Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

ena tha sou pw!!!

o tipos einai aparadektos!!!!!!!

aston stin mamaka tou kai min tin epitrepseis tin pethera sou na to plisiasei to mwro oute 1 fora!!!!!!!!!!!!!!!!! :angry::angry:

ton mpampa tou tha apofasisei to dikastirio tis meres!!!

akous ekei eksipnades!siga min katseis na peseis kai gonatisti na ton parakaleseis! :angry:

KOITA TO MWRAKI SOU KAI TON EAYTO SOU!!!

an sagapaei tha girisei kai tha valei ta oria pou prepei! :blush:

  • Απαντήσεις 65
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Δημοσίευση

ΕΙΧΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΑΡΟΜΟΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΑ ΠΕΘΕΡΙΚΑ ΜΟΥ.ΔΕΝ ΑΝΕΧΟΜΑΙ ΟΜΩΣ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΜΕ ΠΡΟΣΒΑΛΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΟΥΜΑΝΤΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕ ΠΡΟΚΕΙΤΕ ΠΟΤΕ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΗ ΧΑΖΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΦΤΑΣΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΑ ΑΚΡΑ.ΜΙΛΗΣΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΑ ΕΒΑΛΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ.ΜΑΛΛΟΝ ΑΠΟ ΑΜΗΝΑ.ΕΙΜΑΙ ΣΗΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΞΕΡΕΙ ΠΟΣΟ ΠΕΡΙΕΡΓΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ.ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΛΛΑΞΑΝ ΟΤΑΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΠΩΣ ΘΑ ΜΕ ΕΧΑΝΕ ΣΤΑ ΑΛΗΘΕΙΑ.ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΟΛΑ ΕΚΟΨΕ ΤΟΝ ΑΕΡΑ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΜΙΑ ΧΑΡΑ.

ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΣΟΥ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΟΥ.ΜΑΚΑΡΗ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ.ΑΝ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΣΕ ΒΑΖΕΙ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΟΙΡΑ ΤΟ ΚΡΙΜΑ ΣΤΟ ΛΕΜΟ ΤΟΥ.ΤΟ ΣΗΓΟΥΡΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ.ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΣΟΥ ΧΡΗΑΖΕΤΑΙ ΜΙΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΗ ΜΑΜΑ.

Δημοσίευση

Βρες το χρόνο που χρειάζεται και κάτσε μίλησε.... με τον εαυτό σου πρώτα απ' όλα! Σου αρέσει αυτή η κατάσταση? Σου αρέσει να "μπλέκεται" η πεθερά στα πόδια σας συνεχώς? Φυσικά και όχι! Μίλησε του! Έχει την υποχρέωση να σε ακούσει! Γιατί της έδωσε "τόσο αέρα"??????

Δώσε όλη σου την αγάπη και τη στοργή στο σπλάχνο σου! Κι αν καθίσετε κάτω και τα βρείτε (που στο εύχομαι ολόψυχα.... να το παλέψετε!!!) μην έχεις καθόλου επαφές με την πεθερά! Το μωράκι σας, σας χρειάζεται και τους 2 σας, σαν μία αγαπημένη οικογένεια όμως, δε θέλει καυγάδες και φωνές..... γι' αυτό κλαίει το πουλάκι μου!!!!!!

Τώρα αν..... δίνει την 1η προτεραιότητα στη μαμάκα του...... κι όχι στη γυναίκα του..... τί να πω?????? Είναι άξιος της μοίρας του!!!!! Εσύ, αν τελικά το διαλύσετε..... σίγουρα θα ξαναφτιάξεις τη ζωούλα σου, θα βρεις έναν άνθρωπο να σε αγαπάει και να αγαπάει και το παιδάκι σου και να σε έχει "Βασίλισσα"!!!!!

Εγώ, που σου τα λέω αυτά...... κόντεψα κάποτε να διαλύσω το σπιτικό μου..... εξαιτίας της μάνας μου!!!! Το πόσο χωνότανε..... δε λέγεται!!!! Και η πεθερά..... αλλά με τη μάνα μου είχαμε πολύ μεγάλο πρόβλημα!!!!!! Δε μιλάμε πλέον με τη μάνα μου...... μου λείπει φοβερά, αλλά δεν θα πέσω εγώ στο επίπεδό της, να μου "ισοπεδώνει" μια ζωή τον άντρα μου, εμένα και τη σχέση μας...... για μένα το Α και το Ω στη ζωή μου είναι ο άντρας μου!!!!! Τελεία και παύλα και σε όποιον αρέσει!!!!!!

Δημοσίευση

Μίνα ελπίζω να ξεκουράστηκες χθες και σήμερα να βλέπεις τα πράγματα απο μια καθαρότερη οπτική γωνία. Εγω δεν θα σου πω τα τετριμμένα ότι λυπάμαι, κλπ γιατί είναι αυτονότα. Θα σε ρωτήσω όμως: γιατί εγκατέλειψες τη μάχη και έφυγες απο το σπίτι? Γύρισε πίσω και μάζεψε τα κομμάτια σου και την οικογένειά σου. Δεν σου λέω να μη χωρίσεις αν αυτό θέλεις, δώσε όμως χρόνο και σε σένα αλλά και στον άνδρα σου να προσαρμοστείτε στα νέα δεδομένα με το μωρό. Πριν απο 9 μήνες είσασταν απλά 1 ζευγάρι, τώρα είστε οικογένεια. Αυτό θέλει χρόνο και απο τις 2 πλευρές για να το νιώσετε. Και αφού δεν μπορεί ο άντρας σου να "κόψει" τον αέρα της πεθεράς σου..κόψε τον ΕΣΥ. Η δική σου οικογένεια διαλύεται, θα το αφήσεις έτσι? Τουλάχιστον, ακόμα και αν χάσεις στο τέλος να λές ότι ναι μεν αλλά το πάλεψα μέχρι τελικής πτώσεως.

Δημοσίευση

SAKOULINA έγραψε:

Μίνα ελπίζω να ξεκουράστηκες χθες και σήμερα να βλέπεις τα πράγματα απο μια καθαρότερη οπτική γωνία. Εγω δεν θα σου πω τα τετριμμένα ότι λυπάμαι, κλπ γιατί είναι αυτονότα. Θα σε ρωτήσω όμως: γιατί εγκατέλειψες τη μάχη και έφυγες απο το σπίτι? Γύρισε πίσω και μάζεψε τα κομμάτια σου και την οικογένειά σου. Δεν σου λέω να μη χωρίσεις αν αυτό θέλεις, δώσε όμως χρόνο και σε σένα αλλά και στον άνδρα σου να προσαρμοστείτε στα νέα δεδομένα με το μωρό. Πριν απο 9 μήνες είσασταν απλά 1 ζευγάρι, τώρα είστε οικογένεια. Αυτό θέλει χρόνο και απο τις 2 πλευρές για να το νιώσετε. Και αφού δεν μπορεί ο άντρας σου να "κόψει" τον αέρα της πεθεράς σου..κόψε τον ΕΣΥ. Η δική σου οικογένεια διαλύεται, θα το αφήσεις έτσι? Τουλάχιστον, ακόμα και αν χάσεις στο τέλος να λές ότι ναι μεν αλλά το πάλεψα μέχρι τελικής πτώσεως.

Δεν καταλαβα οτι εφυγε απο το σπιτι :huh: Μαλλον διαβασα το ποστ

πολυ βιαστικα! Καλα λεει! Γυρνα πισω και Συζητηστε! μονο οι 2 σας

εννοειται κ χωρις γονεις κ αδελφια μπροστα!

Ο μεγαλος θυμος περασε! Μη χαλας το σπιτικο σου τοσο ευκολα!

Δημοσίευση

Μη το βάζεις στα πόδια...

Αν αγαπάς αυτόν τον άντρα, τον πατέρα του παιδιού σου, κάτσε και διεκδίκησε τον!

Είναι δικός σου!

Μην αφήνεις κανέναν να μπαίνει ανάμεσα σας.

Βρες τον τρόπο να τον κάνεις να «μετακομίσει»!!!

Αυτός προφανώς «μένει» ακόμα με τη μανούλα του.

Η μαμά μου έλεγε: «όσους κλείνει η πόρτα σου»

Αυτό είναι οικογένεια.

Αν αξίζει πάλεψέ το!!!

Για σένα και για το παιδί σου.

Δημοσίευση

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ.να σε ρωτησω στο ιδιο σπιτι μενετε με την πεθερα σου?θεε μου αυτοι οι αντρες δεν μπορουν καποια στιγμη να καταλαβουν οτι εχει ερθει η ωρα να αφησουν την φουστα της μαμας τους!!ε?κατι τετοιο ξεκινησε στην αρχη και η δικια μου πεθερα αλλα κοπηκε μαχαιρι και απο τους δυο μας.ευτυχως!!!!!μιλα με τον αντρα σου και εξηγησε του οτι παντρευτηκες μονο αυτον και οχι και την μανα του μαζι.πω τι συγχηση πηρα τωρα!!!!!!!!!!!!! :angry: διαβασα οτι και οι γονεις του χωρισαν.τι θελει δηλαδη ο κυριος,να μεγαλωσει και το δικο του το παιδι με χωρισμενους γονεις?τις προαλλες εβλεπα την οπρα και ειχε θεμα τα παιδια χωρισμενων γονιων.δεν μπορεις να φανταστεις τι θυμο εβγαζαν απο μεσα του μετα απο χρονια αφου ειχαν δεχτει αυτην την κατασταση στο σπιτι τους.φερτου παραδειγματα και αν μενετε μαζι της βρειτε τροπο να φυγεται.μονο ετσι θα γλιτωσεις!!!!sorry αν σε κουρασα

!!!!

Δημοσίευση

βρε αγαπιτσες μου....εγω ως κοτα εχω μια μικρη μικρη απορια...το να φυγει απο το σπιτι νομικα δεν μπορει να της δημιουργήσει προβλημα????????

θελω να πω οτι δυσκολα θα βρει το δικιο της! αποτι καταλαβα η πεθερα ειναι "...." και μπορει να πονηρεψει τον γιο της να την τρεξει την φιλεναδα μας στα δικαστηρια...με αποτελεσμα να κατηγορηθει για εγκαταληψη οικογενειακης εστιας...σωστα? με λιγα λογια να γυρησουν ολα μπουμερανγκ! καλυτερο δεν ειναι να παει σπιτι της και αμα δεν θελει να συνεχισει με τον αντρα της να του κανει την ζωη...κολαση και να στειλει αυτον στην μαμα του αν δεν του αρεσει! σωστα?

Δημοσίευση

Μινακη θα σου πώ ένα πραγμα. Τα περασμένα Χριστούγεννα κοντεψαμε να το διαλύσουμε και εμεις για αυτόν τον λόγο. Ημουν και εγγυος. Η πεθερα μου μένει απο κάτω μας και η κουνιάδα στη μεση. Απο την μέρα που παντευτηκαμε όλα επρεπε να τα κανει ο Οδυσσέας. Γυρήσαμε απο το ταξίδη του μελητος και έπρεπε να παει να μετακομησει την αδελφη του απο την Πάτρα στη Θεσσαλονικη. Και αλλα πολλά, απο κάτω του δινανε οδηγλιες και αυτός εκτελούσε, λες και δεν παντρευτηκε και αλλαξαν οι προτερεοτητες του. Εγω ειμαι φυση ανθωπος που δεν αρεσκετε στους καυγάδες και πολλές φορές εκανα την χαζή την κουφή κλπ για να μη δημιουργήσψ πρόβλημα αλλά πάντα έκανα το δικό μου με τρόπο.

Ωσπου το ποτίρι ξεχύλησε και τα μαζεψα Χριστουγεννιατικα και εφηγα στρη μαμα μου - η οποια παρεπιπτοντος ποτε δεν τον πολυσυμπάθησε με δεχτικε με ανοιχτες αγκαλες ΑΛΛΑ, μετα απο 2 ημέρες κατάλαβα οτι δεν ηθελα να αφησω τον αντρα που αγαπάω επειδη καποιοι δεν κατάλαβαν οτι πλέων δεν ορίζουν τη ζωή του. Συναντηθηκαμε, το συζητήσαμε, για πολύ ώρα και ήρεμα. ¨οταν δε γυρησα σπίτη τους επιασαοικογεννιακός και τους εξύγησα τι με ενοχλεί και οτι αν αυτό δεν σταματούσε δεν θα εβλεπαν το εγγονι τους παρα σε εθνικές εωρτες και επετιους και αν και ο γιος τους θα εμενε μονος.

Τα πραγματα άλλαξαν πολύ απο τωτε, μεχρι και δουλειεσ μου κάνανε οταν δεν μπορουσα, συνεχηζουν βεβαια να χωνονται σε κάποια θεματα αλλά πλέων δε χαμπαριαζω και τους τα λέω στην ψυχρα και μαζευονται. Επισης φρόντησα να καταλάβει καλά και αντρουλης μου οτι αν θελει την οικογεννεια του π΄ρεπει να αλλάξει στάση. Στην πορεια καταλαβα οτι μια ζωη ειχαν συνηθησει να τρεχει ο αντρας μου για τα παντα και αυτό είναι δυσκολο να το ξεσυνηθήσουν. Δυσκολο αλλά οχι αδυνατον.

Θα σε συμβούλευα να συζητήσετε μαζή του, να βγειτε καποθ για καφέ η φαγητο, να δείτε τι ειναι σημαντικό για εσας και αν θέλετε οντως να διαλύσετε αυτό που φτάξατε για μια χαζομάρα. Δωσε στον αντούλη σου να καταλάβει οτι κάθε άτομο έχει θέση στη ζωή του. Η μητέρα μητέρα και η συζηγος σύζηγος. Και αν τελικά αποφασήσετε να μεινετε μαζί, ΜΗΛΑ, δεν θα διορθβθούν τα πραγματα ωσ εκ θαυματος αλλά εν καιρό. Και μην αφήνεις τιποτα να πέσει κάτω. Να την βάζεις ευγενικά και παντα στον πληθηντικό στη θέση της. Πίστεψε με δεν χρειάζεσαι την αγαπη της. Αυτή χρειάζετε εσας γιατι είναι μόνη της. Αυτό να το καταλάβει καλά.

Δημοσίευση

AthinaK έγραψε:

Καλό θα ήταν να μην πάρετε σημαντικές αποφάσεις πριν χρονίσει το μωρό. Καμιά φορά ειναι η περίοδος προσαρμογής και ίσως ο άντρας σου χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να νιώσει ότι έχει οικογένεια και τη σημασία της.

Συμφωνω..λες επισης οτι αλλαξε η συμπεριφορα του απο τοτε που εμεινες εγκυος..

Με το μωρο τι σχεση εχει;

Δημοσίευση

Αχ αυτές οι πεθερές...αλλά και τα αγοράκια τους δεν πάνε πίσω. Αιώνες να περάσουν πάντα η ελληνίδα πεθερά θα έχει δίκιο και εμείς θα είμαστε οι κακές!!!Τελοσπάντων. Μίνα μου, πολύ καλά σου λένε τα κοριτσάκια να συζητήσεις με τον άντρα σου και να τα βρείτε γιατί μια οικογένεια δεν διαλύεται έτσι απλά, πρότεινέ του ακόμα, αν είναι εύκολο λόγω οικονομικών, να πάτε κάλου αλλού να μείνετε. Αλλά αν επιμένεις για τον χωρισμό καλό θα ήταν να κάνεις κάποιες ενέργειες πριν για να μην κατηγορηθείς για εγκαταλειψη συζυγικής σχέσης και να σε βγάλει και κακή μητέρα οτι δήθεν πήρες το παιδί και δεν ήξερε που είσαστε. Αν δεν έχεις δικηγόρο και θες στείλε μου προσωπικό μηνυμα (δεν ξέρω πως γίνετε αυτό)να σε συμβουλεύσω οτι θες και μηπως χρειαστεί να στείλεις κάποιο εξώδικο, εννοείται δωρεάν. Εδώ είμαστε φίλες και υποστηρίζουμε η μια την άλλη. Φιλιά και υπομονή.

Δημοσίευση
:huh: Τώρα το διαβασα..και εχω νευριάσει!εχω νευριάσει με τις γυναίκες που και οι ίδιες έχουν πληγωθεί έχουν βιώσει τι θα πει χωρίσμος,γυναίκα μόνη και παρόλα αυτά μπλέκονται στα πόδια κάποιας άλλης γυναίκας ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΥΣΊΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΎΝ ΝΑ ΤΗ ΚΆΝΟΥΝ ΝΑ ΠΕΡΆΣΕΙ ΌΣΟ ΆΣΧΗΜΑ ΚΑΙ ΑΥΤΉ.Η Κατάσταση δυστυχώς μάλλον ανακυκλώνεται εδω και καιρό σπίτι σου και ίσως θα ανακυκλώνεται...,αυτό κουράζει ,εξαντλεί και προπάντων σε κάνει να χάνεισ κάθε ιχνος αυτοπεπίθησης και αξιοπρέπειας που σε διακατέχει .Συζητησέτο πάλι με τον άντρα σου μόνο και μόνο για το μωρό και αν δε βρείς ούτε τώρα λύση φύγε..έστω για ΈΝΑ ΜΙΚΡΌ ΔΙΑΣΤΗΜΑ,ίσως τότε πραγματικά τρομάξει ΚΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ. Αν δεν σε κυνηγήσει τότε να ξέρεις οτί δεν αξίζει να σπαταλάς ουτε λίγο απο την ενέργεια σου,ΤΟ παιδι σου σιγουρα αυτη την ενεργεια τη χρειαζεται πιο πολυ.Ενα μωρό Ιδιαιτερα τη μαμα του ,τη χρειάζεται ΔΥΝΑΤΗ κάτω απο αυτές τις συνθήκες αποδυναμώνεσαι και χανεις κάθε χρώμα της προσωπικότητας σου...ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙΣ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΜΠΕΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗ ΣΧΕΣΗ ΣΟΥ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ,ΟΙ ΦΩΝΕΣ ΚΑΙ Η ΔΥΣΑΡΕΣΚΕΙΑ ΣΟΥ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΜΙΚΡΟΥΛΗ.Η σχέση μας με τον άντρα μας ότι και αν έχουμε περάσει δε πάυει να είναι ΕΡΩΤΙΚΗ η σχέση μας με το παιδι είναι η απόλυτη αγάπη.ΑΝ ΈΧΕΙ αλλάξει απο το καιρό που είστε με το μωρό τότε ψαξτο καλύτερα το θέμα .Ισως το πρόβλημα να μην είναι η πεθερά σου αλλά κάτι πιο ουσιαστικό μεταξύ σας και ξεσπάει στο θέμα της μάνας του.ΣΥΓΝΏΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΥΝΗΜΑ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΝΕΥΡΙΑΣΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΕΘΕΡΕ ΠΟΥ ΧΩΝΟΥΝ ΣΤΗ ΜΥΤΗ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΟΥ! :angry:
Δημοσίευση

Δυστυχώς δεν έχω πολύ χρόνο και δεν μπορώ να διαβάσω όλα τα ποστς..

Μινούλα μου είναι λεπτό το θέμα σου και επειδή δε γνωρίζω όλες τις παραμέτρους δεν μπρώ να σε συμβουλέψω.. Το μόνο που ξέρω από προσωπική μου εμπειρία είναι ότι για τα ελάχιστα πράγματα που έχω μετανιώσει στη ζωή μου, είναι για αποφάσεις που έχω πάρει εν βρασμώ ψυχής! Συζήτηση με ανοιχτά χαρτιά τόσο με τον άντρα σου όσο και με την πεθερά σου, θα ήταν πιστεύω το πρώτο εποικοδομητικό βήμα.

Όλα καλά να σας πάνε.. Για το καλό του παιδιού σας και όχι μόνο.. Για να είναι καλά το παιδί πρέπει πρώτα να είναι καλά οι γονείς του!

Σε φιλώ!

Δημοσίευση

θα σου προτεινα να μιλησεις με την πεθερα σου.Εσεις οι δυο τετ α τετ.Στη ζωη μας πιστευω οτι τα περισσοτερα προβληματα λυνονται ή εστω μπαινουν σε μια ταξη με την συζητηση.Να της πεις ολα οσα σε ενοχλουν ξεκαθαρα.Να της πεις οτι πατε για διαζυγιο κ να της θυμησεις πως ειναι να μεγαλωνεις ενα παιδι χωρισμενων γονιων,αυτο το ξερει λογω βιωματος.Μιλα της,βρειτε τα εσεις οι δυο και θα ακολουθησει και ο αντρας σου.Και γι αυτον ειναι δυσκολο να βγαλει σκαρτη την μανα του.Τωρα εισαι μανα και πρεπει να αντιδρας πιο δυναμικα.Δεν πιστευω οτι θα χαρει να μεγαλωσει το εγγονι της με χωρισμενους γονεις.Να δοκιμασεις καθε τροπο πριν οδηγηθεις σε ενα διαζυγιο.

Δημοσίευση

Ειλικρινά βρε Μήνα μου απορώ με τον άντρα σου. Πως είναι δυνατόν να επιρρεάζεται τόσο πολύ από την μητέρα του και να σας αφήνει να φύγεται. Το παιδί σας δεν το σκέφτεται ήθελα να ΄ξερα. :dry:

Μάλλον είναι πολύ φορτισμένο το κλίμα και βάζει πάνω απ΄όλα τον εγωισμό του. Καταλαβαίνω να υπάρχει μια κόντρα αναμεσά σας, όμως όταν υπάρχει και ένα παιδί στη μέση όλα τα άλλα δεν τα προσπερνάμε υποτείθεται? Βάζουμε στην άκρη τους εγωισμούς και τα δικά μας θέλω και κοιτάμε το καλύτερο για το παιδί και την οικογένεια.

Άσε λίγο να περάσει ο καιρός, ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός λένε. Ηρεμήστε και οι δυο και συζητήστε όταν θα είστε έτοιμοι και κατασταλλαγμένοι για το τι θέλεται να γίνει απ΄εδώ και στο εξής.

Θα βρεθεί λύση βρε κούκλα μου, μην ξεχνάς αγαπηθήκατε και κάνατε οικογένεια μαζί...δεν μπορείτε τόσο εύκολα να χωρίσεται. :)

Δημοσίευση

ΜΗΝΑ ΜΟΥ ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΙΝΩ ΕΙΧΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΛΛΑ ΕΥΤΥΧΩΣ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΟΤΙ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΛΕΟΝ ΚΑΙ ΞΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΙΔΑΛΙΩΣ ΘΑ ΑΝΑΓΚΑΖΟΜΟΥΝΗ ΚΑΙ ΕΓΩ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΧΩΡΙΣΜΟΥ.

Δημοσίευση

Πριν από 2 χρόνια η πεθερά μου μας έκανε να τσακωθούμε άσχημα και να τραβηξουμε το σχοινί γιατί της είχε κολλήσει στο μυαλό να έρθει να ζησει στο ίδιο σπίτι με εμάς.

Τώρα στις διακοπές έγινε το εξής θεϊκό: Ξέχασε να μου ευχηθεί για τα γενέθλια μου αλλά ΟΚ, δεν έγινε και κάτι. Το θυμήθηκε και ούτε με φίλησε αλλά με ακούμπησε στον ώμο και μου είπε χρόνια πολλά. Και αυτό ΟΚ.

Λίγες μέρες αργότερα, δίνει 1000€ για τα παιδιά που γιόρταζαν, 1000€ δώρο στον άντρα μου που είχε γενέθλια και γυρνάει και μου λέει: "Έχω οικονομική στενότητα γιατί είχα πολλά έξοδα τωρα τελευταία, το δικό σου το δώρο θα σου το χρωστάω!"!!!!

Βρε κορίτσια γελάω, ούτε που μου πέρασε από το μυαλό για δώρο αλλά αν γούσταρε δεν θα έδινε 950€ για τα παιδιά, 1000€ για τον γιοκα της και 50€ σε μένα;

Γεγονός είναι ότι από τότε που γέννησα και μετά τις ιστορίες που έγιναν για το όνομα, ξέφυγε το μοναχοπαίδι της από τα φουστάνια της και έτσι είμαι το μαύρο πρόβατο!!!

Γι αυτό σου λέω, περίμενε να περάσει λίγος καιρός πριν πάρετε αποφάσεις. Το παιδί χρειάζεται ένα ήρεμο κλίμα αλλά και δύο γονείς...

Δημοσίευση

AthinaK έγραψε:

Πριν από 2 χρόνια η πεθερά μου μας έκανε να τσακωθούμε άσχημα και να τραβηξουμε το σχοινί γιατί της είχε κολλήσει στο μυαλό να έρθει να ζησει στο ίδιο σπίτι με εμάς.

:blink::blink::blink: :woohoo: :woohoo: :woohoo:

Δημοσίευση

Λίγες μέρες αργότερα, δίνει 1000€ για τα παιδιά που γιόρταζαν, 1000€ δώρο στον άντρα μου που είχε γενέθλια και γυρνάει και μου λέει: "Έχω οικονομική στενότητα γιατί είχα πολλά έξοδα τωρα τελευταία, το δικό σου το δώρο θα σου το χρωστάω!"!!!!

αν ειναι ετσι η οικονομικη στενοτητα,θελω και γω να στενεψω!Μπορω???

:laugh: :laugh:

Δημοσίευση

χχαχαχαααα λες και της ζητησες λευτα!

το καλο ειναι οτι δεν της χρωστας δωρο αγαπιτσα μου!

χιχι οικονομικες στενοτητες....και βλακειες!

ολες οι πεθερες ειναι κακες τελικα?

ελεος τι τους στερησαν?δηλαδη προτιμουν οι γιοι να ειναι μονοι στη ζωη?

Δημοσίευση

Αχ ΄Μίνα μου ειλικρινά λυπάμε για την εξέληξη αυτή στο γάμο σου αλλά μου φαίνετε οτι τα πράγματα δεν είναι ανεπανόρθωτα.

Καταρχάν τα χω πάρει με τον άντρα σου που βάζει την μαμά του πιο πάνω από εσένα και το ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ. Απαράδεκτος είναι. Εγώ με πολύ αγάπη θα σου προτείνω να αφήσεις τα πράγματα να ηρεμίσουν λιγάκι και ύστερα να συζητήσεις με τον άντρα σου για την λύση.

Θεωρώ μεγάλο το λάθος σου να φύγεις από το σπίτι. Μην αφήνεις ελεύθερο έδαφος για να σε κακολογεί η πεθερά σου. Ότι και να γίνει από το σπίτι σου δεν θα φεύγεις. Είναι το Α και το Ω αυτό. Όσο για την πεθερά σου με τον καλό σου τον τρόπο προσπάθησε να της εξηγήσεις ανοιχτά ότι δεν είναι σωστό να μπαίνει ανάμεσά σας.

Αν και δεν έχω την εμπειρία σου ευτυχώς ο άντρασ μου την μητέρα του της βάζει ΄πάντα φρένο, θα έλεγα οτι όλες οι μάνες τραβάνε γερό κόλλημα με τουσ γιους και αυτό είναι στο χέρι μας να το εξαλήψουμε.

Άλλωστε βρε χαζούλα γυναίκες είμαστε τους καταφέρνουμε τουσ άντρες!!!

Και πάντα να σκέφτεσαι οτι για χάρη του παιδιού σας πρέπει να προσπαθήσεις ως το τέλοσ για έρθει η γαλήνη στο σπιτικό σας.

Και δεν πειράζει ας γίνουμε και λιγάκι κακές με τις πεθερές!!!

Δεν παθαίνουν τίποτα.

Δημοσίευση

Αν μπείτε λίγο στην ψυχολογία της πεθεράς, ιδίως εκείνης που έχει μοναχογιο, χάνει ξαφνικά την εξουσία της στο παιδί της. Θεωρεί ότι η γυναίκα του τον σέρνει από τη μύτη εφόσον είναι πλέον η κυρία του σπιτιού και εκείνη που θυσίασε τόσα πολλά περνάει σε δεύτερη μοίρα.

Όταν έρθει και το παιδί... εκεί γίνεται Ο χαμός. Το ενδιαφέρον του γιόκα της πλέον μονοπωλείται από τη γυναίκα και το παιδί. Που χρονος για τη μανα του και φυσικα... αποκτά το παιδι της άλλες συνήθειες διαφορετικές απο αυτές που του είχε μάθει η μαμάκα του. ΦΡΙΚΗ. Και για όλα φταίει εκείνη η παλιο!@#$$%%^^&*() που τον τύληξε!!!!!

Δημοσίευση

Μίνα μου λυπάμαι που μας γράφεις ένα τέτοιο μήνυμα :(

Ο σύντροφος μου κι εγώ έχουμε περάσει πολλά σαν ζευγάρι.Το μυστικό είναι οτι δεν αφήνουμε τρίτους να μπαίνουν στην οικογένεια μας και σε περιπτώσεις που μπήκαν,τους βγάλαμε αμέσως.Αν ακούγαμε τους γονείς μας θα είχαμε χωρίσει προ πολλού ,η κόρη μας πιθανότατα θα ήταν στο καλάθι απορριμάτων κάποιου γυναικολόγου και το μωράκι που περιμένουμε δεν θα υπήρχε καν... :dry:

Μάλλον ο σύζυγος σου δεν έχει καταλάβει οτι πλέον έχει την δική του οικογένεια στην οποία έχει λόγο μόνο εκείνος και η σύζυγος του... :unsure: Ή είναι πια τόσο εξαρτημένος απο την μητέρα του...

Ίσως αν προσπαθούσατε να συζητήσετε;(Δεν ξέρω αν το ανέφερες ήδη γιατι δεν διάβασα όλες τις σελίδες... :blush: ).

Συμβουλή μου είναι να το παλέψετε όσο μπορείτε!

Δεν αξίζει να χαλάσει μια οικογένεια για τα καπρίτσια της πεθεράς σου...Δώστε μια δεύτερη ευκαιρία στην σχέση σας,και φυσικά στο μωρό σας να βλέπει τους γονείς του ενωμένους και αγαπημένους!

Προσπαθείστε το,με αμοιβαίες υποχωρήσεις!

Εύχομαι να περνάτε απλά μια μπόρα και γρήγορα ν ξαναβγεί το ουράνιο τόξο στο σπίτι σας!

Περιμένουμε νέα σου! :kiss:

Δημοσίευση

Ισως στη θέση σου να έφευγα και εγω..όχι για να χωρίσω, για να του δώσω ένα καλό μάθημα!Στην τελική αν σε αγαπάει θα καταλάβει τι έχει κάνει λάθος!εκτός αν είναι τόσο μα...κας!πάντως σκεφτείτε το παιδάκι σας...κρίμα είναι και για τους δυο σας! εύχομαι να περάσει και να γίνουν όλα προς το καλύτερο! στο εύχομαι ολόψυχα!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Καλησπέρα κορίτσι! Είσαι έγκυος ; Θηλάζεις ; 
    • Καλημέρα κορίτσια🌸  Ως μαμά 5 μηνών βρέφους θα σου πω πως όλα τα συναισθήματα που βιώνεις στην εγκυμοσύνη αλλά και που θα βιώσεις μετά προέρχονται αποκλειστικά από τις ορμόνες που μας φέρνουν τα πάνω κάτω.   Όμως, είναι ταξίδι άπλετης χαράς και κούρασης ταυτόχρονα. Την μοναξιά την βιώνουμε θεωρώ γιατί μπαίνουμε μόνες μας σε μια νέα ζωή, μαζί με μια νέα ζωή.    Μέχρι τώρα, λέω ότι έχω κενά μνήμης μέχρι τον πρώτο μήνα που γέννησα. Θυμάμαι ελάχιστα πράγματα και νομίζω κάθε μανούλα στο πρώτο της παιδί.   Προσπαθείς να μάθεις, να συνηθίσεις, να προσαρμοστείς! Μετά όμως που τα έχεις κατακτήσει όλα αυτά μοιάζουν όλα μαγικά και με έναν μαγικό τρόπο βρίσκεις πάλι τον εαυτό σου και κάνεις τα πάντα μαζί με το παιδάκι σου και δεν στερείσαι τίποτα απολύτως! Αν έχει βοήθεια ακόμη καλύτερα!!    Εγώ στις 10 μέρες ήθελα μια βόλτα, πήρα τον άντρα μου και πήγαμε με το αμάξι και ένιωσα τόσο όμορφα που μετά γύρισα στο μωράκι μου με γεμάτες μπαταρίες🫶🏻  Μη φοβάσαι την μοναξιά, το παιδί σου θα σου καλύψει κάθε κενό είτε μείνεις με τις φίλες που έχεις είτε κάνεις νέες η ζωή σου θα είναι πανέμορφη από δω και πέρα και σου εύχομαι να το απολαύσεις🙏🏻
    • @MantariniΤι υπεροχα νεα🤍🤍🩵Με το καλο το αγοράκι σου κορίτσι μου, να εχεις μια όμορφη και ήρεμη εγκυμοσύνη!!          Κορίτσια την επόμενη εβδομάδα περιμένω να αδιαθετησω και ο άντρας μου θα πάει για εξετάσεις και μετα και εγώ. Νιωθω κάπως καλύτερα που αποφασισαμε να προγραμματιστούν αυτες οι εξετάσεις. Αν μας επιτρέψει ο γιατρός στον κυκλο του Νοεμβρίου να κανουμε την πρόκληση🙏
    • Καλημέρα κορίτσι μου, Εγώ πέρα απ' αυτά που είπαν τα άλλα κορίτσια, ένιωθα μοναξιά όταν συνέκρινα αυθόρμητα και χωρίς να το θέλω τον εαυτό μου με τον άντρα μου. Ενώ ήταν πολύ υποστηρικτικός και με φρόντισε πάρα πολύ στην περίοδο της λοχείας, και ήταν πολύ παρών, ένιωθα τόση μοναξιά που αυτός δεν ξυπνούσε τα βράδια επειδή δεν θηλαζε, που δεν άλλαξε το σώμα του, που δεν σταμάτησε τη δουλειά του κι "έμεινε πίσω", που δεν άφησε τα χόμπυ του ενώ εγώ ήθελα πολύ χρόνο μέχρι να ξανά ξεκινήσω, που του ήταν πιο εύκολο να βρει χρόνο για τον εαυτό του απ'ότι εγώ. Ενώ στην ουσία δεν έκανε κάτι που να "φταίει" και παρόλο που ήταν κι αυτός γονιός του ίδιου παιδιού, ένιωθα τόσο μόνη επειδή δεν ένιωθε και δεν το βιωνε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως κι εγώ.  Είχα την τύχη και οι φίλες μου όλες να κάνουμε παιδιά μέσα στο ίδιο διάστημα, οπότε βρήκα την υποστήριξη εκεί.  Θα βρεις κι εσύ τα πατήματα σου, μίλα στον περίγυρο σου για το πώς νιώθεις, πώς βιώνεις τις αλλαγές. Θα βρεις υποστήριξη, ακόμα κι από άτομα που δεν είναι στην ίδια φάση με σένα.  Τέλος, πόσο συμφωνώ με τη @MinaSam στο τελευταίο. Κι εμένα όταν ο άντρας μου έπαιρνε το παιδί (τα παιδιά πλέον) να πάνε κάπου για να μου δώσει χρόνο για τον εαυτό μου, μετά ένιωθα ότι λείπω και ότι μου λείπουν, και "ζήλευα" που περνάν καλά χωρίς εμένα κι ήθελα να είμαι κι εγώ εκεί! 😆 Πραγματικά κι εγώ αξία της μοίρας μου! 😆
    • Καλημέρα κορίτσια, σας ευχαριστώ που πήρατε το χρόνο να μου απαντήσετε!  Απ' ότι καταλαβαίνω, λίγο πολύ, ανεξάρτητα τους χαρακτήρες και τις συνθήκες μας, όλες βιώνουνε σε κάποια φάση λίγη μοναξιά και συνειδητοποιώ ότι τελικά λογικό είναι. Και πριν την εγκυμοσύνη πάλι ήταν περίοδοι που μπορεί  που ένιωθα κάπως έτσι. Απλά τώρα αυτό που συμβαίνει και θα συμβεί είναι huge!  Χαίρομαι που όλες έχετε βρει τα πατήματά σας και μου δίνει κουράγιο ότι θα τα βρω κι εγώ με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και από τη στιγμή που αυτό ζητούσα και το ευχόμουν με όλη μου την ψυχή, θα στρέψω το βλέμμα στο ότι ήρθε, έρχεται και πόσο ευγνώμων είμαι για αυτό. Από κει και πέρα κάθε αλλαγή ποτέ δεν έχει μόνο ευχάριστα συναισθήματα. Και με κάθε αλλαγή είναι λογικό να υπάρχουν και κάποιες απώλειες. Προσωπικά δεν είμαι από εκείνες που μιλάνε μόνο για την εγκυμοσύνη τους ή δε νομίζω να μιλάω μόνο εγώ για το παιδί μου χωρίς να δίνω χώρο στον άλλον να μου πει τα δικά του νέα και τις δικές του ανησυχίες. Απο κει και πέρα αν ο άλλος δεν μπορεί να διαχειριστεί τη νέα μου συνθήκη, τότε είναι δικό του θέμα και καλύτερα να μην είναι κοντά μου αν δεν μπορεί. Νομίζω ξεκαθαρίζουν πολλά πράγματα έτσι κι αλλιώς.  @eva96 σχετικά με αυτό που είπες ναι μετά την αυχενική θα νιώσεις καλύτερα κι εγώ έτσι ήμουν ήθελα να το μοιραστώ και το ήξεραν ελάχιστα άτομα, και ναι από αυτά δεν έδειξαν όλα το ίδιο ενδιαφέρον. Αλλά καλύτερα θα πω, τα βλέπεις όλα πιο ξεκάθαρα. 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...