Μετάβαση σε περιεχόμενο

Για τα παιδια που χαθηκαν..


apis

Recommended Posts

Σαν αστέρι που ψάχνει μια ευχή

για να λυτρωθεί,μια αγκαλιά να βρεί.

Το τέλος του κόσμου και να 'ρθεί πάλι φως μου

θα σε ψάχνω στα κάστρα τ'ουρανού.

Άσπρα περιστέρια

λόγια που απ'τα χείλη μου πετούν

και φτάνουν μέχρι τ'αστέρια.

Μια ευχή για σένα

μες στην αγκαλιά μου να βρεθείς

να 'ρθείς και πάλι σε μένα.

Σαν αέρας παντού θα σε ζητώ

όπου δεν μπορούν οι άλλοι να βρεθούν.

Το τέλος του κόσμου και να 'ρθεί πάλι φως μου

θα σε ψάχνω στα κάστρα τ'ουρανού.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Αυτό το τραύμα το βαθύ

ποτέ του να μην κλείσει,

γιατί,αν κλείσει και χαθεί,

θα σ'έχω λησμονήσει.

Όσο αντέχει η πληγή

να τυραννάει το σώμα

κι όσο πατώ πάνω στη γη

θα σε θυμάμαι ακόμα.

Αυτό το τραύμα το βαρυ

κανείς μην το γιατρέψει,

όποιος αγάπησε μπορεί

τον πόνο να λατρέψει.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

κατσε για να μην παρεξηγηθω...δεν ειναι γραμμενα απο τα χερια μου!απλως τα ακουσα και θεωρω οτι αντιπροσοπευουν πολλα συναισθηματα μας!!!

πιστευω οτι ισως βρεθει παρηγορια εστω και στη μουσικη!

...

Κοίτα με, κοίταξε με στο φως

δες πως λάμπει στ' ανοιχτά η χαρά μου

Κράτα με, νιώθω απόψε θεός

ταξιδεύω ξανά στα παλιά όνειρα μου.

Μίλα μου, για τις λέξεις που ξέχασα

που κρατούσαν ανοιχτά τα φτερά μου

πες τες μου, θύμισε μου ό,τι έχασα

ανασαίνεις πνοή με φιλιά στα πανιά μου.

Κι ύστερα φύγε στα ταξίδια σου πέταξε

έχω μάθει να λείπεις να χορεύω χωρίς τη σκιά μου

κι ύστερα φύγε τα τραγούδια μου ξέχασε

θα με βρεις πάλι εδώ, να σε βλέπω με μάτια κλειστά

έχω μάθει καλά να κρατώ ζωντανή την καρδιά μου.

Κράτα με, σήκωσε με ψηλά

ειν' ο κόσμος απόψε μια σταλιά στα νερά μου

κοίτα με, ειν'η νύχτα αγκαλιά

περπατάω ξανά στα παλιά βήματα μου.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

" Φοβαμαι μηπως δεν προλαβω

Να σ αγαπω, να σε ποθώ.

Ζωη!

Δεν μας εμεινες γλυκεια μου.

Δεν ανυσηχουσα πολυ για σενα

Ηθελα μονο χαρα να θυμιζεις.

Φοβαμαι μηπως δεν προλαβω

Να φοβηθω ,ν ανυσηχω

Μελινα- Ζωη

Δεν προλαβαμε μωρο μου..

Δεν ανυσηχoυσα πολυ για μενα.

Ηθελα μονο στο μυαλο μου να γυριζεις.

Ηρθες, για παντα ηρθες.

Εφυγες..

Μα δεν θα σε αφησουμε..

να φυγεις πολυ..

Κι αυτο ειναι το ποιημα

Το μοναδικο μου ποιημα

Αυτο ειναι το μνημα

Τ αληθινο μου μνημα"

Ο μπαμπας σου

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Ο καιρός στη ζωή μου πάει για βροχή

Όμως πια δεν με νοιάζει έχω βραχεί

τόσα νερά μ'έχουν ξαναβαφτίσει

Κι είναι οι γκρίζοι καιροί

Που με ομορφύναν πολύ

Μαύρα μου σύννεφα γίνατε σύνορα

Που τα ξεπέρασα στο φως να βγω

Μαύρα μου σύννεφα βάψτε παρήγορα

Δάκρυα στα μάτια μου να λυτρωθώ

Ο καιρός στη ζωή μου σκέτη φωτιά

Όμως είμαι καμμένη κι άλλη φορά

Σε πυρκαγιές σε πανέμορφες φλόγες

Σαν πορφυρένια πουλιά που μ'ανεβάσαν ψηλά

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

καλη μερα κοριτσακια μου..

Ραμονακι μπορει να μην το εγραψες εσυ..αλλα μεσα σε αυτες τις γραμμες βρισκεις εσενα ..κι εγω εμενα ...κι ολες οσες πονεσαν οσο εγω βρισκουν κι αυτες καπου εδω τον εαυτο τους...

apis μου τι ομορφο ποιημα..τοση ομορφια δεν περιμενα ποτε οτι κρυβει τοσο πονο ..

εχω χρονια να γραψω ποιηματα..ισως γιατι τοτε ολα ηταν αλλιως...οταν θα ξαναγραψω θελω να ειναι ενα αισιοδοξο ποιημα,να μιλαει για την ευτυχια που ζω ..κι ας αυτη αργησει..εγω θα ειμαι εδω θα την περιμενω...θα ρθει καποτε...δεν μπορει...δεν θα ρθει?

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Μια μάνα μαραζώνει

μια μάνα κρυφολιώνει

για τον γιόκα της πονάει

που τις θάλασσες γυρνάει.

Το παιδί της να γυρίσει

και το σπίτι της ν' ανοίξει

απ' τον πόνο της φωνάζει

και βαριά αναστενάζει.

"Παιδί μου γύρνα πίσω

τα μάτια μου πριν κλείσω

πάλι να σ' αντικρίσω

παιδί μου γύρνα πίσω".

Μονάκριβό μου αγόρι

η πίκρα σου με λιώνει

σπλάχνο μου αγαπημένο

έλα που σε περιμένω.

Την ευχή μου θα σου δώσω

όταν θα σε ανταμώσω

κι ύστερα ας ξεψυχήσω

και τα μάτια μου ας κλείσω.

"Παιδί μου γύρνα πίσω

τα μάτια μου πριν κλείσω

πάλι να σ' αντικρίσω

παιδί μου γύρνα πίσω".

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

WENDY έγραψε:

.

apis μου τι ομορφο ποιημα..τοση ομορφια δεν περιμενα ποτε οτι κρυβει τοσο πονο ..

εχω χρονια να γραψω ποιηματα..ισως γιατι τοτε ολα ηταν αλλιως...οταν θα ξαναγραψω θελω να ειναι ενα αισιοδοξο ποιημα,να μιλαει για την ευτυχια που ζω ..κι ας αυτη αργησει..εγω θα ειμαι εδω θα την περιμενω...θα ρθει καποτε...δεν μπορει...δεν θα ρθει?

Wendy τα λογια που εγραψα τα εγραψε ο μπαμπας της...

Κι εγω παλαιοτερα εγραφα συνεχεια..περιμενω τωρα οπως εσυ..να γραψω κατι αισιοδοξο.. :kiss:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

mama_xina έγραψε:

Αυτό το τραύμα το βαθύ

ποτέ του να μην κλείσει,

γιατί,αν κλείσει και χαθεί,

θα σ'έχω λησμονήσει.

Όσο αντέχει η πληγή

να τυραννάει το σώμα

κι όσο πατώ πάνω στη γη

θα σε θυμάμαι ακόμα.

Αυτό το τραύμα το βαρυ

κανείς μην το γιατρέψει,

όποιος αγάπησε μπορεί

τον πόνο να λατρέψει.

.........προτιμω να ποναω παρα να ξεχασω.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

..Ακουω το τραγουδι που εβαλες..και ποναω ...και ναι θελω να ξεχασω..οχι τα μωρα μου..τον πονο θελω να ξεχασω..αυτον τον πονο που εγινε συνηθεια...την μαχη που δινει η λυπη με την χαρα..

βαρεθηκα να πενθω ...κουραστικα να κλαιω ...θελω να ζησω οτι μου αξιζει επιτελους..

σημερα πηγα μια βολτα εξω..μαμαδες και μπαμπαδες με τα παιδια τους γελουσαν και επαιζαν εξω..αληθεια εμας τι μας ελειψε και στερηθηκαμε αυτο το δωρο? κατι που απο αλλους θεωρειται δεδομενο γιατι για εμας εγινε μακρυνο ονειρο?...κι αληθεια μπηπως θελησαμε κατι κακο????

μακαρι να ειχα μια απαντηση ...μακαρι να ηξερα αν εφταιξα σε κατι...αγαπησα οσο τιποτα στον κοσμο αυτο που μου στερησες θεε μου..θα με πνιγει παντα ενα γιατι...αλλα δεν θα αφησω αυτο το γιατι να με σκοτωσει..ποναω ..αλλα κουραστικα να κλαιω..δεν θελω αλλη θλιψη θελω να κανω αληθεια τα ονειρα μου...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

WENDY έγραψε:

..Ακουω το τραγουδι που εβαλες..και ποναω ...

σημερα πηγα μια βολτα εξω..μαμαδες και μπαμπαδες με τα παιδια τους γελουσαν και επαιζαν εξω..αληθεια εμας τι μας ελειψε και στερηθηκαμε αυτο το δωρο? κατι που απο αλλους θεωρειται δεδομενο γιατι για εμας εγινε μακρυνο ονειρο?...κι αληθεια μπηπως θελησαμε κατι κακο????

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΘΕΛΗΣΑΜΕ ΚΑΤΙ ΚΑΚΟ ΟΥΤΕ ΓΙΑΤΙ ΣΤΕΡΟΥΜΑΣΤΕ ΑΥΤΗ ΤΟ ΔΩΡΟ.ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΕΓΩ ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΩ ΓΟΝΕΙΣ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ ΠΟΣΟΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΕΚΤΙΜΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΩΡΟ?

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

  • 3 weeks later...

Μου λειπεις καρδουλα μου.Μου λειπεις πολυ!Καθομαι στο δωματιο σου.Το κοιταζω αδειο και αδειαζει και η ψυχη μου.Ηταν ολα ετοιμα σε περιμεναν και εσυ δεν ηρθες ποτε.Μονο η φωτογραφια σου......

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

τα βαζω με το θεο ..με εμενα ..τα βαζω με ολους ...

ολα μου φταινε και κανεις...ο θεος δεν ειναι με ολους καλος ...οχι ...μου εδωσε το πιο ομορφο δωρο και μου το πηρε πισω ..

και εγω κοιταω ενα αδειο δωματιο που καποτε το φανταζομουν με δυο κρεβατακια..μου λειπουν και ποναω οσο ποτε αλλωτε...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Αχ μωράκια μου γλυκά ποσο πολύ πονάω

σας σκεφτομαι εκεί θαμμένα μόνα σας

Να μπορούσα να ζεστάνω με τον πόνο μου

το άψυχο σώμα σας

Να ποτίσω με τα δακρυά μου

το ξερό χώμα σας

Να ανάψω ένα κερί

να φωτίσω την μουντή την χαραυγή

(Και άλλα που έγραψα πολλά για να βγάλω τον πόνο μου για τα μωράκια μου)

Σήμερα θα πάω σ'ενα μοναστήρι που κάνουν προσευχή για όλους τους κεκοιμημένους,θα προσευχηθώ για τα μωράκια μου και για όλα τα μωρά του κόσμου που χάθηκαν πριν να ζήσουν...

Πόσο πολύ σε νιώθω Wendy...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Σας ευχομαι μέσα από την καρδιά μου , όλα να γίνουν μία ανάμνηση και να

γεμίσουν οι αγκαλιές σας με γερά μωράκια και η καρδιά σας με γαλήνη και ευτυχία.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΝΑ ΣΑΣ ΠΑΡΙΓΟΡΗΣΩ ΔΕΝ ΕΧΩ ΜΕΙΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΕΓΚΥΟΣ

ΑΛΛΑ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΝΙΩΘΩ ΜΙΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ ΘΛΙΨΗ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ

ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑΤΕ

ΝΑ ΣΑΣ ΔΙΝΕΙ Η ΠΑΝΑΓΙΤΣΑ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΑΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ Κ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΤΕ

ΣΤΙΣ ΑΓΚΑΛΙΕΣ ΣΑΣ ΓΕΡΑ ΜΩΡΑΚΙΑ

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

γεια σας κορίτσια!

muller ελπίζω να καταφέρεις να κινήσεις τις διαδικασίες και να αθωωθείς για χάρη του μωρού σου!!!

ελπίζω ακόμα όλα να πάνε καλά και σε λίγο καιρό να χαρείς πάλι με μια εγκυμοσύνη και να κάνεις ένα υγιέστατο μωράκι... :)

wendy νομίζω όπως διάβαζα αυτά που έχεις γράψει ότι έχεις χάσει την αισιοδοξία σου... σε καταλαβαίνω αλλά κάνε μια προσπάθεια ακόμα για χάρη της ζωής σου και για χάρη της ελπίδας του να ξανανιώσεις ένα μωράκι μέσα σου, που θα γεννηθεί και θα σου απαλύνει τον πόνο από τον χαμό των άλλων μωρών που έχασες...

εγώ έχασα το μωράκι μου πριν 3 βδομάδες όταν ήμουν στην 13η εβδομάδα, είμαι ακόμα πολύ στεναχωρημένη, αλλά έχω δίπλα μου έναν άνθρωπο που με αγαπάει πολύ (τον άντρα μου)και παρόλο που δεν αισθάνομαι ότι καταλαβαίνει τον πόνο μού μου αρκεί που είναι τόσο αισιόδοξος και γεμάτος ελπίδα και χαρά για την επόμενη φορά που θα μείνω έγκυος. και οι δύο το θέλαμε πολύ αυτό το μωράκι και εγώ δεν καταλαβαίνω το γιατί δεν το έχω ακόμα μέσα μου, αλλά πρέπει να πάω παρακάτω, άσχετα αν κάθε μέρα κλαίω και πενθώ για τον χαμό μου. το ένα δεν αναιρεί το άλλο...

θέλω να κάνω παιδάκι εδώ και πολλά χρόνια και θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου για να γίνει....

νομίζω πως έτσι πρέπει να σκεφτόμαστε όλες και να προχωράμε με δύναμη και αισιοδοξία για να ζήσουμε το καλύτερο.... :)

ελπίζω όλες οι μέλουσες μανούλες να αποκτήσουν ένα υγιές μωράκι ή και περισσότερα και να μη ξανασυμβεί σε καμιά μας άλλη απώλεια.... :(

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΠΕΡΝΑΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΚΕΝΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ.

ΠΟΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΘΑ ΝΙΩΣΩ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΓΕΜΙΖΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ?

Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΩ,ΤΟ ΒΡΙΣΚΩ ΑΝΩΦΕΛΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΟ ΤΟ ΒΑΡΙΕΜΑΙ.

ΠΟΥ ΠΗΓΕ Η ΤΟΣΗ ΕΥΤΥΧΙΑ?ΠΟΥ ΠΗΓΕ Η ΑΝΕΜΕΛΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΓΕΛΙΟ?

ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ?

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Ωω μικρούλα μικρούλα! Μπράβο, αφού ήξερες τι θέλεις!! Εγώ στα 26 ήμουν παιδάκι εντελώς ακόμη, όχι να φροντίσω άλλον άνθρωπο 😀 Εγώ 34 πήγα τώρα!  Δεν είναι απαραίτητο να κάνεις αμέσως άλλο παιδί, προλαβαίνεις άνετα με διαλείμματα να κάνεις και τα άλλα 4 που θες! Άσε που αν έχουν διαφορά, τα μεγάλα μετά θα σε βοηθάνε με τα μικρότερα 😊
    • δεν πειράζει...ας το παιρνεις μαζι σου ..δεν ειναι κακό... είναι λιγο πιο κουραστικό βέβαια...αλλα και τι να κάνεις 🤷 και εγω που έχω τις γιαγιάδες στα 20λεπτα δεν έχω βοήθεια μην νομίζεις...η μόνη βοήθεια που έχω ειναι ότι μου μαγειρεύει η πεθερά και πάω και παίρνω φαγητό κάθε μέρα 🤷 απο την αρχή δεν με βοήθησαν.. μόνο την πρώτη εβδομάδα ερχόταν συνέχεια.. και η αλήθεια ειναι οτι το εχω παράπονο 🫣 @Elkναι ναι μικρή είμαι! η αλήθεια είναι ήθελα πολύ να γίνω μανούλα! και τα κατάφερα δόξα το Θεό! βεβαια ηθελα πέντε παιδιά...(οσα ειμαστε και εμεις) αλλά μετά απο αυτα που βλέπω με τον μπέμπη..δυσκολα να κάνω 5😂
    • Δυστυχώς οι γονείς μου είναι μακριά από εδώ που μένω...Ο μόνος που μπορεί να μας βοηθήσει είναι ο πεθερός μου ή να παίρνω το μωρό μαζί μου 🫤
    • Μμμ δύσκολο. Κ εγώ στο πρώτο παιδί που ήμουν αναπληρώτρια επέστρεψα στις 63 μέρες, αλλά μου την κρατούσαν οι γιαγιάδες. Επίσης μέχρι τις 1,30 το πολύ ακούν σπίτι. Τώρα που έγινα μόνιμη θα γυρίσω τον Σεπτέμβριο στη δουλειά. Είμαι δασκαλα όπως κατάλαβες. Εσύ δεν έχεις κάποιον να σε βοηθήσει?
    • Όχι,όχι. Από τις 20 μέρες πίνει ξένο. Κ μένα καλά μου είπε ο γιατρός ότι είναι οπότε δεν αγχώνομαι. 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...