Μετάβαση σε περιεχόμενο

πως ηταν η πρωτη μερα σπιτι με το μωρακι σας?!!!


Μιχαελα-Ν

Recommended Posts

χαιρετω ολες τις μανουλες του μαμμυλαντ!!ειμαι η μιχαελα 24 ετων,παντρευομαιτου χρονου και ακομη δεν εχω μωρακι αλλα θελω παρα παρα πολυ να αποκτησω :P κι ετσι ρωταω εσας τις εμπειρες να μου πειτε πως ηταν η πρωτη σας μερα μετα την κλινικη στο σπιτι,ιδιαιτερα τη νυχτα και ποιοι οι φοβοι σας?

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Kαλησπερα Μιχαελα κ με το καλο να μεινεις εγκυος.

Εμενα στο 1ο παιδι ηταν αγχωτικα αλλα ομορφα.Οταν δεν το θηλαζα ημασταν κ οι δυο συνεχεια απο πανω του και το χαζευαμε...Δε το πιστευαμε.Το βραδακι ηρθε κ η μαμα μου για support, ευτυχως δε χρειαστηκε γιατι ειπαμε να το παλαιψουμε μονοι μας και πετυχε!!

Στο 2ο ηταν διαφορετικα.Οταν ηρθε το μωρακι μας σπιτι(ηρθε 2 μερες αργοτερα αυτο λογω ικτερου) ηταν απιστευτα.Και ο λογος ηταν γιατι ειχαμε και τον Θανο που συμμετειχε σε ολα!!Ημασταν ολοι πραγματικα ευτυχισμενοι..:)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Με το καλό να έρθει και η δική σου σειρά!

Ηταν όλα τέλεια με το που περάσαμε την πόρτα του σπιτιου με το πορτ μπεμπε και το μπεμπακι μας μέσα! Δεν θα ξεχασω που στο δρόμο απο την κλινική, πηγέναμε με 40χλμ.... Γελάω τώρα που τα σκέφτομαι.. αλλα είχαμε πραγματικά άγχος και συγκινηση και αίσθημα μέγαλης προστασίας γιαυτο το μικρό πλασματάκι!!! Καθόμαστε όντως και το χαζεύαμε και εμείς, όποτε κοιμόνταν κοιμόμασταν και εμεις...ξενύχτια... κολικους(ευτυχώς όχι πολυ) και άλλα που έκαναν και κάνουν το σπίτι μας τώρα πια να έχει ζωή!!!!;)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ

Κ ΕΓΩ ΕΓΙΝΑ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΜΑΝΟΥΛΑ ΠΡΙΝ ΣΑΡΑΝΤΑ ΜΕΡΕΣ..Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΗ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΑΤΕΛΕΙΩΤΑ....ΑΤΕΛΕΙΩΤΑ...ΠΟΛΛΑ ΓΛΥΚΑ ΞΕΝΥΧΤΙΑ...Κ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΜΠΟΥΜΠΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΟΡΤΑΙΝΩ ΝΑ ΤΗΝ ΦΙΛΑΩ Κ ΝΑ ΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑΖΩ...ΣΥΝΕΧΕΙΑ...Η ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΓΕΜΑΤΗ ΑΓΧΟΣ ΔΕΝ ΚΟΙΜΗΘΗΚΑ ΚΑΘΟΛΟΥ Κ ΚΟΙΤΟΥΣΑ ΤΗΝ ΜΠΟΥΜΠΟΥ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΝΑ ΔΩ ΑΝ ΑΝΑΠΝΕΕΙ... Κ ΕΚΛΕΓΑ ΑΠΟ ΕΥΤΥΧΙΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΑ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΠΛΑΣΜΑΤΑΚΙ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ ΜΟΥ....Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΜΑΓΙΚΗ...

ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ Η ΩΡΑ Η ΚΑΛΗ Κ ΣΥΝΤΟΜΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ Κ ΣΥ ΜΑΝΟΥΛΑ...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΤΙΚΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!Επιτελους θηλαζω με ηρεμια την κορη μου χωρις αδιακριτα βλεματα χωρις να με στραβωκοιταζουν οταν λεω στους επισκεπτες μου να περασουν εξω απο το δωματιο για να φαμε (το κανουν κι χωρις να το πω ) χωρις να ενοχλουνται που δεν μπουκωνω με πιπιλα την μπουμπου μου και οταν θελει να κλαψει κλαιει γιατι ειναι φυσιολογικο και κανεις δεν το θεωρει παραλογο χωρις να μου δινουν συμβουλες να δωσω συμπληρωμα γιατι δεν εχω γαλα με την βολεψη μου και την ησυχια μου

Τραυματικη εμπειρια το μαιευτηριο ευτηχως γεννησα με φυσιολογικο και εμεινα 3 μερες:S

Με το καλο να μεινεις και εσυ εγκυος και να γινεις μαμα ειναι υπεροχη εμπειρια!!!:kiss:

αυτο που με ανυσυχει ειναι το συνγρομο του αιφνιδιου θανατου στα βρεφη δεν ξερω αλλα μου εχει κολλησει αφου οταν κοιμαται η μπουμπου σερι τα βραδια ξυπναω να την δω να αναπνεει και τοτε ησυχαζω

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΠΡΩΤΩΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΤΗΣΩ ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΑΡΓΩ ΝΑ ΑΠΑΝΤΩ ΑΛΛΑ ΕΧΩ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΩ ΤΟ ΧΡΟΝΟ...ΜΕΘΑΥΡΙΟ ΕΙΜΑΙ ΝΥΧΤΑ ΠΑΛΙ ΚΑΙ ΘΑ ΞΑΝΑΜΠΩ.ΝΟΣΗΛΕΥΤΡΙΑ...ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΕΣ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΤΙΣ ΔΙΑΒΑΣΩ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ ΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ!!!!ΦΙΛΙΑ ΣΕ ΟΛΕΣ!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Δεν θα ξεχασω ποτε την ημερα που γυρισαμε σπιτι με το μικρο στη καλαθουνα.Ηταν Σαββατο 6/3/2004 και αφου φυγαμε απο το ΙΑΣΩ γυρω στις 12,30 το μεσημερι ειχε ερθει ο αντρας μου μαζι με τον ανιψιο μου ηταν τοτε 13 ετων και δνε ιχε δει το μικρο ηταν σε αναρρωση απο ενα κρυωμα και τον ειχαν σε καραντινα αφου ειχε γινεικαλα και ηρθε να μας παρει με τον αντρα μου ,μας βοηθησε ο γυνιακολογος μου να παμε μεχρι εξω μεχρι εκεινη τη στιγμη μου φανοταν παραξενο εγω θα γυριζα στο σπιτι και θα ειχα και ενα μωρακι κοντα μου .Πηγαμε λοιπον καιμολις φτασαμε και πηγαμε να ανεβουμε τη σκαλα εμενατοτε στο πρωτο οροφο μιας μονοκατικιας μου ηρθε η μυρωδια απο χλωρινη ειχε παει η τρελλη η αδερφη μου καιμου ειχε κανει γενικη απολυμανση με χλωρινη σε ολο το σπιτι μυριζε καθαριοτηξτα παντου ειχε βαλεοι λουλουδια τα οποια βεβαια μερα βγαλαμε εξω και μπαλονια και για να γελασουμε ειχε βαλει σ εολο το σπιτι πετσετακια ναι σεμεδακια ξερετε υατ τα πλεκτα τα οποια εγω αντιπαθω .... αφησαμε το μωρο και γελαγαμε . Καποια στιγμη επρεπε να το θηλασω εκαν ακομα προσπαθειες αλλα ηξερα οτι δεν παρολο αυτο ηθελα να δοκιμασω τελικα αυτο ηταν και το μοναδικο μου αγχος ηθελα τοσο πολυ να θηλασω μου ειχε γινει εμμονη ιδεα και τωρα μετα απο 5 χρονια λεω τη χαζομαρες σκεφτομουν μια χαρ ειναι το παιδιακι μου μακρι να ειχα αλλα αφου δνε γινοταν ...Ηρθε λοιπον η αδερφη μου μεσα καιμου ειπε να ηρεμησω καιμην αφησω κανεναν να με ταραξει και πραγματικα περναγν οιμερες με παρεα επειδη ειχα επιλοχεια καταθλιψη ηθελα κοσμο στο σποιτι δνε με κουραζαν το αντιθετο απλα δνε αφηνα κανεναν να ασχολειτε με το μωρο μονο εγω και ο αντρας μου, βεβαι να ηθελαν να του δωσουν γαλ οι γιαγιαδες η καποιις φιλες μου της αφηνα μαλιστα με παρακλαγαν .

Η πρωτη μερα στο σπιτι και γενικα οι υπολοιπες σαραντα που ακολουθουν θελον να εισια καλα ψυχικα αν μπορεις να εχεις καποια σημαντικη βοηθεια αλλα οχι εκνευριστικη που να χωνοβναια στα ποδια σου ειναι δεκτη εφω για παραδειγμα ειχα κοσμο τρωαγανε τα σουβλακια και της πιτσες αλλα οταν ηταν να κανω μπανακι τομωρο η να του δψσω γαλα το εκαν μονη τη φιλη η τη παρεα την ειχα συντοφια . ΦΟΒΙΕΣ τωρα οσο ειναι βρεφη ναι αυτομε τον αιφνισιο θανατο ειναικαπως τρομακτικο ακι επισης οταν το ταιζεις με το μπουκαλι εχιε ενα αγχος εχρι να ρευτει κατατα αλλα ολα καλα

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ξεκινησαμε απο το μαιευτηριο αφου θηλασα το μωρο για 2 ωρες (μουθ βγαλε την πιστη αναποδα) καναμε μιαμιση ωρα να φτασουμε σπιτι λογω κινησης κ με το που μπηκαμε ξυπνησε κ πεινουσε,αρχικα το σπιτι κ οι ζωες μας φαινονταν ιδιες οπως προτου γεννησω ,μα εκεινο το πρωτο βραδυ με το μωρο να στριγκλιζει απο πεινα,να μην πιανει ρωγα και γενικα μια απελπισμενη κατασταση δεν θα το ξεχασω ποτε!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Η πρωτη νυχτα θυμαμαι ηταν λιγο περιεργη... ειχα συνεχεια το μυαλο μου στο μωρακι... με το παραμικρο ξεφυσημα που εκανε εγω ξυπνουσα και πεταγομουν πανω να δω αν ειναι καλα... αυτο κρατησε λιγες μερες μεχρι που αρχισα να συνηθιζω και να μαθαινω το μωρο... το πολυ το αγχος παντως το ειχα πριν μεινω εγκυος... ειχα πολυ μεγαλο αγχος για τη γεννα και για τις πρωτες μερες με το μωρο... απο την στιγμη που εμεινα εγκυος τα ειδα ολα διαφορετικα και μαλιστα τις τελευταιες μερες ανυπομονουσα να γεννησω... ευτυχως εχω καλοβολο μωρακι και δεν με ταλαιπωρησε ιδιαιτερα... σου ευχομαι η ωρα η καλη και με το καλο να κανεις κι'εσυ το μωρακι σου...!!! :)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

κοριτσια καλησπερα!:) ολα αυτα που μου γραψατε πολυ ενδιαφεροντα καισας ευχαριστω..βεβαια εγω φανταζομαι πως θα συγκινουμαι και θα κλαιω απο ευτυχια καθε φορα που θα αντικριζω το μωρακι μου:laugh: δεν θα το πιστευω!ευχομαι μονο να μην αντιμετωπισω πολλες δυσκολιες ωστε να το απολαυσω και να μην ειμαι καπως ετσι:angry: ΄και μετα ετσι:blink: να τα παιξω δηλαδη.ολες να τα χαιρεστε και να εχουν παντα παντα παντα υγεια!σας φιλω προς το παρον:kiss: :kiss:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

αχχχ!!τι μου θυμησες τωρα..το μονο που φοβομουν ηταν να μη μου πα8ει τιποτα!!!ειχα μια τεραστια ανησυχια με το που μπηκα σπιτι..δε με χωρουσε..ελεγα..''θα τα καταφερω;;;κ αν δε κανω κατι σωστα:;μηπως τη θηλαζω λιγη ωρα;;'' :dry: 3ερεις..στο νοσοκομειο αισθανομουν ασφαλεια με τις μαιες..

τις ειχα πριξει με τις ερωτησεις μου!! :blush:

Aυτο κρατησε 3-4 μερουλες..μετα προσαρμοστηκαμε σε ολα σιγα σιγα!!!

Γενικοτερα ηταν εξαρχης ησυχη κ συνεργασιμη :laugh:

ΤΩΡΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΧΩΡΙΣΤΕΣ!!! :)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

α καλα εμεις γυρισαμε δεν μας περιμενε κανεις σπιτι γιατι ειχαν φοβηθει μηπως μας ενοχλουν..

μπαινω μεσα και αφου δεν βλεπω κανεναν πανικοβαλομαι και συνηδειδητοποιω οτι δεν εχω ιδεα απο μωρα

και τωρα ποιος θα της αλλαξει την πανα που δεν ξεραμε??????

και ναι καναμε το θεικο με τον αντρα μου

βαλαμε το dvd της pampers που μας ειχαν δωσει με κατι αλλα διαφημιστηκα και ειδαμε απο κει πως αλλαζουν τα μωρα...

τι κλαμα ειχα κανει δεν θα το ξεχασω!!!

το βραδυ ηταν δυσκολο στην αρχη και εγω κοιταγα συνεχεια αν αναπνεει..πολυ αγχος!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ!!! ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΗΓΑΙΝΑΜΕ ΣΑΝ ΚΟΤΕΣ!!!ΟΤΑΝ ΦΤΑΣΑΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΛΑΘΟΥΝΑ ΣΠΙΤΙ ΔΕ ΧΟΡΤΑΙΝΟΥΜΕ ΝΑ ΤΗ ΒΛΕΠΟΥΜΕ!!!ΕΙΝΑΙ ΗΣΥΧΟ ΜΩΡΑΚΙ ΓΕΝΙΚΑ ΚΛΑΙΕΙ ΟΤΑΝ ΠΕΙΝΑΕΙ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΚΑΚΑ!!!!ΜΑΣ ΕΧΕΙΑΛΛΑΞΕΙ ΤΗ ΖΩΗ !!ΕΙΔΙΚΑ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΕΖΕΙ ΧΑΖΕΨΕΙ ΜΑΖΙ ΤΗΣ!!!!ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΜΑΝΟΥΛΙΤΣΑ!!!:kiss:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

καλημερα Μιχαελα:)

εγω ειχα ετοιμαστει απο τις 6 το πρωι:P ειχα ντυσει και τον μικρο μου κ περιμεναμε τον μπαμπα ολο αγωνια!τελικα φυγαμε στις 12,ηρθαμε σπιτι και καθομασταν σαν χαζοι αγκαλια να κοιταμε τον Γιαννη.Ο αντρας μου δεν κοιμηθηκε το βραδυ,καθοταν πανω απο το κρεβατακι του μικρου,εγω ειχα ξεραθει ειναι η αληθεια:laugh: γιατι στο μαιευτηριο κοιμηθηκα στις 4 μερες συνολο 5 ωρες (μετρημενες παρακαλω!),ειχα εννοια το μωρο γιατι το ειχα συνεχως διπλα μου και το φροντιζα,το θηλαζα,ηθελα να τον κανω και μπανακι αλλα δεν επιτρεποταν γμτ.Ειναι πολυ δυνατα συναισθηματα...ευχομαι να τα ζησεις συντομα!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Αχ τι μου θυμήσατε!

Μόλις μας δώσανε το μωράκι από την κλινική και βγήκαμε με το πορτ μπεμπε στο δρόμο,έπαθα σοκ :blink: :silly:

Γμτ είπα , μπήκαμε 2 και βγαλινουμε 3!Τι κάνουν αυτό το πλασματάκι τώρα?

Στο δρόμο πηγαίναμε σαν χελωνίτσες και ευτυχώς στο σπίτι μας περίμεναν οι γιαγιάδες γιατί ούτε να το αλλάξουμε δεν ξέραμε!

Το ακούμπησα στο κρεβάτι και το έβλεπα σαν χαζή!

Οι γιαγιάδες φύγανε το απόγευμα και από την ώρα που μείναμε μόνοι όλα κύλησαν ομαλά , μπορώ να πω καλύτερα γιατί μόνος σου μαθαίνεις περισσότερα!

Το βράδυ κύλησε ομαλά , εγώ δεν είχα άγχος , ξεράθηκα αλλά και το μωρό μας ήταν άψογο!!!

Με το καλό σε όλες σας και με γερά μωράκια!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

αχ κοριτσακια μου εγω θελω να το ζησω συντομα αλλα ο αντρας μου επιμενει να ξεκινησουμε αμεσως μετα το γαμο για να ασχοληθουμε με αυτον με ησυχια γιατι τα χουμε κλεισει ολα για τον ιουνιο που τον κανονισαμε :lol: και να παμε και το ταξιδακι του μελιτος χωρις να σκεφτομαστε οτι δεν μπορουμε λογω εγκυμοσυνης:huh: βεβαια μου ειπε οτι στο ταξιδι,καλα να ειμαστε,θα ξεκινησουμε αμεσως χι χι χι;) ειναι του προγραμματος τι να κανουμε???εγω ομως θεελωωω:( αλλα απο την αλλη τον σεβομαι και θα ειναι καλυτερα να το θελουμε και οι δυο γιατι τον αγαπω:kiss: :woohoo:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Και εμεισ ειχαμε παθει ψιλοπανικό. Την νυχτα εγω δεν κοιμηθηκα γιατι το μωρο συνεχεια ξυπναγε γιατι πειναγε. Δεν ηξερα πωσ να το παρω αγγαλια γιατι ηταν πολυ μικρουλι και εθραυστο. Τον ξαπλωσαμε στο κρεβατακι του και τον κοιτουσαμε σαν χαζοι και οι δυο. Οταν αρχισε να κλεει γιατι πεινουσε δεν καταλαβα στην αρχη. Τωρα ποιος μεπιανει!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Καλημέρα!!!

Με το που γυρίσαμε απο το μαιευτήιο την βάλαμε στην κούνια της.Ε.μετά είμασταν και οι δυο απο πάνω!:woohoo: Όχι τόσο απο ανησυχία αλλά απο λαχτάρα να μην χάσουμε ούτε ένα λεπτό της ;)

Η μικρή μας κοιμόταν συνέχεια και ξύπναγε για πολύ λίγο,έτρωγε και μέχρι να αλλάξουμε πάνα μας έκανε και την τιμή να την απολαύσουμε!:laugh:

Το πρώτο βράδυ όμως με έπιασε το άγχος μήπως πάθει κάτι το μωρό όπως κοιμάται.Με αποτέλεσμα να κοιμηθούμε σε βάρδιες :blink:

Αυτό το πρόγραμμα συνεχίστηκε για λίγες μέρες ακόμη αλλά καταλάβαμε πως το παιδί δεν μπορούσε να επιβιώσει με δυο γονείς κινούμενα πτώματα :P και έτσι ξεκολλήσαμε λίγο απο την κούνια!:woohoo:

(Αλλα όλο εκεί μας βρίσκεις και πάλι...:silly: )

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΠΑΡ ΟΛΟ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΒΡΕΦΟΚΟΜΟΣ ΚΑΙ....ΚΑΤΕΧΩ ΑΠ ΑΥΤΑ ΟΦΕΙΛΩ ΝΑ ΟΜΟΛΟΓΗΣΩ ΠΩΣ Η ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ-ΝΥΧΤΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΗΤΑΝ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΗ!!!!ΓΕΝΙΚΑ ΔΗΛΑΔΗ ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΜΕΡΕΣ.ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙΣΣΑΡΙΚΗ ΚΑΙ ΕΙΧΑ ΑΡΚΕΤΑ ΔΥΣΚΟΛΗ ΑΝΑΡΡΩΣΗ.

ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΠΛΥΝΩ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ,ΝΑ ΤΟ ΣΗΚΩΝΩ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΑΩ ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ,ΗΜΟΥΝ ΑΥΠΝΗ 4 ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΗΜΟΥΝ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ 3 ΠΡΙΝ ΓΕΝΝΗΣΩ ΟΠΟΤΕ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΣΕ ΑΘΛΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.ΕΝΙΩΘΑ ΟΤΙ ΔΕ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ,ΟΤΙ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΤΙΠΟΤΑ ΣΩΣΤΑ(ΚΙ ΑΣ ΔΟΥΛΕΥΩ 9 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΒΡΕΦΗ)ΕΤΣΙ Η ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥΤΙΜΗ.ΤΑ ΒΡΑΔΙΑ ΤΟ ΕΙΧΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΤΟ ΜΩΡΟ.ΣΗΚΟΝΩΜΟΥΝ ΚΑΘΕ 15 ΛΕΠΤΑ ΝΑ ΤΟ ΧΑΖΕΨΩ,ΝΑ ΔΩ ΑΝ ΑΝΑΠΝΕΕΙ,ΑΝ ΕΧΕΙ ΞΕΣΚΕΠΑΣΤΕΙ...ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΝΩ.ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΓΛΥΚΕΙΑ ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΠΟΥ Μ ΑΡΕΣΕΙ!!!!!

ΤΩΡΑ,ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΠΕΙ ΣΕ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΥΣ ΡΥΘΜΟΥΣ.ΤΟΝ ΣΥΝΗΘΙΣΑ ΚΑΙ ΜΕ ΣΥΝΗΘΙΣΕ ΟΠΟΤΕ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΩ ΤΙΣ ΩΡΑΙΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ!ΤΑ ΧΑΔΙΑ ΤΟΥ,ΤΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΤΟΥ,ΤΑ "ΑΓΚΟΥ" ΤΟΥ.....

ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΣ ΕΙΜΑΙ ΤΟΣΟ ΕΤΟΙΜΗ ΠΟΥ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΞΕΚΙΝΑΩ ΔΟΥΛΕΙΑ(ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΔΗΛΑΔΗ) ΚΑΙ...ΗΔΗ ΕΧΩ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΖΟΜΑΙ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΕΝΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ!

ΑΠΛΑ ΟΠΩΣ ΚΑΘΕ...ΑΡΧΗ ΕΤΣΙ ΚΑΙ Η ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΗ ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΛΙΓΟ.ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ ΝΑ ΤΗ ΔΕΧΤΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟΤΕΡΟ ΔΩΡΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΣΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΚΑΛΗΜΕΡΑ.

ΛΟΙΠΟΝ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΒΓΗΚΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΒΓΗΚΕ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ ΕΚΕΙΝΗ ΛΟΙΠΟΝ Η ΝΥΧΤΑ ΗΤΑΝΕ Η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΜΟΥ ΓΕΜΑΤΗ ΑΓΩΝΙΑ ΜΗΠΩΣ ΠΑΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙ ΜΟΥ ΠΟΥΝ ΣΤΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ ΟΤΙ ΟΥΤΕ ΣΗΜΕΡΑ ΘΑ ΒΓΕΙ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΠΩΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΞΗΜΕΡΩΣΕΙ ΜΕ ΤΟΥ ΠΟΥ ΧΑΡΑΞΕ ΣΗΚΩΝΟΜΑΣΤΕ ΓΡΗΓΡΗΓΟΡΑ ΓΡΗΓΟΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΟΥΛΗ ΜΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΒΟΥΡ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ ΠΑΜΕ ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΑΣ ΚΑΛΑ Ε!!!!!!!! ΜΕ ΤΟ ΤΗ ΛΑΧΤΑΡΑ ΤΟ ΑΓΚΑΛΙΑΣΑ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΔΕΝ ΛΕΓΕΤΕ ΕΡΧΕΤΕ Η ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΣΟΥ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΗΝ ΑΠΟΥΣΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΟΛΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΗΤΑΝΕ ΑΝΗΣΥΧΟ ΠΕΡΙΤΤΟ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΟΤΙ ΠΑΛΙ ΜΕ ΠΗΡΑΝΕ ΤΑ ΚΛΑΜΑΤΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΒΑΖΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΖΥΓΑΡΙΑ ΚΑΙ ΝΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΙΧΕ ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑΡΙΑ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΓΥΡΙΣΕ Η ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΕΕΙ ΕΙΣΑΙ ΕΤΟΙΜΗ ΝΑ ΠΑΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΑΚΙ ΣΟΥ ΜΙΚΡΟ ΖΟΥΖΟΥΝΑΚΙ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΤΕΛΕΙΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ Η ΧΑΡΑ ΜΟΥ ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΗ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ ΤΡΕΙΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΡΕΙΣ ΜΟΛΙΣ ΦΤΑΣΑΜΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΛΑΤΑΚΙ ΤΗΣ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ Η ΠΡΙΓΚΙΠΕΣΣΑ ΜΑΣ. ΦΥΣΙΚΑ ΤΗΝ ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΜΕΡΑ ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΥΝΙΑ ΤΗΣ ΜΕ ΛΑΧΤΑΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΕΓΩ ΕΥΤΥΧΩΣ ΕΙΧΑ ΕΞΟΙΚΟΙΩΘΕΙ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΜΕ ΑΝΕΣΗ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΖΩ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΤΑΙΖΩ ΑΛΛΑ ΠΑΡΟΛΟΥ ΑΥΤΑ Η ΑΓΩΝΙΑ ΜΟΥ ΗΤΑΝΕ ΜΕΓΑΛΗ ΜΗΝ ΜΟΥ ΠΑΘΕΙ ΤΙΠΟΤΑ.

ΩΧ ΠΑΛΙ ΞΕΧΑΣΤΗΚΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΛΕΩ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ ΣΟΡΥ.:)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Προσθήκη...