ΚΛΥΣΜΑ ΚΑΙ ΞΥΡΙΣΜΑ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΠΟΥ

[Argi]

Το ίδιο κείμενο το έχω βρει και στο www.eutokia.gr

Εγώ πάντως σε δύο φυσιολογικούς τοκετούς δεν έκανα ούτε κλύσμα ούτε ξύρισμα . Γέννησα στην Βόννη.

[ΑΡΓΩ]

Σ'ευχαριστούμε πολύ Franita!!

Προτείνω να μπούμε στον κόπο να διαβάσουμε αυτό το κείμενο όλες ...

Πολλά από αυτά που στη χώρα μας, στα ελληνικά μαιευτήρια δηλαδή, θεωρούμε δεδομένα απλά δεν είναι. Πολλά πράγματα ΠΡΕΠΕΙ να αλλάξουν.

Πρέπει να τα αλλάξουμε για την ακρίβεια.

[Υβοννη]

κοριτσια να σας πω,προσωπικα για μενα το κλυσμα και το ξυρισμα ειναι το λιγοτερο δυσαρεστο απο ολα τα υπολοιπα, με πρωτο και καλυτερο την συμπεριφορα γιατρου και προσωπικου που ειναι το α και το ω για την καλη ψυχολογια της μητερας και την ομαλη εκβαση του τοκετου!!!!Δηλ ας μαθουν να συμπεριφερονται περισσοτερο ανθρωπινα στις επιτοκες που φοβουνται,πονανε και ανησυχουν και δεν πειραζει,ας μας ξυριζουν κι ας κανουμε κλυσμα,ειναι το λιγοτερο μπροστα στα τοσα ασχημα που συμβαινουν!!!!!

[AFRODITH]

emena me enoxlise polu auto to rompaki to prasino t diafano pou mas dinoun na foresoume kai meta mas bazoun na perpatame kai ston diadromo os thn ethousa toketou.......eniosa polu asxima .klisma eutixos den efaga tous eipa oti exw paei poles fores toualeta kai den emine tipota :laugh: :laugh: ala to ksirismataki mou den to apefiga .

ksexasa na pw oti ayto to xeri na se eksetazoun ....akoma niothw san na me biasane

[Υβοννη]

Φρανιτακι νομιζω πως σε ολα αυτα ειναι πολυ πιο μπροστα απο μας, σε λιγο καιρο θα μας πεις την εμπειρια σου κι εσυ,ποτε περιπου γεννας?ειχες πονακια νομιζω...

[Υβοννη]

Φρανιτα μου εγω γεννησα τον γυιο μου 18 Μαιου!!!χαχαχαχαχαχ

σου ευχομαι τα καλυτερα,η ωρα η καλη!!!!!!

[Ifigeneia]

Ενδιαφέρουσα η δημοσίευσή σου Franita! Ευχαριστούμε για τις πληροφορίες!

Τι να πω? Εγώ δεν είχα πρόβλημα τελικά! Και λέω τελικά...

Σε όλη την εγκυμοσύνη μου πάλευα με αυτή τη σκέψη! Πως θα με ξυρίσουν, πως θα με κάνουν κλίσμα! Και όταν ήρθε η ώρα, αφού δεν μπορούσα να το αποφύγω (μπορούσα δηλαδή, με βάση το ποστ της Franita, αλλά δεν το ήξερα), το διακωμώδησα!:woohoo: Γιατί τελοσπάντων.. έτσι είμαι εγώ γενικότερα. Συγκαταβατική. Μπορεί τελικά να είναι θέμα χαρακτήρα. Ευκολόπιστη δεν είμαι, καταλαβαίνω όταν ο άλλος πάει να μου τη φέρει, και όταν το κάνει, είναι εν γνώσει μου, και αστον να νομίζει ότι με δουλεύει! Για πταίσματα, δε χαλάω τη ζαχαρένια μου, για σοβαρότερα θέματα γίνομαι θηρίο. Και να ήξερα λοιπόν ότι σύμφωνα με τον ΠΟΥ το κλίσμα και το ξύρισμα δεν είναι απαραίτητο, θέλετε κύριοι να με ξυρίσετε? Ο ΠΟΥ λέει όχι! Δεν το παραδέχεστε? ΟΚ, ξυρίστε να δω τι θα καταλάβετε! (γλιτώνω κι από έναν κόπο δηλαδή).

Με άλλα θέματα γίνομαι θηρίο! Με αυτό που π.χ. συνέβη εμένα στο μαιευτήριο που γέννησα (εξηγώ παρακάτω) και τελοσπάντων μπορεί να μην το δυσφημώ ανοιχτά στους φίλους και γνωστούς μου, απλά παραθέτω την εμπειρία μου και τα συμπεράσματα ας είναι των άλλων.

Συμφωνώ με την Υβοννη... Ας με ξύριζαν και ας με έκανα κλίσμα (αααααααα.. ξέχασα! Μόνη μου το έκανα ) όσες φορές ήθελαν.. Θα το άντεχα! Αυτό που δεν άντεχα ήταν η δυσπιστία του αναισθησιολόγου όταν του έλεγα ότι ΠΟΝΑΩ ΦΡΙΧΤΑ και μου έλεγε αποκλείεται! Η επισκληρίδιος έγινε σωστά, ο Λ. δεν κάνει ποτέ λάθος! Τρομάρα του! Πέρασα 10 ώρες τεχνητών πόνων χωρίς επισκληρίδιο (μιλάμε για πόνους!!!). Και δεν είναι μόνο αυτό! Έβγαινε έξω στους δικούς μου και έλεγε.. Η Ιφιγένεια παίζει θέατρο, αποκλείεται να πονάει μετά από τέτοια δόση! Ξέχασα να σας πω.. Ο κύριος Λ. δεν έκανε τον κόπο να ελέγξει το καθετηράκι στην πλάτη μου αν είχε βγει από τη θέση του (κι ας του το ζητούσα), παρά μόνο ερχόταν με μία σύριγγα κάθε τόσο και συμπλήρωνε φάρμακο! Αρκούδα να ήταν, θα είχε πεθάνει, όχι απλά ναρκωθεί, κι εγώ ένιωθα τα πάντα! Ψέματα.. τα πάντα εκτός από το τμήμα του αριστερού μου ποδιού, από το γόνατό και πάνω. Το ακουμπούσα και είχα την αίσθηση ότι πιάνω τσουρέκι!

Όταν με βάλανε χειρουργείο για την καισαρική, με ελαφριά καρδιά θα μου έκανε ο εν λόγω κύριος ολική! Έπεσα στα πόδια του (που λέει ο λόγος) και παρακαλούσα "Γιατρέ δείτε σας παρακαλώ το καθετηράκι"... Ε.... μου έκανε τη χάρη, πάλι καλά, είδε και ξεφώνισε όταν κατάλαβε ότι όντως είχε βγει από τη θέση του. Για κακή μου τύχη δεν είχε βγει εντελώς (αν ήταν έτσι το φάρμακο θα έτρεχε έξω και θα το καταλάβαινε και ο γυναικολόγος μου που ήταν ο μόνος που έκανε τον κόπο και κοίταξε, αλλά τόσα ήξερε τόσα κατάλαβε), απλά το φάρμακο έτρεχε σε λάθος σημείο στην πλάτη μου και δεν έκανε σωστή δουλειά! Χώρια τα ξινισμένα του μούτρα κάθε φορά που έβγαινε από το χειρουργείο. Βλέπεις η ώρα είχε πάει 20.00, με είχανε από το πρωί εκεί και εγώ δεν έλεγα να γεννήσω. Ήθελε να πάει και σπιτάκι του ο κύριος! Είχε κουραστεί! (Σημ. είναι και ο ιδιοκτήτης της κλινικής). Μου ξαναέκανε επισκληρίδιο με ελάχιστη δόση κι έγινε η καισαρική.

Αυτό ναι, με πείραξε πολύ! Η συμπεριφορά του εν λόγω κυρίου, που στην τελική πήρε 220 ευρουλάκια για 5 λεπτά υπόθεσα (επισκληρίδιο) και 1500 ευρουλάκια για μονόκλινο 5 βράδια στο μαγαζάκι του. Δε σεβάστηκε τον πόνο μου, τη δύσκολη κατάσταση που βίωνα τόσες ώρες, το άγχος μου μην πάθει κάτι το μωρό μου από το στρες και την πίεση, το απίστευτο μπούκωμα της μύτης μου λόγω της ρινίτιδας που έχω (από τη μία να παίρνω ανάσες από το στόμα και από την άλλη να χώνω σπρέι διαρκώς στα ρουθούνια μου), έκανε και σχόλια περί θεατρινισμού και με λίγα λόγια με είπε και μυγιάγγιχτη (πως γράφεται καλέ αυτό?)! Και το σημαντικότερο! Το τι θα μπορούσα να πάθω μετά από 2 εφαρμογές επισκληρίδιου και χορήγηση πολύ μεγάλης δόσης!

Τι να σκεφτώ λοιπόν? Το ξύρισμα και το κλίσμα? Τα είχα ξεχάσει ήδη!

Τα περί της συμπεριφοράς του, οι δικοί μου μου τα είπανε αφού γυρίσαμε σπίτι. Νόμιζα πως είχα χάσει την ευκαιρία να του τα χώσω.. Έκανα λάθος... Η ευκαιρία μου δόθηκε μετά από 5 μήνες, αλλά και πάλι δεν το έκανα!

Όταν λοιπόν μετά από 5 μήνες περίπου ξαναπήγα στην κλινική για να συνοδεύσω μία συγγενή μου που θα έκανε αφαίρεση πολύποδα από τη μήτρα και είδα τα μούτρα του, ταράχτηκα! Του χαμογέλασα παρ'όλ'αυτά, τον χαιρέτησα, με θυμήθηκε (έτσι είπε τουλάχιστον) έκανε τη νάρκωση στη συγγενή μου, ήρθε ο γυναικολόγος, έκανε την αφαίρεση σε 10 λεπτά και μετά περιμέναμε να ξυπνήσειειειειει... Μας είχε πει ότι σε 10 λεπτά θα ξυπνούσε. Αμ δεν! Προσπαθούσαμε επί πόση ώρα και η καημένη δεν άντεχε να ανοίξει τα μάτια της. Καταφέραμε να τη σηκώσουμε μετά από 7 ώρες και αφού είχα κάνει 2 φορές εμετό (σόρι γίνομαι αηδιαστική..). Την είχε πειράξει η νάρκωση στο στομάχι, αν και ήταν άδειο. Ο κύριος ήταν μουρτζούφλης και φυσούσε και ξεφυσούσε! Ψιθύριζε κάτι στις μαμές, κοιτούσε τη συγγενή μου και γελούσε ειρωνικά. Τα είδα όλα! Ήμουν έτοιμη να του τα χώσω..

Αλλά και πάλι... τον έσωσε το τηλέφωνο. Ήταν η μαμά μου "Ιφιγένεια αργείς? Το μωρό να το πάω εγώ στον παιδίατρο?" Είχα ξεχάσει το ραντεβού για το εμβόλιο! Μπήκα βιαστικά σε ταξί, πήγα σπίτι και με το ίδιο ταξί γύρισε η μαμά μου στην κλινική.

Που θα πάει όμως? Η τρίτη θα είναι και φαρμακερή!

Κορίτσια αν καταφέρατε να με διαβάσετε ως το τέλος, έχω να πω ότι είστε πολύ υπομονετικές! Δεν άνοιξα καινούργιο ποστ, κρίμα είναι να γεμίζουμε το φόρουμ, καταχράστηκα για άλλη μία φορά ένα ήδη ανοιγμένο!

Ήθελα από καιρό να γράψω την εμπειρία μου αυτή και τα συναισθήματα που μου πρόσφερε και βρήκα ευκαιρία εδώ.

Το ξύρισμα, το κλίσμα και η επιβεβλημένη καισαρική τέτοια συναισθήματα δε μου γέννησαν! Ίσα ίσα! Τα πρώτα τα διακωμώδησα, την τελευταία τη δέχτηκα (μέσα μου μέχρι και τη ζήτησα) και την ξεπέρασα! Η παραμονή μου στο μαιευήριο κατά τα άλλα ήταν πολύ καλή, έμεινα ευχαριστημένη. Το μόνο μελανό σημείο ήταν ο αναισθησιολόγος, αλλά και πάλι... Εξετάζω το αποτέλεσμα.. Εφόσον δε μου έμεινε κανένα κουσούρι από τις 2 επισκληρίδιους, εφόσον το μωρό μου γεννήθηκε γερό, δε θα ασχοληθώ με το τι θα μπορούσε να συμβεί εάν και εάν και εάν... Μπορεί να είναι για καταγγελία, δεν ξέρω, για πλημμελή άσκηση των καθηκόντων του (από όλους συγχωρείται αυτό, από τους γιατρούς όχι...) εγώ σίγουρα δε θα το κάνω. Δεν το έκανα εν βρασμώ ψυχής, τώρα? Πάει πέρασε! Μου αρέσει που γράφω ότι γίνομαι θηρίο! Ναι γίνομαι, αλλά εξημερώνομαι εύκολα!

Γνήσια ζυγαριά είμαι...

Σας φιλώωωωωωωωωω!

[mitsakii]

ΠΛΑΚΑ ΚΑΝΕΙΣ Ιφιγενειουλα!!!!!! μα τι ανευθυνοι και απαραδεκτοι υπαρχουν ομως, μου ανεβαινει το αιμα στο κεφαλι!!! αμα δε μπορεις ρε φιλε, μη γινεσαι γιατρος μαμωτο μου!!!!!!!!!

πραγματικα, ελπιζω την επομενη φορα που θα τον πετυχεις, να τον "στολισεις" κανονικα!!! μαζι σου!!!

οσο για το ξυρισμα και το κλυσμα, η αληθεια ειναι οτι και μενα δεν ηταν ο,τι πιο ευχαριστο, αλλα πραγματικα εκεινη την ωρα (κι ενω ειχα ηδη αρχισει να εξαντλουμαι απο τους πονους) δεν ασχοληθηκα κι ιδιαιτερα! το ποσο πισω ειμαστε ομως στην Ελλαδα, κατανταει γραφικο... συμφωνω απολυτα με την ΑΡΓΩ οτι καπως πρεπει να αντιδρασουμε, μπας και αλλαξουν τα πραγματα σιγα-σιγα! ισως αρχιζοντας να απαιτουμε τα αυτονοητα......

ασχετο, αλλα αυτο που ειπε η Αφροδιτη για το "χερι":blush: με κανει να θελω να πω για μια ακομα φορα ενα ΜΕΓΑΛΟ ευχαριστω στην υπεροχη μαια μου! επειδη το εχουν πει πολλες κοπελες οτι ηταν αρκετα επιπονη η συγκεκριμενη διαδικασια (οπως και το σπασιμο των νερων) ηθελα να σημειωσω οτι μαλλον το χερι της καλης μου μαιας ηταν πουπουλο! μιας και δεν θυμαμαι να με πονεσε σε καμια εξεταση, ουτε και οταν μου εσπασε τα νερα!!! να 'σαι καλα Ποπακι μου!!! με αυτη τη σημειωση ηθελα να τονισω οτι το να συνοδευεται απο πονο αυτη η ουτως η αλλως δυσαρεστη διαδικασια, εξαρταται μαλλον απο την ευγενεια και την ευαισθησια του εκαστοτε γιατρου ή μαιας, η οποια -Ελεος!!!- θα επρεπε να θεωρειται δεδομενη!!!

[Ifigeneia]

mitsakii μένω άφωνη!

Συμφωνώ κι εγώ για τη δαχτυλική εξέταση! Τι να γίνει όμως ρε γμτ! Υπάρχει άλλος τρόπος? Κάποτε ακούγανε τα παιδιά με χωνί, σήμερα κάνουνε και doppler, κάποτε βάζανε δάχτυλο για την εξέταση του τραχήλου, σήμερα κάνουνε το ίδιο... Άρα? Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει άλλος!

Χμ.. Όταν μου το έκανε η μαία δεν πονούσα πολύ, ναι πονούσα αλλά ανεκτά! Ωχ Θέε μου.. Όταν ερχόταν ο γιατρός δάκρυζα από την ιδέα και μόνο του πόνου πριν καλά καλά με αγγίξει! Βλέπεις έβαζε δάχτυλο όχι μόνο για να διαπιστώσει τη διαστολή (αυτή ήταν σταθερή 10 ώρες στο 1) αλλά για να τη βοηθήσει.. Σκάλιζε ανελέητα για κάνα λεπτό (όχι ψέματα πάλι υπερβάλω, λιγότερο από λεπτό) και ειλικρινά κορίτσια.. Προτιμούσα να πεθάνω για λίγο (!!!) εκείνη την ώρα! Ζήτησα και μου φέρανε το μαξιλάρι από το δωμάτιό μου και δάγκωνα τις γωνίες για να μην ουρλιάζω.. Και αυτό γιατί ο κύριος αναισθησιολόγος έκανε σωστά τη δουλειά του..

Σπάσιμο νερών... Χαχαχα... τι μου θύμισες τώρα! Πρέπει να το έχω ξαναγράψει... Έρχεται ο γιατρός λοιπόν να μου τα σπάσει και μόλις σκίζει τη συσκευασία και αποκαλύπτεται το τσιγκέλι πατάω ένα αααααααααααααα δεν είναι δυνατόν, που θα μπει αυτό? Και νιώθω μία ζέστη ανάμεσα στα πόδια μου, νιώθω να με παίρνουν τα ζουμιά! Ναι, σπάσανε μόνα τους 5 δευτερόλεπτα πριν τα σπάσει ο γιατρός! Από την τρομάρα μου! Πωπω.. σκέφτομαι, αν δεν τον είχε σταματήσει το τηλεφώνημα (ευλογημένα κινητά )θα είχα φάει άδικα και αυτόν τον φρικτό πόνο (δε μου φτάνανε οι άλλοι)

Τελοσπάντων, τι είναι αυτό που με πιάνει νυχιάτικα δεν το έχω καταλάβει ακόμα! Γλιστρίδες πάντως δεν έφαγα!

[mitsakii]

:lol: εισαι και κ---φαρδη Ιφιγενειουλα!!!:laugh: :laugh: :laugh:

ναι ok, αυτη ειναι η μονη μεθοδος, θα το δεχθουμε (δεν εχουμε κι αλλη επιλογη) αλλα αναρωτιεμαι, δεν μπορουν να το κανουν λιγο πιο ευγενικα??? δηλαδη η μαια μου γιατι μπορουσε??? παντως τωρα που το λες, θυμαμαι απο τις συναντησεις στο μαιευτηριο, στον 9ο (γιατι απ'το τοκετο δε θυμαμαι τιποτα, δεν εδινα και πολυ σημασια σ'ολα αυτα... ποιος εγω??? εξετασεις, ενεσεις, χειρουργια κτλ, δε μου λεγαν τιποτα!!:silly: ) δεν ειχε συγκριση το χερι του γιατρου με αυτο της μαιας!!! και ξαναλεω, γιατι να μην ειναι ολοι τους ευγενεις σαν αυτη την ευλογημενη γυναικα??????? οεο??????????

[dallia]

Ιφιγένεια κορίτσι μου, χαρά στην ψυχραιμία σου! Εγώ, πέρα απ'το ότι θα του είχα ρίξει τα μπινελίκια της ζωής του,όσα δεν του'χε πει άνθρωπος θα του τα'λεγα εγώ!! Έχω πολύ θράσσος ώρες ώρες! Φαντάζομαι αν πόναγα θα ήταν ακόμα χειρότερο!! Και μετά με την συγγενή σου, δεν νομίζω να κρατιόμουν στην θέση σου!! Και πάλι μπράβο σου!

Εγώ κορίτσια σκέφτομαι να βάλω την ξαδέρφη μου να με ξυρίσει ώστε να μην έχω θάμνο όταν έρθει η ώρα! Μέχρι στιγμής ξυρίζομαι μόνη αλλά με πολύ ζόρι και με καθρεφτάκι! Άστε δε που αφήνω κατά τόπους .. μικροθαμνάκια!! :laugh: :laugh: :laugh:

Δεν νομίζω να έχω πρόβλημα με το κλύσμα και το ξύρισμα όσο με τα υπόλοιπα! Ο φόβος του αγνώστου! Αλλά τι να κάνουμε!! Υπομονή! Για όλα υπάρχει η πρώτη φορά!!

[AFRODITH]

Ifigeneia ti mou ta thimises tora ....akribos opos ta les akribos .kai egw dakriza kai ton misisa kiolas kai mou afise gia megalo xroniko diastima thn esthish oti me biasane .einai oti xirotero .hlikrina an ksanaminw egios isos na skeutw sobara thn kaisarikh ...toso polu me fobizoun ola auta .otan mou kanane ta ramata eixai teliosei h episkliridios kai egw ourliaza kai den me phsteue hthele na teliosei grigora na figei na kimithei ,eutixos h anesthisiologos ton stamatise kai mou ekane mia topikh .ase den thelw na ta thimame .

[new_mummy]

Κορίτσια εγώ έχω ΠΗΤ 28 Ιουλίου οπότε σίγουρα ακόμα δεν μπορώ να σας πω διότι είναι το πρώτο μου μωράκι και δεν εχω ιδέα τι γίνεται! Ομως αυτό που ήθελα να πω πάνω στο θέμα είναι οτι ο γιατρός μου απο τον πρωτο καιρό της εγκυμοσύνης που είχαμε συζητήσει περι αμοιβής και όλων των σχετικών μου είπε και για τη διαδικασία του τοκετού. μου είπε οτι στο φυσιολογικό τοκετό προσπαθούν να γίνονται ολα οσο πιο φυσιολογικά μπορούν και οτι αυτός δεν ξυριζει και δεν κάνει κλυσμα! Χάρηκα πάρα πολύ εκείνη τη στιγμή γιατί το είχα άγχος απο την αρχή οπότε ψυχολογικά με έχει βοηθήσει πολύ! Τώρα που διαβάζω και το άρθρο που βάλατε έχω ηρεμήσει περισσότερο ακόμα γιατί καταλαβαίνω ότι ο άνθρωπος είναι ψαγμένος!

Βέβαια περισσότερα πράγματα θα μπορώ να πω όταν έρθει η μεγάλη εκέινη ώρα............

[sweetmammy]

Ifigeneia έγραψε:

mitsakii μένω άφωνη!

Συμφωνώ κι εγώ για τη δαχτυλική εξέταση! Τι να γίνει όμως ρε γμτ! Υπάρχει άλλος τρόπος? Κάποτε ακούγανε τα παιδιά με χωνί, σήμερα κάνουνε και doppler, κάποτε βάζανε δάχτυλο για την εξέταση του τραχήλου, σήμερα κάνουνε το ίδιο... Άρα? Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει άλλος!

Χμ.. Όταν μου το έκανε η μαία δεν πονούσα πολύ, ναι πονούσα αλλά ανεκτά! Ωχ Θέε μου.. Όταν ερχόταν ο γιατρός δάκρυζα από την ιδέα και μόνο του πόνου πριν καλά καλά με αγγίξει! Βλέπεις έβαζε δάχτυλο όχι μόνο για να διαπιστώσει τη διαστολή (αυτή ήταν σταθερή 10 ώρες στο 1) αλλά για να τη βοηθήσει.. Σκάλιζε ανελέητα για κάνα λεπτό (όχι ψέματα πάλι υπερβάλω, λιγότερο από λεπτό) και ειλικρινά κορίτσια.. Προτιμούσα να πεθάνω για λίγο (!!!) εκείνη την ώρα! Ζήτησα και μου φέρανε το μαξιλάρι από το δωμάτιό μου και δάγκωνα τις γωνίες για να μην ουρλιάζω.. Και αυτό γιατί ο κύριος αναισθησιολόγος έκανε σωστά τη δουλειά του..

Σπάσιμο νερών... Χαχαχα... τι μου θύμισες τώρα! Πρέπει να το έχω ξαναγράψει... Έρχεται ο γιατρός λοιπόν να μου τα σπάσει και μόλις σκίζει τη συσκευασία και αποκαλύπτεται το τσιγκέλι πατάω ένα αααααααααααααα δεν είναι δυνατόν, που θα μπει αυτό? Και νιώθω μία ζέστη ανάμεσα στα πόδια μου, νιώθω να με παίρνουν τα ζουμιά! Ναι, σπάσανε μόνα τους 5 δευτερόλεπτα πριν τα σπάσει ο γιατρός! Από την τρομάρα μου! Πωπω.. σκέφτομαι, αν δεν τον είχε σταματήσει το τηλεφώνημα (ευλογημένα κινητά )θα είχα φάει άδικα και αυτόν τον φρικτό πόνο (δε μου φτάνανε οι άλλοι)

Τελοσπάντων, τι είναι αυτό που με πιάνει νυχιάτικα δεν το έχω καταλάβει ακόμα! Γλιστρίδες πάντως δεν έφαγα!

Χαχαχα... Ιφιγενεια φτηνα τη γλιτωσες... παντως εμενα τα νερα μου τα εσπασε η μαια... δεν πονεσα καθολου απλα ενιωσα και'γω κατι ζεστο να τρεχει στα ποδια μου... χιχιχι... ο γιατρος μου εβαλε δαχτυλο για να δει την διαστολη, η μαια επισης και η υπευθυνη του τμηματος... πονεσα δεν μπορω να πω αλλα περισσοτερο ενοχλητικο το ενιωσα... μετα ομως πηρα αγκαλια τον μπεμπακο μου και τα ξεχασα ολα... αχ! ωραιες και μοναδικες στιγμες οσο επωδυνες και αν ηταν...!!!

[sweetmammy]

Κατακαημενο Ιφιγενειακι τι περασες κι'εσυ; τωρα διαβασα την ιστορια σου... δεν ξερω αν επρεπε να κανεις καταγγελια, αλλα αυτο που πρεπει να κανεις ειναι να μην ξανααφησεις αυτον τον ανθρωπο να σε αγγιξει... καλο θα ηταν να βρεις αλλον αναισθησιολογο... εγω ευτυχως ημουν τυχαιρη και η επισκληριδιος με επιασε αμεσως... το κλυσμα το θεωρω σωστο παντως να γινεται, οσο δυσαρεστο και να ειναι, γιατι αν δεν γινει θα εχουμε αλλα δυσαρεστα, ετσι δεν ειναι; εγω πηγα ξυρισμενη (1 μερα πριν γιατι τελευταια στιγμη δεν προλαβα να κανω ουτε μπανιο, στο μαιευτηριο το εκανα κι'αυτο) και δεν με ξυρισανε... με ειδανε και ειπανε οτι δεν χρειαζεται ελπιζω να ειμαι ξανα τοσο τυχαιρη οταν θα παω με το καλο για το δευτερο...

[ISMHNH]

Ιφιγένεια διαβάζοντας την ιστορία σου έμεινα με το στόμα ανοιχτό...Το 2005 που γέννησα το αγοράκι μου στο ΙΑΣΩ, με φυσιολογικό τοκετό, πέρασα ακριβώς τα ίδια...Είχε φύγει το σωληνακι και δεν το υποψιάστηκε κανείς 11 ώρες που ούρλιζα...έλεγε ο αναισθησιολόγος ότι έχει κάνει δόση για ελέφαντα κι οτι απλά έχω πάθει κρίση πανικού...

Όταν λοιπον βγηκε ο μικρός, με έραψαν, χωρίς αναισθησία, κατά μήκος του κόλπου που είχε τραυματιστεί.

Όταν τελείωσαν μου έδωσαν το μωρό αγκαλιά για να μου αποσπάσουν την προσοχή και με τσίμπησαν στο πόδι με μια βελόνα και όταν είδαν οτι κατάλαβα το τσιμπιματακι έγινε χαμός...έβριζε ο γιατρός μου τον αναισθησιολόγο,,,αλλά τι να το κάνεις ...εφιαλτική γέννα...μονο εσυ μπορείς να με καταλάβεις...