Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

  • Απαντήσεις 197
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Δημοσίευση

εμενα γεννηθηκε 3300,φυσιολογικη γεννα.

μια μεριδουλα μωρο ηταν ο μικρος σου!πολυ ομορφος.μηπως τελικα ηταν απο την αρχη κ αυτος αγγελακι?

τελος παντων θα βρουμε καποια στιγμη γιατι γινονται αυτα...θα βρουμε τον λογο ελπιζω

Δημοσίευση

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΗΤΑΝ ΑΓΓΕΛΑΚΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ,ΣΙΓΟΥΡΑ ΠΑΝΤΩΣ ΗΤΑΝ ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΓΙΑΤΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΔΕΝ ΚΑΤΕΘΕΣΕ ΤΑ ΟΠΛΑ.ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΜΙΚΡΟΥΛΗΣ ΑΛΛΑ ΠΑΛΕΥΕ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΕΙ.ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΚΟΙΜΗΘΗΚΕ...

Δημοσίευση

TO MONO ΠΟΥ ΜΕ ΑΝΑΚΟΥΦΙΖΕΙ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΒΡΗΚΕΣ ΚΑΠΟΙΑ ΑΤΟΜΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΝ ΝΑ ΣΕ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΜΗΛΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΣΠΑΣΕΙΣ..ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΩ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΝΙΩΘΩ, ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΕ ΣΤΗΡΙΞΩ, ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ.. ΑΠΛΑ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΓΕΡΗ ΚΑΙ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΟΤΑΝ ΜΠΟΡΕΣΕΙΣ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙΣ ΓΙΑ 2o ΠΑΙΔΑΚΙ ΚΑΙ ΘΑ ΔΕΙΣ ΠΟΥ ΟΛΑ ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ, ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΕΙΣ, ΑΛΛΑ ΘΑ ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΜΑΤΙ. ΣΕ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΔΩ ΝΑ ΣΕ ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ..

Δημοσίευση

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΑΣ.ΔΕ ΦΑΝΤΑΖΟΜΟΥΝ ΝΑ ΒΡΩ ΤΕΤΟΙΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ.ΤΟ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΕΚΑΝΑ ΟΤΑΝ ΑΚΟΜΗ ΗΜΟΥΝ ΕΓΚΥΟΣ ΚΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΤΑΛΑΘΟΣ ΜΠΗΚΑ ΣΗΜΕΡΑ.ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΒΡΗΚΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΑΠΟ ΟΤΙ ΕΧΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΜΟΥ.ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

Δημοσίευση

ΑΧ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ....ΠΟΣΟ ΕΧΩ ΣΤΕΝΟΧΩΡΕΘΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΚΙΑ ΣΟΥ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΝ ΛΕΓΕΤΑΙ..

ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΚΑΛΗ ΜΟΥ..ΘΑ ΔΕΙΣ ΠΕΡΝΩΝΤΑΣ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΘΑ ΑΠΑΛΥΝΕΙ ΛΙΓΟ Ο ΠΟΝΟΣ ΣΟΥ.

ΜΗΝ ΧΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ..ΤΩΡΑ ΤΑ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΨΗΛΑ ΚΑΙ ΜΑΣ ΠΡΟΣΕΧΟΥΝ ΠΙΑ.ΗΤΑΝ ΘΕΛΗΜΑ ΘΕΟΥΛΗ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΕΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ.

ΚΛΑΨΕ,ΣΠΑΣΕ,ΒΡΙΣΕ..ΞΕΣΠΑΣΕ.ΚΟΙΤΑ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΟΛΑ ΘΑ ΦΤΙΑΞΟΥΝ ΣΙΓΑ-ΣΙΓΑ.

ΘΑ ΔΕΙΣ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΜΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΤΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΑ.

ΣΕ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ ΤΑ ΜΝΜ ΣΟΥ.ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΩ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑΣ ΝΑ ΣΟΥ ΓΡΑΨΩ..ΜΟΝΟ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ.

ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΥ ΚΑΤΙ ΤΟΣΟ ΑΣΧΗΜΟ ΤΑΡΑΚΟΥΝΗΣΕ ΤΗΝ ΓΑΛΗΝΗ ΣΟΥ..

ΜΙΑ ΣΦΙΚΤΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΓΛΥΚΟ ΦΙΛΙ ΑΠΟ΄ΜΕΝΑ.

ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ

Δημοσίευση

ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΙΣ ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ...ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙΣ ΟΜΩΣ...ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΞΕΧΑΣΕΙΣ..ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΟΥΛΑ ΣΟΥ.

ΚΟΙΤΑ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΟΥΛΗ ΣΟΥ..ΣΕ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΑΝΑΓΚΗ

ΘΑ ΒΡΕΙΣ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙΣ.ΜΟΝΟ ΧΡΟΝΟ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ..

ΕΞΑΛΛΟΥ ΧΡΩΣΤΑΣ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΝΑ ΠΑΛΕΨΕΙΣ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ..ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ..

Δημοσίευση

Κορίτσι μου ειλικρινά λυπάμαι πάρα πολύ!! Πρέπει να είναι τραγικό συναίσθημα! Εύχομαι ο χρόνος να απαλύνει λιγάκι τον πόνο σου! Και πολύ σύντομα να σου στείλει το αγγελούδι σου το αδερφάκι του!! Κουράγιο!

Δημοσίευση

Κοπελα μου οι ιστοριες μας μοιαζουν παααρα πολυ.. 27η εβδομαδα ενδονοσοκομειακη λοιμωξη Απλα διαφερουν τα νοσοκομεια και τα προσωπα..

Εμενα η μπεμπα μου εζησε δυο μηνες δυο εφιαλτικους για αυτην μηνες Ειχε ενα μυκητα parapsilosis που δεν εφευγε με τιποτα Το ανοσοποιητικο συστημα των νεογνων και δη των πρωιμων(οπως τα δικα μας) ειναι πολυ ανωριμο Τα μωρα που δεν βγαινουν γρηγορα απο τον αναπνευστηρα ειναι σε πολυ μεγαλυτερο κινδυνο

Στην περιπτωση μου εχουν περασει 2 χρονια απο τοτε και τωρα προσπαθω για αλλο μωρακι Το πρωτο καιρο ξεγελουσα τον εαυτο μου οτι ζει για να με παρει ο υπνος.. το γαλα της το ειχα στην καταψυξη για πολλους μηνες μετα το θανατο της για νιωθω οτι θα γυρισει Ειναι αβασταχτος ο πονος σου και τον ξερω αλλα καποια στιγμη θα συνεχισεις Κουραγιο ψυχη μου..κρατησου απο οτι μπορεις..και ολα θα κανουν τον κυκλο τους

Δημοσίευση

Γλυκειά μου κουράγιο και δύναμη.

Εσύ και η mama_xina μας έχετε στεναχωρήσει αφάνταστα αυτές τις μέρες. Δείξε δύναμη. Το αγγελάκι σου ήταν μαχητής. Μόνη σου το είπες. Δεν του πρέπει μία μανούλα που παραδείνετε. Του πρέπει μια μανούλα που θα τον σκέφτετε και θα τον αγαπάει πάντα. Μία μανούλα όμως που θα κάνει κουράγιο και θα παίρνει δύναμη από την σκέψη του αγγέλου της και θα συνεχίσει την ζωή της. Και ίσως αργότερα όταν γλυκάνει ο πόνος του χαρίσεις και ένα αδελφάκι για να το προσέχει από εκεί ψηλά.

Μακάρι να μην γίνονταν όλα αυτά. Μακάρι καμία μάνα να μην ξαναπονέσει τόσο πολύ. Να ξέρεις ότι και εμείς πονάμε μαζί σου. Η αγκαλιά μας είναι πάντα ανοικτή για ότι χρειαστείς.

Δημοσίευση

ειναι σκληρο,ειναι τραγικο..τα συναισθηματα εντονα κι οι αναμνησεις πονανε..ολα θυμιζουν και τιποτα δε μοιαζει να απαλυνει το βαρος της ψυχης..ολα φανταζουν ενα τιποτα κι ολα δειχνουν ενα τελμα..ποναει απιστευτα και μονο ο τιτλος που εχεις βαλει..σε ανατριχιαζει..διαβαζοντας σε δε μπορω να συγκρινω τον δικο μου πονο με τον δικο σου..δε τολμαω να σου πω λογια παρηγοριας..απλα σου ευχομαι μονο δυναμη,κουραγιο,ελπιδα..πιστεψε στην ζωη,γιατι μπορει να μας χτυπαει,αλλα μας φερνει καποια στιγμη πισω αυτα που μας χρωσταει..ευχομαι απο καρδιας ο χρονος να απαλυνει τον πονο σας..βρες δυναμη απο τον ανθρωπο σου,μη ξεχνας οτι εχει ο ενας τον αλλον κι ειναι απιστευτα σημαντικο,ειδικα αυτες τις στιγμες..καποια στιγμη θα γινεις μαμα για παντα κι ολα αυτα που ζεις και βιωνεις θα εχουν ενα διαφορετικο χρωμα...ΚΟΥΡΑΓΙΟ....

Δημοσίευση

αχ βρε κουκλα μου τι να πω και γω ...Κατι τετοιες στιγμες τα λογια στερευουν .τι κουραγιο να σου πω ?τι υπομονη να σου πω? οτι και να σου ,οταν εννεα ολοκληρουσ μηνες το μονο ενδιαφερον ειναι η γεννηση του πλασματος που κουβαλας μεσα σου και ενω γεννιεται και το ενδιαφερον πλεον στη ζωη γι αυτο το πλασματακι γινεται ακομη μεγαλυτερο και τσουφ...............χρηστε μου χανεται .........Ε δεν εχω γιατι να μιλησω για πια υπομονη και για πιο κουραγιο?

κουκλα μου προσπαθσε απο αυτην σου την απωλεια που δεν υπαρχει χειροτερη να γινεις πιο δυνατη ,ολα για καποιο σκοπο γινονται...

σου ευχομαι μονο καλα απο εδω και περα μονο τιποτα αλλο!!!!!!

Δημοσίευση

δυστυχως τα προωρα μωρακια αγωνιζονται απο το πρωτο λεπτο της ζωης τους εκει που αλλα μωρα απολαμβανουν την στοργη και το χαδι της μανας εκεινα ειναι κλεισμενα σε μια θερμοκοιτιδα και παλευουν για την επιβιωση εναν αγωνα που ποτε δεν ξερεις αν θα τον κερδισουν η οχι

ο οργανισμος τους ειναι ιδιαιτερα ευθραυστος και με το παραμικρο προσβαλονται απο μικροβια και λοιμωξεις

αλλα και αν τελικα τα καταφερουν δεν παυουν να παλευουν αν κρινω απο τον δικο μου που ακομη και τωρα 13 μηνες μετα την γεννηση του καθε λιγο και λιγακι δινει τις δικες του μαχες

Δημοσίευση

Λυπάμαι πολύ :( Γιατί να υπάρχουν και αυτά;Γιατι στα μαιευτήρια να μην υπάρχει μόνο χαρά αλλά και πόνος;:(

Γλυκιά μου δυστυχώς οτι έγινε,έγινε.Μακάρι να μπορούσαμε να αλλάξουμε το τραγικό γεγονός...αλλά δεν μπορούμε :(

Προσπάθησε να βρεις μέσα σου κουράγιο,δύναμη και να προχωρήσεις.Σκέψου πως αυτό το αγγελουδάκι θα θέλει να σε βλέπει ευτυχισμένη,απο τον ουρανό οπου βρίσκεται...Όλα θα πάνε καλά!

Εύχομαι ο μικρός σου άγγελος να σου στείλει γρήγορα το αδερφάκι του και απο τον ουρανό να σας φυλάει όλους!

Δημοσίευση

ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΟΤΙ ΣΟΥ ΣΥΝΕΒΗ...

ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΟΥ ΔΩΣΩ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΑΠΟΜΗΝΕΙ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΚΙ ΕΜΕΝΑ ΙΣΑ ΙΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΘΩ ΞΑΝΑ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ..

ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΟΜΩΣ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΔΥΝΑΤΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΕΙΣ ΚΑΝΕΝΑΝ ΔΥΝΑΤΟ ΑΝΕΜΟ ΝΑ ΣΕ ΤΣΑΚΙΣΕΙ..ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙΣ ΞΑΝΑ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΣΟΥ..ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΣ..ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΓΓΕΛΑΚΙ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΕΚΕΙ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ..

ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ..

Δημοσίευση

Δεν υπάρχουν λόγια...σκεφτομαι εδώ και ώρα τι να σου γράψω. ειναι πολυ σκληρό να φεύγει μια αθώα παιδική ψυχούλα, κουράγιο κοπέλα μου...να κλάψεις να ξεσπάσεις όμως να μην το βάλεις κάτω σε παρακαλώ, τώρα έχεις ένα αγγελούδι στον ουρανό, ενα φωτεινό αστεράκι, γι αυτό μη φοβάσαι να κάνεις ξανά όνειρα...και νομίζω οτι ο τίτλος πρέπει να αλλάξει γιατί είσαι η μαμά του, τον ένιωσες στην κοιλίτσα σου, αγωνίστηκες μαζί του...θα είσαι για πάντα η μανούλα του και πάντα θα τον έχεις στην καρδιά σου...

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Πόσο θα συμφωνήσω με αυτό το μήνυμα!!! Έχω πέσει στα πατώματα, έχω κλάψει, έχω κυνηγήσει (πιο μικρή και ανώριμη γαρ). Περνώντας τα χρόνια και κοιτωντας πίσω, έκανα απλά τον σταυρό μου και είπα Θεέ μου γλίτωσα.... Βέβαια @Nerina κορίτσι μου ο,τι και να σου λέμε εμείς τώρα, ξέρω πολύ καλά ότι δεν αλλάζει αυτό που νιώθεις. Θα σου δώσω μια τελευταία συμβουλή (τα υπόλοιπα στα είχα γράψει στο άλλο θέμα και δεν θέλω να σε κουράζω): μην κινηθείς με γνώμονα το ότι θα μείνεις μόνη σου στην ηλικία σου (εντωμεταξύ νέα κοπέλα είσαι!!!), ή τι θα πει ο κόσμος, ή τα χρόνια που περάσατε μαζί. Θα σπαταλήσεις αλλα τόσα χρόνια, πολύτιμα πλέον, από φόβο; Αξίζει;; 
    • @Mariaa_ δεν έχω ζήσει ποτέ κατάθλιψη ούτε είχα τρελό άγχος στην εγκυμοσύνη. Όμως η εγκυμοσύνη και η λοχεία είναι μια περίοδος που είναι πολύ ευαίσθητη για εμάς. Θυμάμαι ότι έκλαιγα για το παραμικρό για καταστάσεις που δεν θα έκλαιγα κανονικά.  Στην εγκυμοσύνη δούλευα και είχα το πρόγραμμα μου, αλλά όταν γέννησα και έμεινα μόνη με το μωρό τότε αντιμετώπισα την μητρική μοναξιά που λέω εγώ, κάτι που το βλέπω σε όλες τις νέες μητέρες. Ξαφνικά αλλάζει όλος σου ο κόσμος, όλο σου το πρόγραμμα και δεν έχεις παρέες και κάποιον να μιλήσεις τις ώρες που εσύ μπορείς. Ξέρεις πως αντιμετώπισα αυτή την κατάσταση; Έφτιαξα πρόγραμμα που απαιτούσε καθημερινή έξοδο και το τηρουσα πιστά όσο κουρασμένη και να ήμουν. Έτσι "αναγκαζόμουν" να ακολουθήσω μία ρουτίνα σαν να έχω δουλειά (έβρισκα και εξωτερικές δουλίτσες βέβαια να κάνω). Τι προτείνω λοιπόν; Φτιάξε καθημερινό πρόγραμμα και τήρησε το ευλαβικά. Σε αυτό βάλε καθημερινή έξοδο το πρωί (ο ήλιος κάνει καλό).  Α επίσης έκανα φιλίες από εδώ μέσα και μιλούσα με κάποιες κοπέλες που ήμασταν στην ίδια φάση και μοιραζόμασταν κάπως την καθημερινότητα. Δυστυχώς μετά τη γέννα έρχονται τα baby blues, που είναι 2 εβδομάδες που θα είσαι χάλια συναισθηματικά και θα κλαις συνέχεια. Μετά γενικά οι πρώτες 40 μέρες έχουν αρκετό ξενύχτι και κούραση, ειδικά όταν θηλάζεις. Και αν έχει και κολικούς το μωρό; Κλάψε Χαράλαμπε... Όχι δεν στα λέω όλα αυτά για να σε αγχωσω. Στα λέω για να καταλάβεις ότι πρέπει να είσαι καλά! Να φροντίσεις να είσαι στην καλύτερη δυνατή σου φάση! Αν πρέπει να πάρεις αντικαταθλιπτικά, να πάρεις. Περί θηλασμού του συντρόφου σου δεν του πέφτει κανένας λόγος! Δικό σου το σώμα! Ο δικός του ρόλος είναι να στηρίξει μόνο την απόφαση σου. Τέλος, μπες σε ομαδουλες να βρεις κι άλλες εγκύους να μοιράζεστε τα άγχη σας και που ξέρεις; Ίσως βρεις κάποια φίλη να βγαίνετε 😊
    • Με το καλό τη Δευτέρα! Εύχομαι να είναι κορίτσι γιατί έχεις ήδη 3 άντρες μέσα στο σπίτι, φτάνει 🤣 Τι ώρα έχεις την αυχενική; ΠΗΤ πότε έχεις;
    • Καλέ γιατί προδικάζεις; Εμένα πάντα 3 μέρες μετά την αναμενόμενη περίοδο ξεκινάω να έχω αχνά τεστ πρώιμης ανίχνευσης φυσικά.  Επίσης αφού ξέρεις ότι η συνταγή απαιτεί ταξιδάκι τι κάθεσαι; Για ξεκίνα να το οργανώνεις 😉
    • Ετοιμάσου για δίδυμα φίλη! Ελπίζω να έχετε κάνει τα οικονομικά σας κουμάντα 😜
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...