Η ΑΓΑΠΗ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ?

[kalypso]

ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΩ ΜΑΖΙ ΣΑΣ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ..Η ΜΠΕΜΠΟΥΛΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 45 ΗΜΕΡΩΝ Κ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΑΚΙ....ΛΟΓΩ ΚΑΠΟΙΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΥΓΕΙΑΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΕΝΑΝ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ ΠΡΩΤΟ ΜΗΝΑ,ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ ΕΧΟΥΝ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ..ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕ ΝΙΩΘΩ ΟΠΩΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ..ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΝ ΦΡΟΝΤΙΖΩ ΟΣΟ ΜΠΟΡΩ & ΑΝΥΣΗΧΩ ΣΥΝΕΧΩΣ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΗ,ΑΛΛΑ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΜΟΥ Η ΟΤΙ ΘΑ ΕΚΑΝΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΗ ΟΠΩΣ ΛΕΝΕ ΟΙ ΜΑΜΑΔΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΔΙΑ ΤΟΥΣ..ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΜΗΠΩΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΛΙΓΟ ΑΚΟΜΑ & ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΕΥΘΥΝΗ..ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΑΛΛΕΣ ΚΟΠΕΛΕΣ ΠΑΙΔΕΥΟΝΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ ΠΑΙΔΑΚΙ & ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ,ΕΜΕΝΑ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΜΙΑ ΧΑΡΑ,ΤΡΩΕΙ,ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΟ ΒΡΑΔΥ,ΕΧΕΙ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ...ΤΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΧΩ?ΜΗΠΩΣ Η ΑΓΑΠΗ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΚΑΘΩΣ ΖΕΙΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΡΑ Η ΑΠΛΑ ΕΓΩ ΕΧΩ ΚΑΠΟΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ?ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΟΤΙ ΕΙΧΑ & ΕΓΩ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΕΠΙΛΟΧΕΙΑΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΠΙΑ ΑΥΤΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΣΕΣ ΜΕΡΕΣ??

ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΝΑ ΑΚΟΥΣΩ ΤΙΣ ΓΝΩΜΕΣ ΣΑΣ..

[amanda]

Καλυψώ καλημέρα και να σου ζήσει το μωράκι σου!

Σίγουρα ο ερχομός ενος παιδιού αλλάζει εντελώς τη ζωή μας.

Εκεί που είχαμε να φροντίζουμε τον εαυτό μας τώρα έχουμε και μια νέα ζωούλα που εξαρτάται απο εμάς.

Είμαι σίγουρη πως αγαπάς το παιδάκι σου αλλα όλη αυτή η αλλαγή ίσως σε έχει φοβήσει λιγάκι όπως πολλές μανούλες.

Άφησε το χρόνο να κυλήσει και θα δείς πως μόνο γλυκά συναισθήματα θα έχεις και ναί σίγουρα θα δηλώσεις πωςναι αυτό το παιδί είναι η ζωή σου...

Απλά τώρα είναι λίγο νωρίς.

Και εμένα αυτή η αλλαγή με είχε τρομοκρατήσει στην αρχή!

Εκεί που ήμουν καλομαθημένη και φρόντιζα τον εαυτό μου έπρεπε να αναλάβω και την ευθύνη ενός παιδιού...

Όμως η μητρότητα σε κάνει πιο δυνατή!

Φιλιά πολλά απο εμένα και υπομονή!

[marianda]

καλυψω μου απλα δεν βρεθηκες σε κατασταση που να καταλαβεις ποσο πολυ το αγαπας, και εγω ετσι ελεγα τον αγαπω τον γιο μου αλλα θα εδινα την ζωη μου που λενε; δεν το ενιωθα γιατι απλα ημουν στο σπιτι με το παιδι και ολα καλα, οταν μια μερα επεσε ομως και ετρεχε αιμα απο τα δοντια του και εκλειγε τρελαθηκα ηθελα να του παρω ολο τον πονο να ειμαι εγω στη θεση του και οχι αυτο τοτε συνηδιτοποιησα οτι και εγω αγαπαω το παιδι μου ετσι οπως αγαπα μια μανα!!!

[K.T.K.]

κοριτσακι μου να μην ανησυχεις καθολου!θεωρω οτι ειναι κατι που συμβαινει σε πολλες απο μας!και πρωτη και καλυτερη εγω!οταν γεννησα απορουσα πως αλλες μανες αγαπουσαν τα παιδια τους κι εγω απλα την φροντιζα σαν να κρατουσα το παιδι του γειτονα!απορουσα πως αλλες μανες δεν μπορουσαν χωρις τα παιδια τους κι εγω εψαχνα να βρω ατομο να την κρατησει για να ηρεμησω επιτελους!με τρομαζε το γεγονος οτι εγω θα εχω τωρα και για παντα εναν "μπελα" ακομα στο κεφαλι μου!σκεφτομουν μηπως τελικα δεν επρεπε να κανω παιδι,κι ολα αυτα φοβομουν να τα πω για να μην με πουν ακαρδη,κακια,ανωριμη...!!!ολα αυτα ομως αποδειχτηκε οτι ηταν αποτελεσμα των τρελαμενων ορμονων μου και τιποτα παραπανω!κι εγω περασα επιλοχεια καταθλιψη.μολις ομως αρχισα να ηρεμω,τοτε καταλαβα τι σημαινε αυτο το πλασματακι για μενα!τωρα φυσικα δεν μπορω να φανταστω τη ζωη μου χωρις την κωνσταντινα μου!θα μπορουσα να σκοτωσω οποιον σκεφτοταν απλα να κανει κατι κακο σ'αυτην!ειναι ολη μου η ζωη!μην στεναχωριεσαι!θα περασει πολυ γρηγορα!για οτι χρειαστεις θα ειμαι εδω!εμενα τοτε με βοηθουσε απιστευτα να μιλαω με κοπελες που ειχαν περασει το ιδιο!αν σε βοηθαει κι εσενα αυτο στειλε μου πμ κι αν θες σου δινω και το τηλ μου!να σου ζησει το μπεμπακι και μην στεναχωριεσαι!!!!!!!!!!!

[Αργυρω 27]

Θεωρω πως και μονο που θιγεις αυτο το θεματακι σε εμας ολες σημαινει οτι θα γινεις μια υπεροχη μητερα.Το αγαπας πολυ το παιδακι σου απλα δεν το εχεις συνειδητοποιησει ακομη...ασυνειδητα ομως μεσα σου υπαρχει μια απιστευτυ αστειρευτην αγαπη τοσο μεγαλη που νομιζεις πως δεν ειναι αρκετη ακομη κι αυτη που νιωθεις για το αγγελουδι σου!

Συνεχισε ετσι!!!καλα τα πας γλυκια μανουλα!!!

[AthinaK]

Σε 2 μήνες το πολύ θα εισαι τρελή γι αυτό το παιδί. Έρωτας μεγάλος! Τα ίδια πέρασα και εγώ. Και μάλιστα είχα την απορία αν θα το αγαπάω το δεύτερο όσο το πρώτο.

Τώρα λατρεύω δύο παιδιά!

Και τις δύο φορές η αγάπη ήρθε σιγά σιγά. Αλλά ακόμα και σήμερα δεν εχει σταματήσει να δυναμώνει τόσο για τα παιδιά μου, όσο και για τον αντρα μου. Τελικά η αγάπη δεν μοιράζεται. Έρχεται και μένει στην καρδιά μας για πάντα! Απόλαυσε τις στιγμες σου με την οικογένειά σου. Τα καλυτερα ερχονται!

[savropinguinos]

kalupso mou na min stenaxoriesai k ego etsi aisthanomoun ,aisthanomoun oti fero tin eufini gia na tin frontizo alla den aisthanomoun ekeini tin latreia pou noiotho tora,me to perasmatou xronou omos arxisan na megalonoun afta ta aisthimata k pistepse me tora den mporo xoris aftin!!!!!!!!!!!!!!!einai i zoi mou,i psuxi mou ,to einai mou,o logos uparksis mou,oti k na po tha einialigo g na perigrapsei afto pou aisthanomai!

[cecilia]

Θα συμφωνησω με την Μαριαντα. Το σποσο πολυ αγαπας το παιδι σου φαινετε οταν του συμβαινει κατι παρα πολυ κακο. Νιωθεις ετσι γιατι το προβλημα που ειχατε κατα βαση ταλαιπορουσε εσενα.

Θα δεις στον πρωτο πυρετο πως θα κανεις, πως θα ανισυχεις. Ποσο θα χαιρεσαι οταν θα αρχισει α σου χαμογελαει,να απλωνει τα χερακια της για να την παρεις.

[kalypso]

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΟΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗΣΝ ΣΤΗΡΙΞΗ Κ ΤΙΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΜΑΣ,Κ ΕΓΩ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΤΕΡΑΣΤΙΑΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΠΟΥ ΦΕΡΝΕΙ ΕΝΑ ΜΩΡΑΚΙ...

[AFRODITH]

MHN ANISIXEIS ...KONTA STOUS 10 MHNES (KALH WRA) THA TO BLEPEIS KATHE MERA MESA STO SPITI KAI THA LES "PALI EDW EISAI!!" SOU THN BIDONEI KATI WRES :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

H AGAPH UPARXEI ALLA KAPOIES FOS KIRIARXEI H KOURASH :silly:

[cecilia]

Αφροδιτι...εγω δεν περιμενω μεχρι τους 10 μηνες. Οταν ερετε ο αντρας μου του τον φορτονω και του λεω "παρε τον γιο σου και εξαφανιστειτε κατω( στην πεθερα) δεν αντεχω να κουω αλλλο αυτο του ουααααααααα- μετα απο μιση ωρα βεβαια μου λειπει και τον αναζητω αλλα Ελεως

[kalypso]

ΕΜΕΝΑ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΓΥΡΙΖΕΙ ΣΠΙΤΙ ΑΡΓΑ ΟΠΟΤΕ ΤΗΝ ΕΧΩ ΟΛΗ ΜΕΡΑ Κ ΟΤΑΝ ΕΡΘΕΙ ΤΟΝ ΛΥΠΑΜΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΤΗΝ ΦΟΡΤΩΝΩ ΟΠΟΤΕ ΤΗΝ ΕΧΕΙ ΛΙΓΑΚΙ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΟΥΣ ΒΡΑΔΙΝΟΥΣ ΚΩΛΙΚΟΥΣ & ΜΕΤΑ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΤΗΝ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ ΠΑΛΙ ΕΓΩ,ΕΚΕΙΝΟΣ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΞΥΠΝΑΩ ΑΛΛΑ ΤΟΝ ΛΥΠΑΜΑΙ ΟΠΟΤΕ ΤΗΝ ΕΧΩ Κ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΟΠΟΤΕ ΞΥΠΝΗΣΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΤΑΙΣΩ,ΝΑ ΤΗ ΡΕΨΩ κ ΝΑ ΤΗ ΒΑΛΩ ΠΑΛΙ ΓΙΑ ΥΠΝΟ..

[cecilia]

Καιεγω τον λοιπομουν στην αρχη...και ακομα τον λοιπαμαι...αλλα θα φτασει η στιγμη που θα αρχισεις να λοιπασαι και τον εαυτο σου

[evipapa]

Καλυψώ βρίσκω απόλυτα φυσιολογικό αυτό που αισθάνεσαι...

Είσαι πολύ φρέσκια μανούλα ακόμα και δεν έχεις επανέλθει στα φυσιολογικά σου - οτι και αν περιλαμβάνειαυτό- !

Όλα θα αλλάξουν και θα αισθανθείς αυτή την αγάπη να πολλαπλασιάζεται και να σε κυριευει....ολοκληρωτικά....

Μεγαλώνοντας το μωράκι δεν θα μπορείς να πιστέψεις οτι αισθάνεσαι έτσι για το παιδί σου...

Δεν θα μπορείς ούτε να το περιγράψεις....

Εγώ στην αρχή ήμουν σαν εσένα , αφού έλεγα καλά αναίσθητη είμαι , τι λένε οι άλλοι....Και τώρα , βουρκώνω μόνο που στα γράφω,γυρνάω σπίτι από τη δουλειά και μόλις τον βλέπω ηρεμώ....και χαμογελάω

Γίνονται όλα μαγικά και μοναδικά....Είμαι ερωτευμένη μαζί του και έχει γεμίσει όλη τη ζωή και το σπίτι μας!

Να το χαιρέσαι!

Το οτι το λατρευεις είναι σίγουρο , απλά δεν έχεις συνειδητοποιήσει το πόσο!

[AFRODITH]

Cesilia έγραψε:

Αφροδιτι...εγω δεν περιμενω μεχρι τους 10 μηνες. Οταν ερετε ο αντρας μου του τον φορτονω και του λεω "παρε τον γιο σου και εξαφανιστειτε κατω( στην πεθερα) δεν αντεχω να κουω αλλλο αυτο του ουααααααααα- μετα απο μιση ωρα βεβαια μου λειπει και τον αναζητω αλλα Ελεως

TIXERHHHHHHH!!!!!!!

EMENA LIPEI EDW KAI 13 MERES KAI THA ERTHEI SE 10 MERES .....EXW FAEI PIKSIMO........

[ninina]

Καλυψω γεια σου κ απο μενα, κ εγω ετσι ενιωθα στην αρχη οπως κ τα κοριτσια που σου γραψανε πιο πανω περασα κ εγ ω μια μικρη επιλοχεια καταθλιψη κ ταυτοχορνα ελεγα μηπως δεν ειμαι καλη μανα;μετα ημουν μονη στο σπιτι κ οι δουλιες του σπιτιου οσο κ να μη το θελουμε φερνουν μια κουραση,ακομη κ τωρα τον κραταει ο αντρας μου καποια ωρα κ εγω παω για λιγο σε μια φιλη μου ετσι για να ηρεμησω.....επισης ειχα φτασει σε σημειο να εχω πολυ δυνατο πονοκεφαλο το διαστημα που ηταν εντονο το προβλημα με την οδοντοφυια εκλεγε αυτος κ εγω μαζι του, δε μου ετρωγε κ καλα κ δε θα το πιστεψετε αλλα οταν πλησιαζε η ωρα να τον ταισω ο πονοκεφαλος μου ηταν τρομερος, τωρα ευτηχως ειμαστε πιο καλα κ προσπαθω να του αφιερωνω οσο πιο πολυ χρονο μπορω...

[cecilia]

Κουραγιο!!! Ασε τωρα με το μπαι πασ του πεθερου που δεν ειναι κανενασ στο σπιτι να βρηκα σκουρα!!! Εχω ενα βουνο ασυδεροτα και ο μικρός θελει αγκαλιες. Τωρα τον εχω διπλα μου στο καρεκλακι και προσπαθω να μαγειρεψω!!!

[Σισσιώ]

Kalypso de genniomaste goneis, ginomaste goneis.

Einai kapoies manoules pou agapoun to paidi tous apo embruo kai kapoies alles pou xreiazontai perissotero xrono.

Auto de simainei oti agapoun ligotero. Den uparxei metro stin agapi. Den agapas polu i ligo!

I agapas i oxi. An kai stin prokeimeni periptosi einai kata ti gnomi mou enstikto.

P.x. Tin proigoumeni ebdomada arnithka mia para poli kali epaggelmatiki eukairia, xoris kan na to skefto, giati tha eprepe na leipo apo to spiti perissoteres ores.

Sxedon enstiktodos arnithika... Poia? ego! Tora to skeftomai kai trabao ta mallia mou, alla ksero oti an mou ksanadinotan i eukairia, pali oxi tha elega.

Thelo na po m' auto oti to paidi sou einai i proektasi sou. Pote pia de tha skeftesai mono gia sena, tha anakalupseis dunami pou den ksereis oti exeis kai ena periergo pragma, se tha aisthanesai sa na eixes to paidi sou apo panta!

Argisa kai go polu na to katalabo, alla otan mou dothike i eukairia to katalaba.

[filos`ifigen]

ΕΤΣΙ ΕΝΙΩΘΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΚΑΠΩΣ ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΤΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΝΤΟΝΑ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ ΣΙΓΟΥΡΑ ΤΟ ΑΓΑΠΑΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΑΠΛΑ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΠΙΣΤΕΨΕ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΟΤΙ ΤΟ ΑΓΑΠΑΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΖΟΥΛΗΞΕΙΣ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΟΤΑΝ ΣΕ ΓΕΛΑΕΙ ΛΙΩΝΕΙΣ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΕΙΣ 4 ΩΡΕΣ ΚΑΙ ΣΟΥ ΛΕΙΠΕΙ.ΠΧ ΤΟ ΣΑΒ/ΚΙ ΘΑ ΦΥΓΩ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΟΝ ΑΦΗΣΩ...ΚΑΙ ΛΟΓΟ ΤΗΣ ΚΟΥΡΑΣΗΣ ΔΕΝ ΣΟΥ ΑΦΗΝΕΙ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΝΑ ΧΑΡΕΙΣ ΟΣΟ ΘΕΛΕΙΣ...ΟΣΟ ΠΕΡΝΑΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΟΛΑ

[efi21]

κακα τα ψεμματα καθε αρχη και δυσκολη

το οτι ειναι παιδι μας δε σημαινει οτι στην αρχη δεν ειναι ενα αγνωστος

ετσι ενιωθα και εγω στη αρχη

οτι μου ειναι μια αγνωστη που ξαφνικα εισεβαλε στη ζωη μου και εφερε τα πανω κατω

αφου της ελεγα

"κοπελια τι συμπεριφορα ειναι αυτη?? εισαι καινουρια στην οικογενεια και πρεπει να μας κανεις να σε συμπαθησουμε"

τετοιες βλακεις ελεγε στο παιδι μου

με το καιρο μπαινεις στο ρυθμο σου, γνωριζεις το παιδακι σου, και βαζεις τη ζωη σου σε μια σειρα.

χαλαρωνουν και οι ορμονες!!!

τωρα ειμαστε αχωριστες,με κοιταει και με φωναζει,απλωνει τα χερακια της να τη παρω αγκαλια,τωρα νιωθω οτι πραγματικα θα εκανα τα παντα γιάυτη.

[tonia28]

Καλυψω μου πρραγματικα δεν εισαι η μονη!

Εμενα οταν γεννηθηκε απο τη πρωτη μερα εκλαιγε ασταματητα,δεν ηθελε με κανενα τροπο να θηλασει,δε κοιμοταν,δε καθοταν πουθενα,ηρεμουσε μονο αν τον ειχα ορθιο και πηγαινα πανω κατω στο σπιτι..αν εκανα οτι πηγαινα να κατσω ουρλιαζε!!! Δεν ειχα και ουσιαστικη βοηθεια(αλλη ιστορια αυτη.. )

Οχι επιλοχειο επαθα...ενα βημα πριν το Δαφνι εφτασα και φυσικα ειχα πολλα αρνητικα συναισθηματα για το μωρο!

Σκεψου οτι εφτασα σε σημειο μια μερα που η κατασταση ειχε φτασει στο απροχωρητο να πω στη μανα μου "παρτο!!!!δε το θελω!!!!!"

Τωρα;...οπως ειπε και η κ.τ.κ,μπορω να σκοτωσω οποιον σκεφτει να πειραξει αστω και μια του τριχα!!

Ειναι μια φαση με τρελαμενες ορμονες,αγχος απο τις νεες ευθυνες,πιεσης κτλ που δημιουργει ολα αυτα τα περιεργα συναισθηματα...οσο περναει ο καιρος που θα αρχισει να αντιδραει πιο πολυ,να σου χαμογελαει,να βγαζει ηχους κτλ θα δεις ολα θα αλλαξουν!

Εισαι μια υπεροχη μανουλα ειμαι σιγουρη!

[Λόλα]

kalypso έγραψε:

ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΩ ΜΑΖΙ ΣΑΣ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ..Η ΜΠΕΜΠΟΥΛΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 45 ΗΜΕΡΩΝ Κ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΑΚΙ....ΛΟΓΩ ΚΑΠΟΙΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΥΓΕΙΑΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΕΝΑΝ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ ΠΡΩΤΟ ΜΗΝΑ,ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ ΕΧΟΥΝ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ..ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕ ΝΙΩΘΩ ΟΠΩΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ..ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΝ ΦΡΟΝΤΙΖΩ ΟΣΟ ΜΠΟΡΩ & ΑΝΥΣΗΧΩ ΣΥΝΕΧΩΣ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΗ,ΑΛΛΑ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΜΟΥ Η ΟΤΙ ΘΑ ΕΚΑΝΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΗ ΟΠΩΣ ΛΕΝΕ ΟΙ ΜΑΜΑΔΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΔΙΑ ΤΟΥΣ..ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΜΗΠΩΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΛΙΓΟ ΑΚΟΜΑ & ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΕΥΘΥΝΗ..ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΑΛΛΕΣ ΚΟΠΕΛΕΣ ΠΑΙΔΕΥΟΝΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ ΠΑΙΔΑΚΙ & ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ,ΕΜΕΝΑ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΜΙΑ ΧΑΡΑ,ΤΡΩΕΙ,ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΟ ΒΡΑΔΥ,ΕΧΕΙ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ...ΤΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΧΩ?ΜΗΠΩΣ Η ΑΓΑΠΗ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΚΑΘΩΣ ΖΕΙΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΡΑ Η ΑΠΛΑ ΕΓΩ ΕΧΩ ΚΑΠΟΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ?ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΟΤΙ ΕΙΧΑ & ΕΓΩ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΕΠΙΛΟΧΕΙΑΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΠΙΑ ΑΥΤΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΣΕΣ ΜΕΡΕΣ??

ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΝΑ ΑΚΟΥΣΩ ΤΙΣ ΓΝΩΜΕΣ ΣΑΣ..

Εγώ kalypso στο πρώτο μου παιδί που ήταν πολύ γκρινιάρικό έκανα μήνες να το συνειδητοποιήσω ότι είμαι μαμά. Όταν γέννησα τις δίδυμες είχα για δύο χρόνια συμπτώματα κατάθλιψης και αναρωτιόμουν γιατί όταν βλέπω άλλα μωράκια χαίρομαι και όταν όχι με τα δικά μου . Στο πρώτο παιδί που χάρηκα από την αρχή (γιατί όλα ήταν γνώριμα και το μωράκι καθόλου γκρινιάρικό είναι στο μωρό που έχω τώρα. Πάντως η αγάπη αυξάνει. Πιο πολύ αγαπώ και χαίρομαι τώρα το μωρό μου από την αρχή. Ασε που όταν είναι τόσο μωράκι όσο το δικό σου δεν αλληλεπιδρά και δεν μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί του , κατι που κάνει πιο στενή τη σχέση. Ναι η αγάπη έρχεται σιγά σιγά και μετά μεγαλώνει ΓΡΗΓΟΡΑ ΓΡΗΓΟΡΑ

Φιλάκια

[ntina.ef.]

ΓΕΙΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ONLINE ΜΑΝΟΥΛΕΣ

Κ ΕΓΩ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ...ΙΔΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ Κ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΜΑΛΙΣΤΑ ΠΟΥ ΤΑ ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝΑ ΕΝΙΩΘΑ ΤΥΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΩΡΟ ΚΑΙ ΝΤΡΕΠΟΜΟΥΝΑ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ Κ ΔΩΣΕ ΝΑ ΠΑΙΔΕΥΩ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΩ "ΘΕΜΑ"...

ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΟΜΩΣ..ΕΜΕΙΣ 2 ΜΗΝΩΝ ΕΙΜΑΣΤΕ Κ ΤΩΡΑ ΝΙΩΘΩ ΠΩΣ ΑΡΧΙΖΩ ΝΑ ΔΕΝΟΜΑΙ ΜΕ ΤΟ ΜΠΕΜΠΟΥΛΑΚΙ ΜΟΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ..

ΜΟΝΟ Κ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΒΑΣΑΝΙΖΕΙΣ Κ ΕΣΥ ΤΟ ΜΥΑΛΟΥΔΑΚΙ ΣΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΠΟΣΟ ΝΟΙΑΖΕΣΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΛΑΣΜΑΤΑΚΙ

[Χρυσάνθη_]

Κοριτσακι γεια και απο μενα....

Λοιπον απο οταν θυμαμαι τον εαυτο μου εχω ενα μωρο στα χερια...και πως γινετε αυτο εχω αλλα 4 αδελφια..με 1,5 χρονο διαφορα το καθενα...η μαμα μου μου λεει επειδη μεναμε σε χωριο κ επρεπε να πλυνει στην σκαφη, να ζυμωσει ψωμι..κτλ καταλαβαινετα εγω μεγαλωσα 4 αδελφάκια...μου εβαζε ενα μαξιλαρι κατω απο το χερι κ ταιζα το μωρο...να φανταστειτε εχω τις εικονες αυτες στο μυαλο μου...την μικρη δε, τι θυμαμαι τελειως καλα...την ταιζα της εφτιαχνα κρεμα...τα παντα...κ για να ξερετε δεν ειμαι μεγαλη 29 χρονον ειμαι....κ δεν ηθελα να τα ακουμπήσει κανενας..ειχα παιει σε μια θεια μου κ πρεπει να ημουν 2,5 κ η αδελφη μου γυρω στους 6-7 μηνες και επειδη δεν οτυς ηξερε εκλαιγε..και θελαν να μου την παρουν κ εγω την πήρα κ εφυγα...δεν ηθελα να κλαινε καθολου....

Οπότε μολις εμεινα εγκυος το λατρεψα απο εκεινη την στιγμη...να φανταστειτε δεν κοιμηθηκα στο μαιυτηριο καθολου για να τον εχω συνεχεια αγκαλια...μεχρι κ την νυχτα τον ζητουσα κ μου τον φερναν κ τον κρατουσα στην αγκαλια μου...αφου οι μαιες αναρωτιοντουσαν γιατι δεν κοιμαμαι...ειναι η ζωη μου απο την πρωτη ημερα που τον πηρα αγκαλια...ειναι το φως μου, η καρδια μου, ο ομορφοτερος αντρας σε ολο το συμπαν και δεν λεω υπερβολες (να φανταστειτε εχει ξανθα μαλλακια κ γαλαζια ματακια, πηρε απο την μανουλα του).κ καποιες στο μαιυτηριο μου καναν συνεχεια παρατηρηση γιατι τον εχω αγκαλια....εγω δεν τους ελεγα γιατι τα ειχαν παρατημενα μεσα στα καλαθακια μοναχουλικα...και μου λεγαν μολις γυρισεις σπιτι ποιος θα στα κανει...ολη μερα τον ειχα αγκαλια μου και ολα τα προλαβαινα και κουρασμενη δεν ενιωσα ποτε...και τωρα το σκατουλι δεν θελει αγκαλιες....και εγω θελω....

Απο την πρωτη μερα της συλληψης ημουν μαμα με ολη την σημασια της λεξεως...δεν μπορω να σας περιγραψω τι νιωθω...

κ εμεινα ξανα εγκυος κ ελαμπα...αφου με βλεπαν ολοι κ δεν μπορουσαν να καταλάβουν γιατι ημουν τοσο ευτυχισμενη...και η μπεμπα παει εφυγε ...κ εγω ποναω για το κοριτσακι μου που ποτε δεν ειδα)...οποτε φανταζομαι μπορειτε να καταλαβετε εστω κ λιγο το χαρακτηρα μου (δεν ειμαι σε καμια περιπτωση κακο κοριτσι και ποναω πολυ οταν βλεπω μαμαδες κ παιδακια να υποφερουν)και οτι ειμαι πολυ δεμενη με τα μωρα γενικα...

Οταν εγινε αυτο με την μπεμπα ειπα δεν θα ξανακανω αλλο παιδακι γιατι φοβαμαι...και μια καλη μου φιλη μου λεει πως μπορεις αφου εσυ τα λατρευεις?Θα κανω 4 παιδια κ ελπιζω ο θεος να με λυπηθει κ να με βοηθησει...

Συγνωμη για το τεραστιο ποστ αλλα τα εγραψα γιατι μου ηρθαν ολα μαζεμενα...ειναι η ζωη μου...

[papaki70]

Ετσι ακριβως ενιωθα και γω. Ημουνα πολυ συνεπης απεναντι του, του ικανοποιουσα ολες του τις αναγκες, το αγαπουσα αλλα οχι να πεσω και απο τον γκρεμο .Χαλαρα και με λιγο συγκρατηση θα λεγα. Περνωντας ομως ο καιρος και οταν αρχισε και το μικρο να ανταποκρινεται νομιζω οτι δεθηκα πιο πολυ και οσο περναει ο καιρος τον λατρευω τοσο που νομιζω οτι δεν παει αλλο. Νομιζω οτι τελικα και η μητροτητα ειναι επικτητη..Σκεφτομουν καμια φορα οτι αν μου λεγανε οτι κανανε λαθος στο μαιευτηριο και μου δωσαν αλλο μωρο και το δικο μου το χει μια αλλη, θα τους απαντουσα ας κρατησει εκεινη το δικο μου και να κρατησω και γω αυτο που μεγαλωσα. Αρα μανα γινεσαι σιγα σιγα μεσα απο τις καταστασεις ακομα και αν εχεις γεννησει εσυ το παιδι σου.