H ζωη με ενα χρονιαρικο μωρο πως ειναι?

[aggeliki 30]

ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ έγραψε:

Kαι βρε Φανουλα δεν φοβασαι? Εγω τα φοβαμαι οοοολα!!! Οταν τον εχω στην στρατα τρεχω απο πισω του...Και το σκασμενο δεν λεει να μπουσουλησει. Καθετε στα 4 και μετα ...πλαφ... πεφτει κατω και χτυπιετε σαν χταποδι!! :laugh: :laugh:

Οταν λες τα φοβασαι ολα εννοεις τη στρατα και τα πεσιματα - χτυπηματα? Ε! Ενταξει δεν ειναι και ευκολο αυτο το καμματι... Ακομα και οταν δεν προκειται για κανενα φοβερο χτυπημα αλλα το βλεπει να σπαραζει ετσι, σου κοβεται το αιμα!

Εγω τωρα κοντευω να συνηθησω για να μην πω αναισθητοποιηθω! Δεν κανει και κανενα ασχημο πεσιμο... Εχω αφησει το σπιτι στρωμενο ακομα γι αυτο το λογο. Και τι ειδους φοβεροι πονοι ειναι πια αυτοι που περνανε στη θεα του Gummy Bear ή αμα τον αφησεις να διαλυσει το λαπτοπ?

Για το μπουσουλημα που λες, το ειχα σιγουρο πως ο Ιασωνας δεν προκειται να μπουσουλησει... Σηκωνοταν ορθιος απο 6,5 μηνων στο παρκο και απο 8 μετακινουταν ορθιος ενω κρατιοταν απο τα επιπλα... Ηταν σχεδον 9,5 μηνων οταν ανακαλυψε το μπουσουλημα! Μεχρι εκεινη τη μερα οποτε τον βαζαμε μπρουμυτα σερνοταν για 1 λεπτο και μετα γκρινιαζε... Τωρα εχει καταβολευτει μπουσουλωντας και ακομα δεν περπαταει μονος του. Μονος κανει μεχρι 3 μηματα και αυτο χωρις να το συνηδητοποιει... Εχει βρει την ευκολη λυση για τις μετακινησεις του!

[ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ]

:laugh: :laugh: Φοβαμαι μην πεσει πανω του κανα βαζο, μην βαλει το χερι του σε καμια μπριζα και τετοια... σημερα επεσε μπρουμητα στο κρεβατι και χτυπησε το σαγονι του στο γονατο μου. Δεν εκλαψε. Οταν με ειδε και ταραχτηκα γιατι νομιζα οτι δαγκωσε την γλωσσα του, κι εκανα ενα ιιιιιιι εβαλε κατι κλαααματαααα!!! Πρεπει λιγο να το ελεγχω αυτο στον εαυτο μου γιατι αυτο τα τρομαζει κι οχι ενα πεσιμο "της πλακας"

[papaki70]

Ανάλογα το μωρό. Το δικό μου περπάτησε 13 μηνών και 20 μερών, αλλά συνενοούμασταν και όσο περνάει ο καιρός εννοείται ότι καταλαβαίνει πιο πολλά. Λέει περισσότερες λεξούλες μέρα με τη μέρα και καταλαβαίνει τι του λες και ας κάνει τον κινέζο. Καλέ μη βιάζεσαι θα γίνει παιδάκι πριν το καταλάβεις. Εμένα μου άρεσε που ήταν μωράκι και τις αναπολώ αυτές τις μέρες. Κάθε πράμα στον καιρό του.

[aggeliki 30]

ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ έγραψε:

:laugh: :laugh: Φοβαμαι μην πεσει πανω του κανα βαζο, μην βαλει το χερι του σε καμια μπριζα και τετοια... σημερα επεσε μπρουμητα στο κρεβατι και χτυπησε το σαγονι του στο γονατο μου. Δεν εκλαψε. Οταν με ειδε και ταραχτηκα γιατι νομιζα οτι δαγκωσε την γλωσσα του, κι εκανα ενα ιιιιιιι εβαλε κατι κλαααματαααα!!! Πρεπει λιγο να το ελεγχω αυτο στον εαυτο μου γιατι αυτο τα τρομαζει κι οχι ενα πεσιμο "της πλακας"

Αυτο το τελευταιο προσπαθω να το εξηγησω στη μανα μου εδω και 2 μηνες αλλα μπααα... Αμα ψευτο-πεσει και ειναι η μανα μου μπροστα γινεται το παιδι αχρηστο απο τα κλαμματα λογω της φωνης και της τρελας της μανας μου!

[marga]

Η Ζωή με ένα χρονιάρικο είναι....the best of ! Συμφωνώ κ εγώ.. Η δικιά μου περπάτησε πολυ νωρις, 10 μηνών και κάτι και τώρα που είναι σχεδόν δεκατρία, κυριολεκτικά τρέχει όλη μέρα πέρα δώθε μέσα στο σπίτι. Αυτό ειναι και στην ουσία το πιο δύσκολο κομμάτι, γιατί αφενός δεν την προλαβαίνω, πρέπει να έχω μάτια παντού μην πέσει, μην χτυπησει, μην καταπιεί κάτι, αφετερου δε, γιατί πια δεν κάθεται πανω απο 10 λεπτα μέσα στο πάρκο (πιεστικός χώρος βλεπεις πια) και πέσ μου εσύ τώρα πότε να μαγειρέψω, να συμμαζέψω μια σταλιά (γιατί παραπάνω δεν γίνεται ) το σπίτι, να σιδερώσω...Μου φέρνει όοοολα της τα παιχνίδια να τα δω και να τα παίξουμε και μετά βεβαίως βεβαίως τα παρατάει οπου να ναι...και επειδη βγήκαμε και λίγο αγοροκόριτσα και έχουμε γίνει το σπίτι της μπάλας-μπαλάκι, φοβάμαι μην πατήσω-ει-σουμε κανά μπαλάκι που ολο κ απο καπου ξεφυτρώνει ως δια μαγείας, εκεί που το ειχα χαμένο...εννοείται οτι βάζα κ λοιπά τιμαλφή-βαριά πράγματα δεν υπάρχουν εκτεθειμένα.

Υπάρχει ομως κ η αλλη όψη του νομίσματος η οποία ειναι απιθανη. Δηλαδή εμείς πια τρώμε-πινουμε πολύ πιο γρήγορα απο πριν, δεν χρειάζεται να της κάνω όλα τα ζώα της ζούγκλας για ν ανοιξει το στόμα της, αν δεν θελει αλλο μου βγάζει απλά την σαλιάρα της και ξέρω οτι εκεί πρεπει να σταματησω, αν θέλει κ άλλο πιάνει το κουτάλι κ ανακατεύει το πιατο της ή μου κουνάει το μπιμπερό. Λέει αρκετά λογάκια-λεξούλες αλλά καταλαβαίνει πολύ περισσότερα και προσπαθει να κάνει οτι της πεις (στην θετική του μορφή, του στυλ φέρε μου το τηλεκοντρόλ, στην αρνητική, ίσον μην ανεβαίνεις εκει γιατί θα πέσεις, κάνει την πάπια...) μ αγκαλίαζει με φιλάει κάθε πρωί και βράδυ και με χαιδεύει με το χεράκι της στην πλατη (εκει λιώωωωωωωωωωωωωωνωωωωωωωωωωωωω) χορευέι κ τραγουδάει (στην δικιά της γλώσσα ) με τις ώρες, το αγαπημένο μας κανάλι ειναι το .....mad! :woohoo: (ειναι κ κουτσομπολα, θελει να τα μαθαινει ολα το...κοσμοπολιταν !)

σημερα λέγαμε τους αριθμούς μέχρι το δέκα και οταν την άλλαζα το βράδυ έλεγε μονη της θθθθθθθθθθθθθυυο, θθθθθθθθθθθθθθθια, κ μπαμπακαααα (ασχετο που τ ακουσε αυτο? ) κ φυσικά είχαμε κατουρηθει κ οι δυο απο τα γέλια-συγκινηση..!!

θα μπορούσα να σου γράψω δοκιμιο ολοκληρο, ....γενικά πάντως μετα τον πρωτο χρόνο, πραγματικά ζεις με το παιδί...δεν ειναι πια μωρο-κουκλα, εχει προσωπικοτητα, αποψη, ιδιαιτερότητες ...οχι οτι δεν ειχε πριν αλλα λιγο που δεν μπορουσε να τις εκφρασει λιγο εσυ που δεν ειχες κανει την αποκωδικοποιηση, η κατάσταση ήταν λίγο.."χμ....και τι θέλει να πει τώρα ο ποιητής?" τωρα η επικοινωνία ειναι πολυ καλυτερη κ ευκολοτερη μερα με τη μέρα, κ αυτό ανοιγει δρόμος και για άλλα ομορφα πράγματα. Γενικά θελει να του μιλάς πολύ, κανονικα κ οχι μωρουδίστικα, να ασχολησαι, να δινεις, να δινεσαι και να εισπράττεις....πολλή, ιδιαίτερη, υπέροχη τρυφερή αγαπη....ειναι απιστευτο...

πως το λεγε ο Θεοδωράκης στους στιχους του...νιοτη παιρνω απ την νιοτη σου, τα γηρατεία δεν φοβάμαι, τον θάνατο αψηφώ....παιδί μου..!!!

[ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ]

σνιφ... συγκινηθηκα τωρα...ευχαριστω marga

[ΦΛΩΡΙΑΝΑ]

Ε ΚΑΛΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ MARGA ΤΙ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΕΓΩ; ΣΥΜΦΩΝΩ ΚΑΙ ΕΠΑΥΞΑΝΩ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΙ'ΑΥΤΟ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ. ΕΜΕΝΑ Ο ΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΑ Μ'ΑΡΕΣΕΙ!!!! ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΗ ΓΚΡΙΝΙΑ, ΤΣΑΝΤΗΛΑ ΚΛΠ ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΑΡΧΗΣΕ ΝΑ ΛΕΕΙ ΛΕΞΟΥΛΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΣΥΝΕΝΝΟΗΘΕΙΣ. ΚΑΘΕ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΚΑΙ ΥΠΕΡΟΧΗ ΑΛΛΑ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΗ. ΤΙ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ...

[mpempoula16]

Κορίτσια όταν το παιδί χρονίζει είναι μια τρέλα και με την αρνητική και με τη θετική έννοια...

Εμένα άρχισε να περπατάει μόνη της δύο εβδομάδες πριν χρονίσει...Εφιάλτης!!όλη την ώρα ήμασταν από πίσω της μην πέσει και χτυπήσει σε καμία γωνία, μη χτυπήσει το κεφαλάκι της κλπ...Και βέβαια σε αυτή τη φάση όλα τα παιδάκια θέλουν να εξερευνήσουν τον κόσμο.....Η Ιωάννα μου καθόταν κάτω μόνο για να φάει και να κοιμηθεί....Τα είχα παίξει τελείως...Την έβαζα κάτω να παίξει με τα παιχνίδια της, σε 2 λεπτά σηκωνόταν όρθια, στο πάρκο ούρλιαζε....Και σκεφτείτε ότι γενικά ήταν πάαααααααρα πολύ ήσυχη... Πηγαίναμε παιδική χαρά και ούτε κούνια δεν ήθελε να κάνει...Μόνο να περπατάει κι εμείς από πίσω να την κηνυγάμε...Βγαίναμε έξω για καφέ, αυτή στο καρότσι της ούρλιαζε να κατέβει να περπατήσει..ένα δράμα!!!Μονίμως ήμουν μέσα στα νεύρα....

Μετά από ένα μήνα όμως που περπατάει καλά είμαστε πολύ χαλαροί...Δε φοβόμαστε μήπως πέσει, τρέχουμε από πίσω της μόνο αν πάει να ανοίξει συρτάρια και ντουλάπια, κάθεται και παίζει και με τα παιχνίδια της, κάθεται στο καρεκλάκι και ακούει τα τραγουδάκια....Τώρα την χαίρομαι πιο πολύ από ποτέ!!!!Καταλαβαίνει τα πάντα, λέει πολλές λεξούλες, κάνει πως κάνουν τα ζωάκια, δείχνει σημεία του προσώπου και του σώματος της, της λέω βάλε την κορδέλα σου στα μαλλιά και προσπαθεί να τη βάλει, κάνει πως βάζει λάδι στο κρομάκι της...Και αυτό που με τρελαίνει περισσότερο είναι τα φιλιά που μου δίνει...Αν και γενικά είναι ανεξάρτητη, τις τελευτίες δύο εβδομάδες είναι προσκολλημένη πάνω μου...Συνέχεια λέει μαμά, μαμάκα, μαμά μου....Έρχεται στην αγκαλιά μου, μου κάνει χάδια, μου γελάει πονηρά...Με τρελαίνει!!!!!Νομίζω ότι είναι η καλύτερή της φάση...

όσο για το πως μαθαίνουν τα μωρά να μιμούνται και να δείχνουν, τα κάνουν στην ώρα τους...Εγώ της έκανα παλαμάκια συνέχεια, πώς κάνουν τα ζωάκια και αυτή δεν έλεγε τίποτα...Τα έκανε μόνη της ξαφνικά...Σκεφτείτε ότι υπήρχαν και πράγματα που δεν της έχω πει ποτέ και παρόλα αυτά τα κάνει...π.χ: Τη ρωτάω μια μέρα στο άσχετο που είναι τα μαλλάκια, τα ποδαράκια, τα χεράκια και αυτή μου τα έδειχνε..Ενώ δεν της τα είχα αναφέρει ποτέ!!!!Προφανώς όμως ακούνε εμάς που μιλάμε και τα καταλαβαίνουν...Είναι τέλεια!!!!Από μωρά γίνονται παιδάκια!!!Μπορεί να μη μιλάνε αλλά καταλαβαίνουν τα πάντα...Επικοινωνείς κανονικότατα μαζί τους!!!!!!!

Αυτά!!!!!!!Ο πρώτος μήνας από τη στιγμή που περπάτησε ήταν για μενα δύσκολος, αλλά τώρα είναι στην καλύτερη φάση!!!!!!!!!

[ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ]

Εγω δεν καταλαβα... Να ανυπομονω η οχι? :laugh: Να ειστε καλα κοριτσια!!! Να χαιρεστε τα ζουζουνακια σας!!!

[ΑΡΤΕΜΗ]

Εγώ αυτό που διαπίστωσα μετά το κλείσιμο του πρώτου έτους του γιου μου ήταν ότι άρχισε να γίνεται πιο κουραστικός γιατί ξεκίνησε το περπάτημα το οποίο συνεπάγει διαρκή προσοχή από μέρους σου, το μάτι σου πρέπει να είναι κυριολεκτικά ραντάρ. Αυτό εμένα με κουράζει πάρα πολύ. Κατά τα άλλα υπάρχουν και οι χαριτωμένες πλευρές, αρχίζει να ψιλομιλάει, να κάνει διάφορα πραγματάκια, αλλά γενικά για μένα η περίοδος η δύσκολη είναι μεταξύ 1-2,5.Μέτα αρχίζεις και λες ότι έχεις να κάνεις με ένα κάπως λογικό παιδάκι, τουλάχιστον έτσι το βιώσα εγώ.

[ρουλα 3]

kapos etsi!

sovara tora einai diskoli ilikia mexri ta dio . einai xaritomena men alla anakalyptoun ton kosmo gyro tous kai theli poli prosoxi !

[ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ]

ρουλα 3 έγραψε:

www.youtube.com/watch?v=ZYd330MNCa4&feature=related

kapos etsi!

sovara tora einai diskoli ilikia mexri ta dio . einai xaritomena men alla anakalyptoun ton kosmo gyro tous kai theli poli prosoxi !

:laugh: :laugh: :laugh: :woohoo: :woohoo: TΕΛΕΙΟ!!!!!