2η προσπάθεια εξωσωματικής

[filos`ifigen]

ορμόνες της γυναίκας και ο ρόλος τους

Ημερομηνία δημοσίευσης: 14 Φεβρουαρίου 2008

Γράφει: Αρμενιάκος Αλέξανδρος, Μαιευτήρας Χειρουργός Γυναικολόγος

Προβολή Οιστρογόνα

Τα οιστρογόνα είναι μια ομάδα ορμονών που εκκρίνονται από την ωοθήκη. Παράγονται από την επένδυση του ωοθυλάκιου και περιέχουν τρεις ορμόνες, η πιο γνωστή είναι η οιστραδιόλη (Ε2). Η οιστραδιόλη βοηθά ώστε να αυξηθεί το πάχος του ενδομητρίου (ιστός που εμφυτεύεται το γονιμοποιημένο ωάριο) καθώς επίσης να δημιουργήσει ιδανική βλένη στο στόμιο του τραχήλου για να μπορέσουν να διεισδύσουν τα σπερματοζωάρια.

Προγεστερόνη

Η προγεστερόνη παράγεται και αυτή από τις ωοθήκες και συγκεκριμένα από το τοίχωμα του ωαρίου μετά την ωορρηξία. Δημιουργεί ιδανικές συνθήκες ωριμάζοντας το ενδομήτριο για να δεχθεί το γονιμοποιημένο ωάριο, χαλαρώνει και ηρεμεί την μήτρα αποτρέποντάς την να κάνει συσπάσεις, ενώ καταστρέφει τα περισσεύοντα ωοθυλάκια, που δεν χρειάζονται για τον συγκεκριμένο κύκλο.

Γοναδοτροπίνη

Η γοναδοτροπίνη παράγεται στον υποθάλαμο του εγκεφάλου και ρυθμίζει την έκκριση όλων των θηλυκών ορμονών. Ελέγχει την παραγωγή και τα επίπεδα οιστρογόνου. Όταν τα επίπεδα του οιστρογόνου και της προγεστερόνης αρχίσουν να μειώνονται στο τέλος του κύκλου έχουμε αύξηση της έκκρισης της γοναδοτροπίνης. Τα υψηλά επίπεδα προγεστερόνης μειώνουν τα επίπεδα της γοναδοτροπίνης.

Θυλακιότροπος (FSH) – Ωχρινότροπος (LH)

Οι ορμόνες αυτές παράγονται από την υπόφυση, που είναι αδένας συνδεμένος άμεσα με το νευρικό σύστημα και τον υποθάλαμο (GnRH). Η αύξηση της FSH βοηθάει στην έναρξη της παραγωγής των ωοθυλακίων στην ωοθήκη. Η LH δημιουργεί την ωορρηξία και προάγει την παραγωγή προγεστερόνης.

[filos`ifigen]

Ενδομητρίωση: Αίτια, συμπτώματα και θεραπεία

Ημερομηνία δημοσίευσης: 21 Φεβρουαρίου 2008

Γράφει: Αρμενιάκος Αλέξανδρος, Μαιευτήρας Χειρουργός Γυναικολόγος

Προβολή

Η ενδομητρίωση είναι ένα συχνό γυναικολογικό πρόβλημα. Παίρνει το όνομα της από το ενδομήτριο, την λεπτή εσωτερική επένδυση της μήτρας. Στις γυναίκες με ενδομητρίωση, ιστός, που μοιάζει και συμπεριφέρεται όπως το ενδομήτριο, αναπτύσσεται σε περιοχές εκτός της μήτρας. Αυτές οι περιοχές ονομάζονται εστίες ή εμφυτεύσεις ή οζίδια ή ενδομητρίωση. Τις περισσότερες φορές η ενδομητρίωση εμφανίζεται:

Πάνω ή μέσα στις ωοθήκες (ενδομητρίωμα)

Πίσω από τη μήτρα

Επάνω στους συνδέσμους που διατηρούν την μήτρα στην θέση της

Στο περιτόναιο που επενδύει τα τοιχώματα και όργανα της κοιλιάς

Στο έντερο, την κύστη ή το ορθό

Η ενδομητρίωση σπάνια μπορεί να αναπτυχθεί και σε περιοχές πολύ μακριά από τη μήτρα. Αυτός ο έκτοπος ιστός δημιουργεί φλεγμονή, πόνο, υπογονιμότητα και βαριές εμμηνορυσίες.

Συμπτώματα Ενδομητρίωσης

Ο πόνος είναι από τα πιο συχνά συμπτώματα της ενδομητρίωσης. Συνήθως οι γυναίκες πονάνε χαμηλά στην κοιλιά. Η ένταση του πόνου δεν εξαρτάται από την έκταση της ενδομητρίωσης. Μερικές γυναίκες δεν έχουν πόνο και παρόλα αυτά η ενδομητρίωση είναι διάσπαρτη σε πολλές και μεγάλες περιοχές. Άλλες γυναίκες με οξύ και δυνατό πόνο έχουν λίγες και μικρές εστίες ενδομητρίωσης.

Τα συμπτώματα της ενδομητρίωσης περιλαμβάνουν:

Έντονη δυσμηνόρροια (πόνος περιόδου), που χειροτερεύει με την πάροδο του χρόνου

Χρόνιος πόνος χαμηλά και πίσω στη λεκάνη

Πόνος κατά τη διάρκεια και μετά την επαφή

Γαστρεντερικές ενοχλήσεις

Επίπονες εντερικές κινήσεις και ούρηση στην εμμηνορυσία

Βαριές και μακριές εμμηνορρυσίες

Μικρή διαφυγή αίματος ανάμεσα στις περιόδους

Υπογονιμότητα

Γυναίκες με ενδομητρίωση πολλές φορές παρουσιάζουν γαστρεντερικά προβλήματα όπως διάρροια, δυσκοιλιότητα, μετεωρισμό (φούσκωμα) ειδικά κατά την διάρκεια των περιόδων.

Ποιες γυναίκες έχουν ενδομητρίωση;

Είναι από τις πιο συχνές γυναικολογικές παθήσεις. Παρουσιάζεται σε ποσοστό 7 έως 10%.

Η ενδομητρίωση ξεκινάει συνήθως με την αρχή της εμμηνορρυσίας και μπορεί να διαγνωστεί τυχαία σε μια γυναικολογική εξέταση ή να παραμείνει αδιάγνωστη αν δεν έχει συμπτώματα. Οι γυναίκες με ενδομητρίωση:

Έχουν κάθε μήνα περίοδο

Έχουν μέση ηλικία τα είκοσι επτά χρόνια

Έχουν τα συμπτώματα από δύο έως πέντε χρόνια πριν από την διάγνωση της ασθένειας

Οι γυναίκες στην εμμηνόπαυση πολύ σπάνια έχουν συμπτώματα, αφού σταματάει η περιοδική λειτουργία του ενδομητρίου, καθώς οι ορμόνες εκλείπουν στην εμμηνόπαυση.

Πώς μπορώ να υποψιαστώ ότι έχω ενδομητρίωση;

Είναι πιθανόν να υπάρχει ενδομητρίωση αν:

Αρχίζει η περίοδος σε νεαρή ηλικία

Υπάρχει δυσμηνόρροια (πόνος στην περίοδο)

Υπάρχει περίοδος για επτά ή περισσότερες μέρες

Υπάρχει μικρός κύκλος (25 μέρες ή λιγότερο)

Υπάρχει κληρονομικότητα ενδομητρίωσης (μητέρα, αδελφή, θείες).

Τι μπορώ να κάνω για να μειώσω την ενδομητρίωση;

Μελέτες έχουν δείξει ότι οι γυναίκες υποφέρουν λιγότερο από την ενδομητρίωση αν:

Ασκούνται φυσιολογικά

Ακολουθούν υγιεινή διατροφή

Αποφεύγουν αλκοόλ και καφεϊνη.

Πώς δημιουργείται η ενδομητρίωση ;

Η ενδομητρίωση είναι καλοήθης πάθηση (όχι καρκινογόνος). Παρόλα αυτά δημιουργεί πολλά προβληματα. Κάθε μήνα, οι ορμόνες που επιδρούν στο ενδομήτριο αυξάνουν το πάχος του. Αυτό γίνεται για να υποδεχτεί το γονιμοποιημένο ωάριο και να το θρέψει τις πρώτες μέρες της ζωής του. Αν το ωάριο δεν γονιμοποιηθεί, το ενδομήτριο πέφτει χρησιμοποιώντας την φυσική οδό, μήτρα, τράχηλος, κόλπος ,αιδοίο και δημιουργεί την έμμηνο ρύση.

Οι εστίες της ενδομητρίωσης ανταποκρίνονται με τον ίδιο τρόπο στην περιοδική αλλαγή των ορμονών. Κάθε μήνα μεγαλώνουν και αν δεν έχουμε εγκυμοσύνη, ο επιπλέον ιστός που δημιουργείται αιμορραγεί, όμως δεν υπάρχει έξοδος διαφυγής γι αυτόν τον ιστό και το αίμα. Γι αυτό τον λόγο οι εστίες της ενδομητρίωσης τείνουν να γίνονται μεγαλύτερες και τα συμπτώματα χειροτερεύουν με τον καιρό. Ο ιστός και το αίμα που παραμένουν στα διάφορα σημεία του σώματος δημιουργούν φλεγμονή και πόνο. Καθώς ο έκτοπος ιστός μεγαλώνει μπορεί να καλύψει τις ωοθήκες και τις σάλπιγγες δημιουργώντας υπογονιμότητα. Η φλεγμονή που δημιουργείται μπορεί να εμπλέξει όλα τα όργανα που υπάρχουν στο κάτω μέρος της κοιλιάς, έντερο, κύστη.

Είναι σημαντικό να γνωρίζει μια γυναίκα ότι έχει ενδομητρίωση;

Ο πόνος της ενδομητρίωσης μπορεί να επηρεάσει την ζωή μιας γυναίκας. Μελέτες έχουν δείξει ότι γυναίκες με ενδομητρίωση συχνά λείπουν από το σχολείο, τη δουλειά ή τις κοινωνικές εκδηλώσεις. Είναι πρόβλημα που μπορεί να επηρεάσει τις σχέσεις με τον σύντροφο, τους φίλους, τα παιδιά, τους συνεργάτες. Τέλος η ενδομητρίωση μπορεί να επηρεάσει την γονιμότητα μιας γυναίκας.

Γνωρίζοντας μια γυναίκα ότι έχει ενδομητρίωση, πρώτα απ' όλα γνωρίζει το λόγο για τον οποίο έχει όλες αυτές τις ενοχλήσεις. Η θεραπεία που δίνεται μπορεί να ελέγξει τα συμπτώματα και να ανακουφίσει τον πόνο. Επίσης μπορεί να μειώσει την εξάπλωση της ενδομητρίωσης και να διατηρήσει την γονιμότητα της γυναίκας.

Διάγνωση της ενδομητρίωσης

Ο γιατρός θα πάρει ένα ιστορικό από το οποίο θα υποψιαστεί ενδομητρίωση. Η ενδομητρίωση μπορεί να διαγνωστεί από την γυναικολογική εξέταση κατά την οποία μπορούν να ψηλαφηθούν ενδομητριωσικές εστίες. Ο υπέρηχος που γίνεται κατά την εξέταση, πολλές φορές αναδεικνύει κύστες ενδομητρίωσης στις ωοθήκες. Υπάρχει ένα βιοχημικός δείκτης, CA 125, ο οποίος αυξάνεται σε περίπτωση ενδομητρίωσης. Δεν είναι απόλυτος δείκτης αφού δεν αυξάνεται πάντα. Αν κατά την φυσική εξέταση ή τον υπέρηχο δεν ανεβρεθούν ενδομητριωσικές εστίες τότε η μαγνητική τομογραφία μπορεί να δώσει την διάγνωση.

Η τελική και πιο σίγουρη μέθοδος με την οποία μπορούμε να κάνουμε τη διάγνωση και να δούμε τις εστίες είναι η λαπαροσκόπηση. Με την λαπαροσκόπηση βλέπουμε τις εστίες, το μέγεθος και την έκταση της ενδομητρίωσης. Επίσης δίνει απάντηση για τη γονιμότητα της γυναίκας.

Τι δημιουργεί ενδομητρίωση;

Δεν είναι γνωστές οι αιτίες της ενδομητρίωσης και γι αυτό και έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες όσον αφορά την αιτιολογία της πάθησης αυτής.

Έχει παρατηρηθεί ότι η ενδομητρίωση υπάρχει σε πολλά μέλη της ίδιας οικογένειας. Σε γυναίκες που η μητέρα και η αδελφή έχουν ενδομητρίωση, έχουν 6 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να παρουσιάσουν ενδομητρίωση. Έτσι αναπτύχθηκε η θεωρία της κληρονομικότητας.

Μια άλλη θεωρία υποστηρίζει πως το ενδομήτριο κατά την περίοδο παλινδρομεί από τις σάλπιγγες και εμφυτεύεται στο περιτόναιο. Αυτός ο έκτοπος ιστός αναπτύσσεται εκτός μήτρας και λειτουργεί όπως το ενδομήτριο.

Μια άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι η ενδομητρίωση δημιουργείται λόγω ανοσολογικής ανωμαλίας. Το ανοσοποιητικό δεν είναι σε θέση να βρει και να καταστρέψει αυτές τις έκτοπες εστίες. Έτσι δημιουργούνται, παραμένουν και αναπτύσσονται. Έχει παρατηρηθεί ότι οι γυναίκες με ενδομητρίωση παρουσιάζουν και άλλες ανοσολογικές ανωμαλίες.

Θεραπεία ενδομητρίωσης

Δεν υπάρχει θεραπεία που μπορεί να απαλλάξει την γυναίκα από την ενδομητρίωση, αλλά υπάρχουν πολλές θεραπείες για τον πόνο και την υπογονιμότητα που αυτή δημιουργεί. Η θεραπεία που επιλέγεται για την κάθε γυναίκα εξαρτάται από τα συμπτώματα, την ηλικία και τον προγραμματισμό για εγκυμοσύνη.

Παυσίπονα

Για μερικές γυναίκες με ελαφρά συμπτώματα, ο γιατρός μπορεί να συστήσει παυσίπονα, όπως impuprofene ή naproxene. Αν αυτά δεν έχουν αποτέλεσμα τότε μπορούν να συστηθούν ισχυρότερα παυσίπονα.

Ορμονική Θεραπεία

Όταν ο πόνος δεν μειώνεται με τα αναλγητικά, τότε ο γιατρός συνήθως συστήνει ορμονική θεραπεία. Αυτή τη θεραπεία μπορούν να πάρουν γυναίκες που δεν προγραμματίζουν εγκυμοσύνη. Η ορμονική θεραπεία είναι καλύτερη για μικρές εστίες, οι οποίες δεν έχουν ισχυρούς πόνους. Οι ορμόνες λαμβάνονται σε πολλές μορφές όπως χάπια, ενέσεις ή ρινικά σπρέι. Πολλές ορμόνες χρησιμοποιούνται όπως:

Αντισυλληπτικά: Τα αντισυλληπτικά μειώνουν τις φυσικές ορμόνες που επιδρούν στο ενδομήτριο. Μειώνουν την περίοδο σε ποσότητα και διάρκεια και έχουν την ίδια επίδραση και στις ενδομητριωσικές κύστες. Έτσι μειώνεται η ποσότητα του αίματος και του ιστού που κατακρατείται κάθε μήνα στις έκτοπες εστίες.

Προγεστερόνη: Η προγεστερόνη λαμβάνεται από τις γυναίκες που δεν μπορούν να πάρουν οιστρογόνα και έχει την ίδια δράση με το αντισυλληπτικό.

Γοναδοτροπίνες: Οι γοναδοτροπίνες μειώνουν όλες τις ορμόνες και βάζουν την γυναίκα σε μια ‘ψευτοεμμηνόπαυση’ σταματώντας την περίοδο. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μειωθούν οι έκτοπες ενδομητριωσικές κύστες και όταν η θεραπεία διαρκεί εξαφανίζονται. Σταματώντας την θεραπεία επανέρχεται η περίοδος και η γονιμότητα της γυναίκας.

Δαναζόλη: Η δαναζόλη δεν χρησιμοποιείται συχνά σήμερα. Είναι μια αντρική ορμόνη που μειώνει τα επίπεδα των οιστρογόνων και της προγεστερόνης. Αυτή σταματάει την περίοδο ή την κάνει πολύ πιο αραιή όμως έχει πολλές ανεπιθύμητες ενέργειες όπως λιπαρότητα δέρματος, αύξηση βάρους, πονοκεφάλους, κούραση και εξάψεις. Η δαναζόλη δεν προφυλάσσει από εγκυμοσύνη, γι αυτό οι γυναίκες που την λαμβάνουν μπορούν να μείνουν έγκυες.

Χειρουργική θεραπεία

Η χειρουργική θεραπεία συνήθως είναι ενδεδειγμένη για γυναίκες με ενδομητρίωση σε μεγάλο βαθμό, που εμφανίζουν ισχυρούς πόνους ή προβλήματα γονιμότητας. Υπάρχουν δύο χειρουργικές μέθοδοι που μπορούν να χρησιμοποιηθούν:

Λαπαροσκοπικά: Η λαπαροσκοπική μέθοδος είναι πιο ανώδυνη και χρησιμοποιείται σε γυναίκες που δεν πάσχουν από ενδομητρίωση μεγάλης έκτασης.

Λαπαροτομικά: Η λαπαροτομία χρησιμοποιείται σε πολύ εκτεταμένη ενδομητρίωση, όταν τα διάφορα όργανα στην πύελο (λεκάνη) έχουν δημιουργήσει πολλές συμφύσεις και είναι αδύνατη η λαπαροσκόπηση. Επίσης χρησιμοποιείται σε περίπτωση ολικής υστερεκτομής, όταν η ενδομητρίωση έχει καταστρέψει τα γυναικολογικά όργανα και η γυναίκα δεν επιθυμεί εγκυμοσύνη.

[filos`ifigen]

Ενδομητρίωση: Αίτια, συμπτώματα και θεραπεία

Ημερομηνία δημοσίευσης: 21 Φεβρουαρίου 2008

Γράφει: Αρμενιάκος Αλέξανδρος, Μαιευτήρας Χειρουργός Γυναικολόγος

Προβολή

Η ενδομητρίωση είναι ένα συχνό γυναικολογικό πρόβλημα. Παίρνει το όνομα της από το ενδομήτριο, την λεπτή εσωτερική επένδυση της μήτρας. Στις γυναίκες με ενδομητρίωση, ιστός, που μοιάζει και συμπεριφέρεται όπως το ενδομήτριο, αναπτύσσεται σε περιοχές εκτός της μήτρας. Αυτές οι περιοχές ονομάζονται εστίες ή εμφυτεύσεις ή οζίδια ή ενδομητρίωση. Τις περισσότερες φορές η ενδομητρίωση εμφανίζεται:

Πάνω ή μέσα στις ωοθήκες (ενδομητρίωμα)

Πίσω από τη μήτρα

Επάνω στους συνδέσμους που διατηρούν την μήτρα στην θέση της

Στο περιτόναιο που επενδύει τα τοιχώματα και όργανα της κοιλιάς

Στο έντερο, την κύστη ή το ορθό

Η ενδομητρίωση σπάνια μπορεί να αναπτυχθεί και σε περιοχές πολύ μακριά από τη μήτρα. Αυτός ο έκτοπος ιστός δημιουργεί φλεγμονή, πόνο, υπογονιμότητα και βαριές εμμηνορυσίες.

Συμπτώματα Ενδομητρίωσης

Ο πόνος είναι από τα πιο συχνά συμπτώματα της ενδομητρίωσης. Συνήθως οι γυναίκες πονάνε χαμηλά στην κοιλιά. Η ένταση του πόνου δεν εξαρτάται από την έκταση της ενδομητρίωσης. Μερικές γυναίκες δεν έχουν πόνο και παρόλα αυτά η ενδομητρίωση είναι διάσπαρτη σε πολλές και μεγάλες περιοχές. Άλλες γυναίκες με οξύ και δυνατό πόνο έχουν λίγες και μικρές εστίες ενδομητρίωσης.

Τα συμπτώματα της ενδομητρίωσης περιλαμβάνουν:

Έντονη δυσμηνόρροια (πόνος περιόδου), που χειροτερεύει με την πάροδο του χρόνου

Χρόνιος πόνος χαμηλά και πίσω στη λεκάνη

Πόνος κατά τη διάρκεια και μετά την επαφή

Γαστρεντερικές ενοχλήσεις

Επίπονες εντερικές κινήσεις και ούρηση στην εμμηνορυσία

Βαριές και μακριές εμμηνορρυσίες

Μικρή διαφυγή αίματος ανάμεσα στις περιόδους

Υπογονιμότητα

Γυναίκες με ενδομητρίωση πολλές φορές παρουσιάζουν γαστρεντερικά προβλήματα όπως διάρροια, δυσκοιλιότητα, μετεωρισμό (φούσκωμα) ειδικά κατά την διάρκεια των περιόδων.

Ποιες γυναίκες έχουν ενδομητρίωση;

Είναι από τις πιο συχνές γυναικολογικές παθήσεις. Παρουσιάζεται σε ποσοστό 7 έως 10%.

Η ενδομητρίωση ξεκινάει συνήθως με την αρχή της εμμηνορρυσίας και μπορεί να διαγνωστεί τυχαία σε μια γυναικολογική εξέταση ή να παραμείνει αδιάγνωστη αν δεν έχει συμπτώματα. Οι γυναίκες με ενδομητρίωση:

Έχουν κάθε μήνα περίοδο

Έχουν μέση ηλικία τα είκοσι επτά χρόνια

Έχουν τα συμπτώματα από δύο έως πέντε χρόνια πριν από την διάγνωση της ασθένειας

Οι γυναίκες στην εμμηνόπαυση πολύ σπάνια έχουν συμπτώματα, αφού σταματάει η περιοδική λειτουργία του ενδομητρίου, καθώς οι ορμόνες εκλείπουν στην εμμηνόπαυση.

Πώς μπορώ να υποψιαστώ ότι έχω ενδομητρίωση;

Είναι πιθανόν να υπάρχει ενδομητρίωση αν:

Αρχίζει η περίοδος σε νεαρή ηλικία

Υπάρχει δυσμηνόρροια (πόνος στην περίοδο)

Υπάρχει περίοδος για επτά ή περισσότερες μέρες

Υπάρχει μικρός κύκλος (25 μέρες ή λιγότερο)

Υπάρχει κληρονομικότητα ενδομητρίωσης (μητέρα, αδελφή, θείες).

Τι μπορώ να κάνω για να μειώσω την ενδομητρίωση;

Μελέτες έχουν δείξει ότι οι γυναίκες υποφέρουν λιγότερο από την ενδομητρίωση αν:

Ασκούνται φυσιολογικά

Ακολουθούν υγιεινή διατροφή

Αποφεύγουν αλκοόλ και καφεϊνη.

Πώς δημιουργείται η ενδομητρίωση ;

Η ενδομητρίωση είναι καλοήθης πάθηση (όχι καρκινογόνος). Παρόλα αυτά δημιουργεί πολλά προβληματα. Κάθε μήνα, οι ορμόνες που επιδρούν στο ενδομήτριο αυξάνουν το πάχος του. Αυτό γίνεται για να υποδεχτεί το γονιμοποιημένο ωάριο και να το θρέψει τις πρώτες μέρες της ζωής του. Αν το ωάριο δεν γονιμοποιηθεί, το ενδομήτριο πέφτει χρησιμοποιώντας την φυσική οδό, μήτρα, τράχηλος, κόλπος ,αιδοίο και δημιουργεί την έμμηνο ρύση.

Οι εστίες της ενδομητρίωσης ανταποκρίνονται με τον ίδιο τρόπο στην περιοδική αλλαγή των ορμονών. Κάθε μήνα μεγαλώνουν και αν δεν έχουμε εγκυμοσύνη, ο επιπλέον ιστός που δημιουργείται αιμορραγεί, όμως δεν υπάρχει έξοδος διαφυγής γι αυτόν τον ιστό και το αίμα. Γι αυτό τον λόγο οι εστίες της ενδομητρίωσης τείνουν να γίνονται μεγαλύτερες και τα συμπτώματα χειροτερεύουν με τον καιρό. Ο ιστός και το αίμα που παραμένουν στα διάφορα σημεία του σώματος δημιουργούν φλεγμονή και πόνο. Καθώς ο έκτοπος ιστός μεγαλώνει μπορεί να καλύψει τις ωοθήκες και τις σάλπιγγες δημιουργώντας υπογονιμότητα. Η φλεγμονή που δημιουργείται μπορεί να εμπλέξει όλα τα όργανα που υπάρχουν στο κάτω μέρος της κοιλιάς, έντερο, κύστη.

Είναι σημαντικό να γνωρίζει μια γυναίκα ότι έχει ενδομητρίωση;

Ο πόνος της ενδομητρίωσης μπορεί να επηρεάσει την ζωή μιας γυναίκας. Μελέτες έχουν δείξει ότι γυναίκες με ενδομητρίωση συχνά λείπουν από το σχολείο, τη δουλειά ή τις κοινωνικές εκδηλώσεις. Είναι πρόβλημα που μπορεί να επηρεάσει τις σχέσεις με τον σύντροφο, τους φίλους, τα παιδιά, τους συνεργάτες. Τέλος η ενδομητρίωση μπορεί να επηρεάσει την γονιμότητα μιας γυναίκας.

Γνωρίζοντας μια γυναίκα ότι έχει ενδομητρίωση, πρώτα απ' όλα γνωρίζει το λόγο για τον οποίο έχει όλες αυτές τις ενοχλήσεις. Η θεραπεία που δίνεται μπορεί να ελέγξει τα συμπτώματα και να ανακουφίσει τον πόνο. Επίσης μπορεί να μειώσει την εξάπλωση της ενδομητρίωσης και να διατηρήσει την γονιμότητα της γυναίκας.

Διάγνωση της ενδομητρίωσης

Ο γιατρός θα πάρει ένα ιστορικό από το οποίο θα υποψιαστεί ενδομητρίωση. Η ενδομητρίωση μπορεί να διαγνωστεί από την γυναικολογική εξέταση κατά την οποία μπορούν να ψηλαφηθούν ενδομητριωσικές εστίες. Ο υπέρηχος που γίνεται κατά την εξέταση, πολλές φορές αναδεικνύει κύστες ενδομητρίωσης στις ωοθήκες. Υπάρχει ένα βιοχημικός δείκτης, CA 125, ο οποίος αυξάνεται σε περίπτωση ενδομητρίωσης. Δεν είναι απόλυτος δείκτης αφού δεν αυξάνεται πάντα. Αν κατά την φυσική εξέταση ή τον υπέρηχο δεν ανεβρεθούν ενδομητριωσικές εστίες τότε η μαγνητική τομογραφία μπορεί να δώσει την διάγνωση.

Η τελική και πιο σίγουρη μέθοδος με την οποία μπορούμε να κάνουμε τη διάγνωση και να δούμε τις εστίες είναι η λαπαροσκόπηση. Με την λαπαροσκόπηση βλέπουμε τις εστίες, το μέγεθος και την έκταση της ενδομητρίωσης. Επίσης δίνει απάντηση για τη γονιμότητα της γυναίκας.

Τι δημιουργεί ενδομητρίωση;

Δεν είναι γνωστές οι αιτίες της ενδομητρίωσης και γι αυτό και έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες όσον αφορά την αιτιολογία της πάθησης αυτής.

Έχει παρατηρηθεί ότι η ενδομητρίωση υπάρχει σε πολλά μέλη της ίδιας οικογένειας. Σε γυναίκες που η μητέρα και η αδελφή έχουν ενδομητρίωση, έχουν 6 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να παρουσιάσουν ενδομητρίωση. Έτσι αναπτύχθηκε η θεωρία της κληρονομικότητας.

Μια άλλη θεωρία υποστηρίζει πως το ενδομήτριο κατά την περίοδο παλινδρομεί από τις σάλπιγγες και εμφυτεύεται στο περιτόναιο. Αυτός ο έκτοπος ιστός αναπτύσσεται εκτός μήτρας και λειτουργεί όπως το ενδομήτριο.

Μια άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι η ενδομητρίωση δημιουργείται λόγω ανοσολογικής ανωμαλίας. Το ανοσοποιητικό δεν είναι σε θέση να βρει και να καταστρέψει αυτές τις έκτοπες εστίες. Έτσι δημιουργούνται, παραμένουν και αναπτύσσονται. Έχει παρατηρηθεί ότι οι γυναίκες με ενδομητρίωση παρουσιάζουν και άλλες ανοσολογικές ανωμαλίες.

Θεραπεία ενδομητρίωσης

Δεν υπάρχει θεραπεία που μπορεί να απαλλάξει την γυναίκα από την ενδομητρίωση, αλλά υπάρχουν πολλές θεραπείες για τον πόνο και την υπογονιμότητα που αυτή δημιουργεί. Η θεραπεία που επιλέγεται για την κάθε γυναίκα εξαρτάται από τα συμπτώματα, την ηλικία και τον προγραμματισμό για εγκυμοσύνη.

Παυσίπονα

Για μερικές γυναίκες με ελαφρά συμπτώματα, ο γιατρός μπορεί να συστήσει παυσίπονα, όπως impuprofene ή naproxene. Αν αυτά δεν έχουν αποτέλεσμα τότε μπορούν να συστηθούν ισχυρότερα παυσίπονα.

Ορμονική Θεραπεία

Όταν ο πόνος δεν μειώνεται με τα αναλγητικά, τότε ο γιατρός συνήθως συστήνει ορμονική θεραπεία. Αυτή τη θεραπεία μπορούν να πάρουν γυναίκες που δεν προγραμματίζουν εγκυμοσύνη. Η ορμονική θεραπεία είναι καλύτερη για μικρές εστίες, οι οποίες δεν έχουν ισχυρούς πόνους. Οι ορμόνες λαμβάνονται σε πολλές μορφές όπως χάπια, ενέσεις ή ρινικά σπρέι. Πολλές ορμόνες χρησιμοποιούνται όπως:

Αντισυλληπτικά: Τα αντισυλληπτικά μειώνουν τις φυσικές ορμόνες που επιδρούν στο ενδομήτριο. Μειώνουν την περίοδο σε ποσότητα και διάρκεια και έχουν την ίδια επίδραση και στις ενδομητριωσικές κύστες. Έτσι μειώνεται η ποσότητα του αίματος και του ιστού που κατακρατείται κάθε μήνα στις έκτοπες εστίες.

Προγεστερόνη: Η προγεστερόνη λαμβάνεται από τις γυναίκες που δεν μπορούν να πάρουν οιστρογόνα και έχει την ίδια δράση με το αντισυλληπτικό.

Γοναδοτροπίνες: Οι γοναδοτροπίνες μειώνουν όλες τις ορμόνες και βάζουν την γυναίκα σε μια ‘ψευτοεμμηνόπαυση’ σταματώντας την περίοδο. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μειωθούν οι έκτοπες ενδομητριωσικές κύστες και όταν η θεραπεία διαρκεί εξαφανίζονται. Σταματώντας την θεραπεία επανέρχεται η περίοδος και η γονιμότητα της γυναίκας.

Δαναζόλη: Η δαναζόλη δεν χρησιμοποιείται συχνά σήμερα. Είναι μια αντρική ορμόνη που μειώνει τα επίπεδα των οιστρογόνων και της προγεστερόνης. Αυτή σταματάει την περίοδο ή την κάνει πολύ πιο αραιή όμως έχει πολλές ανεπιθύμητες ενέργειες όπως λιπαρότητα δέρματος, αύξηση βάρους, πονοκεφάλους, κούραση και εξάψεις. Η δαναζόλη δεν προφυλάσσει από εγκυμοσύνη, γι αυτό οι γυναίκες που την λαμβάνουν μπορούν να μείνουν έγκυες.

Χειρουργική θεραπεία

Η χειρουργική θεραπεία συνήθως είναι ενδεδειγμένη για γυναίκες με ενδομητρίωση σε μεγάλο βαθμό, που εμφανίζουν ισχυρούς πόνους ή προβλήματα γονιμότητας. Υπάρχουν δύο χειρουργικές μέθοδοι που μπορούν να χρησιμοποιηθούν:

Λαπαροσκοπικά: Η λαπαροσκοπική μέθοδος είναι πιο ανώδυνη και χρησιμοποιείται σε γυναίκες που δεν πάσχουν από ενδομητρίωση μεγάλης έκτασης.

Λαπαροτομικά: Η λαπαροτομία χρησιμοποιείται σε πολύ εκτεταμένη ενδομητρίωση, όταν τα διάφορα όργανα στην πύελο (λεκάνη) έχουν δημιουργήσει πολλές συμφύσεις και είναι αδύνατη η λαπαροσκόπηση. Επίσης χρησιμοποιείται σε περίπτωση ολικής υστερεκτομής, όταν η ενδομητρίωση έχει καταστρέψει τα γυναικολογικά όργανα και η γυναίκα δεν επιθυμεί εγκυμοσύνη.

[filos`ifigen]

Ενδομητρίωση: Αίτια, συμπτώματα και θεραπεία

Ημερομηνία δημοσίευσης: 21 Φεβρουαρίου 2008

Γράφει: Αρμενιάκος Αλέξανδρος, Μαιευτήρας Χειρουργός Γυναικολόγος

Προβολή

Η ενδομητρίωση είναι ένα συχνό γυναικολογικό πρόβλημα. Παίρνει το όνομα της από το ενδομήτριο, την λεπτή εσωτερική επένδυση της μήτρας. Στις γυναίκες με ενδομητρίωση, ιστός, που μοιάζει και συμπεριφέρεται όπως το ενδομήτριο, αναπτύσσεται σε περιοχές εκτός της μήτρας. Αυτές οι περιοχές ονομάζονται εστίες ή εμφυτεύσεις ή οζίδια ή ενδομητρίωση. Τις περισσότερες φορές η ενδομητρίωση εμφανίζεται:

Πάνω ή μέσα στις ωοθήκες (ενδομητρίωμα)

Πίσω από τη μήτρα

Επάνω στους συνδέσμους που διατηρούν την μήτρα στην θέση της

Στο περιτόναιο που επενδύει τα τοιχώματα και όργανα της κοιλιάς

Στο έντερο, την κύστη ή το ορθό

Η ενδομητρίωση σπάνια μπορεί να αναπτυχθεί και σε περιοχές πολύ μακριά από τη μήτρα. Αυτός ο έκτοπος ιστός δημιουργεί φλεγμονή, πόνο, υπογονιμότητα και βαριές εμμηνορυσίες.

Συμπτώματα Ενδομητρίωσης

Ο πόνος είναι από τα πιο συχνά συμπτώματα της ενδομητρίωσης. Συνήθως οι γυναίκες πονάνε χαμηλά στην κοιλιά. Η ένταση του πόνου δεν εξαρτάται από την έκταση της ενδομητρίωσης. Μερικές γυναίκες δεν έχουν πόνο και παρόλα αυτά η ενδομητρίωση είναι διάσπαρτη σε πολλές και μεγάλες περιοχές. Άλλες γυναίκες με οξύ και δυνατό πόνο έχουν λίγες και μικρές εστίες ενδομητρίωσης.

Τα συμπτώματα της ενδομητρίωσης περιλαμβάνουν:

Έντονη δυσμηνόρροια (πόνος περιόδου), που χειροτερεύει με την πάροδο του χρόνου

Χρόνιος πόνος χαμηλά και πίσω στη λεκάνη

Πόνος κατά τη διάρκεια και μετά την επαφή

Γαστρεντερικές ενοχλήσεις

Επίπονες εντερικές κινήσεις και ούρηση στην εμμηνορυσία

Βαριές και μακριές εμμηνορρυσίες

Μικρή διαφυγή αίματος ανάμεσα στις περιόδους

Υπογονιμότητα

Γυναίκες με ενδομητρίωση πολλές φορές παρουσιάζουν γαστρεντερικά προβλήματα όπως διάρροια, δυσκοιλιότητα, μετεωρισμό (φούσκωμα) ειδικά κατά την διάρκεια των περιόδων.

Ποιες γυναίκες έχουν ενδομητρίωση;

Είναι από τις πιο συχνές γυναικολογικές παθήσεις. Παρουσιάζεται σε ποσοστό 7 έως 10%.

Η ενδομητρίωση ξεκινάει συνήθως με την αρχή της εμμηνορρυσίας και μπορεί να διαγνωστεί τυχαία σε μια γυναικολογική εξέταση ή να παραμείνει αδιάγνωστη αν δεν έχει συμπτώματα. Οι γυναίκες με ενδομητρίωση:

Έχουν κάθε μήνα περίοδο

Έχουν μέση ηλικία τα είκοσι επτά χρόνια

Έχουν τα συμπτώματα από δύο έως πέντε χρόνια πριν από την διάγνωση της ασθένειας

Οι γυναίκες στην εμμηνόπαυση πολύ σπάνια έχουν συμπτώματα, αφού σταματάει η περιοδική λειτουργία του ενδομητρίου, καθώς οι ορμόνες εκλείπουν στην εμμηνόπαυση.

Πώς μπορώ να υποψιαστώ ότι έχω ενδομητρίωση;

Είναι πιθανόν να υπάρχει ενδομητρίωση αν:

Αρχίζει η περίοδος σε νεαρή ηλικία

Υπάρχει δυσμηνόρροια (πόνος στην περίοδο)

Υπάρχει περίοδος για επτά ή περισσότερες μέρες

Υπάρχει μικρός κύκλος (25 μέρες ή λιγότερο)

Υπάρχει κληρονομικότητα ενδομητρίωσης (μητέρα, αδελφή, θείες).

Τι μπορώ να κάνω για να μειώσω την ενδομητρίωση;

Μελέτες έχουν δείξει ότι οι γυναίκες υποφέρουν λιγότερο από την ενδομητρίωση αν:

Ασκούνται φυσιολογικά

Ακολουθούν υγιεινή διατροφή

Αποφεύγουν αλκοόλ και καφεϊνη.

Πώς δημιουργείται η ενδομητρίωση ;

Η ενδομητρίωση είναι καλοήθης πάθηση (όχι καρκινογόνος). Παρόλα αυτά δημιουργεί πολλά προβληματα. Κάθε μήνα, οι ορμόνες που επιδρούν στο ενδομήτριο αυξάνουν το πάχος του. Αυτό γίνεται για να υποδεχτεί το γονιμοποιημένο ωάριο και να το θρέψει τις πρώτες μέρες της ζωής του. Αν το ωάριο δεν γονιμοποιηθεί, το ενδομήτριο πέφτει χρησιμοποιώντας την φυσική οδό, μήτρα, τράχηλος, κόλπος ,αιδοίο και δημιουργεί την έμμηνο ρύση.

Οι εστίες της ενδομητρίωσης ανταποκρίνονται με τον ίδιο τρόπο στην περιοδική αλλαγή των ορμονών. Κάθε μήνα μεγαλώνουν και αν δεν έχουμε εγκυμοσύνη, ο επιπλέον ιστός που δημιουργείται αιμορραγεί, όμως δεν υπάρχει έξοδος διαφυγής γι αυτόν τον ιστό και το αίμα. Γι αυτό τον λόγο οι εστίες της ενδομητρίωσης τείνουν να γίνονται μεγαλύτερες και τα συμπτώματα χειροτερεύουν με τον καιρό. Ο ιστός και το αίμα που παραμένουν στα διάφορα σημεία του σώματος δημιουργούν φλεγμονή και πόνο. Καθώς ο έκτοπος ιστός μεγαλώνει μπορεί να καλύψει τις ωοθήκες και τις σάλπιγγες δημιουργώντας υπογονιμότητα. Η φλεγμονή που δημιουργείται μπορεί να εμπλέξει όλα τα όργανα που υπάρχουν στο κάτω μέρος της κοιλιάς, έντερο, κύστη.

Είναι σημαντικό να γνωρίζει μια γυναίκα ότι έχει ενδομητρίωση;

Ο πόνος της ενδομητρίωσης μπορεί να επηρεάσει την ζωή μιας γυναίκας. Μελέτες έχουν δείξει ότι γυναίκες με ενδομητρίωση συχνά λείπουν από το σχολείο, τη δουλειά ή τις κοινωνικές εκδηλώσεις. Είναι πρόβλημα που μπορεί να επηρεάσει τις σχέσεις με τον σύντροφο, τους φίλους, τα παιδιά, τους συνεργάτες. Τέλος η ενδομητρίωση μπορεί να επηρεάσει την γονιμότητα μιας γυναίκας.

Γνωρίζοντας μια γυναίκα ότι έχει ενδομητρίωση, πρώτα απ' όλα γνωρίζει το λόγο για τον οποίο έχει όλες αυτές τις ενοχλήσεις. Η θεραπεία που δίνεται μπορεί να ελέγξει τα συμπτώματα και να ανακουφίσει τον πόνο. Επίσης μπορεί να μειώσει την εξάπλωση της ενδομητρίωσης και να διατηρήσει την γονιμότητα της γυναίκας.

Διάγνωση της ενδομητρίωσης

Ο γιατρός θα πάρει ένα ιστορικό από το οποίο θα υποψιαστεί ενδομητρίωση. Η ενδομητρίωση μπορεί να διαγνωστεί από την γυναικολογική εξέταση κατά την οποία μπορούν να ψηλαφηθούν ενδομητριωσικές εστίες. Ο υπέρηχος που γίνεται κατά την εξέταση, πολλές φορές αναδεικνύει κύστες ενδομητρίωσης στις ωοθήκες. Υπάρχει ένα βιοχημικός δείκτης, CA 125, ο οποίος αυξάνεται σε περίπτωση ενδομητρίωσης. Δεν είναι απόλυτος δείκτης αφού δεν αυξάνεται πάντα. Αν κατά την φυσική εξέταση ή τον υπέρηχο δεν ανεβρεθούν ενδομητριωσικές εστίες τότε η μαγνητική τομογραφία μπορεί να δώσει την διάγνωση.

Η τελική και πιο σίγουρη μέθοδος με την οποία μπορούμε να κάνουμε τη διάγνωση και να δούμε τις εστίες είναι η λαπαροσκόπηση. Με την λαπαροσκόπηση βλέπουμε τις εστίες, το μέγεθος και την έκταση της ενδομητρίωσης. Επίσης δίνει απάντηση για τη γονιμότητα της γυναίκας.

Τι δημιουργεί ενδομητρίωση;

Δεν είναι γνωστές οι αιτίες της ενδομητρίωσης και γι αυτό και έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες όσον αφορά την αιτιολογία της πάθησης αυτής.

Έχει παρατηρηθεί ότι η ενδομητρίωση υπάρχει σε πολλά μέλη της ίδιας οικογένειας. Σε γυναίκες που η μητέρα και η αδελφή έχουν ενδομητρίωση, έχουν 6 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να παρουσιάσουν ενδομητρίωση. Έτσι αναπτύχθηκε η θεωρία της κληρονομικότητας.

Μια άλλη θεωρία υποστηρίζει πως το ενδομήτριο κατά την περίοδο παλινδρομεί από τις σάλπιγγες και εμφυτεύεται στο περιτόναιο. Αυτός ο έκτοπος ιστός αναπτύσσεται εκτός μήτρας και λειτουργεί όπως το ενδομήτριο.

Μια άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι η ενδομητρίωση δημιουργείται λόγω ανοσολογικής ανωμαλίας. Το ανοσοποιητικό δεν είναι σε θέση να βρει και να καταστρέψει αυτές τις έκτοπες εστίες. Έτσι δημιουργούνται, παραμένουν και αναπτύσσονται. Έχει παρατηρηθεί ότι οι γυναίκες με ενδομητρίωση παρουσιάζουν και άλλες ανοσολογικές ανωμαλίες.

Θεραπεία ενδομητρίωσης

Δεν υπάρχει θεραπεία που μπορεί να απαλλάξει την γυναίκα από την ενδομητρίωση, αλλά υπάρχουν πολλές θεραπείες για τον πόνο και την υπογονιμότητα που αυτή δημιουργεί. Η θεραπεία που επιλέγεται για την κάθε γυναίκα εξαρτάται από τα συμπτώματα, την ηλικία και τον προγραμματισμό για εγκυμοσύνη.

Παυσίπονα

Για μερικές γυναίκες με ελαφρά συμπτώματα, ο γιατρός μπορεί να συστήσει παυσίπονα, όπως impuprofene ή naproxene. Αν αυτά δεν έχουν αποτέλεσμα τότε μπορούν να συστηθούν ισχυρότερα παυσίπονα.

Ορμονική Θεραπεία

Όταν ο πόνος δεν μειώνεται με τα αναλγητικά, τότε ο γιατρός συνήθως συστήνει ορμονική θεραπεία. Αυτή τη θεραπεία μπορούν να πάρουν γυναίκες που δεν προγραμματίζουν εγκυμοσύνη. Η ορμονική θεραπεία είναι καλύτερη για μικρές εστίες, οι οποίες δεν έχουν ισχυρούς πόνους. Οι ορμόνες λαμβάνονται σε πολλές μορφές όπως χάπια, ενέσεις ή ρινικά σπρέι. Πολλές ορμόνες χρησιμοποιούνται όπως:

Αντισυλληπτικά: Τα αντισυλληπτικά μειώνουν τις φυσικές ορμόνες που επιδρούν στο ενδομήτριο. Μειώνουν την περίοδο σε ποσότητα και διάρκεια και έχουν την ίδια επίδραση και στις ενδομητριωσικές κύστες. Έτσι μειώνεται η ποσότητα του αίματος και του ιστού που κατακρατείται κάθε μήνα στις έκτοπες εστίες.

Προγεστερόνη: Η προγεστερόνη λαμβάνεται από τις γυναίκες που δεν μπορούν να πάρουν οιστρογόνα και έχει την ίδια δράση με το αντισυλληπτικό.

Γοναδοτροπίνες: Οι γοναδοτροπίνες μειώνουν όλες τις ορμόνες και βάζουν την γυναίκα σε μια ‘ψευτοεμμηνόπαυση’ σταματώντας την περίοδο. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μειωθούν οι έκτοπες ενδομητριωσικές κύστες και όταν η θεραπεία διαρκεί εξαφανίζονται. Σταματώντας την θεραπεία επανέρχεται η περίοδος και η γονιμότητα της γυναίκας.

Δαναζόλη: Η δαναζόλη δεν χρησιμοποιείται συχνά σήμερα. Είναι μια αντρική ορμόνη που μειώνει τα επίπεδα των οιστρογόνων και της προγεστερόνης. Αυτή σταματάει την περίοδο ή την κάνει πολύ πιο αραιή όμως έχει πολλές ανεπιθύμητες ενέργειες όπως λιπαρότητα δέρματος, αύξηση βάρους, πονοκεφάλους, κούραση και εξάψεις. Η δαναζόλη δεν προφυλάσσει από εγκυμοσύνη, γι αυτό οι γυναίκες που την λαμβάνουν μπορούν να μείνουν έγκυες.

Χειρουργική θεραπεία

Η χειρουργική θεραπεία συνήθως είναι ενδεδειγμένη για γυναίκες με ενδομητρίωση σε μεγάλο βαθμό, που εμφανίζουν ισχυρούς πόνους ή προβλήματα γονιμότητας. Υπάρχουν δύο χειρουργικές μέθοδοι που μπορούν να χρησιμοποιηθούν:

Λαπαροσκοπικά: Η λαπαροσκοπική μέθοδος είναι πιο ανώδυνη και χρησιμοποιείται σε γυναίκες που δεν πάσχουν από ενδομητρίωση μεγάλης έκτασης.

Λαπαροτομικά: Η λαπαροτομία χρησιμοποιείται σε πολύ εκτεταμένη ενδομητρίωση, όταν τα διάφορα όργανα στην πύελο (λεκάνη) έχουν δημιουργήσει πολλές συμφύσεις και είναι αδύνατη η λαπαροσκόπηση. Επίσης χρησιμοποιείται σε περίπτωση ολικής υστερεκτομής, όταν η ενδομητρίωση έχει καταστρέψει τα γυναικολογικά όργανα και η γυναίκα δεν επιθυμεί εγκυμοσύνη.

[filos`ifigen]

Ενδομητρίωση: Αίτια, συμπτώματα και θεραπεία

Ημερομηνία δημοσίευσης: 21 Φεβρουαρίου 2008

Γράφει: Αρμενιάκος Αλέξανδρος, Μαιευτήρας Χειρουργός Γυναικολόγος

Προβολή

Η ενδομητρίωση είναι ένα συχνό γυναικολογικό πρόβλημα. Παίρνει το όνομα της από το ενδομήτριο, την λεπτή εσωτερική επένδυση της μήτρας. Στις γυναίκες με ενδομητρίωση, ιστός, που μοιάζει και συμπεριφέρεται όπως το ενδομήτριο, αναπτύσσεται σε περιοχές εκτός της μήτρας. Αυτές οι περιοχές ονομάζονται εστίες ή εμφυτεύσεις ή οζίδια ή ενδομητρίωση. Τις περισσότερες φορές η ενδομητρίωση εμφανίζεται:

Πάνω ή μέσα στις ωοθήκες (ενδομητρίωμα)

Πίσω από τη μήτρα

Επάνω στους συνδέσμους που διατηρούν την μήτρα στην θέση της

Στο περιτόναιο που επενδύει τα τοιχώματα και όργανα της κοιλιάς

Στο έντερο, την κύστη ή το ορθό

Η ενδομητρίωση σπάνια μπορεί να αναπτυχθεί και σε περιοχές πολύ μακριά από τη μήτρα. Αυτός ο έκτοπος ιστός δημιουργεί φλεγμονή, πόνο, υπογονιμότητα και βαριές εμμηνορυσίες.

Συμπτώματα Ενδομητρίωσης

Ο πόνος είναι από τα πιο συχνά συμπτώματα της ενδομητρίωσης. Συνήθως οι γυναίκες πονάνε χαμηλά στην κοιλιά. Η ένταση του πόνου δεν εξαρτάται από την έκταση της ενδομητρίωσης. Μερικές γυναίκες δεν έχουν πόνο και παρόλα αυτά η ενδομητρίωση είναι διάσπαρτη σε πολλές και μεγάλες περιοχές. Άλλες γυναίκες με οξύ και δυνατό πόνο έχουν λίγες και μικρές εστίες ενδομητρίωσης.

Τα συμπτώματα της ενδομητρίωσης περιλαμβάνουν:

Έντονη δυσμηνόρροια (πόνος περιόδου), που χειροτερεύει με την πάροδο του χρόνου

Χρόνιος πόνος χαμηλά και πίσω στη λεκάνη

Πόνος κατά τη διάρκεια και μετά την επαφή

Γαστρεντερικές ενοχλήσεις

Επίπονες εντερικές κινήσεις και ούρηση στην εμμηνορυσία

Βαριές και μακριές εμμηνορρυσίες

Μικρή διαφυγή αίματος ανάμεσα στις περιόδους

Υπογονιμότητα

Γυναίκες με ενδομητρίωση πολλές φορές παρουσιάζουν γαστρεντερικά προβλήματα όπως διάρροια, δυσκοιλιότητα, μετεωρισμό (φούσκωμα) ειδικά κατά την διάρκεια των περιόδων.

Ποιες γυναίκες έχουν ενδομητρίωση;

Είναι από τις πιο συχνές γυναικολογικές παθήσεις. Παρουσιάζεται σε ποσοστό 7 έως 10%.

Η ενδομητρίωση ξεκινάει συνήθως με την αρχή της εμμηνορρυσίας και μπορεί να διαγνωστεί τυχαία σε μια γυναικολογική εξέταση ή να παραμείνει αδιάγνωστη αν δεν έχει συμπτώματα. Οι γυναίκες με ενδομητρίωση:

Έχουν κάθε μήνα περίοδο

Έχουν μέση ηλικία τα είκοσι επτά χρόνια

Έχουν τα συμπτώματα από δύο έως πέντε χρόνια πριν από την διάγνωση της ασθένειας

Οι γυναίκες στην εμμηνόπαυση πολύ σπάνια έχουν συμπτώματα, αφού σταματάει η περιοδική λειτουργία του ενδομητρίου, καθώς οι ορμόνες εκλείπουν στην εμμηνόπαυση.

Πώς μπορώ να υποψιαστώ ότι έχω ενδομητρίωση;

Είναι πιθανόν να υπάρχει ενδομητρίωση αν:

Αρχίζει η περίοδος σε νεαρή ηλικία

Υπάρχει δυσμηνόρροια (πόνος στην περίοδο)

Υπάρχει περίοδος για επτά ή περισσότερες μέρες

Υπάρχει μικρός κύκλος (25 μέρες ή λιγότερο)

Υπάρχει κληρονομικότητα ενδομητρίωσης (μητέρα, αδελφή, θείες).

Τι μπορώ να κάνω για να μειώσω την ενδομητρίωση;

Μελέτες έχουν δείξει ότι οι γυναίκες υποφέρουν λιγότερο από την ενδομητρίωση αν:

Ασκούνται φυσιολογικά

Ακολουθούν υγιεινή διατροφή

Αποφεύγουν αλκοόλ και καφεϊνη.

Πώς δημιουργείται η ενδομητρίωση ;

Η ενδομητρίωση είναι καλοήθης πάθηση (όχι καρκινογόνος). Παρόλα αυτά δημιουργεί πολλά προβληματα. Κάθε μήνα, οι ορμόνες που επιδρούν στο ενδομήτριο αυξάνουν το πάχος του. Αυτό γίνεται για να υποδεχτεί το γονιμοποιημένο ωάριο και να το θρέψει τις πρώτες μέρες της ζωής του. Αν το ωάριο δεν γονιμοποιηθεί, το ενδομήτριο πέφτει χρησιμοποιώντας την φυσική οδό, μήτρα, τράχηλος, κόλπος ,αιδοίο και δημιουργεί την έμμηνο ρύση.

Οι εστίες της ενδομητρίωσης ανταποκρίνονται με τον ίδιο τρόπο στην περιοδική αλλαγή των ορμονών. Κάθε μήνα μεγαλώνουν και αν δεν έχουμε εγκυμοσύνη, ο επιπλέον ιστός που δημιουργείται αιμορραγεί, όμως δεν υπάρχει έξοδος διαφυγής γι αυτόν τον ιστό και το αίμα. Γι αυτό τον λόγο οι εστίες της ενδομητρίωσης τείνουν να γίνονται μεγαλύτερες και τα συμπτώματα χειροτερεύουν με τον καιρό. Ο ιστός και το αίμα που παραμένουν στα διάφορα σημεία του σώματος δημιουργούν φλεγμονή και πόνο. Καθώς ο έκτοπος ιστός μεγαλώνει μπορεί να καλύψει τις ωοθήκες και τις σάλπιγγες δημιουργώντας υπογονιμότητα. Η φλεγμονή που δημιουργείται μπορεί να εμπλέξει όλα τα όργανα που υπάρχουν στο κάτω μέρος της κοιλιάς, έντερο, κύστη.

Είναι σημαντικό να γνωρίζει μια γυναίκα ότι έχει ενδομητρίωση;

Ο πόνος της ενδομητρίωσης μπορεί να επηρεάσει την ζωή μιας γυναίκας. Μελέτες έχουν δείξει ότι γυναίκες με ενδομητρίωση συχνά λείπουν από το σχολείο, τη δουλειά ή τις κοινωνικές εκδηλώσεις. Είναι πρόβλημα που μπορεί να επηρεάσει τις σχέσεις με τον σύντροφο, τους φίλους, τα παιδιά, τους συνεργάτες. Τέλος η ενδομητρίωση μπορεί να επηρεάσει την γονιμότητα μιας γυναίκας.

Γνωρίζοντας μια γυναίκα ότι έχει ενδομητρίωση, πρώτα απ' όλα γνωρίζει το λόγο για τον οποίο έχει όλες αυτές τις ενοχλήσεις. Η θεραπεία που δίνεται μπορεί να ελέγξει τα συμπτώματα και να ανακουφίσει τον πόνο. Επίσης μπορεί να μειώσει την εξάπλωση της ενδομητρίωσης και να διατηρήσει την γονιμότητα της γυναίκας.

Διάγνωση της ενδομητρίωσης

Ο γιατρός θα πάρει ένα ιστορικό από το οποίο θα υποψιαστεί ενδομητρίωση. Η ενδομητρίωση μπορεί να διαγνωστεί από την γυναικολογική εξέταση κατά την οποία μπορούν να ψηλαφηθούν ενδομητριωσικές εστίες. Ο υπέρηχος που γίνεται κατά την εξέταση, πολλές φορές αναδεικνύει κύστες ενδομητρίωσης στις ωοθήκες. Υπάρχει ένα βιοχημικός δείκτης, CA 125, ο οποίος αυξάνεται σε περίπτωση ενδομητρίωσης. Δεν είναι απόλυτος δείκτης αφού δεν αυξάνεται πάντα. Αν κατά την φυσική εξέταση ή τον υπέρηχο δεν ανεβρεθούν ενδομητριωσικές εστίες τότε η μαγνητική τομογραφία μπορεί να δώσει την διάγνωση.

Η τελική και πιο σίγουρη μέθοδος με την οποία μπορούμε να κάνουμε τη διάγνωση και να δούμε τις εστίες είναι η λαπαροσκόπηση. Με την λαπαροσκόπηση βλέπουμε τις εστίες, το μέγεθος και την έκταση της ενδομητρίωσης. Επίσης δίνει απάντηση για τη γονιμότητα της γυναίκας.

Τι δημιουργεί ενδομητρίωση;

Δεν είναι γνωστές οι αιτίες της ενδομητρίωσης και γι αυτό και έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες όσον αφορά την αιτιολογία της πάθησης αυτής.

Έχει παρατηρηθεί ότι η ενδομητρίωση υπάρχει σε πολλά μέλη της ίδιας οικογένειας. Σε γυναίκες που η μητέρα και η αδελφή έχουν ενδομητρίωση, έχουν 6 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να παρουσιάσουν ενδομητρίωση. Έτσι αναπτύχθηκε η θεωρία της κληρονομικότητας.

Μια άλλη θεωρία υποστηρίζει πως το ενδομήτριο κατά την περίοδο παλινδρομεί από τις σάλπιγγες και εμφυτεύεται στο περιτόναιο. Αυτός ο έκτοπος ιστός αναπτύσσεται εκτός μήτρας και λειτουργεί όπως το ενδομήτριο.

Μια άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι η ενδομητρίωση δημιουργείται λόγω ανοσολογικής ανωμαλίας. Το ανοσοποιητικό δεν είναι σε θέση να βρει και να καταστρέψει αυτές τις έκτοπες εστίες. Έτσι δημιουργούνται, παραμένουν και αναπτύσσονται. Έχει παρατηρηθεί ότι οι γυναίκες με ενδομητρίωση παρουσιάζουν και άλλες ανοσολογικές ανωμαλίες.

Θεραπεία ενδομητρίωσης

Δεν υπάρχει θεραπεία που μπορεί να απαλλάξει την γυναίκα από την ενδομητρίωση, αλλά υπάρχουν πολλές θεραπείες για τον πόνο και την υπογονιμότητα που αυτή δημιουργεί. Η θεραπεία που επιλέγεται για την κάθε γυναίκα εξαρτάται από τα συμπτώματα, την ηλικία και τον προγραμματισμό για εγκυμοσύνη.

Παυσίπονα

Για μερικές γυναίκες με ελαφρά συμπτώματα, ο γιατρός μπορεί να συστήσει παυσίπονα, όπως impuprofene ή naproxene. Αν αυτά δεν έχουν αποτέλεσμα τότε μπορούν να συστηθούν ισχυρότερα παυσίπονα.

Ορμονική Θεραπεία

Όταν ο πόνος δεν μειώνεται με τα αναλγητικά, τότε ο γιατρός συνήθως συστήνει ορμονική θεραπεία. Αυτή τη θεραπεία μπορούν να πάρουν γυναίκες που δεν προγραμματίζουν εγκυμοσύνη. Η ορμονική θεραπεία είναι καλύτερη για μικρές εστίες, οι οποίες δεν έχουν ισχυρούς πόνους. Οι ορμόνες λαμβάνονται σε πολλές μορφές όπως χάπια, ενέσεις ή ρινικά σπρέι. Πολλές ορμόνες χρησιμοποιούνται όπως:

Αντισυλληπτικά: Τα αντισυλληπτικά μειώνουν τις φυσικές ορμόνες που επιδρούν στο ενδομήτριο. Μειώνουν την περίοδο σε ποσότητα και διάρκεια και έχουν την ίδια επίδραση και στις ενδομητριωσικές κύστες. Έτσι μειώνεται η ποσότητα του αίματος και του ιστού που κατακρατείται κάθε μήνα στις έκτοπες εστίες.

Προγεστερόνη: Η προγεστερόνη λαμβάνεται από τις γυναίκες που δεν μπορούν να πάρουν οιστρογόνα και έχει την ίδια δράση με το αντισυλληπτικό.

Γοναδοτροπίνες: Οι γοναδοτροπίνες μειώνουν όλες τις ορμόνες και βάζουν την γυναίκα σε μια ‘ψευτοεμμηνόπαυση’ σταματώντας την περίοδο. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μειωθούν οι έκτοπες ενδομητριωσικές κύστες και όταν η θεραπεία διαρκεί εξαφανίζονται. Σταματώντας την θεραπεία επανέρχεται η περίοδος και η γονιμότητα της γυναίκας.

Δαναζόλη: Η δαναζόλη δεν χρησιμοποιείται συχνά σήμερα. Είναι μια αντρική ορμόνη που μειώνει τα επίπεδα των οιστρογόνων και της προγεστερόνης. Αυτή σταματάει την περίοδο ή την κάνει πολύ πιο αραιή όμως έχει πολλές ανεπιθύμητες ενέργειες όπως λιπαρότητα δέρματος, αύξηση βάρους, πονοκεφάλους, κούραση και εξάψεις. Η δαναζόλη δεν προφυλάσσει από εγκυμοσύνη, γι αυτό οι γυναίκες που την λαμβάνουν μπορούν να μείνουν έγκυες.

Χειρουργική θεραπεία

Η χειρουργική θεραπεία συνήθως είναι ενδεδειγμένη για γυναίκες με ενδομητρίωση σε μεγάλο βαθμό, που εμφανίζουν ισχυρούς πόνους ή προβλήματα γονιμότητας. Υπάρχουν δύο χειρουργικές μέθοδοι που μπορούν να χρησιμοποιηθούν:

Λαπαροσκοπικά: Η λαπαροσκοπική μέθοδος είναι πιο ανώδυνη και χρησιμοποιείται σε γυναίκες που δεν πάσχουν από ενδομητρίωση μεγάλης έκτασης.

Λαπαροτομικά: Η λαπαροτομία χρησιμοποιείται σε πολύ εκτεταμένη ενδομητρίωση, όταν τα διάφορα όργανα στην πύελο (λεκάνη) έχουν δημιουργήσει πολλές συμφύσεις και είναι αδύνατη η λαπαροσκόπηση. Επίσης χρησιμοποιείται σε περίπτωση ολικής υστερεκτομής, όταν η ενδομητρίωση έχει καταστρέψει τα γυναικολογικά όργανα και η γυναίκα δεν επιθυμεί εγκυμοσύνη.

[filos`ifigen]

Χλαμύδια: Αίτια και θεραπεία

Ημερομηνία δημοσίευσης: 14 Μαϊου 2008

Γράφει: Αρμενιάκος Αλέξανδρος, Μαιευτήρας Χειρουργός Γυναικολόγος

Προβολή

Τα χλαμύδια είναι μικρόβιο που μεταδίδεται σεξουαλικά και ζει μέσα στα κύτταρα του οργανισμού. Είναι σήμερα από τις πιο συχνές, αλλά θεραπεύσιμες, σεξουαλικά μεταδιδόμενες μολύνσεις. Μολύνει τόσο τον άντρα, όσο και τη γυναίκα. Τις περισσότερες φορές δεν δημιουργεί συμπτώματα. Αυτό το κάνει ιδιαίτερα επικίνδυνο.

Αιτίες

Τα χλαμύδια αποτελούνται από τρία μικρόβια, δύο από αυτά, πιο σημαντικά: chlamydia trachomatis και chlamydia pneumonia.

Στον άνδρα: Είναι χωρίς συμπτώματα στο 20 με 30% των περιπτώσεων. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις δημιουργούν συμπτώματα ανάλογα με την βλεννόρροια, δηλαδή πρωινή έκκριση και κάψιμο κατά την ούρηση. Δημιουργεί επίσης επιδιδυμίτιδα καθώς και ορχίτιδα.

Στις γυναίκες μόνο ένα 20 με 30% έχουν συμπτώματα, ενώ το 70 με 80% είναι χωρίς ενοχλήσεις. Είναι πολύ σημαντικό να γίνεται η διάγνωσή της, επειδή δημιουργεί ιδιαίτερα προβλήματα, όταν είναι χρόνια. Οι γυναίκες που παρουσιάζουν αυξημένες εκκρίσεις, κολπικές ενοχλήσεις, κάψιμο κατά την ούρηση ή κοιλιακό πόνο θα πρέπει να ελέγχονται γι' αυτό το μικρόβιο. Αθεράπευτες μολύνσεις μπορούν να προκαλέσουν εξαρτηματίτιδα, καταστροφή των σαλπίγγων και υπογονιμότητα. Επίσης μπορούν να προκαλέσουν έκτοπες κυήσεις. Αν η γυναίκα μολυνθεί κατά την εγκυμοσύνη, μπορεί να προκληθεί πρόωρος τοκετός, καθώς επίσης και επιπεφυκίτιδα ή πνευμονία στο έμβρυο.

Συμπτώματα

Στη γυναίκα τα χλαμύδια προκαλούν:

Κολπικές εκκρίσεις, ενόχληση 'φαγούρα'

'Κάψιμο' κατά την ούρηση

Πόνο στη σεξουαλική επαφή

Ενδοκοιλιακή μόλυνση, με οξύ πόνο στην κοιλιά

Πόνο στο ορθό και αυξημένες εκκρίσεις

Στον άντρατα χλαμύδια προκαλούν:

'κάψιμο' κατά την ούρηση

Έκκριση από το πέος, κυρίως το πρωί

Πόνο ή βάρος στους όρχεις

Πόνο ή έκκριση από το ορθό

Επιπλοκές

Ενδοκοιλιακή φλεγμονή, οξεία με έντονα συμπτώματα ή χρόνια με ήπια συμπτώματα

Σαλπιγγίτιδα, οξεία με έντονο πόνο ή χρόνια με καταστροφή των σαλπίγγων ή της διαβατότητάς τους

Δυσουρικά ενοχλήματα (πόνος κατά την ούρηση), κυρίως το πρωί

Υπογονιμότητα, από καταστροφή ή 'φράξιμο' των σαλπίγγων

Έκτοπη κύηση, 'εξωμήτριο'

Στο έμβρυο, που θα γεννηθεί φυσιολογικά, επιπεφυκίτιδα ή πνευμονία.

Διάγνωση

Η διάγνωση γίνεται με μικροβιολογική εξέταση σε δείγμα από τον κόλπο ή από το έκκριμα του πέους.

Θεραπεία

Μετά τη μικροβιολογική επιβεβαίωση της ύπαρξης του μικροβίου, υπάρχουν θεραπείες, με αντιβιοτικά, που μπορούν να το καταπολεμήσουν αποτελεσματικά. Χρησιμοποιούνται τετρακυκλίνες και μακρολίδια. Η θεραπεία, συνήθως, διαρκεί μια έως τρεις εβδομάδες. Τη θεραπεία πρέπει να την κάνει και ο σύντροφος. Μετά το τέλος της θεραπείας, περιμένουμε δεκαπέντε ημέρες και επαναλαμβάνουμε την εξέταση. Πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι η μόλυνση έχει εκριζωθεί.

Γενικές παρατηρήσεις

Οι γυναίκες με πολλαπλούς ερωτικούς συντρόφους ή καινούρια ερωτική σχέση, που παρουσιάζουν ένα από τα παραπάνω συμπτώματα, θα πρέπει να ελέγχονται άμεσα με καλλιέργεια για την ύπαρξη αυτών των μικροβίων. Επίσης, γυναίκες με σεξουαλικές επαφές χωρίς προφύλαξη θα πρέπει στον ετήσιο γυναικολογικό έλεγχο να κάνουν, ως εξέταση ρουτίνας, την καλλιέργεια, για χλαμύδια.

[filos`ifigen]

Χλαμύδια: Αίτια και θεραπεία

Ημερομηνία δημοσίευσης: 14 Μαϊου 2008

Γράφει: Αρμενιάκος Αλέξανδρος, Μαιευτήρας Χειρουργός Γυναικολόγος

Προβολή

Τα χλαμύδια είναι μικρόβιο που μεταδίδεται σεξουαλικά και ζει μέσα στα κύτταρα του οργανισμού. Είναι σήμερα από τις πιο συχνές, αλλά θεραπεύσιμες, σεξουαλικά μεταδιδόμενες μολύνσεις. Μολύνει τόσο τον άντρα, όσο και τη γυναίκα. Τις περισσότερες φορές δεν δημιουργεί συμπτώματα. Αυτό το κάνει ιδιαίτερα επικίνδυνο.

Αιτίες

Τα χλαμύδια αποτελούνται από τρία μικρόβια, δύο από αυτά, πιο σημαντικά: chlamydia trachomatis και chlamydia pneumonia.

Στον άνδρα: Είναι χωρίς συμπτώματα στο 20 με 30% των περιπτώσεων. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις δημιουργούν συμπτώματα ανάλογα με την βλεννόρροια, δηλαδή πρωινή έκκριση και κάψιμο κατά την ούρηση. Δημιουργεί επίσης επιδιδυμίτιδα καθώς και ορχίτιδα.

Στις γυναίκες μόνο ένα 20 με 30% έχουν συμπτώματα, ενώ το 70 με 80% είναι χωρίς ενοχλήσεις. Είναι πολύ σημαντικό να γίνεται η διάγνωσή της, επειδή δημιουργεί ιδιαίτερα προβλήματα, όταν είναι χρόνια. Οι γυναίκες που παρουσιάζουν αυξημένες εκκρίσεις, κολπικές ενοχλήσεις, κάψιμο κατά την ούρηση ή κοιλιακό πόνο θα πρέπει να ελέγχονται γι' αυτό το μικρόβιο. Αθεράπευτες μολύνσεις μπορούν να προκαλέσουν εξαρτηματίτιδα, καταστροφή των σαλπίγγων και υπογονιμότητα. Επίσης μπορούν να προκαλέσουν έκτοπες κυήσεις. Αν η γυναίκα μολυνθεί κατά την εγκυμοσύνη, μπορεί να προκληθεί πρόωρος τοκετός, καθώς επίσης και επιπεφυκίτιδα ή πνευμονία στο έμβρυο.

Συμπτώματα

Στη γυναίκα τα χλαμύδια προκαλούν:

Κολπικές εκκρίσεις, ενόχληση 'φαγούρα'

'Κάψιμο' κατά την ούρηση

Πόνο στη σεξουαλική επαφή

Ενδοκοιλιακή μόλυνση, με οξύ πόνο στην κοιλιά

Πόνο στο ορθό και αυξημένες εκκρίσεις

Στον άντρατα χλαμύδια προκαλούν:

'κάψιμο' κατά την ούρηση

Έκκριση από το πέος, κυρίως το πρωί

Πόνο ή βάρος στους όρχεις

Πόνο ή έκκριση από το ορθό

Επιπλοκές

Ενδοκοιλιακή φλεγμονή, οξεία με έντονα συμπτώματα ή χρόνια με ήπια συμπτώματα

Σαλπιγγίτιδα, οξεία με έντονο πόνο ή χρόνια με καταστροφή των σαλπίγγων ή της διαβατότητάς τους

Δυσουρικά ενοχλήματα (πόνος κατά την ούρηση), κυρίως το πρωί

Υπογονιμότητα, από καταστροφή ή 'φράξιμο' των σαλπίγγων

Έκτοπη κύηση, 'εξωμήτριο'

Στο έμβρυο, που θα γεννηθεί φυσιολογικά, επιπεφυκίτιδα ή πνευμονία.

Διάγνωση

Η διάγνωση γίνεται με μικροβιολογική εξέταση σε δείγμα από τον κόλπο ή από το έκκριμα του πέους.

Θεραπεία

Μετά τη μικροβιολογική επιβεβαίωση της ύπαρξης του μικροβίου, υπάρχουν θεραπείες, με αντιβιοτικά, που μπορούν να το καταπολεμήσουν αποτελεσματικά. Χρησιμοποιούνται τετρακυκλίνες και μακρολίδια. Η θεραπεία, συνήθως, διαρκεί μια έως τρεις εβδομάδες. Τη θεραπεία πρέπει να την κάνει και ο σύντροφος. Μετά το τέλος της θεραπείας, περιμένουμε δεκαπέντε ημέρες και επαναλαμβάνουμε την εξέταση. Πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι η μόλυνση έχει εκριζωθεί.

Γενικές παρατηρήσεις

Οι γυναίκες με πολλαπλούς ερωτικούς συντρόφους ή καινούρια ερωτική σχέση, που παρουσιάζουν ένα από τα παραπάνω συμπτώματα, θα πρέπει να ελέγχονται άμεσα με καλλιέργεια για την ύπαρξη αυτών των μικροβίων. Επίσης, γυναίκες με σεξουαλικές επαφές χωρίς προφύλαξη θα πρέπει στον ετήσιο γυναικολογικό έλεγχο να κάνουν, ως εξέταση ρουτίνας, την καλλιέργεια, για χλαμύδια.

[filos`ifigen]

Χλαμύδια: Αίτια και θεραπεία

Ημερομηνία δημοσίευσης: 14 Μαϊου 2008

Γράφει: Αρμενιάκος Αλέξανδρος, Μαιευτήρας Χειρουργός Γυναικολόγος

Προβολή

Τα χλαμύδια είναι μικρόβιο που μεταδίδεται σεξουαλικά και ζει μέσα στα κύτταρα του οργανισμού. Είναι σήμερα από τις πιο συχνές, αλλά θεραπεύσιμες, σεξουαλικά μεταδιδόμενες μολύνσεις. Μολύνει τόσο τον άντρα, όσο και τη γυναίκα. Τις περισσότερες φορές δεν δημιουργεί συμπτώματα. Αυτό το κάνει ιδιαίτερα επικίνδυνο.

Αιτίες

Τα χλαμύδια αποτελούνται από τρία μικρόβια, δύο από αυτά, πιο σημαντικά: chlamydia trachomatis και chlamydia pneumonia.

Στον άνδρα: Είναι χωρίς συμπτώματα στο 20 με 30% των περιπτώσεων. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις δημιουργούν συμπτώματα ανάλογα με την βλεννόρροια, δηλαδή πρωινή έκκριση και κάψιμο κατά την ούρηση. Δημιουργεί επίσης επιδιδυμίτιδα καθώς και ορχίτιδα.

Στις γυναίκες μόνο ένα 20 με 30% έχουν συμπτώματα, ενώ το 70 με 80% είναι χωρίς ενοχλήσεις. Είναι πολύ σημαντικό να γίνεται η διάγνωσή της, επειδή δημιουργεί ιδιαίτερα προβλήματα, όταν είναι χρόνια. Οι γυναίκες που παρουσιάζουν αυξημένες εκκρίσεις, κολπικές ενοχλήσεις, κάψιμο κατά την ούρηση ή κοιλιακό πόνο θα πρέπει να ελέγχονται γι' αυτό το μικρόβιο. Αθεράπευτες μολύνσεις μπορούν να προκαλέσουν εξαρτηματίτιδα, καταστροφή των σαλπίγγων και υπογονιμότητα. Επίσης μπορούν να προκαλέσουν έκτοπες κυήσεις. Αν η γυναίκα μολυνθεί κατά την εγκυμοσύνη, μπορεί να προκληθεί πρόωρος τοκετός, καθώς επίσης και επιπεφυκίτιδα ή πνευμονία στο έμβρυο.

Συμπτώματα

Στη γυναίκα τα χλαμύδια προκαλούν:

Κολπικές εκκρίσεις, ενόχληση 'φαγούρα'

'Κάψιμο' κατά την ούρηση

Πόνο στη σεξουαλική επαφή

Ενδοκοιλιακή μόλυνση, με οξύ πόνο στην κοιλιά

Πόνο στο ορθό και αυξημένες εκκρίσεις

Στον άντρατα χλαμύδια προκαλούν:

'κάψιμο' κατά την ούρηση

Έκκριση από το πέος, κυρίως το πρωί

Πόνο ή βάρος στους όρχεις

Πόνο ή έκκριση από το ορθό

Επιπλοκές

Ενδοκοιλιακή φλεγμονή, οξεία με έντονα συμπτώματα ή χρόνια με ήπια συμπτώματα

Σαλπιγγίτιδα, οξεία με έντονο πόνο ή χρόνια με καταστροφή των σαλπίγγων ή της διαβατότητάς τους

Δυσουρικά ενοχλήματα (πόνος κατά την ούρηση), κυρίως το πρωί

Υπογονιμότητα, από καταστροφή ή 'φράξιμο' των σαλπίγγων

Έκτοπη κύηση, 'εξωμήτριο'

Στο έμβρυο, που θα γεννηθεί φυσιολογικά, επιπεφυκίτιδα ή πνευμονία.

Διάγνωση

Η διάγνωση γίνεται με μικροβιολογική εξέταση σε δείγμα από τον κόλπο ή από το έκκριμα του πέους.

Θεραπεία

Μετά τη μικροβιολογική επιβεβαίωση της ύπαρξης του μικροβίου, υπάρχουν θεραπείες, με αντιβιοτικά, που μπορούν να το καταπολεμήσουν αποτελεσματικά. Χρησιμοποιούνται τετρακυκλίνες και μακρολίδια. Η θεραπεία, συνήθως, διαρκεί μια έως τρεις εβδομάδες. Τη θεραπεία πρέπει να την κάνει και ο σύντροφος. Μετά το τέλος της θεραπείας, περιμένουμε δεκαπέντε ημέρες και επαναλαμβάνουμε την εξέταση. Πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι η μόλυνση έχει εκριζωθεί.

Γενικές παρατηρήσεις

Οι γυναίκες με πολλαπλούς ερωτικούς συντρόφους ή καινούρια ερωτική σχέση, που παρουσιάζουν ένα από τα παραπάνω συμπτώματα, θα πρέπει να ελέγχονται άμεσα με καλλιέργεια για την ύπαρξη αυτών των μικροβίων. Επίσης, γυναίκες με σεξουαλικές επαφές χωρίς προφύλαξη θα πρέπει στον ετήσιο γυναικολογικό έλεγχο να κάνουν, ως εξέταση ρουτίνας, την καλλιέργεια, για χλαμύδια.

[filos`ifigen]

Χλαμύδια: Αίτια και θεραπεία

Ημερομηνία δημοσίευσης: 14 Μαϊου 2008

Γράφει: Αρμενιάκος Αλέξανδρος, Μαιευτήρας Χειρουργός Γυναικολόγος

Προβολή

Τα χλαμύδια είναι μικρόβιο που μεταδίδεται σεξουαλικά και ζει μέσα στα κύτταρα του οργανισμού. Είναι σήμερα από τις πιο συχνές, αλλά θεραπεύσιμες, σεξουαλικά μεταδιδόμενες μολύνσεις. Μολύνει τόσο τον άντρα, όσο και τη γυναίκα. Τις περισσότερες φορές δεν δημιουργεί συμπτώματα. Αυτό το κάνει ιδιαίτερα επικίνδυνο.

Αιτίες

Τα χλαμύδια αποτελούνται από τρία μικρόβια, δύο από αυτά, πιο σημαντικά: chlamydia trachomatis και chlamydia pneumonia.

Στον άνδρα: Είναι χωρίς συμπτώματα στο 20 με 30% των περιπτώσεων. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις δημιουργούν συμπτώματα ανάλογα με την βλεννόρροια, δηλαδή πρωινή έκκριση και κάψιμο κατά την ούρηση. Δημιουργεί επίσης επιδιδυμίτιδα καθώς και ορχίτιδα.

Στις γυναίκες μόνο ένα 20 με 30% έχουν συμπτώματα, ενώ το 70 με 80% είναι χωρίς ενοχλήσεις. Είναι πολύ σημαντικό να γίνεται η διάγνωσή της, επειδή δημιουργεί ιδιαίτερα προβλήματα, όταν είναι χρόνια. Οι γυναίκες που παρουσιάζουν αυξημένες εκκρίσεις, κολπικές ενοχλήσεις, κάψιμο κατά την ούρηση ή κοιλιακό πόνο θα πρέπει να ελέγχονται γι' αυτό το μικρόβιο. Αθεράπευτες μολύνσεις μπορούν να προκαλέσουν εξαρτηματίτιδα, καταστροφή των σαλπίγγων και υπογονιμότητα. Επίσης μπορούν να προκαλέσουν έκτοπες κυήσεις. Αν η γυναίκα μολυνθεί κατά την εγκυμοσύνη, μπορεί να προκληθεί πρόωρος τοκετός, καθώς επίσης και επιπεφυκίτιδα ή πνευμονία στο έμβρυο.

Συμπτώματα

Στη γυναίκα τα χλαμύδια προκαλούν:

Κολπικές εκκρίσεις, ενόχληση 'φαγούρα'

'Κάψιμο' κατά την ούρηση

Πόνο στη σεξουαλική επαφή

Ενδοκοιλιακή μόλυνση, με οξύ πόνο στην κοιλιά

Πόνο στο ορθό και αυξημένες εκκρίσεις

Στον άντρατα χλαμύδια προκαλούν:

'κάψιμο' κατά την ούρηση

Έκκριση από το πέος, κυρίως το πρωί

Πόνο ή βάρος στους όρχεις

Πόνο ή έκκριση από το ορθό

Επιπλοκές

Ενδοκοιλιακή φλεγμονή, οξεία με έντονα συμπτώματα ή χρόνια με ήπια συμπτώματα

Σαλπιγγίτιδα, οξεία με έντονο πόνο ή χρόνια με καταστροφή των σαλπίγγων ή της διαβατότητάς τους

Δυσουρικά ενοχλήματα (πόνος κατά την ούρηση), κυρίως το πρωί

Υπογονιμότητα, από καταστροφή ή 'φράξιμο' των σαλπίγγων

Έκτοπη κύηση, 'εξωμήτριο'

Στο έμβρυο, που θα γεννηθεί φυσιολογικά, επιπεφυκίτιδα ή πνευμονία.

Διάγνωση

Η διάγνωση γίνεται με μικροβιολογική εξέταση σε δείγμα από τον κόλπο ή από το έκκριμα του πέους.

Θεραπεία

Μετά τη μικροβιολογική επιβεβαίωση της ύπαρξης του μικροβίου, υπάρχουν θεραπείες, με αντιβιοτικά, που μπορούν να το καταπολεμήσουν αποτελεσματικά. Χρησιμοποιούνται τετρακυκλίνες και μακρολίδια. Η θεραπεία, συνήθως, διαρκεί μια έως τρεις εβδομάδες. Τη θεραπεία πρέπει να την κάνει και ο σύντροφος. Μετά το τέλος της θεραπείας, περιμένουμε δεκαπέντε ημέρες και επαναλαμβάνουμε την εξέταση. Πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι η μόλυνση έχει εκριζωθεί.

Γενικές παρατηρήσεις

Οι γυναίκες με πολλαπλούς ερωτικούς συντρόφους ή καινούρια ερωτική σχέση, που παρουσιάζουν ένα από τα παραπάνω συμπτώματα, θα πρέπει να ελέγχονται άμεσα με καλλιέργεια για την ύπαρξη αυτών των μικροβίων. Επίσης, γυναίκες με σεξουαλικές επαφές χωρίς προφύλαξη θα πρέπει στον ετήσιο γυναικολογικό έλεγχο να κάνουν, ως εξέταση ρουτίνας, την καλλιέργεια, για χλαμύδια.

[filos`ifigen]

EXV BREI ΠΟΛΛΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΑΡΘΡΑ ΘΑ ΣΑΣ ΤΑ ΣΤΕΛΝΩ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΑΠΟ ΛΙΓΑ

[filos`ifigen]

EXV BREI ΠΟΛΛΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΑΡΘΡΑ ΘΑ ΣΑΣ ΤΑ ΣΤΕΛΝΩ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΑΠΟ ΛΙΓΑ

[filos`ifigen]

EXV BREI ΠΟΛΛΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΑΡΘΡΑ ΘΑ ΣΑΣ ΤΑ ΣΤΕΛΝΩ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΑΠΟ ΛΙΓΑ

[filos`ifigen]

EXV BREI ΠΟΛΛΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΑΡΘΡΑ ΘΑ ΣΑΣ ΤΑ ΣΤΕΛΝΩ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΑΠΟ ΛΙΓΑ

[babyboom]

κορίτσια,

σήμερα το πρωί είδα λίγο αίμα στο εσώρουχο μου. Μάλλον αδιαθέτησα. θα μιλήσω με το γιατρό μου αύριο να δω τί θα μου πει ακριβώς.

Απογοητεύτικα λίγο , αλλά αυτά είναι μέσα στο πρόγραμμα........

υπάρχει περίπτωση να μην είναι αδιαθεσία, αλλά να είναι κάτι που να σχετίζεται με εγκυμοσύνη; Έχει συμβεί κάτι ανάλογο σε κάποια απο εσάς ;;

[babyboom]

κορίτσια,

σήμερα το πρωί είδα λίγο αίμα στο εσώρουχο μου. Μάλλον αδιαθέτησα. θα μιλήσω με το γιατρό μου αύριο να δω τί θα μου πει ακριβώς.

Απογοητεύτικα λίγο , αλλά αυτά είναι μέσα στο πρόγραμμα........

υπάρχει περίπτωση να μην είναι αδιαθεσία, αλλά να είναι κάτι που να σχετίζεται με εγκυμοσύνη; Έχει συμβεί κάτι ανάλογο σε κάποια απο εσάς ;;

[babyboom]

κορίτσια,

σήμερα το πρωί είδα λίγο αίμα στο εσώρουχο μου. Μάλλον αδιαθέτησα. θα μιλήσω με το γιατρό μου αύριο να δω τί θα μου πει ακριβώς.

Απογοητεύτικα λίγο , αλλά αυτά είναι μέσα στο πρόγραμμα........

υπάρχει περίπτωση να μην είναι αδιαθεσία, αλλά να είναι κάτι που να σχετίζεται με εγκυμοσύνη; Έχει συμβεί κάτι ανάλογο σε κάποια απο εσάς ;;

[babyboom]

κορίτσια,

σήμερα το πρωί είδα λίγο αίμα στο εσώρουχο μου. Μάλλον αδιαθέτησα. θα μιλήσω με το γιατρό μου αύριο να δω τί θα μου πει ακριβώς.

Απογοητεύτικα λίγο , αλλά αυτά είναι μέσα στο πρόγραμμα........

υπάρχει περίπτωση να μην είναι αδιαθεσία, αλλά να είναι κάτι που να σχετίζεται με εγκυμοσύνη; Έχει συμβεί κάτι ανάλογο σε κάποια απο εσάς ;;

[RITADRI32]

babyroom ΤΟ ΑΙΜΑ ΠΟΥ ΕΙΔΕΣ ΣΤΟ ΕΣΩΡΟΥΧΟ ΣΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΑΛΛΑ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΙ ΑΚΡΙΒΟΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΣΤΑΔΙΟ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΕ ΕΣΕΝΑ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΠΕΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΩ ΛΙΓΟ ΑΙΜΑ ΣΤΟ ΕΣΩΤΟΥΧΟ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΥΣΩ ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΓΚΥΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΣΥΜΒΕΙ ΑΥΤΟ ΓΙ ΑΥΤΟ ΜΗΝ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΣΑΙ.

[RITADRI32]

babyroom ΤΟ ΑΙΜΑ ΠΟΥ ΕΙΔΕΣ ΣΤΟ ΕΣΩΡΟΥΧΟ ΣΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΑΛΛΑ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΙ ΑΚΡΙΒΟΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΣΤΑΔΙΟ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΕ ΕΣΕΝΑ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΠΕΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΩ ΛΙΓΟ ΑΙΜΑ ΣΤΟ ΕΣΩΤΟΥΧΟ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΥΣΩ ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΓΚΥΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΣΥΜΒΕΙ ΑΥΤΟ ΓΙ ΑΥΤΟ ΜΗΝ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΣΑΙ.

[RITADRI32]

babyroom ΤΟ ΑΙΜΑ ΠΟΥ ΕΙΔΕΣ ΣΤΟ ΕΣΩΡΟΥΧΟ ΣΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΑΛΛΑ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΙ ΑΚΡΙΒΟΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΣΤΑΔΙΟ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΕ ΕΣΕΝΑ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΠΕΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΩ ΛΙΓΟ ΑΙΜΑ ΣΤΟ ΕΣΩΤΟΥΧΟ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΥΣΩ ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΓΚΥΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΣΥΜΒΕΙ ΑΥΤΟ ΓΙ ΑΥΤΟ ΜΗΝ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΣΑΙ.

[RITADRI32]

babyroom ΤΟ ΑΙΜΑ ΠΟΥ ΕΙΔΕΣ ΣΤΟ ΕΣΩΡΟΥΧΟ ΣΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΑΛΛΑ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΙ ΑΚΡΙΒΟΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΣΤΑΔΙΟ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΕ ΕΣΕΝΑ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΠΕΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΩ ΛΙΓΟ ΑΙΜΑ ΣΤΟ ΕΣΩΤΟΥΧΟ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΥΣΩ ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΓΚΥΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΣΥΜΒΕΙ ΑΥΤΟ ΓΙ ΑΥΤΟ ΜΗΝ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΣΑΙ.

[FOTINI76]

babyboom mhn anisixeis kopela mou mporei na mhn einai tipota synexise ta farmaka sou kai ola 8a pane kala. pote 8a pas gia xoriakh???

[FOTINI76]

babyboom mhn anisixeis kopela mou mporei na mhn einai tipota synexise ta farmaka sou kai ola 8a pane kala. pote 8a pas gia xoriakh???

[FOTINI76]

babyboom mhn anisixeis kopela mou mporei na mhn einai tipota synexise ta farmaka sou kai ola 8a pane kala. pote 8a pas gia xoriakh???

[FOTINI76]

babyboom mhn anisixeis kopela mou mporei na mhn einai tipota synexise ta farmaka sou kai ola 8a pane kala. pote 8a pas gia xoriakh???