Μια αφορμή για σκέψεις...

[Αννιώ]

Σας παραθετω παρακατω ενα κειμενο που μου εσταλη...

Μου αρεσε το υφος και η πραγματικοτητα που εκφραζει σε καποια σημεια.

"Καμιά μας δεν φέρνει ένα παιδί στον κόσμο με στόχο να το μισο-προστατέψει, να το περίπου-μεγαλώσει, να το ας-πούμε-καθοδηγήσει. Όλες ανεξαιρέτως θέλουμε να γίνουμε οι καλύτερες μαμάδες του κόσμου, να βάλουμε όλες μας τις δυνάμεις, να αφιερώσουμε όλο μας το είναι για να κάνουμε τα πάντα σωστά. Διαβάζουμε βιβλία, παρακολουθούμε dvd, πηγαίνουμε σε σεμινάρια, μαθαίνουμε από τα λάθη των μαμάδων μας, ρωτάμε, ψάχνουμε. Και μετά, η πραγματικότητα σε χτυπάει στο κεφάλι μέχρι να πεις «επισκληρίδιος». Οι ατέλειωτες πάνες, η εξάντληση, η πιπίλα που δεν κατάφερες να αποτάξεις, η δουλειά που δεν μπορείς να αφήσεις για να αφοσιωθείς όσο θέλεις στο μωρό σου, τα γαριδάκια και η «Μαρία η άσχημη» που ορκιζόσουν ότι δεν θα καταπιεί ποτέ το μυαλό του δικού σου παιδιού, τα λάθη που έτσι κι αλλιώς θα κάνεις, αφού ο νόμος της φύσης δεν υπάρχει περίπτωση να σε εξαιρέσει. Κι εκεί που είσαι έτοιμη να αποδεχτείς ότι πάνω απ' όλα είσαι άνθρωπος, τα λάθη σου θα τα κάνεις, αρκεί να αγαπάς πολύ το παιδί σου, έρχονται «αυτές». Σαν τις συζύγους του Στέπφορντ, οι τέλειες μαμάδες ρομπότ που υπάρχουν μόνο και μόνο για να σου θυμίζουν ότι εσύ δεν είσαι σαν εκείνες. Δεν είσαι τέλεια.

Ζουν ανάμεσά μας

Τις βλέπω παντού, στο σούπερ μάρκετ, με ένα μωρό στο μάρσιπο κι ένα -πλήρως πειθαρχημένο μπροστά στο ψυγείο με τα παγωτά- πεντάχρονο, να κυκλοφορούν στους διαδρόμους χαμογελώντας σαν διαφήμιση. Είναι συνήθως πρόεδροι στο σύλλογο γονέων και κηδεμόνων για να δίνουν μάχες για το δικαίωμα των παιδιών στο χαρτί υγείας στις σχολικές τουαλέτες και τα ποτηράκια μιας χρήσης για τις βρύσες της αυλής. Στον παιδίατρο συμπληρώνουν με σχολαστικότητα πρωταθλητή του sudoku τη λίστα με τα εμβόλια του παιδιού τους. Στις σχολικές γιορτές τις βλέπεις με μαλλιά κομμωτηρίου να έχουν στηθεί στην πρώτη σειρά, αφού περίμεναν με τις ώρες να βιντεοσκοπήσουν το καλοσιδερωμένο και φρεσκολουσμένο παιδάκι τους. Τα κορίτσια καριέρας ίσως και να μετανιώνουν που δεν αντάλλαξαν τις σπουδές τους με αυτή την εικόνα της τέλειας ευτυχίας. Πάντως εγώ όταν τις βλέπω αισθάνομαι τουλάχιστον σαν την Μπρίτνεϊ Σπίαρς την ώρα που την έπιασαν να οδηγεί μεθυσμένη με το βρέφος της στο τιμόνι. Ναι, προσπαθώ να είμαι τέλεια μαμά. Η αλήθεια όμως είναι πως στις σχολικές γιορτές φτάνω τελευταία. Μια φορά, μάλιστα, προκειμένου να μη χάσω τα πέντε λεπτά του γιου μου πάνω στη σκηνή, έφυγα τρέχοντας από το σπίτι και πήγα με φόρμα γυμναστικής που τελεί και χρέη πιτζάμας. Αποτέλεσμα; Ο γιος μου δεν ήρθε να με φιλήσει αφού είπε το ποίημά του, γιατί ντρεπόταν για μένα. Στις συγκεντρώσεις γονέων και κηδεμόνων δεν πηγαίνω, αφού γίνονται το μεσημέρι, την ώρα που πνίγομαι στη δουλειά. Μερικές φορές χάνω και τη μηνιαία ενημέρωση από τη δασκάλα του, έχασα και τρία από τα υποχρεωτικά εμβόλιά του, στα πρώτα του γενέθλια τη βγάλαμε με κέικ, αφού δεν πρόλαβα να του πάρω τούρτα και τα περισσότερα ρούχα του είναι σιδερωμένα μόνο όταν έχουν μόλις αγοραστεί. Επίσης, του έχω δώσει γαριδάκια για βραδινό. Εντάξει, δεν είμαι τελικά η τέλεια μαμά που πίστευα πάντα ότι θα γίνω, και αυτές οι άψογες μηχανές παραγωγής τύψεων είναι εκεί για να μου το θυμίζουν καθημερινά. Είμαι σίγουρη ότι το σπίτι τους είναι επίσης άψογο, οι κάλτσες των παιδιών τους σε ζευγάρια και το φαγητό πάντα καλομαγειρεμένο, με τα καρότα κομμένα σε σχήμα τριαντάφυλλου.

Τεστ μητρότητας

«Γιατί δεν μπορείς να είσαι σαν τη μαμά του Γιάννη;», μου είπε με παράπονο το παιδί μου εκείνη τη φορά στη σχολική γιορτή. Κάποτε πίστευα ότι έχω να μάθω πολλά από αυτές τις τέλειες μαμάδες. Τις θαύμαζα κι εγώ, ήταν το πρότυπό μου. Μέχρι που αποφάσισα να τις γνωρίσω από κοντά, για να μάθω πώς λειτουργούν, να κλέψω λίγη από τη σοφία τους, να γίνω κι εγώ σαν τη μαμά του Γιάννη. Τις πλησίασα σε αθώους παιδότοπους, τους χαμογέλασα στην ουρά του σούπερ μάρκετ, τις κολάκεψα στο self service με τις ζάχαρες στο Starbucks. Η μαμά στο σούπερ μάρκετ με κοίταξε σαν να είχε δει πρόσφατα τη φωτογραφία μου στο λεξικό στο λήμμα «αποτυχία». Αυτή που καθόταν δίπλα μου στον παιδότοπο κοίταξε τις βρόμικες κάλτσες του παιδιού μου κουνώντας το κεφάλι της. Κι εκείνη στα Starbucks με απέφυγε με τακτ όταν με είδε να δίνω στο γιο μου μια γουλιά καφέ. Αισθάνθηκα άσχημα και στις τρεις περιπτώσεις. Όπως και όταν στα πρώτα παιδικά πάρτι του σχολείου προσπάθησα να τις συναναστραφώ, αλλά εκείνες μου γύρισαν την πλάτη όταν άκουσαν ότι «δεν κάνουμε γερμανικά-φλογέρα-σαξόφωνο-πιάνο-κινέζικα». Ή εκείνη τη φορά στον παιδίατρο όταν απάντησα «δεν θυμάμαι» στην ερώτηση-ιερά εξέταση μιας από αυτές: «Αντιτετανικό πότε κάνατε;» Τότε πίστευα, όπως και τώρα, ότι δεν χρειάζεται να έχω αποστηθίσει τα εμβόλια του γιου μου, αρκεί να θυμάμαι πότε πρέπει να τα κάνει. Ότι τα παιδιά των έξι ετών πρέπει να παίζουν και όχι να έχουν μαύρους κύκλους από το στρες. Ότι, αν ο δεκάχρονος γιος σου θέλει να μάθει επιτέλους τι γεύση έχει αυτό το μυρωδάτο ρόφημα που απολαμβάνει η μαμά του, μια γουλιά δεν θα του κάνει κακό. Όπως κακό δεν θα του κάνει αν η μαμά του δουλεύει τόσο πολύ που δεν πρόλαβε να πλύνει τις κάλτσες του -αν κατάφερε ποτέ να τις βάλει σε ζευγάρια. Βασανίστηκα για αρκετό καιρό. Αρχικά με έφαγαν οι τύψεις, στη συνέχεια ήρθε το μίσος. Θύμωνα με αυτές τις μαμάδες που τα ξέρουν όλα, που δεν τους ξεφεύγει τίποτα, που τα κάνουν όλα σωστά. Αφού όμως βαρέθηκα να θυμώνω, άρχισα σιγά σιγά να τις απομυθοποιώ, να τις μικραίνω και τελικά κατάφερα να τις δω στις πραγματικές τους διαστάσεις και γι' αυτό ακριβώς που είναι.

Σε ξέρω από κάπου;

Είναι αυτές οι γυναίκες που τα κάνουν όλα σωστά, κανονικά και με το γράμμα του νόμου. Απλά κάποτε γίνονται και μαμάδες. Είτε δουλεύουν είτε όχι, έχουν πρόγραμμα: Δύο ώρες για τη στοίχιση των εσωρούχων, μία για το σιδέρωμα, άλλη μία για το φακέλωμα των διαφόρων γραφειοκρατικών (εμβόλια, εξετάσεις, έλεγχοι), μία για το μαγείρεμα, άντε, άλλη μία για αυτά τα ρημαδοκαρότα σε σχήμα τριαντάφυλλου. Δεν είμαι εναντίον των τέλειων μαμάδων, θα ήθελα πάρα πολύ να είμαι μια απ' αυτές. Είμαι όμως εναντίον όποιου ακολουθεί ένα δρόμο σαν σταυροφόρος που αφορίζει όποιον και ό,τι δεν εφαρμόζει στη δική του κοσμοθεωρία. Όταν βλέπω αυτές τις τέλειες μαμάδες, τις σκέφτομαι όταν ήταν τέλειες μαθήτριες, τέλειες κόρες, άψογες και άμεμπτες. Και θυμάμαι τη γιαγιά μου που έλεγε ότι η τέλεια εικόνα κρύβει χάλια περιεχόμενο. Το νόημα της ζωής μου και όσων μαμάδων γνωρίζω βρίσκεται στο παιδί τους. Όμως η δική σου αξία ως ανθρώπου δεν κρίνεται από το πόσο τέλεια φαίνεσαι εσύ και το παιδί σου. Οι καλύτερες αναμνήσεις μου από τη δική μου μαμά είναι από τη φορά που με είχε πάρει μαζί της στη δουλειά, από εκείνη τη άλλη φορά που ήταν πολύ κουρασμένη να μαγειρέψει και φάγαμε πίτσα και τη φορά που φτάνοντας σε μια επίσκεψη μου ζήτησε να πω ότι έσκισα το καλσόν μου φτάνοντας εκεί, για να μην καταλάβει κανείς ότι απλά μου φόρεσε το πρώτο καλσόν που βρήκε μπροστά της. Η καλύτερη ανάμνησή μου δεν είναι από την εποχή που την είχε πιάσει το σύνδρομο της τέλειας μαμάς και μας είχε ράψει ασορτί φορέματα-στολές για τα Χριστούγεννα, επειδή θα πηγαίναμε στο σπίτι των θείων μας. Τώρα που το σκέφτομαι αυτή είναι μια από τις χειρότερες. Επίσης, μην ξεχάσω να σας πω ότι η Αντζελίνα Τζολί δίνει κι αυτή γαριδάκια στα παιδιά της όταν πεινάνε. Το έχω δει σε φωτογραφία."

[papaki70]

Να σου πω την αλήθεια δε αναρωτήθηκα ποτέ αν είμαι καλή μαμά. Ίσως γιατί βλέπω το παιδάκι μου χαρούμενο και γελαστό όλη μέρα και θεωρώ ότι κάτι θα κάνω σωστά! Δεν μπορεί τόοοοση χαρά πια λόγω ιδιοσυγκρασίας! Από την άλλη ακόμα και όταν είναι το παιδί μου με συνομήλικα, δε με πειράζει που δε μιλάει όπως ο Γιαννάκης ή να χαρώ που περπάτησε πιο γρήγορα από τον Γιωργάκη. Μου φτάνει που κατακτάει τον κόσμο μέρα με τη μέρα και γω είμαι παρούσα σε κάθε σημαντικό στάδιο στη ζωή του. Ελπίζω να συνεχίσω να μαι τόσο cool και να μη μεταλλαχτώ σε μαμά ρομπότ. Άσε που το παιδί σου το λέει με το σώμα του, με τη φωνή του και τη ματιά του όταν κάνεις κάτι λάθος. Αρκεί να έχεις κεραίες να το αντιληφθείς. Ο καλύτερος κριτής μας είναι τα παιδιά μας και όχι οι άλλες μαμάδες.

[Αννιώ]

Έχεις δίκιο Μαρια φυσικά και το παιδί μας είναι ο καλύτερος κριτης. Είναι πολύ σημαντικό να μην έχεις αναρωτηθεί αν είσαι καλή μαμά γιατί έτσι δεν μπαίνεις στα μονοπάτια των τυψεων που κάτι δεν το έχεις κάνει σωστά επειδή έτσι νομίζεις ή επειδή το 70% των άλλων μαμαδων το κάνουνε κι ΕΣΥ όχι. Εγώ προσωπικά έχω αισθανθεί παρά πολύ κακή μαμά επειδή δεν θηλασα ή έπειδη όταν κάνει ζημιά και την μαλωνω κ κλαίει δεν την παίρνω αγκαλιά αμέσως (θα το ξανακάνει ούτως ή άλλως)... Εγώ αυτές τις σούπερ μαμάδες τις έχω δει και τις βλέπω ... Είναι πραγματικά αυτές που προλαβαίνουν να ψωνίσουν πάντα φρέσκα φρούτα, που δεν έχουν αφήσει τον μαύρο κύκλο από τα ματιά τους να φανεί , ίσως ούτε έχουνε κλαψει από τα νεύρα τους που δεν μπορούν να κάνουν ένα μπάνιο με την ησυχία τους... Εγώ κορίτσια συγνώμη αλλά το έχω κάνει... Και ο αναμαρτητος πρώτος το λήθο βαλετω...

[cecilia]

Εγω δεν μιλαω...ειμαι μια "αποτιχιμενη" μαμα...

εχω χασει το πρωτο δοντι..το ειδα δευτερη...εχω χασει τα πρωτα βηματα..το πρωτο μποσουλημα...στελνω συνηθως τον μπαμπα για βολτα στις κουνιες για να κανω δουλιες...τον αφινω να κατεβαζει τα κατσαρολικα και τα ταπερ απο τα ντουλαπια...οταν παω βολτα του δινω να μασουλαει μπισκοτα...ΟΚ ειναι σπιτικα..ΑΛΛΑ μπισκοτα...και μπανανα..και γινετε βρομικος....αλλα δε με νιαζει..εχει ενα χαμογελο μεχρι τα αυτια...σκασιλα μου αμα δεν καθαρισει η φορμα...

Ναι θα χανω ολες τις γιορτες στο σχολειο..δεν θα διαβαζω τα μαθηματα..το ξερω απο τωρα...

του εχω δοσει φαγητο με αλατι....να μη μακριγορω..

ΛΛΑ>..εχω μια γνωστη ΤΕΛΕΙΑ μαμα...το δευτερο παιδι της ειναι 20 μερες πιο μεγαλο απο το δικο μου...και το πρωτο ενα κοριτσακι με αψογα κοτσιδακια και πειθαρχεια πεζοναυτη...

Το δικο μου σπιτι ειναι αδειο....δεν εχει διακοσμιτικα, βαζα, μαξηλαρες, τραπεζακια, τιποτα...ο διθεσιος εχει εξοστρακιστει το υπογειο και το τραπεζακι του σαλονιου πηγε τερμα γωνια....για να εχει χωρο να αλωνιζι ο μικρος...φυσικα το πατομα ειναι παντα γεμματο φυχουλα και μπανανες...τα παιχνιδια ειναι διασκορπισμενα παντου στο σπιτι....το βουνο με τα ασιδεροτα μεγαλωνει επικινδυνα μερα με τη μερα.......

το δικο τςη σπιτι ειναι εψογα διακοσμημενο ετοιμο ανα πασα στιγμη για φωτογραφισι στο περιοδικο "Ιδανικο σπιτι"...

συγνωμη αλλα δεν θα παρω.......μου αρεσει απιστευτα η ευτυχισμενη φατσα του μικρου οταν πασαλειβετε με φαγητα..οταν γινετε γουρουνακι....και μετα κανουμε παιχνιδια στο μπανιο....

και τι να κανω...σκασιλα μου και για τα διακοσμητικα..ευκαιρια οταν μεγαλωσει να παρω καινουρια....

και αμα δεν εγειφε τα πατοματα...δεν θα σφουγγαριζα καθε βραδυ..θα το αφινα ετσι

[ΦΛΩΡΙΑΝΑ]

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΚΙ ΕΓΩ ΑΠΕΧΩ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΤΕΛΕΙΑΣ ΜΑΜΑΣ. ΤΑ ΑΣΙΔΕΡΩΤΑ ΕΙΝΑΙ ΒΟΥΝΟ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΝΤΟΥΛΑΠΑ, Η ΣΙΔΕΡΩΣΤΡΑ ΣΤΗΜΕΝΗ ΣΤΟ ΣΑΛΟΝΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΟ ΒΟΥΝΟ ΣΤΗ ΝΤΟΥΛΑΠΑ ΚΑΙ Η ΑΠΛΩΣΤΡΑ ΤΙΓΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΗΝ ΣΙΔΕΡΩΣΤΡΑ, ΠΟΥ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΟ ΒΟΥΝΟ ΣΤΗΝ ΝΤΟΥΛΑΠΑ. ΤΟ ΣΑΛΟΝΙ ΜΟΥ; ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ. ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ, ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑΚΙΑ, ΤΟ ΠΑΡΚΟ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΜΕΣΗ. ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΤΑ ΜΑΖΕΥΨΩ ΕΧΟΥΝ ΒΓΕΙ ΑΛΛΑ ΤΟΣΑ. ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ; ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΑΡΑ. ΚΟΥΝΙΕΣ, ΜΠΑΛΕΣ, ΝΕΡΟΜΠΙΣΤΟΛΑ. ΚΑΙ Ο ΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ ΜΟΥ; ΜΕ ΕΝΑ ΒΡΑΚΑΚΙ ΝΑ ΤΡΕΧΕΙ ΠΑΝΤΟΥ -ΧΩΡΙΣ ΠΑΝΑ, ΤΡΕΛΕΝΕΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΠΑΝΑ- ΚΑΙ ΑΜΑ ΚΑΤΟΥΡΙΣΕΙ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΤΑ ΠΛΑΚΑΚΙΑ; ΤΙ ΕΓΙΝΕ; ΕΧΩ ΚΑΙ ΣΦΟΥΓΓΑΡΙΣΤΡΑ!!!!. ΤΟ ΒΛΕΠΩ ΟΜΩΣ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ, ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΠΑΝΤΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΟ -ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΓΚΡΙΝΙΑΖΕΙ -. ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΕΛΕΙΑ!!!!

[Panayiota]

Προσωπικα δε με'χει νοιάξει ποτε τι κανει ο καθενας.

αν θελω να μαθω κατι ρωταω και απο τις απαντησεις παιρνω οτι μου αρεσει και οτι μου φαινεται χρησιμο.

Κανεις δεν ειναι τελειος και κανενας δε μας εβαλε κριτη κανενός.

Μεγαλοι ανθρωποι ειμαστε και πρεπει να παιρνουμε τις ευθυνες μας.

Πάντως γαριδακια για βραδυνο δεν τρωω ουτε εγώ ρε κοριτσια.

Δε μπορουσε να του ψησει ενα τοστ;;;;

[Lollipop]

Καλη μανουλα ειναι αυτη που κανει το παιδακι της ευτυχισμενο!Τι σημασια εχει αν το σπιτι ειναι βομβαριδισμενο,γεματο παιχνιδια σκορπισμενα,αν τα ασυδερωτα αγγιζουν τον Θεο,αν τα καλτσακια του παιδιου ειναι βρωμικα.Σε οποιον δεν αρεσει τα κουβαδακια του κ σε αλλη παραλια.

Τα ρουχα ειναι για να λερωνονται κ το σπιτι για να το κανουμε ανω κατω (αλλιως θα μεναμε σε μουσειο)κ οταν αυτα γινονται απο τα παιδακια σας (γιατι εγω δεν εχω) ειναι υπεροχο!!!!!

Δηλ καλη μαμα ειναι η υστερικη;;;Οκ, ας το δεχτω αυτο κ ας ρωτησω....το παιδακι ρομποτ της υστερικης μαμας ειναι χαρουμενο;;;

[cecilia]

Κοιτα εγω παλη δε με νιαζει..αμα θελει να το εχει διακοσμημενο και τακτοποιημενο στην εντελεια ΟΚ..δικαιομα της..και αμα αρεσει και στο παιδι...παω πασο αλλα αυτο το υποτιμιτικο βλεμμα...ΕΓΩ πως τα καταφερνω και εσυ οχι...πολυ με νευριαζει ...αχ..παω να απλοσω ρουχα καινα σημαζεψω- επιτελους- την κουζινα μουυυυυυ

[molly]

Κορίτσια,προσπαθώ καθημερινά να κάνω οτι καλύτερο για το παιδί μου,

αλλά ποτέ δε θα ζηλέψω αυτές τις μαμάδες...

Και ξέρετε γιατί?Γιατί μεγαλώνουν παιδιά μες τα κόμπλεξ και την καταπίεση!

Να κάνω το παιδί μου στρατιωτάκι,για να το παίξω έξυπνη στις φίλες μου?

Ε,όχι!Εχω δει στη δουλειά μου παιδιά μεγαλωμένα με αυτό τον τρόπο,που δεν καταδέχονται να παίξουν γιατί λέει δεν είναι μωρά!

Να τη χ@σω εγώ την πειθαρχία αμα το παιδί μου δε μεγαλώνει σαν ΠΑΙΔΙ!!!!!

Ολα με μέτρο χρειάζονται...

Ούτε οι υπερβολές της κυρίας που περιέγραψε η Αννιώ,αλλά ούτε και

η τέλεια μαμά μα το τέλειο παιδί!!!!!!!

Αλλωστε το παιδί μου θα χει ευκαιρίες για καταπίεση και στο μέλλον από αφεντικά,υποχρεώσεις,σχολέια,φροντιστήρια...γιατί να το καταπιέζω κι εγώ από την κούνια?

[marker]

κοριτσια να πω κι εγω την γνωμη μου

πριν γινω μανα ελεγα πολλα

παρα πολλα

για το πως μεγαλωνει ο ενας το παιδι του

πως ο αλλος

πως μεγαλωσαν εμενα

πως μεγαλωσε ο αντρας μου (την πεθερα μου αγια την ανεβαζα αγια την κατεβαζα μεχρι να πεινουμε πανω κατω)- μην ρωτησετε τωρα

και αυτο με το παιδι σου που σου ειπε το εχω πει κι εγω στη μανα μου

το θυμαμαι

μπορει ο τροπος των αλλον να μην μου αρεσει

ξερω κιε γω πολλες τεοιες μαναδες

που γκυκο του δωσανε του παιδιου στα 3 του χρονια

που του λενε κατσε και καθετε

που δεν εχουν βρισει μπορστα του στιγμη και αλλα - εγω παλι το προσπαθω να κρατηθω(τι να κανω ετσι ειμαι - σημαινει οτι επειδη μπορει να βρισω μπροστα τους δεν τα αγαπαω ή θελω το κακο τους

αυτο που εχω τωρα πια να πω

ειναι οτι ο καθενας κανει οτι καλυτερο πιστευει για το παιδι του

καλο ή κακο

και η φονισα

καλη μανα σιγουρα θα ηταν αλλα βρεθηκε σε φαση που δεν την στηριξε κανενας και θολωσε

οι μαναδες αυτες μπορει να εχουν πισω τους και αλλους δεκα να τις υπηρετουν και πολυ καλα κανουν πραγματικα αφου το μπορουνε

δεν μπορω να κατηγορησω κανεναν γονιο για τιποτα

ο καθενας περναει τις καταστασεις διαφορετικα στην ζωη του

και εγω τα παιδια μου τα θελω ζηζανια που να ακουνε

μονο ζηζανια βλεπω μεχρι στιγμης βεβαια

αλλα ο καιρος θα δειξει :laugh:

[Βανια]

μια παλια παροιμια λεει :ετυχισμενοι ειναι οι ανθρωποι που εχουν παιδιακαινα τα χαιρονται -μα και αυτοιπου δεν εχουν παιδια να χαιρονται .Ξερετε τι σημαινει αυτο ; τουλαχιστον κατα τη δικη μου γνωμη οταν αποφασιζεις να αποκτησεις παιδι περπει να ξερεις οτι η ζωη σου δεν θα ειναι ιδια και οσο μεγαλωνει το παιδι τοσο πιο πολυ μπαινεις στο κοσμο το δικο του σταματαν τα δικα σου θελω και πας με τα πρεπει των καταστασεων .

Βλεπω καιεγω καποιες μαμαδες που ερχονταισ τις σχλικες γιορτες ντυμενες και φτοιαγμενες λες και εχουν βγει απο καποιο περιοδικο (δενε ιναιπολλες) και βλεπω και α παιδια τους τα οποια ναι φορανε γυαλια gucci και ρουχαλακια επωνυμα και στεκονται διπλα στη μαμα τους αλλα δεν της πιανουν απο το χερι και ταυτοχρονα κοιταω καποια αλλα παιδακια με τα ρουχαλακια απο το jumpo η αποκαποιο φθηνο μαγαζι της γειτονιας αλλα εινα μεσα στο σκαμα και δεν φοβουνταιμην λερωθουν σπανια βλεπω τα πρωτα παιδακια να χαμογελανε .Εχουν τις αψογες μαμαδες και τους υπεροχους μπαμπαδες ; συνηθως αυτα τα παιδακια εχουν ακι το πρωταγωνιστικο ρολο στο θεατρικο του σχολειου και συνηθως αυτα τα παιδακια ειναι τα κομπλεξικα αυτα που τη λενε στους συμμαθητες του και βγαζουν ενα ειδος κακιας να πω ; ασχημη κουβεντα για μικρο παιδι αλλα ετσι ειναι .

Δεν ειμαι η τελεια μαμα , περιποιουμε οσο ,μπορω παω παιδοτοπο και αφηνω το παιδι μου να παιζει κατω να ασχολειτε με τη λασπη να καθετε κατω απο το δενρο με τους συνομξηλικους του και να κανουν σχεδια γιαην αλλη μερα ....

Ειμαι η μαμα που μαλωνω το παιδι μου και μπορει αν του της βρεξω , ειμαι η μαμ που αγκαλιαζω το παιδι μου ειμαι η μαμα που ξεφωνιζει τη μια στιγμη για το χαος μεσα στο σπιτι και ειμαι η μαμα πο το επομενο λεπτο θα αφησω τα πιατα απλυτα για αν παιξω με το παιδι μου και για να δω το αγαπημενο μο σηριαλ ναι αυτη ειμαιμε κανει λιγοτερο καλη μαμα επειδη οι σαγιοναρες που φοραω μεσα στο σπιτι ειναι χαλασμενες ; ποιον ενοχλει περα αποενα οι σαβουρονομαι ευκολα ; ειμαι η μαμα που παω στη σχολη γονεων γιανα γεινω καλυτερη αυτη η μαμα ειμαι δεν δινω σε καποιο εξετασεις μονο στο παιδι μου

[ΒΙΚΥ]

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΕΙΜΑΙ Η ΤΕΛΕΙΑ ΜΑΝΑ!!ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΟΜΩΣ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΠΕΡΝΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ!!ΒΕΒΑΙΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΝΟΙΩΘΩ ΤΟΣΟ ΕΝΤΟΝΕΣ ΤΥΨΕΙΣ ΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ Η ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ..ΟΠΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ ΤΟ ΑΓΓΕΛΟΥΔΑΚΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΧΤΥΠΗΣΕ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΜΑΤΑΚΙ ΤΟΥ!!ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΗΜΟΥΝ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΙΟ ΠΙΣΩ!!ΔΕΝ ΤΟ ΠΡΟΛΑΒΑ ΟΜΩΣ!!ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΝ ΗΜΟΥΝ ΕΚΕΙ ΜΕ ΒΑΣΑΝΙΖΕΙ!!ΟΠΩΣ ΜΕ ΒΑΣΑΝΙΖΕΙ ΚΑΙ Η ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΠΟΥ ΜΟΥ ΓΙΝΕΤΕ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΜΕ ΑΛΛΕΣ ΜΑΝΑΔΕΣ!!ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ!!!ΕΓΩ ΕΧΩ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΠΙΣΤΕΥΩ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΩ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ!!!ΚΑΙ ΑΛΙΜΟΝΟ ΑΝ ΟΛΟΙ ΕΙΧΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ!1ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΡΟΜΠΟΤ ΜΕ ΚΟΙΝΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΕΩΝ!!!

[αγάπη17]

Νομίζω ότι το πρόβλημα ξεκινάει όταν κατακρίνουμε το ο,τιδήποτε αλλότριο προς εμάς!

Άλλο το να διαπιστώνουμε τις διαφορές μας με τους άλλους - σε οποιονδήποτε τομέα όχι μόνο σε θέματα μητρότητας - και άλλο το να κατακρίνουμε το διαφορετικό από αυτό που πράττουμε εμείς οι ίδιοι σε σημείο που να απορρίπτουμε και να καταδικάζουμε ανθρώπους!

Ευτυχώς που υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι σκέψεις, ανατροφής παιδιών, διαφορετικές στάσεις ζωής γιατί αυτό είναι που συμβάλλει στην πολυποικιλότητα της κοινωνίας μας, στα διαφορετικά "χρώματα" που τη συνθέτουν και κάνουν τελικά τον κάθε άνθρωπο μοναδικό!

Είναι λογικό - όπως και πριν γίνουμε μαμάδες - να επιλέγουμε και τώρα "φιλενάδες", μαμάδες-φιλενάδες που να σκέπτονται με έναν τρόπο έστω παρεμφερή με τον δικό μας, στις οποίες να βλέπουμε κάποιο κομμάτι από εμάς, από τον δικό μας τρόπο σκέψης. Λογικό είναι επίσης να μας είναι δυσκολότερο να ταιριάξουμε με μια μαμά που έχει μια τελείως διαφορετική θεώρηση για τα πράγματα από τη δική μας αν δεν την γνωρίζουμε από πριν.

Διαφωνώ γενικά με τη λέξη "τέλειος"! Το τι γίνεται κάτω από τη στέγη του καθενός το γνωρίζει μόνον ο ίδιος, απλά για κάποιους είναι πιο εύκολο ή πιο σημαντικό το να φαίνονται όλα εντάξει όταν περάσουν το κατώφλι τους!!!

Αν μια γυναίκα είναι σχολαστική με την καθαριότητα, σε μεγάλο βαθμό θα παραμείνει έτσι και αφού γίνει μανούλα, όπως και κάποια πολύ τακτική ή κάποια "του προγράμματος" κτλ. Σίγουρα όμως για όλες τις συνειδητοποιημένες πάντα μανούλες, το παιδί τους είναι η ζωή τους και θα κάνουν το καλύτερο που μπορούν για αυτό, προσφέροντάς του ό,τι περισσότερο διαθέτουν!!! Με τις συνθήκες που βιώνουν, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, το χαρακτήρα που έχουν ήδη διαμορφώσει, τις αρχές και τα πιστεύω τους!!!

Ας μην μας προβληματίζει το διαφορετικό, το ίσως κάποιες φορές και αντικειμενικά "καλύτερο" που βλέπουμε δίπλα μας!!! Ας πορευτούμε τον δικό μας ξεχωριστό δρόμο και ας δείξουμε και στα παιδιά μας πως οι δυνατότητες είναι άπειρες και πως κανένας στόχος δεν είναι ποτέ "μικρός"!!! Αρκεί να φαντάζει μεγάλος στα μάτια αυτού που τον θέτει!!!

[tirogaridaki]

Περασα κι εγώ απο αυτή τη φάση να αναρωτιέμαι αν είμαι καλή μαμά ή καλή νοικοκυρά..Πόσες φορές ήρθε η μαμά μου στο σπίτι και μου είπε...<<εμείς σας είχαμε και αστράφτατε!!! Τα καλύτερα ρουχα φορουσατε!!!>> λες κι εγώ τα παιδιά μου δεν τα κάνω μπάνιο κάθε μέρα ή επειδή φορεσαν ρουχα του τζάμπο με κάνουν κακή μαμά..Η όταν ήρθε να μείνει δίπλα μας η γυναίκα του αδερφου μου...το σπίτι της αστράφτε και αστράφτει ακόμη και τώρα που γέννησε. Πόσες φορές προσπάθησα να της μοιάσω αλλά δεν τα κατάφερα..δε γίνεται όλη μέρα να είμαι με ένα ξεσκονόπανο στο χέρι και να καθαρίζω...για μένα το καλύτερο απόγευμα είναι παρέα με τα παιδάκια μου στο λιμάνι και να χαζεύουμε τα καραβάκια που τόσο πολύ αρέσουν στο Δημητράκη μου...ότι δουλειές κάνω το πρωί. Απο κει και πέρα τέλος! Παιδική χαρά και βολτουλες...στην αρχή ένιωθα τύψεις αλλά μετά σκέφτηκα..αφου αρέσουν σε μένα και στα παιδιά μου αξίζει περισσότερο απο μια στίβα ρουχα!!! Στη ζωή αυτη δεν ήρθαμε για να τρέχουμε ολη μέρα πανικόβλητες και τα παιδιά μας δεν τα κάναμε για να γίνουν στρατιωτάκια και να μπουν απο νωρίς στο <<φανταριλίκι!!>> Εχουμε παρα πολλά πράγματα να απολαύσουμε..την ίδια τη ζωή...τη φύση..τα παιδιά μας..τον άντρα μας...τα υπολοιπα είναι απαραίτητα αλλά όχι και πρωτευοντα!!Και ας λένε οι υπολοιποι ότι θέλουν για το νοικοκυριο μου ή τη φροντίδα των παιδιών μου..εμείς είμαστε ευτυχισμένοι!

[mariagl]

Μα ειμαστε σοβαροι??? Δεν υπαρχουν τελειες μαμαδες!! Και τι σημαινει τελεια εν πασει περιπτωσει? Ακομα και αυτες που βλεπετε στην τριχα, για ειναι ετσι οπως ειναι, χανουν αλλου. Εγω σιγουρα δεν ειμαι "τελεια" μαμα, αν τελεια σημαινει σπιτι καθαρο. Εχω δυο πλυντηρια ασιδερωτα και καθομαι και περιπλανιεμαι στο μαμμυ. Το πρωι ξεκινησα να καθαριζω το μπανιο οταν με πηρε η καλη μου φιλη τηλεφωνο και μου λεει τα εξης: " Εχω τοσες δουλειες να κανω αλλα η μερα ειναι τοσο ομορφη σημερα, παμε για μπανιο?" Ε, αφησα το μπανιο στη μεση και το τελειωσα το απογευμα. Αλλα και εγω και η μικρη απολαυσαμε τη θαλασσα και τον ηλιο. Και για να μη μακρυγορω, οταν ο γιος μου μου λεει "εισαι η καλυτερη μανουλα του κοσμου" ποιος υπολογιζει τις "τελειοτητες"? Για το παιδι μου λοιπον ειμαι η καλυτερη ακομα και αν δεν ειμαι η τελειοτερη...

[manoula3]

φανουλα με καθηλωσες!!! μ'εβαλες σε σκεψεις βασικα...με ταρακουνησες...γιατι εγω ειμαι ολη μερα μ'ενα ξεσκονοπανο κ μια σκουπα στο χερι κ νιωθω τοοοσες τυψεις.... αφου να φανταστεις οταν καταφερνω κ απολαμβανω τα παιδακια μου...λεω επιτελουυυυυυς τα καταφερα!!!!

βεβαια δεν τα κλεινω μεσα για να κανω δουλειες,αμα ειναι να βγουμε βγαινουμε....αλλα στο σπιτι χανω πολυτιμο χρονο απ'τη ζωη τους κ απ'τη ζωη μου για τα....ντουβαρια...δεν αντεχω αλλο....δεν το λεω περηφανα...οοο εγω κανω δουλειες...καμια σχεση....καθε βραδυ κλαιω οτι εχασα πολυτιμο χρονο απ'τα παιδια μου για

να ξεσκονισω η' να κανω καποια αλλη δουλεια...κ δεν το κανω εσκεμμενα,ουτε μ'αρεσει....δεν μπορω να το ελεγξω...αμα δεν κανω αυτα που ειδα οτι ειναι χαλια...θα εχω νευρα συνεχεια....κ ο αντρας μου ολο μου φωναζει που παιδευομαι τοσο...

δεν ξερω τι να κανω.....το παλευω καθημερινα να μην δωσω σημασια στις δουλειες...αλλες φορες το καταφερνω,αλλα πεφτω παλι....

κ αυτοι παραπανω ειναι οι λογοι που δεν ειμαι τελεια μαμα...κ αλλοι πολλοι βεβαια...αλλα αυτο με κατατρωει μερα με τη μερα....

[K.T.K.]

μεγαλυτερη ευτυχια ειναι αραγε το να σου λεει το παιδι σου καθε βραδυ ποσο ομορφη ηταν η μερα του?το οτι σ'αγαπαει πολυ?το οτι ειναι ευτυχισμενο?το οτι εισαι η καλυτερη μανουλα του κοσμου? ή μηπως το να ειναι το σπιτι στην τσιτα,να μην εχεις 2 λεκανες ασιδερωτα οπως εγω?το να μην εχει τα ακριβα ρουχα και να βολευεσαι με h & m,zara kai jambo?τι ειναι σημαντικοτερο για εσας??????για εμενα παντως τα πρωτα!!!!η κορη μου συνεχεια μου λεει πως ειναι ευτυχισμενη κι ας μην ξερει καλα καλα τον ορο της λεξης!το βλεπω στα ματακια της,στα λογακια που μου λεει κι ας ειναι μονο 5!ειναι περηφανη για εμας και μας το δειχνει!!!αυτη ειναι για μενα η ευτυχια και η επιτυχια ενος γονιου!!!!και πιστεψτε με δεν εχω απολυτως καμια σχεση με την τελεια μανα!!!μα καμια ομως!συμφωνα με τα προτυπα που μας σερβιρουν!!!!αλλα ειμαστε πολυ ευτυχισμενοι βρε κοριτσια!αυτο δεν ειναι το ζητουμενο???

[manoula3]

K.T.K. έγραψε:

μεγαλυτερη ευτυχια ειναι αραγε το να σου λεει το παιδι σου καθε βραδυ ποσο ομορφη ηταν η μερα του?το οτι σ'αγαπαει πολυ?το οτι ειναι ευτυχισμενο?το οτι εισαι η καλυτερη μανουλα του κοσμου? ή μηπως το να ειναι το σπιτι στην τσιτα,να μην εχεις 2 λεκανες ασιδερωτα οπως εγω?το να μην εχει τα ακριβα ρουχα και να βολευεσαι με h & m,zara kai jambo?τι ειναι σημαντικοτερο για εσας??????για εμενα παντως τα πρωτα!!!!η κορη μου συνεχεια μου λεει πως ειναι ευτυχισμενη κι ας μην ξερει καλα καλα τον ορο της λεξης!το βλεπω στα ματακια της,στα λογακια που μου λεει κι ας ειναι μονο 5!ειναι περηφανη για εμας και μας το δειχνει!!!αυτη ειναι για μενα η ευτυχια και η επιτυχια ενος γονιου!!!!και πιστεψτε με δεν εχω απολυτως καμια σχεση με την τελεια μανα!!!μα καμια ομως!συμφωνα με τα προτυπα που μας σερβιρουν!!!!αλλα ειμαστε πολυ ευτυχισμενοι βρε κοριτσια!αυτο δεν ειναι το ζητουμενο???

αχ!!εχεις τοσο μα τοσο δικιο!!κ οσο ακουω εσας τις γλυκιες μανουλες να τα λετε αυτα,νιωθω ακομα πιο μειονεκτικα κ βλεπω ακομα περισσοτερο το ποσο λαθος κανω με τις δουλειες... κ συνεχεια σκεφτομαι κατι που ειχα διαβασει.λεει μια κυρια:<<να ζειτε με ολο σας το ειναι την παιδικη ηλικια των παιδιων σας,γιατι ειναι μονο μια!!μπορει να μην αντεχετε να βλεπετε ολο αυτον τον πανικο γυρω σας απο παιχνιδια κ δουλειες....αλλα να θυμαστε οτι καποτε αυτα τα δωματια θ'αδειασουν κ θ'αποζητατε εκεινον τον πανικο.....!!!>>

δεν το προκαλω βρε κοριτσια,ουτε ειμαι καλη νοικοκυρα...απλα αμα δω κατι στραβο δεν αντεχω να μην το φτιαξω...δεν μπορει να το ελεγξει το μυαλο μου

α!!θυμηθηκα κ κατι αλλο που ειχε πει ενας Γεροντας:<<οταν μπαινετε σ'ενα σπιτι που υπαρχουν παιδια κ ολα ειναι μαζεμενα κ τακτοποιημενα,κατι δεν παει καλα....ισως οι γονεις να δινουν αξια περισσοτερο στα αψυχα επιπλα,αντικειμενα,πλακακια,παρα στις ψυχες των παιδιων τους...>>

δεν ξερω,παλιμ'εχουν πιασει οι ενοχες μου κ η μελαγχολια μου....οτι κατι παντα δεν κανω καλα....

[Χρυσάνθη_]

Εγω κοριτσια εχω υστερια με την καθαριοτητα....αλλα αμα μπεις στο σπιτι μου κανει μπαμ οτι εχω παιδι...απο 9 μηνων καλυψα το τεραστιο τραπεζακι του σαλονιου με 2 κουβερτες κ 1 παπλωμα γιατι θα χτυπουσε σιγουρα...1 μηνα μετα ο γιος μου εκανε τα πρωτα του βηματακια...μεσα στο σαλονι γινεται χαμος απο παιχνιδακια του ζουζουνιου μου.δεν με νοιαζει...οταν μαγειρευω βγαζουμε τα ταπερ γιατι αλλιως δεν προλαβαινω..να σημειωσω οτι στο συρταρι με τα ταπερ δεν βρισκεις τιποτα γιατι ποτε δεν το τακτοποουμε, τα πεταμε ξανα μεσα χυμα.Το σπιτι μου ειναι ασφαλες για το παιδι μου κ θελω να το χαιρεται...δεν με νοιαζει αν διαλυθει ο καναπες που εχει κατσει απο την πολυ ξαπλα...

καθε βραδυ ξαπλωνω στο κρεβατι του γιου μου κ τον νανουριζω...μου λεει οτι μ αγαπαει κ αυτο μου φτανει....

να ξερετε οτι το μονο που εχει αξια ειναι η υγεια κ τιποτε αλλο...

[manoula3]

κ μενα αμα μπεις σπιτι μου το καταλαβαινεις αμεσως οτι υπαρχουν παιδια....!!ο λογος που τρεχω πανικοβλητη συνεχως να συμμαζεψω ειναι μια φοβια που εχω οτι αν κατι δεν κανω η' το αφησω στη μεση,την επομενη μερα μαζι με οοολα τα αλλα θα φαινεται γολγοθας....δεν θα το αντεξω....δεν θα προλαβαινω κιολας με τα 3 μικρα... κ μην φανταζεστε οτι καθαριζω τοσο συχνα επειδη θελω να δειξω κατι οταν κ αν εχουμε επισκεψεις....ΟΧΙ....ετσι κ αλλιως ποτε δεν εχουμε επισκεψεις...εκτος γιορτων κ γενεθλιων...! εγω παθαινω πανικο κ κριση...

επισης τωρα που διαβασα καλυτερα τις απαντησεις να πω οτι κ γω βλεπω συχνα τετοιες''τελειες''μαμαδες γυρω μου με τα ''τελεια''παιδακια τους....αλλα δεν τις ζηλευω καθολου!τα επωνυμα ρουχα κ παππουτσια,τα αψογα σιδερωμενα ρουχα,κ τα υπεροχα μαλλια κομμωτηριου δεν σημαινουν τιποτα για μενα!το θεμα ειναι να δινουμε οσο πιο πολλα ψυχικα αγαθα μπορουμε στα παιδια μας κ οχι υλικα...ολα αυτα τα φτιαξιματα ειναι εντελως επιφανειακα κ θελουν να κανουν επιδειξη.....καλυτερα ομως ειναι να εχεις λιγα κ να κρατας την ταπεινοτητα σου!!κ γω φοραω στα παιδια μου ρουχα απ'το τζαμπο κ καμια φορα που μου φερνουν δωρα απο κανενα επωνυμο μαγαζι,ουτε μια φορα δεν εχω πει ''ουαουυυυ''...ειναι ακριβως το ιδιο για μενα...απλα ενα ρουχο!δεν του δινει αξια το οτι αγοραστηκε ακριβοτερα!

μια φορα μια τετοια ''τελεια'' μαμα που ετυχε να γνωριζονται οι αντρες μας,μου ειπε πανω στη συζητηση το εξης:<<αχ!οσο σκεφτομαι οτι θα παει το παιδι μου στο ιδιο σχολειο με ολα τα αλλα χαζα κ βλαμενα εκνευριζομαι...το δικο μου ειναι μοναδικο...>> εγκεφαλικο κοντεψα να παθω! δηλαδη μονο το δικο της ειναι τελειο επειδη εχει 3 ντουλαπες ρουχα,1000 κ παιχνιδια...αυτη λεγεται εικονικη τελειοτητα....απορω ομως αν υπαρχει καπου εκει κ η ψυχικη τελειοτητα,δηλαδη αυτη που αξιζει περισσοτερο!!μαλλον οχι...οταν εχεις τοσα πολλα γινεσαι αλαζονικος κ ξεχνας την ουσια!!

γι'αυτο λοιπον προτιμω να ειμαι μια κακοντυμενη,αμακιγιαριστη,αχτενιστη,με μαυρους κυκλους μαμα,αλλα τουλαχιστον θα ξερω οτι η ψυχη κ η καρδια μου εχουν δωσει οσα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ χρειαστηκαν τα παιδακια μου!!!μακαρι να τοκαταφερω αυτο!!!!

[savropinguinos]

εγω ΕΙΜΑΙ τελεια μανα!και μου το αποδυκνείει καθε μερα η μπουρμπουλιθρα μου κοιτοντας με στα ματια λεγοντας μαμά κ δινοντας μου ενα ρουφηχτο φιλάκι ...και ας μην κανω τπτ παραπανω περα του να την αγαπαω!!!!!αυτο αρκεί...

[cecilia]

Η επιτομη των προαναφερομενων!!!!!

[thalia7]

νομιζω οτι στην παρουσα φαση του μωρου μου ,δεν εχω αναρρωτηθει ποτε για κατι τετοιο,σε καμια περιπτωση!

ειμαστε στην ηλικια που του αρκει να ειναι χαρουμενο κ κατα συνεπεια ευτυχισμενο

ομως οταν μεγαλωσει περισσοτερο,

ισως αναρρωτηθω τοτε,ισως προβληματιστω περισσοτερο,

ειναι κ οι καιροι δυσκολοι..

ποτε δεν αποκλειω τιποτε σε αυτη τη ζωη...

παντως κ οι προβληματισμοι ειναι για να βελτιωνομαστε,δεν ειναι κακο

[αγάπη17]

thalia7 έγραψε:

παντως κ οι προβληματισμοι ειναι για να βελτιωνομαστε,δεν ειναι κακο

Συμφωνώ απόλυτα thalia7, προβληματισμούς πρέπει να έχουμε με στόχο το να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι, στα πλαίσια ας πούμε της ευγενούς άμιλλας καθώς και της συνεχούς βελτίωσης του εαυτού μας.

Αυτό που όμως εγώ παρατηρώ – και δεν μιλάω μόνο για το συγκεκριμένο thread αλλά και για την κοινωνία γενικότερα - είναι ότι δυστυχώς το («)καλύτερο(») που μπορεί να δούμε δίπλα μας και να μας προβληματίσει, συνήθως μας προκαλεί ανασφάλεια για τις δικές μας επιλογές σε σημείο που να νιώθουμε τύψεις! Σε πολλές επίσης περιπτώσεις παρατηρώ μία ανάγκη να ΜΕΙΩΣΟΥΜΕ το διαφορετικό που βλέπουμε δίπλα μας όταν φαντάζει καλύτερο και ΟΧΙ να το φτάσουμε. Μια προσπάθεια να το φέρουμε στα δικά μας μέτρα, να πούμε ότι «δεν μπορεί κάτι θα συμβαίνει, δεν γίνεται να είναι τόσο καλό αυτό που βλέπω».

Για παράδειγμα, στο συγκεκριμένο thread περνιούνται μηνύματα όπως:

Ασχολείται πολύ με την καθαριότητα του σπιτιού της άρα δεν αφιερώνει όσο χρόνο χρειάζεται στα παιδιά της.

Είναι τα παιδιά της περιποιημένα και άψογα ντυμένα άρα θα την ενδιαφέρει περισσότερο το «φαίνεσθαι» παρά η ουσία του να είναι ευτυχισμένα.

Είναι τα παιδιά της πειθαρχημένα άρα τα πιέζει, τα κάνει ρομποτάκια δεν τα αφήνει να είναι παιδιά.

Τα παιδιά δεν αγγίζονται με τη μητέρα τους άρα έχουν στερηθεί τη στοργή και την τρυφερότητα.

Σίγουρα όσες κοπέλες ανέφεραν κάτι από τα παραπάνω θα έχουν κάποιο συγκεκριμένο παράδειγμα στο μυαλό τους που να τα δικαιολογεί και φυσικά θα υπάρχουν και τέτοιες μανάδες, δεν νομίζω όμως ότι αυτός είναι ο κανόνας. Ας μην βγάζουμε τόσο εύκολα συμπεράσματα!

Μια μάνα μπορεί να έχει το κουράγιο να ξυπνάει 3 ώρες νωρίτερα από το παιδί της για να κάνει τις δουλειές του σπιτιού προτού εκείνο σηκωθεί ή μπορεί ενώ τις κάνει στη διάρκεια της ημέρας να το έχει κοντά της, να του εξηγεί, να του λέει ένα παραμύθι. Μπορεί απλά να έχει την οικονομική δυνατότητα να έχει γυναίκα να της καθαρίζει. Μπορεί ίσως και να βρίσκει το χρόνο να χτενίσει και να ντύσει όμορφα με ηρεμία το παιδί της για να πάει κάπου επειδή θεωρεί ότι με αυτόν τον τρόπο η οικογένειά της τιμά αυτόν που την έχει καλέσει ή τη σημαντικότητα μιας γιορτής. Μπορεί να θέλει τα παιδιά της να έχουν τρόπους αλλά να τους διδάσκει με υπομονή και με εξήγηση, σαν παιχνίδι, και χωρίς να τα πιέζει. Μπορεί να μην είναι τόσο «της επαφής» και να μην κρατάει συνέχεια το παιδί της από το χέρι ή αγκαλιά, αυτό όμως δεν μπορεί να σημαίνει ότι το αγαπάει λιγότερο.

Και για να επανέλθω σε αυτό που προσπαθώ να πω όσο πιο σύντομα γίνεται (συγχωρέστε με για το τεράστιο post) :

Κάποιες φορές εμείς κάνουμε κάτι καλύτερα από κάποιον άλλο.

Κάποιες φορές κάνει εκείνος κάτι καλύτερα από εμάς.

Κάποιες φορές κάνουμε το ίδιο καλά τα πάντα και κάποιες άλλες τα θέλω μας είναι τελείως διαφορετικά και σύγκριση δεν υπάρχει.

Υπάρχουν όμως και κάποιες φορές που ΟΝΤΩΣ κάποιοι άνθρωποι μπορούν να κάνουν καλύτερα ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ πράγματα από ότι εμείς. Είτε γιατί είναι πιο πολυδιάστατοι, είτε γιατί έχουν μεγαλύτερες αντοχές, είτε γιατί τα βρήκαν πιο εύκολα στη ζωή τους μέχρι τώρα, είτε, είτε, είτε…

Και είναι εντάξει, “it’s OK”!!! Αυτό δεν στερεί κάτι από το δικό μας καθημερινό αγώνα να φτάσουμε τους δικούς μας στόχους ούτε μας κάνει λιγότερο ικανές!!! Ας πάψουμε λοιπόν να νιώθουμε μειονεκτικά ή να ψάχνουμε απαραίτητα κάποιο ψεγάδι στα επιτεύγματα του άλλου!!! Άλλος ο δικός μας δρόμος άλλος του διπλανού! Αν μας αρέσει κάτι που βλέπουμε και μπορούμε να το υιοθετήσουμε ας το κάνουμε, αν δεν μας αρέσει ή δεν μπορούμε, ας το αφήσουμε αλλά ας πάψουμε να ευτελίζουμε! Είναι το ίδιο άσχημο με την υπεροψία κάποιου που τονίζει συνεχώς τι είναι αυτό που καταφέρνει και κάνει καλύτερα από εμάς!!!

Υπάρχουν σίγουρα και μανούλες που χωρίς να είναι τέλειες σε όλα, καταφέρνουν περισσότερα πράγματα μαζί και τα παιδιά τους ΕΙΝΑΙ ευτυχισμένα! Όπως είπε και η savropinguinos το βλέμμα του παιδιού της κάθε μάνας όταν την κοιτάζει είναι ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ αλάθητος κριτής!!! manoula3, αρκεί να κοιτάξεις τα παιδάκια σου στα μάτια για να δεις πόσο υπέροχη μάνα είσαι!!!

[manoula3]

αγάπη17 έγραψε:

thalia7 έγραψε:

Συμφωνώ απόλυτα thalia7, προβληματισμούς πρέπει να έχουμε με στόχο το να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι, στα πλαίσια ας πούμε της ευγενούς άμιλλας καθώς και της συνεχούς βελτίωσης του εαυτού μας.

Αυτό που όμως εγώ παρατηρώ – και δεν μιλάω μόνο για το συγκεκριμένο thread αλλά και για την κοινωνία γενικότερα - είναι ότι δυστυχώς το («)καλύτερο(») που μπορεί να δούμε δίπλα μας και να μας προβληματίσει, συνήθως μας προκαλεί ανασφάλεια για τις δικές μας επιλογές σε σημείο που να νιώθουμε τύψεις! Σε πολλές επίσης περιπτώσεις παρατηρώ μία ανάγκη να ΜΕΙΩΣΟΥΜΕ το διαφορετικό που βλέπουμε δίπλα μας όταν φαντάζει καλύτερο και ΟΧΙ να το φτάσουμε. Μια προσπάθεια να το φέρουμε στα δικά μας μέτρα, να πούμε ότι «δεν μπορεί κάτι θα συμβαίνει, δεν γίνεται να είναι τόσο καλό αυτό που βλέπω».

Για παράδειγμα, στο συγκεκριμένο thread περνιούνται μηνύματα όπως:

Ασχολείται πολύ με την καθαριότητα του σπιτιού της άρα δεν αφιερώνει όσο χρόνο χρειάζεται στα παιδιά της.

Είναι τα παιδιά της περιποιημένα και άψογα ντυμένα άρα θα την ενδιαφέρει περισσότερο το «φαίνεσθαι» παρά η ουσία του να είναι ευτυχισμένα.

Είναι τα παιδιά της πειθαρχημένα άρα τα πιέζει, τα κάνει ρομποτάκια δεν τα αφήνει να είναι παιδιά.

Τα παιδιά δεν αγγίζονται με τη μητέρα τους άρα έχουν στερηθεί τη στοργή και την τρυφερότητα.

Σίγουρα όσες κοπέλες ανέφεραν κάτι από τα παραπάνω θα έχουν κάποιο συγκεκριμένο παράδειγμα στο μυαλό τους που να τα δικαιολογεί και φυσικά θα υπάρχουν και τέτοιες μανάδες, δεν νομίζω όμως ότι αυτός είναι ο κανόνας. Ας μην βγάζουμε τόσο εύκολα συμπεράσματα!

Μια μάνα μπορεί να έχει το κουράγιο να ξυπνάει 3 ώρες νωρίτερα από το παιδί της για να κάνει τις δουλειές του σπιτιού προτού εκείνο σηκωθεί ή μπορεί ενώ τις κάνει στη διάρκεια της ημέρας να το έχει κοντά της, να του εξηγεί, να του λέει ένα παραμύθι. Μπορεί απλά να έχει την οικονομική δυνατότητα να έχει γυναίκα να της καθαρίζει. Μπορεί ίσως και να βρίσκει το χρόνο να χτενίσει και να ντύσει όμορφα με ηρεμία το παιδί της για να πάει κάπου επειδή θεωρεί ότι με αυτόν τον τρόπο η οικογένειά της τιμά αυτόν που την έχει καλέσει ή τη σημαντικότητα μιας γιορτής. Μπορεί να θέλει τα παιδιά της να έχουν τρόπους αλλά να τους διδάσκει με υπομονή και με εξήγηση, σαν παιχνίδι, και χωρίς να τα πιέζει. Μπορεί να μην είναι τόσο «της επαφής» και να μην κρατάει συνέχεια το παιδί της από το χέρι ή αγκαλιά, αυτό όμως δεν μπορεί να σημαίνει ότι το αγαπάει λιγότερο.

Και για να επανέλθω σε αυτό που προσπαθώ να πω όσο πιο σύντομα γίνεται (συγχωρέστε με για το τεράστιο post) :

Κάποιες φορές εμείς κάνουμε κάτι καλύτερα από κάποιον άλλο.

Κάποιες φορές κάνει εκείνος κάτι καλύτερα από εμάς.

Κάποιες φορές κάνουμε το ίδιο καλά τα πάντα και κάποιες άλλες τα θέλω μας είναι τελείως διαφορετικά και σύγκριση δεν υπάρχει.

Υπάρχουν όμως και κάποιες φορές που ΟΝΤΩΣ κάποιοι άνθρωποι μπορούν να κάνουν καλύτερα ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ πράγματα από ότι εμείς. Είτε γιατί είναι πιο πολυδιάστατοι, είτε γιατί έχουν μεγαλύτερες αντοχές, είτε γιατί τα βρήκαν πιο εύκολα στη ζωή τους μέχρι τώρα, είτε, είτε, είτε…

Και είναι εντάξει, “it’s OK”!!! Αυτό δεν στερεί κάτι από το δικό μας καθημερινό αγώνα να φτάσουμε τους δικούς μας στόχους ούτε μας κάνει λιγότερο ικανές!!! Ας πάψουμε λοιπόν να νιώθουμε μειονεκτικά ή να ψάχνουμε απαραίτητα κάποιο ψεγάδι στα επιτεύγματα του άλλου!!! Άλλος ο δικός μας δρόμος άλλος του διπλανού! Αν μας αρέσει κάτι που βλέπουμε και μπορούμε να το υιοθετήσουμε ας το κάνουμε, αν δεν μας αρέσει ή δεν μπορούμε, ας το αφήσουμε αλλά ας πάψουμε να ευτελίζουμε! Είναι το ίδιο άσχημο με την υπεροψία κάποιου που τονίζει συνεχώς τι είναι αυτό που καταφέρνει και κάνει καλύτερα από εμάς!!!

Υπάρχουν σίγουρα και μανούλες που χωρίς να είναι τέλειες σε όλα, καταφέρνουν περισσότερα πράγματα μαζί και τα παιδιά τους ΕΙΝΑΙ ευτυχισμένα! Όπως είπε και η savropinguinos το βλέμμα του παιδιού της κάθε μάνας όταν την κοιτάζει είναι ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ αλάθητος κριτής!!! manoula3, αρκεί να κοιτάξεις τα παιδάκια σου στα μάτια για να δεις πόσο υπέροχη μάνα είσαι!!![/quote:3v1v55es]

αχ!Αγαπη διαβαζα το μνμ σου καθηλωμενη!!πολυ με συγκινησες!κ οσον αφορα εμενα,οπως ειπες κ συ,δεν σημαινει οτι δεν αγαπαω τα παιδια μου η'οτι δεν ασχολουμαι επειδη τρεχω με τις δουλειες...μαλλον αυτο ειναι λεπτομερεια μπροστα στον καθημερινο μου αγωνα να τα μεγαλωσω σωστα,με αγαπη,στοργη κ απαραιτητα ψυχικα εφοδια για το μελλον!!

κ ανθρωπος ειμαι οπως ολοι μας, που πιστευω ειναι δεδομενο να κανω λαθη,αλλα τουλαχιστον να παλευω για το καλυτερο οσο μπορω!!

πραγματικα με αγγιξε το μνμ σου!!!