Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

  • Απαντήσεις 82
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Δημοσίευση

καλησπερα.εμεις τον μπαμπα μας τον εχουμε σπιτι μας καθε πσκ.τα σαββατα οταν δουλευω εχει την αποκλειστικοτητα του μικρου.αυτο γινεται και οταν ερχεται με αδεια.ο μικρος τωρα ειναι 21,5 μηνων.αλλα και πιο μωρο που ηταν δεν ειχαμε προβλημα.μονο στο ταισμα στις αρχες λιγο φοβοταν αλλα συνηθησε και σε αυτο.τωρα σωστος πατερας θεωρω οτι ειναι καποιος ο οποιος παιρνει θεση στα παντα οσο αφορα τα παιδια.ξερουμε πολυ καλα οτι υπαρχουν μπαμπαδες που δεν δινουν σημασια σε πολλα πραγματα με αποτελεσμα ολο το βαρος και οι ευθυνες να πεφτουν μονο στην μαμα.ευτυχως μεχρι στιγμης οτι αποφασεις παιρνονται για τον μικρο τις παιρνουμε μαζι.αν και καποιες φορες ειμαι προσωπικα εγω πολυ ισχυρογνωμον βρισκει το τροπο και ισορροπει τις καταστασεις ωστε να συμφωνουμε στο ιδιο.παρολο που δεν το περιμενα-γιατι θεωρω τους αντρες σε γενικες γραμμες περισσοτερο ανωριμους σε σχεση με εμας-νομιζω οτι ο μπαμπας μας ειναι ενας απο τους σωστους και χαιρομαι παρα πολυ γιαυτο ;):)

Δημοσίευση

Εισαι τοτε πολυ τυχερη πραγματικα.εμενα δεν πολυβοηθαει..ερχεται παντα αργα το απογευμα απο την δουλεια και κουρασμενος παντα-αρα μην του μιλησετε..τρωει, της παιζει λιγο και κοιμαται..αυτη ειναι η ζωη του...και τα σαββατοκυριακα?αφιερωμενα στο ποδοσφαιρο, τα χαρτια, τους φιλους...και σε μας πολυ λιγο..ποτε του δεν την εχει αλλαξει, δεν την εχει ταισει...δεν πιστευα ποτε οτι θα ηταν ετσι πραγματικα..δεν εχει μεινει ποτε μονος με το μωρο...

Δημοσίευση

Εγώ ακόμη δεν έχω γεννήσει το μωράκι μου αλλά με απασχολεί το θέμα.Ο σύντροφος μου είναι 25 ετών,δηλαδή αρκετά νέος για μπαμπάς και σύζυγος.Προς το παρόν με βοηθάει πάρα πολύ.Πριν την εγκυμοσύνη μοιραζόμασταν τις δουλειές τουσ σπιτιού,πλέον κάνει το 80% :blush: Δείχνει θερμός προς την μπέμπα.Της μιλάει,φιλάει την κοιλιά μου,κάνει όνειρα για το μωρό μας... ;) Οι άντρες πρέπει να μπαίνουν στο κλίμα του πατέρα και να καταλαβαίνουν πως το μωρό τους αφορά και μπορούν να αναλάβουν την φροντίδα του εξίσου καλά με την μαμά :) 110183 του έχεις εκφράσει οτι σε ενοχλεί;Του έχεις ζητήσει βοήθεια με το μωρό;

Δημοσίευση

Καλησπέρα 110183! Ο άντρας μου με βοηθάει πάρα πολύ με το Δημήτρη, το μωρό μας είναι τώρα 7,5 μηνών. Είναι θέμα χαρακτήρα. Πάντα με βοηθούσε αλλά κι εγώ δεν τον αφήνω και πολύ να χαλαρώνει. Μόλις βλέπω ότι έχει ελεύθερο χρόνο του τον πασάρω κανονικά! Είναι πολύ δεμένοι οι δυο τους και ο μικρός του έχει τρομερή αδυναμία. Πάντως οι περισσότεροι φίλοι μας μπαμπάδες είναι αρκετά αδιάφοροι και με τα παιδιά ασχολούνται κατά 99% οι μαμάδες.

Δημοσίευση

ΕΓΩ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΤΙ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΑΖΕΙ....ΕΜΕΝΑ ΠΡΙΝ ΓΕΝΝΗΣΩ ΠΟΤΕ ΔΕ ΜΕ ΒΟΗΘΟΥΣΑ ΤΠΤ ΚΑΛΕ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΤΠΤ......ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΑ ΣΚΟΤΩΝΕΤΕ.....ΜΟΝΟ ΒΥΖΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΤΟ ΘΗΛΑΣΕΙ,,,ΧΙΧΙΧΙΧΙ ΘΑ ΤΟΝ ΑΛΛΑΞΕΙ ΘΑ ΤΟΝ ΚΑΝΕΙ ΜΠΑΝΙΟ ΘΑ ΤΟΝ ΤΑΙΣΕΙ ΚΑΙ ΚΡΕΜΑ ΠΑΡΑΚΑΛΩ......ΟΤΑΝ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΕΓΩ Η ΟΤΑΝ ΤΟΥ ΤΟ ΖΗΤΗΣΩ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙΝΟΣ ΣΗΚΩΝΕΤΕ ΑΝ ΚΛΑΨΕΙ Η ΘΕΛΕΙ ΠΧ ΠΙΠΙΛΑ....ΒΕΒΑΙΑ ΚΑΙ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ 26 ΧΡΟΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΠΛΑ ΔΕ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΤΕΤΟΙΑ ΑΛΛΑΓΗ...ΕΝ ΤΩΜΕΤΑΞΥ ΠΙΟ ΚΑΛΑ ΝΙΩΘΩ ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΑΦΗΝΩ ΣΤΟ ΜΠΑΜΠΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑ ΣΤΗΝ ΠΕΘΕΡΑ ΜΟΥ...ΠΙΟ ΣΙΓΟΥΡΗ,,,,ΜΟΝΟ ΤΙΣ ΑΠΟΣΤΕΙΡΩΣΕΙΣ ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΑΛΛΑ ΕΑΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΑΩ ΚΑΠΟΥ ΟΛΑ ΕΤΟΙΜΑ ΤΑΧΕ...ΟΠΟΤΕ ΤΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΣΕ...ΕΧΕΙ ΤΥΧΕΙ ΝΑΜΑΣΤΕ ΕΓΩ ΣΤΟ ΛΗΞΙΑΡΧΕΙΟ Κ ΚΕΙΝΟΣ ΝΑ ΤΑΙΖΕΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΤΟ ΑΜΑΞΙ...ΠΟΛΥ ΦΑΣΗ...

Δημοσίευση

Και αναλυτικότερα.

Περνάει τις περισσότερες ώρες της ημέρας του με τα κοριτσάκια μας. Τις κάνει μπάνιο, τις ταϊζει, τις αλλάζει, τις ντύνει, τις χτενίζει (κοκκαλάκια κλπ :laugh: ) και τις καμαρώνει πάρα πολύ. Αυτές δεν κάνουν χωρίς το μπαμπά τους και με το δίκιο τους βέβαια. Βγαίνουν βολτούλες...και γενικώς είναι μεγααααααλος χαζομπαμπάς :woohoo:

Πολλές φορές μου λέει "θέλω να τις παίρνω μαζί μου στη δουλειά.. :ohmy: ". Το επιδιώκει ρε κορίτσια να ασχολείται μαζί τους. Φίλοι και γνωστοί έχουν πάθει πλάκα και όλοι λένε πόσο τυχερή είμαι. Πιο τυχερά όμως είναι τα κοριτσάκια μου που τον έχουν για μπαμπά. Τους κοιτάζω μερικές φορές και σκέφτομαι ότι γι αυτές διάλεξα τον καλύτερο μπαμπά. Αυτός με έμαθε να τις ταϊζω, να τις αλλάζω και να τις κάνω μπάνιο όταν πρωτοήρθαμε από το μαιευτήριο. Αυτος μου έδινε κουράγιο ότν νόμιζα ότι θα κλατάρω τις πρώτες μέρες με τα μωρά στο σπίτι. Τις νύχτες κοιμάται με το ένα μάτι ανοιχτό και σηκώνεται κάθε λίγο και λιγάκι να τις σκεπάσει.

Ασχολείτα πολύ και με το σπίτι μας και πάντα ασχολιόταν και πριν τα μωρά. Με όοοολες ανεξαιρέτως τις δουλειές. Από αυτόν έμαθα εγώ :blush::blush::blush:

Όταν κάποια βράδυα έχουμε κόσμο στο σπίτι εγώ πέφτω κατευθείαν ξερή για ύπνο. Το πρωι είναι όλα πεντακάθαρα και τακτοποιημένα στη θέση τους,πλυμένα πιάτα και σκουπισμένα :P

Είναι ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ο δικός μο και λίγα σας λέω :laugh:

Εγώ δεν έχω άντρα έχω ΘΗΣΑΥΡΟ B)

(Εμένα θα με αντέξει λέτε?? :huh::huh::huh::dry: )

Δημοσίευση

Μαρία Ιωάννα κάπως έτσι είναι και ο δικός μου,πλην της ενασχόλησης με το μωρό,αφού ακόμα δεν έχει γεννηθεί :laugh: Προσπαθώ όμως να τον βοηθάω όσο περισσότερο μπορώ γιατί είναι άδικο να τα κάνει όλα ο ένας και ο άλλος να κάθεται :blush: Ειδικά τώρα δεν με αφήνει ούτε ποτήρι να σηκώσω

Δημοσίευση

και γω δεν εχψ παραπονο. Γυρναει απο τη δουλεια στις 9 και μετα τον κανει μπανιο τον παιζει ειναι πολυ στοργικος. Τα σκ παιζουνε μαζι και ο μικρος οταν ειναι ο μπαμπας του στο σπιτι εγω απλα δεν υπαρχω. Το ταισμα το μεσημερι αν ειναι εδω το κανει αυτος μονο γαλα του δινω εγω γιατι θηλαζει. Τον λατρευει και το δειχνει.

Δημοσίευση

ΠΟΛΥ ΚΡΙΣΙΜΟ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΣΟΥ.ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ,ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΧΑ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ ΠΟΥ ΠΡΟΕΚΥΨΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ ΤΟΥ ΤΟΚΕΤΟΥ,ΒΟΗΘΟΥΣΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ.ΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕ Η ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΣΗΚΩΘΗΚΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΟΙΛΙΑ.ΠΟΛΛΑ ΝΕΥΡΑ,ΠΟΛΛΗ ΓΚΡΙΝΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΚΑΒΓΑΔΕΣ ΑΠΟ ΜΕΡΟΥΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΞΥΠΝΗΣΩ!!!!!ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΛΛΑ ΕΝΟΙΩΘΑ ΟΤΙ ΖΗΛΕΥΕ ΚΑΠΩΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ,ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΠΕΤΑΞΕ ΚΑΠΩΣ ΤΟ ΚΟΡΥΦΑΙΟ"ΟΛΟ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΑΣΧΟΛΗΣΑΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΜΕΝΑ!!! :S "ΚΑΤΑ ΒΑΘΟΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ.ΤΩΡΑ ΕΧΟΥΝ ΣΤΡΩΣΕΙ ΚΑΠΩΣ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ,ΑΛΛΑ ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΚΟΜΗ Η ΣΧΕΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΑΝΕΛΘΕΙ.ΤΟΝ ΤΣΙΓΚΛΑΩ ΣΥΝΕΧΩΣ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΤΟΥ"ΑΝ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥ,ΔΕ ΘΑ ΣΟΥ ΔΙΝΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ.ΟΤΙ ΔΙΝΕΙΣ,ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ.ΟΤΑΝ ΘΑ ΡΘΕΙ Η ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΤΟΥ ΦΕΡΘΕΙΣ ΣΑΝ ΠΑΤΕΡΑΣ ΘΑ ΣΕ ΓΡΑΦΕΙ!".ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΑ ΤΟΥ ΛΕΩ ΚΑΙ ΞΥΠΝΑΕΙ ΛΙΓΟ ΑΠΟ ΤΟ ΛΗΘΑΡΓΟ.ΚΑΙ ΜΕΝΑ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΩΡΕΣ.ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ?ΠΡΙΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΔΕ ΔΟΥΛΕΥΕ?ΤΙ ΤΑ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ?ΓΙΝΟΜΑΙ ΣΚΛΗΡΗ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΩ ΜΕΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ.

Δημοσίευση

Εμενα με βοηθαει παααρα πολύ. Αυτος αλλαζει πανα και ετοιμαζει το μωρο το πρωη, μολις ερθει απο τη δουλεια κανει μπανιο τρωει και τον παιρνει..τωρα δε που πηραμε καρεκλακι φαγητου λεει θα τροω μαζι με τον γιο μου. Τον ταιζει, τον πηγαινει βολτες..., τον κανει μπανιο...πιστευω οτο αμα κετευαζε γαλα θα τον θηλαζε κι'ολα.

Δημοσίευση

ναι πως βοηθαει.οταν κοιμαμαιστον υπνω μου,ξερεται τη δουλειες κανει? πλακα κανεις αν κρατηση τον μεγαλο για κανενα μησαωρο και πολυ θα ειναι,αλλα να λεμε και την αληθεια,τα παιδια μου ειναι λιγο εως πολυ ζοηρα,ειδικα ο μικρος πουθενα δεν καθεται :silly: :silly: :silly:

Δημοσίευση

Κιεμένα κορίτσια με βοηθάει πάρα πολύ και με το μεγάλωμα των παιδιών αλλά και με τις δουλειές του σπιτιού. Ιδίως μετά την γέννηση της κόρης μας κάνει πράγματα που ποτέ δεν φανταζόμουνα ότι θα έκανε.

Δημοσίευση

εμένα κορίτσια με βοηθάει πάρα πολύ τώρα που είμαι έγκυος παρ'όλο που λόγω της υγείας του δεν μπορεί γιατί κουράζεται εύκολα,ωστόσο αν δεν είχα τον άντρα μου δεν ξέρω τι θα έκανα τώρα γιατί δεν έχω βοήθεια απο πουθενά

Δημοσίευση

Εγώ τώρα που είμαι έγκυος με βοηθάει πάρα πολύ ! Και στις δουλειές του σπιτιού και στο σουπερ μάρκετ κτλ κτλ ! Δεν έχω κανένα παράπονο απο τον αντρούλη μου !

Τώρα εύχομαι και αφού γεννήσω να με βοηθάει με το μωράκι μας .. ! Θα δείξει :)

Δημοσίευση

Νατασούλα,λες να κάνω και εγώ μια κόρη?????

Γιατί μετά τη γέννηση του Θάνου , ναι μεν βοηθάει ,αλλά πρέπει να του το λέω εγώ....και αυτό με εκνευρίζει απίστευτα ....

Συν του οτι όλη μέρα τρέχω και απλά μου λέει ξεκουράσου...Και ποιος θα τα κάνει?Την ώρα που είναι σπίτι άσχολείται ΜΟΝΟ με το μωρό.

Τον παίζει,ούτε ταίζει , ούτε αλλάζει.......Εγώ φταίω ,συν του οτι μπήκα σε δευτερη μοίρα...

Συμπέρασμα??Ναι εχω παράπονα και αν δεν τα συζητήσω , η δεν ταξινομήσω τις υποχρεώσεις του καθενός , εγώ θα είμαι αυτή που θα έχω κάθε μέρα 25 πίεση...Ολοι οι άλλοι θα είναι ευτυχισμένοι...

Μόλις πριν από λίγο του είπα λίγα και το βράδυ θα καλοπεράσουμε...

Αν δεν τα πω όμως θα σκάσω,συν του ότι πονάει το στομάχι μου από την πίεση...

Δημοσίευση

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΣΑΣ!!!

ΓΙΑ ΝΑ ΠΩ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ ΜΕ ΒΟΗΘΟΥΣΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ!!ΤΩΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΧΟΥΝ ΑΛΛΑΞΕΙ ΑΡΚΕΤΑ!!!ΜΕΧΡΙ ΕΝΑ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΩ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΕΤΟΙΑ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΩΡΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ!!ΤΥΧΑΙΝΕΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΜΕΡΕΣ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΛΑΒΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΔΕΙ ΚΙΟΛΑΣ ΤΟ ΜΙΚΡΟ!!ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΩΡΕΣ ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΕΧΩ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΑΝΑΓΚΗ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ!!!!

Δημοσίευση

110183 έγραψε:

Καλησπερα κοριτσια.ειπα να θεσω το ερωτημα κατα ποσο βοηθανε οι αντρες σασ στομεγαλωμα του μωρου και τι σημαινει η λεξη σωστος πατερας?

Σ' αυτό είμαι πολύ τυχερή! Ο μπαμπάς μας είναι ο ορισμός του καλού πατέρα.

Σωστός δεν ξέρω αν είναι, αλλά καλός είναι σίγουρα.

Και δεν αναφέρομαι μόνο στις πάνες και τα πρακτικά θέματα που τα κάνει όλα καλύτερα και από μένα, αλλά ασχολείται πολύ με τη μκρή στην καθημερινότητά της.

Και όλα αυτά τα κάνει με μια δόση υπερβολής που πολλές φορές τον καθιστά επικριτικό απέναντί μου και υπερβολικό ως πατέρα.

Βέβαια αν είχα να επιλέξω ανάμεσα στα δύο άκρα, του υπερβολικού και του αδιάφορου, σίγουρα θα διάλεγα το πρώτο.

Δημοσίευση

εγω ειμαι παρα πολυ ικανοποιημενη....με βοηθαει αφανταστα!!!!!!!!!!

το βραδυ που θα γυρισει θα την κανουμε μαζι μπανιο...θα βαλει πλυντηριο οσο εγω θηλαζω...θα σκουπισει...μετα θα την κρατησει να ρευτει...το βραδυ που θα ξυπνησει θα σηκωθει θα μου την αλλαξει και μετα θα μου την δωσει να την θηλασω...κοριτσια ωρες-ωρες μου φαινεται ουτοπικο ολο αυτο..νιωθω οτι ονειρευομαι και φοβαμαι να ξυπνησω...εχω απεριοριστη βοηθεια απο τον μπουμπουκο μου..... :) :silly:

Δημοσίευση

Εμένα κορίτσια ο άντρας μου με βοηθάει πολύ!!! Ειδικά στην αρχή που ήταν νεογέννητο εκείνος θα το έκανε μπάνιο ή θα του έβαζε ορό καθότι εγώ φοβόμουν πολύ τις πρώτες μέρες. Γενικά όμως θα του κάνει το γάλα, θα τον αλλάξει και όλα καλά. Δουλεύουμε και οι δύο, εγώ σηκώνομαι εννοείται και το βράδυ που ξυπνάει οπότε χρειάζομαι βοήθεια. Όμως του αρέσει πολύ να ασχολείται μαζί του και το κάνει με ευχαρίστηση. Και φυσικά εκτός του ότι με ξεκουράζει μου αρέσει να τους βλέπω μαζί γιατί δένονται και πιο πολύ!!!

line_line_b_beg_40_time_1240891200_text_f4ef20ede9eddceae920eceff520e5dfede1e9.gif

Δημοσίευση

Kαλησπέρα.

Εμένα ευτυχώς ανήκει στην κατηγορίσ των νέων μπαμπάδων & με βοηθάει όσο μπορεί περισσότερο με τη μικρή μας & κάποιες φορές & στις δουλειες του σπιτιού.

Πάλι καλά δηλαδή γιατί λόγο των συνθηκών που επικρατούν(μερικά κορίτσια ξέρουν τι εννοώ),δε θα τα είχα βγάλει πέρα μόνη μου.

Δημοσίευση

εμας ο μπαμπάκας μας ειναι τελειος....δεν μπορω να τον περηγράψω με λέξεις δεν φτάνουν...

Με βοηθούσε πολυ πριν την εγκυμοσυνη...οταν εμεινα εγκυος δεν εκανα τιποτα (αποκόλληση και φοβεροι πονοι κ δεν κουνιούμουν καθόλου).Μιλαμε αν κάνει τα μπαλκονια θα ντρεπεσαι να πατησεις μετα...για να καταλάβετε.με την γεννση του μωρού επισης με βοηθουσε στις δουλειες του σπιτιου αλλά και με το μωρό.Θα το αλλάξει θα το ταισει μονο που δεν το θηλαζε.Όταν ο ζουζουνος πηγε 10 μηνων επέστρεψα στην δουλεια...να φανταστειτε οτι ετοιμαζε κ το μεσημεριανο του μωρού αυτος.Εδινε γαλα, φρουτοκρεμα, μαγειρευω κ του μικρού κ το δικό μας..μέχρι και στρωμένο τράπεζι εβρισκα στρωμένο κ το μωρό κοιμισμένο...μετα όμως πήγε κοσοβογια 6 μηνες και ερχοταν μονο 1 φορα στις 50 ημέρες..οπότε ασχολιοταν μονο με το παιδι (θα ημουν γαιδουρα να τον αφηνω να κανει δουλειες)..τωρα τελειωσε και μετα τα χριστουγεννα θα ειμαστε μαζι.

Δεν ειναι μονο στο σπίτι στις δουλειες κανει και φαγάκια (ποιο ωραια απο τα δικά μου), αλλά και στην ανατροφη του παιδιού...δεν θα βγει να παει βόλτα για να κατσει να παιξει με τον γιό του...(καποιες φορες επιμένω για να παει να δει εναν αγώνα),ειναι μπαμπάς με ολη την σημασια της λέξεως.θα τον νανουρίσει,θα τον ντυσει...τι να σας πω...δεν μπορω να τον περηγράψω με απλές λέξεις.αααα και ο γιος μου τον λατρευει και του λειπει πολυ...αλλά τωρα θα ειμαστε μαζι.

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Αχ, ξέχασα να σχολιάσω για το φαγητό. Έφαγε εμάς blackberry τώρα και το έλιωσε πρώτα με το χερι και το φάγε... Έγινε μωβ παντού, χάλια 🥲 μαντεψτε τι δε θα ξαναφάει 😆 εγώ αυτά τα μπαλάκια τα κόβω στη μέση. Αν και μπορεί να τα φάει γιατί εμένα τα λιώνει με το δάχτυλο... Τέλος πάντων... Και με το μήλο φρικαρω λίγο γιατί και αυτό πνίγει εύκολα... Τι να πω... Μια ζωή στο άγχος θα είμαι. Δεν θα συνηθίσω κι αυτόν τον ήχο του gagging και 10 παιδιά να κάνω... 😁😅 Εμάς είναι το δεύτερο παιδί ρε συ... 🫣🫢😆 Δεν προλαβαίνουμε κιόλας να του βγάλουμε ο,τι τρώει... Βρήκαμε στα κακά του πλαστικό κομμάτι σακουλέ συσκευασίας... Ξέρεις σακουλάκι από λεγκο πχ. Το είχε κόψει με τα δόντια του και το φάγε το παλικάρι... Βγήκε ολόκληρο... Οπότε ναι, και χαρτί να φάει, θα λιώσει, θα το χωνέψει, κάτι θα γίνει. Είμαστε σε φάση "αρκεί να μην πνιγεί ή να καταπιεί βίδα", έχει πέσει κατά πολύ το όριο φρίκης 😆
    • Αχ, κάπως έτσι νιώθω κι εγώ με τον ύπνο. Θα δοκιμάσω κι αυτά που γράφεις να δω!!!  @MarMar90 ούτε με το μπουσουλημα ούτε γενικά μη σκας! Έχω φίλη που η κόρη της από 12 μηνών ήξερε να περπατάει, αλλά βαριοταν κι απλά έμενε στο πάτωμα. Δεν κουνούσε ρε! Τίποτα!! Απλά την βάζανε στο καρότσι και πήγαινε... Δεν κουνιόταν ρουπι. Κάποια στιγμή εκεί 16-17 μηνών κάπου μάλλον ήθελε να πάει και το πήρε απόφαση και άρχισε να κινείται... 😆 Κάθε παιδί έχει τα δικά του ψυχολογικά 😆
    • Έχω διαβάσει και συζητήσει άπειρα για τις συμπεριφορές... Είχαμε καιρό θέμα με τον μεγάλο... Μέχρι τα 3-4 χρόνια να μην ελπίζεις ότι θα πάψεις να τα λες αυτά... 🥲 Πολύ καλά τα καταφέρνετε, αλλά βλέπω κι απ' τον μεγάλο μου ότι είναι μεγάλη η πίστα αυτή. Κι εγώ θεωρώ ότι η σχολή Μοντεσσόρι είναι η καλύτερη. Να διορθώσεις την κίνηση, να δείξεις τι είναι επιτρεπτό και πώς το κάνεις, γιατί με λόγια δεν καταλαβαίνει. Είτε κρατήσεις σταθερή έκφραση και πεις όχι, είτε φωνάξεις (από τη δική μου εμπειρία κι όχι από μελέτες που έχω κάνει δηλαδή 😆) δεν θα καταλάβει και πολλά. Επίσης κάποιοι λένε ότι το "μη" δεν το ακούνε κι άμα είναι να διορθώσεις με λόγια να πεις κάτι θετικό κι όχι κάτι αρνητικό με "μη". Δηλαδή, αντί για "μην τρέχεις" να πεις "περπατάμε σιγά", ή "όχι δυνατά" να πεις "ήρεμα" κτλ κτλ... Επίσης, σημαντικό είναι να κρατήσεις όμορφο μεν αλλά σταθερό ύφος, κάπως πιο κοφτό και σοβαρό όταν οριοθετείς. Να δείξεις ότι σε ενόχλησε κι ότι είναι το όριο σου, αλλά όχι ότι μαλώνεις. Γενικά πολύ δύσκολα όλα, θέλει μονίμως να είσαι σε μια ζεν κατάσταση, χωρίς νεύρα, χωρίς κούραση και να σκέφτεσαι ότι το μωρό απλά δεν μπορεί και πρέπει να μάθει από σένα. Δύσκολο μιας και δεν είμαστε ρομπότ!  Πάντως μέχρι τα 2 έτη σίγουρα ακούει και βλέπει αλλά δεν μπορεί να τιθασεύσει την ανάγκη να κινηθεί χωρίς να καταλαβαίνει συνέπειες. Εξετάζει τα όρια σε αυτήν την ηλικία. Ύστερα, 2 χρονων διεκδικεί με τα χέρια και το σώμα, οριοθετεί με το σώμα αυθόρμητα (δαγκώνει, τραβάει, χτυπάει) γιατί ναι μεν μιλάει, αλλά δεν έχει την ικανότητα να χρησιμοποιήσει τον λόγο. Οπότε από τα 3 και μετά θα δεις προκοπή δεδομένου ότι δεν θα νυστάζει/πεινάει/ζηλεύει 😆. Το βλέπω γενικά και από τον γιο μου κι από άλλα παιδιά, και το συζητούσαμε και με τις δασκάλες του στο σχολείο, που ευτυχώς κάνανε πολύ καλή δουλειά σε αυτό το κομμάτι.
    • Κορίτσια μου! Εδώ και τρεις μέρες γράφω σβήνω και δεν έχω καταφέρει να στείλω το ρημαδι το μήνυμα!!  Ο μπέμπης εμάς είναι πλέον 11 μηνών. 9250γρ 78,5εκ. Γενικά είναι ψηλόλιγνος (σίγουρα δεν το πήρε από μένα αυτό 🤣), όχι ότι με χαλάει γιατί η μέση μου τα τραβάει όλα 😆. Δεν αγχώνομαι γενικά με το βάρος (45% στην καμπύλη) από τη στιγμή που το παιδί ψηλώνει και είναι στο 90%. Απλώς ρε παιδί μου πιο πολύ διατροφικά το σκέφτομαι, μήπως δεν απορροφάει καλά τα συστατικά ή είναι θέμα διατροφής το ότι δεν παίρνει κιλά, αλλά μάλλον τα καίει, ξέρω γω 😆 @Kiddo peaky eater... Να σου γνωρίσω τον μεγάλο μου γιο που από τους 12 μήνες μέχρι λίγο πριν αυτό το καλοκαίρι (3 χρόνων κοντά) έτρωγε αγγούρι, πεπόνι, ψωμί, κριτσινια και φυστικοβουτυρο (με το κουτάλι) στο σπίτι. Γιατί στο σχολείο έτρωγε τα πάντα και λέγανε ότι το παιδί είναι πολύ συνεργάσιμο και εύκολο στο φαγητό (άλλο παιδί μάλλον βλέπανε 😆). Να πω επίσης ότι μερικά τρόφιμα που δίνεις στην κόρη σου δεν τα ξέρω καν σα λέξεις... Δεν θυμόμουν καν να τις γράψω και τις έκανα copy paste. Φίλη, αυτά δεν τα έχω δει καν μπροστά μου: φυσαλίδες, δημητριακά καμουτ, όλυρα και σόργο. Τι είναι;🤣🤣  Κορίτσια, εμείς έχουμε θέμα με τον θηλασμό και τον ύπνο. Ενώ ο μεγάλος στον χρόνο τον έκοψε πολύ εύκολα μόνος του (ήδη είχα μειώσει πολύ εύκολα στον ένα θηλασμό πριν κοιμηθεί το βράδυ από τους 10 μήνες) ο μικρός φρικαρει και κλαίει σπαρακτικά... Ο παιδίατρος που τον είδε είπε ότι είναι φαύλος κύκλος. Κλαίει γιατί ξέρει κι έχει μάθει να παίρνει αυτό που θέλει με αυτόν τον τρόπο, και όσο δεν το παίρνει φρικαρει κιόλας, οπότε δεν ξέρω τι να κάνω... Να "ενδώσω" και να του μάθω ότι το να ζητάει με αυτόν τον τρόπο είναι οκ ή να τον ηρεμήσω με θηλασμό; Προσπαθούμε με αγκαλιά, τραγουδάκια, διάσπαση προσοχής, αλλά δεν είναι εύκολο... Θέλει εκμάθηση από την αρχή γιατί έχει μάθει να ζητάει με σπαρακτικό τρόπο αυτό που θέλει 😩😩. Επίσης, το βράδυ μπορεί να κοιμηθεί και με τον θηλασμό και με νανούρισμα/αγκαλιά/κούνημα, αλλά με το που τον αφήσεις κάτω στο κρεβάτι, πάει! Τέλος! Κουνιέται, φωνάζει στον ύπνο του και αν τον χαϊδεψεις σηκώνεται όρθιος και πέφτει πάνω σου με ελεύθερη πτώση... Και η φωνή δεν είναι χαριτωμένου μωρού, σα γέρος φωνάζει που έχει σπάσει τη λεκάνη του ξερωγω... Και ρε σεις, δεν είναι ότι δεν ηρεμεί χωρίς θηλασμό, αλλά τι δέσιμο είναι αυτό με την αγκαλιά; Αυτό πώς το μαθαίνουμε; Κοιμάται ανάμεσα μας για να μας νιώθει κοντά του (κι εμάς στην κούνια μας αναζητάει και ξυπνάει πιο γρήγορα, οπότε κοιμάται μαζί μας) αλλά δεν την παλεύω εγώ άλλο, να φοβάμαι στον ύπνο μου μη τυχόν και κουνηθώ και ξυπνήσει ο πασάς!  Έτοιμη να αποθηλασω δεν είμαι, βλέπω ότι το παιδί το θέλει ακόμα, αλλά ιδανικά ήθελα μέχρι τον χρόνο, άντε στον ενάμιση. Θα προτιμούσα να κοιμάται στην κούνια του, στο δωμάτιο με τον αδερφό του για να μην νιώθει κι ο μεγάλος αποξενωμένος από μας κι από κείνον. Και πλέον ο ύπνος για μας είναι βασανιστήριο. Ο σύζυγος ναι μεν είναι πολύ υποστηρικτικός και προσπαθεί πολύ να τον κοιμίσει το βράδυ, αλλά κάπως θεωρεί ότι φταίει το δέσιμο με το στήθος και ότι το έχει ηρεμιστικό και ότι είναι junkie με το πιπιλισμα και μου λέει "μήπως να το κόψεις κτλ...". Υποκατάστατα, πιπίλες, μπιμπερο δε θέλει με τίποτα. Το γάλα μου να πιει από ποτήρι επίσης με τίποτα. Θέλω να αντικαταστήσω την ανάγκη του θηλασμού, του δεσίματος με αγκαλιά και χάδια και κάπως δεν με αφήνει 😕 και πλέον νιώθω πίεση, αντί για αγάπη και στοργή και προδερμ...  Για την ώρα το βράδυ πριν κοιμηθεί θηλάζω 5 λεπτά, τον βγάζω μετά κι αν γκρινιάζει τον κάνω βόλτα πάνω κάτω. Μετά θα ξαναθηλασω ύστερα από 4 ώρες πάλι για 5 λεπτά. Αν ξυπνήσει στο ενδιάμεσο προσπαθούμε με αγκαλιά να τον κοιμισουμε. Αν είναι πάρα πολύ ανήσυχος θα τον ξαναβάλω στο στήθος. Δεν ξέρω αν θα δουλέψει... Δεν ξέρω αν τα κάνουμε καλα... Ελπίζω να δούμε λίγη προκοπή.  Νιώθω ότι το μήνυμα μου βγάζει απλά ένα άγχος!! Να πω επίσης ότι στο σχολείο του δεν κλαίει, είναι ήρεμος, δεν μας αναζητάει, ούτε το στήθος. Μήπως βγάζει και σπίτι τα άγχη του το μωρό; Δεν ξέρω...
    • Μη σε ανησυχεί, κάθε εγκυμοσύνη είναι διαφορετική. Το ότι δεν έχεις συμπτώματα δεν είναι κάτι αρνητικό! Ολα καλά θα ειναι
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...