Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

κοριτσια σημερα ο μπεμπουλης μου γινεται 9 μηνων και ηθελα να μοιραστω μαζι σας την γεννηση του...ενα σαββατο απογευμα (5/7) ειχα ραντεβου με τον γιατρο μου να κανουμε το ντοπλερ και να του δωσω τις εξετασεις που ειχα κανει(ημουν 31 εβδομαδων) ο γιατρος μου αφου ειδε τις εξετασεις που δεν ηταν καλες και μετρησε την πιεση μου που ηταν 17/11 μου λεει αυτην την στιγμη πρεπει να γεννησεις!!!! τα εχασα...με πηραν τα κλαμματα φοβομουν για το μωρο και δεν ημουν και προετοιμασμενη για γεννα

μας εστειλε αρων αρων στο αλεξανδρας με δικο του σημειωμα για αμεση εισαγωγη.πηγαμε σπιτι εφτιαξα προχειρα μια τσαντουλα πηρα τηλ.την κολλητη-κουμπαρα μου για να ερθει μαζι μας και ξεκινησαμε.στο αλεξανδρας μου εκαναν εισαγωγη με ετοιμασαν (ξυρισμα κτλ) με πηγαν στον θαλαμο και αρχισαν τις εξετασεις στον θαλαμο δεν πολυεκατσα γιατι με πηγαιναν συνεχεια στους τοκετους με τον καρδιοτοκογραφο να ειναι μονιμο αξεσουαρ πανω μου εγω απο φοβο αλλο τιποτα ακουγα που γενναγανε και ετρεμα:( :( ολα αυτα απο το σαββατο το βραδυ εως την δευτερα το απογευμα οπου με ξαναπηγαν στον θαλαμο.εκεινη την ωρα ηρθε και ο αντρας μου με τους γονεις μου και την φιλη μου και εκει που καθομασταν ολοι και εγω ειχα το αξεσουαρ μου στην κοιλια ερχεται η μαια και με στελνει για υπερηχο παει και αυτο ολα καλα λεω μεχρι στιγμης (ετσι τουλαχιστον νομιζα)μετα απο μια ωρα γυρω στις 7 ξαναερχεται η μαια και μου λεει να βγαλω οτι κοσμιμα φοραγα και να παμε πανω στους τοκετους ειχε ερθει η ωρα μου λεω στον αντρα μου γενναμε!!! με ανεβασαν πανω μου εβαλαν το υπεροχο ρομπακι καθετηρα και κατα τις 8.30 αφου χαιρετησα τον αντρουλη μου μπηκαμε στο χειρουργειο ηταν ολοι εκει 2 γιατροι η μαια η αναισθησιολογος και η παιδιατρος καναμε την επισκληρηδιο με πολυ κοπο γιατι φοβομουν και η πιεση ειχε βαρεσει κοκκινο και τοτε ο γιατρος βαζει το ραδιο τερμα και λεει ΞΕΚΙΝΑΜΕ σε ολη την διαρκεια ειχα διπλα μου την μαια και την αναισθησιολογο να μου κρατανε το χερι και να μου μιλανε δεν καταλαβα τιποτα το μωρο οταν βγηκε δεν εκλαψε αμεσως και οταν τον εκαναν να κλαψει παναγια μου λεω μια φωνη δυνατη μου τον εδειξαν απο μακρια γιατι επρεπε να τον πανε αμεσως στην εντατικη και το κλαμα μου δεν περιγραφεται μετα με ετοιμασαν με πηγαν στο δωματιο ανανηψης και σε μιση ωρα ειδα τους δικους μου δεν θα ξεχασω ποτε τα λογια της φιλης μου ''εγινες μανουλα'' και εκλαιγε απο χαρα που βγηκαμε και οι 2 ζωντανοι γιατι κινδυνευσαμε και οι δυο μας ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΣΕ ΠΡΩΤΟΑΝΤΙΚΡΗΣΑ ΑΓΓΕΛΕ ΜΟΥ ΣΑΓΑΠΩ!!!!

post-7176-13873934658178_thumb.jpg

Δημοσίευση

αχ!!!γλυκειά μου με έκανες να συγκινηθώ με όσα πέρασες...αυτό όμως που έχει σημασία είναι οτι βγήκατε και οι δύο ζωντανοί όπως είπε και η φίλη σου!!!!και ναι μπορεί να πέρασες μια ταλαιπωρία με όλα όσα έγιναν και να ήταν ο μικρός σου στην εντατική αλλά τώρα τον κρατάς στην αγκαλίτσα σου και τον χαιρεσαι!!!!να είστε πάντα καλά ,γεροί και ευτυχισμένοι σου εύχομαι!!!!και η Παναγίτσα να είναι πάντα μαζί σας όπως ήταν και εκείνη τη μέρα!!!

Δημοσίευση

αχ γλυκια μου ... με συγκήνησες πρωι πρωί !!!

Να σου ζήσει ο κούκλος σου ... να ξέρεις ότι τόσο εσύ αλλά και εκείνος είστε πάρα πολύ δυνατοι !!!!

Δώσατε και οι 2 τον αγώνα σας και τον κερδίσατε.

Επιπλέον ως μάχημοι πια δεν σταματάτε σε κανένα εμπόδιο ή δυσκολία απλά τις περνάτε και προχωράτε μπροστά!!!

ΝΑ σου ζήσει και πάλι κούκλα μου και να τον καμαρώσεις όπως επιθυμεί η καρδούλα σου.

Δημοσίευση

Να τον χαίρεσαι καλή μου!

Με συγκίνησε η ιστορία σου...

Η κουνιάδα είχε 2 προωράκια και ξέρω πόσο δύσκολο είναι...

Εκείνη, μάλιστα, είχε χειρότερη περιπέτεια από σένα...

Μάκαρι όλα τα μωράκια του κόσμου να είναι καλά και να γεννάμε εύκολα και καλά!

Δημοσίευση

ΜΠΕΜΠΟΥΛΗΣ έγραψε:

ΕΔΩ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΕΝΤΑΤΙΚΗ

______________-e61fbfc0a25a868178726aec08bed852.jpg

αχ!!!γαμωτο σου τι μου θυμησες τωρα.....:( με εκανες να κλαψω...καπως ετσι ηταν και ο δικος μου γιος ομως με πιο πολλα σωληνακια λογω του χειρουργειου......να τον χαιρεσαι το παιδαρο σου και να ειναι παντα γερος και δυνατος......παντα λεω οτι τα παιδακια μας μπηκαν στα βαθια απο τη πρωτη στιγμη της ζωης τους...μακαρι να ειναι και το τελευταιο τους μακροβουτι!!!!
Δημοσίευση

Mπεμπουλης με τη βοηθεια του Θεου ολα πηγαν καλα!!!

Μεσα απο ολη αυτη τη δοκιμασια θα εγινες πιο δυνατη και φανταζομαι θα υπαρχει μεταξυ σας ενα μεγαλο δεσιμο μετα απο αυτα που περασατε και οι δυο.

Να ειναι παντα καλα σου ευχομαι υγιεις και γερος!!!

Δημοσίευση

Μπεμπουλης μου ..συγκινηθηκα πολυ...μου θυμισες τα δικα μας

Ο μπεμπης σου ειναι ενα κουκλακι να εχει παντα υγεια και να ξεπερνα- με τον τροπο που εκεινος ξερει τοσο καλα- ολες τις δυσκολιες στη ζωη!!!!!!!

Δημοσίευση

Κοριτσάκι μου συγκινήθηκα πολύ με την ιστορία σας...Ο μπεμπούλης σου είναι ένας μικρός ήρωας, ο οποίος αν και γεννήθηκε τόσο νωρίς, τα κατάφερε μια χαρά...Σας εύχομαι να είστε γεροί και οι δύο και να μην αντιμετωπίσετε ξανά τέτοιες δυσκολίες...Εξάλλου, αυτό θα σας έχει δέσει και περισσότερο...;)

Να έχεις πίστη στο Θεό και όλα θα πάνε καλά από εδώ και πέρα...:)

Φιλάκια και να χαίρεσαι το αγοράκι σου!

Δημοσίευση

Να σου ζήσει, να τον χαίρεστε.

Να είναι πάντα γερός και δυνατός με πολλά χαμόγελα και αμέτρητη τύχη!!!!

Και εάν ποτέ του έρθει δύσκολη στιγμή στη ζωούλα του να την ξεπεράσει τόσο δυνατός όσο φάνηκε και στη γέννα του.

Δημοσίευση

ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ Ο ΘΕΟΥΛΗΣ ΕΙΧΕ ΛΟΓΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΒΑΛΕ ΤΟΝ ΑΓΓΕΛΟ ΣΟΥ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΠΟ ΤΟΣΟ ΝΩΡΙΣ...Κ ΕΣΑΣ ΜΑΖΙ...

ΟΛΑ ΔΟΞΑ ΤΟ ΘΕΟ ΠΗΓΑΝ ΚΑΤ ΕΥΧΗΝ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΓΕΡΟ ΚΑΙ ΥΓΕΙΕΣΤΑΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ,ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΕΤΣΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ!!!

ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΔΕΙΤΕ ΟΠΩΣ ΠΟΘΕΙΤΕ!!!

ΦΙΛΑΚΙΑ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΕΙΣ!!!!

Δημοσίευση

κοπελα μου γλυκια, να ζησει ο μπεμπουλης σου, να τον χαιρεστε και να τον καμαρωνετε!!!:)

συγκλονιστικες οι φωτογραφιες στην εντατικη...... συγκλονιστικη και η ιστορια του τοκετου.......

να 'ναι παντα γερος και δυνατος στη ζωη του ο μικρουλης κουκλος σας!!!!:kiss:

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλησπέρα κορίτσι! Είσαι έγκυος ; Θηλάζεις ; 
    • Καλημέρα κορίτσια🌸  Ως μαμά 5 μηνών βρέφους θα σου πω πως όλα τα συναισθήματα που βιώνεις στην εγκυμοσύνη αλλά και που θα βιώσεις μετά προέρχονται αποκλειστικά από τις ορμόνες που μας φέρνουν τα πάνω κάτω.   Όμως, είναι ταξίδι άπλετης χαράς και κούρασης ταυτόχρονα. Την μοναξιά την βιώνουμε θεωρώ γιατί μπαίνουμε μόνες μας σε μια νέα ζωή, μαζί με μια νέα ζωή.    Μέχρι τώρα, λέω ότι έχω κενά μνήμης μέχρι τον πρώτο μήνα που γέννησα. Θυμάμαι ελάχιστα πράγματα και νομίζω κάθε μανούλα στο πρώτο της παιδί.   Προσπαθείς να μάθεις, να συνηθίσεις, να προσαρμοστείς! Μετά όμως που τα έχεις κατακτήσει όλα αυτά μοιάζουν όλα μαγικά και με έναν μαγικό τρόπο βρίσκεις πάλι τον εαυτό σου και κάνεις τα πάντα μαζί με το παιδάκι σου και δεν στερείσαι τίποτα απολύτως! Αν έχει βοήθεια ακόμη καλύτερα!!    Εγώ στις 10 μέρες ήθελα μια βόλτα, πήρα τον άντρα μου και πήγαμε με το αμάξι και ένιωσα τόσο όμορφα που μετά γύρισα στο μωράκι μου με γεμάτες μπαταρίες🫶🏻  Μη φοβάσαι την μοναξιά, το παιδί σου θα σου καλύψει κάθε κενό είτε μείνεις με τις φίλες που έχεις είτε κάνεις νέες η ζωή σου θα είναι πανέμορφη από δω και πέρα και σου εύχομαι να το απολαύσεις🙏🏻
    • @MantariniΤι υπεροχα νεα🤍🤍🩵Με το καλο το αγοράκι σου κορίτσι μου, να εχεις μια όμορφη και ήρεμη εγκυμοσύνη!!          Κορίτσια την επόμενη εβδομάδα περιμένω να αδιαθετησω και ο άντρας μου θα πάει για εξετάσεις και μετα και εγώ. Νιωθω κάπως καλύτερα που αποφασισαμε να προγραμματιστούν αυτες οι εξετάσεις. Αν μας επιτρέψει ο γιατρός στον κυκλο του Νοεμβρίου να κανουμε την πρόκληση🙏
    • Καλημέρα κορίτσι μου, Εγώ πέρα απ' αυτά που είπαν τα άλλα κορίτσια, ένιωθα μοναξιά όταν συνέκρινα αυθόρμητα και χωρίς να το θέλω τον εαυτό μου με τον άντρα μου. Ενώ ήταν πολύ υποστηρικτικός και με φρόντισε πάρα πολύ στην περίοδο της λοχείας, και ήταν πολύ παρών, ένιωθα τόση μοναξιά που αυτός δεν ξυπνούσε τα βράδια επειδή δεν θηλαζε, που δεν άλλαξε το σώμα του, που δεν σταμάτησε τη δουλειά του κι "έμεινε πίσω", που δεν άφησε τα χόμπυ του ενώ εγώ ήθελα πολύ χρόνο μέχρι να ξανά ξεκινήσω, που του ήταν πιο εύκολο να βρει χρόνο για τον εαυτό του απ'ότι εγώ. Ενώ στην ουσία δεν έκανε κάτι που να "φταίει" και παρόλο που ήταν κι αυτός γονιός του ίδιου παιδιού, ένιωθα τόσο μόνη επειδή δεν ένιωθε και δεν το βιωνε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως κι εγώ.  Είχα την τύχη και οι φίλες μου όλες να κάνουμε παιδιά μέσα στο ίδιο διάστημα, οπότε βρήκα την υποστήριξη εκεί.  Θα βρεις κι εσύ τα πατήματα σου, μίλα στον περίγυρο σου για το πώς νιώθεις, πώς βιώνεις τις αλλαγές. Θα βρεις υποστήριξη, ακόμα κι από άτομα που δεν είναι στην ίδια φάση με σένα.  Τέλος, πόσο συμφωνώ με τη @MinaSam στο τελευταίο. Κι εμένα όταν ο άντρας μου έπαιρνε το παιδί (τα παιδιά πλέον) να πάνε κάπου για να μου δώσει χρόνο για τον εαυτό μου, μετά ένιωθα ότι λείπω και ότι μου λείπουν, και "ζήλευα" που περνάν καλά χωρίς εμένα κι ήθελα να είμαι κι εγώ εκεί! 😆 Πραγματικά κι εγώ αξία της μοίρας μου! 😆
    • Καλημέρα κορίτσια, σας ευχαριστώ που πήρατε το χρόνο να μου απαντήσετε!  Απ' ότι καταλαβαίνω, λίγο πολύ, ανεξάρτητα τους χαρακτήρες και τις συνθήκες μας, όλες βιώνουνε σε κάποια φάση λίγη μοναξιά και συνειδητοποιώ ότι τελικά λογικό είναι. Και πριν την εγκυμοσύνη πάλι ήταν περίοδοι που μπορεί  που ένιωθα κάπως έτσι. Απλά τώρα αυτό που συμβαίνει και θα συμβεί είναι huge!  Χαίρομαι που όλες έχετε βρει τα πατήματά σας και μου δίνει κουράγιο ότι θα τα βρω κι εγώ με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και από τη στιγμή που αυτό ζητούσα και το ευχόμουν με όλη μου την ψυχή, θα στρέψω το βλέμμα στο ότι ήρθε, έρχεται και πόσο ευγνώμων είμαι για αυτό. Από κει και πέρα κάθε αλλαγή ποτέ δεν έχει μόνο ευχάριστα συναισθήματα. Και με κάθε αλλαγή είναι λογικό να υπάρχουν και κάποιες απώλειες. Προσωπικά δεν είμαι από εκείνες που μιλάνε μόνο για την εγκυμοσύνη τους ή δε νομίζω να μιλάω μόνο εγώ για το παιδί μου χωρίς να δίνω χώρο στον άλλον να μου πει τα δικά του νέα και τις δικές του ανησυχίες. Απο κει και πέρα αν ο άλλος δεν μπορεί να διαχειριστεί τη νέα μου συνθήκη, τότε είναι δικό του θέμα και καλύτερα να μην είναι κοντά μου αν δεν μπορεί. Νομίζω ξεκαθαρίζουν πολλά πράγματα έτσι κι αλλιώς.  @eva96 σχετικά με αυτό που είπες ναι μετά την αυχενική θα νιώσεις καλύτερα κι εγώ έτσι ήμουν ήθελα να το μοιραστώ και το ήξεραν ελάχιστα άτομα, και ναι από αυτά δεν έδειξαν όλα το ίδιο ενδιαφέρον. Αλλά καλύτερα θα πω, τα βλέπεις όλα πιο ξεκάθαρα. 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...