Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Μια αληθινή απίστευτη ιστορία.

( Η παρακάτω ιστορία είναι αληθινή. Δημοσιεύτηκε στο τοπικό τύπο. Αν και η εφημερίδα αναφέρει τα πλήρη στοιχεία το θεωρώ περιττό να τα αναπαράγω. Η ουσία της ιστορίας είναι μια: θάνατος και ζωή συνυπάρχουν)

Ράγισαν και οι πέτρες” χθες στην *********** για την 26χρονη Σ. , η οποία τη νύχτα της Δευτέρας έχασε τη μάχη με την επάρατη νόσο αφήνοντας πίσω το λίγων μηνών αγοράκι της, που έφερε στον κόσμο αφότου είχε χτυπηθεί από τον καρκίνο.

Η νεκρώσιμος ακολουθία εψάλη από τον ομώνυμο ναό του χωριού όπου βρέθηκε εκεί πλήθος κόσμου, φίλοι και γνωστοί της οικογένειας για το ύστατο χαίρε και λίγα λουλούδια στη σορό της κοπέλας, που μόλις τον τελευταίο χρόνο είχε δημιουργήσει τη δική της οικογένεια ατενίζοντας με αισιοδοξία και όνειρα τη ζωή.

Η τραγωδία

Η τραγωδία της οικογένειας ξεκίνησε το καλοκαίρι όταν η 26χρονη διανύοντας την ευχάριστη αλλά και ευαίσθητη περίοδο των πρώτων μηνών της εγκυμοσύνης της άρχισε να έχει πόνους στο στήθος.

Η αρχική διάγνωση έκανε λόγο για μαστίτιδα, η οποία όμως, παρά τα πήγαινε - έλα στο Νοσοκομείο αλλά και τα διαστήματα νοσηλείας της μέσα στο Νοσοκομείο, δεν υποχωρούσε. Με δεδομένη την κύηση, ήταν αδύνατο η Σ. να υποβληθεί σε μαστογραφία, αν και της έγιναν άλλες εξετάσεις προς περαιτέρω διερεύνηση.

Με τους πόνους στο στήθος της να είναι αφόρητοι αλλά και στο υπόλοιπο σώμα (οι οποίοι αποδίδονταν στην κύηση), η 26χρονη μετέβη με την οικογένειά της τον Ιούλιο στην Αθήνα όπου εκεί βρέθηκαν όλοι τους μπροστά στο χειρότερο. Οι γιατροί που εξέτασαν τη Σ. διαπίστωσαν ότι είχε χτυπηθεί από νεοπλασία στον ένα της μαστό και μάλιστα η νόσος βρισκόταν σε πολύ προχωρημένο στάδιο.

Δίλημμα ζωής

Παρά το γεγονός ότι λόγω της κατάστασής της έπρεπε άμεσα να υποβληθεί σε χημειοθεραπείες, η άτυχη κοπέλα έπρεπε να περιμένει. Και αυτό γιατί έφερε στα σπλάχνα της το παιδί της για το οποίο οι σκληρές θεραπείες για την αντιμετώπιση του επιθετικής μορφής καρκίνου ήταν ανεπίτρεπτες.

Στο τέλος καλοκαιριού με καισαρική τομή οι γιατροί του Νοσοκομείου “Αλεξάνδρα” έδωσαν στη Σ. τη μεγάλη χαρά (μέσα στον ανείπωτο πόνο της), να κρατήσει σφιχτά στα χέρια το μικρό της αγγελούδι. Κι αυτό την ώρα πια που ο καρκίνος στο κορμί της “κάλπαζε”.

Την ίδια περίοδο ο πατέρας της Σ. , που είναι υπάλληλος του Νοσοκομείου και ιδιαίτερα αγαπητός στους συναδέλφους του, υποβαλλόταν σε επέμβαση αντικατάστασης των βαλβίδων της καρδιάς του, καθώς αυτή κρίθηκε αναγκαία για την αντιμετώπιση του σοβαρού καρδιολογικού του προβλήματος.

Στη Σ. αμέσως μετά τον τοκετό οι γιατροί του “Αλεξάνδρα” ξεκίνησαν να εφαρμόζουν ακτινοβολίες και χημειοθεραπείες, οι οποίες όμως δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα. Ο καρκίνος είχε κάνει μετάσταση από το μαστό στα οστά δημιουργώντας πολλές διαφορετικές εστίες.

Η κοπέλα επέστρεψε στο τόπο διαμονής της και αναχώρησε μετά από λίγο ξανά για την Αθήνα μαζί με το σύζυγό της, ώστε να ολοκληρώσει τις θεραπείες, μετά τις οποίες οι γιατροί σήκωσαν τα χέρια ψηλά παροτρύνοντάς την να επιστρέψει στη πόλη της και εναποθέτοντας πλέον όλες τις ελπίδες της στο Θεό.

Όσο η Σ. βρισκόταν για τελευταία φορά στην Αθήνα, ο πατέρας της συναντήθηκε με το Διοικητή του Νοσοκομείου στον οποίο εξέφρασε τον προβληματισμό του για την καθυστέρηση στη διάγνωση του σοβαρού νοσήματος απ’ το οποίο έπασχε το παιδί του. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο ίδιος απευθύνθηκε και σε γνωστό δικηγορικό γραφείο της πόλης , καθώς δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο να διεκδικήσει απόδοση ευθυνών (αν και ο καρκίνος είναι ύπουλος εχθρός).

Η Σ. επέστρεψε στη πόλη της περιμένοντας το θαύμα, το οποίο όμως δεν ήρθε ποτέ. Η κατάστασή της κάθε μέρα επιδεινωνόταν όλο και περισσότερο μέχρι που τελικά παρέλυσε και έμεινε κατάκοιτη να δέχεται τη φροντίδα των δικών της ανθρώπων με ανυπόφορους πόνους στο κορμί να τρυπούν τα κόκαλά της.

Πάλεψε με μία από τις χειρότερες μορφές καρκίνου, που είναι αυτός των οστών και, δυστυχώς, νικήθηκε όπως τόσοι άλλοι. Έσβησε στον ύπνο της τη νύχτα της Δευτέρας, αφήνοντας πίσω το βρέφος, τους απαρηγόρητους γονείς και τα αδέλφια της, μα πάνω απ’ όλα τον σε τραγική κατάσταση νεαρό σύζυγό της. Ένα σύζυγο, που ενώ πριν λίγους μήνες κερνούσε φίλους και γνωστούς πληροφορούμενος ότι θα γίνει πατέρας, ελάχιστο διάστημα μετά είδε τη ζωή του να καταστρέφεται βιώνοντας το “Γολγοθά”, αλλά και το θάνατο της πολυαγαπημένης του συζύγου.

:(

Δημοσίευση

Πωπωπω Χριστέ μου... τί ακούμε πια??? Γιατί να πάει έτσι το κορίτσι??? Γιατί??? Πάνω στο άνθος της ηλικίας της... χωρίς να προλάβει να χαρεί το μπουμπουκάκι της... μεγάλη αδικία Θεέ μου... μακάρι να αναπαυθεί η ψυχούλα της... που τόσο πολύ ταλαιπωρήθηκε...

Δημοσίευση

Ολόιδια ιστορία με εκείνη της κοπέλας απο τη Μυτιλήνη που είδαμε πριν λιγο καιρο στην tv. Η ζωή και ο θάνατος συνυπάρχουν και είναι τόσο μα τόσο κοντά το ένα στο άλλο! Σίγουρα είναι πολύ κρίμα όμως το δώρο της ζωής δεν μας ανήκει, μας το δίνει και μας το παίρνει ο Θεός όποτε εκείνος θέλει. Ας είμαστε ευγνώμονες για την κάθε μέρα που ξημερώνει και μας βρίσκει υγιείς!

  • 2 weeks later...
Δημοσίευση

οχι ρε γμτ...και μετα με βριζουνε αμα λεω οτι ο θεος δεν κοιταει παντα κατα κατω να δει τι γινεται!!!!!! αδικο ειναι...αν ειναι δυνατον,26 χρονων κοπελα ποιος μπορει να το χωνεψει αυτο???? αυτη την αδικια.. ελεος πια,καποιος να δειξει ελεος με τον κολοκαρκινο και να βρεθει το φαρμακο,ειναι δυνατον να χανονται ετσι νεα παιδια...κοριτσι ηταν ακομη,26 χρονων,τιποτα δεν ειχε ζησει απο οσα θα ζουσε αν ηταν καλα. αντε μωρε δεν μπορω,ετσι μου ερχεται να πλακωσω στο ξυλο αυτους τους καραγκιοζηδες που εχουν τις φαρμακευτικες εταιρειες,που για να κερδιζουν λεφτα δεν βγαζουν προς τα εξω το φαρμακο του καρκινου, ενω εχουν γινει πειραματα και εχει πετυχει. αμαν πια και το μωρακι της τι εφταιγε???? και ο αντρας της νεος ανθρωπος ελεος.

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Μπράβο κορίτσι μου τέλεια ολα καλά και με εσένα! Να συνεχίσουμε όλες μας έτσι τόσο θετικά ..! ❤️❤️👶👶 Εγώ έχω ραντεβού με τον γιατρό μου σε δύο εβδομάδες παλι αλλά θα πάω και λίγο νωρίτερα να μετρήσουμε πάλι τον τράχηλο γιατί ο γιατρός στην β επιπέδου μου τον μέτρησε 20 ΣΟΚ! Προσπαθώ να είμαι ψύχραιμη!!! 
    • Ευχαριστώ κοριτσια για τις απαντήσεις!! Maria_mtx εύχομαι να πάνε όλα καλά! Μπήκες στην τελική ευθεία!!  Tokyo προς το παρόν παίρνω μαγνησιο και utrogestan για τον τράχηλο και σαλοσπιρ για τις μητριαιες αρτηρίες. Ελπίζω να με κρατήσουν σε μια σταθερή κατάσταση και να πάνε όλα κατ ευχήν!
    • Ετσι ακριβώς και η ανηψιά μου! 10 χρονών και την απασχολούσε αποκλειστικά όσο ήταν εδώ. Δυστυχώς όμως, μένουμε μακριά.  Γενικά θεωρώ πως μέχρι τα 2.5 δεν θα ζηλέψουν ιδιαίτερα με το νέο μέλος. Ίσως σε μεγαλύτερη διαφορά ηλικίας να έχουν πιο έντονα συναισθήματα, δεν ξέρω. Πάντως ο μικρούλης σου, σίγουρα θα χαρεί πολύ που θα έχει το αδερφάκι του, λόγω του ότι θα είναι αρκετά μικρός πιστεύω θα το δει σαν νέα απασχόληση και θα λειτουργήσει καλά!  Εγώ τώρα θα πάρω και ένα βιβλίο που νομίζω σας είχα αναφέρει, «τι θα μάθω στο αδερφάκι μου» για προετοιμασία, γιατί η μικρή βιβλιοφάγος μου, επηρεάζεται πολύ από τα βιβλία. Μέχρι τώρα πάντως, όλη την ώρα έρχεται να δώσει φιλί στο νινί στη κοιλιά και πάνω στο παιχνίδι όμως το νινί τρώει και καμία κλωτσιά 🤣 Βρε κορίτσια εγώ ακόμη δεν την νιώθω! Τι πράγμα κ αυτό; 🤣 εκεί που στις 15 βδομάδες λέω με κλώτσησε, τελικά σίγουρα ήταν κάτι άλλο! Και προχθές στον γιατρό, ενώ κουνιόταν ασταμάτητα δεν ένιωθα το παραμικρό, παρόλο που κοιτούσε προς τα έξω. Ο γιατρός είπε, ότι με τον πλακούντα έτσι, μπορεί να φτάσω και 24 εβδομάδων για να νιώθω. Θα δείξει…
    • Επίσης κορίτσι μου, καλα να περάσεις! Με το καλό τα μωρακια σου!
    • Εντάξει ναι στην αρχή αγχώθηκα κ τρομοκρατήθηκα μην σου πω αλλά οκ!Λίγη διατροφή και μετρήσεις να το παρακολουθώ!! Εγώ β επιπέδου είχα 4, και γενικά κάθε φορά που με μετράει είμαι πάντα 4 ή 3,8, μετά την αυχενική και έβγαλε 3,2 κ φοβήθηκα και εγώ λέω ωχ θα αρχίσει να μικραίνει τώρα αυτό; Αλλά οκ πάλι την επόμενη το έβγαλε 3,8 στις 26+4  εβδομάδες. Η εμβρυολόγος που πάω κάθε 10 μέρες περίπου πάντα με μετράει κ σου πα πάντα εκεί 3,8-4 το βγάζει. Της σχολίασε προχθές αα οκ ανέβηκε πάλι γιατί την άλλη φορά είπατε 3,2 κ τρόμαξα. Όχι μου λέει ο τράχηλος σου είναι πολύ καλός και δε θα έχουμε θέμα με αυτό. Ναι, ναι η ε ενδοκρινολόγος και η γυναικολόγος μου ήταν πολύ κουλ, μια χαρά τιμές είπαν σιγά οριακές και για δίδυμα καλά είναι και με λίγη διατροφή μια χαρά θα'σαι. Α εμείς είμαστε ακριβώς στα ίδια, και εγώ mo/di με έναν πλακο΄ύντα είμαι. Τόσο ο ενδοκρινολόγος όσο και γυναικολόγος είπαν οκ για την καμπύλη μου, να προσέχω τη διατροφή μου και να μετριέμαι και θα ναι οκ όλα. Εμάς στο 19% η διαφορά στην 26w+4 , το ένα 1040γρ το άλλο 840γρ περίπου, για την ώρα καλά λέει είμαστε , ίσως αρχίσει να μεγαλώνει η ψαλίδα στο βάρος τους αλλά όσο το καθ΄ενα παίρνει βάρος αντίστοιχα και έχει οκ τις ροές παρακολουθούμε απλώς μας είπε.Μακάρι να πάρουν μπόλικο βάρος να είναι όσο το δυνατόν μεγαλύτερα και σε βάρος και σε εβδομάδες όταν θα μας πουν ότι πρέπει να τα πάρουν ώστε να μείνουν ελάχιστα μέσα, παρακαλάω εγώ..
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...