Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

ΕΝΑ ΑΣΤΕΡΑΚΙ ΗΡΘΕ ΣΤΗΝ ΓΗ ΚΑΙ ΔΙΑΛΕΞΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΑΣ!!!!!!

Την Πέμπτη 18/3/2010 στις 8:00 το πρωί μπήκαμε στο μαιευτήριο Τρικάλων για πρόκληση τοκετού καθώς διανύαμε την 5η μέρα της 40ής εβδομάδας της εγκυμοσύνης και τα νερά στο σάκο είχαν αρχίσει να λιγοστεύουν! Τα κορίτσια μου δείχνουν το δωμάτιο στο οποίο θα περάσω τις επόμενες μου ώρες και αφού βάζω το νυχτικάκι μου έρχεται ο γυναικολόγος μου και μου βάζει το χάπι για τους πόνους. Η ώρα είναι 8:20 και η ανυπομονησία είναι στο έπακρο…..στις 10:30 αρχίζουν χαλαρά οι πρώτοι πόνοι….τα κορίτσια και ο γιατρός μου είναι συνέχεια δίπλα μου, ακούμε συνέχεια την καρδούλα της μπεμπούλας μου. Η ώρα έχει πάει 11:45 και ενώ κάνω βόλτες μέσα στο δωμάτιο και χαζολογάμε με τον αντρούλη μου σπάνε τα νερά!!! Αρχίζω να χαίρομε γιατί λέω η διαδικασία προχωράει….. Έρχεται ο γιατρός και βλέπουμε ότι η μικρή μας δεν λέει να κατεβεί! :ο( Οι συσπάσεις έχουν φτάσει στο δεκάλεπτο και η ώρα πλέον είναι 14:00! Οι συσπάσεις πιο συχνές…ο γιατρός μου με βλέπει πάλι αλλά η μικρή δεν λέει να κατέβει και ο τράχηλος παραμένει μακρύς. :ο( Μας ανακοινώνει ότι οι πιθανότητες για να καταφέρω φυσιολογικό τοκετό είναι λιγότερες από 10%! Με πιάνει ένα απίστευτο παράπονο και το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να κλαίω απαρηγόρητη, δεν θέλω καισαρική, αλλά ο γιατρός μου και ο αντρούλης μου ,μου δίνουν κουράγιο και δύναμη και τελικά παίρνουμε την απόφαση να πάμε για καισαρική.

Έρχονται τα κορίτσια να μου βάλουν καθετήρα και στις 14:30 μπαίνω στο χειρουργείο και μου λείπει πολύ ο αντρούλης μου…τον ήθελα τόσο πολύ δίπλα μου αλλά ξέρω ότι είναι ακριβώς από έξω και με σκέφτεται. Ο γιατρός μου, μου λέει ότι όλα είναι έτοιμα και ότι σε λίγο θα έρθει στο κόσμο το κορίτσι μου…κοιμάμαι γλυκά (μόνο ολική νάρκωση παίζει στα Τρίκαλα) . «Το αστεράκι σου γεννήθηκε και είναι υγιέστατο!!!» Αυτά ήταν τα πρώτα λόγια που άκουσα από τον γιατρό μου και ξύπνησα! Πονούσα αφόρητα στη κοιλιά ! Μου βάζουν παυσίπονα και σιγά σιγά αρχίζουν να πιάνουν. Με μεταφέρουν στο φορείο και με πάνε σε ένα δωμάτιο δίπλα από το χειρουργείο και εκεί με περιμένει ο αντρούλης μου!!! Μου λέει ότι το κορίτσι μας είναι υγιέστατο και ότι όλα πήγαν υπέροχα. Τα μάτια μου δεν ανοίγουν λόγο της νάρκωσης αλλά καταλαβαίνω τα πάντα! Μετά από μια ωρίτσα μου φέρνουν το κορίτσι μου και της δίνω το πρώτο μου φιλάκι!!! Είμαι πραγματικά ευτυχισμένη!!! Γεννήθηκε στις 14:45 με βάρος 3200 και ύψος 49 cm! Έχει πολύ μαύρο μαλλάκι και μοιάζει στο μπαμπάκα της!!!

Στις 5 η ώρα με πηγαίνουν στο δωμάτιο μου και πλέον έχω συνέλθει τελείως. Το επόμενο πρωί μου βγάζουν καθετήρα και ορό και πλέον μπορώ να πιάνω αγκαλίτσα το κορίτσι μου πιο εύκολα! Ο θηλασμός είναι δύσκολος γιατί δεν έχω καθόλου καλές θηλές αλλά το παλεύουμε και τελικά δικαιωθήκαμε! Είμαστε στην 11η μέρα της ζωής μας και από την Τρίτη που ήρθαμε στο σπίτι μας τρώμε μόνο γαλατάκι μανούλας!!!

Ζω πραγματικά στο παράδεισο!!! Έχω ένα αγγελούδι στο σπίτι μου!!! Είμαστε πραγματικά ευτυχισμένοι!!!!

Εύχομαι σε όλο τον κόσμο να ζήσει αυτό το υπέροχο συναίσθημα του να έχεις ένα πλασματάκι ολοδικό σου να γεμίζει της ζωή σου!!!

Δημοσίευση

Γλυκιά μου Αναστασία να σας ζήσει η πριγπήπισσά σας!!! Εύχομαι αυτό το μικρό αστεράκι να φωτίζει πάντα τις ζωές σας και να σας γεμίζει χαρά και περηφάνεια!!! Καλή λοχεία να έχεις και πάντα να είσαι τόσο ευτυχισμένη όσο τώρα!!! :kiss::kiss::kiss:

Δημοσίευση

Να σας ζήσει η μικρή πριγκιπέσσα,εύχομαι υγεία και ευτυχία!!!!!!!!!

Συγκινητική η διήγηση με την γέννα της μπεμπούλας,ο Θεός να σας έχει καλά και η Παναγία να προστατεύει το μωράκι σας!!!!!!!!!

Καλή Ανάσταση και καλό Άγιο Πάσχα,που φαντάζομαι πως θα είναι το καλυτερο Πάσχα σας!!!!!!!!!!!!!!

ΦΙΛΑΚΙΑ ΠΟΛΛΑ :kiss::kiss::kiss:

Δημοσίευση

η περιγραφη σου ειναι τελεια!!! :woohoo: αχ διαβαζω ολες αυτες τις ιστοριες και περιμενω πως και πως να παρω τη μπεμπουλα μου και εγω αγκαλιτσα με το καλο το καλοκαιρι!!! :woohoo:

να σας ζησει το μωρακι σας!!! :kiss::kiss:

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Πόσο θα συμφωνήσω με αυτό το μήνυμα!!! Έχω πέσει στα πατώματα, έχω κλάψει, έχω κυνηγήσει (πιο μικρή και ανώριμη γαρ). Περνώντας τα χρόνια και κοιτωντας πίσω, έκανα απλά τον σταυρό μου και είπα Θεέ μου γλίτωσα.... Βέβαια @Nerina κορίτσι μου ο,τι και να σου λέμε εμείς τώρα, ξέρω πολύ καλά ότι δεν αλλάζει αυτό που νιώθεις. Θα σου δώσω μια τελευταία συμβουλή (τα υπόλοιπα στα είχα γράψει στο άλλο θέμα και δεν θέλω να σε κουράζω): μην κινηθείς με γνώμονα το ότι θα μείνεις μόνη σου στην ηλικία σου (εντωμεταξύ νέα κοπέλα είσαι!!!), ή τι θα πει ο κόσμος, ή τα χρόνια που περάσατε μαζί. Θα σπαταλήσεις αλλα τόσα χρόνια, πολύτιμα πλέον, από φόβο; Αξίζει;; 
    • @Mariaa_ δεν έχω ζήσει ποτέ κατάθλιψη ούτε είχα τρελό άγχος στην εγκυμοσύνη. Όμως η εγκυμοσύνη και η λοχεία είναι μια περίοδος που είναι πολύ ευαίσθητη για εμάς. Θυμάμαι ότι έκλαιγα για το παραμικρό για καταστάσεις που δεν θα έκλαιγα κανονικά.  Στην εγκυμοσύνη δούλευα και είχα το πρόγραμμα μου, αλλά όταν γέννησα και έμεινα μόνη με το μωρό τότε αντιμετώπισα την μητρική μοναξιά που λέω εγώ, κάτι που το βλέπω σε όλες τις νέες μητέρες. Ξαφνικά αλλάζει όλος σου ο κόσμος, όλο σου το πρόγραμμα και δεν έχεις παρέες και κάποιον να μιλήσεις τις ώρες που εσύ μπορείς. Ξέρεις πως αντιμετώπισα αυτή την κατάσταση; Έφτιαξα πρόγραμμα που απαιτούσε καθημερινή έξοδο και το τηρουσα πιστά όσο κουρασμένη και να ήμουν. Έτσι "αναγκαζόμουν" να ακολουθήσω μία ρουτίνα σαν να έχω δουλειά (έβρισκα και εξωτερικές δουλίτσες βέβαια να κάνω). Τι προτείνω λοιπόν; Φτιάξε καθημερινό πρόγραμμα και τήρησε το ευλαβικά. Σε αυτό βάλε καθημερινή έξοδο το πρωί (ο ήλιος κάνει καλό).  Α επίσης έκανα φιλίες από εδώ μέσα και μιλούσα με κάποιες κοπέλες που ήμασταν στην ίδια φάση και μοιραζόμασταν κάπως την καθημερινότητα. Δυστυχώς μετά τη γέννα έρχονται τα baby blues, που είναι 2 εβδομάδες που θα είσαι χάλια συναισθηματικά και θα κλαις συνέχεια. Μετά γενικά οι πρώτες 40 μέρες έχουν αρκετό ξενύχτι και κούραση, ειδικά όταν θηλάζεις. Και αν έχει και κολικούς το μωρό; Κλάψε Χαράλαμπε... Όχι δεν στα λέω όλα αυτά για να σε αγχωσω. Στα λέω για να καταλάβεις ότι πρέπει να είσαι καλά! Να φροντίσεις να είσαι στην καλύτερη δυνατή σου φάση! Αν πρέπει να πάρεις αντικαταθλιπτικά, να πάρεις. Περί θηλασμού του συντρόφου σου δεν του πέφτει κανένας λόγος! Δικό σου το σώμα! Ο δικός του ρόλος είναι να στηρίξει μόνο την απόφαση σου. Τέλος, μπες σε ομαδουλες να βρεις κι άλλες εγκύους να μοιράζεστε τα άγχη σας και που ξέρεις; Ίσως βρεις κάποια φίλη να βγαίνετε 😊
    • Με το καλό τη Δευτέρα! Εύχομαι να είναι κορίτσι γιατί έχεις ήδη 3 άντρες μέσα στο σπίτι, φτάνει 🤣 Τι ώρα έχεις την αυχενική; ΠΗΤ πότε έχεις;
    • Καλέ γιατί προδικάζεις; Εμένα πάντα 3 μέρες μετά την αναμενόμενη περίοδο ξεκινάω να έχω αχνά τεστ πρώιμης ανίχνευσης φυσικά.  Επίσης αφού ξέρεις ότι η συνταγή απαιτεί ταξιδάκι τι κάθεσαι; Για ξεκίνα να το οργανώνεις 😉
    • Ετοιμάσου για δίδυμα φίλη! Ελπίζω να έχετε κάνει τα οικονομικά σας κουμάντα 😜
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...