Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά.
Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.
Γεια σας!
Σκέφτομαι σοβαρά το ενδεχόμενο να προχωρήσω σε κατάψυξη ωαρίων και θα ήθελα να μάθω περισσότερα από όσες έχουν ήδη κάνει αυτή τη διαδικασία.
Ποιες ήταν οι εμπειρίες σας; Υπήρχαν δυσκολίες ή πράγματα που θα θέλατε να ξέρετε από πριν; Πώς διαλέξατε κλινική ή γιατρό; Σήμερα ξεκίνησα να το σκέφτομαι, καθώς είμαι 32 κι έχω αρχίσει να αγχώνομαι, μετά από αυτό που μου συνέβη, όπως οι περισσότερες γνωρίζετε. Η ΑΜΗ πέφτει έπειτα; Κι αν ναι, πέφτει σημαντικά; Αποκλείεται η φυσική σύλληψη; Η ΑΜΗ μου, τη μέτρησα σχετικά πρόσφατα και είναι περίπου 2.0 ng.
Κάθε συμβουλή ή σκέψη θα μου ήταν πολύ χρήσιμη.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων!
🩵
Δεν αντέχω να κάνω υποθέσεις, δεν αντέχω καν να υπάρχω αυτή τη στιγμή. Με ενοχλούνε όλα. Υποφέρω ειλικρινά, παίρνω ανάσες προσπαθώ…
Προσπαθώ να κάνω πράγματα, αλλά και τι να κάνω μόνη μου; Ξυπνάω κάθε πρωί, κάνω ντουζ, περιποιούμαι και περπατάω με έναν καφέ στο χέρι.. Προσπαθώ να το κάνω, εφόσον δε δουλεύω αυτό μου είπε η Ψ ότι ειναι σημαντικό. Και λέω στον εαυτό μου «σήμερα ειναι μια νέα μέρα». ΟΜΩΣ μέχρι να έρθει το βράδυ πάλι κυλάω στον βούρκο κυριολεκτικά. Κλείνει η πόρτα του σπιτιού και όσο κι αν προσπαθώ, δε βρίσκω τίποτα να κάνω, δε γίνεται με τέτοια ζέστη να κάνω και συνέχεια βόλτες ούτε να τριγυρνάω συνέχεια στους δρομους.
Ξεκινησα πάλι να καπνίζω, κάνω σχεδόν ένα πακέτο την ημέρα εδώ και λίγες ημέρες, βάζω ένα κρασάκι στο σπίτι και νιώθω ότι θέλω και το τσιγάρο. Είπα οκ, δε θα μου το στερήσω και αυτό.
Επισης σκέφτηκα την κατάψυξη ωαρίων, ώστε να μην αγχώνομαι και γι αυτό. Είχα κάποια χρήματα στην άκρη για την κύηση και το μωράκι που τόσο ονειρευόμουν και για το οποίο τόσο προσευχομουν κάθε μέρα. Σκέφτηκα να αρχίσω να ψάχνω γιατρούς, αυτό σήμερα το σκέφτηκα…
Χίλια ευχαριστώ για το κατεβατό, για το ενδιαφέρον για τα λόγια σου. Όχι γιατί με παρηγορούν αλλά γιατί τα διαβάζω και τα ξαναδιαβάζω και σκέφτομαι ότι πραγματικά έχεις δίκιο.οι γονείς μου ακριβώς, απογοητεύτηκαν, δεν είναι αυτοί που θα έλεγαν «κορίτσι μου φύγε» αλλά «δεν έπρεπε να μιλάς τόσο πολύ, δεν έπρεπε να φερθείς έτσι, ας έκανες λίγη υπομονη». Έτσι έχουν μάθει, δεν τους κρίνω. Ωστόσο, πραγματικά θα με υποστηριξουν , δεν είναι κακοί, παντα με υποστηρίζουν.
απλα η δύναμη της συνήθειας, το ότι σκέφτομαι πχ «εγώ με ποιον θα πάω διακοπές», «είναι καλοκαίρι, όλοι περνάνε καλά κι εγω μόνη».
θα κάνω δυο φορές την εβδομάδα ραντεβού με την ψυχολόγο για όσο μπορώ. Θα δώσω εκεί τα χρήματα από το ταμείο. Θέλω πολύ να τα βρω με τον εαυτό μου δεν αντέχω άλλο.
Recommended Posts
Συμμετοχή στη συζήτηση
Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.