Οταν η προσμονη γινεται απωλεια...

[muller]

ΣΕ ΝΙΩΘΩ.ΕΧΩ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ.ΟΣΑ ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙΣ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ.ΕΓΩ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑ.ΠΟΝΑΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΟΝΟΣ ΔΕΝ ΦΕΥΓΕΙ ΠΟΤΕ,ΑΠΛΑ ΜΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΑ.ΔΩΣΕ ΛΙΓΟ ΧΡΟΝΟ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ,ΖΗΣΕ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙΣ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙΣ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΣΟΥ.ΘΑ ΞΑΝΑΚΑΝΕΙΣ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΘΑ ΕΡΘΕΙ Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΚΡΑΤΑΣ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΣΟΥ.ΕΥΧΟΜΑΙ ΑΥΤΗ Η ΜΕΡΑ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΣΥΝΤΟΜΑ.

ΣΕ ΦΙΛΩ.

[THEODOSIADOU]

Το μονο που μπορω να πω ειναι οτι λυπαμαι πραγματικα.

Υπομονη και δυναμη.

Ειναι νωρις ακομα,αλλα ολα θα φτιαξουν.

Το μωρακι σου κανει παρεουλα με τα υπολοιπα αγγελουδια

στον ουρανο.

Για ο,τι χρειαστεις ειμαστε εμεις εδω.

[vaster]

αγαπη μου ποσο σε καταλαβαινω...

[papaki70]

Έχω ανατριχιάσει ολόκληρη. Άλλο να χάνεις παιδί όταν είναι αρχή ακόμα και άλλο όταν το νιώθεις να κλωτσάει και πόσο μάλλον να το περιμένεις από μέρα σε μέρα. Απορώ πως βρήκες το κουράγιο να το πάρεις αγκαλιά. Δε ξέρω αν ήμουν τόσο δυνατή. Μακάρι να επουλωθούν οι πληγές και να κρατήσεις σύντομα το αδελφάκι του.

[gioupi]

Δυστυχώς δεν υπάρχουν λόγια ...

Είναι ο μεγαλύτερος πόνος που μπορεί να ζήσει άνθρωπος. Όμως κάποια στιγμή πρέπει να πιέσεις τον εαυτό σου να κοιτάξει μπροστά και να υποδεχτείτε με το καλό ένα επόμενο μέλος στην οικογένειά σας.

Κουράγιο και σου εύχομαι ολόψυχα στο μέλλον να είστε όλο γέλια και χαρές με το/τα παιδάκια σας. Μια ενωμένη και ευτυχισμένη οικογένεια. ϊσως αυτό το όνειρο σε βοηθήσει κάπως...

[persia]

Ζαχαρενια μου εγω εκανα καισαρικη γιατι το μωρο ερχοταν με τα ποδια. μοθ ειπε πως επειδη η τομη που μου εκανε ηταν μικρη μπορω να μεινω εγκυος στους 3 μηνες μετα την εγχειριση. εκανα καισαρικη στισ 19 Μαρτιου και μου ειπε μετα απο την επισκεψη μου στις 40μερες να περιμενω ακομη μια περιοδο και μετα να δοκιμασω.μου ειπε φυσικα πως θα γεννησω παλι με καισαρικη γιατι θα ειναι πολυ μικρο το διαστημα απο την πρωτη γεννα κ ειναι επειδη θελω να κανω μωρο γρηγορα γιατι αλλιως θα γινω πολυ ασχημα ψυχολογικα

[vaster]

persia έγραψε:

Ζαχαρενια μου εγω εκανα καισαρικη γιατι το μωρο ερχοταν με τα ποδια. μοθ ειπε πως επειδη η τομη που μου εκανε ηταν μικρη μπορω να μεινω εγκυος στους 3 μηνες μετα την εγχειριση. εκανα καισαρικη στισ 19 Μαρτιου και μου ειπε μετα απο την επισκεψη μου στις 40μερες να περιμενω ακομη μια περιοδο και μετα να δοκιμασω.μου ειπε φυσικα πως θα γεννησω παλι με καισαρικη γιατι θα ειναι πολυ μικρο το διαστημα απο την πρωτη γεννα κ ειναι επειδη θελω να κανω μωρο γρηγορα γιατι αλλιως θα γινω πολυ ασχημα ψυχολογικα

και μενα ηταν αναποδα το κοριτσακι μου αλλα γεννησα κανονικα και χωρις επισκληρηδιο ,θα προτιμουσα καισαρικη.....εζησα ολο τον τοκετο και εφυγα με αδεια χερια....κουραγιο σε ολες τις μανουλες που εζησαν κατι τοσο φριχτο

[mk23]

ZAXAΡΕΝΙΑ,ΠΕΡΣΙΑ ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΟΤΙ ΣΑΣ ΣΥΝΕΒΗ.. ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ,ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ..ΑΛΛΑ ΕΤΣΙ ΒΡΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΤΕ ΤΟ ΜΕ ΘΑΡΡΟΣ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ!ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ Ο ΘΕΟΥΛΗΣ ΝΑ ΣΑΣ ΣΤΕΙΛΕΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΜΩΡΑΚΙ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΘΕΛΕΤΕ!ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ ΘΕΤΙΚΑ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΤΕ!ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ..

[persia]

esu pws t exases t mwraki sou vaster mou? emena den mou ekane fusiki genna, tou to proteina alla den dextike, den i8ele na zisw ena toketo pou na min exei apotelesma! fusika eida t mwro mou meta alla dn einai t idio, einai xeiroteros o ponos otana t deis k meta tpt...

den ponese o ponos tis gennas? pws ta kataferes?

an me gennouse k emena etsi tote 8a mporousa polu pio suntoma na meinw 3ana egkuos!8umwsa twra!!! g den eisai i prwti periptwsi pou akouw oti gennise me proklisi fusika kai as itan anapoda t mwro

[μαρακι 2]

μου σηκωθηκε ητριχα.ημαρτον παναγια μου.εγω περιμενω σε 20 μερες να γεννησω και οταν το διαβασα πανικοβληθηκα να σασ πω την αληθεια.αχ κοριτσακι μου τι κουραγιο να σου πω και τι λογια.πραγματικα δεν ξερω τι λενε σε τετοιεσ περιπτωσεισ.σου ευχομαι ολοψυχα γρηγορα αλλο μωρακι.

[neneka]

koritsakia mou lupamai gia oti sas sunevei. einai polu lupiro. to mono pou exw na sas pw an k kserw oti den voithaei einai na min to vazete katw... pisti k upomoni k tha erthoun polla ninakia akoma... kserw oti den tha to ksexasete pote alla prepei na proxwrisete ti zwi sas... Euxomai se oles oti kalutero!! min xanete tin pisti sas... filia polla

[vaster]

persia έγραψε:

esu pws t exases t mwraki sou vaster mou? emena den mou ekane fusiki genna, tou to proteina alla den dextike, den i8ele na zisw ena toketo pou na min exei apotelesma! fusika eida t mwro mou meta alla dn einai t idio, einai xeiroteros o ponos otana t deis k meta tpt...

den ponese o ponos tis gennas? pws ta kataferes?

an me gennouse k emena etsi tote 8a mporousa polu pio suntoma na meinw 3ana egkuos!8umwsa twra!!! g den eisai i prwti periptwsi pou akouw oti gennise me proklisi fusika kai as itan anapoda t mwro[/quote

εμενα ηταν μικρουλα και δεν επερνε το βαρος που θα επρεπε,αντεξε 8 εβδομαδες το γιαβρι μου ,ο ηλιθιος δεν μου την επερνε νωριτερα ,θα ειχε καποιες πιθανοτητες να ζησει.....32η εβδομαδα την εχασα ηταν μολις1100 ....μου ρθε αιμα τα ξημερωματα,πηγα νοσοκομειο δεν ακουγαν παλμο και με αφησαν ολο τα βραδυ ετσι...το πρωι με προκληση γεννησα...δεν συζηταω τον πονο....ηταν τρομερο...να πονας και να ξερεις πως γεννας νεκρο παιδι ....κουραγιο....θα προτιμουσα καισαρικη παντως γιατι ξυπνας και ειναι σαν να εκανες ενα χειρουργιο...

[ΖΑΧΑΡΕΝΙΑ]

σας ευχαριστω πολυ...θα ηθελα να πω στα κοριτσια που περιμενουν το μωρακι τους να μην πανικοβαλονται και να ειναι ηρεμες.Δε θελω η δικη μου δυστηχια να σας επιρεασει.Σε εσας ολα θα πανε καλα!!! Εγω βρισκομαι Αμερικη και αυτο εγινε εδω...να φανταστειτε εδω κανουν μονο 2 υπερηχους σε ολη τη διαρκεια της εγκυμοσυνης.στον πεμπτο μηνα εκανα τον τελευταιο.ξερω οτι στην ελλαδιτσα μας σε παρακολουθουν καλυτερα και πιο συχνα. σε τρεις μηνες επιστρεφω και γω μονιμα ελλαδα και τοτε θα βρω εναν καλο γυναικολογο και ολα θα πανε καλα. ευχομαι ολες μας να βρουμε την ευτυχια μας με πολλα παιδακια. ευχαριστω και παλι... με βοηθατε πολυ καθως βρισκομαι τοσο μακρια και δεν εχω καπου να μιλαω γι'αυτο. στην οικογενεια μου και στον αντρα μου θελω να δειχνω οτι ειμαι καλα,ειδικα στον αντρα μου γιατι κοντευε να τρελαθει...πρεπει λοιπον να σταθω διπλα του και να συνεχισουμε τα ονειρα μας...

παντα σ'αυτο το site ενημερωνομουν για την εγκυμοσυνη αλλα ποτε δεν εβλεπα τις συζητησεις,τωρα ομως βλεπω οτι δεν ειμαι η μονη και παιρνω δυναμη αφου πολλες απο εσας περιμενετε παιδακια...ευχομαι και γω συντομα να εχω το μωρακι μου... ευχαριστω και παλι

[persia]

και εμενα 1800γρ γεννηθηκε δεν ηταν πολυ μεγαλο μωρο. vaster μου απο οτι καταλαβα και εσενα το μωρο σου δεν μεγαλωνε..ποτε ξεκινησε να εχει αυτο το προβλημα? εγω πήγα στις 32 βδομαδες και ολα φυσιολογικα και μετα παω στις επόμενες 2 εβδομάδες οπως ηταν το καθιερωμενο ραντεβου και το μωρο μου δεν μεγαλωσε απο την τελευταια φορα που με ειδε.με εστειλε στον ακτινολογο και εκει ολα ηταν τελεια,πολυ φυσιολογικα! κ ετσι ο γιατρος μου δεν με γεννησε,με αφησε να με δει σε μια βδομαδα οπως του το ζητησε ο ακτινολογος μου.κ δυστυχως συνεβηκε το μοιραιο, εχασα το κουκλι μου. τψρα δεν ξερω τι εφταιξε.. ειναι ι περιτυλιξη του ομφαλιου λωρου, ειναι ισως το συνδρομο down (που δεν μπορω να ξερω γιατι δεν εκανα την παρακεντηση) δεν ξερω τι φταιει να ιρεμισω...

[vaster]

persia έγραψε:

και εμενα 1800γρ γεννηθηκε δεν ηταν πολυ μεγαλο μωρο. vaster μου απο οτι καταλαβα και εσενα το μωρο σου δεν μεγαλωνε..ποτε ξεκινησε να εχει αυτο το προβλημα? εγω πήγα στις 32 βδομαδες και ολα φυσιολογικα και μετα παω στις επόμενες 2 εβδομάδες οπως ηταν το καθιερωμενο ραντεβου και το μωρο μου δεν μεγαλωσε απο την τελευταια φορα που με ειδε.με εστειλε στον ακτινολογο και εκει ολα ηταν τελεια,πολυ φυσιολογικα! κ ετσι ο γιατρος μου δεν με γεννησε,με αφησε να με δει σε μια βδομαδα οπως του το ζητησε ο ακτινολογος μου.κ δυστυχως συνεβηκε το μοιραιο, εχασα το κουκλι μου. τψρα δεν ξερω τι εφταιξε.. ειναι ι περιτυλιξη του ομφαλιου λωρου, ειναι ισως το συνδρομο down (που δεν μπορω να ξερω γιατι δεν εκανα την παρακεντηση) δεν ξερω τι φταιει να ιρεμισω...

το τι φταιει θα μας βασανιζει μεχρι να πεθανουμε....απο την 24η εβδομαδα δεν επερνε βαρος,αντεξε πααααρα πολυ...8 ολοκληρες εβδομαδες ,εμενα δεν μου εψαξε τιποτα ομως,ουτε ντομπλερ με εστειλε να κανω...αδιαφορησε εντελως,ηταν το πρωτο μου και δεν ηξερα τι πρεπει να γινει...τι να πω...να αναπαυτουν οι ψυχουλες τους,και κουραγιο σε μας.

[juliana]

πραγματικά λυπάμαι!!

[Panayiota]

vaster έγραψε:

το τι φταιει θα μας βασανιζει μεχρι να πεθανουμε....απο την 24η εβδομαδα δεν επερνε βαρος,αντεξε πααααρα πολυ...8 ολοκληρες εβδομαδες ,εμενα δεν μου εψαξε τιποτα ομως,ουτε ντομπλερ με εστειλε να κανω...αδιαφορησε εντελως,ηταν το πρωτο μου και δεν ηξερα τι πρεπει να γινει...τι να πω...να αναπαυτουν οι ψυχουλες τους,και κουραγιο σε μας.

Κοριτσακι μου σοβαρα μιλάς;;;;;

Εχω τσαντιστει πάρα πολύ.Οταν το μωρο εφτασε τις 30 εβδομαδες (που πλέον θεωρειτε βιώσιμο) και ειδε οτι πάλι δεν έπαιρνε βαρος δε σου ειπε τιποτα;;;;

Β Επιπέδου ειχες κάνει;;;;

Ρε κοριτσια πάντως τι να σας πω.Δε ξερω γιατι να τα περναει μια μητερα όλα αυτά;;;;

Πολυ πονος και πολλά γιατι.

Ευχομαι συντομα με ενα γερο παιδακι στην αγκαλιά σας.

[vaster]

Panayiota έγραψε:

vaster έγραψε:

Κοριτσακι μου σοβαρα μιλάς;;;;;

Εχω τσαντιστει πάρα πολύ.Οταν το μωρο εφτασε τις 30 εβδομαδες (που πλέον θεωρειτε βιώσιμο) και ειδε οτι πάλι δεν έπαιρνε βαρος δε σου ειπε τιποτα;;;;

Β Επιπέδου ειχες κάνει;;;;

Ρε κοριτσια πάντως τι να σας πω.Δε ξερω γιατι να τα περναει μια μητερα όλα αυτά;;;;

Πολυ πονος και πολλά γιατι.

Ευχομαι συντομα με ενα γερο παιδακι στην αγκαλιά σας.[/quote:19oxs0go]

εκανα β επιπεδου αλλα οχι σε κεντρο...ασε ειδα την εκμεταλευση ακριβως...βιωσιμο ειναι ενα εμβρυο απο την 27η εβδομαδα,γι'αυτο και αν χαθει απο κει και περα πρεπει να δηλωθει κανονικα,σαν γεννα...ο Θεος μονο ξερει τι εγινε..

[Panayiota]

Αχ τι να πεις κοριτσακι μου!!!

Ας ειναι το τελευταιο ασχημο πραγμα που σας ετυχε.

Σε ηξερα σα μελος αλλα δεν ειχε τυχει να διαβασω την ιστορια σου.

Θα σου πω με το καλο το μωρακι σου.ολα καλα να πάνε κοριτσακι μου.

Να αποκτησεις ενα γερο φρατζολακι και να μας βαζεις φωτογραφιες του και να μας αποτρελάνεις!!!!!!!!!!

Και σε ολα τα κοριτσια να πάνε ολα τελεια.Κανεις δεν αξιζει κατι τετοιο.

[vaster]

Panayiota έγραψε:

Αχ τι να πεις κοριτσακι μου!!!

Ας ειναι το τελευταιο ασχημο πραγμα που σας ετυχε.

Σε ηξερα σα μελος αλλα δεν ειχε τυχει να διαβασω την ιστορια σου.

Θα σου πω με το καλο το μωρακι σου.ολα καλα να πάνε κοριτσακι μου.

Να αποκτησεις ενα γερο φρατζολακι και να μας βαζεις φωτογραφιες του και να μας αποτρελάνεις!!!!!!!!!!

Και σε ολα τα κοριτσια να πάνε ολα τελεια.Κανεις δεν αξιζει κατι τετοιο.

να σαι καλα Παναγιωτα μου!να χαιρεσαι την οικογενεια σου!!!

[maraki24]

Κοριτσάκι μου τι να πω? Απλά σε καταλαβαίνω και πονώ μαζί σου. ΅Ενιωσα εγώ την απώλεια και καταλαβαίνω τον πόνο σου. Είμαι εδώ αν θέλεις να μιλήσεις. Σου στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά!

[vaster]

ΖΑΧΑΡΕΝΙΑ έγραψε:

Δεν ξερω ακριβως το λογο για τον οποιο θελω να μοιραστω αυτο που μου συνεβει πριν απο ενα μηνα.Ισως για να βγαλω απο μεσα μου ολες αυτες τις σκεψεις που με βασανιζουν μηπως και ετσι απαλυνω τον πονο που νοιωθω για το θανατο της κορουλας μου...

Καθ'ολη τη διαρκεια της εγκυμοσυνης μου ολα κυλουσαν φυσιολογικα...ημουν τοσο χαρουμενη που εφτανε η ωρα να κρατησω το κοριτσακι μου στην αγκαλια μου...

Την Μ.Τριτη ειχα το τελευταιο ραντεβου με τη γυναικολογο μου,και ολα ηταν καλα.Η ημερομηνια που μου εδωσε για να μπω να γεννησω φυσιολογικα με τεχνητους πονους ηταν 6 μερες μετα, δηλ. τη Δευτερα του Πασχα.Ανυπομονουσα τοσο πολυ...

Ηρθε λοιπον η Δευτερα και πριν φυγουμε απο το σπιτι για το νοσοκομειο ο αντρας μου χαιδευε την κοιλια μου..τοτε του βγαζω το χερι απο την κοιλια και του λεω"μην το χαιδευεις απο την κοιλια ,σε λιγο θα το εχουμε στην αγκαλια μας" .Ημασταν τοσο χαρουμενοι...

Φτασαμε στο νοσοκομειο,οπου μολις καναμε την εισαγωγη μου εβαλαν το monitor στην κοιλια για να ακουσουν τους παλμους του μωρου και ετσι να ξεκινησει ολη η διαδικασια της γεννας...Ξαφνικα ειδα τη νοσοκομα ανησυχη να προσπαθει να βρει τους παλμους απο το μωρο...Καταλαβα οτι κατι δεν παει καλα...Ξαφνικα ηρθαν και αλλες νοσοκομες και προσπαθουσαν και αυτες.ομως τιποτα...Με μετεφεραν γρηγορα στην αιθουσα τοκετου οπου ειχε ερθει η γιατρος μου και μου ειπε οτι το μωρο εχει βραδυκαρδια και πρεπει να κανουμε καισαρικη αμεσως...Τρελαθηκα...αρχησα και εκλαιγα με λιγμους ομως λογω της αναισθησιας μετα δε θυμαμαι τιποτα...

Οταν ανοιξα τα ματια μου ειδα τον αντρα μου να με κοιταει κλαιγοντας και ηρθε και μ'αγκαλιασε...καταλαβα οτι ολα τελειωσαν... Δεν ειχα τη δυναμη ουτε να τον ρωτησω τι εγινε...Εκεινη τη στιγμη μου εφερε το κοριτσακι μου στην αγκαλια μου...Ηξερα οτι ηταν νεκρο αλλα ηθελα να πιστεψω οτι κοιμαται και το χαιδευα απαλα για να μην το ξυπνησω...Ηταν τοσο ομορφο σαν αγγελουδι!!!Μετα μου το πηραν και με πηγαν στο δωματιο οπου νοσηλευτηκα...Κανεις δε μπορουσε να μας εξηγησει το λογο...Ετσι ζητησαμε να γινει νεκροψια στο μωρο και βιοψια του πλακουντα. Τα αποτελεσματα εδειξαν οτι ολα ηταν φυσιολογικα χωρις κανενα προβλημα...Δε το χωραει το μυαλο μου οτι ολα ηταν φυυσιολογικα και τελικα να μην εχω το μωρο μου...Ωρες ωρες κοντευω να τρελαθω ομως πρεπει να σταθω στα ποδια μου και να βοηθησω και τον αντρα μου.Το μονο που πιστευω οτι μπορει να απαλυνει τον πονο μου ειναι ο ερχομος του δευτερου παιδιου ομως τωρα βρισκομαι σε περιοδο αναρρωσης και λογω καισαρικης πρεπει να περιμενω και μερικους μηνες,ομως το θελω πολυ.

Ποτε δεν θα ξεχασω το αγγελουδι μου...Ενα γιατι υπαρχει στο μυαλο μου συνεχως...Πονος και θλιψη ...

Θελω να πω σε ολες τις μαμαδες που εχουν τα μωρακια τους να μην τα μαλωνουν και να μην νευριαζουν μαζι τους...αγαπη θελουν!!! Εμεις που τα χασαμε ευχομαι να βρουμε τη δυναμη να προχωρησουμε και να κανουμε πολλα παιδακια...νοιωθω καπως καλυτερα που το μοιραστηκα μαζι σας

ζαχαρενια μου θα δεις πως εχεις τοση δυναμη μεσα σου που και η ιδια θα παραξενευτεις...βρες τροπο να θρηνισεις...εστω και κρυφα.να'σαι κοντα στον ανδρα σου,αυτες οι καταστασεις μας δενουν πιο πολυ με τους ανδρες μας...

[Kimon]

ΕΧΕΙΣ ΠΜ!

[ΖΑΧΑΡΕΝΙΑ]

ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ 4 ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΣ...ΠΟΥ ΝΑ ΒΡΩ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ??? ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΧΩ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΑΚΙ ΤΟΥ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ...ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ... ΣΆΓΑΠΑΩ ΓΙΩΤΟΥΛΑ ΜΟΥ ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΔΙΑ ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ... ΑΡΑΓΕ ΝΑ ΜΆΚΟΥΣ ΟΤΑΝ ΣΟΥ ΜΙΛΑΩ???ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΔΕ ΦΟΒΑΜΑΙ ΝΑ ΦΥΓΩ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΓΙΑΤΙ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΘΑ ΣΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΩ ΚΑΡΔΟΥΛΑ ΜΟΥ...

[quinta00]

Κορίτσι μου πόσο λυπάμαι....

που να χωρέσει τόσος πόνος....

Μέσα από την καρδιά μου εύχομαι να βρεις τη δύναμη να συνεχίσεις...

Ξέρω ότι κουβαλάς το σταυρό σου με θλίψη...Ο χρόνος απλά θα απαλύνει λίγο τον πόνο αλλά είναι νωρίς ακόμη....

Απλά μαθαίνεις να ζεις με αυτό....