Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Επειδή οι γνώμες πάνω σε αυτό το θέμα ποικίλουν πείτε μου την αποψή σας.

Εμείς τον Στάθη μας (7μιση μηνών τώρα) τα μεσημέρια συνήθως που θέλουμε και εμείς να χαλαρώσουμε καμία ωρα τον αφήνουμε στο κρεβάτι μας να κοιμηθεί. Καθομαστε εγω δεξια και ο μπαμπας του αριστερα και μετα απο πολλά παιχνίδια τον παίρνει ο υπνος εκει. ΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟλοι μου λενε οτι ειναι λάθος αλλά να του χαλάσουμε τον υπνο? Μια φορά που τον σήκωσα να τον πάω στην κούνια εκλαψε τόσο πολύ και απο τότε στο διπλό το αντράκι μας (οχι φυσικά κάθε μεσημέρι εννοείται).Για να καταλάβαιτε δύο με τρείς φορές την εβδομάδα κοιμάται στο κρεβάτι μας και μόνο μεσημέρι για βράδυ στην κούνια του στο δωματιό του ασυζητιτή. Υπάρχει περίπτωση μεγαλώνοντας να θέλει να κοιμάται μαζί μας γιατι ολοι αυτο μου λένε οτι δεν θα τον ξεκολλάμε. Ισχύει βρε κορίτσια γιατι αν κάνω κατι λαθος πείτε το μου να το διορθώσω απο τώρα που είναι μικρός.

Δημοσίευση

ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΤΣΙ , ΑΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΤΟ ΠΕΡΙΟΡΙΣΩ....

ΓΕΝΙΚΑ Ο ΘΟΔΩΡΑΣ ΤΗ ΒΡΙΣΚΕΙ ΣΤΟ ΚΡΕΒΒΑΤΙ ΤΟΥ :P

ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΛΕΝΕ ΠΩΣ Η ΜΥΡΩΔΙΑ ΤΟΥ ΚΡΕΒΒΑΤΙΟΥ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΤΑ ΕΛΚΥΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΚΟΛΛΑΝΕ :cheer:

ΑΛΛΑ ΑΦΟΥ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ ΜΕΝΕΙ ΣΤΗΝ ΚΟΥΝΙΑ ΤΟΥ,ΟΛΑ ΚΑΛΑ.

ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΝΑ Σ ΠΩ.

ΑΝΗΨΑΚΙ Μ ΘΥΜΗΘΗΚΕ ΝΑ ΘΕΛΕΙ ΤΟ ΚΡΕΒΒΑΤΙ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ 1, 5 ΧΡΟΝΩΝ ,ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΠΟΥ ΚΟΙΜΟΝΤΟΥΣΑΝ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ....... :dry:

Δημοσίευση

εγω δεν την εχω παρει καθολου στο κρεβατι

δεν εχει μαθει και ετσι δε μπορω να κρινω

πιστευω ομως οτι αν το παιδι ηρεμει και μπορειτε να ηρεμησετε και εσεις

γιατι να μη το κανεις??

απο τη στιγμη μαλιστα που τα βραδια κοιμαται κανονικα στη κουνια του

δε νομιζω οτι πρεπει να εχουμε ενοχες για ολα πια

Δημοσίευση

ΕΓΩ ΤΟΝ ΠΕΡΝΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΝΥΧΤΑ!! :P ΓΙΑΤΙ ΛΑΘΟΣ? ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΝΑ ΚΑΚΟΜΑΘΑΙΝΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ!! ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΩ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΟ ΔΕΙΧΝΩ! ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΝΑ ΤΟ ΛΥΣΕΙ ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΑ! ΚΑΝΕ ΟΤΙ ΘΕΩΡΕΙΣ ΕΣΥ ΣΩΣΤΟ.

Δημοσίευση

Εμενα ειναι 11 μηνων σχεδον και τωρα συγκηνηθηκα να την βαλω στο κρεβατι της!

Χωρις πιεση, σιγα σιγα θα μαθει!

Θυμαμαι πως μεχρι την ηλικια των 27 που παντρευτηκα μου αρεσε να κοιμαμαι στο κρεβατι των γονιων μου!(χωρις τους γονεις μου).

Η μυρωδια αυτη μου αρεσε!

Δημοσίευση

Εγώ προς το παρόν δεν το έχω κάνει, οπότε δεν μπορώ να απαντήσω. Μάλιστα μία φορά που επιχείρησα να τον βάλω στο κρεβάτι μας (ήμουν κομμάτια) δεν του άρεσε καθόλου και ήθελε το δικό του...

Γνωρίζω αρκετές βέβαια φίλες μου που το κάνουν με μεγάλη επιτυχία για να κοιμούνται και αυτές ολη νύχτα!!!

Όμως αν μου έκλαιγε και έβλεπα ότι με είχε ανάγκη ή αν ήμουν και πάλι τόσο πολύ κουρασμένη, θα το ξαναέκανα... Δεν ντρέπομαι να το πω... :blush::blush:

Δημοσίευση

εμεις για 2 εβδομαδες περασαμε για φαση που θηλαζε εως και 18 ωρες το 24ωρο...την επαιρνα λοιπον στο κρεβατι και ταιζοτανε μονη της ενω εγω κοιμομουνα... :laugh:

τι να κανω κοριτσια δεν την παλευα...

ομολογω ομως οτι καναμε τον καλυτερο υπνο οικογενειακως....ουτε κλαμα ακουγαμε το βραδυ ουτε τιποτα....απλα ξυπνουσε και επιανε το μεμε...

τωρα 2 μερες που εχουν φτιαξει τα πραγματα την εχω βαλει ξανα στην κουνια της και δειχνει να μην παραπονιεται...

Δημοσίευση

Κοιταξε οτι βολευει την καθε μανα.

Εγω τον εβαλα στο κρεβατι του 2,5 μηνων.

Στην αρχη τον θηλαζα στο κρεβατι μου τον επαιρνε ο υπνος

και μετα τον πηγαινα στο δωματιο του!

Αλλα επειδη με κουραζε αυτο εβαλα ενα καναπε στο δωματιο του

θηλαζω εκει και μετα κουνια.Αλλα θελει πολυυυυυυυ υπομονη.

Οσο παντως πιο μικρο τοσο πιο εθκολο.

Οτι σε βολευει.

Ελενη πως παει με τον υπνο της μικρης?

Δημοσίευση

Επειδή εγώ δεν εργάζομαι ακόμα και ο μπαμπάς πηγαίνει αργότερα στη δουλειά κάθε πρωί απο τις 7-9 κοιμόμαστε όλοι μαζί στο κρεβάτι μας και το απολαμβάνουμε. Σιγά να μην τον κακομάθεις...θα μεγαλώσει και θα θέλει απο μόνος του να έχει την ησυχία του. Κάνε αυτό που σε ευχαριστεί περισσότερο και απόλαυσέ το

Δημοσίευση

Είναι δικό σου θέμα τι είναι σωστό και τι όχι. Εμένα κοιμάται μαζί μας από τη μέρα που γεννήθηκε γιατι με τους ατελείωτους θηλασμούς δε γινόταν να είναι και στο δωματιό του. Θα με γονάτιζε σωματικά. Τώρα δε χαλάω τον ύπνο μου παρά μόνο 2 λεπτά. Ή θα παρατούσα τον θηλασμό ή θα τον είχα μαζί μου. Προτίμησα το δεύτερο χωρίς δεύτερη σκέψη. Ούτε μαμόθρευτος είναι ούτε τίποτα. Αντιθέτως είναι πολύ κοινωνικός και κάθεται σε όλους. Είναι υποκειμενικό το θέμα.

Δημοσίευση

καλησπερα :)

εγω θα σου λεγα οπως νιωθετε εσεις καλα ετσι να κανετε!εμεις τον πηραμε στο κρεβατι μας οταν "μεγαλωσε" γιατι πιο μωρο φοβομουν μην τον τραυματισω,και να σου πω την αληθεια ειμαστε πολυ χαρουμενοι οταν κοιμομαστε ολοι μαζι με το ζουζουνι μας :):) ουτε την σεξουαλικη μας ζωη χαλασε (οπως μας λεγανε ) εχει κι αλλα δωματια το σπιτι :P και δεν πιστευω οτι ετσι γινεται ενα παιδι εξαρτημενο. Εξαλλου καποια στιγμη που θα μπορουμε να συζητησουμε πιο....ωριμα μαζι του (σε λιγο καιρο δλδ) θα του εξηγησουμε γιατι θα κοιμαται στο δωματιο του. Ασε που και λογω εγκυμοσυνης εγω δεν μπορω να σκυβω στην κουνια και να τον σηκωνω.Η ξεκουραση -οση μπορω να εχω ειναι σημαντικη!

Δημοσίευση

καντινου έγραψε:

Εμενα ειναι 11 μηνων σχεδον και τωρα συγκηνηθηκα να την βαλω στο κρεβατι της!

Χωρις πιεση, σιγα σιγα θα μαθει!

Θυμαμαι πως μεχρι την ηλικια των 27 που παντρευτηκα μου αρεσε να κοιμαμαι στο κρεβατι των γονιων μου!(χωρις τους γονεις μου).

Η μυρωδια αυτη μου αρεσε!

καντινου και γω τα ιδια! καθε πρωι που εφευγε ο πατερας μου για δουλεια πηγαινα να κοιμηθω στο δωματιο του ,μεχρι τα 19 ετσι εκανα! και δεν ειμαι μπαμποθρεφτο ενταξει???αντε...λιγο μονο :P:P

Δημοσίευση

Μακαρι να μου καθοτανε κι εμενα καποια μεσημερια να κοιμομασταν αγκαλια αλλα που...ουτε νεογεννητο δεν ηθελε στο κρεβατι μας το σκατιαρικο! :silly: :P

Για το βραδυ δε θα ηθελα ουτε εγω να κοιμομασταν ολοι μαζι,αλλα καποια μεσημερια θα μου ηταν πολυ ευχαριστο...απολαυσε το λοιπον εσενα που θελει! ;)

Δημοσίευση

Εγω τον παιρνω μαι μας απο 4 μηνων περιπου. Δεν αντεξα παραπανω αο 1 μηνα το διαρκες πηγενελα απο το δοματιο του στο δικο μας και λογω δουλειας. να σου οω ομως οπως στο δικο του κρεβατι γρινιαζει ετσι και στο δικο μας. Αφου πολλες φορες ξυπναω τον παιρνω αγκαλια, τον νανουριζω λιγο και τον βαζω στο κρεβατι του...μετα αποδυο ωρες παλη ξυπναει. Αλλα δε με νιαζει ειμαστε μια χαρα..ειδικα οταν μας ακουμπαει με τα χερακια του ειναι τρελλα...παιρενικαι μια φατσα οταν κοιμαται εντελως ψωναρα ο μικρος και ο αντρας μου τελαινετε. Αφου καμια φρα τον φερνει ο ιδιος γιατι λεει του λειπει

Δημοσίευση

κοριτσια εγω απο 3 μηνων μιας κ δεν χωρουσε στην καλαθουνα τον εβαλα στο δωματιο του κ κοιμαται μια χαρα, καποια πρωινα ξυπναμε νωρις απο τις 5,30 στο ποδι τον πηρα στο κρεβατι μας αλλα μολις ηθελε να κοιμηθει ψιλογκρινιαζε επερνε την πιπιλα του κ πηγεναμε στο δικο του κρεβατι, μαλον στο δικο μας δε βολευτε... ;):lol:

Δημοσίευση

Εγω πιστευω πως ειναι αναλογως το παιδι.Εγω σ'αυτο το θεμα την πατησα με την κορη μου,οταν ηταν 10 μηνων,ενω κοιμοταν στην κουνια της(διπλα στο κραββατι μου),επαθε μια πολυ σοβαρη αλλεργια κ επειδη φοβηθηκα γιατι επρεπε να την παρακολουθω την εβαλα στο κρεββατι μου....και...αυτο ηταν η αρχη του κακου,ξερετε ποτε την ξεκολλησα;;οταν εφτασε 4 χρονων!!!Και αυτο με παρα πολυ μεγαλη δυσκολια.Αφου κ τωρα που ειναι 6,μου δειχνει με τον τροπο της οτι πολυυυυ θα ηθελε να κοιμαται μαζι μου.Ομως πια της το εχω επιβαλλει κ το καταλαβαινει,οχι οτι της αρεσει αλλα προσπαθει..

Δεν ξερω κοριτσια εγω φοβηθηκα γιατι εχω δει περιπτωσεις παιδιων που ειχαν φτασει τα 15 κ κοιμοντουσαν ακομα με τη μαμα...

Μετα ειναι κ το αλλο;;;εγω ποτε θα βρεθω λιγο μονη με τον αντρα μου;;ολη τη μερα αφου ερθει απο το σχολειο ασχολουμαστε μαζι της,μια να διαβασουμε,μια να παιξουμε,μια να την παμε καμια βολτιτσα,να την παμε στα μπαλετα της,στις ασχολιες της...ε...να την εχουμε κ το βραδυ στο κρεββατι...

Δεν ξερω κ παλι νομιζω ειναι θεμα της καθε μαμας πως το βλεπει,εγω παντως νοιωθω πολυ καλυτερα τα τελευταια 2 χρονια κ νομιζω πως κανω καλο κ στην ιδια.Καμια φορα για να της κανω το χατηρι την περνω τα μεσημερια στο κρεββατι μου,αλλα πολυ σπανια.Ελπιζω να κανω το σωστο,οχι τοσο για μενα,οσο για το παιδι.

Δημοσίευση

Τα παιδιά κάνουν ότι τα μάθουμε και μέχρι εκεί που βλέπουν ότι τα παίρνει. Εγώ τα πρωινά όταν ξυπνήσει για το γάλα της κατά τις 7:30 και φύγει ο άντρας μου για δουλειά, την παίρνω μαζί μου και ξεραινόμαστε μέχρι τις 10-11! Το μεσημεράκι κοιμάται μόνη της για 2-3 ώρες χωρίς να ζητήσει παρέα, τό ίδιο και το βράδυ. Απλά έχει μάθει ότι σκοτάδι+ησυχία=ύπνος...

Το είχα συζητήσει και με την παιδίατρο για να μου πει τη γνώμη της. Μου είχε πει ότι ιατρικά είναι λάθος, αλλά απαντώντας μου σα μαμά, δεν υπάρχει πιο τρυφερό και πιο ζεστό από αυτό για το παιδί... Οπότε από τότε το κάνω χωρίς να έχω τύψεις! :silly:

Κι ας μου λένε ότι θέλουν οι άλλοι! :P

Δημοσίευση

Όταν η Χαριλίνα ήταν μικρή (πριν χρονίσει) δεν κοιμόταν στο κρεβάτι μας. Τώρα που μεγάλωσε (16 μηνών) το απαιτεί.

Μια φορά την αφήσα στο κρεβατι της και έκλαιγε 1,5 ώρα!

Δηλαδή τί πρέπει να κάνω? Να αφήνω το παιδί να πλαντάζει στο κλάμα?

Την αφήνω να την πάρει ο ύπνος στο δικό μου κρεβάτι και τη μεταφέρω κοιμισμένη στην κούνια της.

Δεν πειράζει ας κακομάθει! Είναι τόσο μικρούλα για να στεναχωριέται.

Αυτή είναι η δική μου άποψη! :)

Δημοσίευση

ΕΓΩ ΤΟΝ ΠΑΙΡΝΩ ΣΤΟ ΚΡΕΒΒΑΤΙ ΤΙΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΜΟΛΙΣ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΦΕΥΓΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΚΑΝΑ 2 ΩΡΟ , ΡΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΤΟ ΠΟΣΟ ΗΡΕΜΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ Κ ΤΟ ΤΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΝΙΩ8ΕΙ... ΑΦΟΥ ΝΙΩ8Ω Κ ΕΝΟΧΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΩ ΣΥΝΕΧΕΙΑ...

Δημοσίευση

Κορίτσια εμένα κοιμόταν στην καλαθούνα δίπλα μου μέχρι 3 μηνών και μετά στο δωμάτιο του στην κούνια του! Δεν μου έχει κάνει νούμερα το έχει δεχτεί!! Βέβαια αν ποτέ ζητήσει να κοιμηθεί μαζί μου στο κρεββάτι εννοείτε πως θα το πάρω!! Δεν θα αφήσω το μωρό να κλαίει! Είναι τόσο βολικός που πιστεύω πως αν το ζητήσει με τον τρόπο του θα το έχει πραγματική ανάγκη! Άσε που θα ήθελα να μεγαλώσει λιγάκι και να χουχουλιάζω καμιά φορά μαζί του γιατί τώρα μόνος του θέλει!Είναι ανεξάρτητος από τώρα! Δεν βολεύεται το σκατούλι!! Μήπως δεν με θέλει;; :dry: Πλάκα κάνω!! :P:P:P

Δημοσίευση

ειναι θεμα παιδιου πιστευω, ο γιος μου μωρο τον εβαζα διπλα στο κρεββατι πανω στο μαξιλαρι και κοιμομασταν το μεσημερι για να τον εχω και το νου μου, η κορη μου παλι δεν βολευεται με τιποτα παρολο που ειναι μωρο, μονο στην αρχη που πηγε να μου πνιγει απο την παλινδρομηση που ειχε την εβαλα με το ζορι διπλα μου για να ειμαι ηρεμη, τι να πω δεν ειναι παιδι μεχρι στιγμης που να θελει στο κρεββατι μας, θα δειξει οταν μεγαλωσει

Δημοσίευση

konstantinast έγραψε:

Επειδή οι γνώμες πάνω σε αυτό το θέμα ποικίλουν πείτε μου την αποψή σας.

Εμείς τον Στάθη μας (7μιση μηνών τώρα) τα μεσημέρια συνήθως που θέλουμε και εμείς να χαλαρώσουμε καμία ωρα τον αφήνουμε στο κρεβάτι μας να κοιμηθεί. Καθομαστε εγω δεξια και ο μπαμπας του αριστερα και μετα απο πολλά παιχνίδια τον παίρνει ο υπνος εκει. ΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟλοι μου λενε οτι ειναι λάθος αλλά να του χαλάσουμε τον υπνο? Μια φορά που τον σήκωσα να τον πάω στην κούνια εκλαψε τόσο πολύ και απο τότε στο διπλό το αντράκι μας (οχι φυσικά κάθε μεσημέρι εννοείται).Για να καταλάβαιτε δύο με τρείς φορές την εβδομάδα κοιμάται στο κρεβάτι μας και μόνο μεσημέρι για βράδυ στην κούνια του στο δωματιό του ασυζητιτή. Υπάρχει περίπτωση μεγαλώνοντας να θέλει να κοιμάται μαζί μας γιατι ολοι αυτο μου λένε οτι δεν θα τον ξεκολλάμε. Ισχύει βρε κορίτσια γιατι αν κάνω κατι λαθος πείτε το μου να το διορθώσω απο τώρα που είναι μικρός.

Έλα καλέ, σιγά! Οι ινδιάνοι που κοιμόντουσαν όλοι μαζί είδες τι άντρες πολεμιστές βγάζανε? -τι λέω βραδιάτικα, θα με μαζέψουν!!!-

Πάντως εμένα η καλύτερή μου να τα έχουμε στο κρεβάτι, αλλά ο μεν μεγάλος μας σνομπάρει ο δε μικρός κουνιέται τόσο πολύ που δεν υπάρχει περίπτωση να κλείσουμε μάτι! Ο μεγάλος βέβαια τσουκου τσουκου έρχεται που και που τα βράδια, αλλά μετά τα μαζεύει & φεύγει. Τον στριμώχνουμε τον κύριο!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • @MantariniΤι υπεροχα νεα🤍🤍🩵Με το καλο το αγοράκι σου κορίτσι μου, να εχεις μια όμορφη και ήρεμη εγκυμοσύνη!!          Κορίτσια την επόμενη εβδομάδα περιμένω να αδιαθετησω και ο άντρας μου θα πάει για εξετάσεις και μετα και εγώ. Νιωθω κάπως καλύτερα που αποφασισαμε να προγραμματιστούν αυτες οι εξετάσεις. Αν μας επιτρέψει ο γιατρός στον κυκλο του Νοεμβρίου να κανουμε την πρόκληση🙏
    • Καλημέρα κορίτσι μου, Εγώ πέρα απ' αυτά που είπαν τα άλλα κορίτσια, ένιωθα μοναξιά όταν συνέκρινα αυθόρμητα και χωρίς να το θέλω τον εαυτό μου με τον άντρα μου. Ενώ ήταν πολύ υποστηρικτικός και με φρόντισε πάρα πολύ στην περίοδο της λοχείας, και ήταν πολύ παρών, ένιωθα τόση μοναξιά που αυτός δεν ξυπνούσε τα βράδια επειδή δεν θηλαζε, που δεν άλλαξε το σώμα του, που δεν σταμάτησε τη δουλειά του κι "έμεινε πίσω", που δεν άφησε τα χόμπυ του ενώ εγώ ήθελα πολύ χρόνο μέχρι να ξανά ξεκινήσω, που του ήταν πιο εύκολο να βρει χρόνο για τον εαυτό του απ'ότι εγώ. Ενώ στην ουσία δεν έκανε κάτι που να "φταίει" και παρόλο που ήταν κι αυτός γονιός του ίδιου παιδιού, ένιωθα τόσο μόνη επειδή δεν ένιωθε και δεν το βιωνε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως κι εγώ.  Είχα την τύχη και οι φίλες μου όλες να κάνουμε παιδιά μέσα στο ίδιο διάστημα, οπότε βρήκα την υποστήριξη εκεί.  Θα βρεις κι εσύ τα πατήματα σου, μίλα στον περίγυρο σου για το πώς νιώθεις, πώς βιώνεις τις αλλαγές. Θα βρεις υποστήριξη, ακόμα κι από άτομα που δεν είναι στην ίδια φάση με σένα.  Τέλος, πόσο συμφωνώ με τη @MinaSam στο τελευταίο. Κι εμένα όταν ο άντρας μου έπαιρνε το παιδί (τα παιδιά πλέον) να πάνε κάπου για να μου δώσει χρόνο για τον εαυτό μου, μετά ένιωθα ότι λείπω και ότι μου λείπουν, και "ζήλευα" που περνάν καλά χωρίς εμένα κι ήθελα να είμαι κι εγώ εκεί! 😆 Πραγματικά κι εγώ αξία της μοίρας μου! 😆
    • Καλημέρα κορίτσια, σας ευχαριστώ που πήρατε το χρόνο να μου απαντήσετε!  Απ' ότι καταλαβαίνω, λίγο πολύ, ανεξάρτητα τους χαρακτήρες και τις συνθήκες μας, όλες βιώνουνε σε κάποια φάση λίγη μοναξιά και συνειδητοποιώ ότι τελικά λογικό είναι. Και πριν την εγκυμοσύνη πάλι ήταν περίοδοι που μπορεί  που ένιωθα κάπως έτσι. Απλά τώρα αυτό που συμβαίνει και θα συμβεί είναι huge!  Χαίρομαι που όλες έχετε βρει τα πατήματά σας και μου δίνει κουράγιο ότι θα τα βρω κι εγώ με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και από τη στιγμή που αυτό ζητούσα και το ευχόμουν με όλη μου την ψυχή, θα στρέψω το βλέμμα στο ότι ήρθε, έρχεται και πόσο ευγνώμων είμαι για αυτό. Από κει και πέρα κάθε αλλαγή ποτέ δεν έχει μόνο ευχάριστα συναισθήματα. Και με κάθε αλλαγή είναι λογικό να υπάρχουν και κάποιες απώλειες. Προσωπικά δεν είμαι από εκείνες που μιλάνε μόνο για την εγκυμοσύνη τους ή δε νομίζω να μιλάω μόνο εγώ για το παιδί μου χωρίς να δίνω χώρο στον άλλον να μου πει τα δικά του νέα και τις δικές του ανησυχίες. Απο κει και πέρα αν ο άλλος δεν μπορεί να διαχειριστεί τη νέα μου συνθήκη, τότε είναι δικό του θέμα και καλύτερα να μην είναι κοντά μου αν δεν μπορεί. Νομίζω ξεκαθαρίζουν πολλά πράγματα έτσι κι αλλιώς.  @eva96 σχετικά με αυτό που είπες ναι μετά την αυχενική θα νιώσεις καλύτερα κι εγώ έτσι ήμουν ήθελα να το μοιραστώ και το ήξεραν ελάχιστα άτομα, και ναι από αυτά δεν έδειξαν όλα το ίδιο ενδιαφέρον. Αλλά καλύτερα θα πω, τα βλέπεις όλα πιο ξεκάθαρα. 
    • Καλημέρα! Εγώ θα πω κάτι που είχα διαβάσει όταν έκανα τον γιο μου και μου φάνηκε πολύ σωστό. Παρόλο που εγώ ήμουν από αυτές τις γυναίκες που ερωτεύτηκα τον γιο μου από το τεστ εγκυμοσύνης, η περίοδος με το μωρό και αναφέρομαι στον πρώτο χρόνο ολόκληρο είναι ένα πένθος του παλιού σου εαυτού, των παλιών συνηθειών και της παλιάς σου ζωής. Από τη μια όντως ένιωθα ότι η θέση του μπέμπη ήταν πάντα στο σπίτι μας αλλά από την άλλη είμαι ένας άνθρωπος με τη δουλειά μου, τα χόμπι μου και μετά με τον άντρα μου και τους φίλους μου και είμαστε πολύ του έξω. Ξαφνικά και ειδικά εφόσον γέννησα χειμώνα, έβγαινα μεν με το μωρό από την πρώτη εβδομάδα κάθε πρωί για βόλτα αλλά όλοι δούλευαν, το μωρό δε μιλάει να πεις καμία κουβέντα αλλά και όταν έβλεπα τους άλλους δεν είχα να πω τίποτα για μένα που δε σχετιζόταν με το παιδάκι μου. Κάποιες γυναίκες δεν έχουν θέμα με αυτό και πολύ καλά κάνουν και μάλιστα νομίζω ότι είναι και πιο ικανοποιημένες απτή ζωή τους, εγώ όμως δεν είμαι έτσι και το να νιώθω ότι έχω να πω κάτι για τον εαυτό μου που δε συνδέεται με το σπίτι μου με ανανεώνει. Σε όποια κατηγορία κι αν βρεθείς όμως θα βρεις τα πατηματά σου και όλα θα γίνουν φυσιολογικά αλλά με έναν διαφορετικό τρόπο που μετά από λίγο δε θα θυμάσαι καθόλου πως ήσουν πριν το μωράκι. Αφού πλέον αν λείπει ο άντρας μου με τον γιο μου πολλές ώρες κανένα Σάββατο στην αρχή λέω ναι θα κάνω το ένα το άλλο, θα πάω εδώ εκεί κλπ και μετά από κανένα τρίωρο μου φαίνεται άδειο το σπίτι. Αξία της μοίρας μου  
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...