Σπουδές και εγκυμοσύνη

[Kiddo]

Καλημέρα κορίτσια μου! 

Θα ήθελα την άποψη σας για ένα θέμα που με απασχολεί.. όλες οι απόψεις δεκτές καθώς προσπαθώ να πάρω μια απόφαση που θα με βοηθούσε πολύ η γνώμη σας..

Είμαι στο τελευταίο έτος σπουδών μου, μένουν δηλαδή 2 τελευταία εξάμηνα.. ταυτόχρονα βρίσκομαι στην 27η εβδομάδα κύησης με Πητ 2/1/25.. 

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι θα γεννησουμε μεταξύ Δεκέμβρη και Γενάρη ενώ η εξεταστική θα είναι το Φεβρουάριο που θα έχει ήδη γεννηθεί με το καλό το μωράκι.. το εξάμηνο ξεκινάει τώρα τον Οκτώβριο και με τριβιλιζει η σκέψη του αν πρέπει να πάω ή να αφήσω το τελευταίο έτος για κάποια άλλη στιγμή αργότερα.. 

Να πω για την ιστορία ότι δεν είμαι μικρή πλέον.. είχα αφήσει ήδη τις σπουδές μου το '17 στο βωμό του θα γίνω μαμά.. μιας εγκυμοσύνης όμως που δεν ήρθε καθόλου εύκολα αλλά μέσα από αγώνα χρόνων εξωσωματικής.. πήρα την απόφαση να συνεχίσω τις σπουδές μου όταν έχασα σε σχετικά προχωρημένη εγκυμοσύνη το προηγούμενο μωρό μου και έβλεπα ότι τα χρόνια περνάνε ενώ εγώ είμαι απλά θεατής στη ζωή μου ελπίζοντας σε ένα μελλοντικό παιδί που μπορεί εντέλει να μην έρθει και ποτέ.. σταθήκαμε τυχεροί όμως και αυτή τη φορά δόξα το Θεό φαίνεται να πηγαίνουν όλα κατ'ευχήν μέχρι τώρα.. Όσον αφορά τη σχολή, ως επί το πλείστον έχω καλούς καθηγητές που με βοήθησαν πολύ ιδιαίτερα κατά την εξεταστική του Ιουνίου παρά το bulling που δέχτηκα από μέλη της διοίκησης.. βλέπετε αντιμετώπισα βαριές αιμορραγίες κατά το α' τρίμηνο που με κράτησαν κλινήρη για ένα διάστημα.. διάστημα που αν δεν πήγαινα στη σχολή θα έχανα το εξάμηνο.. διάστημα που παρά το κίνδυνο εγώ πήγα για να μην χάσω το εξάμηνο σε περίπτωση που έχανα και το μωράκι.. διάστημα που δέχτηκα λεκτική επίθεση και ειρωνικά σχόλια από μέλη της διοίκησης όπου "ευτυχώς" μετά από καταγγελία στη διεύθυνση και με απειλή μήνυσης στην αστυνομία, κρατήθηκαν μακριά μου μέχρι το πέρας των εξετάσεων.. 

Σας τα αναφέρω αυτά για να έχετε μια πιο πλήρη εικόνα.. 

Σκέφτομαι λοιπόν ότι δεν μου ήταν εύκολο να ξανά ξεκινήσω τις σπουδές μου και σε αυτή την ηλικία.. σκέφτομαι ότι αν αφήσω το τελευταίο έτος μέχρι να μπορώ να ξαναπάω, αν θα έχω τη διάθεση και τη δύναμη να το κάνω αυτό ξανά τότε.. σκέφτομαι ότι μου αρέσει ο κλάδος των σπουδών μου και δεν θέλω να το αφήσω τώρα που έχω ξανά την όρεξη και τον ενθουσιασμό.. Σκέφτομαι όμως και το πόσο πάλεψα για να έρθει αυτή η εγκυμοσύνη.. σκέφτομαι τις δυσκολίες στο πρακτικό κομμάτι του να πηγαίνω στα μαθήματα και του να δώσω τις εξετάσεις του εξαμήνου ή και το πως θα γίνει το τελευταίο εξάμηνο που θα έχω ήδη το νεογέννητο ενώ δεν έχουμε καμία απολύτως βοήθεια από πουθενά (δεν υπάρχουν γονείς) και ο άντρας μου δουλεύει πολλές ώρες τη μέρα.. σκέφτομαι τι θα γίνει και πόσο θα με επιρρεασει πάλι ψυχολογικά αν δεχτώ για ακόμα μια φορά επίθεση bulling από τα μέλη της διοίκησης.. σκέφτομαι ακόμα και ίσως χαζά, το πρακτικό κομμάτι της διατροφής.. πόσο εύκολα θα μπορώ να βγάλω κατά την ώρα του μαθήματος το ταπερακι με τα γεύματα μου που πρέπει να τρώμε σωστά ανά κάποιες ώρες για να έχω σταθερό το ζάχαρο..; 

Έχω καθηγητές και συμφοιτητές που με πήραν τηλέφωνο κατά το καλοκαίρι να δουν πως είμαι και να μου πουν να μην αφήσω τη σχολή και ότι θα με βοηθήσουν.. έχω φίλες μου που μου λένε άλλες να συνεχίσω και άλλες να το αφήσω.. έχω τον άντρα μου που ξέρει όσα περάσαμε από πρώτο χέρι να μου λέει να το αφήσω... Εγώ είμαι σε δίλημμα.. εσείς τι λέτε; Ποιες οι γνώμες σας..;

Sorry για το σεντόνι..

[MinaSam]

στις πριν 16 λεπτά, ο/η Kiddo είπε:

Καλημέρα κορίτσια μου! 

Θα ήθελα την άποψη σας για ένα θέμα που με απασχολεί.. όλες οι απόψεις δεκτές καθώς προσπαθώ να πάρω μια απόφαση που θα με βοηθούσε πολύ η γνώμη σας..

Είμαι στο τελευταίο έτος σπουδών μου, μένουν δηλαδή 2 τελευταία εξάμηνα.. ταυτόχρονα βρίσκομαι στην 27η εβδομάδα κύησης με Πητ 2/1/25.. 

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι θα γεννησουμε μεταξύ Δεκέμβρη και Γενάρη ενώ η εξεταστική θα είναι το Φεβρουάριο που θα έχει ήδη γεννηθεί με το καλό το μωράκι.. το εξάμηνο ξεκινάει τώρα τον Οκτώβριο και με τριβιλιζει η σκέψη του αν πρέπει να πάω ή να αφήσω το τελευταίο έτος για κάποια άλλη στιγμή αργότερα.. 

Να πω για την ιστορία ότι δεν είμαι μικρή πλέον.. είχα αφήσει ήδη τις σπουδές μου το '17 στο βωμό του θα γίνω μαμά.. μιας εγκυμοσύνης όμως που δεν ήρθε καθόλου εύκολα αλλά μέσα από αγώνα χρόνων εξωσωματικής.. πήρα την απόφαση να συνεχίσω τις σπουδές μου όταν έχασα σε σχετικά προχωρημένη εγκυμοσύνη το προηγούμενο μωρό μου και έβλεπα ότι τα χρόνια περνάνε ενώ εγώ είμαι απλά θεατής στη ζωή μου ελπίζοντας σε ένα μελλοντικό παιδί που μπορεί εντέλει να μην έρθει και ποτέ.. σταθήκαμε τυχεροί όμως και αυτή τη φορά δόξα το Θεό φαίνεται να πηγαίνουν όλα κατ'ευχήν μέχρι τώρα.. Όσον αφορά τη σχολή, ως επί το πλείστον έχω καλούς καθηγητές που με βοήθησαν πολύ ιδιαίτερα κατά την εξεταστική του Ιουνίου παρά το bulling που δέχτηκα από μέλη της διοίκησης.. βλέπετε αντιμετώπισα βαριές αιμορραγίες κατά το α' τρίμηνο που με κράτησαν κλινήρη για ένα διάστημα.. διάστημα που αν δεν πήγαινα στη σχολή θα έχανα το εξάμηνο.. διάστημα που παρά το κίνδυνο εγώ πήγα για να μην χάσω το εξάμηνο σε περίπτωση που έχανα και το μωράκι.. διάστημα που δέχτηκα λεκτική επίθεση και ειρωνικά σχόλια από μέλη της διοίκησης όπου "ευτυχώς" μετά από καταγγελία στη διεύθυνση και με απειλή μήνυσης στην αστυνομία, κρατήθηκαν μακριά μου μέχρι το πέρας των εξετάσεων.. 

Σας τα αναφέρω αυτά για να έχετε μια πιο πλήρη εικόνα.. 

Σκέφτομαι λοιπόν ότι δεν μου ήταν εύκολο να ξανά ξεκινήσω τις σπουδές μου και σε αυτή την ηλικία.. σκέφτομαι ότι αν αφήσω το τελευταίο έτος μέχρι να μπορώ να ξαναπάω, αν θα έχω τη διάθεση και τη δύναμη να το κάνω αυτό ξανά τότε.. σκέφτομαι ότι μου αρέσει ο κλάδος των σπουδών μου και δεν θέλω να το αφήσω τώρα που έχω ξανά την όρεξη και τον ενθουσιασμό.. Σκέφτομαι όμως και το πόσο πάλεψα για να έρθει αυτή η εγκυμοσύνη.. σκέφτομαι τις δυσκολίες στο πρακτικό κομμάτι του να πηγαίνω στα μαθήματα και του να δώσω τις εξετάσεις του εξαμήνου ή και το πως θα γίνει το τελευταίο εξάμηνο που θα έχω ήδη το νεογέννητο ενώ δεν έχουμε καμία απολύτως βοήθεια από πουθενά (δεν υπάρχουν γονείς) και ο άντρας μου δουλεύει πολλές ώρες τη μέρα.. σκέφτομαι τι θα γίνει και πόσο θα με επιρρεασει πάλι ψυχολογικά αν δεχτώ για ακόμα μια φορά επίθεση bulling από τα μέλη της διοίκησης.. σκέφτομαι ακόμα και ίσως χαζά, το πρακτικό κομμάτι της διατροφής.. πόσο εύκολα θα μπορώ να βγάλω κατά την ώρα του μαθήματος το ταπερακι με τα γεύματα μου που πρέπει να τρώμε σωστά ανά κάποιες ώρες για να έχω σταθερό το ζάχαρο..; 

Έχω καθηγητές και συμφοιτητές που με πήραν τηλέφωνο κατά το καλοκαίρι να δουν πως είμαι και να μου πουν να μην αφήσω τη σχολή και ότι θα με βοηθήσουν.. έχω φίλες μου που μου λένε άλλες να συνεχίσω και άλλες να το αφήσω.. έχω τον άντρα μου που ξέρει όσα περάσαμε από πρώτο χέρι να μου λέει να το αφήσω... Εγώ είμαι σε δίλημμα.. εσείς τι λέτε; Ποιες οι γνώμες σας..;

Sorry για το σεντόνι..

Κορίτσι μου δύσκολο το πρόβλημα σου αλλά σίγουρα όχι άλυτο. Πρώτα από όλα έχεις υποχρεωτικά μαθήματα? Πρέπει να παρακολουθήσεις για να μπορείς να δώσεις εξετάσεις η μπορείς με διάβασμα και σημειώσεις από φίλους να πας μόνο για εξετάσεις? Γιατί απλά δεν αφήνεις την εξεταστική του Ιανουαρίου, να δώσεις τον Ιούνιο και στην εξεταστική του Σεπτεμβρίου να δώσεις όσα έχασες? Μπορείς να παρακολουθήσεις τα μαθήματα μέχρι το τέλος του πρώτου εξαμήνου, δηλαδή μέχρι να γεννήσεις και μετά δώσε εξετάσεις αργοτερα. Ο άντρας σου μπορεί να πάρει κάποια άδεια να σε βοηθήσει τις ημέρες των εξετάσεων?Γιατί πρέπει να δηλώσεις από τώρα τι θα κάνεις, κινδυνεύεις να διαγραφείς από τη σχολή σου αν το αφήσεις για ένα εξάμηνο? Και τέλος, πως σκέφτεσαι το μέλλον σου? Θες να είσαι μαμά στο σπίτι ή θέλεις να εργαστεις επάνω στις σπουδές σου? Όλες οι επιλογές δέκτες, αλλά αυτή αφορά τη δικιά σου ζωή και όχι του άντρα σου και πρεπει και οι δύο σύντροφοι να είναι χαρούμενοι και να μην μετανιώνουν για τις επιλογές τους.

[ditaki]

Καταρχας με το καλό να έρθει το μωράκι σου! 
Δεδομενου ότι έχεις υποστηρικτικούς καθηγητές και συμφοιτητές θα σου πρότεινα να μην αφήσεις τις σπουδές σου. Μπορείς να γραφτείς κανονικά και να παρακολουθείς τα μαθήματα στο βαθμό που μπορείς. Όσο για το ζάχαρο μην σε αγχώνει, μπορείς να προσαρμόσεις το καθημερινό σου πρόγραμμα με το ωράριο των μαθημάτων. Όσον αφορά την εξεταστική, αν τότε νοιωθεις ότι μπορείς να πας να δώσεις έχει καλός, αλλιώς αφού έχεις δηλωμένα τα μαθήματα μπορείς να τα δώσεις Ιούνιο ή και Σεπτέμβρη. 
Καταλαβαίνω ότι όλα αυτά σου φαίνονται βουνό τώρα που τα σκέφτεσαι αλλά θα δεις ότι στην πράξη όλα είναι πιο απλά και για όλα βρίσκονται λύσεις με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. 
 

[RAM21]

στις πριν 29 λεπτά, ο/η Kiddo είπε:

Καλημέρα κορίτσια μου! 

Θα ήθελα την άποψη σας για ένα θέμα που με απασχολεί.. όλες οι απόψεις δεκτές καθώς προσπαθώ να πάρω μια απόφαση που θα με βοηθούσε πολύ η γνώμη σας..

Είμαι στο τελευταίο έτος σπουδών μου, μένουν δηλαδή 2 τελευταία εξάμηνα.. ταυτόχρονα βρίσκομαι στην 27η εβδομάδα κύησης με Πητ 2/1/25.. 

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι θα γεννησουμε μεταξύ Δεκέμβρη και Γενάρη ενώ η εξεταστική θα είναι το Φεβρουάριο που θα έχει ήδη γεννηθεί με το καλό το μωράκι.. το εξάμηνο ξεκινάει τώρα τον Οκτώβριο και με τριβιλιζει η σκέψη του αν πρέπει να πάω ή να αφήσω το τελευταίο έτος για κάποια άλλη στιγμή αργότερα.. 

Να πω για την ιστορία ότι δεν είμαι μικρή πλέον.. είχα αφήσει ήδη τις σπουδές μου το '17 στο βωμό του θα γίνω μαμά.. μιας εγκυμοσύνης όμως που δεν ήρθε καθόλου εύκολα αλλά μέσα από αγώνα χρόνων εξωσωματικής.. πήρα την απόφαση να συνεχίσω τις σπουδές μου όταν έχασα σε σχετικά προχωρημένη εγκυμοσύνη το προηγούμενο μωρό μου και έβλεπα ότι τα χρόνια περνάνε ενώ εγώ είμαι απλά θεατής στη ζωή μου ελπίζοντας σε ένα μελλοντικό παιδί που μπορεί εντέλει να μην έρθει και ποτέ.. σταθήκαμε τυχεροί όμως και αυτή τη φορά δόξα το Θεό φαίνεται να πηγαίνουν όλα κατ'ευχήν μέχρι τώρα.. Όσον αφορά τη σχολή, ως επί το πλείστον έχω καλούς καθηγητές που με βοήθησαν πολύ ιδιαίτερα κατά την εξεταστική του Ιουνίου παρά το bulling που δέχτηκα από μέλη της διοίκησης.. βλέπετε αντιμετώπισα βαριές αιμορραγίες κατά το α' τρίμηνο που με κράτησαν κλινήρη για ένα διάστημα.. διάστημα που αν δεν πήγαινα στη σχολή θα έχανα το εξάμηνο.. διάστημα που παρά το κίνδυνο εγώ πήγα για να μην χάσω το εξάμηνο σε περίπτωση που έχανα και το μωράκι.. διάστημα που δέχτηκα λεκτική επίθεση και ειρωνικά σχόλια από μέλη της διοίκησης όπου "ευτυχώς" μετά από καταγγελία στη διεύθυνση και με απειλή μήνυσης στην αστυνομία, κρατήθηκαν μακριά μου μέχρι το πέρας των εξετάσεων.. 

Σας τα αναφέρω αυτά για να έχετε μια πιο πλήρη εικόνα.. 

Σκέφτομαι λοιπόν ότι δεν μου ήταν εύκολο να ξανά ξεκινήσω τις σπουδές μου και σε αυτή την ηλικία.. σκέφτομαι ότι αν αφήσω το τελευταίο έτος μέχρι να μπορώ να ξαναπάω, αν θα έχω τη διάθεση και τη δύναμη να το κάνω αυτό ξανά τότε.. σκέφτομαι ότι μου αρέσει ο κλάδος των σπουδών μου και δεν θέλω να το αφήσω τώρα που έχω ξανά την όρεξη και τον ενθουσιασμό.. Σκέφτομαι όμως και το πόσο πάλεψα για να έρθει αυτή η εγκυμοσύνη.. σκέφτομαι τις δυσκολίες στο πρακτικό κομμάτι του να πηγαίνω στα μαθήματα και του να δώσω τις εξετάσεις του εξαμήνου ή και το πως θα γίνει το τελευταίο εξάμηνο που θα έχω ήδη το νεογέννητο ενώ δεν έχουμε καμία απολύτως βοήθεια από πουθενά (δεν υπάρχουν γονείς) και ο άντρας μου δουλεύει πολλές ώρες τη μέρα.. σκέφτομαι τι θα γίνει και πόσο θα με επιρρεασει πάλι ψυχολογικά αν δεχτώ για ακόμα μια φορά επίθεση bulling από τα μέλη της διοίκησης.. σκέφτομαι ακόμα και ίσως χαζά, το πρακτικό κομμάτι της διατροφής.. πόσο εύκολα θα μπορώ να βγάλω κατά την ώρα του μαθήματος το ταπερακι με τα γεύματα μου που πρέπει να τρώμε σωστά ανά κάποιες ώρες για να έχω σταθερό το ζάχαρο..; 

Έχω καθηγητές και συμφοιτητές που με πήραν τηλέφωνο κατά το καλοκαίρι να δουν πως είμαι και να μου πουν να μην αφήσω τη σχολή και ότι θα με βοηθήσουν.. έχω φίλες μου που μου λένε άλλες να συνεχίσω και άλλες να το αφήσω.. έχω τον άντρα μου που ξέρει όσα περάσαμε από πρώτο χέρι να μου λέει να το αφήσω... Εγώ είμαι σε δίλημμα.. εσείς τι λέτε; Ποιες οι γνώμες σας..;

Sorry για το σεντόνι..

Καλημέρα και συγχαρητήρια για την εγκυμοσύνη σου! Μετά από τόσο κόπο και θέληση σου αξίζουν πολλά μπράβο για ό,τι έχεις καταφέρει!👏❤️ Εγώ, θα σου έλεγα, επειδή καταλαβαίνω από το μήνυμά σου την λαχτάρα σου να πάρεις το πτυχίο σου, να παρακολουθήσεις τα μαθήματά σου τώρα έως τις Γιορτές. Εφόσον αισθάνεσαι ότι μπορείς να πας στη σχολή και δεν δουλεύεις ασφαλώς. Τώρα που έχεις ακόμη λίγο χρόνο, να τον αξιοποιήσεις για τον εαυτό σου. Χαλαρά, όσο μπορείς και με προστασία ( φόρα μάσκα).

Δεν μας λες αν η σχολή σου είναι δημόσιο Πανεπιστήμιο ή κάτι άλλο. Γιατί δεν καταλαβαίνω πώς εμπλέκεται τόσο η γραμματεία και σου ασκεί και μπούλιγκ (αν είναι δυνατόν!). Στο δημόσιο πανεπιστήμιο ως γνωστόν, κανείς δεν ασχολείται με το πότε δίνεις εξετάσεις και πόσα μαθήματα παρακολουθείς. Εφόσον έχεις και την υποστήριξη των καθηγητών σου, προχώρα. Εξετάσεις δύσκολο το βλέπω να δώσεις στην εξεταστική του Φεβρουαρίου με μωρό τόσο μικρό και χωρίς υποστηρικτικό περιβάλλον δίπλα σου. Αλλά θα έχεις κέρδος τις παρακολουθήσεις και τις σημειώσεις ώστε να δώσεις τα μαθήματα κάποια άλλη στιγμή. Σε καμία περίπτωση να μην αφήσεις τις σπουδές σου. Να τελειώσεις και να εργαστείς, να πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου. Όλα θα γινουν.

Τέλος, θα σου πω αυτό που τηρώ κι εγώ στη ζωή μου, να κάνεις αυτό που μπορείς την στιγμή που έρχεται. Μην σκέφτεσαι το μέλλον, γιατί δεν ξέρεις αν οι συνθήκες θα είναι ευνοϊκότερες. 

Στα πρακτικά, να ζητήσεις βοήθεια από τον άντρα σου τις ημέρες εκείνες, να κρατήσει μέρες άδειας και να καθίσει με το μωρό στην εξεταστική σου. Και να κοιτάξεις από τώρα για μπέιμπι σίτερ που θα έρχεται κάποιες ώρες να σε ξεκουράζει. Δεν είναι εύκολο να βρεις, συνήθως από 6 μηνών αναλαμβάνουν, γι' αυτό κλείστην από τώρα. Νομίζω θα την χρειαστείς ούτως ή άλλως, εφόσον δεν έχετε άλλη βοήθεια.

Καλή επιτυχία σε όλα! Να πάνε όλα καλά και να καταφέρεις όλους τους στόχους σου!🙏

[malntalia]

Να το τολμήσεις αν το θέλεις!! Όπως είπαν και τα κορίτσια ωθα βρεθεί  μια λύση.. 

[_piripiri_]

Γεια σου κορίτσι μου! 

Λυπάμαι πολύ για όσα πέρασες με τη διοίκηση, θεωρώ ότι είναι ντροπή να φέρονται έτσι αντί να προσπαθούν να βοηθήσουν τους φοιτητές τους. Ξέρω πολλές γυναίκες που κατάφεραν και πήραν και πτυχία και διδακτορικά με ένα και δύο μωρά, και όλοι ήταν υποστηρικτικοί στις σχολές... 

Η γνώμη μου κι εμένα είναι ότι από τη στιγμή που είναι όλοι, φοιτητές και καθηγητές, τόσο βοηθητικοί απέναντι σου, να το προσπαθήσεις. Ένα έτος έχει μείνει, κρίμα είναι να το αφήσεις... 

Μπορείς να παγώσεις ένα εξάμηνο και να πάει πιο μετα; Μπορείς να δώσεις μαθήματα σε επαναληπτική εξεταστική; Μπορείς να παρακολουθείς από μακριά; Υπάρχει αριθμός απουσιών που μπορείς να κάνεις; Είναι πολλά τα μαθήματα που μένουν για να δεις πώς θα τα οργανώσεις; Το δεύτερο εξάμηνο θα έχει μόνο κάποια πτυχιακή εργασία; Αν ναι, ίσως τα κάνει πιο "εύκολα" τα πράγματα σχετικά με την μετακίνηση και την παρουσία σου στη σχολή. 

Εγώ λέω να το προσπαθήσεις, άκου και τις συμβουλές των κοριτσιών πιο πάνω και αν κι εφόσον δεις ότι έρχεσαι αντιμέτωπη με άσχημες καταστάσεις, να το ξανασκεφτείς τότε. Ζώντας την κατάσταση με παιδί θα δεις εκ νέου τις προτεραιότητες σου.

Πάντως κι εγώ την εξεταστική του Φεβρουαρίου καμένη θα την είχα με μωρό 1 μήνα 😅 

[Elli13]

Με το καλό το μωράκι σου!! Συμφωνώ με όλα τα κορίτσια από πάνω αλλά ήθελα να σου γράψω την εμπειρία μου. 

Εγώ ξεκίνησα μεταπτυχιακό μετά κόπων και βασάνων καθώς άργησα πολύ να πάρω το πτυχίο μου. Εργάζομαι από μικρή και όλα πήγαν πίσω. Αφού λοιπόν βρήκα και τα χρήματα, και υποστήριξη από σύντροφο και προϊστάμενο, ξεκίνησα ένα όνειρο που είχα από μικρή, αυτό του μεταπτυχιακού. Fast forward, έμεινα έγκυος δύο φορές,θα βιοχημική και μια παλινδρομη (οι περισσότερες τα ξέρετε, μην τα ξαναλέω). Πένθος, θλίψη, δουλειά και διάβασμα ταυτόχρονα. Στην τρίτη εγκυμοσύνη που έφερε την κόρη μου, έδωσα εξετάσεις (εξαποστασεως ευτυχώς) κυριολεκτικά με την κοιλιά στο στόμα. Εννοείται δυσκολεύτηκα με το διάβασμα και όλα αυτά αλλά τα κατάφερα γιατί το είχα βάλει σκοπό. 

Η μικρή γεννήθηκε 22/10 και στις 23/10 ξεκινούσε το εξάμηνο για τη διπλωματική εργασία. Επικοινώνησα με την επιβλεπουσα και την υπεύθυνη του τμήματος ώστε να ενημερώσω ότι μόλις γέννησα και δεν θα είναι σε θέση να συνδεομαι στις online συναντήσεις, ούτε να ακολουθώ τα deadline της εργασίας. Αν ήταν και εκείνες σύμφωνες, θα παρέδιδα εργασία εντός προθεσμίας αλλά με δικούς μου ρυθμούς στο ενδιάμεσο. Μην τα πολυλογω, βοήθεια και εγώ από πουθενά αλλά την διπλωματική πλήρωσα και μου την έκαναν. Είχα όμως να την διορθωσω, να την μάθω πολύ καλά και να φτιάξω/ πραγματοποιήσω την παρουσίαση. Το μωρό ήταν πολύ μικρό αλλά με βοήθεια από τον άντρα μου όλα πήγαν καλά. Θα μπορούσα να τα είχα πάει καλύτερα; Ενδεχομένως ναι. Το σημαντικό είναι ότι πήρα το πτυχίο μου και παρά τις δυσκολίες τα κατάφερα. 

Για εμένα πάλεψε το και όταν με το καλό έρθει το μωράκι σου θα δεις μόνη σου τι μπορείς να κάνεις και τι όχι και θα πράξεις αναλόγως. Καλή επιτυχία!!