Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

  • Απαντήσεις 695
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Δημοσίευση

α ρε σπιρτουλι,καλο το αστειο σου!ακου εκει ειμαι στην κλινικη χαχαχαχα!!!οπως ειπα και στις ξεφουσκωτες αυριο μπαινω γιατι αν περιμεναμε να βγει ο τεμπελαρος απο μονος του,θα εβγαινε με μουσια!!

οποτε σημερα κλεινει και αυτο το ποστ...οτι θα το εκλεινα εγω και με αυτο τον τροπο(41 εβδομαδες) δεν το περιμενα με τπτ.

Δημοσίευση

καλημερα!!!!!! αντε Ρανια ενα βραδι εμεινε... αυριο θα εχεις στην αγκαλια σου το ζουζουνο και δεν θα το πιστευεις!!!! αυριο ειναι που θα λες αξιζε τον κοπο η αναμονη....

αυριο θα μπω και γω να γραψω ενα ευτυχισμενο τελος στις φουσκοκοιλιτσες!!!!!

Με ενα πονο κοπελιτσα!!!!! θα περιμενουμε την επιστροφη να μας πεις εντυπωσεις στις ξεφουσκοτες :D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D

Δημοσίευση

και ναι λοιπον,ηρθε η ωρα (επιτελους) και για μας! 7 το πρωι,ραντεβου με το γιατρο στην κλινικη.για 2-3 ωρες θα μου βαλουν υποθετο να μαλακωσει ο τραχηλος και κατα τις 10 υπολογιζουμε να ξεκινησουμε τη μεγαλη εξοδο!εχω ανυπομονησια,να πανε ολα καλα.δεν με νοιαζει ουτε πονος ουτε τπτ.θελω να τελειωσουμε γρηγορα για να δω το μωρο μου επιτελους!εχω απιστευτη χαρα ρε κοριτσια...

Δημοσίευση

Με το καλό Ράνια μου, να υποδεχτείς το μωράκι σου αύριο! Είμαι από τις εγκυούλες του επόμενου διμήνου (εμείς ξεφουσκώνουμε απρίλιο-μάιο) αλλά διάβαζα που και που τα νέα σας! Είστε πολύ ωραία παρέα!

Σου εύχομαι μια πολύ καλή εμπειρία τοκετού!!!!!!!!!!! Θα περιμένουμε νέα σου! :-*

Δημοσίευση

Ρανια τωρα λογικα θα εχεις γεννησει το αντρακι σου!!!!!! να σου ζησει και οπως ποθεις να το δεις!!! ειπα να γραψω τελος στο ποστ αλλα μαλλον η πιο καταλληλη για να το κλεισει εισαι εσυ... σε περιμενουμε με αγωνια :-*:-*:-*:-*:-*:-*:-*:-*:-*

Δημοσίευση

ΓΕΝΝΗΣΑΜΕ!!!!!! [smilie=blob6.gif][smilie=blob6.gif][smilie=blob6.gif][smilie=blob6.gif][smilie=blob6.gif]

χτες μεσημερι γυρισαμε σπιτι,αλλα δεν ειχα ιντερνετ.

ο "φαφουτης" μου γεννηθηκε 3,500 κιλα αντρας και 53 ποντους!εχει μια φατσα σαν μεγαλος ανθρωπακος,μαλλακια μαυρα(εμ,τοση καουρα)...γενικα ειναι πολυ ησυχουλης,το βραδυ τρωει ανα 3-4 ωρες.

η εμπειρια μου απο τον τοκετο τωρα...απιστευτη!

μπηκα σαββατο 7 παρα στην κλινικη.με περιμενε ο γιατρος μου και με εβαλε στο δωματιο μου(εκει εγιναν ολα).με συνεδεσε με τον καρδιοτοκογραφο και με αφησε να κοιμηθω.κατα τις 10 ηρθε με τη μαια,μου εβαλαν τεχνητους πονους και λεγαμε οτι μ..κια μπορειτε να φανταστειτε!κατα τις 11 μου εσπασε τα νερα,διαστολη καθολου μεχρι τοτε.ο τραχηλος πολυ σκληρος.διωχνει τους δικους μου που ηταν εξω απτο δωματιο,πηγαινετε κανα 2ωρο για καφεδακι,θα αργησουμε πολυ.κατα τις 8 το βραδυ το βλεπω..

οι πονοι εντωμεταξυ ειχαν ξεκινησει εντονοι καθε τοσο.η μαια απο πανω μου να με βοηθαει με τις ανασες,ο γιατρος να τσεκαρει συνεχεια τη διαστολη την ωρα του πονου.ειχαν κατσει και οι 2 στο κρεβατι στα ποδια μου και εγω τα ποδια μου στο στηθος τους να τους πιεζω καθε φορα που πονουσα.κιχ δεν με αφησε να βγαλω ο γιατρος γιατι ηταν ο αντρας μου απεξω και δεν ηθελε να τον αγχωσουμε.μου εβαλε 3 φορες μεσα στον ορο παυσιπονο,το οποιο με ψιλοκρατουσε για 10 λεπτα.

κατα τις 12:30-1 αρχισαν ΟΙ πονοι.σε καποια φαση ειχε κατσει ο γιατρος διπλα μου,με ειχε αγκαλια και τον βουταω απο το γιακα και του λεω βαλε μου ΤΩΡΑ απο εκεινο το "καλο".δεν γινεται μου λεει τωρα,θα βγει ο μπεμπης και δεν κανει να εχεις φαρμακα μεσα σου.

να μη σας τα πολυλογω,κατα τις 14:15 με αποσυνδεουν απο τον καρδιοτοκογραφο,με σηκωνουν,διωχνουν τον κοσμο απο το διαδρομο,τυλιγομαι με ενα σεντονι και παμε περπατωντας στα χειρουργεια.ωραιο πατωμα τους ελεγα εγω..14:30 τακτοποιηθηκαμε και ψιλοαρχισαμε τις εξωθησεις.με πολυ αργο ρυθμο(εγω πιστευα θα εσπρωχνα δυνατα και θα εβγαινε.αλλα ο γιατρος μου φωναζε καθε τοσο να σταματαω να σπρωχνω.αυτο ηταν το πιο δυσκολο κομματι(εκει ακουστηκα απο οτι ειπαν οι δικοι μου).οχι πως πονουσα αλλα ηθελα τοσο πολυ να σπρωξω να ξαλαφρωσω και δεν με αφηνε.

κατα τις 14:40 λεει να μπει η παιδιατρος μεσα και ο αντρας μου.εγω ενιωθα ηδη το κεφαλακι του να εχει βγει το μισο.

14:57 μου λεει ο γιατρος φερε τα χερια σου.επιασα το μωρο μου και τον τραβηξα εξω!τον ακουμπησα πανω στο στηθος μου και εβλεπα τον αντρα μου να κοβει τον ομφαλιο!μαγικη στιγμη!το θαυμα του θεου εκεινη την ωρα μπροστα μας!

ραμματα δεν πηρα καθολου,σε μιση ωρα σηκωθηκα,πηγαμε στο δωματιο,με εκαναν μπανιο ο γιατρος με τη μαια και με εβαλαν να βαφτω(πολυ γελιο).οι δικοι μου δεν το πιστευαν ποσο καλα ημουν.

τωρα ειμαστε σπιτακι μας και ολο τρωμε και χεζουμε!ο μπεμπουκος μας γεμισε τη ζωη μας!!

Δημοσίευση

ξεφουσκοκοιλιτσα Ρανιαααααααααααααααα ηρθες???? :ymapplause::ymapplause::ymapplause::ymapplause::ymapplause::ymapplause::ymapplause::ymapplause::ymapplause::ymapplause::ymapplause::ymapplause::ymapplause::ymapplause::ymapplause: συγχαρητηρια κοπελιτσα, να σου ζησει ο μπεμπακος!!! παντα τυχερος και γεματος υγεια!!! καλη λοχεια και σε σενα!!! τελικα οχι μονο σκληροτραχηλη αλλα και σκληροπετση αποδειχτηκες... :lol::lol::lol::lol::lol::lol::lol::lol: γραψε ενα μεγαλο τελος και ελα διπλα! φιλια

Δημοσίευση

σας ευχαριστω πολυ ολους και ολες για τις ευχες σας!με το καλο και σε εσας γιωργο,happy και οποιος αλλος περιμενει μπεμπεκακι!

τελος καλο ολα καλα για ολες δηλαδη!απο εδω και περα αρχιζουν τα δυσκολα αλλα και τα ομορφα της ζωης!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Κοριτσια τι πιθανότητες ειχατε για προεκλαμψία κ σας έδωσαν το salospir?
    • Καλησπέρα! Έχω παρά πολύ καιρό να γράψω αλλά σου γράφω γιατί έχω μια ίσως λίγο πιο εκκεντρική ζωή σα μητέρα. Εγώ πριν μείνω έγκυος, ήμουν πάρα πολύ του έξω με έναν φοιτητικό και μετα - φοιτητικό τρόπο. Σχεδόν όλοι οι φίλοι μου ήταν και είναι χωρίς παιδιά και σε άλλη φάση ζωής - σοκαρίστηκαν και χρειάστηκαν και οι ίδιοι προσαρμογή όταν έμεινα έγκυος κι ας το ήξεραν ότι προσπαθούσαμε. Στη φάση της εγκυμοσύνης προσπαθούσα μανιακα να μην αλλάξω τίποτα. Έβγαινα σε ρυθμούς όπως πριν, είχα μάθει τι μπύρες χωρίς αλκοόλ έχει κάθε μαγαζί της Αθήνας, πήγαινα σε σπιτοπαρτα που αντί να πάω ποτό έπαιρνα τα μη-αλκοολούχα δικά μου, με αποκορύφωμα το ότι πήγα 34η εβδομάδα σε ένα πάρτι στη Θεσσαλονίκη με το αεροπλάνο. Ακόμα κι έτσι όμως ένιωθα μοναξιά, καθώς παρότι ακολουθούσα το πρόγραμμα δε μπορούσα να είμαι όπως πριν, ειδικα το τελευταίο διάστημα. Τόσο φομο είχα που την επόμενη μέρα από αυτή που βγήκαμε από το μαιευτήριο, 2η μέρα από τον τοκετό, πήγα με το μωρό βόλτα σε σπίτι που ήταν μαζεμένες οι φίλες μου. Γενικά δεν είχα την τύχη να νιώθω σα να ήταν η μικρή πάντα στη ζωή μας. Χρειαστηκαμε προσαρμογή στη νέα ζωή. Μετά συνεχίσαμε να βγαίνουμε συνέχεια και παντού μαζί το μωρό, θήλαζα παντού κλπ. Βοήθησε και που ήταν καλοκαίρι και ήταν όλα έξω,οποτε δεν είχα άγχος να κολλήσει κάτι τον πρώτο καιρό. Χάσαμε, όμως, τις διακοπές εκείνου του καλοκαιριού με τους φίλους. Δεν ήταν πάντα εύκολο να προσπαθώ να μην χάνομαι και γενικά μεσολάβησαν συζητήσεις και με τους φίλους που προσαρμοστηκαν και οι ίδιοι αρκετά. Τώρα έχουν περάσει 3 χρόνια κι εχουν αποκτήσει πολλή οικειότητα με την κόρη μου και αυτή έχει γίνει πολύ κοινωνικό παιδάκι. Ξέρει και ότι η μαμά και ο μπαμπάς έχουν φίλους και μερικές φορές θέλουν να βγαίνουν μαζί τους και ότι η φιλία είναι πολύ σημαντική. Η ζωή μας είναι άλλη από αυτή που ήταν, χωρίς όμως να έχουμε απομακρυνθεί από τους φίλους μας, τις εξόδους μας, τις διακοπές μας κλπ. Είναι φάσεις που νιώθω μοναξιά, αλλά θεωρώ όχι περισσότερες απ'ο, τι ένας μέσος άνθρωπος. Θέλουν όλα περισσότερη οργάνωση και λιγότερο αυθορμητισμό για να συνδυαστούν, όμως δεν έχουμε χάσει ακόμα πάρτι στη Θεσσαλονίκη 🤣 ούτε άλλες διακοπές με φίλους. Όλα αυτά κοστίζουν σε κούραση, ομως είναι αποφάσεις που ο καθένας παίρνει για τον εαυτό του, ανάλογα το πώς επιθυμεί να είναι η ζωή του.  Ειδικά για εσένα που δε φαίνεσαι crazy όπως εγώ και σε κουράζει να είσαι συνέχεια με κόσμο, θεωρώ θα είναι πιο εύκολο τελικά. Παρατήρησε τον εαυτό σου και πώς αλλάζει σιγά σιγά. Μίλα με τους φίλους σου, μοιράσου το πώς αισθάνεσαι και δώσε χρόνο και σε αυτούς και στη σχέση σας να προσαρμοστουν στη νέα κατάσταση. Φρόντισε κι εσύ από τη μεριά σου τις σχέσεις σας, προσπαθώντας να ακούς με ενδιαφέρον τα θέματα τους. Μια φιλική σχέση θέλει κι αυτή φροντίδα και προσοχή, ανεξαρτήτως αν το μωρό σου θα είναι φυσικά η προτεραιότητά σου. Όλα θα πάρουν το δρόμο τους με τρόπο που δε μπορείς ακριβώς να φανταστείς τώρα. Με το καλό το μωράκι σου και η νέα σας ζωή! 🥰 
    • Ναι κάθε εγκυμοσύνη διαφορετικη πόσο μάλιστα μια διπλή κύηση..ναι δεν μπορώ να ξανά έρθω πάλι Αθήνα κουράζομαι πάρα πολύ..θα δούμε πως θα πάει.. τελευταία παρακολούθηση τώρα στις 19 ο εμβρυολογος..με ποναει το μπράτσο Μ έκανα το πρωί το εμβόλιο για τ κοκκυτη..τ έχεις κάνει εσύ?
    • Θα παω 17/9 γυναικολογο κ εναλλαξ θα με βλεπει την μια εβδομαδα ο εμβρυολογος την αλλη ο γυναικολογος.Αυτη ειναι οδηγια με τα προχθεσινα δεδομενα.Ε και εγω που ξανα υπηρξα εγκυος κσμια σχεση με τα διδυμα.Τα ειδα ολα,καταλαβαινεις τα περασες κι εσυ.Ελα ολα καλα θα πανε θα δεις🩵
    • Σας ευχαριστώ κορίτσια! Βγήκαν και τα αποτελέσματα. Μια χαρά βλέπω τις τιμές 😊 Όντως ορίων και η καμπύλη. Μόνο μια μικρή ένδειξη στα ούρα μου χαλάει τις τέλειες εξετάσεις 😜 Θα τα στείλω αύριο στον γιατρό να μου πει. Εγώ τον μπέμπη θα τον δω πάλι αρχές Οκτωβρίου. Πφ... Περνάει και δεν περνάει ο καιρός. Τέλη Οκτώβρη θα βγω και σε άδεια και περιμένω πως και πως 😅 Έχει ζορισει η δουλειά και κουράζομαι αρκετά (νοητικά κυρίως, γιατί δουλειά γραφείου κάνω).
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...