Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Τελικά το σκέφτηκα και λέω να πάμε στα Applebees που είναι από τα μέρη που πηγαίναμε στα πρώτα μας ραντεβού.

Και μας αρέσει,και ωραίο φαγητό έχει και την αγαπημένη μας μαργαρίτα!

Τα υπόλοιπα θα τα κάνω τον Οκτώβρη,που κλείνουμε 5 χρόνια σχέσης.

  • Απαντήσεις 56
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Posted Images

Δημοσίευση

Τελικά το σκέφτηκα και λέω να πάμε στα Applebees που είναι από τα μέρη που πηγαίναμε στα πρώτα μας ραντεβού.

Και μας αρέσει,και ωραίο φαγητό έχει και την αγαπημένη μας μαργαρίτα!

Τα υπόλοιπα θα τα κάνω τον Οκτώβρη,που κλείνουμε 5 χρόνια σχέσης.

Δημοσίευση

Τελικά το σκέφτηκα και λέω να πάμε στα Applebees που είναι από τα μέρη που πηγαίναμε στα πρώτα μας ραντεβού.

Και μας αρέσει,και ωραίο φαγητό έχει και την αγαπημένη μας μαργαρίτα!

Τα υπόλοιπα θα τα κάνω τον Οκτώβρη,που κλείνουμε 5 χρόνια σχέσης.

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Χαχαχαχ αυτό με το σκύλο το κάνει και εμένα και για κάποιο λόγο αποφασίζει να το κάνει στον ύπνο της 😂  Πέρα από αυτό βαρελάκια όταν έχει όρεξη και σέρνεται σαν το φίδι  Επίσης όταν κάθεται στο ριλαξ θέλει συνέχεια να σηκώνεται Καθιστή, έχω μια υποψία πως τη βοηθάει να κάνει τα κακά της κιολας η Καθιστή στάση.  Μάλλον θα πρέπει να αρχίσω να τη δένω  Τρελό που προσπαθεί ο δικός σου να σηκωθεί στα πόδια 😅 δεν κρατιέται 
    • Καλημέρα!! Συνήθως εκεί στον 6ο και μετά, που έχουν δύναμη πλέον στα χέρια για να στηρίξουν τον κορμό τους.  Εμάς απλά στηρίζεται και σέρνεται κάπως προς τα πίσω, κάπως κάνει διάφορα προσπαθώντας να φτάσει τα παιχνίδια του, αλλά δεν το λες και μπουσουλημα. 😆 Κάτι άλλο που προσπαθεί είναι να σηκωθεί στα πόδια του, αλλά καταφέρνει απλά να κάνει τη στάση του σκύλου της γιόγκα και μετά πέφτει στο πλάι 😆 Εσάς τι καταφέρνει να κάνει;; 
    • Καλημέρα κορίτσι μου! Να σου ζήσει το μωράκι σου!!  Έχω κάνει δύο φυσιολογικούς τοκετούς, με περινεοτομη και στους δύο, συν τραυματισμό εσωτερικά στον κόλπο στον δεύτερο, επειδή με τραυμάτισε το κεφάλι του μωρού όπως έβγαινε... Εγώ είχα δύο οξείς τοκετούς και μωρά 3700 και τα δύο, οπότε και οι γιατροί μου δεν προλάβαιναν να το πάρουν χαλαρά το ζήτημα. Δεν ξέρω αν λέγεται ρίξη 1ου βαθμού αυτό που έπαθα στον δεύτερο τοκετό, αλλά στα λέω όλα αυτά επειδή είχα κι εγώ αρκετά ράμματα μετά. Είχα κι εγώ ακράτεια ούρων όπως ακριβώς την περιέγραψε η @Zelda, αλλά δεν είχα θέμα με τον πρωκτό. Τα ράμματα εμένα στον πρώτο τοκετό έφυγαν στις 40 μέρες (δεν ήταν πολλά) αλλά στον δεύτερο τοκετό έφυγαν αργότερα, κάπου στους 3-4 άρχισαν να εξαφανίζονται. Για τα ράμματα ο γιατρός μου είχε δώσει και κρέμα ξυλοκαΐνης, γιατί δεν μπορούσα να κάτσω! Ο φόβος που περιγράφεις είναι απόλυτα φυσιολογικός και κατανοητός. Κι εγώ φοβόμουν για αρκετό καιρό να πάω στην τουαλέτα, είχα κι εγώ δυσκοιλιότητα σε όλη μου την εγκυμοσύνη. Φοβόμουν να πλυθω, γιατί έπιανα παντού ράμματα, τα οποία με πονούσαν και δεν ήθελα να κάνω κάποια κίνηση να τα κουνήσω και να πονέσω κι άλλο. Με τραβάνε ακόμα, και σκέψου πριν 6 μήνες γέννησα το 2ο, και γενικά δεν είμαι άνθρωπος που πονάει εύκολα, έχω μεγάλη ανοχή στον πόνο.  Οι ασκήσεις κεγκελ βοηθάνε σίγουρα. Συζήτησε το με τον γιατρό σου όταν δείτε το θέμα της ρήξης. Και γενικά αν δεις ότι μένει "κουσουρι" πολύ αργότερα, υπάρχει και φυσικοθεραπεία για ακράτεια ούρων ή κοπράνων.  Όσο για τις επαφές, να σου πω ότι εμένα τα ράμματα της πρώτης γέννας με τραβούσαν για πάνω από χρόνο και δυσκολεύτηκα πολύ να το αποδεχτώ ψυχολογικά (ευτυχώς όσο περνούσε ο καιρός έφυγε η ενόχληση).  Και τώρα πάλι το ίδιο, με τραβάνε και με τσούζουν πολύ στην αρχή. Κι επειδή είχα και τον εσωτερικό τραυματισμό, νιώθω την περιοχή να έχει αλλάξει μορφολογία 😆 κι εκεί δυσκολεύτηκα ψυχολογικά να το αποδεχτώ... Αλλά το έχουμε συζητήσει με τον άνδρα μου και έχουμε βρει "λύσεις" και άλλη ρουτίνα 😆 Βέβαια, το ότι εγώ το πέρασα έτσι, δεν πάει να πει ότι και σε σένα θα κρατήσει τόσο. Απλώς δυστυχώς θα πάρει κάποιο χρόνο και θέλει υπομονή!! Τέλος, να μην σκέφτεσαι ότι φταις εσύ για την ρήξη, εννοείται ότι μπορείς να κάνεις και δεύτερο τοκετό, απλώς θα πρέπει να το έχεις αναφέρει στο γιατρό σου ή σε κάποια μαία ότι είχες ρήξη στον πρώτο τοκετό. Μπορεί να σε κατευθύνει διαφορετικά κατά τη διάρκεια της κύησης, ίσως με ασκήσεις kegel, μασάζ περινέου, κτλ 
    • Καλημέρα κορίτσια καλή Κυριακή. Διαβάζω για τα μωράκια σας!! Και για εσάς! @Diwni τι ωραία που έχεις καλή ανάρρωση! Μας δίνεις και θάρρος και κουράγιο ✌🏻✌🏻 Κοριτσια με το σύγκαμα μην ανησυχείτε. Θα περάσει. Δύσκολο να βλέπεις το μωράκι σου έτσι αλλά λίγες μέρες είναι και θα περάσει. Κάντε ότι οδηγίες σας έδωσαν. Αυτό με το αέρισμα χωρίς πανα το θυμάμαι και εγώ να μας το λέει η γιατρός. Οχι ότι είναι εύκολο γτ κατουράνε παντού! Αλλά είναι μια τεχνική που βοηθάει λέει!  @ΜαρίαΔημήτρης κάνεις ότι καλύτερο μπορείς για την μικρή σου. Μη. Απογοητεύεσαι! Ξέρω ότι είναι εύκολο να στο λέμε αλλά η ψυχή σου το ξέρει αλλά όντως αξίζει να ζήσεις πιο ήρεμα αυτά τις μέρες! Χωρίς άγχος και στεναχώρια!
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...