ΕΠΙΜΕΙΝΕΤΕ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΤΟ ΜΩΡΟ ΚΟΝΤΑ ΣΑΣ ΟΤΑΝ ΓΕΝΝΗΣΕΤΕ

[Ανθη]

θεωρω το αθρο υπερβολικο .Το αν εχει η μαμα το μωρο διπλα της συνεχεια η οχι ειναι καθαρα προσωπικο θεμα της καθεμιας .Περα ομως απο το γεγονος οτι αν μια μαμα μπορει να ανταπεξελθει στη φροντιδα του μωρου που ενταξει δεν ειναι καιτιποτα ιδιαιτερα δυσκολο αλλα αν η γυναικα εχει γεννησει με καισαρικη και εχει καθετηρα και οχι μονο ειναι δυσκολο και δεν ταλαιπωρειτε μονο εκινη αλλα και το μωρο .Το συγεκριμενο αθρο μιλαει για την απομωνωση που νιωθουν τα μωρακια μακια απο τη μαμα τους αλλα δεν αναφερει ποσα μικροβια γλτωνουν απο το οτι ειναιμακρια απο ενα δωματιο που εχει συνεχεις επισκεψεις απο συγγενεις και φιλους , πανε να δουν τη μαμα και αν ειναι εκει και το μωρο το γινετε ; Προσωπικα την πρωτη μερα που γεννησα ειχα μαζεμενα 18 ατομα φανταστειτε αν ειχαμε μεσα στοτρικλιοδω,ατιο που μοιραζομουν μαζι με αλλες δυο κοπελες τα μωρα τοσα χνωτα ; Δεν μου ελειψε καθολου το μωρο μου το εφερναν οποτε εγω ηθελα και μαλιστα οσες κοπελες θηλαζαν μπορουσα και πηγαινα στο θαλαμο των μωρων καιτα θηλαζαν εκει . Ακομα και το βραδυ αν το ζηταγες στο εφερναν - εγω επειδη δνε θηλασα το πρωτο βαδυ ο ημουν με καισραικη δνε μου τον εφεραν επρεπε να ξεκουραστω γιατι το μωρο πανω απο ολα θελει μια υγειη καιξεκουραστη μανουλα αλλα απο το επομενο πρωινο παρολο που εδεινα μπουκαλι μου το εφερναν ακομα και τη νυχτα οποτε το ζητουσα .

Επισης ακομα και εκεινα τα μωρακια που δνε ειναι τυχερα και δυστυχως πρπει να ειναι σε ερμοκοιτιδα οι γονεις πανε καιπολλες φορες μολις ο γιατρος θεωρησει οτι το μωρο ειναι σε καλη κατασταση οι γονεις το παιουν αγκαλιτσα . Επομενως δν εξερω σε ποιο νσοκομειο αναφερετε ο παιδιατρος; Απο την αλλη ειναι μονο 4 μερες η νοσηλεια στο νοσοκομειο δν ετο αφηνεις για κανενα μηνα

Βάνια συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΑ μαζί σου. Άκρως υπερβολικό το άρθρο. Σε 4 μέρες θα βγει με ψυχολογικά τραύματα το βράφος;; Υπερβολικό!!!!! Παρόλ' αυτά, όπως είπαν και κάποια κορίτσια, σε κανένα μαιευτήριο δε γίνονται αυτά. Και οι γυναίκες που θέλουν αποκλειστικό θηλασμό το δηλώνουν και τις ξυπνούν για να θηλάσουν το μωρό όποτε αυτό κλάψει. Εγώ γέννησα στο ΜΗΤΕΡΑ, έμεινα σε μονόκλινο και παρόλο που είχα τη δυνατότητα να έχω συνέχεια το μωρό μαζί μου, αρκετές φορές το έδινα για να ξεκουραστώ και να πάρω δυνάμεις για το απίτι. Δεν απέκτησε ψυχολογικά το μωράκι μου...

[snowgirl]

Γέννησα στη Νορβηγία στο δημόσιο νοσοκομείο της πόλης που ζω. Είχα το μωράκι μου συνέχεια μαζί μου - κολλημένο βεντουζάκι στο στήθος μου για την ακρίβεια - και δε μπορώ με τίποτα να σκεφτώ ότι θα μπορούσε να γίνει και διαφορετικά... Η μικρή μου ήταν από την αρχή πολύ νευρικό μωράκι και ηρεμούσε ΜΟΝΟ στο στήθος μου και κοιμόταν ΜΟΝΟ ξαπλωμένη μπρούμυτα πάνω μου. Τι θα γινόταν αν δε μπορούσα να την έχω μαζί μου??? Θα έκλαιγε και θα έκλαιγε και θα έκλαιγε μέχρι να εξαντληθεί...

Εδώ όλα τα δωάτια είναι μονόκλινα και υπάρχει κι ένας καναπές-κρεββάτι για το συνοδό. Την αποκλειστική φροντίδα έχουν η μαμά κι ο συνοδός αλλά μπορείς να καλείς όσο συχνά θες τις μαίες για βοήθεια. Μπορούν επίσης να κρατήσουν για λίγες ώρες το μωρό αν θες να ξεκουραστείς - αν κι εγώ δεν το έδωσα ούτε για ένα λεπτό παρόλο που ήμουν κομμάτια, γιατί έβλεπα ότι έχει ανάγκη μόνο εμένα.

Για τις επισκέψεις και τα μικρόβια που λέτε....δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να πλακώσουν όλοι οι συγγενείς κι οι φίλοι να δουν λεχώνα και μωρό στην κλινική... Τις πρώτες μέρες μαμά και μωρό χρειάζονται ηρεμία και ώρα να γνωριστούν, να αγκαλιαστούν και να θηλάσουν. Οι συγγενείς και φίλοι μπορούν να περιμένουν.

Δε νομίζω ότι είναι υπερβολικό το άρθρο... Άλλωστε χρειάζεται λίγη "υπερβολή" για να ξυπνήσουμε και να απαιτήσουμε το αυτονόητο (για άλλες χώρες) - το μωρό δίπλα μας, πάνω μας, στο στήθος μας, συνέχεια!

Άσχετο...αλλά έπαθα πλάκα με τις τιμές που ακούω στα ιδιωτικά μαιευτήρια στην Αθήνα

[Anastacia]

Kαλησπερα!!

Ειχα κ εγω την κορουλα μου συνεχεια μαζι μου!

Γεννησα στη Βιοκλινικη-πρ.Γαληνος σε 1κλινο -το οποιο κοστιζε οσο...τα μισα απο τα 4κλινα σε

καποιες αλλες ιδ.κλινικες!

Εγω δεν εχω να συμπληρωσω τιποτα επιπλεον για τα θετικα του rooming in ή τα "αρνητικα" της αιθουσας νεογνων...

Ηθελα μονο να αναφερθω σε 2 πραγματακια!

1ον την θετικοτατη επιδραση που εχει στη ΜΑΜΑ η 24ωρη επαφη με το μοσχομυριστο της λεχουδακι !

Οσοι κ αν ειναι οι πονοι,η αδυναμια κλπ νομιζω πως η αγκαλια με το παιδι σου σε κανει να τα ξεχνας!

Ηταν για μενα η πρωτη κ κυρια βαση(κ εκπαιδευση) για την μετεπειτα ζωη μας στο σπιτι!Απο την αλλαγη πανας(στην αρχη δεν ηξερα καθε ποτε θα επρεπε να την αλλαζω! ) μεχρι κ τον θηλασμο!

Στην κλινικη-νοσοκομειο οι μαιες προσφερουν τη βοηθεια τους καθε στιγμη..Εχουν ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να το κανουν!Ετσι μπορεις να μαθεις στην ΠΡΑΞΗ οτι πρεπει για να μην πνιγεις σε μια σταγονα νερο στο σπιτι που δε θα εχεις εξειδικευμενη βοηθεια!

2ον το θεμα των μικροβιων..Νομιζω πως ακομα κ αν βρισκεσαι σε 4κλινο μπορεις να ζητησεις

να τηρουνται κανονες επισκεπτηριου απο τις υπολοιπες μανουλες...Να οριστουν 2ωρες για τους συγγενεις.

Ειναι καταντια να βρισκονται 20-30 ατομα σε 1 δωματιο με 3-4 λεχωνες ακομα κ αν δεν υπαρχουν εκει μωρακια...

Μην ξεχνατε πως κ οι λεχωνες ειναι ευαισθητες κ ψυχολογικα(φωνες,γελια,χαζομαρουλες!)αλλα κ σωματικα...Ειδικα την 1η βδομαδα!

Στη δικη μου περιπτωση τα 2 απογευματα που ειχα επισκεψεις(για 1,5 ωρα τη φορα) πηγα την μικρη στις μαιες για το μπανακι της...!Και εγω....Εκλαιγα απο την ελλειψη!Ηθελα να φυγουν ΟΛΟΙ κ να ξανααγκαλιασω το κουτσουνακι μου!

[lovie]

Εγώ βρίσκω το άρθρο ιδιαίτερα ενδιαφέρον.

(Αν και τίποτα από αυτά δεν έκανα στην 1η μου γέννα)

Πρέπει επιτέλους να μάθουμε να βλέπουμε και λίγο παραπάνω από τη μύτη μας αλλά και να ακολουθούμε την κοινή λογική και όχι το κατεστημενο. Δεν είναι υπερβολή να λέμε πως το μωρό πρέπει να είναι δίπλα στη μάνα του συνεχώς από την ώρα της γέννησης. Πρέπει να μάθουμε από την πρώτη στιγμή να ακούμε τις ανάγκες του και σίγουρα αυτές δεν είναι να βρίσκεται σε έναν θάλαμο απομακρυσμένο από τη μητέρα με μια πιπίλα ή ένα μπουκάλι στο στόμα.

Ακόμη και στις περιπτώσεις που επιβάλλεται να μπει το μωρό σε θερμοκοιτίδα (υπάρχει η δυνατότητα σε πολλές χώρες του εξωτερικού) η εγκατάστασή της γίνεται το θάλαμο της μητέρας και δίπλα της. Υπάρχουν πολλά βιβλία-μελέτες και είναι στη διάθεσή μας για να 'μάθουμε' για το διαφορετικό που μας φαίνεται 'κουλό' .

Επίσης δεν καταλαβαίνω αυτό το ελληνικό συνήθειο που όταν γεννάει μια γυναίκα πρέπει όόόόόλο το σόι να βρεθεί στην κλινική. Και φυσικά προτίμω να έχω το παιδί μου μόλις γεννήσω δίπλα μου από 5-10-15 άτομα συγγενείς μέσα στο δωμάτιό μου. Τί να τους κάνω αυτούς;;; Περίμενα πως και πως να το αγκαλιάσω ,να το δω μετά από 9 μήνες και θα δεχτώ τις ξαδερφοκουνιάδες μου;;;

Σε αυτήν τη γέννα μου θα είμαι εξαρχής με το μωρό μου. Και δε θα δεχθώ επισκέψεις . Όταν πάλι επιστρέψω στο σπιτάκι μου θα δεχτώ λίγους-καλούς και 'αποστειρωμμένους'.

[AthinaK]

Εγώ έχω ζητήσει να μην έρθει κανένας στο νοσοκομείο. Θα είμαι εγώ κουρασμένη, θα έχω ένα μωράκι και θα πρέπει να συμμορφωθώ με τα τηλέφωνα ή τις επισκέψεις; Οπωσδήποτε θέλω να δω αμέσως μετά τη γέννα τα άλλα δυο μου παιδιά! Κανέναν αλλον! Οι φίλοι είναι πάντα δίπλα μας, δεν χρειάζεται να έρθουν στο νοσοκομείο για να μας δείξουν πόσο ενδιαφέρονται! Ακόμα και στο σπίτι να έρθουν, το βλέπουν το μωρό, δεν είναι ανάγκη να αλλάξει 100 χέρια. Εκεί δεν αναστατώνεται;

Βάνια εγώ δεν είχα την επιλογή. Το μωρό είναι πάντα κοντά μας. Κάποια στιγμή είχα ζητήσει να το πάρουν οι μαίες κοντά τους για να κοιμηθώ 2 ώρες και αυτό ήταν. Σίγουρα το να μην είναι συνέχεια κοντά το παιδί στη μαμά του για κάποιες μέρες δεν θα παθει και κατάθλιψη. Είναι όμως προτιμότερο να περάσει χρόνο η μητέρα με το παιδί της τις πρώτες μέρες παρά με τους συγγενείς και φίλους που θα έρθουν πακέτο με τα "αμέτρητα μικρόβια"!

[Βανια]

Για να μην παρεξηγηθω θελω να ξερετε οτι και εγω ειμαι κατα του να σου μαευονται ολη στο νοσοκομειο αλλα μην ξεχνατε εδω ειναι ΕΛΛΑΔΑ με τα καλα της αλλα καιτα κακα της . Δεν υπαρχει περιπτωση να μην ερουν στο νοσοκομειο οι γονεις τα πεθερικα που γινονται παππουδες ο νονος και τα οι θειοι θειες και αν εισαι και μεγαλη οικογενεια εκει την εβαψες και να σας πω κατι καλυτερα να ερθουν στο νοσοκομειο παρα στο σπιι αργοτερα αν και εγω τοτε στο Σταυρο επειδη ειχα καταθλιψη ηθελα παρεα φοβοον να μεινω μονη λλα ενταξει δεν ηθελα και τσουρμο .Να φαναστειτε οαν γεννησα εγω την ημερα εκειη εβγαινε η Στεφανιδου απο το μαιευτηριο εγω λοιπον ειχα πιο πολλα λουλουδια Ευτυχως λοιπον που ο Σταυρος ηταν σε αλλο δωματιο γιατι ζητησα καιτο φερανε να το δουν μονο η μαμα μου α πεθερικα μου και τα αδερφια μας και αυτη οταν ερχοντουσταν μενμονωμενα οχι ολη μαζι την πρωτη μερα . Ξερτε τι ειναι να εχεις ολοκληρηκερκιδα απο πανω σου ;; Απο την αλλη εγω δνε ηθελα να ασχολειτε κανεις με το μωρο ηθελα και τα εκανα ολα μονη μου την παρεα την ηθελα για μενα να νιωθω καποιο μεσα στο σπιτι ξερετε τρομερες φοβιες ... Απο εκει και περα μην συγκρινουμε τις χωρες του εξωτερικου με την Ελλαδα σε συστηματα υγειας γιατι κακα τα ψεματα ειμαστε πολλα χρονια πισω σε καμια αλλη χωρα Ευρωπαικη δνε υπαρχουν ασθενεις σε ραντζα στο διαδρομο εδω τωρα δνε δινουν υλικα για τα χειρουργεια επειδη χρωστανε τα αντερα τους απο την αλλη το θεωρω αναμφισβητητο διακιωμα της μαμας να ζητησει να εχει το μωρο διπλα της

[Argi]

και εγώ το βρίσκω πολύ καλό το αρθράκι.....δυστυχώς δεν μπορούμε να ξέρουμε, παρά μόνο να υποθέτουμε, πώς ακριβώς νιώθουν τα μωράκια εκεί μέσα μόνα τους, ίσως θα πρέπει να μπούμε στην θέση τους, εκεί που έχουμε ζεστασιά και την τρυφερή γλυκιά φωνούλα της μαμάς μας ξαφνικά βρισκόμαστε σε ένα περιβάλλον (είναι παιδικά διακοσμημένο?!) μόνοι μας με άλλα μικρά πλασματάκια σαν εμάς!!!!....και πού είναι η μαμά μου?

θα συμφωνήσω με την lovie......

και εγώ γέννησα στο εξωτερικό και είχα από την πρώτη στιγμή τα παιδιά μου μαζί μου, μάλιστα ήταν στην αγκαλιά μου όταν ανεβήκαμε στο δωμάτιό μας! είχαν και δωμάτιο θηλασμού, πολύ ωραίο, παιδικά διακοσμημένο με μαξιλάρια και πολυθρόνα θηλασμού, για όποια μανούλα ήθελε να πάει να θηλάσει με ησυχία.....!