Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Ανθή έγραψε:

nicole27 έγραψε:

ΔΕ ΝΟΜΙΖΩ ΝΑ ΙΣΧΥΕΙ ΑΥΤΟ. ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΥΣΩΜΗ ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΤΟ ΑΚΟΥΣΑ ΑΡΓΑ..ΟΛΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ.[/quote:1oyy4qkt]

oute go nomizo na isxyei..rotisa ton giatro mu...kai ego tote pou to akousa imoun 48 kila..tora 53..kai oloi mu elegan epeidi eimai polu adunati..alla vlakeies telika...den isxyei..exo polla paradeigmata!

Δημοσίευση

Σας λεω τι μου ειπε ο γιατρος μου..δεν ξερω αν υσχιει η οχι..μαλλον απ οτι λετε οχι.. αλλα εχει μια βαση..αλλιως ειναι να εισαι αδυνατη και αλλιως να εχεις παραπανω κιλα... το λιπος αποροφα τους κραδασμους.. λειτουργει σαν μονοτικο στο σωμα..οποτε δεν ειναι τελειως ατοπο.

γνωμη μου παντα! :)

Δημοσίευση

Κουκλίτσα μου και εγώ είχα μεγάλο άγχος για το πότε θα νιώσω το μωρό μου.

Δεν ένιωσα ουτε φτερούγισμα ούτε μπουρμπουλίθρες.... :( Αυτό που ένιωθα από την 20η εβδομάδα ήταν η αίσθηση οτι έχω ..."αερια" στο αντεράκι μου. Τελικά στην 21η βδομάδα κατάλαβα οτι ένα πλασματάκι είναι εκει μέσα και κάνει έτσι!! :) Στην 22η εβδομάδα είδα την κοιλιά μου σε κάποια κίνηση του μπέμπη να κουνιέται!!!! Τότε ήταν το αποκορύφωμα!!!!!

Βέβαια στην αρχή δεν τον ένιωθα πολλές φορές την μέρα και ίσως περνούσε και ολόκληρη μέρα που να μην τον ένιωθα καθόλου. Είναι φυσιολογικό γιατί είναι μικράκι ακόμα σ'αυτό το στάδιο. Τώρα που είμαι σχεδόν 28 εβδομάδων δίνει το παρόν 2.000 φορές την μέρα!!!!

Όλα καλά θα σου πάνε!!! Φιλάκια!

Δημοσίευση

Αχ κορίτσια μου πολύ σας ευχαριστώ για τα λόγια σας.

Το σαββατοκύριακο σαν κάτι να ένιωσα αλλά μπορεί να είναι και η ιδέα μου, επειδή το περιμένω πώς και πώς.

Μάλλον το κάθε μωρό θέλει το χρόνο του. Πάντως αν αρχίσει να κινείται μετά θα το κάνει αυτό κάθε μέρα;;;;

Δημοσίευση

Elli83 μου μην ανησυχείς γιατί και εγώ νομίζω πως δεν έχω ακούσει ακόμα τον μπεμπούλη μου και είμαι στην 20η εβδομάδα! Για την ακρίβεια, κάτι σαν να είχα νοιώσει την προηγούμενη βδομάδα, κάτι σαν φτερούγισμα και είχα χαρεί τόσο πολύ... αλλά από τότε τίποτα!!!

Δημοσίευση

Κορίτσια μου χαλαρώστε...Δεν έχουν όλα τα μωρά την ίδια κινητικότητα,όπως και οι μαμάδες τους.Αν μια μανούλα είναι πιο χαλαρή,το ακούει πιο εύκολα.Εγώ επειδή λόγω δουλειάς όλη μέρα έτρεχα(μέχρι και τον πέμπτο μήνα είχα πάει 1,5 κιλό να φανταστείτε),μόλις σταμάτησα την δουλειά,στην 20 εβδομάδα δηλαδή,την άκουσα καθαρά.Πολλές φορές παραμυθιαζόμαστε ότι είναι το έντερο ή οτιδήποτε άλλο αυτό το φτερούγισμα,αλλά είναι 100% το μωράκι,να είστε σίγουρες.Εύχομαι να σας "ενοχλήσει" σύντομα,εμένα κυματίζει ελαφρώς εδώ και 2 εβδομάδες η κοιλιά μου,και νιώθω θεϊκά!

Να είστε όλες καλά,κι εσείς και τα νινάκια σας.

Δημοσίευση

Και εγώ είμαι στην 16η εβδομάδα και τίποτα. Μου περάσανε και οι εμμετοί και οι αναγούλες και τώρα και γω όλη την ώρα αναρωτιέμαι ειναι καλά;. Ο γιατρός με βλέπει τώρα κάθε μήνα και μέχρι τις 27/11 μου φαίνεται αιώνας. ¨ουτε εγώ μπορώ να τη χαρώ την εγκυμοσύνη μου. Μετά την περυσινή παλλίνδρομη και γω όλη την ώρα φοβάμαι. Μακάρι να το καταλάβω να με κλοτσάει για να ξέρω ότι είναι καλά. Βάσανο είναι αυτή η περίοδος

Δημοσίευση

Ifigeneia έγραψε:

Το Μαράκι μου το ένιωσα 4 μηνών και 17 ημερών. Μ. Τετάρτη 12.20 το μεσημέρι ;)

Ήταν τρέλλα!!! :woohoo:

Βρε... εχεις κρατησει και την ωρα;;; εισαι απαιχτη... χιχιχι...!!!

Εγω τον Μιχαλη μου τον ενιωσα 4 μηνων και 2 εβδομαδων περιπου... στην αρχη νομιζα οτι γουργουριζε η κοιλια μου και μετα αισθανθηκα ενα μικρο μικρο και απαλο κλωτσιματακι... τρελλαθηκα...!!! :woohoo:

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλημέρα κορίτσι μου, Εγώ πέρα απ' αυτά που είπαν τα άλλα κορίτσια, ένιωθα μοναξιά όταν συνέκρινα αυθόρμητα και χωρίς να το θέλω τον εαυτό μου με τον άντρα μου. Ενώ ήταν πολύ υποστηρικτικός και με φρόντισε πάρα πολύ στην περίοδο της λοχείας, και ήταν πολύ παρών, ένιωθα τόση μοναξιά που αυτός δεν ξυπνούσε τα βράδια επειδή δεν θηλαζε, που δεν άλλαξε το σώμα του, που δεν σταμάτησε τη δουλειά του κι "έμεινε πίσω", που δεν άφησε τα χόμπυ του ενώ εγώ ήθελα πολύ χρόνο μέχρι να ξανά ξεκινήσω, που του ήταν πιο εύκολο να βρει χρόνο για τον εαυτό του απ'ότι εγώ. Ενώ στην ουσία δεν έκανε κάτι που να "φταίει" και παρόλο που ήταν κι αυτός γονιός του ίδιου παιδιού, ένιωθα τόσο μόνη επειδή δεν ένιωθε και δεν το βιωνε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως κι εγώ.  Είχα την τύχη και οι φίλες μου όλες να κάνουμε παιδιά μέσα στο ίδιο διάστημα, οπότε βρήκα την υποστήριξη εκεί.  Θα βρεις κι εσύ τα πατήματα σου, μίλα στον περίγυρο σου για το πώς νιώθεις, πώς βιώνεις τις αλλαγές. Θα βρεις υποστήριξη, ακόμα κι από άτομα που δεν είναι στην ίδια φάση με σένα.  Τέλος, πόσο συμφωνώ με τη @MinaSam στο τελευταίο. Κι εμένα όταν ο άντρας μου έπαιρνε το παιδί (τα παιδιά πλέον) να πάνε κάπου για να μου δώσει χρόνο για τον εαυτό μου, μετά ένιωθα ότι λείπω και ότι μου λείπουν, και "ζήλευα" που περνάν καλά χωρίς εμένα κι ήθελα να είμαι κι εγώ εκεί! 😆 Πραγματικά κι εγώ αξία της μοίρας μου! 😆
    • Καλημέρα κορίτσια, σας ευχαριστώ που πήρατε το χρόνο να μου απαντήσετε!  Απ' ότι καταλαβαίνω, λίγο πολύ, ανεξάρτητα τους χαρακτήρες και τις συνθήκες μας, όλες βιώνουνε σε κάποια φάση λίγη μοναξιά και συνειδητοποιώ ότι τελικά λογικό είναι. Και πριν την εγκυμοσύνη πάλι ήταν περίοδοι που μπορεί  που ένιωθα κάπως έτσι. Απλά τώρα αυτό που συμβαίνει και θα συμβεί είναι huge!  Χαίρομαι που όλες έχετε βρει τα πατήματά σας και μου δίνει κουράγιο ότι θα τα βρω κι εγώ με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και από τη στιγμή που αυτό ζητούσα και το ευχόμουν με όλη μου την ψυχή, θα στρέψω το βλέμμα στο ότι ήρθε, έρχεται και πόσο ευγνώμων είμαι για αυτό. Από κει και πέρα κάθε αλλαγή ποτέ δεν έχει μόνο ευχάριστα συναισθήματα. Και με κάθε αλλαγή είναι λογικό να υπάρχουν και κάποιες απώλειες. Προσωπικά δεν είμαι από εκείνες που μιλάνε μόνο για την εγκυμοσύνη τους ή δε νομίζω να μιλάω μόνο εγώ για το παιδί μου χωρίς να δίνω χώρο στον άλλον να μου πει τα δικά του νέα και τις δικές του ανησυχίες. Απο κει και πέρα αν ο άλλος δεν μπορεί να διαχειριστεί τη νέα μου συνθήκη, τότε είναι δικό του θέμα και καλύτερα να μην είναι κοντά μου αν δεν μπορεί. Νομίζω ξεκαθαρίζουν πολλά πράγματα έτσι κι αλλιώς.  @eva96 σχετικά με αυτό που είπες ναι μετά την αυχενική θα νιώσεις καλύτερα κι εγώ έτσι ήμουν ήθελα να το μοιραστώ και το ήξεραν ελάχιστα άτομα, και ναι από αυτά δεν έδειξαν όλα το ίδιο ενδιαφέρον. Αλλά καλύτερα θα πω, τα βλέπεις όλα πιο ξεκάθαρα. 
    • Καλημέρα! Εγώ θα πω κάτι που είχα διαβάσει όταν έκανα τον γιο μου και μου φάνηκε πολύ σωστό. Παρόλο που εγώ ήμουν από αυτές τις γυναίκες που ερωτεύτηκα τον γιο μου από το τεστ εγκυμοσύνης, η περίοδος με το μωρό και αναφέρομαι στον πρώτο χρόνο ολόκληρο είναι ένα πένθος του παλιού σου εαυτού, των παλιών συνηθειών και της παλιάς σου ζωής. Από τη μια όντως ένιωθα ότι η θέση του μπέμπη ήταν πάντα στο σπίτι μας αλλά από την άλλη είμαι ένας άνθρωπος με τη δουλειά μου, τα χόμπι μου και μετά με τον άντρα μου και τους φίλους μου και είμαστε πολύ του έξω. Ξαφνικά και ειδικά εφόσον γέννησα χειμώνα, έβγαινα μεν με το μωρό από την πρώτη εβδομάδα κάθε πρωί για βόλτα αλλά όλοι δούλευαν, το μωρό δε μιλάει να πεις καμία κουβέντα αλλά και όταν έβλεπα τους άλλους δεν είχα να πω τίποτα για μένα που δε σχετιζόταν με το παιδάκι μου. Κάποιες γυναίκες δεν έχουν θέμα με αυτό και πολύ καλά κάνουν και μάλιστα νομίζω ότι είναι και πιο ικανοποιημένες απτή ζωή τους, εγώ όμως δεν είμαι έτσι και το να νιώθω ότι έχω να πω κάτι για τον εαυτό μου που δε συνδέεται με το σπίτι μου με ανανεώνει. Σε όποια κατηγορία κι αν βρεθείς όμως θα βρεις τα πατηματά σου και όλα θα γίνουν φυσιολογικά αλλά με έναν διαφορετικό τρόπο που μετά από λίγο δε θα θυμάσαι καθόλου πως ήσουν πριν το μωράκι. Αφού πλέον αν λείπει ο άντρας μου με τον γιο μου πολλές ώρες κανένα Σάββατο στην αρχή λέω ναι θα κάνω το ένα το άλλο, θα πάω εδώ εκεί κλπ και μετά από κανένα τρίωρο μου φαίνεται άδειο το σπίτι. Αξία της μοίρας μου  
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...