Για τα παιδια που χαθηκαν..

[lesaki]

ΕΙΝΑΙ ΟΔΥΝΗΡΟ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΜΑΣ Κ ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ Η ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ.

ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΜΟΥ ΠΗΡΑΝΕ ΤΟ ΑΓΟΡΑΚΙ ΜΟΥ ΟΤΙ ΕΙΧΑ ΜΠΕΙ ΣΤΟΝ ΤΕΤΑΡΤΟ, Η ΑΥΧΕΝΙΚΗ ΕΔΕΙΞΕ ΠΟΛΛΑ ΑΣΧΗΜΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΟΥΛΑ ΤΟΥ ΔΕΝ ΓΙΝΟΤΑΝ ΝΑ ΤΟ ΦΕΡΩ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΝΑΩ ΠΟΛΥ ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΑΝΩ ΔΥΝΑΤΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΟΡΑΚΙ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΤΟΣΟ ΕΥΓΝΩΝΩΝ ΣΤΟ ΘΕΟΥΛΗ ΠΟΥ ΜΟΥ ΤΟ ΕΣΤΕΙΛΕ ΓΕΡΟ Κ ΔΥΝΑΤΟ Κ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΜΕΛΑΤΡΕΥΕΙ.

ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΕ ΟΛΕΣ ΜΑΣ Κ ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΛΥ.

[olga meci]

Ειμαι 20 χρονων ειχα και εγω ενα μωρακι αγορακι για την ακριβεια,οταν εκανα την β επιπεδου μου ειπαν πως ειχε προβλημα η καρδουλα του....εχασα την γη κατω απο τα ποδια μου ηθελα να παιθανω ηταν το πρωτο μου μωρο και το αγαπησα απο την στιγμη που εμαθα πως ημουν εγκυος...εχουν περασει περιπου 6 μηνες που δεν τον εχω..ακομα ποναω και δεν θα το ξεπερασω ποτε,ειναι συνεχεια στο μυαλο μου προσπαθω πολυ μα δεν τα καταφερνω μονο αυτο σκεφτομαι λυπαμαι πολυ και για εσας...

[apis]

Ολγα καλως ηρθες .Λυπαμαι πολυ για το μωρακι σου..

Καποια στιγμη να ξερεις οτι ο πονος δεν θα εχει την ιδια ενταση με τωρα Δεν χρειαζεται να πιεζεσαι και να προσπαθεις πολυ Καποια στιγμη απλα θα θελησεις να συνεχισεις τη ζωη σου Δεν θα ξεχασεις αλλα δεν θα πονας πια οσο τωρα

Ευχομαι το συντομοτερο

[toniantoni]

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ . ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΟΤΑΝ ΔΙΑΒΑΖΩ ΤΕΤΟΙΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ, ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ , ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ. ΚΥΡΙΩΣ ΟΤΑΝ ΧΑΝΕΙΣ ΕΝΑ ΠΑΙΔΑΚΙ ΠΟΥ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΟΥ, ΠΟΥ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΔΕΙ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ, ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΞΕΝΥΧΤΙΣΕΙ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΕΦΑΛΗ ΤΟΥ ...............

ΟΤΑΝ ΕΜΕΙΝΑ ΕΓΚΥΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΩΝ ΜΕ ΕΞΩΣΩΜΜΑΤΙΚΗ ΕΜΦΥΤΕΥΤΙΚΑΝ 3 ΕΜΒΡΥΑ, ΔΥΣΤΗΧΩΣ ΟΜΩΣ ΜΟΝΟ ΤΑ 2 ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ. ΟΤΑΝ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΤΟ ΑΙΜΑ ΚΑΙ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΤΟ ΕΝΑ ΔΕΝ ΜΕΓΑΛΩΝΕ ΠΙΑ ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΝΑ ΕΧΑΝΑ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙ. ΤΟ ΦΟΒΕΡΟ ΗΤΑΝ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΘΕ ΥΠΕΡΟΧΟ ΕΝΑΝ ΣΑΚΟ ΧΩΡΙΣ ΖΩΗ ΜΕΣΑ ΤΟΥ. ΟΤΑΝ ΠΗΓΑ ΝΑ ΓΕΝΝΣΩ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΒΓΗΚΑΝ ΤΑ 2 ΜΩΡΑΚΙΑ Ο ΕΝΑΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ ΣΑΚΟΣ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ ΤΟΝ ΕΣΠΑΣΑΝ ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ. .....

ΟΤΑΝ ΕΜΗΝΑ ΕΓΚΥΟΣ ΣΤΟ 3ο ΜΟΥ ΠΑΙΔΙ ΗΤΑΝ ΣΑΝ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΜΟΥ ΕΣΤΕΛΝΕ ΜΕ ΕΝΑΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΠΙΣΩ ΤΟ ΜΩΡΟ ΠΟΥ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ. ΞΕΡΕΤΕ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΛΕΩ ΑΥΤΟ? 15 ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΘΕ ΑΠΡΟΣΜΕΝΑ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΑΛΛΕΣ. ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ. ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΜΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ???? ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΕΠΑΘΕ ΚΑΤΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΚΑΙ ΝΟΜΙΣΑ ΠΩΣ ΤΟ ΕΧΑΣΑ. ΚΑΙ ΜΟΝΟ Η ΙΔΕΑ ΜΕ ΤΡΕΛΑΝΕ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΙΓΑ ΛΕΠΤΑ. ΕΧΕΤΕ ΜΕΓΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΜΕΣΑ ΣΑΣ. Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΣΑΣ ΔΙΝΕΙ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ

[olga meci]

Ευχαριστω για τα καλα σου λογια....να εισαι καλα...και λυπαμαι παρα πολυ για οσους περναναι αυτα τα ασχημα γεγονοτα ειλικρινα.τα διαβασα περιπου ολα και στεναχωριεμαι παρα πολυ που συμβαινουν ολα αυτα ειδικα για τα μωρακια ΓΙΑΤΙ ειναι απλα αθωα αγγελουδια δεν φταινε σε τιποτα...δεν ξερω τι αλλο να πω

ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΜΑΣ ΜΑΚΑΡΙ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ.....ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΑΛΑΚΩΣΕΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΠΟΥ ΝΙΩΘΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ...ΤΟ ΕΥΧΟΜΑΙ ΑΥΤΟ

[koupaki]

ΝΑ ΞΕΡΑΤΕ ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΣΑΣ ΝΙΩΘΩ.......ΕΓΩ ΕΧΑΣΑ ΤΟ ΑΓΟΡΑΚΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΧΑΣΑ ΤΗΝ ΝΖΩΗ ΜΟΥ ΟΛΗ.....ΓΕΝΝΗΣΑ ΣΤΙΣ 6 ΜΑΡΤΙΟΥ ΜΕ Φ.Τ. ΕΝΑΝ ΥΓΙΕΣΤΑΤΟ ΜΠΟΜΠΙΡΑΚΟ ΣΤΗΝ 36εβδ 4ημ ,2970 ΚΙΛΑ ΚΑΙ 50 εκ. ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΟ ΠΟΥΛΑΚΙ ΜΟΥ ΖΟΡΙΣΤΗΚΕ ΛΙΓΟ ΣΤΟ ΝΑ ΒΓΕΙ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕ ΜΙΑ ΕΛΑΦΡΙΑ ΔΥΣΠΟΙΑ. ΤΟ ΜΕΤΑΦΕΡΑΝ ΣΕ ΕΝΤΑΤΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ ΝΕΟΓΝΩΝ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΠΡΟΛΗΠΤΗΚΑ ΑΠΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΠΑΡΕΧΟΥΝ ΛΙΓΟ ΟΞΥΓΟΝΟ.....ΚΙ ΕΤΣΙ ΑΡΧΙΣΕ ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΜΑΣ.....6 ΜΕΡΕΣ ΕΖΗΣΕ ΤΟ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ ΜΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ ΝΑ ΤΟ ΑΓΚΑΛΙΑΣΩ ΝΑ ΤΟΥ ΔΕΙΞΩ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΛΑΧΤΑΡΑ ΜΟΥ....Η ΜΟΝΗ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΤΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ ΣΤΙΣ 12 ΜΑΡΤΙΟΥ ΗΤΑΝ "ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ" ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ , ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΕΞΗΓΗΣΗ , ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΑΣ ΠΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙ ? ΕΧΑΣΑ ΤΗΝ ΓΗ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ...ΠΩΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙΣ , ΠΩΣ ΖΕΙΣ ??? ΠΟΝΑΕΙ ΤΟΣΟ ΜΑ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ.....ΑΞΙΖΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΜΑΝΑ ΝΑ ΘΑΒΕΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΤΗΣ ??? ΤΙ ΑΞΙΖΕΙ ΤΕΛΙΚΑ Σ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΖΩΗ? ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΠΟΝΑΜΕ ΕΤΣΙ? ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΜΩΡΑΚΙΑ ΜΑΣ ? ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΨΥΧΟΥΛΕΣ ΝΑ ΧΑΝΟΝΤΑΙ ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ? ΣΕ ΤΙ ΦΤΑΙΞΑΝΕ? ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΕΦΥΓΕ ΚΑΙ Η ΜΙΣΗ ΜΟΥ ΖΩΗ....

[olga meci]

ποσο πολυ λυπαμαι δεν φανταζεσε κουραγιο μονο αυτο μπορο να σου πω

σε καταλαβαινω τοσο πολυ ο πονοσ ειναι αβασταχτος ομως πρεπει να αντεξεις να φανεις δυνατη για τα αγγελουδια μας...να εισαι καλα και παλι λυπαμαι παρα πολυ που αλλη μια κοπελα βιωσε το πιο ασχημο πραγμα στον κοσμο κουραγιο γλυκια μου

[THEODOSIADOU]

Μου λειπετε αγορια μου.

Σαν ψεμα μου φαινεται ακομα που φυγατε απο κοντα μας.

Ειναι τοσο σκληρη και σδικη η ζωη...

Ενα γλυκο φιλι σε ολα τα αγγελουδια που εφυγαν απο κοντα μας.

Ποτε δε σας ξεχναμε...

[anna_76]

καλησπερα.με λενε αννα και ειμαι μητερα 2 παιδιων. ενα αγορακι 3,5 ετων και ενα κοριτσακι 9 μηνων.

διαβασα τις ιστοριες σας και πραγματικα εχω συγκλονιστει! δεν εχω παρομοια εμπειρια, αλλα θα ηθελα να σας πω την δικη μου ιστορια με την εγκημοσυνη της μπεμπας μου.

αρχες μαιου του 2010 ειχα καθυστερηση. κανω ενα τεστ (σαββατο ηταν) και μου βγαινει θετικο. δευτερα πρωι κανω και την χοριακη, η οποια βγαινει και αυτη θετικη με σχετικα χαμηλες τιμες. επικοινωνω με τον γιατρο και κανονιζουμε ραντεβου. στην 1η επισκεψη βλεπει τον σακο, αλλα μονο αυτο. κανονιζουμε να ξαναπαω μετα απο 15 μερες για να επιβεβαιωσει οτι ολα ειναι καλα. πραγματι στην επομενη επισκεψη, φαινεται και εμβρυο, αλλα οχι καρδουλα ακομη. μαλλον ειναι στις αρχες της η εγκημοσυνη, μου λεει και ξανακανονιζουμε για 15 μερες μετα. αυτη τη φορα ακουσαμε και την καρδουλα του, ευτυχως! περναει ο καιρος, εγω με λιγο υψηλη πιεση, το ζαχαρο μου οριακο καλο, πολυ αμνιακο υγρο στο σακο μου, ενα μικρο ινωμιωμα και φτανουμε να κανουμε την αυχενικη, η οποια βγαινει σχετικα καλη, το παπει σχετικα καλο και το Α τεστ οχι καλο. μου λεει οτι πρεπει να κανω αμνιοπαρακεντηση. τρελαθηκα! οχι γιατι φοβηθηκα πως εχει κατι το παιδι, αλλα μηπως το χασω. με τα πολλα και μετα απο πολυ κλαμα και συζητηση, αποφασισαμε ναμην την κανω και θα το βλεπαμε καλυτερα στον Β επιπεδου. εντωμεταξυ ενα πρωινο βλεπω λιγο αιμα. μιλαω πανικοβλητη με τον γιατρο, ο οποιος μου λεει ξαπλα και να κανω και καποιες ενεσεις. οντως το αιμα σταματησε, αλλα στον υπερηχο ειδε μια μικρη υδρονεφρωση στο μωρο. συνεχως με καθυσηχαζε οτι ολα θα πανε καλα. πρεπει να σας πω επισης οτι εγω δεν ακουγα το παιδι οσο θα επρεπε, αλλα ο γιατρος μου ελεγε οτι φταιει το πολυ υγρο στο σακο μου και οτι ο πλακουντας ηταν μπροστα. συνεχως ομως του παραπονιομουν για το ιδιο. μια παρασκευη βραδυ στην 35η εβδομαδα, δεν ειχα ακουσει ολη την ημερα το παιδι, τηλεφωνω στο γιατρο και κανονιζουμε να με δει το επομενο πρωι, πολυ πρωι ομως. το μωρο ευτυχως ηταν καλα, αλλα ο γιατρος μου ειπε: "την 1 ωρα που ερχεσαι και σε βλεπω ολα ειναι καλα, ομως εχω απεναντι μου μια μανα που μου λεει οτι τις υπολοιπες ωρες δεν ακουει το παιδι. αυτο πρεπει να το λαβω πολυ σοβαρα υποψη μου και να γεννησουμε την δευτερα". ουτως η αλλως θα γεννουσα την 37η, γιατι ημουν απο καισαρικη. με πλακωνει σε κατι ενεσεις, που βοηθουσαν την αναπτυξη των πνευμονων του παιδιου και δευτερα πρωι μπαινω χειρουργειο. γεννιεται η μικρη 2930 gr και 50 ποντους. η χαρα μου δεν περιγραφεται, ολα ειχαν τελειωσει καλα. ελα ομως που δεν ηταν ετσι. την 1η μερα το παιδι μενει στην εντατικη για παρακολουθηση λογω προωροτητας. την τριτη την ανεβαζουν στον οροφο και τεταρτη μεσημερι μου ανακοινωνει ο παιδιατρος του οροφου, οτι το παιδι παρουσιασε εντονους σπασμους, της εκαναν εξετασεις και ειδαν οτι ειχε ελλειψη ασβεστιου. την ξαναπηγαινουν στην εντατικη για να της χορηγησουν βιταμινη D που βοηθα στην αποροφηση του ασβεστιου. 3 ημερες μετα μου πηγαινουν το παιδι στην εντατικη 2, γιατι εκανε στα κακακια της αιμα. την βαζουν μεσα σε θερμοκοιτιδα, της σταματανε το φαγητο και της χορηγουνε αντιβιωση. το μωρο ηταν τρυπημενο, ποτε στα ποδια, ποτε στα χερια και ποτε στο κεφαλι για να παιρνει την αντιβιωση. με λιγα λογια το μωρο εμεινε στην εντατικη 15 μερες. γυριζουμε σπιτι και τους 3 πρωτους μηνες δεν επαιρνε βαρος. το πασχα μου κολλαει γαστρεντεριτιδα απο τον μεγαλο και περναμε την μεγαλη εβδομαδα στο νοσοκομειο και με τα 2 παιδια.

τωρα ειναι 9 μηνων και ειναι μια χαρουλα η μπεμπουλα μου. σας εγραψα τοσο πολλα γιατι ενιωθα σε καθε επισκεψη οτι το παιδι μου δεν θα τα καταφερνε. συνεχως ζουσα με το αγχος και την αγωνια. καθε μερα στεναχωρια οτι θα το χασω, οτι δεν θα τα καταφερει.

λυπαμαι αφανταστα για αυτα που σας εχουν συμβει.

μακαρι να μην νιωσει καμια μανα αυτη την απωλεια.

συγνωμη αν σας κουρασα!

[THEODOSIADOU]

Πλησιαζουν τα Χριστουγεννα και οι απωλειες γινονται πιο εντονες.

Ποσο διαφορετικα θα ηταν ολα αν ζουσαν τα αγγελουδια μας.

Θα ηταν πιο λαμπερο το Χριστουγεννιατικο μας δεντρο γιατι θα ειχε πανω του την ευτυχια,

οσα στολιδια και λαμπιονια κι αν εβαλα,δε μου φαινεται αρκετα φωτεινο.

Κατι λειπει...

Ισως η χαρα...

Ισως τα στολιδια που θα επρεπε να κρεμασουν τα χερακια των αγγελων μας...

Δεν ξερω.

Μονο μου στηριγμα πια η κορη μου.Αυτη ειναι η ζωη μας πια,μονο αυτη.

Αχ και να ηξερε τι βαρος κουβαλα απο τοτε που γεννηθηκε...

Αχ και να ηξερε οτι αυτη ειναι μονο η ελπιδα μας...

Αχ και να ηξερε οτι αυτη ειναι μονο το χαμογελο μας...

Μας λειπετε αγγελοι μας...

Να μου την προσεχετε απο εκει ψηλα...

[koupaki]

αχ κουκλα μου........ και γω ετσι νιωθω για το αγγελουδι μου!!!!!! με την μονη διαφορα οτι εγω δεν εχω αλλο , τωρα το περιμενω ειμαι στο εκτο και ομως αντι να χαιρομαι τα συναισθηματα μου ειναι τοσο μπερδεμενα που δεν μπορω να καταλαβω.....το μονο που ξερω εντονα ειναι οτι φοβαμαι.......

[THEODOSIADOU]

Με το καλο να ερθει το μωρακι σου και να μην το αφησεις ποτε απο την αγκαλια σου.

Ο φοβος ειναι φυσιολογικος,οταν εχεις περασει κατι τετοιο.

Κι εγω μεχρι να γεννησω τη Θεοδωρα ειχα παντα τον φοβο οτι κατι θα παει στραβα

κι αυτη τη φορα.Ολα ομως πηγαν τελεια.

Το ιδιο ευχομαι και σε σενα.

[koupaki]

σ ευχαριστω κοριτσι μου. αυτο εχω σκοπο να κανω.....δεν προκειται να το αφησω στιγμη.

το μονο που θελω ειναι να πανε ολα καλα.......

[maria5]

αχ κουκλα μου........ και γω ετσι νιωθω για το αγγελουδι μου!!!!!! με την μονη διαφορα οτι εγω δεν εχω αλλο , τωρα το περιμενω ειμαι στο εκτο και ομως αντι να χαιρομαι τα συναισθηματα μου ειναι τοσο μπερδεμενα που δεν μπορω να καταλαβω.....το μονο που ξερω εντονα ειναι οτι φοβαμαι.......

koupaki διαβαζω τη δικη σου ιστορια και...βουρκωνω...και οχι μονο τη δικη σου αλλα και των υπολοιπων μας....Εμενα την προηγουμενη εβδομαδα ο Ραφαηλακος μου μετα απο παλικαρησια μαχη πεταξε με τα φτερα του εκει που ανηκει....μαζι με τα υπολοιπα Αγγελουδια....

Εμεις ημασταν στη Μοναδα Εντατικης Νεογνων,γεννησα 29εβδομαδων και πηγαιναμε πολυ καλα εδω και 2 μηνες και ηταν να τον παρουμε σπιτι οπως μας ειχανε πει οι γιατροι...και ξαφνικα ενα απογευμα παω στο επισκεπτηριο και τον ειδα διασωληνωμενο!!!!Επαθα σοκ!!!!2 μηνων μωρο.....και απο εκει και περα ο κατηφορος....λοιμωξη απο ενδονοσοκομειακο μικροβιο που χτυπησε στο αιμοποιητικο του και εφερε βαρυτατη εγκεφαλικη αιμορραγια.....επεσε σε κωμα....και ...εφυγε.....

Ειμαι αδεια.....νομιζω οτι ειναι ονειρο.....οτι ειναι κακογουστο αστειο....

Απο το νοσοκομειο ευτυχως δεν εχω παραπονο....εβλεπα καθημερινα την δουλεια τους και τον αγωνα τους.....και δεν εχω παρα μονο ευχαριστω να πω για ολους εκει μεσα....στο Παπαγεωργιου ημασταν.....

Ελπιζω το Αγγελουδι μου να αξιωθω να το συναντησω καποια μερα...και ελπιζω να μου στειλει το αδελφακι του.....

[bourique1983]

αχ!!!!!!!!!βρε μαρακι μου,.........τι να σου πω βρε κουκλα.....

ευχομαι απλα το καινουργιο ετος να σας φερει ενα αδελφακι για το αγγελουδι σου......ειλικρινα το αξιζετε.!!!!!!!!!

τα φιλια μου και μια πολυ πολυ ζεστη αγκαλια!

[maria5]

bourique μου σε ευχαριστω πολυ......ελπιζω...τι να κανω?.......δεν μου εμεινε και κατι αλλο να κανω.......

Ευτυχως που απο τη φυση μου ειμαι πεισματαρης ανθρωπος...αλλιως.....αστα....

Θα τα "πουμε" και στο δικο μας ποστακι....

Σε ευχαριστω...Φιλια.....

[mamana]

15 εμβρυακια μου ειναι αγγελακια στον παραδεισο

σκεφτομαι πως θα ηταν η ζωη μου

αν ηταν εστω κ ενα εδω!!!!

[efi21]

η μπεμπουλα μου θα ηταν 2,5 μηνων τωρα. πανε 6 μηνες που την εχασα ομως τη σκεφτομαι καθε μερα. της κοψαμε το κομματι της στην πιτα μας σαν να ηταν μαζι μας.καθε χρονο θα εχει ενα κομματι.

[koupaki]

αχ Μαρακι μου σε νιωθω.....ευχομαι συντομα να σου στειλει το αδερφακι του.........

παπαγεωργιου ε????? εμεις ιπποκρατειο.

[Δημητρηςμου]

σαν σημερα πριν 2 χρονια...ακομα δεν καταφερα να γιατρεψω την πληγη ουτε και να κρατησω αλλο μωρακι στην αγκαλια μου...Δημητρη μου ειμαι εδω και σ'αγαπω! ευχομαι του χρονου τετοια μερα να μπορεσω να εχω ενα αδερφακι σου αγκαλια μου!

[koupaki]

στο ευχομαι μεσα απο την καρδια μου συντομα ο Δημητρακης να σου στειλει το αδερφακι του ....μη το βαζεις κατω!!!!!!

[Δημητρηςμου]

ευχαριστω κοπελα μου...και εσυ μια καλη τελειομηνη εγκυμοσυνη και ενα καταγερο μωρακι στην αγκαλια σου!

[koupaki]

σ ευχαριστω κοριτσι μου......

[christina leli]

Εχω ωρες που διαβαζω αυτο το ποστ, μεχρι που δεν αντεξα αλλο και σταματησα. Εχω συγκλονιστει! Δεν υπαρχουν λογια, δεν υπαρχει παρηγορια, αυτος ο πονος δεν ξεπερνιεται ουτε με 100 αλλα μωρα! Ειμαι μανα και τοσο μα τοσο τυχερη που εχω αγκαλια μου το γιο μου, καθε μερα τρεμω μηπως κατι του συμβει, οχι ο πονος δεν περναει, αλλα απαλυνεται με το χρονο και μια γεματη αγκαλια! Το ευχομαι σε ολες σας να αποκτησετε το παιδακι που επιθυμειτε! Καθε αποβολη ειναι απωλεια, αλλα κυριως οι κοπελες που γεννησαν τα μωρα τους νεκρα η πεθαναν λιγο μετα, δεν ξερω πως αυτο ξεπερνιεται! Εχω μια αδερφη, διδυμη κυηση, το ενα παιδακι εσπασε ο σακος και τωρα δεν εχει υγρο, δεν αναπτυσσεται σωστα, αλλα δεν εχει πεθανει, βασανιζεται και ειναι και επικινδυνο για το αλλο. Πρεπει να αποφασισει αν θα ρισκαρει μια διδυμη κυηση με ενα μωρο που ισως βγει νεκρο, ισως φυτο, ισως προκαλεσει φλεγμονη και αποβολη η αν θα προχωρησει σε θανατωση του εμβρυου με κινδυνο μεγαλο και για το αλλο. Ποσο δυσκολο πρεπει να ειναι! Σαν μανα την καταλαβαινω, αλλα πριν μπω εδω και διαβασω τα σημαδια που αφηνει η απωλεια δεν μπορουσα να φανταστω πως ακριβως θα νιωθει.

Ο Θεος, ο οποιος Θεος, ας μην αξιωσει αλλες μανουλες να ζησουν τετοια πραγματα!

Αν καποια εχει γεννησει η ειναι εγκυος απο εσας, θα χαρω πολυ να το μαθω! Να ειστε καλα!

[koupaki]

σ ευχαριστουμε Χριστινα.....ευχομαι να γινει το καλυτερο για την αδερφη σου και να πανε ολα καλα , να μην νιωσει αυτον τον πονο. ευχομαι μεσα απο την καρδια μου τα καλυτερα!!!!!!