Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ έγραψε:

Kαι βρε Φανουλα δεν φοβασαι? Εγω τα φοβαμαι οοοολα!!! :S Οταν τον εχω στην στρατα τρεχω απο πισω του...Και το σκασμενο δεν λεει να μπουσουλησει. Καθετε στα 4 και μετα ...πλαφ... πεφτει κατω και χτυπιετε σαν χταποδι!! :laugh: :laugh:

Οταν λες τα φοβασαι ολα εννοεις τη στρατα και τα πεσιματα - χτυπηματα? Ε! Ενταξει δεν ειναι και ευκολο αυτο το καμματι... Ακομα και οταν δεν προκειται για κανενα φοβερο χτυπημα αλλα το βλεπει να σπαραζει ετσι, σου κοβεται το αιμα! :S

Εγω τωρα κοντευω να συνηθησω για να μην πω αναισθητοποιηθω! Δεν κανει και κανενα ασχημο πεσιμο... Εχω αφησει το σπιτι στρωμενο ακομα γι αυτο το λογο. Και τι ειδους φοβεροι πονοι ειναι πια αυτοι που περνανε στη θεα του Gummy Bear ή αμα τον αφησεις να διαλυσει το λαπτοπ? ;)

Για το μπουσουλημα που λες, το ειχα σιγουρο πως ο Ιασωνας δεν προκειται να μπουσουλησει... Σηκωνοταν ορθιος απο 6,5 μηνων στο παρκο και απο 8 μετακινουταν ορθιος ενω κρατιοταν απο τα επιπλα... Ηταν σχεδον 9,5 μηνων οταν ανακαλυψε το μπουσουλημα! Μεχρι εκεινη τη μερα οποτε τον βαζαμε μπρουμυτα σερνοταν για 1 λεπτο και μετα γκρινιαζε... Τωρα εχει καταβολευτει μπουσουλωντας και ακομα δεν περπαταει μονος του. Μονος κανει μεχρι 3 μηματα και αυτο χωρις να το συνηδητοποιει... Εχει βρει την ευκολη λυση για τις μετακινησεις του! :P

Δημοσίευση

:laugh: :laugh: Φοβαμαι μην πεσει πανω του κανα βαζο, μην βαλει το χερι του σε καμια μπριζα και τετοια... :S σημερα επεσε μπρουμητα στο κρεβατι και χτυπησε το σαγονι του στο γονατο μου. Δεν εκλαψε. Οταν με ειδε και ταραχτηκα γιατι νομιζα οτι δαγκωσε την γλωσσα του, κι εκανα ενα ιιιιιιι εβαλε κατι κλαααματαααα!!! Πρεπει λιγο να το ελεγχω αυτο στον εαυτο μου γιατι αυτο τα τρομαζει κι οχι ενα πεσιμο "της πλακας"

Δημοσίευση

Ανάλογα το μωρό. Το δικό μου περπάτησε 13 μηνών και 20 μερών, αλλά συνενοούμασταν και όσο περνάει ο καιρός εννοείται ότι καταλαβαίνει πιο πολλά. Λέει περισσότερες λεξούλες μέρα με τη μέρα και καταλαβαίνει τι του λες και ας κάνει τον κινέζο. Καλέ μη βιάζεσαι θα γίνει παιδάκι πριν το καταλάβεις. Εμένα μου άρεσε που ήταν μωράκι και τις αναπολώ αυτές τις μέρες. Κάθε πράμα στον καιρό του.

Δημοσίευση

ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ έγραψε:

:laugh: :laugh: Φοβαμαι μην πεσει πανω του κανα βαζο, μην βαλει το χερι του σε καμια μπριζα και τετοια... :S σημερα επεσε μπρουμητα στο κρεβατι και χτυπησε το σαγονι του στο γονατο μου. Δεν εκλαψε. Οταν με ειδε και ταραχτηκα γιατι νομιζα οτι δαγκωσε την γλωσσα του, κι εκανα ενα ιιιιιιι εβαλε κατι κλαααματαααα!!! Πρεπει λιγο να το ελεγχω αυτο στον εαυτο μου γιατι αυτο τα τρομαζει κι οχι ενα πεσιμο "της πλακας"

Αυτο το τελευταιο προσπαθω να το εξηγησω στη μανα μου εδω και 2 μηνες αλλα μπααα... Αμα ψευτο-πεσει και ειναι η μανα μου μπροστα γινεται το παιδι αχρηστο απο τα κλαμματα λογω της φωνης και της τρελας της μανας μου!

Δημοσίευση

Η Ζωή με ένα χρονιάρικο είναι....the best of ! Συμφωνώ κ εγώ.. Η δικιά μου περπάτησε πολυ νωρις, 10 μηνών και κάτι και τώρα που είναι σχεδόν δεκατρία, κυριολεκτικά τρέχει όλη μέρα πέρα δώθε μέσα στο σπίτι. Αυτό ειναι και στην ουσία το πιο δύσκολο κομμάτι, γιατί αφενός δεν την προλαβαίνω, πρέπει να έχω μάτια παντού μην πέσει, μην χτυπησει, μην καταπιεί κάτι, αφετερου δε, γιατί πια δεν κάθεται πανω απο 10 λεπτα μέσα στο πάρκο (πιεστικός χώρος βλεπεις πια) και πέσ μου εσύ τώρα πότε να μαγειρέψω, να συμμαζέψω μια σταλιά (γιατί παραπάνω δεν γίνεται ) το σπίτι, να σιδερώσω...Μου φέρνει όοοολα της τα παιχνίδια να τα δω και να τα παίξουμε και μετά βεβαίως βεβαίως τα παρατάει οπου να ναι...και επειδη βγήκαμε και λίγο αγοροκόριτσα :blink: και έχουμε γίνει το σπίτι της μπάλας-μπαλάκι, φοβάμαι μην πατήσω-ει-σουμε κανά μπαλάκι που ολο κ απο καπου ξεφυτρώνει ως δια μαγείας, εκεί που το ειχα χαμένο...εννοείται οτι βάζα κ λοιπά τιμαλφή-βαριά πράγματα δεν υπάρχουν εκτεθειμένα.

Υπάρχει ομως κ η αλλη όψη του νομίσματος η οποία ειναι απιθανη. Δηλαδή εμείς πια τρώμε-πινουμε πολύ πιο γρήγορα απο πριν, δεν χρειάζεται να της κάνω όλα τα ζώα της ζούγκλας για ν ανοιξει το στόμα της, αν δεν θελει αλλο μου βγάζει απλά την σαλιάρα της και ξέρω οτι εκεί πρεπει να σταματησω, αν θέλει κ άλλο πιάνει το κουτάλι κ ανακατεύει το πιατο της ή μου κουνάει το μπιμπερό. Λέει αρκετά λογάκια-λεξούλες αλλά καταλαβαίνει πολύ περισσότερα και προσπαθει να κάνει οτι της πεις (στην θετική του μορφή, του στυλ φέρε μου το τηλεκοντρόλ, στην αρνητική, ίσον μην ανεβαίνεις εκει γιατί θα πέσεις, κάνει την πάπια...) μ αγκαλίαζει με φιλάει κάθε πρωί και βράδυ και με χαιδεύει με το χεράκι της στην πλατη (εκει λιώωωωωωωωωωωωωωνωωωωωωωωωωωωω) χορευέι κ τραγουδάει (στην δικιά της γλώσσα ) με τις ώρες, το αγαπημένο μας κανάλι ειναι το .....mad! :woohoo: (ειναι κ κουτσομπολα, θελει να τα μαθαινει ολα το...κοσμοπολιταν !)

σημερα λέγαμε τους αριθμούς μέχρι το δέκα και οταν την άλλαζα το βράδυ έλεγε μονη της θθθθθθθθθθθθθυυο, θθθθθθθθθθθθθθθια, κ μπαμπακαααα (ασχετο που τ ακουσε αυτο? ) κ φυσικά είχαμε κατουρηθει κ οι δυο απο τα γέλια-συγκινηση..!!

θα μπορούσα να σου γράψω δοκιμιο ολοκληρο, ....γενικά πάντως μετα τον πρωτο χρόνο, πραγματικά ζεις με το παιδί...δεν ειναι πια μωρο-κουκλα, εχει προσωπικοτητα, αποψη, ιδιαιτερότητες ...οχι οτι δεν ειχε πριν αλλα λιγο που δεν μπορουσε να τις εκφρασει λιγο εσυ που δεν ειχες κανει την αποκωδικοποιηση, η κατάσταση ήταν λίγο.."χμ....και τι θέλει να πει τώρα ο ποιητής?" τωρα η επικοινωνία ειναι πολυ καλυτερη κ ευκολοτερη μερα με τη μέρα, κ αυτό ανοιγει δρόμος και για άλλα ομορφα πράγματα. Γενικά θελει να του μιλάς πολύ, κανονικα κ οχι μωρουδίστικα, να ασχολησαι, να δινεις, να δινεσαι και να εισπράττεις....πολλή, ιδιαίτερη, υπέροχη τρυφερή αγαπη....ειναι απιστευτο...

πως το λεγε ο Θεοδωράκης στους στιχους του...νιοτη παιρνω απ την νιοτη σου, τα γηρατεία δεν φοβάμαι, τον θάνατο αψηφώ....παιδί μου..!!!

Δημοσίευση

Ε ΚΑΛΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ MARGA ΤΙ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΕΓΩ; ΣΥΜΦΩΝΩ ΚΑΙ ΕΠΑΥΞΑΝΩ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΙ'ΑΥΤΟ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ. ΕΜΕΝΑ Ο ΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ :evil: ΑΛΛΑ Μ'ΑΡΕΣΕΙ!!!! ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΗ ΓΚΡΙΝΙΑ, ΤΣΑΝΤΗΛΑ ΚΛΠ ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΑΡΧΗΣΕ ΝΑ ΛΕΕΙ ΛΕΞΟΥΛΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΣΥΝΕΝΝΟΗΘΕΙΣ. ΚΑΘΕ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΚΑΙ ΥΠΕΡΟΧΗ ΑΛΛΑ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΗ. ΤΙ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ... ;)

Δημοσίευση

Κορίτσια όταν το παιδί χρονίζει είναι μια τρέλα και με την αρνητική και με τη θετική έννοια...

Εμένα άρχισε να περπατάει μόνη της δύο εβδομάδες πριν χρονίσει...Εφιάλτης!!όλη την ώρα ήμασταν από πίσω της μην πέσει και χτυπήσει σε καμία γωνία, μη χτυπήσει το κεφαλάκι της κλπ...Και βέβαια σε αυτή τη φάση όλα τα παιδάκια θέλουν να εξερευνήσουν τον κόσμο.....Η Ιωάννα μου καθόταν κάτω μόνο για να φάει και να κοιμηθεί....Τα είχα παίξει τελείως...Την έβαζα κάτω να παίξει με τα παιχνίδια της, σε 2 λεπτά σηκωνόταν όρθια, στο πάρκο ούρλιαζε....Και σκεφτείτε ότι γενικά ήταν πάαααααααρα πολύ ήσυχη... Πηγαίναμε παιδική χαρά και ούτε κούνια δεν ήθελε να κάνει...Μόνο να περπατάει κι εμείς από πίσω να την κηνυγάμε...Βγαίναμε έξω για καφέ, αυτή στο καρότσι της ούρλιαζε να κατέβει να περπατήσει..ένα δράμα!!!Μονίμως ήμουν μέσα στα νεύρα....

Μετά από ένα μήνα όμως που περπατάει καλά είμαστε πολύ χαλαροί...Δε φοβόμαστε μήπως πέσει, τρέχουμε από πίσω της μόνο αν πάει να ανοίξει συρτάρια και ντουλάπια, κάθεται και παίζει και με τα παιχνίδια της, κάθεται στο καρεκλάκι και ακούει τα τραγουδάκια....Τώρα την χαίρομαι πιο πολύ από ποτέ!!!!Καταλαβαίνει τα πάντα, λέει πολλές λεξούλες, κάνει πως κάνουν τα ζωάκια, δείχνει σημεία του προσώπου και του σώματος της, της λέω βάλε την κορδέλα σου στα μαλλιά και προσπαθεί να τη βάλει, κάνει πως βάζει λάδι στο κρομάκι της...Και αυτό που με τρελαίνει περισσότερο είναι τα φιλιά που μου δίνει...Αν και γενικά είναι ανεξάρτητη, τις τελευτίες δύο εβδομάδες είναι προσκολλημένη πάνω μου...Συνέχεια λέει μαμά, μαμάκα, μαμά μου....Έρχεται στην αγκαλιά μου, μου κάνει χάδια, μου γελάει πονηρά...Με τρελαίνει!!!!!Νομίζω ότι είναι η καλύτερή της φάση...

όσο για το πως μαθαίνουν τα μωρά να μιμούνται και να δείχνουν, τα κάνουν στην ώρα τους...Εγώ της έκανα παλαμάκια συνέχεια, πώς κάνουν τα ζωάκια και αυτή δεν έλεγε τίποτα...Τα έκανε μόνη της ξαφνικά...Σκεφτείτε ότι υπήρχαν και πράγματα που δεν της έχω πει ποτέ και παρόλα αυτά τα κάνει...π.χ: Τη ρωτάω μια μέρα στο άσχετο που είναι τα μαλλάκια, τα ποδαράκια, τα χεράκια και αυτή μου τα έδειχνε..Ενώ δεν της τα είχα αναφέρει ποτέ!!!!Προφανώς όμως ακούνε εμάς που μιλάμε και τα καταλαβαίνουν...Είναι τέλεια!!!!Από μωρά γίνονται παιδάκια!!!Μπορεί να μη μιλάνε αλλά καταλαβαίνουν τα πάντα...Επικοινωνείς κανονικότατα μαζί τους!!!!!!!

Αυτά!!!!!!!Ο πρώτος μήνας από τη στιγμή που περπάτησε ήταν για μενα δύσκολος, αλλά τώρα είναι στην καλύτερη φάση!!!!!!!!!

Δημοσίευση

Εγώ αυτό που διαπίστωσα μετά το κλείσιμο του πρώτου έτους του γιου μου ήταν ότι άρχισε να γίνεται πιο κουραστικός γιατί ξεκίνησε το περπάτημα το οποίο συνεπάγει διαρκή προσοχή από μέρους σου, το μάτι σου πρέπει να είναι κυριολεκτικά ραντάρ. Αυτό εμένα με κουράζει πάρα πολύ. Κατά τα άλλα υπάρχουν και οι χαριτωμένες πλευρές, αρχίζει να ψιλομιλάει, να κάνει διάφορα πραγματάκια, αλλά γενικά για μένα η περίοδος η δύσκολη είναι μεταξύ 1-2,5.Μέτα αρχίζεις και λες ότι έχεις να κάνεις με ένα κάπως λογικό παιδάκι, τουλάχιστον έτσι το βιώσα εγώ.

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Αυτό ακριβώς έκανα στην μεγάλη μου γιατί ήταν (και είναι) ένα παιδί δύσκολο στον ύπνο. Φτάσαμε 2 ετών για να κοιμηθεί σερί.  Σε τέτοια παιδιά (velcro babies), βοηθάει τρομερά η συγκοιμηση. Είναι ο μόνος τρόπος για να κοιμηθεί η μαμά. Ευτυχώς το δεύτερο, βγήκε τελείως διαφορετικό και δεν χρειάστηκε ούτε ένα βράδυ να κοιμηθούμε μαζί. Έπιασαν τόπο τα λεφτά που είχα δώσει κάποτε για το λίκνο 😂 @Naty_ κορίτσι μου υπάρχουν κάποιοι τρόποι για να μάθει το μωράκι σιγά σιγά να κοιμάται λίγο πιο αυτόνομα, αλλά είναι τόσο μικρουλι ακόμα που έχει ανάγκη την αγκαλιά σας. Ειδικά αν πονάει... Είναι επίσης όπως έγραψα πιο πάνω και θέμα ιδιοσυγκρασίας του κάθε μωρού.  Να βάζεις τον καθένα στη θέση του αν σου λένε βλακείες (γιατί βλακείες λένε ξεκάθαρα). Προσωπικά με βοήθησε πολύ το σεμινάριο βρεφικού ύπνου της m for mamma (έτσι είναι το όνομα της σελίδας στο Instagram). Τσεκαρε το αν θέλεις γιατί με την μεγάλη μου αυτό το "πάνω κάτω στο δωμάτιο" το πλήρωσα κάπως ακριβά μέχρι που πήγε 14 μηνών και μου έπεσαν τα χέρια και η μέση, και το έκοψα αναγκαστικά γιατί ήμουν έγκυος.  Στέλνω αγωνιστικούς χαιρετισμούς 🩷
    • Να σου ζήσει κορίτσι μου, γέρος και τυχερός να είναι και να έχετε μια υπέροχη ζωή 🧿🩷 Θα σου πω και γω με τη σειρά μου να δώσεις χρόνο. Θα δεις πως σιγά σιγά όλα θα μπουν στη θεση τους και θα τα καταφέρεις άψογα. Η αρχή είναι όντως δύσκολη, όχι μόνο για τα πρώτα μας παιδάκια, αλλά και για εμάς τις ίδιες. Και εγώ έτρεμα τη στιγμή που θα έρθουμε στο νησί και θα μείνω ολομόναχη με τα δύο μωρά. Αλλά βρήκα τα πατήματα μου σιγά σιγά και η μεγάλη συνήθισε και έστρωσε πολύ η συμπεριφορά της.  Θα σου πω μόνο ότι καταφέρνω τα μεσημέρια και τις κοιμιζω και τις δύο ταυτόχρονα  (ναι ταυτόχρονα!) και ξαπλώνω και εγώ. Το θεωρώ προσωπικό μου επίτευγμα αυτό 😂😂 Να περάσετε υπέροχα τις γιορτές, και να χαρεις όσο μπορείς αυτή τη βρεφική μωρουδιλα που ξέρεις πόσο γρήγορα φεύγει 🥹🩷
    • Καλησπερα κοριτσια,χρονια πολλα με υγεια για ολους μας. Πως περνατε με τα νινακια σας?
    • Εφοσον θηλαζεις αντι να κουραζεσαι με ολη αυτη την κατασταση με βολτες και πανω κατω και λικνα και ξαναμανα, κανε συγκοιμηση (ακολουθωντας τους κανονες ασφαλειας) και θα ηρεμησεις κι εσυ και το παιδι. Εγω και τα τρια μου παιδακια ετσι τα κοιμιζα / κοιμιζω. Τα δυο μαλιστα διδυμακια. Το μεγαλο μου θηλαζε σχεδον τρια χρονια και υπνο χωρις στηθος δεν εκανε πανω απο μια ωρα κι αυτο παντα διπλα μου. Οποτε κρεβατι μαζι, και υπνος παραλληλα με το θηλασμο. Με τα διδυμα επισης, κρεβατι μαζι, δεξια κι αριστερα μου και οποιο ξυπναει το θηλαζω ενοσω ξαπλωνω. Αν τυχει και ξυπνανε και τα δυο ειναι το ζορι, γιατι πρεπει να καθισω για να τα βαλω μαζι και καθολου δεν αντεχω μες στη νυχτα 🤣🤣🤣 Παντως ξεκινα τη συγκοιμηση και θα με θυμηθεις. Και το παιδι θα ειναι ηρεμο και ευτυχισμενο κι απλα θα θηλαζει / πιπιλαει και θα κοιμαται (ουτε ξυπνηματα, ουτε περα δωθε, ουτε να κανετε τη νυχτα μερα, ουτε κλαματα, ουτε τιποτα) κι εσυ θα ξεκουραζεσαι. Δεν νομιζω να γινεται διαφορετικα σε θηλαζον βρεφος , ειδικα μακροχρονια. 
    • Τέλειο το στολίδι σας!! Χρόνια πολλά κιόλας!! 😊😊 Για το κεφάλι δεν τον έχω ρωτήσει. Τον είχα πιάσει απ' τα μούτρα για διάφορα αλλά και το έχω ξεχάσει. Μα, εννοείται ότι ρίχνει κουτουλιδια και σε μας, αλλά αυτά τα κάνει για παιχνίδι. Κουτουλαει, γυρνάει σε κοιτάει και γελάει! 😆 Όταν κοπανάει το κεφάλι του κάτω, το κάνει όταν κλαίει, όταν νιώθει ότι τον έχεις "παρατήσει". Το κάνει λιγότερο τώρα ή με ακούει όταν του λέω μη και όχι! Πάλι καλά... Παιδίατρο έχουμε τώρα τέλη Ιανουαρίου, ελπίζω να το θυμηθώ να τον ρωτήσω 🙄 Με το φαι εννοείται ότι τα πετάει κι εμάς. Εμάς είναι στη φάση "τρώω τα πάντα και κυρίως θέλω να φάω αυτό που τρως εσύ!" 😆 Αλλά άμα δε θέλει κάτι, το λιώνει ακόμα στο χέρι και το πετάει κάτω. Ακόμα και το νερό του όταν δεν το θέλει άλλο, το πετάει με μίσος κάτω... Κάποια τα πετάει κιόλας και μετά κάνει "ου ου" να μου τα δείξει που τα θέλει πίσω... Ο,τι να ναι... Περιμένω απλά να μεγαλώσει 🙄.  Ο παιδότοπος ρε συ είναι πολύ καλή φάση αν υπάρχει κάποιος να την απασχολεί. Σε όσους έχουμε πάει εμεις συνήθως έχουν ηλικιακό όριο. Μετά τα 3-4 λένε χωρίς επίβλεψη γονέα. Μόνο σε έναν στη Θεσσαλονίκη που είχαμε πάει είχαμε βρει μια κοπέλα να ασχολείται με τον μπέμπη που ήταν τότε κάπου 6-7 μηνών και κάθησε μαζί του κάνα 3ωρο... Πήρε γερό τιπ 😆 ίσως άμα πας ώρες που δεν έχει ψυχή να απασχολούν το κορίτσι σου για μερικές ώρες να κάνεις τη δουλειά σου.  Εμείς προσωπικά καταφέραμε να δουλέψουμε όταν πήγε βρεφικό, δε θα πω ψέματα. Κατά τα άλλα χρειάζεται συνεχή επίβλεψη κι εμάς, παρόλο που δεν κλαίει τόσο πολύ άμα δεν είναι πάνω μου. Κάθεται ήρεμος άμα είναι στον ίδιο χώρο με μας. Επίσης, πολύ ζόρι αυτό με τον ύπνο σας, είναι ένα μικρό βαμπίρ Ε; 🥲😅 Εμάς ας πούμε θα νυστάξει γύρω στις 6:30 το απόγευμα, θα κοιμηθεί κατά τις 7+, θα ξυπνήσει 2-3 φορές, θα θηλάσει και τον καλύτερο ύπνο τον κάνει εκεί 2-6 το ξημέρωμα που συνήθως είναι σερί. Τώρα που προσπαθώ να του κόψω τον θηλασμό, απλά τον παίρνω αγκαλιά και τον κουνάω 1 ώρα μέχρι να μπορέσω να τον αφήσω κάτω χωρίς να ξυπνήσει. Κι εμάς το χει αυτό το θέμα ότι πρέπει να μας ακουμπάει για να κοιμάται καλά 😒 Τον ενοχλούν πολύ επειδή τώρα τρώει και σκληρές τροφές και πάνε εκεί που είναι πρησμένα τα ούλα... Αλλά τώρα κι εμάς είναι πόσος καιρός που έχει περάσει και σήμερα μόλις ένιωσα τις μυτουλες να έχουν σκάσει. Αλλά έχει ηρεμήσει με το κλάμα, ειδικά το βράδυ!!  Τα πρώτα 100 χρόνια είναι τα δύσκολα, μετά θα δούμε φως! 🥲
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...