Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

:( Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΟΥ ΗΡΘΕ ΕΝΤΕΛΩΣ ΞΑΦΝΙΚΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΚΑΙ ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΑ ΕΦΥΓΕ…

ΟΛΟΙ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ ΟΤΙ ΘΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΓΥΡΩ ΣΤΙΣ 28 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2010 ΑΛΛΑ ΑΥΤΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΟΤΙ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΝΩΡΙΤΕΡΑ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΝΩΡΙΣ ΑΠ ΟΤΙ ΥΠΟΛΟΓΙΖΑΜΕ. ΕΤΣΙ ΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΟΛΙΣ ΜΠΗΚΕ Ο ΝΕΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΣΤΙΣ 3 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2010 ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΠΟΝΑΩ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΠΩΣ ΘΑ ΓΕΝΝΙΟΤΑΝ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΟΥ.. ΠΗΓΑΜΕ ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΜΕΡΑΣ ΑΛΛΟΤΕ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΤΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΟΙ ΠΟΝΟΙ ΕΚΑΝΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ ΑΙΣΘΗΤΗ. ΔΕΝ ΕΧΩ ΞΑΝΑΝΙΩΣΕΙ ΠΙΟ ΕΝΤΟΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΙΟ ΓΛΥΚΟΥΣ ΠΟΝΟΥΣ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ, ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΟΥΣΑΝ ΟΙ ΠΟΝΟΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΚΟΡΜΙ ΜΟΥ. ΤΕΛΙΚΑ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΑΚΗ ΜΟΥ ΔΕΝ ΤΟΝ ΣΤΑΜΑΤΟΥΣΕ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ 23.45 ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΛΙΓΟ ΠΡΟΩΡΟΣ ΕΙΠΑΝ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟΣ. ΕΙΧΕ 2740 ΒΑΡΟΣ ΚΑΙ 48 ΠΟΝΤΟΥΣ ΥΨΟΣ ΕΝΑ ΤΕΛΕΙΟ ΑΓΟΡΑΚΙ.. ΟΜΩΣ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΤΣΙ.. Ο ΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕΓΑΛΟ ΣΤΟ ΕΝΤΕΡΟ ΤΟΥ.. ΣΕ 3 ΩΡΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΝΝΑ ΤΟΥ ΠΗΓΕ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΧΕΙΡΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΣΕ ΕΝΑ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΥ ΚΡΑΤΗΣΕ 2,5 ΩΡΕΣ. ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ, ΠΑΛΕΨΕ ΑΝ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΜΙΚΡΟΣ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ.. ΕΤΡΕΞΑ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΑΝ ΚΑΙ ΜΟΛΙΣ 3 ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΓΙΑΤΙ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΩ ΝΑ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΓΝΩΡΙΣΕΙ.. ΖΗΣΑΜΕ ΜΑΖΙ 5 ΜΕΡΕΣ. 5 ΜΕΡΕΣ ΤΟΣΟ ΕΝΤΟΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΣΤΕΝΑΧΩΡΕΣ. ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΟΥ ΔΕΝ ΠΗΓΑΙΝΕ ΚΑΛΑ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΡΑ ΕΦΕΥΓΕ. ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΜΙΚΡΟ ΚΟΡΜΑΚΙ ΗΤΑΝ ΑΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ. ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΡΩΤΟΥ ΦΥΓΕΙ ΧΑΙΔΕΨΑ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ ΜΟΥ, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΝΙΩΘΑ ΤΟ ΚΟΡΜΑΚΙ ΤΟΥ. ΤΑ ΧΕΡΑΚΙΑ ΤΟΥ, ΤΑ ΠΟΔΑΡΑΚΙΑ ΤΟΥ, ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΚΕΦΑΛΑΚΙ ΤΟΥ, ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΜΑΛΛΑΚΙΑ ΤΟΥ. ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΑ ΤΟΝ ΝΑΝΟΥΡΗΣΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΗΣΑ. ΗΞΕΡΑ ΠΩΣ ΗΤΑΝ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΒΛΕΠΑ ΖΩΝΤΑΝΟ. ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΡΩΙ ΣΤΙΣ 8,15 ΕΦΥΓΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ..

ΓΛΙΤΩΣΕ ΑΠΟ ΟΛΗ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΑ ΤΡΥΠΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΒΕΛΟΝΕΣ.. ΑΝΕΒΗΚΕ ΚΑΙ ΠΕΤΑΞΕ ΨΗΛΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΑΝΗΚΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ.. ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ ΜΟΥ, ΘΑ Σ΄ΑΓΑΠΩ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΟΣΟ ΖΩ..

Η ΜΑΝΟΥΛΑ ΚΑΙ Ο ΜΠΑΜΠΑΚΑΣ.

Δημοσίευση

ax mwre kopela mou!!!ax!!!poso lupamai!!!lupamai giati katalavainw poso polu to agaphses auto to mwraki..den mporw na se katalavw 100% ,mporw omws na valw ton eauto mou sth 8esh sou kai prepei na ponaei polu..apla eprepe na ginei ena aggeloudi..o Theoulhs ton h8ele konta Tou..pleon exete enan aggelo na sas fulaei!euxomai to aggeloudi sas na parakalesei ton Theoulh na sas steilei to aderfaki tou suntoma!!!!!mia megalh agkalitsa apo mena!!!!

Δημοσίευση

Οτι και να σου πω θα φανει τοσο λιγο μπροστα σε αυτο που περασες και περνας που προτιμω να μη πω τιποτα παραπανω απο το να εχεις δυναμη να ξεπερασεις αυτο το χαμο και ο χρονος να απαλυνει τις πληγες σου .Ξερω πως ισως ακουστει χαζο αλλα για οτι χρειαστεις εμεις ειμαστε εδω για οτιδηποτε χρειαστεις.Να τον θυμασαι να τον αγαπας και αυτος να ειναι ο φυλακας,ο αγγελος σου.

Δημοσίευση

κοπελα μου τι να σου πω.. σφηχτηκε το στομαχι μου μολις διαβασα την ιστορια σου :( λυπαμαι πολυ για την απωλεια σου..καταλαβαινω απολυτα πως νιωθεις..και εγω εχω χασει το αγορακι μου..αλλα εγω δεν το εζησα ουτε μια ωρα ουτε καν με αφησαν να το δω..ειλικρινα λυπαμαι..

ευχομαι συντομα να νιωσεις καλυτερα και να ξεκινησετε παλι προσπαθειες για ενα καινουριο μπεμπακι :)

Δημοσίευση

Καλημέρα και απο εμένα,

Με δάκρυα στα μάτια σου γράφω , δεν έχω λόγια το μόνο να καθήσει η Παναγιά στο προσκεφάλη σου και να σου δίνει κουράγια να συναντας την κάθε ημέρα.

Πραγματικά σου εύχομαι η αγγαλιά σου να ξαναγεμίσει χαρά.

Να βοηθήσει ο Χριστούλης.

:)

Δημοσίευση

Καποια παιδακια ειναι προορισμενα για αγγελακια, καλη μου...Ειναι τοσο αγνα που δεν θελει ο Θεος να μολυνθουν απο την κακια και τη σαπιλα του κοσμου και τα παιρνει πανω στον ουρανο...

Συγκινηθηκα πολυ και εκλαψα για το χαμο του μωρου σου...Κουραγιο μονο και να ευχηθω με ολη μου την καρδια να ερθει ενα γερο μωρακι συντομα και αυτη να ειναι η τελευταια φορα στη ζωη σου που σου συμβαινει κατι τοσο δυσαρεστο...

Δημοσίευση

Πόσο λυπάμαι κοπέλα μου, να ξέρες μόνο πόσο πολύ..Κι εμένα το κοριτσάκι μου πέταξε ψηλά..Όλα αυτά τα αγγελούδια που έφυγαν τόσο πρόωρα και άδικα είναι πάντα μαζί μας..Μέσα μας..Κουράγιο κοπέλα μου και να είσαι δυνατή...

Δημοσίευση

Μαζευτηαν πολλα αγγελακια το τελευταιο καιρο εκει ψηλα δνε ξερω για ποιο λογο , ποναει πολυ αυτο δεν εχει σημασια αν δεν τα εχουμε φερει στη ζωη εμεις ειναι ομως και δικα μας παιδια , δνε εχει σημασια αν ειναι:η μαρια , ο δημητρακης , η ελενη ο κωστας ειναι μικρες ζωουλες που ηθαν στοκοσμο αλλα δεν μπορεσαν να κρατηθουν και επρεπε για καποιο σκοπο να ανεβουν στη μεγαλη αγκαλια του Θεου ....Σιγουρα ειμαι και θυμωμενη διαβαζοντας καθε τοσο και καποιο νεο αλλα μεσα μου προσπαθω να βρω το λογο και το γιατι ; αναρωιεμε τιλογια να πω σ εκαθε γονιο σε καθε μανουλα που χανει το παιδι της ; τι λογια παρηγοριας ; Απλα σκβω το κεφαλι και λεω ΚΟΥΡΑΓΙΟ .

Δημοσίευση

Με συγκίνησαν πολύ τα λόγια σου...

Πραγματικά δεν ξέρω τι να σου πω....

Σου ευχομαι ολόψυχα να έχεις δύναμη να το αντέξεις όλο αυτό...

Να το θυμάσαι το αγγελούδι σου με αυτό το τρυφερό αγγιγμα στο καφαλάκι του.

Και με το καλό η Παναγίτσα να σου στείλει ένα άλλο μέσα στην αγκαλιά σου.

Κουράγιο

Δημοσίευση

Λυπάμαι πολύ!!!! :(:(:(:(:(

Δεν ξέρω τι να σου πω...Μακάρι να βρεις τη δύναμη να ξεπεράσεις το χαμό του μωρού σου...Να είσαι σίγουρη ότι το αγοράκι σου θα σου στείλει σύντομα το αδερφάκι του και όλα θα πάνε καλα...

Κουράγιο κοπέλα μου..

Η Παναγίτσα να είναι μαζί σου!!!

Δημοσίευση

σας ευχαριστω μεσα απ υην καρδια μου για τα καλα σας λογια και τις ευχες σας! ευχομαι σε καθε μια απο σας ξεχωριστα ολα να σας πανε καλα και να χαιρεστε την οικογενεια σας.το μωρακι μου οπως σε ολες τις μαμαδες που χασαμε παιδακι θα το θυμαμαι παντα, μεχρι την τελευταια μου ανασα! ειναι το δικο μου αγγελουδι, ο Δημητρακης μου που ηταν πανω στη γη μονο 9 μερες αλλα ειναι αξεχαστος στην οικογενεια του ακομη και στην αδερφουλα του που δεν τον ειδε ποτε αλλα τον περιμενε με πολυ αγαπη! να ειστε παντα καλα που μου ανοιξατε την αγκαλια σας! ο θεος να ακουσει τις προσευχες μας!

Δημοσίευση

λυπαμαι παρα πολυ γι αυτο που περασες! προσπαθησε να μαζεψεις τα κομματια σου κ να συνεχισεις μαζιμε τον αντρα σου. το αγγελουδι σου ειναιμαζιμε τ δικα μας παιδια κμας κοιταζουν απο ψηλα.ειμαι σιγουρη οτι ειναι διπλα μας,μας προσεχουν,μας στηριζουν κ μας προστατευουν. εχασα κ εγω το μωρακι μου, τον γιοκα μου 9μηνων απο τν υπερηχοπου ειχα κανει μια εβδομαδα πριν τ χασω μου ειπαν πως τ εντερακι του ηταν διογκωμενο και πως θα χρειαζοταν αμεσως επεμβαση. δυστυχως δεν προλαβε να ερθει στον κοσμο:(

πολλοι λενε πως ο θεος μας στελνει δοκιμασιες για να δει ποσο δυνατοι ειμαστε,πως δεν χανουμε την πιστη μας και θα ειμαστε παντα εκει διπλα στο θεο. δεν ξερω ομως γιατι επρεπε κ πρεπει να περνουμε απο αυτες τισ δοκιμασιες αλλα δυστυχως κανεις δεν μπορει να μπει μπροστα στο λογο του θεου!

οτι χρειαστεις θα ειμαστε διπλα σου! στειλε μου π.μ αν θελεις!

Δημοσίευση

ευχαριστω παρα πολυ! τοσα καλα λογια συμπαραστασης δεν πηρα ουτε απο συγγενεις.. :( τελικα αν δεν περασεις κατι τετοιο δεν μπορεις να καταλαβεις. οι πιο πολλοι ειπανε δεν πειραζει νεοι ειστε θα κανετε αλλα :angry: λες και καποιο παιδι ειναι λαστιχο αυτοκινητου σκαζει και βαζουμε την ρεζερβα.. δεν εχω λογια! ευχομαι σε ολες μας να αποκτησουμε γρηγορα παιδακι οχι για να ξεχασουμε αλλα για να ζησουμε αυτο που τοσο αδικα στερηθηκαμε! μια θερμη αγκαλια σε ολες!

Δημοσίευση

Αγαπη μου ειναι δυσκολο αυτο που περνας.

Ο καιρος ομως θα απαλυνει τον πονο

κι εσυ θα μαθεις να ζεις μ'αυτο.

Δυστυχως τα σχολια του τυπου "νεοι ειστε ακομα,θα κανετε αλλο"

θα τα ακους συχνα,γι'αυτο οπλισου με ανοσια.

Ενα αλλο ομως παιδακι,θα φερει παλι την αισοδοξια και το γελιο

στη ζωη σας. :kiss:

Δημοσίευση

Emena ta didymakia mou irthan poly nwris.Stis 32 evdomades gennhsa.K mono sth skepsh exw valei ta klammata.Noiwthw tosh lyph!

Na skeftesai oti to aggeloudaki sou se agapaei k se vlepei apo ekei panw.Tha ithele na mh se vlepei stenaxwrhmenh,eimai sygourh.Panta tha to exeis konta sou,mesa sth kardia sou.

De mporw na mpw sth psyxologia sou sygoura alla mou aresei pou krathses tis teleutaies stigmes sas mazi san tis wraiotwres pou exeis zhsei.Toso glykes!Panta otan sou erxetai to gt sto myalo na skeftesai autes tis stigmes k na sou apalynoun ton pono.

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Αυτό ακριβώς έκανα στην μεγάλη μου γιατί ήταν (και είναι) ένα παιδί δύσκολο στον ύπνο. Φτάσαμε 2 ετών για να κοιμηθεί σερί.  Σε τέτοια παιδιά (velcro babies), βοηθάει τρομερά η συγκοιμηση. Είναι ο μόνος τρόπος για να κοιμηθεί η μαμά. Ευτυχώς το δεύτερο, βγήκε τελείως διαφορετικό και δεν χρειάστηκε ούτε ένα βράδυ να κοιμηθούμε μαζί. Έπιασαν τόπο τα λεφτά που είχα δώσει κάποτε για το λίκνο 😂 @Naty_ κορίτσι μου υπάρχουν κάποιοι τρόποι για να μάθει το μωράκι σιγά σιγά να κοιμάται λίγο πιο αυτόνομα, αλλά είναι τόσο μικρουλι ακόμα που έχει ανάγκη την αγκαλιά σας. Ειδικά αν πονάει... Είναι επίσης όπως έγραψα πιο πάνω και θέμα ιδιοσυγκρασίας του κάθε μωρού.  Να βάζεις τον καθένα στη θέση του αν σου λένε βλακείες (γιατί βλακείες λένε ξεκάθαρα). Προσωπικά με βοήθησε πολύ το σεμινάριο βρεφικού ύπνου της m for mamma (έτσι είναι το όνομα της σελίδας στο Instagram). Τσεκαρε το αν θέλεις γιατί με την μεγάλη μου αυτό το "πάνω κάτω στο δωμάτιο" το πλήρωσα κάπως ακριβά μέχρι που πήγε 14 μηνών και μου έπεσαν τα χέρια και η μέση, και το έκοψα αναγκαστικά γιατί ήμουν έγκυος.  Στέλνω αγωνιστικούς χαιρετισμούς 🩷
    • Να σου ζήσει κορίτσι μου, γέρος και τυχερός να είναι και να έχετε μια υπέροχη ζωή 🧿🩷 Θα σου πω και γω με τη σειρά μου να δώσεις χρόνο. Θα δεις πως σιγά σιγά όλα θα μπουν στη θεση τους και θα τα καταφέρεις άψογα. Η αρχή είναι όντως δύσκολη, όχι μόνο για τα πρώτα μας παιδάκια, αλλά και για εμάς τις ίδιες. Και εγώ έτρεμα τη στιγμή που θα έρθουμε στο νησί και θα μείνω ολομόναχη με τα δύο μωρά. Αλλά βρήκα τα πατήματα μου σιγά σιγά και η μεγάλη συνήθισε και έστρωσε πολύ η συμπεριφορά της.  Θα σου πω μόνο ότι καταφέρνω τα μεσημέρια και τις κοιμιζω και τις δύο ταυτόχρονα  (ναι ταυτόχρονα!) και ξαπλώνω και εγώ. Το θεωρώ προσωπικό μου επίτευγμα αυτό 😂😂 Να περάσετε υπέροχα τις γιορτές, και να χαρεις όσο μπορείς αυτή τη βρεφική μωρουδιλα που ξέρεις πόσο γρήγορα φεύγει 🥹🩷
    • Καλησπερα κοριτσια,χρονια πολλα με υγεια για ολους μας. Πως περνατε με τα νινακια σας?
    • Εφοσον θηλαζεις αντι να κουραζεσαι με ολη αυτη την κατασταση με βολτες και πανω κατω και λικνα και ξαναμανα, κανε συγκοιμηση (ακολουθωντας τους κανονες ασφαλειας) και θα ηρεμησεις κι εσυ και το παιδι. Εγω και τα τρια μου παιδακια ετσι τα κοιμιζα / κοιμιζω. Τα δυο μαλιστα διδυμακια. Το μεγαλο μου θηλαζε σχεδον τρια χρονια και υπνο χωρις στηθος δεν εκανε πανω απο μια ωρα κι αυτο παντα διπλα μου. Οποτε κρεβατι μαζι, και υπνος παραλληλα με το θηλασμο. Με τα διδυμα επισης, κρεβατι μαζι, δεξια κι αριστερα μου και οποιο ξυπναει το θηλαζω ενοσω ξαπλωνω. Αν τυχει και ξυπνανε και τα δυο ειναι το ζορι, γιατι πρεπει να καθισω για να τα βαλω μαζι και καθολου δεν αντεχω μες στη νυχτα 🤣🤣🤣 Παντως ξεκινα τη συγκοιμηση και θα με θυμηθεις. Και το παιδι θα ειναι ηρεμο και ευτυχισμενο κι απλα θα θηλαζει / πιπιλαει και θα κοιμαται (ουτε ξυπνηματα, ουτε περα δωθε, ουτε να κανετε τη νυχτα μερα, ουτε κλαματα, ουτε τιποτα) κι εσυ θα ξεκουραζεσαι. Δεν νομιζω να γινεται διαφορετικα σε θηλαζον βρεφος , ειδικα μακροχρονια. 
    • Τέλειο το στολίδι σας!! Χρόνια πολλά κιόλας!! 😊😊 Για το κεφάλι δεν τον έχω ρωτήσει. Τον είχα πιάσει απ' τα μούτρα για διάφορα αλλά και το έχω ξεχάσει. Μα, εννοείται ότι ρίχνει κουτουλιδια και σε μας, αλλά αυτά τα κάνει για παιχνίδι. Κουτουλαει, γυρνάει σε κοιτάει και γελάει! 😆 Όταν κοπανάει το κεφάλι του κάτω, το κάνει όταν κλαίει, όταν νιώθει ότι τον έχεις "παρατήσει". Το κάνει λιγότερο τώρα ή με ακούει όταν του λέω μη και όχι! Πάλι καλά... Παιδίατρο έχουμε τώρα τέλη Ιανουαρίου, ελπίζω να το θυμηθώ να τον ρωτήσω 🙄 Με το φαι εννοείται ότι τα πετάει κι εμάς. Εμάς είναι στη φάση "τρώω τα πάντα και κυρίως θέλω να φάω αυτό που τρως εσύ!" 😆 Αλλά άμα δε θέλει κάτι, το λιώνει ακόμα στο χέρι και το πετάει κάτω. Ακόμα και το νερό του όταν δεν το θέλει άλλο, το πετάει με μίσος κάτω... Κάποια τα πετάει κιόλας και μετά κάνει "ου ου" να μου τα δείξει που τα θέλει πίσω... Ο,τι να ναι... Περιμένω απλά να μεγαλώσει 🙄.  Ο παιδότοπος ρε συ είναι πολύ καλή φάση αν υπάρχει κάποιος να την απασχολεί. Σε όσους έχουμε πάει εμεις συνήθως έχουν ηλικιακό όριο. Μετά τα 3-4 λένε χωρίς επίβλεψη γονέα. Μόνο σε έναν στη Θεσσαλονίκη που είχαμε πάει είχαμε βρει μια κοπέλα να ασχολείται με τον μπέμπη που ήταν τότε κάπου 6-7 μηνών και κάθησε μαζί του κάνα 3ωρο... Πήρε γερό τιπ 😆 ίσως άμα πας ώρες που δεν έχει ψυχή να απασχολούν το κορίτσι σου για μερικές ώρες να κάνεις τη δουλειά σου.  Εμείς προσωπικά καταφέραμε να δουλέψουμε όταν πήγε βρεφικό, δε θα πω ψέματα. Κατά τα άλλα χρειάζεται συνεχή επίβλεψη κι εμάς, παρόλο που δεν κλαίει τόσο πολύ άμα δεν είναι πάνω μου. Κάθεται ήρεμος άμα είναι στον ίδιο χώρο με μας. Επίσης, πολύ ζόρι αυτό με τον ύπνο σας, είναι ένα μικρό βαμπίρ Ε; 🥲😅 Εμάς ας πούμε θα νυστάξει γύρω στις 6:30 το απόγευμα, θα κοιμηθεί κατά τις 7+, θα ξυπνήσει 2-3 φορές, θα θηλάσει και τον καλύτερο ύπνο τον κάνει εκεί 2-6 το ξημέρωμα που συνήθως είναι σερί. Τώρα που προσπαθώ να του κόψω τον θηλασμό, απλά τον παίρνω αγκαλιά και τον κουνάω 1 ώρα μέχρι να μπορέσω να τον αφήσω κάτω χωρίς να ξυπνήσει. Κι εμάς το χει αυτό το θέμα ότι πρέπει να μας ακουμπάει για να κοιμάται καλά 😒 Τον ενοχλούν πολύ επειδή τώρα τρώει και σκληρές τροφές και πάνε εκεί που είναι πρησμένα τα ούλα... Αλλά τώρα κι εμάς είναι πόσος καιρός που έχει περάσει και σήμερα μόλις ένιωσα τις μυτουλες να έχουν σκάσει. Αλλά έχει ηρεμήσει με το κλάμα, ειδικά το βράδυ!!  Τα πρώτα 100 χρόνια είναι τα δύσκολα, μετά θα δούμε φως! 🥲
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...