Ισχύει άραγε η φράση (Δεν είχα γάλα;) ;;;

[anthropaki]

Θέλω απλά να αναφέρω 2 πραγματάκια (προσωπικές εμπειρίες) σχετικά με το θέμα:

1ον: 9,9 στα 10 άτομα που θα τύχει να μάθουν οτι θηλάζω, με ρωτούν αμέσως μα καλά έχεις ακόμα γάλα???? Τυχαίο?? Δεν νομίζω....(σιγουρα υπάρχει παραπληροφόρηση, δεν γίνεται να θεωρήτε δεδομένο οτι μετά τον 1-2 μήνα οι γυναίκες δεν έχουν γάλα)..

2ον: Σημερα που πήγα στην παιδιατρο, τις φάνηκε πολύ περιεργο οτι θηλάζω ακόμα. Της ειπα λοιπόν γιατί με ρωτάει συνέχεια κ δείχνει τόσο παραξενεμένη, αφου τις εχω πει οτι τουλάχιστον μέχρι τον χρόνο (πρώτα ο θεος) θέλω να θηλάσω την μικρή μου. Επίσης κάθε φορά μου λεει :μπράβο αφου εχεις ακόμα γάλα . Της ειπα λοιπόν σήμερα γιατί της κάνει τόσο περίεργο (αφου εγω ειχα την αισθηση οτι η γενειά μας θηλάζει) κ μου είπε οτι στις 100 μητέρες που βλέπει στο γιατρείο της οι 90 +++ δεν θηλάζουν περα απο τον πρώτο

1 μήνα, συνήθως γιατί τους κοβεται το γάλα. Στις υπόλοιπες 10, οι 7 είναι Αλβανίδες ή άλλης εθνικότητα κ οι 3 Ελληνίδες. Μου είπε συγκεκριμένα οτι συνήθως οι Αλβανίδες θηλάζουν τα παιδιά τους για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τα συμπέρασμα δικά σας. Εγω απλά να ρωτήσω..είναι τυχαίο που δεν θηλάζουμε σε τόσο μεγάλο ποσοστό (δεν μιλάω για εξαιρέσεις, που υπάρχουν δεδομένες δυσκολίες κ καταστάσεις), μήπως υπάρχει πράγματι μεγάλη παραπληροφόρηση σχετικά με τον θέμα???? Προσωπικά εαν ειχα ακούσει επακριβώς τον γυναικολόγο μου, την παιδίατρο ή κάποιες μαιες απο το μαιευτήριο δεν θα είχα θηλάσει κ αυτό είναι δεδομένο.

Με βοηθησε αρκετά η σωστή πληροφόρηση κ απο το mammy, ο σύμβουλος θηλασμού μου, η Λαλα κ μια γνωστή μου θηλαζουσα μανούλα, γιατί ειχα πολλές δυσκολίες στις αρχή κ υπάρχει μεγάλη παραπληροφόρηση γύρω απο το θέμα του θηλασμου. Βρίσκω λοιπόν αυτά τα αρθρα πολύ χρήσιμα για τις μέλουσσες μανούλες κ δεν νομίζω οτι υπάρχει κανένας λόγος διαμάχης. Σιγουρα υπάρχουν κ εξαιρέσεις. Σίγουρα επίσης το πόσο καλή μάνα είναι κάποια γυναίκα δεν εχει να κάνει με το εαν θηλασε ή οχι, αλλά εαν θέλει κάποια κοπέλα να θηλάσει κατά την διάρκεια της προσπάθεια σίγουρα αυτές οι πληροφορίες θα βοηθήσουν.

[lena]

Λοιπόν κορίτσια δεν θέλω να κλειδώσω κανένα θέμα πάλι ... απλά θέλω να πώ σε όλες όσες συμμετέχουν στις συζητήσεις στο φόρουμ να εκφράζονται κόσμια και να μην χαρακτηρίζουν με άσχημες εκφράσεις άλλα άτομα. Μιλάω γενικά και ας γράφω στο συγκεκριμένο θέμα. Όλες ξέρουμε οτι το θέμα "Θηλασμός" είναι απο τα πιο Ηot θέματα στο mammyland...ας είμαστε πιο προσεκτικές λοιπόν για να μην δημιουργούνται συνέχεια τα ίδια προβλήματα.

[papaki70]

μαμα χήνα νομίζω ότι η ψυχολογία πχ ενα σοκ από κάτι ξαφνικο, η ΚΟΥΡΑΣΗ το τονιζω μπορούν να αναστείλουν παροδικά την παραγωγή αλλά αν επιμείνεις επανέρχεται σε λίγες μέρες.

[papaki70]

suzanita έγραψε:

μπρααααααααααααααααααααααααβο εσεις που θηλαζεται ειστε οι καλυτερες μαμαδες του κοσμου...ενω εμεις που θηλασαμε μονο δυο μησι μηνες...δεν ειμαστε αξιες μανες.....ελεος πια δεχτειτε και αλλη αποψη και μην μιλατε απολυτα δεν γνωριζεται τι εχει τραβηξει η καθε μια που προσπαθησε να θηλασει και δεν τα καταφερε.....

suzanita μου με όλο το συμπάθειο, δεν σε ξέρω κιόλα αλλά είναι ατυχές το ξέσπασμά σου στο συγκεκριμένο τοπικ. Μπορεί σε άλλα τόπικ να ξέφυγε η κατάσταση αλλά στο συγκεκριμένο μπορεί να υπήρξαν διαφωνίες αλλά σε ένα επίπεδο και μάλλιστα νομίζω ότι βοήθησε αρκετές κοπέλες να αποκτήσουν μια γνώμη παραπάνω. Παραμείναν όμως όλες ψύχραιμες και το αποτέλεσμα είναι θετικό.Ας μη βλέπουμε τέρατα εκεί που δεν υπάρχουν. Και στην τελική αν είναι κάποια άξια μάνα θα το κρίνει το παιδί της και όχι μια άλλη μαμά.

[ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ]

1) Λενα δεν νομιζω πως περαν του ενος σχολιου εχει καμια προθεση μα ανακατευτουμε παλι! (Τι τραβας κι εσυ γκαστρουλα μου να μαςς "κυνηγας" :laugh: )

2) Σουζανιτα ασχετο και ασχημο αυτο που ειπες. Νομιζω οτι το καταλαβαινεις και μονη σου!

3) Μαμα χηνα νομιζω οτι η ψυχολογια δεν πρεπει να παιζει ρολο στην παραγωγη. Στους πολεμους φαντασου τι ψυχολογια ειχαν και παρ ολα αυτα θηλαζαν γιατι δεν ειχαν και πολλες επιλογες τροφης για τα παιδια τους... και ξερω και περιπτωση κοπελας που εχασε την μαμα της αλλα το γαλα δεν κοπηκε..

[tirogaridaki]

Ραμονάκι τι κάνεις;;; εχουμε χαθεί βρε κορίτσι!! Οσο για την ψυχολογία πιστεύω πως παίζει ρόλο αλλά από άλλη άποψη..όταν τα έχεις χαμένα και βρίσκεσαι σε απογνωση το κλάμα του μωρού ειδικά τις πρώτες μέρες και ειδικά όταν είναι το πρώτο σου όλα σου φαίνονται βουνο..πόσο μάλλον ένα θέμα όπως θηλασμος που σίγουρα θα σου έχουν βάλει και στο μυαλό την αμφιβολία μήπως δεν έχεις γάλα..στο πρώτο παιδί δε ξέρεις να ερμηνεύεις το κλάμα του μωρου, δεν ξέρεις για ποιο λόγο κλαίει και τι θέλει..γενικά δεν ξέρεις απο μωρά..και το μονο πράγμα που θέλεις είναι να ηρεμήσεις και να επανέλθεις στους φυσιολογικους ρυθμους της ζωής σου..οπότε ναι η ψυχολογία παίζει τεράστιο ρόλο όχι όμως στην παράγωγή αλλά στο πως να λειτουργήσεις και να αντεπεξέλθεις στις απαιτήσεις του του μωρου...

[ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ]

tirogaridaki έγραψε:

Ραμονάκι τι κάνεις;;; εχουμε χαθεί βρε κορίτσι!! Οσο για την ψυχολογία πιστεύω πως παίζει ρόλο αλλά από άλλη άποψη..όταν τα έχεις χαμένα και βρίσκεσαι σε απογνωση το κλάμα του μωρού ειδικά τις πρώτες μέρες και ειδικά όταν είναι το πρώτο σου όλα σου φαίνονται βουνο..πόσο μάλλον ένα θέμα όπως θηλασμος που σίγουρα θα σου έχουν βάλει και στο μυαλό την αμφιβολία μήπως δεν έχεις γάλα..στο πρώτο παιδί δε ξέρεις να ερμηνεύεις το κλάμα του μωρου, δεν ξέρεις για ποιο λόγο κλαίει και τι θέλει..γενικά δεν ξέρεις απο μωρά..και το μονο πράγμα που θέλεις είναι να ηρεμήσεις και να επανέλθεις στους φυσιολογικους ρυθμους της ζωής σου..οπότε ναι η ψυχολογία παίζει τεράστιο ρόλο όχι όμως στην παράγωγή αλλά στο πως να λειτουργήσεις και να αντεπεξέλθεις στις απαιτήσεις του του μωρου...

Σωστα! Επειδη ολοι μου ελεγαν "μωρο ειναι θα κλαιει" "αστο να κλαψει δεν παθαινει τιποτα" κτλ πεισμωσα και μεσα σε 10 μερες ειχα μαθει ακριβως τι ηθελε. Αν ποναγε κτλ. Απο πεισμα και μονο μπορεσα να μαθω να το ερμηνευω. Αν δεν ειχα μπει σ αυτο το τριπακι και δεν ηξερα τι ηθελε και δεν ειχα και το μαμμυ αποκλειετε να θηλαζα. Θα ελεγα πως "δεν εχω γαλα"

[tirogaridaki]

Εγώ πάλι άργησα να ερμηνεύσω το κλάμα του και πάνω στα νεύρα μου και τον πανικό μου μονο θηλαζα..τίποτε άλλο χαχαχαχα...είχε φτάσει το παιδί να γίνει γουρουνοπουλο απο το πάχος!!!Ευτυχώς μηνα με το μήνα έχει γίνει πάλι ένα φυσιολογικό στα κιλά παιδί...

[madrid05]

Τελικά ίσως η ψυχολογία να μην "κοβει"το γαλα , αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις σίγουρα μπορεί να δημιουργίσει τις προϋποθέσεις για να το βάλει κατω μια μανούλα και να σταματήσει την προσπάθεια.

Παντως όσες φίλες-γνωστες έχω καμια δεν θήλασε πάνω από μήνα και μόνο μια εφτασε στους τρεις.Δυστυχως οχι από επιλογή τους...

Εμένα αυτό που με οδήγησε στο να θηλάσω με επιτυχία ήταν οι συμβουλές του mammyland(αν και με τρομαζαν και ώρες-ώρες), μια υπέροχη μαία που μου έκανε ανώδυνο και η δική μου "αγαθή" σκέψη οτι "εννοείται οτι θα καταφερω να θηλάσω....γιατί όχι??".Δεν εκανα καν την κίνηση να αγοράσω αποστειρωτές και μπιμπερό μέχρι να 40ντησω.Από αυτην την άποψη ίσως η ψυχολογία να έπαιξε τον ρόλο της...

[LaLa]

tirogaridaki έγραψε:

Εγώ πάλι άργησα να ερμηνεύσω το κλάμα του και πάνω στα νεύρα μου και τον πανικό μου μονο θηλαζα..τίποτε άλλο χαχαχαχα...είχε φτάσει το παιδί να γίνει γουρουνοπουλο απο το πάχος!!!Ευτυχώς μηνα με το μήνα έχει γίνει πάλι ένα φυσιολογικό στα κιλά παιδί...

Εχω δει οτι το χεις ξαναγραψει αυτο (ή μαλλον οτι πλεον τηρεις ενα ωραριο) και θα πω μπορει τα δικα σου μωρα να ηταν εξαιρεση . αλλα γενικα δεν υπάρχει περιπτωση να θηλασεις "με το ζορι" ενα μωρο που δεν θελει να θηλάσει.

Ακομα και οταν ενα μωρο κλαιει γιατι εχει πονάκια ο θηλασμος (παρολο που μπορει να εφαγε πριν λιγη ωρα) το βοηθά και το ηρεμεί . Στους πρωτους 2 μηνες τα μωρα κλαινε ειτε γιατι πεινανε , ειτε γιατι πονανε , ειτε γιατι εχουν υπερενταση και θελουν να κοιμηθουν , ειτε γιατι λερωθηκαν .

Το απογευμα ήμουν στην κουμπάρα μου που γεννησε πριν ενα μηνα . Το μωρο εκλαιγε παρα πολυ , εχει πονάκια , και συνέχεια εβαζε τα χεράκια του στο στομα πιπιλόντας , δειχνοντας δηλ οτι πειναει . Το μωρο πινει ξενο γαλα , η κουμπαρα μου φυσικά δεν το ταισε γιατι ειχε φαει πριν λιγη ωρα . Του εβαζε πιπιλα , το μωρο την πεταγε και φτου απο την αρχή .

Το πηρα αγκαλίτσα και τον εκανα βολτουλες μηπως και ηρεμήσει . Σε καποια φαση παω να τον αλλαξω θεση (ειχε και ζέστη) και οπως τον περναω μπροστά απο το προσωπο μου αρπαζει τη μυτη μου και κανει πως θηλάζει!

Εκεινη την ωρα σκεφτηκα ποσο ευλογημένος ειναι ο θηλασμος !!!

Θα σταμάταγε το μωρο να χει πονακια ? Οχι! Ουτε η μικρή μου σταματουσε να πονά και να χει αερια αλλα θα ανακουφιζοταν προσωρινα και θα νιωθε οτι ικανοποιουνται οι αναγκες του χωρις ωράρια και μλ .

[geo-r-gia]

Όταν το μωρό δε θηλάζει τότε η μαμά δεν έχει γάλα.Εγώ έχω προσωπική εμπειρία γιατί το πρώτο μου δεν κατάφερα να το θηλάσω.Στο μητέρα που γέννησα δεν μου έδειξε κανείς και δεν ήξερα τι έπρεπε να κάνω,ούτε πως να το βάλω στο στήθος για να πιάσει.Οι νοσοκόμες απλώς ερχόντουσαν,άρπαζαν το μωρό και το έβαζαν πάνω σου και έλεγαν θα πιάσει με τον καιρό. Το γάλα που κατέβαινε ήταν λιγοστό και δεν χόρταινε το μωρό μου.Οπότε του έδινα και συμπλήρωμα και όταν ήταν 35 ημερών ακόμα και αυτό το λιγοστό γάλα κόπηκε μόνο του.Ούτε χάπια πήρα ούτε τίποτα.Όμως στο δεύτερο επειδή είχα μια καταπληκτική μαία απο τον γιατρό μου,όταν γέννησα ερχόταν όλες τις ημέρες στο δωμάτιο και με βοηθούσε να θηλάσω.Με βοήθησε να κατέβει το γάλα μου βάζοντάς μου κρύες και ζεστές κομπρέσες,μου έδειξε πως να το βάλω στο στήθος.Και δεν πέτρωσε καθόλου το στήθος μου γιατί ακολούθησα τις συμβουλές της.Πραγματικά ήταν φοβερή.Μέχρι που έγινε δυο μηνών δεν έπινε καθολου μπιμπερό.Βέβαια εγώ κουράστηκα και τελικά σταμάτησα τον θηλασμό γιατί ένιωθα ότι δεν άντεχα άλλο.Ημουν πολύ κουρασμένη και με είχε πιάσει και κατάθλιψη.Το αποθήλασα με κόπο γιατί δεν ήθελε το μπιμπερό,πήρα χάπια για να κοπεί το γάλα, αλλά είχα και το πρώτο μου παιδί που ήταν τεσσάρων τότε και έπρεπε να ασχολούμαι και με αυτό.Μακάρι να είχα καταφέρει να θηλάσω και το πρώτο μου έστω και για δύο μήνες αλλά Δεν αισθάνομαι όμως ότι έχω αποτύχει σαν μαμά επειδή δεν κατάφερα να θηλάσω το πρώτο μου ή επειδή θήλασα το δεύτερο μόνο για δύο μήνες.Αισθάνομαι τύψεις όταν τους φωνάζω ή όταν τα μαλώνω ενώ θα μπορούσα ίσως να το χειριστώ διαφορετικά.Τότε λέω ναι είμαι ανεπαρκής και κακιά.

[ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ]

LaLa έγραψε:

tirogaridaki έγραψε:

Εχω δει οτι το χεις ξαναγραψει αυτο (ή μαλλον οτι πλεον τηρεις ενα ωραριο) και θα πω μπορει τα δικα σου μωρα να ηταν εξαιρεση . αλλα γενικα δεν υπάρχει περιπτωση να θηλασεις "με το ζορι" ενα μωρο που δεν θελει να θηλάσει.

Ακομα και οταν ενα μωρο κλαιει γιατι εχει πονάκια ο θηλασμος (παρολο που μπορει να εφαγε πριν λιγη ωρα) το βοηθά και το ηρεμεί . Στους πρωτους 2 μηνες τα μωρα κλαινε ειτε γιατι πεινανε , ειτε γιατι πονανε , ειτε γιατι εχουν υπερενταση και θελουν να κοιμηθουν , ειτε γιατι λερωθηκαν .

Το απογευμα ήμουν στην κουμπάρα μου που γεννησε πριν ενα μηνα . Το μωρο εκλαιγε παρα πολυ , εχει πονάκια , και συνέχεια εβαζε τα χεράκια του στο στομα πιπιλόντας , δειχνοντας δηλ οτι πειναει . Το μωρο πινει ξενο γαλα , η κουμπαρα μου φυσικά δεν το ταισε γιατι ειχε φαει πριν λιγη ωρα . Του εβαζε πιπιλα , το μωρο την πεταγε και φτου απο την αρχή .

Το πηρα αγκαλίτσα και τον εκανα βολτουλες μηπως και ηρεμήσει . Σε καποια φαση παω να τον αλλαξω θεση (ειχε και ζέστη) και οπως τον περναω μπροστά απο το προσωπο μου αρπαζει τη μυτη μου και κανει πως θηλάζει!

Εκεινη την ωρα σκεφτηκα ποσο ευλογημένος ειναι ο θηλασμος !!!

Θα σταμάταγε το μωρο να χει πονακια ? Οχι! Ουτε η μικρή μου σταματουσε να πονά και να χει αερια αλλα θα ανακουφιζοταν προσωρινα και θα νιωθε οτι ικανοποιουνται οι αναγκες του χωρις ωράρια και μλ .[/quote:1ztovqna]Αγαπη μουουουου... Στεναχωρεθηκα τωρα...

Καλα βρε αφησες την κουμπαρα χωρις πλυση εγκεφαλου?

Εγω εχω φιλη εγκυο που αρνειτε κατηγορηματικα να δωσει και το πρωτογαλα ακομα γιατι δεν... ουτε κι αυτη ξερει! Απλως δεν θελει. Της ειπα τα ωφελοι του θηλασμου κι αυτη ακομα επιμενει. Της ειπα καλα ασε να γεννηθει το νινι με το καλο και βλεπεις. Αλλα στεναχωρεθηκα..

[ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ]

geo-r-gia έγραψε:

Όταν το μωρό δε θηλάζει τότε η μαμά δεν έχει γάλα.Εγώ έχω προσωπική εμπειρία γιατί το πρώτο μου δεν κατάφερα να το θηλάσω.Στο μητέρα που γέννησα δεν μου έδειξε κανείς και δεν ήξερα τι έπρεπε να κάνω,ούτε πως να το βάλω στο στήθος για να πιάσει.Οι νοσοκόμες απλώς ερχόντουσαν,άρπαζαν το μωρό και το έβαζαν πάνω σου και έλεγαν θα πιάσει με τον καιρό. Το γάλα που κατέβαινε ήταν λιγοστό και δεν χόρταινε το μωρό μου.Οπότε του έδινα και συμπλήρωμα και όταν ήταν 35 ημερών ακόμα και αυτό το λιγοστό γάλα κόπηκε μόνο του.Ούτε χάπια πήρα ούτε τίποτα.Όμως στο δεύτερο επειδή είχα μια καταπληκτική μαία απο τον γιατρό μου,όταν γέννησα ερχόταν όλες τις ημέρες στο δωμάτιο και με βοηθούσε να θηλάσω.Με βοήθησε να κατέβει το γάλα μου βάζοντάς μου κρύες και ζεστές κομπρέσες,μου έδειξε πως να το βάλω στο στήθος.Και δεν πέτρωσε καθόλου το στήθος μου γιατί ακολούθησα τις συμβουλές της.Πραγματικά ήταν φοβερή.Μέχρι που έγινε δυο μηνών δεν έπινε καθολου μπιμπερό.Βέβαια εγώ κουράστηκα και τελικά σταμάτησα τον θηλασμό γιατί ένιωθα ότι δεν άντεχα άλλο.Ημουν πολύ κουρασμένη και με είχε πιάσει και κατάθλιψη.Το αποθήλασα με κόπο γιατί δεν ήθελε το μπιμπερό,πήρα χάπια για να κοπεί το γάλα, αλλά είχα και το πρώτο μου παιδί που ήταν τεσσάρων τότε και έπρεπε να ασχολούμαι και με αυτό.Μακάρι να είχα καταφέρει να θηλάσω και το πρώτο μου έστω και για δύο μήνες αλλά Δεν αισθάνομαι όμως ότι έχω αποτύχει σαν μαμά επειδή δεν κατάφερα να θηλάσω το πρώτο μου ή επειδή θήλασα το δεύτερο μόνο για δύο μήνες.Αισθάνομαι τύψεις όταν τους φωνάζω ή όταν τα μαλώνω ενώ θα μπορούσα ίσως να το χειριστώ διαφορετικά.Τότε λέω ναι είμαι ανεπαρκής και κακιά.

Εννοειτε οτι δεν εισαι ανεπαρκης. Αλλο το ενα κι αλλο το αλλο. Τι σχεση εχει η αγαπη προς τα παιδια μας με το αν θηλαζεις η οχι? Ολες οι μαμαδες τα λατρευουμε!!

[tirogaridaki]

LaLa έγραψε:

tirogaridaki έγραψε:

Εχω δει οτι το χεις ξαναγραψει αυτο (ή μαλλον οτι πλεον τηρεις ενα ωραριο) και θα πω μπορει τα δικα σου μωρα να ηταν εξαιρεση . αλλα γενικα δεν υπάρχει περιπτωση να θηλασεις "με το ζορι" ενα μωρο που δεν θελει να θηλάσει.

Ακομα και οταν ενα μωρο κλαιει γιατι εχει πονάκια ο θηλασμος (παρολο που μπορει να εφαγε πριν λιγη ωρα) το βοηθά και το ηρεμεί . Στους πρωτους 2 μηνες τα μωρα κλαινε ειτε γιατι πεινανε , ειτε γιατι πονανε , ειτε γιατι εχουν υπερενταση και θελουν να κοιμηθουν , ειτε γιατι λερωθηκαν .

Το απογευμα ήμουν στην κουμπάρα μου που γεννησε πριν ενα μηνα . Το μωρο εκλαιγε παρα πολυ , εχει πονάκια , και συνέχεια εβαζε τα χεράκια του στο στομα πιπιλόντας , δειχνοντας δηλ οτι πειναει . Το μωρο πινει ξενο γαλα , η κουμπαρα μου φυσικά δεν το ταισε γιατι ειχε φαει πριν λιγη ωρα . Του εβαζε πιπιλα , το μωρο την πεταγε και φτου απο την αρχή .

Το πηρα αγκαλίτσα και τον εκανα βολτουλες μηπως και ηρεμήσει . Σε καποια φαση παω να τον αλλαξω θεση (ειχε και ζέστη) και οπως τον περναω μπροστά απο το προσωπο μου αρπαζει τη μυτη μου και κανει πως θηλάζει!

Εκεινη την ωρα σκεφτηκα ποσο ευλογημένος ειναι ο θηλασμος !!!

Θα σταμάταγε το μωρο να χει πονακια ? Οχι! Ουτε η μικρή μου σταματουσε να πονά και να χει αερια αλλα θα ανακουφιζοταν προσωρινα και θα νιωθε οτι ικανοποιουνται οι αναγκες του χωρις ωράρια και μλ .[/quote:hhzh8zhi]

Δεν έχεις άδικο. Παρόλο που τηρώ ένα προγραμμα στις ανάγκες του μπέμπη πολλές φορες λειτουργησα με βάση τις ανάγκες του μωρου..πχ είμαι σε βόλτα και ενώ ξέρω πως νυστάζει και πως τις περισσότερες φορές κοιμάται μολις τον βάλω στο κρεβάτι και του ΄δωσω πιπιλα , δείχνει να μην ηρεμεί και να κλαίει με παράπονο..δεν θα σκάσω για το πρόγραμμα ή για την πιπιλα..δίνω αμέσως στήθος και ηρεμεί. Απλώς το να ξέρω να ερμηνεύω σωστά το κλάμα του και να τηρώ ένα πρόγραμμα με βοηθάει κάπως ώστε να μην γίνεται συνηθεια πχ να κοιμάται μονο με το στήθος.Θα συμφωνήσω όμως μαζί σου πως ο θηλασμός είναι σωτήριος αλλά και ευλογημένος..όταν το μωρό θέλει απλώς να χαλαρώσει , να παρηγορηθει ή οτιδήποτε άλλο είναι η τέλεια και σίγουρη λύση!!Δεν υπάρχει περίπτωση να μη λειτουργήσει κατευναστικά στο κάθε προβλημα του μωρου!! Απλώς εγώ προσωπικά δε θέλω να γίνεται συνέχεια και για το κάθε τι...προσπαθώ πρώτα με κάποιον άλλο τρόπο και αν δεν πιάσει τότε δίνω στηθος.

[tirogaridaki]

geo-r-gia έγραψε:

Όταν το μωρό δε θηλάζει τότε η μαμά δεν έχει γάλα.Εγώ έχω προσωπική εμπειρία γιατί το πρώτο μου δεν κατάφερα να το θηλάσω.Στο μητέρα που γέννησα δεν μου έδειξε κανείς και δεν ήξερα τι έπρεπε να κάνω,ούτε πως να το βάλω στο στήθος για να πιάσει.Οι νοσοκόμες απλώς ερχόντουσαν,άρπαζαν το μωρό και το έβαζαν πάνω σου και έλεγαν θα πιάσει με τον καιρό. Το γάλα που κατέβαινε ήταν λιγοστό και δεν χόρταινε το μωρό μου.Οπότε του έδινα και συμπλήρωμα και όταν ήταν 35 ημερών ακόμα και αυτό το λιγοστό γάλα κόπηκε μόνο του.Ούτε χάπια πήρα ούτε τίποτα.Όμως στο δεύτερο επειδή είχα μια καταπληκτική μαία απο τον γιατρό μου,όταν γέννησα ερχόταν όλες τις ημέρες στο δωμάτιο και με βοηθούσε να θηλάσω.Με βοήθησε να κατέβει το γάλα μου βάζοντάς μου κρύες και ζεστές κομπρέσες,μου έδειξε πως να το βάλω στο στήθος.Και δεν πέτρωσε καθόλου το στήθος μου γιατί ακολούθησα τις συμβουλές της.Πραγματικά ήταν φοβερή.Μέχρι που έγινε δυο μηνών δεν έπινε καθολου μπιμπερό.Βέβαια εγώ κουράστηκα και τελικά σταμάτησα τον θηλασμό γιατί ένιωθα ότι δεν άντεχα άλλο.Ημουν πολύ κουρασμένη και με είχε πιάσει και κατάθλιψη.Το αποθήλασα με κόπο γιατί δεν ήθελε το μπιμπερό,πήρα χάπια για να κοπεί το γάλα, αλλά είχα και το πρώτο μου παιδί που ήταν τεσσάρων τότε και έπρεπε να ασχολούμαι και με αυτό.Μακάρι να είχα καταφέρει να θηλάσω και το πρώτο μου έστω και για δύο μήνες αλλά Δεν αισθάνομαι όμως ότι έχω αποτύχει σαν μαμά επειδή δεν κατάφερα να θηλάσω το πρώτο μου ή επειδή θήλασα το δεύτερο μόνο για δύο μήνες.Αισθάνομαι τύψεις όταν τους φωνάζω ή όταν τα μαλώνω ενώ θα μπορούσα ίσως να το χειριστώ διαφορετικά.Τότε λέω ναι είμαι ανεπαρκής και κακιά.

Ε όχι και να αισθανθείς τυψεις..πόσο μάλλον όταν είναι επιλογή σου...το θέμα είναι όταν σε παραπληροφορουν και αναγκάζεσαι να αποθηλάσεις εξαιτίας της άγνοιας ...εκεί είναι η ουσια!Να θες και να μη σε βοηθουν...Να χαιρεσαι τα ΄παιδάκια σου!!

[LaLa]

Σιγουρα ολες μας στο δευτερο μωρο ειμαστε πιο "ξεψαρωμένες"

:laugh:

Δεν ξερω πως εξέλαβες το μνμ μου αλλα δεν σε "κατηγορω" για κατι . Σιγουρα με δυο παιδακια σε κοντινες ηλικιες πρεπει να βρεθει ενας τροπος να ειναι ολοι ευχαριστημένοι . Θυμαμαι μια φιλη που μου ελεγε για το τριτο της παιδακι οτι το καημένο δεν μπορει να απολαυσει εναν θηλασμο συνεχεια ετρωγε με διαλλειματα γιατι τα μεγαλυτερα ειχαν και κεινα τις ανάγκες τους .

Αυτο που μου ειπε και συμφωνω απολυτα ειναι πως καλυτερα με διαλλειματα ή με βοηθήματα πχ πιπιλα (οταν βεβαια ειμαστε σιγουρες οτι το μωρο παιρνει βαρος και ολα καλα) αλλα να θηλάζει και να περνει ολα τα οφελη του θηλασμου.

Εγω τωρα να πω και τον πονο μου ? Γιατι εμενα για 22 ολοκληρους μηνες που θηλαζε δεν κοιμηθηκε ποτε μα ποτε στο στηθος ???? Ημουν πραγματικά παρα πολυ ατυχη σ΄αυτο γιατι ΚΑΙ θηλαζα συνέχεια ΚΑΙ επρεπε μετα να νανουρισω με 1000 τροπους τη μικρη για να κοιμηθει . Στο επομενο , πρωτα ο Θεος , θα μου μαθετε πως γινετε αυτο !!! :laugh:

[tirogaridaki]

Mια χαρα εξέλαβα το μνμ σου!

Κοιτα σίγουρα δεν κακομαθαίνει το παιδί στο στήθος..ουδέποτε!Αλλά η πιπιλα και το προγραμμα με βοηθησε πολύ κυρίως όταν τον κρατουσαν οι γονείς μου και δεν είχαν στηθος να δώσουν..οπότε με το προγραμματάκι το δικό μου ήξεραν ακριβως τι να κάνουν όταν έκλαιγε το μωρό και δεν ήταν απο πείνα. Απο κει και πέρα εγώ το είχα σαν οδηγο αλλά όχι και κανονα!

[LaLa]

Τρις ειναι το τριτο παιδακι της κουμπάρας μου και ηξερα οτι δεν θα το θηλάσει . Αυτη βεβαια ελεγε οτι για 2 μηνες οπως και τα πρωτα θα θηλάσει αλλα εγω ηξερα οποτε δεν χαλασα το σαλιο μου . Μια μερα μαλιστα μου ειπε οτι "δεν ειχα αρκετο γαλα σ΄αυτον " και το μονο που εκανα ηταν να της ριξω μια ματια . Δεν μου ξαναπε τιποτα :laugh:

Ε μα ! Μεταξυ κατεργαρέων, ειλικρινεια !!!!

[tirogaridaki]

Οσο για τον ύπνο...σου είπα το κολπο μου!! μετά το θηλασμό αμέσως στην κουνια με πιπιλα(ή χωρίς, αν δε θες πιπιλα) . Κάθε βράδυ το ίδιο γίνεται ρουτινα και συνηθιζει!! Πλέον μολις καταλάβω ότι νυστάζει , θα τον βάλω στο κρεβατάκι του και τέλος..και είναι μονο 3 μηνών...ο Δημητράκης επίσης το ιδιο απο 4 μηνών και ουδέποτε είχα προβλημα(αν θυμάμαι καλά δηλαδή...)Τώρα..η κάθε μια με τα κολπα της και της πεποιθησεις της!!

[sotiriaap]

Προσωπικά, δεν κατάφερα να θηλάσω τον μικρό μου πάνω από 6 μήνες παρ'όλο που το προσπάθησα πάαααρα πολύ. Είχα αρχίσει να πιστεύω ότι ''δεν έχω άλλο γάλα'', και τελικά αποδείχθηκε ότι η χαμηλή ροή οφειλόταν σε θυρεοειδίτιδα Χασιμότο! Δεν είχα κανένα ιστορικό θυρεοειδούς, κ παρόλ'αυτά το απέκτησα μετά τον τοκετό. Το ανακαλύψαμε τυχαία κ πλέον ελπίζω στο επόμενο παιδί τα πράγματα να είναι καλύτερα. Δεν πιστεύω στη φράση 'δεν είχα γάλα'. Πιστεύω ότι υπάρχουν άλλοι παράγοντες είτε παθολογικοί, είτε πρακτικοί που μπορεί να οδηγήσουν στη διακοπή του γάλακτος.

[LaLa]

Χαλάμε το θεμα τωρα ? Τελος παντων ας απαντησω , ολα χρησιμα ειναι .

Εγω δεν ειχα προβλημα με τον βραδινο υπνο με την εννοια οτι οταν ερχοταν η ωρα της κοιμοταν χωρις προβλημα . Μαλιστα για να καταλαβεις οτι δεν την "κακομαθα" , οταν ήταν 2 μηνων πολλα βραδια την εβαζα στην κουνια και κοιμοταν εντελως μονη της (πηγαινα τουαλετα ή να πιω νερο και οταν γυρνουσα ηταν κοιμισμενη) . Το μεγαλο προβλημα για μας ηταν οι ημερισιοι υπνοι που ηταν ανυπαρκτοι ή το πολυ 20 λεπτα και φυσικά τα χιλιαδες βραδινα ξυπνηματα .

Πιπιλα επαιρνε και η μικρη μου αλλα δεν ηταν μεγαλη φαν . Για λιγο πριν κοιμηθει και μετα την εφτυνε . Τι να πω δεν ξερω , παντως ειμαι σχεδον σιγουρη πλεον , οτι το καθε μωρο γενιεται με το χαρακτήρα του .

[tirogaridaki]

Ετσι έκαναν κ εμένα! Κοιμοντουσαν μονοι τους μέσα σε λίγα λεπτα..Αλλά κι εμείς έχουμε προβλημα με το μεσημεριανο ύπνο..τώρα προσπαθώ μηπως μετά το θηλασμό να τον ξαναβάζω αμέσως στην κουνια σαν για ύπνο, όπως κάνουμε και για τα νυχτερινά ξυπνηματα που κοιμάται αμέσως μετά το γάλα. Κάποιες φορές πιάνει κάποιες άλλες πάλι όχι..τέλος πάντων..που θα πάει..θα στρώσουν!!!!!

[aggeliki 30]

tirogaridaki, πιστευω ετσι οπως τα περιγραφεις οτι στην περιπτωση της φιλης σου δεν ισχυει η φραση "δεν ειχα γαλα...".

Θεωρω οτι ο παιδατρος που παρεθεσε το αρθρο εχει απολυτο δικιο για την πλειοψηφια των μαμαδων που σταματησαν το θηλασμο ή εδωσαν συμπληρωμα ξενου πιστευοντας οτι δεν εχουν γαλα, συμπεριλαμβανομενης και της δικη μου περιπτωσης.

Το ιδιο αρθρο ομως σαφως αναφερει οτι υπαρχουν και καποιες λιγες περιπτωσεις που βιολογικοι παραγοντες ευθυνονται για τη μειωμενη παραγωγη μητρικου γαλακτος. Συγκεκριμενα λεει οτι περιπου το 1% των γυναικων πασχουν απο διαταραχες των ορμονων της γαλουχιας δηλαδη της προλακτινης και της ωκυτοκινης και οτι οι περισσοτερες (αλλα οχι ολες) οι γυναικες εχουν επαρκες μεγεθος μαστικου αδενα κατα τη γεννηση του μωρου τους.

Μετα απο μια μικρη αλλα πολυ προσεκτικη ερευνα θα ηθελα να προσθεσω και μερικους ακομα παραγοντες που αποδεδειγμενα ενδεχεται να οδηγησουν σε μειωμενη παραγωγη.

1. Υποθυροειδισμος ή και καποιες μορφες υπερθυροειδισμου.

2. Διαταραχες στη λειτουργια της υποφυσης.

3. Σοβαρο συνδρομο πολυκυστικων οωθηκων που εχει αντιμετωπιστει ανεπαρκως και επανερχεται μετα τον τοκετο.

4. Ενα τμημα του πλακουντα που εχει παραμεινει στη μητρα.

5. Οποιαδηποτε χειρουργικη επεμβαση στηθους (συνηθως μειωσης) κατα την οποια εχουν καταστραφει γαλακτοφοροι οδοι.

6. Ληψη αντισυλληπτικων χαπιων συγκεκριμενου (κοινου) τυπου.

7. Μια νεα εγκυμοσυνη.

8. Υπερβολικο καπνισμα.

9. Ληψη φαρμακων πολυ συνηθισμενων που λαμβανονται για το κοινο κρυωμα και την καταρροη.

10. Πολυ επωδυνος θηλασμος λογω ανατομικου προβληματος των θηλων ή κακης τεχνικης και καθε παραγοντας που μπορει να οδηγησει σε απογοητευση ή ακομα και η "αυτοεκπληρουμενη προφητεια", το να πιστευεις δηλαδη οτι δεν θα εχεις γαλα π.χ. επειδη δεν ειχες στη προηγουμενη εγκυμοσυνη, δεν ειχε η μανα σου και η αδερφη σου, πραγμα που θα οδηγησει στο να μη κανεις οτι χρειαζεται και τελικα να μην εχεις πραγματικα.

Υπαρχουν εξετασεις με τις οποιες μπορουν να διαγνωστουν εγκαιρα ολα τα βιολογικα προβληματα και αν πραγματικα υπαρχουν, τα περισσοτερα ξεπερνιουνται. Οσον αφορα στα λαθη απο ληψη φαρμακων/ουσιων με τις καταλληλες ιατρικες ή ψυχολογικες συμβουλες επισης μπορουν να αποφευχθουν.

Κατα τη γνωμη μου η βεβαιοτητα οτι καθε γυναικα ειναι φτιαγμενη απο τη φυση να μπορει να θηλασει (ιδαιτερα οταν πολιτισμικα εχουμε σαν ειδος απομακρυνθει τοσο απο τη φυση), δε βοηθαει παντα.

Συχνα η αισθηση της ανεπαρκειας (οι αλλες γυναικες μπορουν ενω εγω οχι) και η απογοητευση, οδηγει στην απραξια. Ενω το να απευθυνθει μια γυναικα που αμφιβαλει για το αν μπορει να θηλασει ενω θελει, που νιωθει οτι κατι δεν παει ή ενδεχεται να μην παει καλα, στον καταλληλο για τη περιπτωση της ειδικο (μαια, συμβουλο θηλασμου, ψυχολογο, ενδοκρινολογο, χειρουργο...), θα μπορουσε στις περισσοτερες περιπτωσεις να οδηγησει στο επιθυμητο αποτελεσμα. Το 95% των γυναικων μπορουν να θηλασουν αν θελουν.

Η φυση ομως δεν ειναι παντα η απαντηση. Η γνωση και τα καταλληλα μεσα μπορουν να βοηθησουν τις περισσοτερες γυναικες που αισθανονται οτι γι αυτες η φυση δεν εχει προβλεψει. Ακομα και οταν το προβλημα ειναι μονο μια λανθασμενη πεποιθηση. Ο εγκεφαλος δινει τις εντολες στις ορμονες και η ορμονικη διαδικασια συνδεεται αμεσα με την ψυχολογια. Οταν ο ανθρωπος ζουσε στη φυση, τα πραγματα δε λειτουργουσαν ακριβως ετσι, λειτουργουσαν με τα πρωτογενη ενστικτα. Στην περιπτωση δε, που υπηρχε βιολογικο προβλημα το μωρο δεν επιβιωνε.

Βλεπω συχνα στο mammyland γυναικες που ηθελαν να θηλασουν, δεν τα καταφεραν και λυπηθηκαν πολυ γι αυτο. Πιστευω οτι οι περισσοτερες λενε αληθεια και οτι ελαχιστες ειναι αυτες που προσποιουνται οτι θελουν ενω πραγματικα δεν ηθελαν ποτε να θηλασουν.

Εκανα κι εγω το λαθος να πιστευω οτι η φυση τα εχει προβλεψει ολα. Οτι το γαλα σε 10 μερες το πολυ θα ρεει αφθονο. Η αγνοια, η πρακτικη του μαιευτηριου και αλλα λαθη που ακολουθησαν (τα τριωρα, το συμπληρωμα, η χρηση πιπιλας απο τη αρχη, η λανθασμενη επιλογη θηλαστρου) και η απογοητευση που λογικα ακολουθησε αφου το μονο σωστο ηταν οτι ηθελα πολυ να θηλασω και ολη πρακτικη λαθος οδηγησε στο να προσφερω το ελαχιστο γαλατακι μου μονο για 2 μηνες στο παιδι μου.

Εννοειται οτι δεν απευθυνονται ολα αυτα μονο στην tirogaridaki, ουτε εχουν σκοπο να διορθωσουν το αρθρο ουτε φυσικα να κατακρινουν κανενα.

Ο σκοπος που εγραψα οοοολα αυτα ειναι να βοηθηθουν γυναικες που θελουν, νομιζουν οτι δεν μπορουν για οποιοδηποτε λογο, απογοητευονται και στενοχωριουνται αδικα γιατι τελικα μπορουν.

[AFRODITH]

aggelikh mprabo sou gia to toso omorfo kimeno .

pragmatika dinei epitelous kai mia alh diastash sto thema .

polu oreos logos .

[chrysoyla]

Καλημερα..

δεν εχω παρει καθολου μερος στη συζητηση , αν και εχω διαβασει ολα οσα γραψατε..

οφειλω να ομολογησω οτι η Αγγελικη πραγματικα εθεσε το ζητημα σε ορθοτατη βαση...

εκφραζει, πστευω , ενα διολου ευκαταφρονητο αριθμο γυναικων...