Επιλοχιος θλίψη

[Παρασκευαιδου]

Σε ένα άλλο θέμα είχαμε αναφερθεί για την Επιλοχιο θλιψη. Αρκετές κοπέλες είπαμε τις εμπειρίες μας όμως ανοίγω αυτό το θέμα γιατι σίγουρα θα χαθεί στο άλλο θέμα. 

 

Στο πρώτο μου παιδάκι πέρασα επιλοχιο θλιψη έκλαιγα πενθουσα δεν μπορούσα να καταλάβω το γιατί αφού είχα το πιο όμορφο δώρο. Προσπαθούσα να γελάσω να δείξω ότι είμαι καλά και στις ερωτήσεις πως είναι με το μωρό έλεγα ένα όλα πολύ καλά. Μέσα μου όμως έκλαιγα τα κρατούσα γιατί και ο άντρας μου δεν ήξερε τι έχω και μου έλεγε ναξμ κλαίω να μην κάνω έτσι.. μέγα λάθος. Εάν νιώσεις ότι θέλεις να κλάψεις να το κάνεις να μην καταπιέζεις τα συναισθήματα σου. 

Μου κράτησε πάρα πολύ καιρό γιατί δεν είχα την ανάλογη βοήθεια στην επιλοχιο θλιψη δεν πρέπει να σε πιέζουν με ερωτήσεις έφαγε το μωρό; Πόσο έφαγε το μωρό τι έφαγε το μωρό ,γιατί θέλεις να βγεις βόλτα; Τι θα πει ο κόσμος λεχώνα πας έξω ; Και διάφορα πολύ ωραία που άκουσα ... Η νέα μου αρμοδιότητα σαν μαμά είδη είχε αρκετό άγχος πίεση και επιπλέον είχα να ακούω και από τρίτους 

Όταν έλαβα ένα μήνυμα "ξέρω πως νιώθεις είναι φυσιολογικό να μην πετάς στα σύννεφα κ.." τότε ξύπνησα και είπα δες Ε. Δεν είσαι η μόνη που περνάς κάτι τέτοιο δεν είσαι τρελή ή όλες τις περίεργες σκέψεις που έκανα για εμένα .. είναι απόλυτα φυσιολογικό να νιώθω κάπως.. σηκώθηκα πήρα τοβρο και βγήκα ξεκίνησα να μην ακούω.Επρεπε να βγω στον καθαρό αέρα ότι καλύτερο για εμένα και το μωρό. 

Ήμουν και είμαι η μαμά από δύο υπέροχα αγοράκια και κάνω πάντα το καλύτερο για αυτά.. ξέρετε γιατί; Γιατί είμαι η μαμά τους και ξέρω πολύ καλύτερα απ' όλους ότι κάνω την πιο τέλεια δουλειά. 

Έτσι οποία νιώσει κάπως να ξέρει είναι φυσιολογικό όμως να θυμάται κάνει το καλύτερο για τα παιδιά της!