Μετάβαση σε περιεχόμενο

Χωρισμός & Βιοχημική


Recommended Posts

Δημοσίευση

Καλημέρα κορίτσια.

όπως κάποιες ξέρετε κάποιες είμαι σε σχέση εδώ και σχεδόν 7 χρόνια και πρόσφατα αρραβωνιασμένη. Προσπαθούσα καιρό για ένα μωράκι. Εξετάσεις, θεραπείες, σε όλα μαζί. Ήταν συνειδητή επιλογή και των δυο μας.

Εγω λογω δουλειάς, εφυγα φέτος από το σπίτι με τις όποιες συνέπειες έχει όλο αυτό και πηγαινοερχόμουν όλο τον χρόνο κάθε Σαββατοκύριακο. Μέναμε μαζί σε νοικιασμένο σπίτι, το οποίο πλήρωνε αυτός 3 χρόνια. Φετος είχαμε 2 ενοίκια, έξοδα μετακίνησης, πίεση να κάνουμε οικογένεια - εξετάσεις, νεύρα που δεν ερχόταν το θετικό τεστ και γενικά πρώτη φορά ήρθαμε αντιμέτωποι με τόσο ζόρικες καταστάσεις. Απομακρυνθηκαμε. Πριν το Πάσχα αρραβωνιαστήκαμε, κάναμε ένα υπέροχο πάρτι με φίλους και οικογένεια. Ξεχαστήκαμε με τις ετοιμασίες, εγώ σούπερ ενθουσιασμένη, περίμενα οτι πολύ γρήγορα θα έρθει και ένα μωράκι υγιές… 

Ο ίδιος δουλεύει στη δουλειά του πατέρα του. Γενικά έχει μια «εξάρτηση» με την οικογένεια του, που εγώ, δεν μπορώ να την καταλάβω. Οικονομικά είμαστε καλά, τα βγάζουμε πέρα, ως εκεί. Προσωπικά, δεν έχω μάθει με τα παραπάνω…

Μεσα στην κούραση και τα νεύρα ενός τριημέρου που πήγαμε στο χωριό του, μετά απο μια αποτυχημένη πρόκληση ωορρηξία εγώ δυστυχως, ήρθα σε σύγκρουση με τη μητέρα του και εκείνη του έθεσε τελεσίγραφο και μας «έδιωξε απο το σπιτι» λέγοντας οτι θα τη στείλουμε στο νοσοκομείο με την καρδιά της κλπ.. Εκείνος τώρα σκέφτεται να με αφήσει για να μη χάσει τη βολή της οικογένειας του. Εγώ δεν θέλω με τίποτα να χωρίσουμε — τον αγαπώ βαθιά και πονάω απίστευτα. 
Μεσα σε όλα αυτά, παίρνω ένα θετικό τεστ εγκυμοσύνης, νιώθω πιο κοντά απο ποτέ στο όνειρο μου. Του το λέω και δε με πιστεύει. Ξανακάνω τεστ, βγαίνει αρνητικό. Πάω για  Β Χοριακή. Όντας τρελαμένη, του το επικοινωνώ και μου μιλάει για διακοπή κύησης (καθώς αισθάνεται λέει πως θέλω απλά ένα μωρό, πως δεν τον αγαπάω ουσιαστικά και άλλες ανοησίες).

Παιρνω μια κακή χοριακή και μια δεύτερη κακή χοριακή. Ο γυναικολόγος μου είπε ότι θα μου έρθει περίοδος σε λίγες ημέρες, ίσως λίγο πιο βαριά αλλά όλα θα πάνε καλά. Θα με δει και απο κοντά…

Έχω χάσει τη γη κάτω απο τα πόδια μου.

Δε ξέρω ειλικρινά τι μου έχει κοστίσει περισσότερο, δεν ξέρω τι να κάνω. Νιώθω χαμένη. Είμαι όλη την ημέρα σε ένα άδειο σπιτι και έχω φρικάρει, ευτυχώς σκέφτομαι λογικά. Αδυνατώ να πιστέψω τι έχει συμβεί. Απομακρυνθήκαμε, ναι, το παραδέχομαι. Αλλά τον λατρεύω. Ήθελα μια στήριξη μετά από αυτόν τον μήνα της αποτυχημένης πρόκλησης, και αυτός τόλμησε να ξεστομίσει ακόμα και την έκφραση διακοπή κύησης. Όλη μέρα απλά κλαίω.
Ήθελα μόνο να μοιραστώ την ιστορία μου και να μου πείτε τη γνώμη σας, χωρίς κριτική — μόνο σαν γυναίκα προς γυναίκα. Νιωθω μόνη μου.

Σας ευχαριστώ από καρδιάς που είστε εδώ, ακόμα κι αν απλά διαβάσατε την ιστορία μου.

Δημοσίευση
στις πριν 23 λεπτά, ο/η Nerina είπε:

Καλημέρα κορίτσια.

όπως κάποιες ξέρετε κάποιες είμαι σε σχέση εδώ και σχεδόν 7 χρόνια και πρόσφατα αρραβωνιασμένη. Προσπαθούσα καιρό για ένα μωράκι. Εξετάσεις, θεραπείες, σε όλα μαζί. Ήταν συνειδητή επιλογή και των δυο μας.

Εγω λογω δουλειάς, εφυγα φέτος από το σπίτι με τις όποιες συνέπειες έχει όλο αυτό και πηγαινοερχόμουν όλο τον χρόνο κάθε Σαββατοκύριακο. Μέναμε μαζί σε νοικιασμένο σπίτι, το οποίο πλήρωνε αυτός 3 χρόνια. Φετος είχαμε 2 ενοίκια, έξοδα μετακίνησης, πίεση να κάνουμε οικογένεια - εξετάσεις, νεύρα που δεν ερχόταν το θετικό τεστ και γενικά πρώτη φορά ήρθαμε αντιμέτωποι με τόσο ζόρικες καταστάσεις. Απομακρυνθηκαμε. Πριν το Πάσχα αρραβωνιαστήκαμε, κάναμε ένα υπέροχο πάρτι με φίλους και οικογένεια. Ξεχαστήκαμε με τις ετοιμασίες, εγώ σούπερ ενθουσιασμένη, περίμενα οτι πολύ γρήγορα θα έρθει και ένα μωράκι υγιές… 

Ο ίδιος δουλεύει στη δουλειά του πατέρα του. Γενικά έχει μια «εξάρτηση» με την οικογένεια του, που εγώ, δεν μπορώ να την καταλάβω. Οικονομικά είμαστε καλά, τα βγάζουμε πέρα, ως εκεί. Προσωπικά, δεν έχω μάθει με τα παραπάνω…

Μεσα στην κούραση και τα νεύρα ενός τριημέρου που πήγαμε στο χωριό του, μετά απο μια αποτυχημένη πρόκληση ωορρηξία εγώ δυστυχως, ήρθα σε σύγκρουση με τη μητέρα του και εκείνη του έθεσε τελεσίγραφο και μας «έδιωξε απο το σπιτι» λέγοντας οτι θα τη στείλουμε στο νοσοκομείο με την καρδιά της κλπ.. Εκείνος τώρα σκέφτεται να με αφήσει για να μη χάσει τη βολή της οικογένειας του. Εγώ δεν θέλω με τίποτα να χωρίσουμε — τον αγαπώ βαθιά και πονάω απίστευτα. 
Μεσα σε όλα αυτά, παίρνω ένα θετικό τεστ εγκυμοσύνης, νιώθω πιο κοντά απο ποτέ στο όνειρο μου. Του το λέω και δε με πιστεύει. Ξανακάνω τεστ, βγαίνει αρνητικό. Πάω για  Β Χοριακή. Όντας τρελαμένη, του το επικοινωνώ και μου μιλάει για διακοπή κύησης (καθώς αισθάνεται λέει πως θέλω απλά ένα μωρό, πως δεν τον αγαπάω ουσιαστικά και άλλες ανοησίες).

Παιρνω μια κακή χοριακή και μια δεύτερη κακή χοριακή. Ο γυναικολόγος μου είπε ότι θα μου έρθει περίοδος σε λίγες ημέρες, ίσως λίγο πιο βαριά αλλά όλα θα πάνε καλά. Θα με δει και απο κοντά…

Έχω χάσει τη γη κάτω απο τα πόδια μου.

Δε ξέρω ειλικρινά τι μου έχει κοστίσει περισσότερο, δεν ξέρω τι να κάνω. Νιώθω χαμένη. Είμαι όλη την ημέρα σε ένα άδειο σπιτι και έχω φρικάρει, ευτυχώς σκέφτομαι λογικά. Αδυνατώ να πιστέψω τι έχει συμβεί. Απομακρυνθήκαμε, ναι, το παραδέχομαι. Αλλά τον λατρεύω. Ήθελα μια στήριξη μετά από αυτόν τον μήνα της αποτυχημένης πρόκλησης, και αυτός τόλμησε να ξεστομίσει ακόμα και την έκφραση διακοπή κύησης. Όλη μέρα απλά κλαίω.
Ήθελα μόνο να μοιραστώ την ιστορία μου και να μου πείτε τη γνώμη σας, χωρίς κριτική — μόνο σαν γυναίκα προς γυναίκα. Νιωθω μόνη μου.

Σας ευχαριστώ από καρδιάς που είστε εδώ, ακόμα κι αν απλά διαβάσατε την ιστορία μου.

@NerinaΚορίτσι μου καλησπέρα, να σου ζητήσω συγνώμμη αν ένιωσες ΄ότι σε κριναμε..

Ο καθένας έχει δικαίωμα να θέλει ένα παιδί με όποια συνθήκη και με τον άνθρωπο που αυτός επέλεξε..Ακούγεσαι λογικό κορίτσι και υπεύθυνο..

Στα λέω αυτά για το θέμα της απόστασης που είχατε, της οικονομικής πίεσης και της οικογενειακής πίεσης που ήταν σαν ένα εξτρα βαρίδιο στη δύσκολη αυτή φάση της απόκτησης παιδιού..Δυσκολίες πίστεψε με όλοι έχουν..εμεις μενουμε σε ενα μικρό σπίτι δίπλα στα πεθερικά μου που με πνίγει μερα με τη μέρα ακόμα πιο πολύ, έχω μια δουλειά που δεν μαρέσει αρκετά ίσα ίσα με πιέζει και αυτή και μέσα σε αυτό το πλαίσιο η επιθυμ΄ία μου να κάνω παιδί είναι μεγάλη..Στο λέω και αυτό επειδή κάποιες φορές δοκιμάζεται αρκετα και η επιθυμία μας να θέλουμε να γίνουμε μάνες..

Κάποιων ανθρώπων η ζωή δεν είναι πάντα στρωμένη εκατό τοις εκατό για να έρθει ένα παιδ΄ί δηλαδή οικονομικά καλά, ένα σπίτι όπως το θέλουν κλπ κλπ..αλλά είναι τόσο δυνατό το ότι θες να γίνεις μάνα που τα καλύπτει όλα.Έτσι πιστεύω ένιωθες και εσύ..

Είμαστε εδώ να μιλάς όποτε θες.. ότι και να συμβεί με τη σχέση σου, να θυμάσαι πως δύο άνθρωποι που θ΄έλουν να είναι μαζί βρίσκουν το τρόπο..

Ακόμα κι αν ένας από τους δύο αλλάξει γν΄ώμη όσο άδικο και να είναι, δεν μπορείς να τον κατηγορήσεις..

Πρέπει να δεις εσύ πως νιώθεις με αυτό..Το να προσπαθούμε μαζί με τον σύντροφο μας και να είμαστε ομάδα δεν σημαίνει ότι ένας από τους 2 δεν μπορεί να πιεστεί κάποια στιγμή και να παραδώσει..όμως το θέμα κάνε ΄έκτρωση κατά τη γνώμη μου, δεν έπρεπε να ειπωθεί σε μια γυναίκα που προσπαθεί τόσο δυνατά και τόσο σκληρά για αυτό..

Αν θες είμαι εδώ να συζητήσουμε ότι θες ακόμα και πως νιώθεις απλά για αυτό, χωρίς να σε κρίνει κανείς..δεν είσαι μόνη σου ❤️

Δημοσίευση
στις πριν 3 λεπτά, ο/η sisi93 είπε:

@NerinaΚορίτσι μου καλησπέρα, να σου ζητήσω συγνώμμη αν ένιωσες ΄ότι σε κριναμε..

Ο καθένας έχει δικαίωμα να θέλει ένα παιδί με όποια συνθήκη και με τον άνθρωπο που αυτός επέλεξε..Ακούγεσαι λογικό κορίτσι και υπεύθυνο..

Στα λέω αυτά για το θέμα της απόστασης που είχατε, της οικονομικής πίεσης και της οικογενειακής πίεσης που ήταν σαν ένα εξτρα βαρίδιο στη δύσκολη αυτή φάση της απόκτησης παιδιού..Δυσκολίες πίστεψε με όλοι έχουν..εμεις μενουμε σε ενα μικρό σπίτι δίπλα στα πεθερικά μου που με πνίγει μερα με τη μέρα ακόμα πιο πολύ, έχω μια δουλειά που δεν μαρέσει αρκετά ίσα ίσα με πιέζει και αυτή και μέσα σε αυτό το πλαίσιο η επιθυμ΄ία μου να κάνω παιδί είναι μεγάλη..Στο λέω και αυτό επειδή κάποιες φορές δοκιμάζεται αρκετα και η επιθυμία μας να θέλουμε να γίνουμε μάνες..

Κάποιων ανθρώπων η ζωή δεν είναι πάντα στρωμένη εκατό τοις εκατό για να έρθει ένα παιδ΄ί δηλαδή οικονομικά καλά, ένα σπίτι όπως το θέλουν κλπ κλπ..αλλά είναι τόσο δυνατό το ότι θες να γίνεις μάνα που τα καλύπτει όλα.Έτσι πιστεύω ένιωθες και εσύ..

Είμαστε εδώ να μιλάς όποτε θες.. ότι και να συμβεί με τη σχέση σου, να θυμάσαι πως δύο άνθρωποι που θ΄έλουν να είναι μαζί βρίσκουν το τρόπο..

Ακόμα κι αν ένας από τους δύο αλλάξει γν΄ώμη όσο άδικο και να είναι, δεν μπορείς να τον κατηγορήσεις..

Πρέπει να δεις εσύ πως νιώθεις με αυτό..Το να προσπαθούμε μαζί με τον σύντροφο μας και να είμαστε ομάδα δεν σημαίνει ότι ένας από τους 2 δεν μπορεί να πιεστεί κάποια στιγμή και να παραδώσει..όμως το θέμα κάνε ΄έκτρωση κατά τη γνώμη μου, δεν έπρεπε να ειπωθεί σε μια γυναίκα που προσπαθεί τόσο δυνατά και τόσο σκληρά για αυτό..

Αν θες είμαι εδώ να συζητήσουμε ότι θες ακόμα και πως νιώθεις απλά για αυτό, χωρίς να σε κρίνει κανείς..δεν είσαι μόνη σου ❤️

Σε καμία περίπτωση δεν ένιωσα να με κρίνετε, γι αυτό γραφω εδώ. 
Ευχαριστω πολύ που μοιράστηκες μαζί μου το τι βιώνεις. Εύχομαι αλήθεια να πραγματοποιηθούν τα όνειρα σας.

Εχω αρχίσει και πιστεύω ότι το θέμα έκτρωση ήταν πάνω στα νεύρα του, μου φαίνεται αδιανόητο, τον έξω τόσα χρόνια δε μπορεί να το εννοεί!

Πιεστηκε παρα πολύ. Είμαι σίγουρη. Αλλά τι μπορώ να κάνω; Είμαι πολύ περισσότερο πιεσμένη, είδα ένα θετικό τεστ, ένιωσα ότι είμαι κοντά στο όνειρο και αμέσως μετά η απόλυτη γείωση…

Ειναι πολύ άδικο να το περνάω αυτό μόνη μου. 
Δεν το λέω εκβιαστικά, ούτε θα το έλεγα ποτέ. Μάλιστα αυτό σκεφτόμουν, ότι σε καμία περίπτωση δε θα εκβίαζα έναν άνθρωπο με ένα παιδί, θα έκανα τις επιλογές μου μόνη μου εάν έβλεπα ότι δεν είναι έτοιμος.

Αλλα κάνουμε τόσο καιρό προσπάθειες, κάναμε πρόκληση ωορρηξίας, δηλαδή μόνη μου τα έκανα όλα αυτά; Είναι δυνατόν να τα ήθελα μόνο εγώ; Αυτός δε συγκινείται λιγάκι; Και πραγματικά πως γίνεται αυτό; Η μητέρα του είναι χειριστική, οκ. Το ξέρω αυτό από πάντα, έτσι είναι και με τον άντρα της. Έχει περιουσία και δουλεύει ο άντρας της στην περιουσία της. Έχει τον έλεγχο σε όλα. 
Αλλα θα κατηγορήσω κάποιον άλλο; Ένας άντρας 34 χρόνων, πιέζεται και αφήνει μια κοπέλα με την οποία προσπαθούσαν για παιδί σε μια τέτοια στιγμή; Τι άνθρωπος είναι; 7 χρόνια κανένα τέτοιο δείγμα δεν είχα. Πως γίνεται; 

Δημοσίευση
στις πριν 5 λεπτά, ο/η Nerina είπε:

Σε καμία περίπτωση δεν ένιωσα να με κρίνετε, γι αυτό γραφω εδώ. 
Ευχαριστω πολύ που μοιράστηκες μαζί μου το τι βιώνεις. Εύχομαι αλήθεια να πραγματοποιηθούν τα όνειρα σας.

Εχω αρχίσει και πιστεύω ότι το θέμα έκτρωση ήταν πάνω στα νεύρα του, μου φαίνεται αδιανόητο, τον έξω τόσα χρόνια δε μπορεί να το εννοεί!

Πιεστηκε παρα πολύ. Είμαι σίγουρη. Αλλά τι μπορώ να κάνω; Είμαι πολύ περισσότερο πιεσμένη, είδα ένα θετικό τεστ, ένιωσα ότι είμαι κοντά στο όνειρο και αμέσως μετά η απόλυτη γείωση…

Ειναι πολύ άδικο να το περνάω αυτό μόνη μου. 
Δεν το λέω εκβιαστικά, ούτε θα το έλεγα ποτέ. Μάλιστα αυτό σκεφτόμουν, ότι σε καμία περίπτωση δε θα εκβίαζα έναν άνθρωπο με ένα παιδί, θα έκανα τις επιλογές μου μόνη μου εάν έβλεπα ότι δεν είναι έτοιμος.

Αλλα κάνουμε τόσο καιρό προσπάθειες, κάναμε πρόκληση ωορρηξίας, δηλαδή μόνη μου τα έκανα όλα αυτά; Είναι δυνατόν να τα ήθελα μόνο εγώ; Αυτός δε συγκινείται λιγάκι; Και πραγματικά πως γίνεται αυτό; Η μητέρα του είναι χειριστική, οκ. Το ξέρω αυτό από πάντα, έτσι είναι και με τον άντρα της. Έχει περιουσία και δουλεύει ο άντρας της στην περιουσία της. Έχει τον έλεγχο σε όλα. 
Αλλα θα κατηγορήσω κάποιον άλλο; Ένας άντρας 34 χρόνων, πιέζεται και αφήνει μια κοπέλα με την οποία προσπαθούσαν για παιδί σε μια τέτοια στιγμή; Τι άνθρωπος είναι; 7 χρόνια κανένα τέτοιο δείγμα δεν είχα. Πως γίνεται; 

Σε ευχαριστώ κορίτσι μου,,τι να πω..σήμερα έκανα ένα πρώιμο τεστ εγκυμοσύνης και βγηκε αρνητικό..

Καταλαβαίνω νιώθεις ότι έχασες τη γη κα΄τω απο τα πόδια σου, ότι γκρεμίστηκε ο κόσμος σου..και η μοίρα σου έπαιξε άσχημο παιχν΄ίδι..καταρχάς αυτό ήταν τελικά μια εγκυμοσύνη που πήγε να δημιουργηθεί και τελικά δεν έγινε; ήταν βιοχημική;

Επίσης, αν δεν γίνομαι αδιάκριτη τι σου απαντά ο αρραβωνιαστικός σου όταν του λες ότι άλλαξε ; Το ότι άλλαξε δεν ξέρω που μπορεί να οφείλεται, ήταν πάντα σίγουρος για το παιδί όπως λες..υπάρχει περίπτωση να είναι και αυτός τόσο πιεσμένος που θέλει απλά να τα παρατήσει όλα..αν είναι το θέμα το παιδί μήπως να το δείτε ξανά μαζί..να δεις τι φταίει τι τον τρόμαξε στο παιδί; μήπως αντιλήφθηκε ξαφνικά τι δύσκολο θα είναι; Φαντάζομαι ότι θα έχει σκιστεί στα δύο.. σίγουρα θα έχει αντιπαραθέσεις και με τους γονείς του..οπότε νιώθει χαμένος αλλά το θέμα ξανα στο λέω είναι πως νιώθεις εσύ;

7 χρόνια μετά να δείξει ένα τέτοιο πρόσωπο σημαίνει ή ότι δεν ΄ήταν έτοιμος ή ότι πιέστηκε τόσο που έσκασε στο τέλος..εσύ ξέρεις τι χαρακτήρας είναι ...

Δημοσίευση
στις πριν 8 λεπτά, ο/η sisi93 είπε:

Σε ευχαριστώ κορίτσι μου,,τι να πω..σήμερα έκανα ένα πρώιμο τεστ εγκυμοσύνης και βγηκε αρνητικό..

Καταλαβαίνω νιώθεις ότι έχασες τη γη κα΄τω απο τα πόδια σου, ότι γκρεμίστηκε ο κόσμος σου..και η μοίρα σου έπαιξε άσχημο παιχν΄ίδι..καταρχάς αυτό ήταν τελικά μια εγκυμοσύνη που πήγε να δημιουργηθεί και τελικά δεν έγινε; ήταν βιοχημική;

Επίσης, αν δεν γίνομαι αδιάκριτη τι σου απαντά ο αρραβωνιαστικός σου όταν του λες ότι άλλαξε ; Το ότι άλλαξε δεν ξέρω που μπορεί να οφείλεται, ήταν πάντα σίγουρος για το παιδί όπως λες..υπάρχει περίπτωση να είναι και αυτός τόσο πιεσμένος που θέλει απλά να τα παρατήσει όλα..αν είναι το θέμα το παιδί μήπως να το δείτε ξανά μαζί..να δεις τι φταίει τι τον τρόμαξε στο παιδί; μήπως αντιλήφθηκε ξαφνικά τι δύσκολο θα είναι; Φαντάζομαι ότι θα έχει σκιστεί στα δύο.. σίγουρα θα έχει αντιπαραθέσεις και με τους γονείς του..οπότε νιώθει χαμένος αλλά το θέμα ξανα στο λέω είναι πως νιώθεις εσύ;

7 χρόνια μετά να δείξει ένα τέτοιο πρόσωπο σημαίνει ή ότι δεν ΄ήταν έτοιμος ή ότι πιέστηκε τόσο που έσκασε στο τέλος..εσύ ξέρεις τι χαρακτήρας είναι ...

Είναι πολύ νωρίς, περίμενε λιγάκι για το τεστ!
Ναι έτσι φαίνεται ότι είναι βιοχημική. Θετικό τεστ με αχνή γραμμή. Χοριακη 2.7 στην 1η μέτρηση 8 μέρες μετά την ωορρηξία. Δεύτερη μέτρηση 17. Τρίτη μέτρηση 16.2 χθες.

Δεν εξελίσσεται. 

Εγώ αν με ρωτάς, θα τον ήθελα δίπλα μου σήμερα. Γιατί δεν είμαι καλά. Νιώθω απαίσια, νιώθω άρρωστη, νιώθω ότι ήμουν τόσο κοντά στο να έχω ένα μωράκι και απογοητεύτηκα τόσο… Γιατί να το περνάω αυτό μόνη μου; Αυτός δηλαδή χαίρεται; Αποκλείεται. Φοβάται ; Τι φοβάται τόσο; Γι αυτό απορώ. Κι αν πράγματι φοβήθηκε τόσο μήπως και στο μέλλον γίνει κάτι αντίστοιχο εάν ποτέ τα ξαναβρούμε; 

Υπαρχει γυρισμός μετά από τόση πίεση; Απομακρυνθήκαμε πολυ τον τελευταίο καιρό, είχε γίνει αυτοσκοπός μου το να κάνω ένα υγιές μωράκι… Αλλά δε φανταζόμουν ποτέ ότι θα τον έχανα.

Δημοσίευση
στις πριν 11 λεπτά, ο/η Nerina είπε:

Είναι πολύ νωρίς, περίμενε λιγάκι για το τεστ!
Ναι έτσι φαίνεται ότι είναι βιοχημική. Θετικό τεστ με αχνή γραμμή. Χοριακη 2.7 στην 1η μέτρηση 8 μέρες μετά την ωορρηξία. Δεύτερη μέτρηση 17. Τρίτη μέτρηση 16.2 χθες.

Δεν εξελίσσεται. 

Εγώ αν με ρωτάς, θα τον ήθελα δίπλα μου σήμερα. Γιατί δεν είμαι καλά. Νιώθω απαίσια, νιώθω άρρωστη, νιώθω ότι ήμουν τόσο κοντά στο να έχω ένα μωράκι και απογοητεύτηκα τόσο… Γιατί να το περνάω αυτό μόνη μου; Αυτός δηλαδή χαίρεται; Αποκλείεται. Φοβάται ; Τι φοβάται τόσο; Γι αυτό απορώ. Κι αν πράγματι φοβήθηκε τόσο μήπως και στο μέλλον γίνει κάτι αντίστοιχο εάν ποτέ τα ξαναβρούμε; 

Υπαρχει γυρισμός μετά από τόση πίεση; Απομακρυνθήκαμε πολυ τον τελευταίο καιρό, είχε γίνει αυτοσκοπός μου το να κάνω ένα υγιές μωράκι… Αλλά δε φανταζόμουν ποτέ ότι θα τον έχανα.

Δεν ξερω τι το εκανα το τεστ αλλα πραγματικα δεν νομιζω οτι ειμαι..

Κοπέλα μου πραγματικά νιώθω τον πόνο σου..όχι γιατί έζησα κάτι αντίστοιχο αλλά γιατί εχω υπάρξει και εγώ πολύ μπερδεμένη..το ξέρω ότι θα τον η΄θελες εκεί και να έρθει να σου πει μια παρηγοριτική κουβέντα..σου αξίζει να σου μιλήσει και όχι το μπλοκ που σου έκανε..παναγία μου δηλαδή μετά από όλα αυτά είναι πολύ ανώριμη συμπεριφορά..Εσύ μετά από όλα αυτά θα μπορούσες να είστε μαζί; Πραγματικά τώρα..συμφώνησε στο να κάνετε παιδί και τώρα φέυγει..

όλα για καλό λένε..και εμένα με τις αποβολές αυτό μου λένε..δεν το βλέπω το καλό για να είμαι ειλικρινής αλλά έχω πιεστεί και εχω χασει τον εαυτο μου μεσα απο τη διαδικασια της μητροτητας..

Εχεις να διαχειριστεις μια βιοχημικη αποβολη αλλα να ξες πως εσυ προσπαθησες με γνωμονα τον ανθρωπο που ειχες διπλα σου και το τι εικονα ειχες για να γινει ο πατερας των παιδιων σου..δεν υπηρχε μαλλον σωστη επικοινωνια ή χαθηκε επειδη βλεπατε μονο το τερματικο σταθμο που ήταν η εγκυμοσυνη..

Ιωσς να χαθηκαν όλα ίσως και οχι μεταξυ σας αλλα δεν βλεπω να το προσπαθει ειδικα τωρα που τον χρειαζεσαι και στο κατω κατω θα ήταν και δικο του παιδι..δηλαδη αυτος δεν πονα; δεν πιστευει οτι ησουν; τι φαση;

Μη σκεφτεσαι ότι εσυ εφταιξες,,το αγχος δεν είναι ικανο να διαλυσει μια εγκυμοσυνη..δεν έπιασε καλά..οι βιοχημικές συμβαινουν και πολλες δεν την καταλαβαίνουν καν..μπορει να εχει συμβει σε ολες μας δυνητικα και να μη το καταλαβαμε..

Μη κατηγορεις τον εαυτο σου.παρε χρονο και σκεψου ΄ότι θα εκανες παιδι με εναν ανθρωπο που (αν ειχε προχωρησει) ισως σε άφηνε μονη με ενα παιδι..

Δημοσίευση

@Nerina κοριτσι μου εγω σου ειχα γραψει και στο αλλο θεμα σου γραφω και εδω. Θα σου πω το εξης εχω υπαρξει στο παρελθον στη θεση του συντροφου σου. Τι θελω να πω ειχα σχεση με εναν ανθρωπο πηγαιναμε σοβαρα εβλεπα πολλα πραγματα στα οποια δεν ταιριαζαμε και δε μου αρεσαν ηταν υπερβολικα ζηλιαρης και με πιεζε παρα πολυ. Εμενα μαζι του γιατι πιστευα οτι τον αγαπω πραγματικα και βαθια. Τον τελευταιο καιρο πριν χωρισουμε ειχα αρχισει να πνιγομαι με τη συμπεριφορα του αλλα εκανα υπομονη ωσπου μια μερα εκανα το μπαμ του ζητησα να χωρισουμε και αυτο ηταν δεν ηθελα καμια επαφη. Ισως κι αυτος τοτε να αναρωτιοταν πως γινεται μια γυναικα που τον αγαπαει να φερεται τοσο σκληρα και να μην σηκωνει το τηλ να δει αν ειναι καλα κτλ. Σε καμια περιπτωση δε συγκρινω τη δικη του συμπεριφορα με τη δικη σου ουτε θελω να πω οτι εσυ εκανες κατι λαθος η ησουν πιεστικη κτλ απλα θελω να πω οτι ισως και ο συντροφος σου να ειχε πιεστει παρα πολυ και να μαζευε μεσα του πραγματα τα οποια προσπαθουσε να διαχειριστει και δεν μπορεσε. Ισως να επηρεασαν και οι γονεις του ποιος ξερει. Βεβαια στη δικη σας περιπτωση υπηρξε και μια εγκυμοσυνη που δεν προχωρησε και βεβαια για μενα ειναι απαραδεκτος που δεν ειναι διπλα σου να σε στηριξει σε αυτο εστω ανθρωπινα ακομα και αν δε θελει να ειστε παλι μαζι. Εχουν υπαρξει στιγμες στη ζωη μου π εχω νιωσει πολυ μονη και ξερω πως οταν δε βιωνεις προσωπικα κατι ειναι ευκολο να πεις ελα μην ασχολεισαι δε σου αξιζει κτλ ωστοσο εγω καταλαβαινω οτι εισαι μια πολυ λογικη και δυνατη γυναικα που θα καταφερει να σταθει ξανα στα ποδια της. Σκεψου τι ανθρωπο θελεις να εχεις διπλα σου και με τι ειδους ανθρωπο θα ηθελες να μεγαλωσεις το παιδακι σου. Καποιες φορες στη ζωη μας νιωθουμε απελπισια και λεμε πως θα προχωρησω ομως με εναν μαγικο τροπο ολοι βρισκουμε τον δρομο μας και τα καταφερνουμε. Αν χρειαζεσαι να μιλησεις σε καποιον ειμαι εδω 🙂

Δημοσίευση
στις πριν 7 ώρες, ο/η Nerina είπε:

Καλημέρα κορίτσια.

όπως κάποιες ξέρετε κάποιες είμαι σε σχέση εδώ και σχεδόν 7 χρόνια και πρόσφατα αρραβωνιασμένη. Προσπαθούσα καιρό για ένα μωράκι. Εξετάσεις, θεραπείες, σε όλα μαζί. Ήταν συνειδητή επιλογή και των δυο μας.

Εγω λογω δουλειάς, εφυγα φέτος από το σπίτι με τις όποιες συνέπειες έχει όλο αυτό και πηγαινοερχόμουν όλο τον χρόνο κάθε Σαββατοκύριακο. Μέναμε μαζί σε νοικιασμένο σπίτι, το οποίο πλήρωνε αυτός 3 χρόνια. Φετος είχαμε 2 ενοίκια, έξοδα μετακίνησης, πίεση να κάνουμε οικογένεια - εξετάσεις, νεύρα που δεν ερχόταν το θετικό τεστ και γενικά πρώτη φορά ήρθαμε αντιμέτωποι με τόσο ζόρικες καταστάσεις. Απομακρυνθηκαμε. Πριν το Πάσχα αρραβωνιαστήκαμε, κάναμε ένα υπέροχο πάρτι με φίλους και οικογένεια. Ξεχαστήκαμε με τις ετοιμασίες, εγώ σούπερ ενθουσιασμένη, περίμενα οτι πολύ γρήγορα θα έρθει και ένα μωράκι υγιές… 

Ο ίδιος δουλεύει στη δουλειά του πατέρα του. Γενικά έχει μια «εξάρτηση» με την οικογένεια του, που εγώ, δεν μπορώ να την καταλάβω. Οικονομικά είμαστε καλά, τα βγάζουμε πέρα, ως εκεί. Προσωπικά, δεν έχω μάθει με τα παραπάνω…

Μεσα στην κούραση και τα νεύρα ενός τριημέρου που πήγαμε στο χωριό του, μετά απο μια αποτυχημένη πρόκληση ωορρηξία εγώ δυστυχως, ήρθα σε σύγκρουση με τη μητέρα του και εκείνη του έθεσε τελεσίγραφο και μας «έδιωξε απο το σπιτι» λέγοντας οτι θα τη στείλουμε στο νοσοκομείο με την καρδιά της κλπ.. Εκείνος τώρα σκέφτεται να με αφήσει για να μη χάσει τη βολή της οικογένειας του. Εγώ δεν θέλω με τίποτα να χωρίσουμε — τον αγαπώ βαθιά και πονάω απίστευτα. 
Μεσα σε όλα αυτά, παίρνω ένα θετικό τεστ εγκυμοσύνης, νιώθω πιο κοντά απο ποτέ στο όνειρο μου. Του το λέω και δε με πιστεύει. Ξανακάνω τεστ, βγαίνει αρνητικό. Πάω για  Β Χοριακή. Όντας τρελαμένη, του το επικοινωνώ και μου μιλάει για διακοπή κύησης (καθώς αισθάνεται λέει πως θέλω απλά ένα μωρό, πως δεν τον αγαπάω ουσιαστικά και άλλες ανοησίες).

Παιρνω μια κακή χοριακή και μια δεύτερη κακή χοριακή. Ο γυναικολόγος μου είπε ότι θα μου έρθει περίοδος σε λίγες ημέρες, ίσως λίγο πιο βαριά αλλά όλα θα πάνε καλά. Θα με δει και απο κοντά…

Έχω χάσει τη γη κάτω απο τα πόδια μου.

Δε ξέρω ειλικρινά τι μου έχει κοστίσει περισσότερο, δεν ξέρω τι να κάνω. Νιώθω χαμένη. Είμαι όλη την ημέρα σε ένα άδειο σπιτι και έχω φρικάρει, ευτυχώς σκέφτομαι λογικά. Αδυνατώ να πιστέψω τι έχει συμβεί. Απομακρυνθήκαμε, ναι, το παραδέχομαι. Αλλά τον λατρεύω. Ήθελα μια στήριξη μετά από αυτόν τον μήνα της αποτυχημένης πρόκλησης, και αυτός τόλμησε να ξεστομίσει ακόμα και την έκφραση διακοπή κύησης. Όλη μέρα απλά κλαίω.
Ήθελα μόνο να μοιραστώ την ιστορία μου και να μου πείτε τη γνώμη σας, χωρίς κριτική — μόνο σαν γυναίκα προς γυναίκα. Νιωθω μόνη μου.

Σας ευχαριστώ από καρδιάς που είστε εδώ, ακόμα κι αν απλά διαβάσατε την ιστορία μου.

Θα σου πω ότι μετά από λίγα χρόνια θα ξαναδιαβάσεις αυτό το μήνυμα σου. Και θα πεις ΕΥΤΥΧΩΣ ΓΛΥΤΩΣΑ . 

Ο τύπος θα έφευγε. Αυτό απλά ήταν μια όμορφη δικαιολογία. Δηλαδή εμεις τις εξωσωματικής με τις ενέσεις που συνήθως μας τις κάνουν οι άντρες μας τι είμαστε; Η μάλλον μόνο ΜΩΡΑ βλέπουμε; Όχι για εμένα ήταν ξεκάθαρα μια όμορφη δικαιολογία όμως μέσα στο χάος σου θα πεις μετά από χρόνια που θα δεις τι ωραία παιχνίδια θα σου παίξει η ζωή . Ευτυχώς ΓΛΥΤΩΣΑ. Είμαι πολύ βέβαιη για αυτό. Τώρα θα κλάψεις και να το κάνεις βοηθάει . Λιτρωνει. Τις απαντήσεις σου θα τις βρεις στο μέλλον 

Δημοσίευση
στις πριν 4 ώρες, ο/η Zaxaroulamak είπε:

@Nerina κοριτσι μου εγω σου ειχα γραψει και στο αλλο θεμα σου γραφω και εδω. Θα σου πω το εξης εχω υπαρξει στο παρελθον στη θεση του συντροφου σου. Τι θελω να πω ειχα σχεση με εναν ανθρωπο πηγαιναμε σοβαρα εβλεπα πολλα πραγματα στα οποια δεν ταιριαζαμε και δε μου αρεσαν ηταν υπερβολικα ζηλιαρης και με πιεζε παρα πολυ. Εμενα μαζι του γιατι πιστευα οτι τον αγαπω πραγματικα και βαθια. Τον τελευταιο καιρο πριν χωρισουμε ειχα αρχισει να πνιγομαι με τη συμπεριφορα του αλλα εκανα υπομονη ωσπου μια μερα εκανα το μπαμ του ζητησα να χωρισουμε και αυτο ηταν δεν ηθελα καμια επαφη. Ισως κι αυτος τοτε να αναρωτιοταν πως γινεται μια γυναικα που τον αγαπαει να φερεται τοσο σκληρα και να μην σηκωνει το τηλ να δει αν ειναι καλα κτλ. Σε καμια περιπτωση δε συγκρινω τη δικη του συμπεριφορα με τη δικη σου ουτε θελω να πω οτι εσυ εκανες κατι λαθος η ησουν πιεστικη κτλ απλα θελω να πω οτι ισως και ο συντροφος σου να ειχε πιεστει παρα πολυ και να μαζευε μεσα του πραγματα τα οποια προσπαθουσε να διαχειριστει και δεν μπορεσε. Ισως να επηρεασαν και οι γονεις του ποιος ξερει. Βεβαια στη δικη σας περιπτωση υπηρξε και μια εγκυμοσυνη που δεν προχωρησε και βεβαια για μενα ειναι απαραδεκτος που δεν ειναι διπλα σου να σε στηριξει σε αυτο εστω ανθρωπινα ακομα και αν δε θελει να ειστε παλι μαζι. Εχουν υπαρξει στιγμες στη ζωη μου π εχω νιωσει πολυ μονη και ξερω πως οταν δε βιωνεις προσωπικα κατι ειναι ευκολο να πεις ελα μην ασχολεισαι δε σου αξιζει κτλ ωστοσο εγω καταλαβαινω οτι εισαι μια πολυ λογικη και δυνατη γυναικα που θα καταφερει να σταθει ξανα στα ποδια της. Σκεψου τι ανθρωπο θελεις να εχεις διπλα σου και με τι ειδους ανθρωπο θα ηθελες να μεγαλωσεις το παιδακι σου. Καποιες φορες στη ζωη μας νιωθουμε απελπισια και λεμε πως θα προχωρησω ομως με εναν μαγικο τροπο ολοι βρισκουμε τον δρομο μας και τα καταφερνουμε. Αν χρειαζεσαι να μιλησεις σε καποιον ειμαι εδω 🙂

@Zaxaroulamak ευχαριστώ πολύ για το μοίρασμα… Δυστυχώς, προσωπικά εγώ δεν ένιωθα να τον πιέζω τόσο πολύ. Ναι κι εγώ πιεζόμουν και και και… μου έγινε η ιδέα της καλής εγκυμοσύνης εμμονή. Ωστόσο, δεν είναι τόσο κακός άνθρωπος, δε ξέρω πως γύρισε τόσο το μυαλό του. Μου κάνει εντύπωση. Ήμασταν μαζί σε όλα. 

Κοριτσια, δε θέλω να χωρίσω. Χθες σκεφτόμουν ποσό άδικο είναι να το περνάω αυτό. 
Τι μπορώ να κάνω; Να επιμείνω με κάθε τρόπο να τον δω;
Να επικοινωνήσω με την οικογένεια του;
Θα αλλάξω τόπο αν χωρίσω, θα πρέπει να φύγω από εδώ που ζω. Θα μείνω εντελώς μόνη, στο απόλυτο μηδέν. Εδώ η κοινωνία είναι μικρή, σύντροφο άλλο δε πρόκειται να βρω. Και τι θα κάνω; Όλη την ημέρα κλαίω. Μόνη μου δεν αντέχω. Είμαι 32 χρόνων. Γιατί να το περνάω αυτό;

Δημοσίευση
στις πριν 1 ώρα, ο/η Nerina είπε:

@Zaxaroulamak ευχαριστώ πολύ για το μοίρασμα… Δυστυχώς, προσωπικά εγώ δεν ένιωθα να τον πιέζω τόσο πολύ. Ναι κι εγώ πιεζόμουν και και και… μου έγινε η ιδέα της καλής εγκυμοσύνης εμμονή. Ωστόσο, δεν είναι τόσο κακός άνθρωπος, δε ξέρω πως γύρισε τόσο το μυαλό του. Μου κάνει εντύπωση. Ήμασταν μαζί σε όλα. 

Κοριτσια, δε θέλω να χωρίσω. Χθες σκεφτόμουν ποσό άδικο είναι να το περνάω αυτό. 
Τι μπορώ να κάνω; Να επιμείνω με κάθε τρόπο να τον δω;
Να επικοινωνήσω με την οικογένεια του;
Θα αλλάξω τόπο αν χωρίσω, θα πρέπει να φύγω από εδώ που ζω. Θα μείνω εντελώς μόνη, στο απόλυτο μηδέν. Εδώ η κοινωνία είναι μικρή, σύντροφο άλλο δε πρόκειται να βρω. Και τι θα κάνω; Όλη την ημέρα κλαίω. Μόνη μου δεν αντέχω. Είμαι 32 χρόνων. Γιατί να το περνάω αυτό;

Δεν εχεις καποιον δικο σου ανθρωπο κοντα; περνας μια δυσκολη φαση και χρειαζεσαι ψυχολογικη υποστηριξη. Οσο για το τι μπορεις να κανεις κοριτσι μου εσυ ξερεις καλυτερα και θα αποφασισεις, ωστοσο πιστευω πως αν εκεινος εχει παρει τις αποφασεις του δεν μπορεις να κανεις και πολλα. Και μενα τοτε επαιρνε τηλ την αδερφη μου ερχοταν κατω απ το σπιτι μου ομως εγω ημουν αποφασισμενη πως δε θελω να προχωρησουμε μαζι. Κανε ομως οπως νιωθεις αν αισθανεσαι οτι θελεις να κανεις καθε δυνατη προσπαθεια κανε την ετσι θα εισαι και πιο ηρεμη οτι οποιο και αν ειναι το αποτελεσμα εσυ το παλεψες μεχρι τελους. 

Δημοσίευση
στις πριν 2 ώρες, ο/η Nerina είπε:

@Zaxaroulamak ευχαριστώ πολύ για το μοίρασμα… Δυστυχώς, προσωπικά εγώ δεν ένιωθα να τον πιέζω τόσο πολύ. Ναι κι εγώ πιεζόμουν και και και… μου έγινε η ιδέα της καλής εγκυμοσύνης εμμονή. Ωστόσο, δεν είναι τόσο κακός άνθρωπος, δε ξέρω πως γύρισε τόσο το μυαλό του. Μου κάνει εντύπωση. Ήμασταν μαζί σε όλα. 

Κοριτσια, δε θέλω να χωρίσω. Χθες σκεφτόμουν ποσό άδικο είναι να το περνάω αυτό. 
Τι μπορώ να κάνω; Να επιμείνω με κάθε τρόπο να τον δω;
Να επικοινωνήσω με την οικογένεια του;
Θα αλλάξω τόπο αν χωρίσω, θα πρέπει να φύγω από εδώ που ζω. Θα μείνω εντελώς μόνη, στο απόλυτο μηδέν. Εδώ η κοινωνία είναι μικρή, σύντροφο άλλο δε πρόκειται να βρω. Και τι θα κάνω; Όλη την ημέρα κλαίω. Μόνη μου δεν αντέχω. Είμαι 32 χρόνων. Γιατί να το περνάω αυτό;

Γιατί να μείνεις μόνη σου κοπέλα μου 32 χρόνων κορίτσι.?

Δημοσίευση
στις πριν 6 ώρες, ο/η Παρασκευαιδου είπε:

Θα σου πω ότι μετά από λίγα χρόνια θα ξαναδιαβάσεις αυτό το μήνυμα σου. Και θα πεις ΕΥΤΥΧΩΣ ΓΛΥΤΩΣΑ . 

Ο τύπος θα έφευγε. Αυτό απλά ήταν μια όμορφη δικαιολογία. Δηλαδή εμεις τις εξωσωματικής με τις ενέσεις που συνήθως μας τις κάνουν οι άντρες μας τι είμαστε; Η μάλλον μόνο ΜΩΡΑ βλέπουμε; Όχι για εμένα ήταν ξεκάθαρα μια όμορφη δικαιολογία όμως μέσα στο χάος σου θα πεις μετά από χρόνια που θα δεις τι ωραία παιχνίδια θα σου παίξει η ζωή . Ευτυχώς ΓΛΥΤΩΣΑ. Είμαι πολύ βέβαιη για αυτό. Τώρα θα κλάψεις και να το κάνεις βοηθάει . Λιτρωνει. Τις απαντήσεις σου θα τις βρεις στο μέλλον 

Πόσο θα συμφωνήσω με αυτό το μήνυμα!!! Έχω πέσει στα πατώματα, έχω κλάψει, έχω κυνηγήσει (πιο μικρή και ανώριμη γαρ). Περνώντας τα χρόνια και κοιτωντας πίσω, έκανα απλά τον σταυρό μου και είπα Θεέ μου γλίτωσα....

Βέβαια @Nerina κορίτσι μου ο,τι και να σου λέμε εμείς τώρα, ξέρω πολύ καλά ότι δεν αλλάζει αυτό που νιώθεις. Θα σου δώσω μια τελευταία συμβουλή (τα υπόλοιπα στα είχα γράψει στο άλλο θέμα και δεν θέλω να σε κουράζω): μην κινηθείς με γνώμονα το ότι θα μείνεις μόνη σου στην ηλικία σου (εντωμεταξύ νέα κοπέλα είσαι!!!), ή τι θα πει ο κόσμος, ή τα χρόνια που περάσατε μαζί. Θα σπαταλήσεις αλλα τόσα χρόνια, πολύτιμα πλέον, από φόβο; Αξίζει;; 

Δημοσίευση
στις πριν 10 ώρες, ο/η Zaxaroulamak είπε:

Δεν εχεις καποιον δικο σου ανθρωπο κοντα; περνας μια δυσκολη φαση και χρειαζεσαι ψυχολογικη υποστηριξη. Οσο για το τι μπορεις να κανεις κοριτσι μου εσυ ξερεις καλυτερα και θα αποφασισεις, ωστοσο πιστευω πως αν εκεινος εχει παρει τις αποφασεις του δεν μπορεις να κανεις και πολλα. Και μενα τοτε επαιρνε τηλ την αδερφη μου ερχοταν κατω απ το σπιτι μου ομως εγω ημουν αποφασισμενη πως δε θελω να προχωρησουμε μαζι. Κανε ομως οπως νιωθεις αν αισθανεσαι οτι θελεις να κανεις καθε δυνατη προσπαθεια κανε την ετσι θα εισαι και πιο ηρεμη οτι οποιο και αν ειναι το αποτελεσμα εσυ το παλεψες μεχρι τελους. 

Εχω την οικογένεια μου κοντά αλλά αυτό δε λέει τίποτα. Και έχω και μια κολλητή μου φίλη. Ωστόσο εδώ όλοι με ξέρουν σαν «η αρραβωνιαστικιά του τάδε».

Ολο το βράδυ έβλεπα στον ύπνο μου παιδιά. Μωράκια και πιο μεγάλα παιδάκια.


 

στις πριν 10 ώρες, ο/η Demy93 είπε:

Γιατί να μείνεις μόνη σου κοπέλα μου 32 χρόνων κορίτσι.?

Φοβάμαι πως αυτό  θα γίνει. Δεν ξέρω. Δεν έχω υπάρξει ούτε νιώσει πιο μόνη εδώ και κάποια χρόνια. 
Άλλη σοβαρή σχέση δεν είχα. 

Είχα τις παρέες μου, τη δουλειά μου, φλερτ κλπ αλλά ποτέ δεν είχα νιώσει έντονα συναισθήματα. Μόνο μαζί του ένιωσα διαφορετικά.

Δε μπορώ λοιπόν να φανταστώ πως όλα χάθηκαν. 

 

στις πριν 8 ώρες, ο/η Elli13 είπε:

Πόσο θα συμφωνήσω με αυτό το μήνυμα!!! Έχω πέσει στα πατώματα, έχω κλάψει, έχω κυνηγήσει (πιο μικρή και ανώριμη γαρ). Περνώντας τα χρόνια και κοιτωντας πίσω, έκανα απλά τον σταυρό μου και είπα Θεέ μου γλίτωσα....

Βέβαια @Nerina κορίτσι μου ο,τι και να σου λέμε εμείς τώρα, ξέρω πολύ καλά ότι δεν αλλάζει αυτό που νιώθεις. Θα σου δώσω μια τελευταία συμβουλή (τα υπόλοιπα στα είχα γράψει στο άλλο θέμα και δεν θέλω να σε κουράζω): μην κινηθείς με γνώμονα το ότι θα μείνεις μόνη σου στην ηλικία σου (εντωμεταξύ νέα κοπέλα είσαι!!!), ή τι θα πει ο κόσμος, ή τα χρόνια που περάσατε μαζί. Θα σπαταλήσεις αλλα τόσα χρόνια, πολύτιμα πλέον, από φόβο; Αξίζει;; 

Μίλησες στην καρδιά μου… Κινούμαι με αυτά ως γνώμονα δεν ξέρω γιατί.

Γιατι ίσως έτσι έμαθα; Γιατί φοβάμαι; Γιατί δεν είμαι δυνατή; Δεν ξέρω.

Δεν ξέρω αν αξίζει να σπαταλήσω άλλα τόσα χρόνια από φόβο, αλλά φοβάμαι και ελπίζω ότι αυτός ο άνθρωπος με αγαπάει.

Φοβαμαι ότι αν φύγει ποτέ δε θα καταφέρω να κάνω παιδιά.

Και είναι το όνειρο μου. Και πώς θα βρω καποιον άλλο που θα έχει τα ίδια θέλω; 
Κι αν δε βρω ποτέ;

Δε με έχει αφήσει όλο αυτό ούτε να σκεφτώ το σώμα μου και τις ανάγκες μου μετά από όσα συνέβησαν. 

Επίσης, πότε θα μου έρθει περίοδος; Πότε θα πρέπει να περιμένω; Ο γιατρός είχε πει σε λίγες μέρες, τι συμβαίνει συνήθως;

Τι θα πρέπει να κάνω μετά από αυτές τις τιμές χοριακής;; Ξέρει κάποια;

Δημοσίευση

Εγω πιστευω πως οταν νιωθουμε ανασφαλεια και ειμαστε ευαλωτες συναισθηματικα σε οποια ηλικια και να ειμαστε αυτες οι σκεψεις περνανε απ το μυαλο μας. Εγω χωρισα απο μια σχεση στα 27 και επειδη ειχα παντα στο μυαλο μου οτι θελω να κανω οικογενεια και παιδια σε μικρη ηλικια σκεφτομουν τοτε ακριβως αυτα. Μεγαλο κυκλο δεν ειχα ποτε να κανω γνωριμιες ευκολα κτλ και ελεγα τωρα ποτε θα γνωρισω καποιον και ποτε θα κανω παιδι κτλ οταν περασα τα 30 ελεγα καλα τι χαζη που ημουν που στα 27 σκεφτομουν ετσι..32 δεν εισαι μεγαλη μια χαρα μπορεις να φτιαξεις ξανα τη ζωη σου και επισης δεν ξερεις πως τα φερνει η ζωη. Μια φιλη μου ειχε χρονια σχεση και προσπαθουσε αρκετο καιρο για παιδι χωρισαν και μετα απο καποιο διαστημα που γνωρισε ενα παιδι μεσα σε ενα χρονο παντρευτηκαν και εμεινε αμεσως εγκυος. 

Για την περιοδο δυστυχως δε γνωριζω να σου απαντησω..

Δημοσίευση
στις πριν 7 λεπτά, ο/η Zaxaroulamak είπε:

Εγω πιστευω πως οταν νιωθουμε ανασφαλεια και ειμαστε ευαλωτες συναισθηματικα σε οποια ηλικια και να ειμαστε αυτες οι σκεψεις περνανε απ το μυαλο μας. Εγω χωρισα απο μια σχεση στα 27 και επειδη ειχα παντα στο μυαλο μου οτι θελω να κανω οικογενεια και παιδια σε μικρη ηλικια σκεφτομουν τοτε ακριβως αυτα. Μεγαλο κυκλο δεν ειχα ποτε να κανω γνωριμιες ευκολα κτλ και ελεγα τωρα ποτε θα γνωρισω καποιον και ποτε θα κανω παιδι κτλ οταν περασα τα 30 ελεγα καλα τι χαζη που ημουν που στα 27 σκεφτομουν ετσι..32 δεν εισαι μεγαλη μια χαρα μπορεις να φτιαξεις ξανα τη ζωη σου και επισης δεν ξερεις πως τα φερνει η ζωη. Μια φιλη μου ειχε χρονια σχεση και προσπαθουσε αρκετο καιρο για παιδι χωρισαν και μετα απο καποιο διαστημα που γνωρισε ενα παιδι μεσα σε ενα χρονο παντρευτηκαν και εμεινε αμεσως εγκυος. 

Για την περιοδο δυστυχως δε γνωριζω να σου απαντησω..

Ευχαριστώ για όλες τις απαντήσεις @Zaxaroulamak

Πρέπει να το δουλέψω με τον εαυτό μου..

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Μήπως μείωσες τα φάρμακα που παίρνεις; Επίσης, οι ορμόνες αρχίζουν κ σταθεροποιούνται. Σε καταλαβαίνω απόλυτα!! Αλλά όλοι κ σε μένα λένε πως τα συμπτώματα πάνε κ έρχονται! Οι περισσότερες φίλες μου, δεν είχαν κανένα σύμπτωμα…ίσως ναυτία αλλά σε πιο προχωρημένη εβδομάδα και όχι απόλυτα! Στην κόρη μου το στήθος μου παρέμεινε ανύπαρκτο όπως κ στα κανονικά μου 😂 ούτε πρήξιμο ούτε πόνος μέχρι που άρχισα να θηλάζω. Κ τώρα έχω μια αμυδρή ενόχληση στης θηλές σπανίως. Μπορείς να πας κ νωρίτερα για έναν υπέρηχο, αν είναι να σκας 😇 οι γιατροί θα με βάλουν black list αλλά πραγματικά, σε αυτήν την εγκυμοσύνη που πάω κάθε βδομάδα, είμαι πολύ πιο χαρούμενη από ότι στην πρώτη! 
    • Λεεες;; Μακάρι να είναι διδυμάκια, θα πετάξω από τη χαρά μου.. θέλω πολλά παιδάκια και γιατί όχι να είναι και δυο με την πρώτη. Αμήν! αμήν! αμήν! 🙏🏼 Τα κουμάντα είναι σχετικά.. όταν έρχεται κάτι πάντα ο Θεός δίνει και τον τρόπο και τη λύση.. 🙃😉 Καλημέρα κορίτσι μου! Δεν θέλω να σε αγχώσω αλλά εγώ στην πρώτη μου εγκυμοσύνη που τελικά παλινδρόμησε είχα από την αρχή έντονο πόνο στο στήθος, το κύριο σύμπτωμα μου δηλαδή ήταν αυτό, έντονη οσμή, ναυτίες ευτυχώς όχι έντονες και τραβηγματάκια χαμηλά. Όταν σταμάτησε η καρδούλα του μωρού στην 9η εβδομάδα, σταμάτησαν και τα συμπτώματα και το πρώτο και κύριο το στήθος. Κατάλαβα αμέσως ότι κάτι δεν πάει καλά και όταν 9+4 πήγαμε στη γιατρό για να κάνουμε τον υπέρηχο της είχα πει ότι νοιώθω πως κάτι δεν πάει καλά γιατί έφυγαν τα συμπτώματα.. εκείνη βέβαια για να με καθησυχάσει μου είπε ότι δεν θα συμβαίνει τπτ, πως συμβαίνουν αυτά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, αλλά δυστυχώς επιβεβαιώθηκα μόλις είδαμε το μωράκι στον υπέρηχο, είχε σταματήσει η καρδούλα.  Δεν θέλω να σε πανικοβάλω, αυτό συνέβει σε μένα, δεν σημαίνει ότι θα συμβεί & σε σένα. Εξάλλου τώρα σε κάθε περίοδο ενώ είχα φουλ πόνο στο στήθος και δεν μπορούσα να το ακουμπήσω, τώρα μετά την εγκυμοσύνη δεν νιώθω τπτ.. και πιστεύω πως και μετά την εμβρυομεταφορά δεν θα έχω συμπτώματα αυτή τη φορά. 
    • Ευχαριστώ για όλες τις απαντήσεις @Zaxaroulamak Πρέπει να το δουλέψω με τον εαυτό μου..
    • Κορίτσια, καλημέρα! Είμαι 6+2 σήμερα μετα από εξωσωματική. 5+4 πήγαμε στον γιατρό, έχουμε ενα μωρό, είδαμε αμνιακό και λεκιθικο, και θα ξαναπάμε στις 25. Στις 4 εβδομάδες που πήρα θετική χοριακη και για καμιά εβδομάδα είχα τσιμπηματακια και πονακια κάτω χαμηλά. Με ποναγε και το στήθος πολύ αλλά είχε ξεκινήσει να με ενοχλεί και πριν την ετ από τα φαρμακα. Εδώ και μια εβδομάδα σταμάτησαν τα πονακια και σήμερα το πρωί που σηκώθηκα εξαφανίστηκε διά μαγείας και ο πόνος στο στήθος (που ήταν ουσιαστικά το μόνο σύμπτωμα που είχα) και το μυαλό μου πήγε αμέσως στο κακό. Δηλαδή τώρα που έφυγε και αυτό δεν νιώθω τίποτα απολύτως. Είναι φυσιολογικο αυτο βρε κορίτσια; Τώρα τι σας ρωτάω και εσάς κυριακάτικα... Ξέρω δεν έχει ουσία να κάνω σενάρια στο μυαλό μου, ο κάθε οργανισμός είναι διαφορετικός, μου είπε και ο γιατρός να μην ασχολούμαι με συμπτώματα, αλλά εχω αναστατωθεί. 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...