Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Κοριτσακια μου καλο απογευμα σε ολες σας, σημερα 8 ημερες μετα τη γεννηση του μπεμπακου μου κανω την πρωτη μου επισκεψη στον υπολογιστη:P βλεπετε ειμαι ακομη στα χαμενα μιας κ προσπαθουμε να προσαρμοστουμε κ οι 3 μας......

λοιπον ο μπεμπης μου γεννηθηκε στις 30/6/09 στις 8.45 το πρωι εχει βαρος 2950 κ 49 ποντους, γεννησα με προγραματισμενη καισαρικη μιας κ ειχα προβλημα με το ζαχαρο, κ επειδη ο μπεμπης ηταν απο εξωσωματικη πραγμα που σημενει πως δεν ρισκαρουν οι γιατροι συνηθως,ημουν 38 εβδομαδων κλειστες κ ηταν πολυ καλα ολα για την καισαρικη

απο την προηγουμενη μερα ημουν μες στο ανχος κ την υπερανταση,δε σας κρυβω πως φοβομουν λιγακι κ ετσι εμεινα ξυπνια ως 2 το βραδυ,κ στις 4,30 το πρωι ημουν ξυπνια εμεινα κανενα τεταρτακι στο κρεβατι κ αφου ειδα οτι δεν προκειτε να ξανακοιμηθω σηκωθηκα εβγαλα τα σκουπιδια εστρωσα τα κρεβατια εκανα κ ενα τελευταιο ελενχο πως ολα ειναι οκ κ ξυπνησα τον αντρα μου για να φυγουμε...φτασαμε στην κλινικη γυρω στις 7,00 κ με ανελαβαν σχεδον αμεσως, μου κανανε τα σχετικα ξυρισμα, κλυσμα, κ μετα με ανελαβε ο αναισθησιολογος κατα τη διαρκεια της ενεσης για την επισκληριδιο μου μιλουσε κ μου εξηγουσε τι πρεπει να νιωθω κ ολα τα σχετικα γενικα υπηρχε μια κατασταση ευχαριστη,στις

8,15 ηρθε ο γιατρος μου κ σε λιγοτερο απο μιση ωρα ακουσα το αγορακι μου να κλαιει:) τον πηρανε μεσα φωναξανε τον πατερα του ο οποιος ειχε την καμερα μαζι του κ τραβηξε τις πρωτες του στιγμες μπανακι, το ντυσιμο του, κ ολα τα σχετικα..μετα απο λιγη ωρα μας πηγανε στο δωματιο μας οπου εκει ειδα τη μητερα μου συγκινημενη κ μια κολητη μου που στην ολη διαρκεια της επεμβασης περιμενανε απο εξω, η πρωτη μας μερα ηταν καπως δυσκολη κ για τους δυο μας λιγακι μιας κ λογω ζαχαρου οπως ειπα πιο πανω ερχοταν κ μας μετρουσαν κ τους δυο για να δουμε τις τιμες που ειχαμε, κατα τ'αλλα ολα πηγαν πολυ καλα κ τις 4 μερες που εμεινα στην κλινικη τα κοριτσια ηταν ολα πολυ συνεργασιμα κ πρεπει να παραδεχτω πως μας βοηθησαν παρα πολυ.:)

αυτη λοιπον ειναι η δικη μου εμπειρια κ συγνωμη κ για το μεγαλο ποστ σας ευχαριστω ολες κ ευχομαι καλη λευτερια στα κοριτσια που περιμενουν κ ευχαριστα νεα για ολες γενικα, δεν ξερω ποτε θα ξαναβρω χρονο για να μπω αλλα θελωνα ξερετε σας αγαπω κ σας σκεφτομαι συχνα:kiss: :kiss:

Δημοσίευση

ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΓΛΥΚΙΑ,

ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ Ο ΜΠΕΜΠΑΚΟΣ ΣΟΥ!

ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΑ ΝΑ ΗΤΑΝ ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΓΧΩΝΟΣΟΥΝ ΤΣΑΜΠΑ ΠΡΙΝ ΠΑΣ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ!

ΑΠΟ ΟΤΙ ΔΙΑΒΑΖΩ ΒΕΒΑΙΑ, ΤΕΛΕΙΑ ΗΤΑΝ!

ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΤΕΛΕΙΑ ΤΩΡΑ!!!

ΝΑ ΜΟΥ ΦΙΛΗΣΕΙΣ ΤΟΝ ΖΟΥΖΟΥΝΟ ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΣΕ ΠΕΤΥΧΩ ΟΤΑΝ ΞΑΝΑΜΠΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΚΙ ΕΓΩ ΜΠΑΙΝΩ ΠΟΛΥ ΣΠΑΝΙΑ ΤΩΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΠΟΥΡΜΠΟΥΛΗΘΡΑ ΜΟΥ!

ΦΙΛΑΚΙΑ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ... ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΥΓΙΗΣ ΚΑΙ ΚΑΛΟΤΥΧΟΣ!

Δημοσίευση

καλημερα κοριτσακια μου γλυκα:) σας ευχαριστω πολυ για τις ευχες σας,

Ifigeneia k lovie εχω ακομη μικρα πονακια κ δυσκολευομαι λιγακι στο να σηκωθω απο το κρεβατι ειδικα τα πρωινα,σημερα θα παω να κοψω κ τα ραμματα.....

filos ifigenen ναι μια μερα διαφορα εχουμε κ εγω θα ηθελα να μαθενω πως τα πατε οι δυο σας,εμενα κατα ωρας ειναι πολυ ησυχο μωρακι μαμ,κακα, κ νανι, κ τα βραδυα δεν ξυπναμε σχεδον καθολου..:)

Denim μου τι κανεις αγαπη μου χαθηκαμε..:) κ εγω θα ηθελα καποια στιγμη να τα πουμε,η μπεμπουλα σου πως ειναι; φανταζομαι θα εχει μεγαλωσει λιγακι να της δωσεις φιλακια απο μενα κ το μπεμπη.....

σας φιλω ολες σας γλυκα....:kiss: :kiss: :kiss:

Δημοσίευση

Να σας ζήσει Νινινα μου ο μπέμπης σας! Χαίρομαι που δεν μας περιέγραψες να ταλαιπωρήθηκες ιδιαίτερα. Εχω κι εγώ αυξημένο ζάχαρο αλλά ακόμα δεν μου είπε τίποτα για καισαρική. Κάνω λίγο το κορόιδο για διαβητολόγο που μου είπε να πάω προσπαθώντας με διατροφή να δω αν θα βελτιωθεί κι αν πια δε γίνει κάτι τότε να πάω. Καλή λοχεία σου εύχομαι ολόψυχα!και να παραμείνει εύχομαι έτσι ήσυχος ο μπεμπούλης σας!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλημερα κοριτσι μου. Θα με ακουσεις λιγο αυστηρη αλλα εφοσον δεν εχεις καποιον ανθρωπο στο περιβαλλον σου να το κανει, ας γινω εγω. Θελω σε παρακαλω να βρεις αμεσα εναν ειδικο ψυχικης υγειας και να απευθυνθεις. Δε θα σου χαιδεψω τα αυτια, το αγχος, η κουραση και η αγωνια, ναι, σαφως και υπαρχουν στο 80% των μαμαδων. Δεν ειναι ομως μονιμα, ουτε αγουν την καθημερινοτητα μας. Οι αυτοκαταστροφικες σκεψεις, η μονιμη μελαγχολια, η πεποιθηση οτι η ζωη σου τελειωσε, η δυσφορια που αυξανεται τη νυχτα, οι φοβιες για το παιδι το σκοταδι κλπ ομως δειχνουν οτι κατι παθολογικο ελλοχευει. Προφανως κι ολα μπορουν να βελτιωθουν αλλα πρεπει να φροντισεις τον εαυτο σου και την ψυχικη σου υγεια κι ισορροπια. Κι εφοσον δεν εχεις υποστηρικτικο περιβαλλον να το κανει για σενα και να σε παρει απ το χερι να σε παει σε εναν εξειδικευμενο ψυχιατρο η εστω ψυχολογο, πρεπει να το κανεις μονη σου εσυ. Τωρα ειναι η στιγμη. Μην το αφηνεις αλλο να σε τρωει. Ολα θα βελτιωθουν, αλλα πρεπει να αναλαβεις δραση. 
    • Καλησπερα. Οπως σου εγραψε και η αλλη κοπελα οι περισσοτερες γυναικες περναμε απο αυτην τη φαση αργα η γρηγορα. Ειτε απευθειας μετα τον τοκετο ειτε καποιους μηνες μετα. Θα σου γραψω για την προσωπικη μου εμπειρια επειδη καποια πραγματα που ειπες τα νιωθω κι εγω. Εχω ενα παιδι,τωρα ειναι 16 μηνων και καθε μερα νιωθω οτι δεν μπορω να παρω τα ποδια μου. Βλεπω αλλες μανουλες που ειναι παντα περιποιημενες ενω εγω οταν βγαινουμε συνηθως επειδη δεν προλαβαινω βγαινω οπως να ναι. Τωρα π ξεκινησα τη δουλεια εχω εξαντληθει με αποτελεσμα να ειμαι πολυ συχνα αρρωστη και πολλες φορες σκεφτομαι οτι το παιδι μου θα ηταν καλυτερα αν ειχε αλλη μαμα. Αυτες οι σκεψεις ειναι στιγμιαιες, οταν παρεις μια ανασα και δωσεις λιγο χρονο στον εαυτο σου θα δεις τα πραγματα πιο καθαρα. Για το μωρακι σου εισαι ολος του ο κοσμος προσπαθεις καθε μερα να του δωσεις το καλυτερο κι αυτο ειναι πολυ σπουδαιο. Μη συγκρινεις τον εαυτο σου με αλλες γυναικες,η καθεμια εχει τις δικες της αντοχες και αυτο δεν ειναι κακο. Αλλωστε να σου πω και κατι τα παιδακια θελουν απλα πραγματα και λιγα για να ειναι χαρουμενα. Δε χρειαζεται να πασχιζουμε παντα για το τελειο. Φροντισε τον εαυτο σου γιατι το μωρο σου πιο πολυ αυτο εχει αναγκη μια χαρουμενη μαμα.
    • Καλησπερα,οχι δεν εχω δωσει ψαρι. Της δινω λιγο μοσχαρι και μεχρι στιγμης το εχει δεχτει και απλα εισαγω λαχανικα για να εχω επιλογες. Θα την δοκιμασουμε παλι λιγο κοτοπουλο αλλα τωρα που ειναι αρρωστουλα δεν θα εισαγω κατι νεο. Σημερα το απογευμα μου σηκωσε και 38 πυρετο αλλα ισως ειναι τα δοντακια της γιατι και στο φαγητο αν ακουμπησει το κουταλακι στα πρησμενα ουλα αρχιζει και κλαει με λυγμους. 
    • Μακαρι μακαρι μακαρι! Η αληθεια ειναι οτι φοβομαστε να παραδεχτούμε οτι νιώθουμε ολα αυτά σε μια απ τις πιο ευτυχισμένες περιόδους της ζωής μας που τελικά δεν ειναι ακριβώς έτσι..λογω των ορμονών και των απαιτητικων συνθηκών. Φανταζόμουν βέβαια οτι με το πέρασμα του καιρού ολα αυτα τα ψυχικά βαρη θα εξασθενούν ενώ σε μενα πχ συμβαίνει το ανάποδο. Ευελπιστώ να επιστρέψω σε λιγο διάστημα και να ξαναγράψω με πιο καθαρο μυαλό την εξέλιξη γιατι θεωρώ οτι πολλες γυναίκες εχουν αναγκη απο αυτό. Οπως κι εγω που άνοιξα αυτο το θέμα διαβαζοντας κι αλλα παρομοια. Εχω απευθυνθεί στην φαιναρετη και ελπίζω ολα καλα! Επισης ,δυστυχώς στον κυκλο μου καμια φιλη μου δεν εχει παιδι ακόμα οποτε θεωρω οτι θα καταλάβουν μόνο οσες εχουν βιώσει οτι βιωνει μια μαμά. Αυτός ειναι και ο λογος που ενιωσα την αναγκη να το συζητήσω με σας
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...