Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Δεν το πιστεύω ότι σας γράφω κι εγώ εδώ! Κι όμως ναι έχω ένα μωράκι πλέον.

Πριν μια βδομάδα ακριβώς, ημέρα Τρίτη, και ενώ την προηγούμενη μέρα έχω πάει στην γιατρό μου, έχω πάρει τους δρόμους όλου του Μενιδίου μαζί με την κουμπάρα μου και περπατάω-περπατάω για ώρες εφόσον μου το συνέστησε η γιατρός επειδη η μικρή είχε εμπεδωθει και ήταν θέμα ημερών να βγει (και τελικά απ' ότι αποδείχθηκε θέμα ωρών).

Δεν κουράστηκα καθόλου. Είχα κάτι πονάκια βέβαια το απόγευμα αλλά ελαφριά. Κάθησα με τον άντρα μου εώς τις 12.30 το βράδυ και βλέπαμε τηλεόραση. Μία παρά πήγαμε να ξαπλώσουμε και με το που ξαπλώνω νιώθω μια πίεση πολύ χαμηλά στην κοιλιά μου και αυτομάτως τρέχανε νερά στο κρεβάτι. Λεω στον Βασίλη "Μπίλι τρέχουν νερά πολλά μου φαίνεται δεν είναι υγρά! "πήγαινε στην τουαλέτα μου λέει να δεις είναι πολλά; και έτσι ξεκινήσαν όλα...

Πήρα την μαία μου τηλέφωνο και μου είπε να ξεκινήσουμε για το Μητέρα σιγά - σιγά. Εκανα ένα ντουζάκι, πήρα την βαλιτσούλα μου που είχα έτοιμη κι ο άντρας μου με έβγαζε φωτογραφίες!

Φτάσαμε στο Μητέρα στις 1.30. Η μαία μου ήταν ήδη εκεί. Ξεκινήσαμε τις ετοιμασίες. Μου πήραν ιστορικό, Μου δώσαν να βάλω μία ρόμπα, μου κάνανε κλίσμα (το ξύρισμα το γλύτωσα γιατί το είχα κάνει εγώ την προηγούμενη μέρα μιας και που ήξερα ότι θα με εξετάσει η γιατρός από κάτω).

Μέχρι στιγμής δεν πονούσα και είχα διαστολή 3 προς 4 απ' ότι είδε η μαία μου. Εντομεταξύ ερχόταν και η γυναικολόγος μου.

Πήγαμε στην αίθουσα τοκετού όπου και ήρθε και ο άντρας μου ντυμένος σαν γιατρός! Πιάσαμε κουβεντούλα με την μαία και τον Βασίλη και περνούσε η ώρα ευχάριστα παρ' όλο τα μικρο-πονάκια που άρχισαν πλέον από κάποιο σημείο και ύστερα.

Κατα τις τέσσερις όμως οι πόνοι ήταν δυνατότεροι και ζήτησα επισκληρίδιο. Από έκεί και ύστερα δεν είχα όρεξη για κουβέντα. Προσπαθούσα να κάνω τις αναπνοές που είχα μάθει. Κάπως με ανακουφίζανε. Ο Βασίλης με βοηθούσε πολύ. Μόλις μου έκαναν την επισκληρίδιο ο πόνος ήταν διαφορετικός και κάθε φορά που τον ένιωθα έπρεπε να σπρώχνω.

Η μικρούλα μου είχε πολύ καλούς και σταθερούς παλμούς. Ήταν αποφασισμένη να βοηθήσει την μανούλα της και να βγεί φυσιολογικά παρ' όλο που ήταν τυλιγμένη με τον λώρο.

Έσπρωχνα όσο μπορούσα! Ο Βασίλης είχε πιάσει απ' τους παλμούς του παιδιού πότε έκανα συσπάσεις και με καθοδηγούσε τέλεια ώστε να σπρώχνω καλύτερα. Μ' αφου κάποια στιγμή η γυναικολόγος μου είπε στην μαία και σε μια προϊσταμένη που είχε μπει μέσα να μην μου μιλάνε γιατί άκουγα καλύτερα τον άντρα μου και έσπρωχνα καλύτερα. Το έκανα αυτό 6 με 7 φορές. Η ώρα είχε πάει 6.30 όσπου η γιατρός μου είπε "είναι έτοιμη να βγει βλέπω το μαλλάκι της και είναι και μπόλικο".

Με πήγαν στην αίθουσα χειρουργίου (δεν ξέρω αν το λεω σωστά). Ο άντρας μου πάντα δίπλα μου. Εκεί χρειαστηκε να σπρώξω άλλες δύο φορές και αυτό ήταν! Μετά ανακούφηση, ευτυχία, γαλήνη, ηρεμία σαν να μην είχα περάσει τίποτα. Ακουσα το κλάμα της μπέμπας μου και ανασηκώθηκα. Ο άντρας μου γέλαγε και έκλαιγε μαζί. Μου έλεγε " ήρθε το παιδάκι μας " και εγώ έλεγα " δεν το πιστεύω αυτό το θαυματάκι το είχα 9 μήνες στην κοιλιτσά μου;;;; την πήραμε αγκαλιά και όλα αλλάξαν από τότε. Ακόμη και τώρα όποτε την κρατάμε αγκαλιά είμαστε άλλοι άνθρωποι. Δεν μπορώ να σας το εξηγήσω ακριβώς αυτό το συναίσθημα. Δεν ξέρω πως λέγεται δεν είναι μόνο αγάπη είναι κάτι παραπάνω πιστεύω. Ότι κι αν είναι, όπως κι αν λέγεται είναι το ωραιότερο συναίσθημα που έχουμε νιώσει ποτέ!!!!

Αυτή ήταν η εμπειρία μου που θα μου μείνει αξέχαστη! Εύχομαι στα θαυματάκια που είναι ακόμα στις κοιλίτσες να βγούν εύκολα και υγιείς πάνω απ' όλα και τα θαυματάκια που έχουν βγει να είναι γερά και ευτιχισμένα για να κάνουν και τους γονείς ευτιχισμένους σαν κι εμάς!!!!!!

Δημοσίευση

Να σας ζήσει η πριγκίπισσα σας!!![smilie=angel13.gif]:clap: Να είναι γερή κι ευτυχισμένη και μαζί της να γίνεστε ακομα πιο ευτυχισμένοι κι εσείς!!! Συγκινήθηκα πάρα πολύ... κάθε φορά που διαβάζω ΄τετοιες εμπειρίες ξαναζώ την δική μου γέννα... Όντως μαγικές στιγμές που μακάρι όλες οι γυναίκες να τις ζήσουν!!!

Δημοσίευση

Γλυκεια μου Αναστασουλα.....ευχομαι να ειστε ευτυχισμενοι και υγειης οικογενειακως!!!!!!

Απο δω και περα θα δεις ποσες χαρες εχει να σου δωσει αυτο το αγγελουδι!!

μωρε η καημενουλα....περιμενε να στρωσεις τα χαλια,δεν σε ταλαιπωρησε καθολου στην γεννα......μονο το καφεδακι μας ακυρωσε...αλλα χαλαλι (θα τον πιουμε με 3 παιδακια παρεα :lol: )

πολλα φιλακια

σε 2 ωρες θα δω το αντρακι μου......ελπιζω ολα να ειναι καλα!!!!!!

Δημοσίευση

Anastasia mou na sou zhsei to koritsaki sou. H genna sou mou fanike oneirikh opos prepei, den ithele na se pedepsei polu to zouzouni sou :lol::lol:

Elpizw na einai panta etsi na exete mia oneirikh zwh mazi me to paidaki sas, na eiste eftixizmenh opos thn proth stigmh pou thn antikrisate kai panta me ugia gia olous sas...

Polla filia sthn zouzouna... :-*:-*

Δημοσίευση

Τώρα είδα το θεματάκι σου!

Πολύ συγκινητική η περιγραφή σου!! να σου ευχηθώ λοιπον και από εδώ να σας κάνει πάντα τόσο ευτυχισμένους η κορούλα σας! να είναι γερή και να την καμαρώνετε! αχ μακάρι και η δική μου και όλων μας η εμπειρία να είναι εξίσου καλή και ονειρική!

πολλά φιλάκια και στις δυό σας :-*

Δημοσίευση

Αναστασια να σας ζησει το κοριτσακι σας,να ειναι γερο και καλοτυχο και να γεμιζει γελια και χαρουμενες φωνες το σπιτικο σας!!!

Ευχομαι ολες οι κοπελες που περιμενουμε την σειρα μας να εχουμε τοσο ομορφη και αρκετα ευκολη (θα ελεγα...) διαδικασια τοκετου,γιατι δεν σου κρυβω οτι οσο περνανε οι μερες, μονο αυτο σκεφτομαι και δε νιωθω και πολυ ανετα....

Καλη λοχεια να εχεις!!!

Δημοσίευση

Κορίτσια σας ευχαριστώ πολύ όλες σας για τις ευχές σας. Να 'στε πάντα καλα γερές και δυνατές για να φροντίζετε τα ζουζούνια σας για όσες έχουν ή τα περιμένουν και για όσες δεν έχουν εύχομαι ολόψυχα να αποκτήσουν γρήγορα!!!!

Δημοσίευση

αναστασιααααααααααααααααααααα μου να την χαιρεστε την μπουμπου σας υπεροχη η περιγραφη σου ποσο μαλλον τα συνσισθηματα σου οταν την πηρες αγκαλια να στε και οι 2 καλα και να απολαυσετε καθε στιγμη πολλα πολλα φιλακια στα πατουσακια και ευχομαι σε ολα τα κοριτσια που εχουν σειρα να εχουν μια πολυ ευκολη γεννα σαν την δικη σου

Δημοσίευση

Να σας ζήσει και να είναι πάντα καλότυχη κ ευτυχισμένη!!!

Υπέροχη η εμπειρία τοκετού σου έτσι όπως την περιγράφεις!!! Γεννήσατε μαζί με τον άντρα σου!!!

Είναι τεράστια ευλογία να γίνεσαι γονιός κ τα συναισθήματα είναι μοναδικά κ ασύγκριτα!!! Να την χαίρεστε!!!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Αυτό ακριβώς έκανα στην μεγάλη μου γιατί ήταν (και είναι) ένα παιδί δύσκολο στον ύπνο. Φτάσαμε 2 ετών για να κοιμηθεί σερί.  Σε τέτοια παιδιά (velcro babies), βοηθάει τρομερά η συγκοιμηση. Είναι ο μόνος τρόπος για να κοιμηθεί η μαμά. Ευτυχώς το δεύτερο, βγήκε τελείως διαφορετικό και δεν χρειάστηκε ούτε ένα βράδυ να κοιμηθούμε μαζί. Έπιασαν τόπο τα λεφτά που είχα δώσει κάποτε για το λίκνο 😂 @Naty_ κορίτσι μου υπάρχουν κάποιοι τρόποι για να μάθει το μωράκι σιγά σιγά να κοιμάται λίγο πιο αυτόνομα, αλλά είναι τόσο μικρουλι ακόμα που έχει ανάγκη την αγκαλιά σας. Ειδικά αν πονάει... Είναι επίσης όπως έγραψα πιο πάνω και θέμα ιδιοσυγκρασίας του κάθε μωρού.  Να βάζεις τον καθένα στη θέση του αν σου λένε βλακείες (γιατί βλακείες λένε ξεκάθαρα). Προσωπικά με βοήθησε πολύ το σεμινάριο βρεφικού ύπνου της m for mamma (έτσι είναι το όνομα της σελίδας στο Instagram). Τσεκαρε το αν θέλεις γιατί με την μεγάλη μου αυτό το "πάνω κάτω στο δωμάτιο" το πλήρωσα κάπως ακριβά μέχρι που πήγε 14 μηνών και μου έπεσαν τα χέρια και η μέση, και το έκοψα αναγκαστικά γιατί ήμουν έγκυος.  Στέλνω αγωνιστικούς χαιρετισμούς 🩷
    • Να σου ζήσει κορίτσι μου, γέρος και τυχερός να είναι και να έχετε μια υπέροχη ζωή 🧿🩷 Θα σου πω και γω με τη σειρά μου να δώσεις χρόνο. Θα δεις πως σιγά σιγά όλα θα μπουν στη θεση τους και θα τα καταφέρεις άψογα. Η αρχή είναι όντως δύσκολη, όχι μόνο για τα πρώτα μας παιδάκια, αλλά και για εμάς τις ίδιες. Και εγώ έτρεμα τη στιγμή που θα έρθουμε στο νησί και θα μείνω ολομόναχη με τα δύο μωρά. Αλλά βρήκα τα πατήματα μου σιγά σιγά και η μεγάλη συνήθισε και έστρωσε πολύ η συμπεριφορά της.  Θα σου πω μόνο ότι καταφέρνω τα μεσημέρια και τις κοιμιζω και τις δύο ταυτόχρονα  (ναι ταυτόχρονα!) και ξαπλώνω και εγώ. Το θεωρώ προσωπικό μου επίτευγμα αυτό 😂😂 Να περάσετε υπέροχα τις γιορτές, και να χαρεις όσο μπορείς αυτή τη βρεφική μωρουδιλα που ξέρεις πόσο γρήγορα φεύγει 🥹🩷
    • Καλησπερα κοριτσια,χρονια πολλα με υγεια για ολους μας. Πως περνατε με τα νινακια σας?
    • Εφοσον θηλαζεις αντι να κουραζεσαι με ολη αυτη την κατασταση με βολτες και πανω κατω και λικνα και ξαναμανα, κανε συγκοιμηση (ακολουθωντας τους κανονες ασφαλειας) και θα ηρεμησεις κι εσυ και το παιδι. Εγω και τα τρια μου παιδακια ετσι τα κοιμιζα / κοιμιζω. Τα δυο μαλιστα διδυμακια. Το μεγαλο μου θηλαζε σχεδον τρια χρονια και υπνο χωρις στηθος δεν εκανε πανω απο μια ωρα κι αυτο παντα διπλα μου. Οποτε κρεβατι μαζι, και υπνος παραλληλα με το θηλασμο. Με τα διδυμα επισης, κρεβατι μαζι, δεξια κι αριστερα μου και οποιο ξυπναει το θηλαζω ενοσω ξαπλωνω. Αν τυχει και ξυπνανε και τα δυο ειναι το ζορι, γιατι πρεπει να καθισω για να τα βαλω μαζι και καθολου δεν αντεχω μες στη νυχτα 🤣🤣🤣 Παντως ξεκινα τη συγκοιμηση και θα με θυμηθεις. Και το παιδι θα ειναι ηρεμο και ευτυχισμενο κι απλα θα θηλαζει / πιπιλαει και θα κοιμαται (ουτε ξυπνηματα, ουτε περα δωθε, ουτε να κανετε τη νυχτα μερα, ουτε κλαματα, ουτε τιποτα) κι εσυ θα ξεκουραζεσαι. Δεν νομιζω να γινεται διαφορετικα σε θηλαζον βρεφος , ειδικα μακροχρονια. 
    • Τέλειο το στολίδι σας!! Χρόνια πολλά κιόλας!! 😊😊 Για το κεφάλι δεν τον έχω ρωτήσει. Τον είχα πιάσει απ' τα μούτρα για διάφορα αλλά και το έχω ξεχάσει. Μα, εννοείται ότι ρίχνει κουτουλιδια και σε μας, αλλά αυτά τα κάνει για παιχνίδι. Κουτουλαει, γυρνάει σε κοιτάει και γελάει! 😆 Όταν κοπανάει το κεφάλι του κάτω, το κάνει όταν κλαίει, όταν νιώθει ότι τον έχεις "παρατήσει". Το κάνει λιγότερο τώρα ή με ακούει όταν του λέω μη και όχι! Πάλι καλά... Παιδίατρο έχουμε τώρα τέλη Ιανουαρίου, ελπίζω να το θυμηθώ να τον ρωτήσω 🙄 Με το φαι εννοείται ότι τα πετάει κι εμάς. Εμάς είναι στη φάση "τρώω τα πάντα και κυρίως θέλω να φάω αυτό που τρως εσύ!" 😆 Αλλά άμα δε θέλει κάτι, το λιώνει ακόμα στο χέρι και το πετάει κάτω. Ακόμα και το νερό του όταν δεν το θέλει άλλο, το πετάει με μίσος κάτω... Κάποια τα πετάει κιόλας και μετά κάνει "ου ου" να μου τα δείξει που τα θέλει πίσω... Ο,τι να ναι... Περιμένω απλά να μεγαλώσει 🙄.  Ο παιδότοπος ρε συ είναι πολύ καλή φάση αν υπάρχει κάποιος να την απασχολεί. Σε όσους έχουμε πάει εμεις συνήθως έχουν ηλικιακό όριο. Μετά τα 3-4 λένε χωρίς επίβλεψη γονέα. Μόνο σε έναν στη Θεσσαλονίκη που είχαμε πάει είχαμε βρει μια κοπέλα να ασχολείται με τον μπέμπη που ήταν τότε κάπου 6-7 μηνών και κάθησε μαζί του κάνα 3ωρο... Πήρε γερό τιπ 😆 ίσως άμα πας ώρες που δεν έχει ψυχή να απασχολούν το κορίτσι σου για μερικές ώρες να κάνεις τη δουλειά σου.  Εμείς προσωπικά καταφέραμε να δουλέψουμε όταν πήγε βρεφικό, δε θα πω ψέματα. Κατά τα άλλα χρειάζεται συνεχή επίβλεψη κι εμάς, παρόλο που δεν κλαίει τόσο πολύ άμα δεν είναι πάνω μου. Κάθεται ήρεμος άμα είναι στον ίδιο χώρο με μας. Επίσης, πολύ ζόρι αυτό με τον ύπνο σας, είναι ένα μικρό βαμπίρ Ε; 🥲😅 Εμάς ας πούμε θα νυστάξει γύρω στις 6:30 το απόγευμα, θα κοιμηθεί κατά τις 7+, θα ξυπνήσει 2-3 φορές, θα θηλάσει και τον καλύτερο ύπνο τον κάνει εκεί 2-6 το ξημέρωμα που συνήθως είναι σερί. Τώρα που προσπαθώ να του κόψω τον θηλασμό, απλά τον παίρνω αγκαλιά και τον κουνάω 1 ώρα μέχρι να μπορέσω να τον αφήσω κάτω χωρίς να ξυπνήσει. Κι εμάς το χει αυτό το θέμα ότι πρέπει να μας ακουμπάει για να κοιμάται καλά 😒 Τον ενοχλούν πολύ επειδή τώρα τρώει και σκληρές τροφές και πάνε εκεί που είναι πρησμένα τα ούλα... Αλλά τώρα κι εμάς είναι πόσος καιρός που έχει περάσει και σήμερα μόλις ένιωσα τις μυτουλες να έχουν σκάσει. Αλλά έχει ηρεμήσει με το κλάμα, ειδικά το βράδυ!!  Τα πρώτα 100 χρόνια είναι τα δύσκολα, μετά θα δούμε φως! 🥲
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...