Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ!! ΓΕΝΝΗΣΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΤΙΣ 18/11 ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ Π.Η.Τ. ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΟΝΕΣΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ. ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΠΗΓΑ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΜΕ ΔΙΑΣΤΟΛΗ 8 ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΑΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΑΩ Η' ΟΧΙ. ΤΑ ΡΑΜΜΑΤΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΜΕ ΠΟΝΕΣΑΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ,ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ ΠΑΡΑ ΤΙΣ 2 ΤΟΠΙΚΕΣ ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΕΣ ΠΟΥ ΕΦΑΓΑ!! ΑΚΟΜΗ ΜΕ ΕΝΟΧΛΟΥΝ, ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΚΑΙ ΤΣΟΥΞΙΜΟ! ΕΠΙΣΗΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΑ ΟΤΙ ΣΤΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΠΟΥ ΣΤΟ ΜΕΣΟ, ΕΚΕΙ ΜΑΛΛΟΝ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ Η ΤΟΜΗ ΚΡΕΜΕΤΑΙ ΚΡΕΑΤΑΚΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΦΟΒΑΜΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΑΦΑΙΡΕΘΕΙ. ΕΧΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΚΑΜΜΙΑ ΙΔΕΑ;;;; ΕΧΕΙ ΤΥΧΕΙ ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ;;;;; ΚΟΝΤΕΒΩ ΝΑ ΣΚΑΣΩ!!!! :(

Δημοσίευση

νανα30 μη στεναχωριεσαι καθολου για τα ραμματα! ειναι λογικο τον πρωτο καιρο για κανα 2-3 εβδομαδες να σε τραβανε λιγακι! μαλλον σε εκοψαν λιγο παραπανω γιαυτο σε εραψαν πολυ! θα σου περασουν! οσων αφορα το κρεατακι που λες νομιζω οτι με τον καιρο θα γιανει! και εγω καπως ετσι το ενιωθα αλλα μετα απο λιγο καιρο εγινε οπως κανονικα πρεπει να ειναι!

Δημοσίευση

ΕΝΑ 8Α ΣΟΥ ΠΩ !!! ΠΟΝΟΥΣΑ 2Ο ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ ΜΕΡΕΣ!!!! :angry: , ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΣΤΑ8Ω ΠΟΥ8ΕΝΑ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΠΙΕΣΗΣ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΚΑΤΙ ΣΟΥΠΕΡ ΦΑΡΜΑΚΑΚΙΑ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ (ΚΡΑΤΟΥΣΑΝ 8 ΩΡΕΣ) Κ ΔΕΝ ΠΟΝΟΥΣΑ.

ΡΑΜΜΑΤΑ ??? ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΦΑΣΗ ΕΒΑΛΑ ΚΑΘΡΕΦΤΗ Κ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΑ ΟΤΙ ΕΧΩ ΜΕΧΡΙ Κ ΣΤΟΝ ΠΩΠΩ... ΑΛΛΑ ΤΑ ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΕ Ο ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ...

Δημοσίευση

ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ ΤΟ ΒΕΒΕ ΣΟΥ!!!

ΚΑΝΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ.

ΖΗΤΗΣΕ ΑΠΟ ΤΟ Ν ΓΙΑΤΡΟ ΣΟΥ ΥΠΟΘΕΤΑ.

ΝΟΜΙΖΩ ΤΑ ΒΟΛΤΑΡΕΝ ΘΑ ΣΕ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΟΥΝ....

ΣΟΥ ΠΡΟΤΙΝΩ ΟΤΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΜΠΑΝΙΟ , ΝΑ ΜΗΝ ΣΚΟΥΠΙΖΕΣΑΙ ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΜΕ ΠΕΤΣΕΤΑ,ΑΛΛΑ ΝΑ ΒΑΖΕΙΣ ΠΙΣΤΟΛΑΚΙ ΤΟΝ ΜΑΛΛΙΩΝ ;)

ΓΛΙΤΩΝΕΙΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΝΟ.....

Δημοσίευση

TEO COOL έγραψε:

ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ ΤΟ ΒΕΒΕ ΣΟΥ!!!

ΚΑΝΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ.

ΖΗΤΗΣΕ ΑΠΟ ΤΟ Ν ΓΙΑΤΡΟ ΣΟΥ ΥΠΟΘΕΤΑ.

ΝΟΜΙΖΩ ΤΑ ΒΟΛΤΑΡΕΝ ΘΑ ΣΕ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΟΥΝ....

ΣΟΥ ΠΡΟΤΙΝΩ ΟΤΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΜΠΑΝΙΟ , ΝΑ ΜΗΝ ΣΚΟΥΠΙΖΕΣΑΙ ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΜΕ ΠΕΤΣΕΤΑ,ΑΛΛΑ ΝΑ ΒΑΖΕΙΣ ΠΙΣΤΟΛΑΚΙ ΤΟΝ ΜΑΛΛΙΩΝ ;)

ΓΛΙΤΩΝΕΙΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΝΟ.....

teooo ΟΧΙ ΖΕΣΤΗ ΑΠΟ ΚΑΤΩ Κ ΤΟ ΝΕΡΟ ΧΛΙΑΡΟ ΠΡΡΟΣ ΚΡΥΟ ΜΟΥ ΕΙΧΑΝ ΠΕΙ

ΚΑΙ ΦΟΡΟΥΣΑ ΤΕΝΑ ΣΕΡΒΙΕΤΕΣ ΧΟΝΤΡΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΘΟΜΑΙ (ΣΤΟ ΠΛΑΙ Κ ΠΑΛΙ)

Α ΚΑΙ ΣΚΟΥΠΙΖΟΜΟΥΝ ΤΑΜΠΟΝΑΡΙΣΤΑ ΜΕ ΓΑΖΕς ΑΠΟΣΤΕΙΡΟΜΕΝΕΣ!!!

Δημοσίευση

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΟΛΕΣ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΑΣ!! ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΔΙΚΙΟ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΤΟ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΠΡΟΕΞΕΧΕΙ ΑΝΗΣΥΧΩ ΜΗΠΩΣ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΕΠΕΜΒΑΣΗ!! ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΩ ΟΤΙ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΘΑ ΜΑΖΕΨΕΙ!! ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΙΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΝΑ ΠΡΟΕΞΕΧΕΙ;;ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΜΕΧΡΙ ΠΙΣΩ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΡΑΜΜΑΤΑ!!! ΤΣΟΥΖΟΥΝ ΚΙΟΛΑΣ; ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΑΜΑΙ ΠΗΠΩΣ ΕΠΑΘΑ ΚΑΜΜΙΑ ΟΥΡΟΛΟΙΜΩΞΗ! :dry::(:blink:

Δημοσίευση

juliax έγραψε:

TEO COOL έγραψε:

teooo ΟΧΙ ΖΕΣΤΗ ΑΠΟ ΚΑΤΩ Κ ΤΟ ΝΕΡΟ ΧΛΙΑΡΟ ΠΡΡΟΣ ΚΡΥΟ ΜΟΥ ΕΙΧΑΝ ΠΕΙ

ΚΑΙ ΦΟΡΟΥΣΑ ΤΕΝΑ ΣΕΡΒΙΕΤΕΣ ΧΟΝΤΡΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΘΟΜΑΙ (ΣΤΟ ΠΛΑΙ Κ ΠΑΛΙ)

Α ΚΑΙ ΣΚΟΥΠΙΖΟΜΟΥΝ ΤΑΜΠΟΝΑΡΙΣΤΑ ΜΕ ΓΑΖΕς ΑΠΟΣΤΕΙΡΟΜΕΝΕΣ!!![/quote:2oldkesc]

ΤΖΟΥΛΑΚΙ, ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΑ ΤΟ ΔΙΝΑΝ ΟΙ ΜΑΙΕΣ ΣΤΙΣ ΛΕΧΩΝΕΣ ΣΕ ΤΣΑΝΤΑΚΙ ΤΟ ΣΕΣΟΥΑΡ.

ΑΣΦΑΛΩΣ ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΧΑΝ ΣΤΟ ΖΕΣΤΟ.

ΝΑ ΠΕΡΝΕ ΦΩΤΙΑ ΤΟ ΜΝ ΤΟΥΣ???????? :woohoo: :woohoo:

ΤΟ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΠΑΝΤΩΣ ,ΠΑΡΑ ΝΑ ΤΡΑΥΜΑΤΙΖΕΣΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΤΣΕΤΑ ;)

Δημοσίευση

Αχ Νανα ασε κ εγω ετσι ημουν. Ο γιατρος με ειχε ραψει τοσο πολυ που ενιωθα πως ειχα ραμματα κ στον πωπο. Κ μιλαμε για αφορητους πονους, δε μπορω να στο περιγραψω. Για ενα μηνα χωρις υπερβολη ουτε να κατσω μπορουσα ουτε να γυρισω πλερο ουτε να μενω ορθια... Μην ανησυχεις και αυτο που προεξεχει θα γιανει μονο του, ειναι περισσοτερο απο το πρηξιμο. Και πολυ τσουξιμο ειχα κ εγω..

Να πλενεσαι με δροσερο νερακι, εμενα μου ειχαν πει οσο πιο κρυο μπορω να αντεξω.

Δημοσίευση

ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΓΕΝΝΑ ΚΑΘΗΣΑ ΣΕ ΚΑΡΕΚΛΑ 32 ΗΜΕΡΩΝ!!!!!!! ΠΟΝΑΓΑ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΤΑ ΠΑΝΑΝΤΟΛ ΜΕ ΚΥΡΗΞΑΝ ΕΘΝΙΚΟ ΕΥΕΡΓΕΤΗ ΤΟΥΣ!!!!! ΜΗΝ ΑΝΥΣΗΧΕΙΣ. ΕΓΩ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΓΕΝΝΑ ΠΟΝΕΣΑ ΚΑΙ ΜΕ ΞΕΣΚΙΣΕ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΣΠΡΩΧΝΑ ΚΑΙ ΠΗΓΑ ΝΑ ΠΝΙΞΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ!! ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΜΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΚΑΙ ΚΟΛΠΟΠΛΑΣΤΙΚΗ ΜΕ ΟΛΙΚΗ ΝΑΡΚΩΣΗ ΓΙΑΤΙ ΑΚΟΜΑ ΟΡΘΙΑ ΘΑ ΤΗΝ ΕΒΓΑΖΑ!! ΕΣΕΝΑ ΘΑ ΣΟΥ ΦΥΓΟΥΝ ΣΤΟ ΠΙΤΣ ΦΥΤΙΛΙ!!! :)

Δημοσίευση

ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΜΑΛΛΟΝ 2 ΦΟΡΕΣ ΜΕ ΕΚΟΨΕ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΟΙΟΣ ΞΕΡΕΙ ΠΟΣΑ ΡΑΜΜΑΤΑ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ!! ΠΟΣΗ ΩΡΑ ΜΕ ΕΙΧΕ! ΗΤΑΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ! ΕΙΔΙΚΑ ΤΑ ΕΞΩΤΕΙΚΑ ΤΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΑ ΟΛΑ!!!! ΤΕΛΟΣΠΑΝΤΩΝ! ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΠΡΗΣΜΕΝΗ Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΕΠΕΜΒΑΣΗ!

Δημοσίευση

Νανα μου να σου ζησει το παιδακι σου.

Λογικο ειναι να πονας και να τσουζεις.

Το καλυτερο που εχεις να κανεις ειναι...

Να πλενεις συχνα την περιοχη με σκετο ζεστο νερακι

και να σκουπιζεσε απαλα με μια μαλακη πετσετουλα.

Να πινεις πολλα υγρα, για να γινονται τα ουρα σου

πιο αραια και να μη τσουζεις.

Να χρησιμοποιεις χοντρες σερβιετες γιατι οι λεπτες ειναι

πιο σκληρες.

Αν οι πονοι επιμενουν παρε κανενα παυσιπονο.

και αποφευγε τροφες που σου προκαλουν δυσκοιλιοτητα.

Θα περασουν μην ανησυχεις..

Καλη αναρωση.

:kiss:

Δημοσίευση

Αχ τι μου θύμησες !!! Δεν άντεχα ούτε να καθίσω!! Με έτσουζαν, με πόναγαν, με τράβαγαν , με φαγούριζαν... Ξέρεις μια ο Γιάννης δεν μπορεί.. μια ο κώλος του πονεί!! :laugh: :laugh: :laugh:

Αυτό που με ανακούφιζε πάρα πολύ ήταν ζεστό νεράκι και το αντισυπτικό σαπουνάκι που μου έδωσαν απο το μιευτήριο! Και σκούπισμα ταμποναριστά στην περιοχή! Στις 15 με 20 μέρες όλα ήταν καλά!! Τώρα... σαν να μην έχω γεννήσει!! :) Θα περάσει.. θα δεις!! Ακόμα είναι νωρίς!!

Δημοσίευση

dallia έγραψε:

Καλέ... καλή είμαι εγώ!! Να σου ζήσει το μωράκι!! Καλή λοχεία να έχεις κι εσύ κοπέλα μου και γρήγορα να περάσουν οι ενοχλήσεις!!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ!!! ΚΑΙ ΕΣΥ ΟΤΙ ΕΠΙΘΥΜΕΙΣ! ΔΕΝ ΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΤΣΟΥΞΙΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΑΒΗΓΜΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΠΡΟΕΞΕΧΕΙ..... ΜΟΝΟ ΣΕ ΜΕΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ Η' ΜΗΠΩΣ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙ ΚΑΙ ΕΣΥ;; ΝΑ ΠΡΟΕΞΕΧΕΙ ΚΑΠΟΥ ΣΤΟ ΜΕΣΟ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΚΡΕΑΣ (ΝΑ ΤΟ ΠΩ).... ΦΟΒΑΜΑΙ ΜΗΠΩΣ ΕΚΑΝΕ ΚΑΠΟΙΟ ΛΑΘΟΣ Η ΓΙΑΤΡΟΣ ΟΤΑΝ ΜΕ ΕΡΑΒΕ ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΧΑΣΕ ΑΠ'ΕΞΩ.... :dry:

Δημοσίευση

Κορίτσια κι εγώ τό ίδιο... Και φανταστείτε ότι μου έκαναν μόνο ένα ράμμα. Πονούσα όμως τόσο πολύ, με έτσουζε φρικτά και ήταν πάρα πολύ σφιχτό!!! Νόμιζα ότι κάτι κρεμόταν και η γυναικολόγος μου με κορόιδευε... :P:P Δεν μπορούσα να κάτσω, μόνο στο πλάι και αυτό με τρόπο. Όλα αυτά πέρασαν σε μία εβδομάδα και μετά ήμουν περδίκι :cheer:

Δημοσίευση

ninaki1 έγραψε:

Κορίτσια κι εγώ τό ίδιο... Και φανταστείτε ότι μου έκαναν μόνο ένα ράμμα. Πονούσα όμως τόσο πολύ, με έτσουζε φρικτά και ήταν πάρα πολύ σφιχτό!!! Νόμιζα ότι κάτι κρεμόταν και η γυναικολόγος μου με κορόιδευε... :P:P Δεν μπορούσα να κάτσω, μόνο στο πλάι και αυτό με τρόπο. Όλα αυτά πέρασαν σε μία εβδομάδα και μετά ήμουν περδίκι :cheer:

ΕΓΩ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ....!!! ΜΟΥ ΚΡΕΜΕΤΑΙ ΚΑΤΙ!!!!!!!!!!

Δημοσίευση

Πω πω τι μου θύμησες τώρα! κι εγώ πονούσα πολύ και ειδικά 10-15 μέρες

μετά όπως μου είχε προειδοποιήσει και η γιατρός μου, είναι η φάση που ξεραίνονται κι αρχίζουν και τραβάνε. 8 ώρες μετα τη γέννα καθόμουν οκλαδόν (κουφό ε; αλλά ετσι με βόλευε) και 10 μέρες μετά καθόμουν στην άκρη του καναπε και στο ένα πωπομέρι! δεν ξέρω αν προεξήχε κάτι γιατι δεν άντεχα στην ίδεα να το ακουμπησω ή να το κοιτάξω, θέλει πλύσιμο κάθε φορά που πηγαίνεις στην τουαλέτα με κρύο νεράκι, σκούπισμα ταμποναριστά με μαλακή πετσετούλα, εμένα αυτό που με βοήθησε πάρα μα πάρα πολύ από την πρώτη στιγμή ήταν το σπαθόλαδο που μου το συνέστησε και η γιατρός μου και η μαία, κάνει θαύματα, οι παλιοί το χρησιμοποιούσαν στις πληγές, το πήρα απο μαγαζί με βιολογικά, πωλείται ως βαλσαμέλαιο.έβαζα ταμποναριστά με βαμβάκι μετά απο κάθε πλυσίμο και ανακουφιζόμουν πολύ, μαλακώνει το δερμα και δεν τραβάνε τα ράμματα, επουλώνει και την πληγή. αυτά απο εμένα.

Να σου ζήσει το μωράκι σου!

Δημοσίευση

ποπάκι έγραψε:

Πω πω τι μου θύμησες τώρα! κι εγώ πονούσα πολύ και ειδικά 10-15 μέρες

μετά όπως μου είχε προειδοποιήσει και η γιατρός μου, είναι η φάση που ξεραίνονται κι αρχίζουν και τραβάνε. 8 ώρες μετα τη γέννα καθόμουν οκλαδόν (κουφό ε; αλλά ετσι με βόλευε) και 10 μέρες μετά καθόμουν στην άκρη του καναπε και στο ένα πωπομέρι! δεν ξέρω αν προεξήχε κάτι γιατι δεν άντεχα στην ίδεα να το ακουμπησω ή να το κοιτάξω, θέλει πλύσιμο κάθε φορά που πηγαίνεις στην τουαλέτα με κρύο νεράκι, σκούπισμα ταμποναριστά με μαλακή πετσετούλα, εμένα αυτό που με βοήθησε πάρα μα πάρα πολύ από την πρώτη στιγμή ήταν το σπαθόλαδο που μου το συνέστησε και η γιατρός μου και η μαία, κάνει θαύματα, οι παλιοί το χρησιμοποιούσαν στις πληγές, το πήρα απο μαγαζί με βιολογικά, πωλείται ως βαλσαμέλαιο.έβαζα ταμποναριστά με βαμβάκι μετά απο κάθε πλυσίμο και ανακουφιζόμουν πολύ, μαλακώνει το δερμα και δεν τραβάνε τα ράμματα, επουλώνει και την πληγή. αυτά απο εμένα.

Να σου ζήσει το μωράκι σου!

ευχαριστώ πολύ!!!! πλένω την περιοχή κάθε φορα που επισκέπτομαι την τουαλέτα. μακάρι να είναι απλά πρησμένη η περιοχή και να μη χρειαστεί επέμβαση! :dry:

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλημέρα κορίτσι μου, Εγώ πέρα απ' αυτά που είπαν τα άλλα κορίτσια, ένιωθα μοναξιά όταν συνέκρινα αυθόρμητα και χωρίς να το θέλω τον εαυτό μου με τον άντρα μου. Ενώ ήταν πολύ υποστηρικτικός και με φρόντισε πάρα πολύ στην περίοδο της λοχείας, και ήταν πολύ παρών, ένιωθα τόση μοναξιά που αυτός δεν ξυπνούσε τα βράδια επειδή δεν θηλαζε, που δεν άλλαξε το σώμα του, που δεν σταμάτησε τη δουλειά του κι "έμεινε πίσω", που δεν άφησε τα χόμπυ του ενώ εγώ ήθελα πολύ χρόνο μέχρι να ξανά ξεκινήσω, που του ήταν πιο εύκολο να βρει χρόνο για τον εαυτό του απ'ότι εγώ. Ενώ στην ουσία δεν έκανε κάτι που να "φταίει" και παρόλο που ήταν κι αυτός γονιός του ίδιου παιδιού, ένιωθα τόσο μόνη επειδή δεν ένιωθε και δεν το βιωνε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως κι εγώ.  Είχα την τύχη και οι φίλες μου όλες να κάνουμε παιδιά μέσα στο ίδιο διάστημα, οπότε βρήκα την υποστήριξη εκεί.  Θα βρεις κι εσύ τα πατήματα σου, μίλα στον περίγυρο σου για το πώς νιώθεις, πώς βιώνεις τις αλλαγές. Θα βρεις υποστήριξη, ακόμα κι από άτομα που δεν είναι στην ίδια φάση με σένα.  Τέλος, πόσο συμφωνώ με τη @MinaSam στο τελευταίο. Κι εμένα όταν ο άντρας μου έπαιρνε το παιδί (τα παιδιά πλέον) να πάνε κάπου για να μου δώσει χρόνο για τον εαυτό μου, μετά ένιωθα ότι λείπω και ότι μου λείπουν, και "ζήλευα" που περνάν καλά χωρίς εμένα κι ήθελα να είμαι κι εγώ εκεί! 😆 Πραγματικά κι εγώ αξία της μοίρας μου! 😆
    • Καλημέρα κορίτσια, σας ευχαριστώ που πήρατε το χρόνο να μου απαντήσετε!  Απ' ότι καταλαβαίνω, λίγο πολύ, ανεξάρτητα τους χαρακτήρες και τις συνθήκες μας, όλες βιώνουνε σε κάποια φάση λίγη μοναξιά και συνειδητοποιώ ότι τελικά λογικό είναι. Και πριν την εγκυμοσύνη πάλι ήταν περίοδοι που μπορεί  που ένιωθα κάπως έτσι. Απλά τώρα αυτό που συμβαίνει και θα συμβεί είναι huge!  Χαίρομαι που όλες έχετε βρει τα πατήματά σας και μου δίνει κουράγιο ότι θα τα βρω κι εγώ με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και από τη στιγμή που αυτό ζητούσα και το ευχόμουν με όλη μου την ψυχή, θα στρέψω το βλέμμα στο ότι ήρθε, έρχεται και πόσο ευγνώμων είμαι για αυτό. Από κει και πέρα κάθε αλλαγή ποτέ δεν έχει μόνο ευχάριστα συναισθήματα. Και με κάθε αλλαγή είναι λογικό να υπάρχουν και κάποιες απώλειες. Προσωπικά δεν είμαι από εκείνες που μιλάνε μόνο για την εγκυμοσύνη τους ή δε νομίζω να μιλάω μόνο εγώ για το παιδί μου χωρίς να δίνω χώρο στον άλλον να μου πει τα δικά του νέα και τις δικές του ανησυχίες. Απο κει και πέρα αν ο άλλος δεν μπορεί να διαχειριστεί τη νέα μου συνθήκη, τότε είναι δικό του θέμα και καλύτερα να μην είναι κοντά μου αν δεν μπορεί. Νομίζω ξεκαθαρίζουν πολλά πράγματα έτσι κι αλλιώς.  @eva96 σχετικά με αυτό που είπες ναι μετά την αυχενική θα νιώσεις καλύτερα κι εγώ έτσι ήμουν ήθελα να το μοιραστώ και το ήξεραν ελάχιστα άτομα, και ναι από αυτά δεν έδειξαν όλα το ίδιο ενδιαφέρον. Αλλά καλύτερα θα πω, τα βλέπεις όλα πιο ξεκάθαρα. 
    • Καλημέρα! Εγώ θα πω κάτι που είχα διαβάσει όταν έκανα τον γιο μου και μου φάνηκε πολύ σωστό. Παρόλο που εγώ ήμουν από αυτές τις γυναίκες που ερωτεύτηκα τον γιο μου από το τεστ εγκυμοσύνης, η περίοδος με το μωρό και αναφέρομαι στον πρώτο χρόνο ολόκληρο είναι ένα πένθος του παλιού σου εαυτού, των παλιών συνηθειών και της παλιάς σου ζωής. Από τη μια όντως ένιωθα ότι η θέση του μπέμπη ήταν πάντα στο σπίτι μας αλλά από την άλλη είμαι ένας άνθρωπος με τη δουλειά μου, τα χόμπι μου και μετά με τον άντρα μου και τους φίλους μου και είμαστε πολύ του έξω. Ξαφνικά και ειδικά εφόσον γέννησα χειμώνα, έβγαινα μεν με το μωρό από την πρώτη εβδομάδα κάθε πρωί για βόλτα αλλά όλοι δούλευαν, το μωρό δε μιλάει να πεις καμία κουβέντα αλλά και όταν έβλεπα τους άλλους δεν είχα να πω τίποτα για μένα που δε σχετιζόταν με το παιδάκι μου. Κάποιες γυναίκες δεν έχουν θέμα με αυτό και πολύ καλά κάνουν και μάλιστα νομίζω ότι είναι και πιο ικανοποιημένες απτή ζωή τους, εγώ όμως δεν είμαι έτσι και το να νιώθω ότι έχω να πω κάτι για τον εαυτό μου που δε συνδέεται με το σπίτι μου με ανανεώνει. Σε όποια κατηγορία κι αν βρεθείς όμως θα βρεις τα πατηματά σου και όλα θα γίνουν φυσιολογικά αλλά με έναν διαφορετικό τρόπο που μετά από λίγο δε θα θυμάσαι καθόλου πως ήσουν πριν το μωράκι. Αφού πλέον αν λείπει ο άντρας μου με τον γιο μου πολλές ώρες κανένα Σάββατο στην αρχή λέω ναι θα κάνω το ένα το άλλο, θα πάω εδώ εκεί κλπ και μετά από κανένα τρίωρο μου φαίνεται άδειο το σπίτι. Αξία της μοίρας μου  
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...