Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Να σου ζήσει κορίτσι μου ο μπόμπιρας σου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Πώς πέρασε καλέ έτσι γρήγορα ο καιρός, με λες??????????????????????

Πότε το ανακοίνωσες.................

Πότε γέννησες.................

:woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo:

Φιλιά καλό μου!!!!!!!!!!!!!!!!!

Καλή λοχεία!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

:kiss::kiss::kiss::kiss::kiss::kiss::kiss::kiss::kiss::kiss:

Δημοσίευση

μου το επαν τα κοριτσια μα δεν το εβρισκα!!!

Βασουλα να σου ζησει ο παιδαρος!!αντε στην επομενη συναντηση να τον φερεις !!!!σαν εχθες θυμαμαι εκεινο τον καφε στα Σταρμπακς που ησουν 13 εβδομαδων!!!πως περναει ο καιρος! φιλια!

Δημοσίευση

κορίτσια σας ευχαριστώ μέσα απο την καρδιά μου!

Ζω ένα όνειρο!!!

Ολα άρχισαν την Τετάρτη το πρωί όπου σηκώθηκα απο τις 7 το πρωί μετά απο 3 ώρες ύπνου. Το προηγούμενο βράδυ συμμαζεύαμε το σπίτι γιατί το βάψαμε (τρέλες του άντρα μου :S ) και κοιμηθήκαμε στις 4 το πρωί της Τετάρτης. Ξύπνησα λοιπόν και κάθησα στο laptop για να ενημερωθώ για τις μανουλες Αυγούστου-Σεπεμβρίου.Εφτιαξα και 2 φέτες ψωμί με τυράκι και έκατσα αναπαυτικά στον καναπέ μου...Ξαφνικά ένιωσα οτι ήθελα να πάω τουαλέτα και με το που σηκώθηκα απο τον καναπέ ένιωσα κάτι να τρέχει που δεν μπορούσα να ελέγξω.

Ουπς, κάτι γίνεται είπα...Εχει πλάκα! Έτσι σπάνε τα νερά;

Πάω στο μπανιο και διαπίστωσα οτι πράγματι έσπασαν τα νερά...Πέταξα απο την χαρά μου!Πάω αμέσως στον άντρα μου ο οποίος κοιμόταν. Τον ξυπνάω ήρεμα λέγοντας "Αγαπούλα μου σήκω...Μην ανησυχήσεις.Μου σπάσαν τα νερά...Μην αγχώνεσαι, έχουμε χρόνο. Πάω να κάνω ένα μπανάκι και σήκω εσύ σιγά σιγά" ...Τρελάθηκε ο άντρας μου...Μου λέει "Σοβαρά μιλάς;Δεν κάνουμε τέτοιες πλάκες τέτοια ώρα"..."Οχι βρε αγάπη μου σοβαρά μιλάω...Σήκω σιγά σιγά" Τρελάθηκε ο άντρας μου :ohmy::ohmy:

Εκανα το μπανάκι μου, ξυρίστηκα και ετοιμάστηκα. Ο άντρας μου ήταν μέσα στο άγχος και εγώ μέσα στην τρελή χαρά!Ξαφνικά θυμήθηκα οτι δεν έκανα εξουσιοδότηση στον άντρα μου για να μπορέσει να πάρει τα επιδόματα απο το ΙΚΑ. Του λέω να πάμε στα ΚΕΠ. Τρελάθηκε ο άντρας μου..."Είσαι τρελή;Σπάσαν τα νερά και θα πάμε στο ΚΕΠ;Και αν γεννήσεις στο αμάξι;" "Βρε χαζούλι, δεν πρόκειται να γεννησω ακόμα αφού δεν πονάω...Εχουμε χρόνο!!!" του είπα...

Πάμε λοιπόν στα ΚΕΠ, μπαίνω άνετη μέσα και πάω κατευθείαν στο κισέ. Η κοπέλα μου λέει "Δεν τελείωσα ακόμα κυρία μου...Περιμένετε"...Της λέω "δυστυχώς δεν μπορώ να περιμένω...Μου σπάσαν τα νερά και πρέπει να πάω να γεννήσω"... "Πλάκα μου κάνετε, έτσι;" λέει... "Μπα, δεν είμαστε για πλάκες" της λέω και μου αρπάζει τις εξουσιοδοτήσεις...Μέσα στο άγχος η κοπέλα μπερδευε τις σφραγίδες. :silly: :laugh: Τελικά τελειώσαμε και ξεκινήσαμε για το νοσοκομείο.

Οταν πήγα είχα διαστολή 1 :S και μου βάλαν ορό για τεχνητούς πόνους. :S:unsure:

Ααααχ κορίτσια, τα είδα όλα... :blink::blink:

Σαν άρχισαν οι πόνοι άρχισα κι εγώ τις αναπνοές. Να ο πόνος, φου-φου-φου εγώ... Ολο αυτό κράτησε 14,5 ώρες μέχρι τις 00:30 όπου επιτέλους είχα τέλεια διαστολή.Απο το 8 και μετά οι πόνοι ήταν απίστευτοι.Εγώ όμως κυρία! Φου-φου-φου-αααααχχχχ-φου-φου... :blush:

Με βάλαν στην αίθουσα τοκετού και ξεκίνησε η διαδικασία...

"Σπρώξε, σπρώξε...Κάνε κακά" μου'λεγε η γιατρός :laugh: :laugh: . Σπρώχνω εγώ...Σε λίγο να σου το κεφαλάκι. Με το που βγήκε το κεφαλάκι, χαλάρωσα λιγάκι γιατί είχα τρελαθεί απο τον πόνο και μου φωνάζει η γιατρός "ΟΧΙ ΟΧΙ στο λαιμό...Μην σταματάς...σπρώξεεεεεεεε" Τρόμαξα.Φοβήθηκα τόσο που σπρώχνω μια δυνατά, ήρθε και ένας νταβραντισμένος γιατρός που μου πάτησε την κοιλιά και πετάχτηκε το αντράκι μου.

Εκλαψε αμέσως και χάζεψα. Τι κουκλάκι είναι αυτό;Το αγοράκι μου είναι αυτό;Δεν το πιστεύω.Μου το βάλαν στην αγκαλιά και δεν μπορούσα να το πιστέψω...Ηταν ότι καλύτερο μου είχε συμβεί στην ζωή. Η απολυτη ευτυχία!Ξέχασα και τους πόνους και όλααα!Είχα αγκαλίτσα τον ζουζούνο μου. Ο χρόνος σταμάτησε. Τον κοιτούσα και δεν μπορούσα να το πιστέψω πως είχα στην κοιλιά μου αυτό το πλασματάκι...

Αρχισαν να με ράβουν.Εκεί πόνεσα περισσότερο απο την γέννα... :S:S αλλά είχα αγκαλιά το μικρούλι μου και με ανακούφιζε!Δεν με ένοιαζε τίποτα. Δεν ήθελα τίποτα.Μόνο να απολαύσω την στιγμή!

Γεννήθηκε στις 00:35 της Πέμπτης 2580 γραμμάρια και 49 εκατοστά. Είναι ένας ΚΟΥΚΛΟΣ!!!Είμαι ερωτευμένη με τον γιο μου!

Ηρθαμε σπιτάκι μας χθες και προσπαθούμε να γνωριστούμε μεταξύ μας!

είναι πολύ ήσυχο μωράκι και εγώ μια ευτυχισμένη μανούλα!Μόνο που έχω πρόβλημα με τον θηλασμό. Δυστυχώς δεν έχω αρκετό γάλα και δίνω και συμπλήρωμα.Σήμερα πήγα στον παιδίατρο και μου είπε οτι το μωρό μου θέλει επειγόντως υγρά και πρέπει να του δώσω περισσότερο συμπλήρωμα γιατί θα αφυδατωθεί...Στεναχωρέθηκα πάρα πολύ αλλά ας είναι καλά το μωράκι μου.Θα το θηλάσω όσο μπορώ με όσο γάλα έχω...

Ζω ένα όνειρο!

Εύχομαι σε όλες τις κοπέλες που πλησιάζει η ώρα του τοκετού, με έναν πόνο και καλή λευτεριά!

Στις μανούλες να χαιρόμαστε τα ζουζουνάκια μας και στις κοπέλες που προσπαθούν να αποκτήσουν σύντομα σποράκι στην κοιλίτσα!

Δημοσίευση

ε εισια τρεληηηηηηηηηηκαλε κεπ πηγες?????????? :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

βσουλα μου να σου ζησει παιδαρος..

καλα χωρις επισκληριδιο? :S

σου βγαζω το καπελο..

οσο για το θηλαμσο τι σ εειπα?

στειλε με πμ να σε βοηθησω..

αν θες κ το τηλ μου..

εχει γαλααααααααααααα :kiss::kiss::kiss::kiss:

Δημοσίευση

Βάσω μου να σου ζήσει ο αγόραρος!!!!!!Να είναι πάντα γερός!!

Αντε, και μόλις σαραντήσεις με το καλό, να συναντηθούμε και επισήμως!!

Για τον θηλασμό, ρώτα τα κορίτσια εδώ όοοοο,τι σε απασχολεί!Είναι αρχή ακόμα, μη σε πάρει από κάτω!Κι εγώ δυσκολεύτηκα αλλά μετράω 4μήνες++ και ομολογώ οτι το απολαμβάνω όσο τίποτα άλλο!!!

Τα φιλιά μου και στους δυο σας!!

Δημοσίευση

Ολια μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ!!!

Κι εσύ να χαίρεσαι τον κούκλο σου!!!

φιλιά πολλά πολλά!!! :kiss::kiss:

Jona μου σε ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ!!!

Ναιαιαιαιαι!!!Να κανονίσουμε καροτσοσυνάντηση απο Σεπτέμβρη που θα έχουμε σαραντήσει κιόλας!!!

Για τον θηλασμό με συμβουλεύει η Λαλα και προσπαθώ να βγάλω μια άκρη...

Φιλια πολλά πολλά!!! :kiss:

  • 3 weeks later...

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Αυτό ακριβώς έκανα στην μεγάλη μου γιατί ήταν (και είναι) ένα παιδί δύσκολο στον ύπνο. Φτάσαμε 2 ετών για να κοιμηθεί σερί.  Σε τέτοια παιδιά (velcro babies), βοηθάει τρομερά η συγκοιμηση. Είναι ο μόνος τρόπος για να κοιμηθεί η μαμά. Ευτυχώς το δεύτερο, βγήκε τελείως διαφορετικό και δεν χρειάστηκε ούτε ένα βράδυ να κοιμηθούμε μαζί. Έπιασαν τόπο τα λεφτά που είχα δώσει κάποτε για το λίκνο 😂 @Naty_ κορίτσι μου υπάρχουν κάποιοι τρόποι για να μάθει το μωράκι σιγά σιγά να κοιμάται λίγο πιο αυτόνομα, αλλά είναι τόσο μικρουλι ακόμα που έχει ανάγκη την αγκαλιά σας. Ειδικά αν πονάει... Είναι επίσης όπως έγραψα πιο πάνω και θέμα ιδιοσυγκρασίας του κάθε μωρού.  Να βάζεις τον καθένα στη θέση του αν σου λένε βλακείες (γιατί βλακείες λένε ξεκάθαρα). Προσωπικά με βοήθησε πολύ το σεμινάριο βρεφικού ύπνου της m for mamma (έτσι είναι το όνομα της σελίδας στο Instagram). Τσεκαρε το αν θέλεις γιατί με την μεγάλη μου αυτό το "πάνω κάτω στο δωμάτιο" το πλήρωσα κάπως ακριβά μέχρι που πήγε 14 μηνών και μου έπεσαν τα χέρια και η μέση, και το έκοψα αναγκαστικά γιατί ήμουν έγκυος.  Στέλνω αγωνιστικούς χαιρετισμούς 🩷
    • Να σου ζήσει κορίτσι μου, γέρος και τυχερός να είναι και να έχετε μια υπέροχη ζωή 🧿🩷 Θα σου πω και γω με τη σειρά μου να δώσεις χρόνο. Θα δεις πως σιγά σιγά όλα θα μπουν στη θεση τους και θα τα καταφέρεις άψογα. Η αρχή είναι όντως δύσκολη, όχι μόνο για τα πρώτα μας παιδάκια, αλλά και για εμάς τις ίδιες. Και εγώ έτρεμα τη στιγμή που θα έρθουμε στο νησί και θα μείνω ολομόναχη με τα δύο μωρά. Αλλά βρήκα τα πατήματα μου σιγά σιγά και η μεγάλη συνήθισε και έστρωσε πολύ η συμπεριφορά της.  Θα σου πω μόνο ότι καταφέρνω τα μεσημέρια και τις κοιμιζω και τις δύο ταυτόχρονα  (ναι ταυτόχρονα!) και ξαπλώνω και εγώ. Το θεωρώ προσωπικό μου επίτευγμα αυτό 😂😂 Να περάσετε υπέροχα τις γιορτές, και να χαρεις όσο μπορείς αυτή τη βρεφική μωρουδιλα που ξέρεις πόσο γρήγορα φεύγει 🥹🩷
    • Καλησπερα κοριτσια,χρονια πολλα με υγεια για ολους μας. Πως περνατε με τα νινακια σας?
    • Εφοσον θηλαζεις αντι να κουραζεσαι με ολη αυτη την κατασταση με βολτες και πανω κατω και λικνα και ξαναμανα, κανε συγκοιμηση (ακολουθωντας τους κανονες ασφαλειας) και θα ηρεμησεις κι εσυ και το παιδι. Εγω και τα τρια μου παιδακια ετσι τα κοιμιζα / κοιμιζω. Τα δυο μαλιστα διδυμακια. Το μεγαλο μου θηλαζε σχεδον τρια χρονια και υπνο χωρις στηθος δεν εκανε πανω απο μια ωρα κι αυτο παντα διπλα μου. Οποτε κρεβατι μαζι, και υπνος παραλληλα με το θηλασμο. Με τα διδυμα επισης, κρεβατι μαζι, δεξια κι αριστερα μου και οποιο ξυπναει το θηλαζω ενοσω ξαπλωνω. Αν τυχει και ξυπνανε και τα δυο ειναι το ζορι, γιατι πρεπει να καθισω για να τα βαλω μαζι και καθολου δεν αντεχω μες στη νυχτα 🤣🤣🤣 Παντως ξεκινα τη συγκοιμηση και θα με θυμηθεις. Και το παιδι θα ειναι ηρεμο και ευτυχισμενο κι απλα θα θηλαζει / πιπιλαει και θα κοιμαται (ουτε ξυπνηματα, ουτε περα δωθε, ουτε να κανετε τη νυχτα μερα, ουτε κλαματα, ουτε τιποτα) κι εσυ θα ξεκουραζεσαι. Δεν νομιζω να γινεται διαφορετικα σε θηλαζον βρεφος , ειδικα μακροχρονια. 
    • Τέλειο το στολίδι σας!! Χρόνια πολλά κιόλας!! 😊😊 Για το κεφάλι δεν τον έχω ρωτήσει. Τον είχα πιάσει απ' τα μούτρα για διάφορα αλλά και το έχω ξεχάσει. Μα, εννοείται ότι ρίχνει κουτουλιδια και σε μας, αλλά αυτά τα κάνει για παιχνίδι. Κουτουλαει, γυρνάει σε κοιτάει και γελάει! 😆 Όταν κοπανάει το κεφάλι του κάτω, το κάνει όταν κλαίει, όταν νιώθει ότι τον έχεις "παρατήσει". Το κάνει λιγότερο τώρα ή με ακούει όταν του λέω μη και όχι! Πάλι καλά... Παιδίατρο έχουμε τώρα τέλη Ιανουαρίου, ελπίζω να το θυμηθώ να τον ρωτήσω 🙄 Με το φαι εννοείται ότι τα πετάει κι εμάς. Εμάς είναι στη φάση "τρώω τα πάντα και κυρίως θέλω να φάω αυτό που τρως εσύ!" 😆 Αλλά άμα δε θέλει κάτι, το λιώνει ακόμα στο χέρι και το πετάει κάτω. Ακόμα και το νερό του όταν δεν το θέλει άλλο, το πετάει με μίσος κάτω... Κάποια τα πετάει κιόλας και μετά κάνει "ου ου" να μου τα δείξει που τα θέλει πίσω... Ο,τι να ναι... Περιμένω απλά να μεγαλώσει 🙄.  Ο παιδότοπος ρε συ είναι πολύ καλή φάση αν υπάρχει κάποιος να την απασχολεί. Σε όσους έχουμε πάει εμεις συνήθως έχουν ηλικιακό όριο. Μετά τα 3-4 λένε χωρίς επίβλεψη γονέα. Μόνο σε έναν στη Θεσσαλονίκη που είχαμε πάει είχαμε βρει μια κοπέλα να ασχολείται με τον μπέμπη που ήταν τότε κάπου 6-7 μηνών και κάθησε μαζί του κάνα 3ωρο... Πήρε γερό τιπ 😆 ίσως άμα πας ώρες που δεν έχει ψυχή να απασχολούν το κορίτσι σου για μερικές ώρες να κάνεις τη δουλειά σου.  Εμείς προσωπικά καταφέραμε να δουλέψουμε όταν πήγε βρεφικό, δε θα πω ψέματα. Κατά τα άλλα χρειάζεται συνεχή επίβλεψη κι εμάς, παρόλο που δεν κλαίει τόσο πολύ άμα δεν είναι πάνω μου. Κάθεται ήρεμος άμα είναι στον ίδιο χώρο με μας. Επίσης, πολύ ζόρι αυτό με τον ύπνο σας, είναι ένα μικρό βαμπίρ Ε; 🥲😅 Εμάς ας πούμε θα νυστάξει γύρω στις 6:30 το απόγευμα, θα κοιμηθεί κατά τις 7+, θα ξυπνήσει 2-3 φορές, θα θηλάσει και τον καλύτερο ύπνο τον κάνει εκεί 2-6 το ξημέρωμα που συνήθως είναι σερί. Τώρα που προσπαθώ να του κόψω τον θηλασμό, απλά τον παίρνω αγκαλιά και τον κουνάω 1 ώρα μέχρι να μπορέσω να τον αφήσω κάτω χωρίς να ξυπνήσει. Κι εμάς το χει αυτό το θέμα ότι πρέπει να μας ακουμπάει για να κοιμάται καλά 😒 Τον ενοχλούν πολύ επειδή τώρα τρώει και σκληρές τροφές και πάνε εκεί που είναι πρησμένα τα ούλα... Αλλά τώρα κι εμάς είναι πόσος καιρός που έχει περάσει και σήμερα μόλις ένιωσα τις μυτουλες να έχουν σκάσει. Αλλά έχει ηρεμήσει με το κλάμα, ειδικά το βράδυ!!  Τα πρώτα 100 χρόνια είναι τα δύσκολα, μετά θα δούμε φως! 🥲
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...