Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

ΑΧ ΒΡΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΜΕ ΤΟΣΑ ΠΟΥ ΑΚΟΥΜΕ Η ΜΙΑ ΕΠΑΘΕ ΑΥΤΟ Η ΑΛΛΗ ΤΟ ΑΛΛΟ ΤΩΡΑ ΑΚΟΥΣΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΕΝΤΟΥΖΑ ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΓΕΝΝΗΣΕ ΜΕ ΦΥΣ.ΤΟΚ

ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΤΙΣ ΟΜΩΣ ΑΚΟΜΑ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΔΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΕΝΤΟΥΖΑ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 4 ΜΗΝΕΣ. ΡΩΤΗΣΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΤΟ ΓΙΑΤΡΟ ΚΑΙ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΠΑΛΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. ΠΟΣΟ ΣΙΓΟΥΡΟΙ ΕΙΝΑΙ? ΚΑΙ ΑΝ ΠΑΘΕΙ ΚΑΤΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΦΑΝΕΙ ΤΩΡΑ ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΙ ΓΙΝΕΤΕ ? ?????

ΕΝΤΑΞΗ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΑΛΛΑ ΑΝ ΠΑΘΕΙ ΚΑΤΙ ΤΟ ΜΩΡΟ? ΕΧΟΥΝ ΣΥΜΒΕΙ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΑΚΟΥΣΤΕ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΛΛΑ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΜΠΙΣΤΕΒΟΜΑΙ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ .

ΑΧ ΒΡΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΣΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ

Δημοσίευση

ΕΛΕΝΑΚΙ , ΜΗΝ ΑΓΧΩΝΕΣΑΙ....

ΓΕΝΙΚΑ Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΓΙΑΤΡΟΥ ΚΑΙ Η ΓΕΝΝΑ ΕΙΝΑΙ ΖΑΡΙΑ!

ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΘΑ ΣΟΥ ΚΑΤΣΕΙ.....

ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ ΟΝΤΩΣ ΤΑ ΠΑΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΜΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ (ΚΟΥΤΑΛΕΣ,ΒΕΝΤΟΥΖΕΣ ΚΛΠ)ΕΙΧΑΝ ΑΣΧΗΜΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ.

ΑΠ΄ΤΗΝ ΑΛΛΗ , ΟΤΑΝ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΤΟ ΚΡΙΝΕΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΥΓΕΙ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΩΣΤΕ Η ΕΚΒΑΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΝΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΤΥΧΗΣ.

ΤΟ ΙΔΑΝΙΚΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΜΗ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ, ΑΛΛΑ......

Δημοσίευση

ελενακι και το δικο μου το μωρο με βεντουζα βγηκε. Σοκαριστηκα οταν το ειδα να εχει σχεδον 2 κεφαλια. ενα το κανονικο και εναν τεραστιο ογκο απο το οιδημα. Αλλα σε μια μερα επανηλθε και μετα απο μια βδομαδα δεν φαινοταν τιποτα. Τωρα ειναι 4 μηνων και το κεφαλακι του ειναι κανονικοτατο. Το κακο ειναι οτι επειδη βγηκε αποτομα και δεν προλαβε να προσαρμοστει στον γενετικο σωληνα εμεινε 3 μερες στη θερμοκοιτιδα γιατι ενω μπορουσε να εισπνευσει δεν μπορουσε να εκπνευσει σωστα. Ο γιατρος ειπε οτι το παθαινουνε καμια φορα αυτο τα μωρα που γεννιουνται με βεντουζα. Ητανε μια κακη στιγμη αλλα ευτυχως περασε. Η γιατρος μου παντως δεν ηθελε να μου κανει καισαρικη γιατι το κεφαλι του φαινοτανε.

Δημοσίευση

ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΛΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΛΑΧΕΙΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΗΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΑ ΜΩΡΑ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ??????????????????

ΣΕ ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΘΑ ΓΕΝΝΗΣΩ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΜΕ ΕΧΕΙ ΠΙΑΣΕΙ ΦΟΒΕΡΟ ΑΝΧΟΣ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ ΠΩΣ ΤΟ ΕΝΑ ΠΩΣ ΤΟ ΑΛΛΟ

Δημοσίευση

Ελενακι μην φοβασαι καθολου τη βεντουζα,δεν ειναι τιποτα!Μιλαμε ομως για βεντουζα και οχι εμβρυουλκο[τις λεγομενες κουταλες]!Εγω γεννησα πριν 23 χρονια με βεντουζα και ο γυιος μου οταν γεννηθηκε ειχε ενα καρουμπαλο που εξαφανιστηκε σε λιγες μερες,ολα ηταν μια χαρα,η συκυουλκια,ετσι λεγεται με τη βεντουζα χρησιμοποιειται πολυ συχνα και δεν ειναι κατι σοβαρο,μην φοβασαι και μην σκεφτεσαι αρνητικα!ΦΙΛΑΚΙΑ :kiss:

Δημοσίευση

Και η δική μου μικρουλα βγηκε με βεντουζα . Δεν ειχε καμια αλλιωση στο κεφαλάκι της και μετα απο 5 μερες καναμε και υπέρηχο για να δουμε οτι ολα ειναι καλα . Τα παντα τελεια !

Δεν ειναι λογος αυτος να αγχωνεσαι ... Πολλα συμβαινουν αλλα δεν σημαινει οτι θα συμβει και σε σενα ;)

  • 14 years later...
Δημοσίευση
στις On 1/6/2009 at 8:02 ΜΜ, ο/η TEO COOL είπε:

ΕΛΕΝΑΚΙ , ΜΗΝ ΑΓΧΩΝΕΣΑΙ....

ΓΕΝΙΚΑ Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΓΙΑΤΡΟΥ ΚΑΙ Η ΓΕΝΝΑ ΕΙΝΑΙ ΖΑΡΙΑ!

ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΘΑ ΣΟΥ ΚΑΤΣΕΙ.....

ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ ΟΝΤΩΣ ΤΑ ΠΑΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΜΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ (ΚΟΥΤΑΛΕΣ,ΒΕΝΤΟΥΖΕΣ ΚΛΠ)ΕΙΧΑΝ ΑΣΧΗΜΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ.

ΑΠ΄ΤΗΝ ΑΛΛΗ , ΟΤΑΝ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΤΟ ΚΡΙΝΕΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΥΓΕΙ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΩΣΤΕ Η ΕΚΒΑΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΝΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΤΥΧΗΣ.

ΤΟ ΙΔΑΝΙΚΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΜΗ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ, ΑΛΛΑ......

Γιατί εκφέρεις άποψη σε θέματα που δεν γνωρίζεις και δεν έχει προσωπική εμπειρία?!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλημέρα κορίτσι μου, Εγώ πέρα απ' αυτά που είπαν τα άλλα κορίτσια, ένιωθα μοναξιά όταν συνέκρινα αυθόρμητα και χωρίς να το θέλω τον εαυτό μου με τον άντρα μου. Ενώ ήταν πολύ υποστηρικτικός και με φρόντισε πάρα πολύ στην περίοδο της λοχείας, και ήταν πολύ παρών, ένιωθα τόση μοναξιά που αυτός δεν ξυπνούσε τα βράδια επειδή δεν θηλαζε, που δεν άλλαξε το σώμα του, που δεν σταμάτησε τη δουλειά του κι "έμεινε πίσω", που δεν άφησε τα χόμπυ του ενώ εγώ ήθελα πολύ χρόνο μέχρι να ξανά ξεκινήσω, που του ήταν πιο εύκολο να βρει χρόνο για τον εαυτό του απ'ότι εγώ. Ενώ στην ουσία δεν έκανε κάτι που να "φταίει" και παρόλο που ήταν κι αυτός γονιός του ίδιου παιδιού, ένιωθα τόσο μόνη επειδή δεν ένιωθε και δεν το βιωνε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως κι εγώ.  Είχα την τύχη και οι φίλες μου όλες να κάνουμε παιδιά μέσα στο ίδιο διάστημα, οπότε βρήκα την υποστήριξη εκεί.  Θα βρεις κι εσύ τα πατήματα σου, μίλα στον περίγυρο σου για το πώς νιώθεις, πώς βιώνεις τις αλλαγές. Θα βρεις υποστήριξη, ακόμα κι από άτομα που δεν είναι στην ίδια φάση με σένα.  Τέλος, πόσο συμφωνώ με τη @MinaSam στο τελευταίο. Κι εμένα όταν ο άντρας μου έπαιρνε το παιδί (τα παιδιά πλέον) να πάνε κάπου για να μου δώσει χρόνο για τον εαυτό μου, μετά ένιωθα ότι λείπω και ότι μου λείπουν, και "ζήλευα" που περνάν καλά χωρίς εμένα κι ήθελα να είμαι κι εγώ εκεί! 😆 Πραγματικά κι εγώ αξία της μοίρας μου! 😆
    • Καλημέρα κορίτσια, σας ευχαριστώ που πήρατε το χρόνο να μου απαντήσετε!  Απ' ότι καταλαβαίνω, λίγο πολύ, ανεξάρτητα τους χαρακτήρες και τις συνθήκες μας, όλες βιώνουνε σε κάποια φάση λίγη μοναξιά και συνειδητοποιώ ότι τελικά λογικό είναι. Και πριν την εγκυμοσύνη πάλι ήταν περίοδοι που μπορεί  που ένιωθα κάπως έτσι. Απλά τώρα αυτό που συμβαίνει και θα συμβεί είναι huge!  Χαίρομαι που όλες έχετε βρει τα πατήματά σας και μου δίνει κουράγιο ότι θα τα βρω κι εγώ με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και από τη στιγμή που αυτό ζητούσα και το ευχόμουν με όλη μου την ψυχή, θα στρέψω το βλέμμα στο ότι ήρθε, έρχεται και πόσο ευγνώμων είμαι για αυτό. Από κει και πέρα κάθε αλλαγή ποτέ δεν έχει μόνο ευχάριστα συναισθήματα. Και με κάθε αλλαγή είναι λογικό να υπάρχουν και κάποιες απώλειες. Προσωπικά δεν είμαι από εκείνες που μιλάνε μόνο για την εγκυμοσύνη τους ή δε νομίζω να μιλάω μόνο εγώ για το παιδί μου χωρίς να δίνω χώρο στον άλλον να μου πει τα δικά του νέα και τις δικές του ανησυχίες. Απο κει και πέρα αν ο άλλος δεν μπορεί να διαχειριστεί τη νέα μου συνθήκη, τότε είναι δικό του θέμα και καλύτερα να μην είναι κοντά μου αν δεν μπορεί. Νομίζω ξεκαθαρίζουν πολλά πράγματα έτσι κι αλλιώς.  @eva96 σχετικά με αυτό που είπες ναι μετά την αυχενική θα νιώσεις καλύτερα κι εγώ έτσι ήμουν ήθελα να το μοιραστώ και το ήξεραν ελάχιστα άτομα, και ναι από αυτά δεν έδειξαν όλα το ίδιο ενδιαφέρον. Αλλά καλύτερα θα πω, τα βλέπεις όλα πιο ξεκάθαρα. 
    • Καλημέρα! Εγώ θα πω κάτι που είχα διαβάσει όταν έκανα τον γιο μου και μου φάνηκε πολύ σωστό. Παρόλο που εγώ ήμουν από αυτές τις γυναίκες που ερωτεύτηκα τον γιο μου από το τεστ εγκυμοσύνης, η περίοδος με το μωρό και αναφέρομαι στον πρώτο χρόνο ολόκληρο είναι ένα πένθος του παλιού σου εαυτού, των παλιών συνηθειών και της παλιάς σου ζωής. Από τη μια όντως ένιωθα ότι η θέση του μπέμπη ήταν πάντα στο σπίτι μας αλλά από την άλλη είμαι ένας άνθρωπος με τη δουλειά μου, τα χόμπι μου και μετά με τον άντρα μου και τους φίλους μου και είμαστε πολύ του έξω. Ξαφνικά και ειδικά εφόσον γέννησα χειμώνα, έβγαινα μεν με το μωρό από την πρώτη εβδομάδα κάθε πρωί για βόλτα αλλά όλοι δούλευαν, το μωρό δε μιλάει να πεις καμία κουβέντα αλλά και όταν έβλεπα τους άλλους δεν είχα να πω τίποτα για μένα που δε σχετιζόταν με το παιδάκι μου. Κάποιες γυναίκες δεν έχουν θέμα με αυτό και πολύ καλά κάνουν και μάλιστα νομίζω ότι είναι και πιο ικανοποιημένες απτή ζωή τους, εγώ όμως δεν είμαι έτσι και το να νιώθω ότι έχω να πω κάτι για τον εαυτό μου που δε συνδέεται με το σπίτι μου με ανανεώνει. Σε όποια κατηγορία κι αν βρεθείς όμως θα βρεις τα πατηματά σου και όλα θα γίνουν φυσιολογικά αλλά με έναν διαφορετικό τρόπο που μετά από λίγο δε θα θυμάσαι καθόλου πως ήσουν πριν το μωράκι. Αφού πλέον αν λείπει ο άντρας μου με τον γιο μου πολλές ώρες κανένα Σάββατο στην αρχή λέω ναι θα κάνω το ένα το άλλο, θα πάω εδώ εκεί κλπ και μετά από κανένα τρίωρο μου φαίνεται άδειο το σπίτι. Αξία της μοίρας μου  
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...