-
Πρόσφατες Απαντήσεις
-
Μωράκια Χριστουγέννων 24 & Πρωτοχρονιάς 25 1 2 3 4 87
Από lilly1984, in Ποιές είμαστε στους ίδιους μήνες εγκυμοσύνης!
- 2173 απαντήσεις
- 105081 εμφανίσεις
-
Μαγιάτικο στεφάνι πλέκω με λουλούδια χρωματιστά, ευχή μου ένα σποράκι να φυτρώσει και να ανθίσει μέσα μας γερά!!! 1 2 3 4 20
Από marinamanoulitsa, in Θέλω να γίνω μαμά
- 480 απαντήσεις
- 22836 εμφανίσεις
-
- 4 απαντήσεις
- 161 εμφανίσεις
-
- 1462 απαντήσεις
- 54440 εμφανίσεις
-
- 2 απαντήσεις
- 248 εμφανίσεις
-
- 754 απαντήσεις
- 23621 εμφανίσεις
-
- 35 απαντήσεις
- 1141 εμφανίσεις
-
- 1 απάντηση
- 222 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 93 εμφανίσεις
-
- 51 απαντήσεις
- 3638 εμφανίσεις
-
-
Νέες Συζητήσεις
-
- 4 απαντήσεις
- 161 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 93 εμφανίσεις
-
- 2 απαντήσεις
- 248 εμφανίσεις
-
- 2 απαντήσεις
- 128 εμφανίσεις
-
- 1 απάντηση
- 190 εμφανίσεις
-
-
Απαντήσεις
-
Από Kiddo · Δημοσίευση
Καλημέρα! Ρε συ.. κάτι τέτοια μου κάνει και προχθές μάζεψε τα πόδια της στηρίχτηκε στα γόνατα της και άρχισε να σέρνεται μπροστά ενώ στηριζόταν στους αγκώνες των χεριών (στη πάπια των χεριών) και έχω μείνει μλκας!! Έκανε 2-3 τέτοια και μετά άνοιξαν πάλι τα πόδια της στο πλάι..! Σα ψάρι έξω από το νερό έκανε!! Το ξανακάνει και πάλι χθες.. ενώ έχει πάρει τον αέρα πλέον και γυρίζει από ανάσκελα μπρούμυτα σε δευτερόλεπτα και γελάει κιόλας!! Φέρνει και τα χέρια της μπροστά και τώρα πάει να φύγει.. έχω τρελαθεί!! Δε ξέρω τι να κάνω με αυτό το παιδί!! Από τη μια την χαίρομαι από την άλλη δεν τη προλαβαίνω.. γίνεται αγώνας πλέον να της βάλω τη πάνα/ντύσω.. αλήθεια σας μιλάω, δεν ξέρω τι να τη κάνω δεν τη προλαβαίνω και είμαι πτώμα..!! Τέτοια ενέργεια.. Καλά στα δύο πόδια στέκεται ήδη καιρό τώρα, ενώ στηρίζεται στα χέρια φυσικά, και εννοείτε όχι για πολύ μετά από λίγο λυγίζει τα πόδια της και πέφτει.. και το να κάθεται στο ποπό της το κάνει εδώ και ένα μήνα.. 17/4 ήταν μάλιστα όταν το έκανε πρώτη φορά, σηκώθηκε μόνη της από ξαπλωτη θέση ανάσκελα βάζοντας δύναμη στους κοιλιακούς της και ανασηκώθηκε στο ποπό της.. και 19/4 μας έπιασε το άλμα ανάπτυξης.. από τότε αν την έχουμε ξαπλωμένη νευριάζει και γκρινιάζει.. της πήρα ήδη από temu ένα καρεκλακι φουσκωτό που στηρίζει το κεφαλάκι της μη χτυπήσει κιόλας, ώστε να κάθεται που θέλει.. δεν έχει έρθει ακόμα να σας πω εντυπώσεις.. Κάπως έτσι είμαστε.. απλά δεν στηρίζεται στα χέρια της ακόμα πολύ καλά.. Και το καρεκλακι από το temu: -
Από Maya_ · Δημοσίευση
Χαχαχαχ αυτό με το σκύλο το κάνει και εμένα και για κάποιο λόγο αποφασίζει να το κάνει στον ύπνο της 😂 Πέρα από αυτό βαρελάκια όταν έχει όρεξη και σέρνεται σαν το φίδι Επίσης όταν κάθεται στο ριλαξ θέλει συνέχεια να σηκώνεται Καθιστή, έχω μια υποψία πως τη βοηθάει να κάνει τα κακά της κιολας η Καθιστή στάση. Μάλλον θα πρέπει να αρχίσω να τη δένω Τρελό που προσπαθεί ο δικός σου να σηκωθεί στα πόδια 😅 δεν κρατιέται -
Από _piripiri_ · Δημοσίευση
Καλημέρα!! Συνήθως εκεί στον 6ο και μετά, που έχουν δύναμη πλέον στα χέρια για να στηρίξουν τον κορμό τους. Εμάς απλά στηρίζεται και σέρνεται κάπως προς τα πίσω, κάπως κάνει διάφορα προσπαθώντας να φτάσει τα παιχνίδια του, αλλά δεν το λες και μπουσουλημα. 😆 Κάτι άλλο που προσπαθεί είναι να σηκωθεί στα πόδια του, αλλά καταφέρνει απλά να κάνει τη στάση του σκύλου της γιόγκα και μετά πέφτει στο πλάι 😆 Εσάς τι καταφέρνει να κάνει;; -
Από Iris9 · Δημοσίευση
@Eliza Kats Αλήθεια? Στο Αλεξάνδρα. -
Από _piripiri_ · Δημοσίευση
Καλημέρα κορίτσι μου! Να σου ζήσει το μωράκι σου!! Έχω κάνει δύο φυσιολογικούς τοκετούς, με περινεοτομη και στους δύο, συν τραυματισμό εσωτερικά στον κόλπο στον δεύτερο, επειδή με τραυμάτισε το κεφάλι του μωρού όπως έβγαινε... Εγώ είχα δύο οξείς τοκετούς και μωρά 3700 και τα δύο, οπότε και οι γιατροί μου δεν προλάβαιναν να το πάρουν χαλαρά το ζήτημα. Δεν ξέρω αν λέγεται ρίξη 1ου βαθμού αυτό που έπαθα στον δεύτερο τοκετό, αλλά στα λέω όλα αυτά επειδή είχα κι εγώ αρκετά ράμματα μετά. Είχα κι εγώ ακράτεια ούρων όπως ακριβώς την περιέγραψε η @Zelda, αλλά δεν είχα θέμα με τον πρωκτό. Τα ράμματα εμένα στον πρώτο τοκετό έφυγαν στις 40 μέρες (δεν ήταν πολλά) αλλά στον δεύτερο τοκετό έφυγαν αργότερα, κάπου στους 3-4 άρχισαν να εξαφανίζονται. Για τα ράμματα ο γιατρός μου είχε δώσει και κρέμα ξυλοκαΐνης, γιατί δεν μπορούσα να κάτσω! Ο φόβος που περιγράφεις είναι απόλυτα φυσιολογικός και κατανοητός. Κι εγώ φοβόμουν για αρκετό καιρό να πάω στην τουαλέτα, είχα κι εγώ δυσκοιλιότητα σε όλη μου την εγκυμοσύνη. Φοβόμουν να πλυθω, γιατί έπιανα παντού ράμματα, τα οποία με πονούσαν και δεν ήθελα να κάνω κάποια κίνηση να τα κουνήσω και να πονέσω κι άλλο. Με τραβάνε ακόμα, και σκέψου πριν 6 μήνες γέννησα το 2ο, και γενικά δεν είμαι άνθρωπος που πονάει εύκολα, έχω μεγάλη ανοχή στον πόνο. Οι ασκήσεις κεγκελ βοηθάνε σίγουρα. Συζήτησε το με τον γιατρό σου όταν δείτε το θέμα της ρήξης. Και γενικά αν δεις ότι μένει "κουσουρι" πολύ αργότερα, υπάρχει και φυσικοθεραπεία για ακράτεια ούρων ή κοπράνων. Όσο για τις επαφές, να σου πω ότι εμένα τα ράμματα της πρώτης γέννας με τραβούσαν για πάνω από χρόνο και δυσκολεύτηκα πολύ να το αποδεχτώ ψυχολογικά (ευτυχώς όσο περνούσε ο καιρός έφυγε η ενόχληση). Και τώρα πάλι το ίδιο, με τραβάνε και με τσούζουν πολύ στην αρχή. Κι επειδή είχα και τον εσωτερικό τραυματισμό, νιώθω την περιοχή να έχει αλλάξει μορφολογία 😆 κι εκεί δυσκολεύτηκα ψυχολογικά να το αποδεχτώ... Αλλά το έχουμε συζητήσει με τον άνδρα μου και έχουμε βρει "λύσεις" και άλλη ρουτίνα 😆 Βέβαια, το ότι εγώ το πέρασα έτσι, δεν πάει να πει ότι και σε σένα θα κρατήσει τόσο. Απλώς δυστυχώς θα πάρει κάποιο χρόνο και θέλει υπομονή!! Τέλος, να μην σκέφτεσαι ότι φταις εσύ για την ρήξη, εννοείται ότι μπορείς να κάνεις και δεύτερο τοκετό, απλώς θα πρέπει να το έχεις αναφέρει στο γιατρό σου ή σε κάποια μαία ότι είχες ρήξη στον πρώτο τοκετό. Μπορεί να σε κατευθύνει διαφορετικά κατά τη διάρκεια της κύησης, ίσως με ασκήσεις kegel, μασάζ περινέου, κτλ
-
-
Νέες συζητήσεις
-
Recommended Posts