκκυτη..τ έχεις κάνει εσύ?
    • Θα παω 17/9 γυναικολογο κ εναλλαξ θα με βλεπει την μια εβδομαδα ο εμβρυολογος την αλλη ο γυναικολογος.Αυτη ειναι οδηγια με τα προχθεσινα δεδομενα.Ε και εγω που ξανα υπηρξα εγκυος κσμια σχεση με τα διδυμα.Τα ειδα ολα,καταλαβαινεις τα περασες κι εσυ.Ελα ολα καλα θα πανε θα δεις🩵
    • Σας ευχαριστώ κορίτσια! Βγήκαν και τα αποτελέσματα. Μια χαρά βλέπω τις τιμές 😊 Όντως ορίων και η καμπύλη. Μόνο μια μικρή ένδειξη στα ούρα μου χαλάει τις τέλειες εξετάσεις 😜 Θα τα στείλω αύριο στον γιατρό να μου πει. Εγώ τον μπέμπη θα τον δω πάλι αρχές Οκτωβρίου. Πφ... Περνάει και δεν περνάει ο καιρός. Τέλη Οκτώβρη θα βγω και σε άδεια και περιμένω πως και πως 😅 Έχει ζορισει η δουλειά και κουράζομαι αρκετά (νοητικά κυρίως, γιατί δουλειά γραφείου κάνω).
    • Τέλεια! Με καλό να έρθει σύντομα! Εγώ καλά, είμαι ήδη έγκυος στο 2ο 😅 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...