ΚΑΚΟ ΣΠΕΡΜΟΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΣΥΖΥΓΟΥ & ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗ

[mp_christina]

Καλημέρα κορίτσια! και καλώς σας βρήκα.

Είμαι καινούρια στην ομάδα.

Το δικό μας θέμα έχει ως εξής: Με το σύζυγο είμαστε μαζί από το Σεπτέμβριο του 2020. Παντρευτήκαμε το Σεπτέμβριο του 2022 και αμέσως ξεκινήσαμε προσπάθειες για παιδάκι. Μετά από σχεδόν ένα χρόνο προσπαθειών είχαμε μηδενικό αποτέλεσμα. Δηλαδή τπτ. Κανένα σημάδι εγκυμοσύνης.

Λόγο ηλικίας, εγώ 34 ετών τότε και ο σύζυγος 36 αποφάσισα να μην αφήσω το χρόνο να περνάει άλλο και να ξεκινήσω τις πρώτες εξετάσεις με την καθοδήγηση της γυναικολόγου μου. Ο σύζυγος για την ώρα στον κόσμο του, να αρνείται να δει το πρόβλημα που ίσως υπάρχει και να λέει απλά ότι είμαι υπερβολική και τον αγχώνω. 

Εν τέλει! μετά από τις δικές μου πολύ καλές εξετάσεις σε όλα, ορμονολογικά τέλεια, σαλπιγγογραφία καθαρή, ΑΜΗ στο 3,9, έβαλα στο σύζυγο "το μαχαίρι στο λαιμό" και τον ανάγκασα να πάει για σπερμοδιάγραμμα, το αποτέλεσμα... κάκιστο. 500 χιλιάδες ανα ml και 1.500.000 στο σύνολο και χαμηλή κινητικότητα. Από δω ξεκινάει ο και γολγοθάς μου....

Κλείνω ραντεβού και επιστεπτόμαστε ουρολόγο και εξωσωματικό, οι άνθρωπός απίστευτοι και οι δύο. Ο ουρολόγος του δίνει να κάνει τις πρώτες εξετάσεις ορμονολογικές, τρίπλεξ οσχέου και δεύτερο σπερμοδιάγραμμα. Ο εξωσωματικός βλέπει τις δικές μου εξετάσεις, με εξετάζει και ενδοκολπικά και το μόνο που λέει είναι: "εσύ κορίτσι μου το μόνο σίγουρο είναι ότι θα γίνεις μανούλα". Είναι όλα τέλεια, στο σύζυγο είναι το πρόβλημα που θα πρέπει να το ψάξετε πρώτα και αν δεν αλλάξει κάτι τότε η μόνη σας λύση είναι η εξωσωματική. Με αυτό το σπερμοδιάγραμμα η αλήθεια είναι ότι εγκυμοσύνη πολύ δύσκολα να επιτευχθεί.

Ο σύζυγος στα τάρταρα, απαρηγόρητος. Να αρχίσει τις χαζομάρες του τύπου αν ήξερα ότι είχα θέμα δεν θα σε παντρευόμουν, δεν είμαι άντρας, δεν είμαι άξιος να κάνω παιδιά, είμαι ανίκανος, και άλλες τέτοιες μπούρδες. Γενικά θίχτηκε ο ανδρισμός του και κλείστηκε στον ήδη κλεισμένο εαυτό του και εγώ να παλεύω να βρω την άκρη σε όλο αυτό ολομόναχη.

Τελικά με τα χίλια παρακάλια κάνει όλες τις εξετάσεις του ουρολόγου, με την υποψία κιρσοκήλης να εξαλείφεται, το σπερμοδιάγραμμα να εξακολουθεί να είναι στα ίδια ακριβώς χάλια ολιγοασθενοσπερμίας και τις ορμόνες να παρουσιάζουν πρόβλημα. Ο ουρολόγος βλέποντας τα αποτελέσματα μας λέει ότι πλέον δεν αναλαμβάνει ( να σημειώσω εδώ ότι είμαστε από επαρχεία) και ότι λόγο επαγγέλματος του συζύγου, στρατιωτικός, θα πρέπει να τον δει ουρολόγος στο 424 για να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο συνδρόμων και ότι άλλο μπορεί να υπάρχει. Σημειωτέων οι ορμόνες ήταν όλες καλές μόνο η FSH του ήταν ελαφρώς αυξημένη.

Κλείνουμε ραντεβού στη Θεσσαλονίκη στο 424 σε ενδοκρινολόγο, κακός, γιατί έπρεπε σε ουρολόγο.. εξυπνάδες του συζύγου! με αποτέλεσμα να πάμε μέχρι τη Θεσσαλονίκη και να μην γίνει η δουλειά μας. Ευτυχώς ο ενδοκρινολόγος εκεί τουλάχιστον του έγραψε να κάνει την εξέταση καρυότυπου και μικροελλείψεων του χρωμμοσώματος Ψ. Δόξα τω Θεώ σε αυτό το κομμάτι όλα καλά. Βγήκαν όλες καλές.

Με το πολύ δικό  μου ψάξιμο και με συνομιλίες με κοπέλες που είχαν αντίστοιχο πρόβλημα με το δικό μας βρήκα έναν πολύ καλό γιατρό ουρολόγο - ανδρολόγο υποβοηθούμενης αναπαραγωγής στην Αθήνα που κάνει ραντεβού και μέσω Skype. Κλείνω ραντεβού και κάνουμε την πρώτη μας συνεδρία.

Ο σύζυγος εξακολουθεί να είναι σε άρνηση και να στρουθοκαμηλίζει. Ο γιατρός να τον ρωτάει πράγματα και αυτός να του λέει μπαρούφες με τις πιο μεγάλες ότι έκοψε το κάπνισμα εδώ γελάμε.. και ότι τα κιλά του είναι κανονικά.. εδώ επίσης εξακολουθούμε να γελάμε. Βλέποντας ότι ο άνθρωπος δεν έχει επίγνωση τις κατάστασης και ζει στο δικό του παραμύθι αναλαμβάνω για άλλη μια φορά να πω εγώ στο γιατρό πως έχει η κατάσταση με αποτέλεσμα τελειώνοντας τη συνάντηση να καταλήξουμε σε καβγά Ευτυχώς παρόλα αυτά ο γιατρός μας έγραψε μια σειρά καινούριων εξετάσεων για να ξεκινήσουμε την κατάλληλη θεραπεία με το επόμενο ραντεβού. 

Κάνει τις εξετάσεις, τα ορμονολογικά στα ίδια με τη μόνη διαφορά στη λίγο πιο πεσμένη προς τα φυσιολογικά FSH και καμία διαφορά στο τρίπλεξ. Ο γιατρός ήθελε να αποκλείσει το ενδεχόμενο κακοήθειας, γιατί και οι όρχεις του είναι ο ένας φυσιολογικός στα όρια και ο άλλος προς το φυσιολογικό αλλά λίγο μικρότερος.. δηλαδή θεματάκι κι εδώ.

Να μην σας κουράζω άλλο εν τέλη είμαστε στο στάδιο που ο γιατρός του δίνει θεραπεία τα Nolvadex 20mg να παίρνει ένα μέρα παρά μέρα και τις Brufertill κάθε μέρα. Στο μήνα πάνω είναι να κάνουμε έλεγχο την τεστοστερόνη και θα μιλήσουμε με το γιατρό ανάλογα με τα αποτελέσματα για το πως θα συνεχιστεί η θεραπεία του. Μας είπε ότι αν έχουμε αποτέλεσμα θα φανεί το πρώτο τούρμπο σπερματοζωάριο μετά τον τρίτο μήνα, αλλά και πάλι όλα είναι σχετικά. Στην ουσία αν δεν υπάρξει αποτέλεσμα θα χάσω άλλο ένα τρίμηνο.

Το δικό μου ερώτημα είναι αν κάποια κοπέλα βρίσκεται σε αντίστοιχη περίπτωση με μένα και αν τελικά η θεραπεία και οι βιταμίνες βοήθησαν κάπου;

Αξίζει να περιμένω αυτούς τους τρις μήνες ή πάω κατευθείαν για εξωσωματική;

Αν και ο εξωσωματικός μου είπε ότι είναι καλό να γίνει η θεραπεία στο σύζυγο γιατί όσο καλύτερο το σπέρμα τόσο καλύτερα και τα αποτελέσματα.

Ευτυχώς ο σύζυγος προς το παρόν τουλάχιστον δείχνει συνεργάσιμος και ακολουθεί τη θεραπεία πιστά.

Συγνώμη για το σεντόνι, απλά κι εγώ ψάχνω κάπου μια παρηγοριά γιατί τόσο καιρό στο δύσκολο αυτό δρόμο στην ουσία βαδίζω μόνη μου με ένα σύζυγο σε μία διαρκή άρνηση, απαισιοδοξία και στρουθοκαμηλισμό. Η λέξη "κουτσή χελώνα σε ανηφόρα" τον αντιπροσωπεύει απόλυτα.

[nanouko]

Κορίτσι μου σε καταλαβαίνω απόλυτα πώς νιώθεις..ο χρόνος να περνάει και να μην έρχεται η εγκυμοσύνη..κι ανεβαίνετε έναν γολγοθά με εξετάσεις και γιατρούς.. σίγουρα έχεις δίκιο να εκνευρίζεσαι που βλέπεις ότι εσύ το προσπαθείς πολύ ενώ ο σύζυγος όχι.. πιστεύω όμως από αυτά που γράφεις ότι του είναι πολύ δύσκολο να διαχειριστεί αυτό που του συμβαίνει..ο ανδρισμός δεν κρίνεται από το σπέρμα, αλλά οι περισσότεροι πέφτουν σε αυτή την παγίδα δυστυχώς.. πρέπει να είσαι δίπλα του να τον βοηθήσεις να το ξεπεράσει και εσύ με τον τρόπο σου θα τα βάλεις όλα σε τάξη.. πχ κλείσε εσύ την εξέταση κι άσε τον να γκρινιάζει..δώστου εσύ τις βιταμίνες αν τις ξεχνάει..ξέρω ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο για σένα, αλλά έτσι θα πετύχεις τον στόχο σου.. αν σε παρηγορεί ξέρω άντρες διαμάντια που μόλις άκουσαν για αυτή την εξέταση βγάλανε απίστευτη άρνηση! Τι να τους κάνουμε.. άντρες 🤷

Τώρα όσον αφορά στην εξωσωματική, αφού εσύ έχεις καλές εξετάσεις, μπορείς να περιμένεις ένα τρίμηνο, ή σε αυτό το διάστημα να αρχίζεις να ετοιμάζεις τα χαρτιά της επιτροπής γτ έχει μία χρονοβόρα διαδικασία, οπότε αν δεν προκύψει εγκυμοσύνη προχωράς στην εξωσωματική η οποία και θα πετύχει, εφόσον εσύ δεν έχεις θέμα, το σπέρμα δε μας νοιάζει τόσο, ένα καλό σπερματοζωάριο χρειάζεται μόνο.. 

 

[RAM21]

Γεια σου κορίτσι μου. Μην απογοητεύεσαι, αυτά που περιγράφεις συμβαίνουν συνεχώς. Οι μισές (μπορεί και περισσότερες) περιπτώσεις υπογονιμότητας στον ανδρικό παράγοντα οφείλονται. Υπάρχουν τρόποι να αντιμετωπιστούν. Το βρήκατε νωρίς, είστε σε καλό δρόμο. Να ξέρεις ότι κανένα ζευγάρι που προσπαθεί δεν υποψιάζεται ότι είναι υπογόνιμο, ιδιαίτερα αν δεν υπάρχουν εξωτερικά "συμπτώματα" (προβλήματα με την περίοδο, τις εκσπερματίσεις κλπ). Και όταν το εντοπίσεις είναι λογικό να υπάρχει ντροπή και άρνηση, ιδιαίτερα στον άντρα. Νομίζω ότι έχει κομπλάρει ο σύζυγος, νιώθει άσχημα και δεν τον βοηθάς με το να παρεμβαίνεις συνεχώς και να τον σπρώχνεις να κάνει εξετάσεις, πριν χωνέψει καλά- καλά αυτό που συμβαίνει. Επίσης δεν είστε μεγάλοι, μην αγχώνεσαι. Λίγοι μήνες θεραπείας δεν θα κρίνουν το μέλλον σας, αντιθέτως είναι απαραίτητοι για να μπουν τα πράγματα σε μια σειρά. 

Σε καταλαβαίνω βέβαια γιατί όλες έτσι αγχωνόμαστε και περνάμε μεγάλη ταλαιπωρία με συνεχείς εξετάσεις. Αλλά ο δρόμος της απόκτησης παιδιού για πάρα πολύ κόσμο δεν είναι εύκολος, δυστυχώς.

Στο δια ταύτα, οι θεραπείες στους άντρες συνήθως τρίμηνες είναι. Να την κάνει και να επαναλάβει εξετάσεις. Σε κάθε περίπτωση κερδισμένος θα βγει. Εννοείται ότι στο διάστημα αυτό προσπαθείτε και μόνοι σας, εκτός αν έχετε διαφορετικές οδηγίες. Σε πολλές περιπτώσεις έχουν βοηθήσει οι βιταμίνες στους άνδρες, είναι πολύ πιο αποτελεσματικές σε σχέση με εμάς.

Αν παρολ' αυτά καταφύγετε σε εξωσωματική, να ξέρεις ότι υπάρχει τεχνική ακριβώς για αυτές τις περιπτώσεις, η μικρογονιμοποίηση, όπου επιλέγεται σπερματοζωάριο από τους εμβρυολόγους και κάνουν αυτοί τη γονιμοποίηση στο εργαστήριο. Άρα δεν έχει μεγάλη σημασία πόσα σπερματοζωάρια έχει ο σύζυγος, αρκεί να υπάρχουν κάποια δυνατά και δραστήρια. Με την τεχνική αυτή οι κουμπάροι μου έφτιαξαν 12 βλαστοκύστες, απέκτησαν δίδυμα και ο περήφανος μπαμπάς λέει ότι θα κάνει και τρίτο παιδί! χαχα! Με σπέρμα λίγο καλύτερο απ' το δικό σας. Γιατί όχι;🙂

Συνεχίστε την θεραπεία, μην ακυρώνεις τον σύζυγό σου, αφού έχει αρχίσει να συνεργάζεται, δώσε του κουράγιο και όλα θα πάνε καλά.❤️ Πάντα οι γυναίκες είμαστε πιο αποφασιστικές σε αυτά τα θέματα, οι άντρες θέλουν τον χρόνο τους.

[annitakianna]

στις On 4/7/2024 at 11:14 ΠΜ, ο/η mp_christina είπε:

Καλημέρα κορίτσια! και καλώς σας βρήκα.

Είμαι καινούρια στην ομάδα.

Το δικό μας θέμα έχει ως εξής: Με το σύζυγο είμαστε μαζί από το Σεπτέμβριο του 2020. Παντρευτήκαμε το Σεπτέμβριο του 2022 και αμέσως ξεκινήσαμε προσπάθειες για παιδάκι. Μετά από σχεδόν ένα χρόνο προσπαθειών είχαμε μηδενικό αποτέλεσμα. Δηλαδή τπτ. Κανένα σημάδι εγκυμοσύνης.

Λόγο ηλικίας, εγώ 34 ετών τότε και ο σύζυγος 36 αποφάσισα να μην αφήσω το χρόνο να περνάει άλλο και να ξεκινήσω τις πρώτες εξετάσεις με την καθοδήγηση της γυναικολόγου μου. Ο σύζυγος για την ώρα στον κόσμο του, να αρνείται να δει το πρόβλημα που ίσως υπάρχει και να λέει απλά ότι είμαι υπερβολική και τον αγχώνω. 

Εν τέλει! μετά από τις δικές μου πολύ καλές εξετάσεις σε όλα, ορμονολογικά τέλεια, σαλπιγγογραφία καθαρή, ΑΜΗ στο 3,9, έβαλα στο σύζυγο "το μαχαίρι στο λαιμό" και τον ανάγκασα να πάει για σπερμοδιάγραμμα, το αποτέλεσμα... κάκιστο. 500 χιλιάδες ανα ml και 1.500.000 στο σύνολο και χαμηλή κινητικότητα. Από δω ξεκινάει ο και γολγοθάς μου....

Κλείνω ραντεβού και επιστεπτόμαστε ουρολόγο και εξωσωματικό, οι άνθρωπός απίστευτοι και οι δύο. Ο ουρολόγος του δίνει να κάνει τις πρώτες εξετάσεις ορμονολογικές, τρίπλεξ οσχέου και δεύτερο σπερμοδιάγραμμα. Ο εξωσωματικός βλέπει τις δικές μου εξετάσεις, με εξετάζει και ενδοκολπικά και το μόνο που λέει είναι: "εσύ κορίτσι μου το μόνο σίγουρο είναι ότι θα γίνεις μανούλα". Είναι όλα τέλεια, στο σύζυγο είναι το πρόβλημα που θα πρέπει να το ψάξετε πρώτα και αν δεν αλλάξει κάτι τότε η μόνη σας λύση είναι η εξωσωματική. Με αυτό το σπερμοδιάγραμμα η αλήθεια είναι ότι εγκυμοσύνη πολύ δύσκολα να επιτευχθεί.

Ο σύζυγος στα τάρταρα, απαρηγόρητος. Να αρχίσει τις χαζομάρες του τύπου αν ήξερα ότι είχα θέμα δεν θα σε παντρευόμουν, δεν είμαι άντρας, δεν είμαι άξιος να κάνω παιδιά, είμαι ανίκανος, και άλλες τέτοιες μπούρδες. Γενικά θίχτηκε ο ανδρισμός του και κλείστηκε στον ήδη κλεισμένο εαυτό του και εγώ να παλεύω να βρω την άκρη σε όλο αυτό ολομόναχη.

Τελικά με τα χίλια παρακάλια κάνει όλες τις εξετάσεις του ουρολόγου, με την υποψία κιρσοκήλης να εξαλείφεται, το σπερμοδιάγραμμα να εξακολουθεί να είναι στα ίδια ακριβώς χάλια ολιγοασθενοσπερμίας και τις ορμόνες να παρουσιάζουν πρόβλημα. Ο ουρολόγος βλέποντας τα αποτελέσματα μας λέει ότι πλέον δεν αναλαμβάνει ( να σημειώσω εδώ ότι είμαστε από επαρχεία) και ότι λόγο επαγγέλματος του συζύγου, στρατιωτικός, θα πρέπει να τον δει ουρολόγος στο 424 για να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο συνδρόμων και ότι άλλο μπορεί να υπάρχει. Σημειωτέων οι ορμόνες ήταν όλες καλές μόνο η FSH του ήταν ελαφρώς αυξημένη.

Κλείνουμε ραντεβού στη Θεσσαλονίκη στο 424 σε ενδοκρινολόγο, κακός, γιατί έπρεπε σε ουρολόγο.. εξυπνάδες του συζύγου! με αποτέλεσμα να πάμε μέχρι τη Θεσσαλονίκη και να μην γίνει η δουλειά μας. Ευτυχώς ο ενδοκρινολόγος εκεί τουλάχιστον του έγραψε να κάνει την εξέταση καρυότυπου και μικροελλείψεων του χρωμμοσώματος Ψ. Δόξα τω Θεώ σε αυτό το κομμάτι όλα καλά. Βγήκαν όλες καλές.

Με το πολύ δικό  μου ψάξιμο και με συνομιλίες με κοπέλες που είχαν αντίστοιχο πρόβλημα με το δικό μας βρήκα έναν πολύ καλό γιατρό ουρολόγο - ανδρολόγο υποβοηθούμενης αναπαραγωγής στην Αθήνα που κάνει ραντεβού και μέσω Skype. Κλείνω ραντεβού και κάνουμε την πρώτη μας συνεδρία.

Ο σύζυγος εξακολουθεί να είναι σε άρνηση και να στρουθοκαμηλίζει. Ο γιατρός να τον ρωτάει πράγματα και αυτός να του λέει μπαρούφες με τις πιο μεγάλες ότι έκοψε το κάπνισμα εδώ γελάμε.. και ότι τα κιλά του είναι κανονικά.. εδώ επίσης εξακολουθούμε να γελάμε. Βλέποντας ότι ο άνθρωπος δεν έχει επίγνωση τις κατάστασης και ζει στο δικό του παραμύθι αναλαμβάνω για άλλη μια φορά να πω εγώ στο γιατρό πως έχει η κατάσταση με αποτέλεσμα τελειώνοντας τη συνάντηση να καταλήξουμε σε καβγά Ευτυχώς παρόλα αυτά ο γιατρός μας έγραψε μια σειρά καινούριων εξετάσεων για να ξεκινήσουμε την κατάλληλη θεραπεία με το επόμενο ραντεβού. 

Κάνει τις εξετάσεις, τα ορμονολογικά στα ίδια με τη μόνη διαφορά στη λίγο πιο πεσμένη προς τα φυσιολογικά FSH και καμία διαφορά στο τρίπλεξ. Ο γιατρός ήθελε να αποκλείσει το ενδεχόμενο κακοήθειας, γιατί και οι όρχεις του είναι ο ένας φυσιολογικός στα όρια και ο άλλος προς το φυσιολογικό αλλά λίγο μικρότερος.. δηλαδή θεματάκι κι εδώ.

Να μην σας κουράζω άλλο εν τέλη είμαστε στο στάδιο που ο γιατρός του δίνει θεραπεία τα Nolvadex 20mg να παίρνει ένα μέρα παρά μέρα και τις Brufertill κάθε μέρα. Στο μήνα πάνω είναι να κάνουμε έλεγχο την τεστοστερόνη και θα μιλήσουμε με το γιατρό ανάλογα με τα αποτελέσματα για το πως θα συνεχιστεί η θεραπεία του. Μας είπε ότι αν έχουμε αποτέλεσμα θα φανεί το πρώτο τούρμπο σπερματοζωάριο μετά τον τρίτο μήνα, αλλά και πάλι όλα είναι σχετικά. Στην ουσία αν δεν υπάρξει αποτέλεσμα θα χάσω άλλο ένα τρίμηνο.

Το δικό μου ερώτημα είναι αν κάποια κοπέλα βρίσκεται σε αντίστοιχη περίπτωση με μένα και αν τελικά η θεραπεία και οι βιταμίνες βοήθησαν κάπου;

Αξίζει να περιμένω αυτούς τους τρις μήνες ή πάω κατευθείαν για εξωσωματική;

Αν και ο εξωσωματικός μου είπε ότι είναι καλό να γίνει η θεραπεία στο σύζυγο γιατί όσο καλύτερο το σπέρμα τόσο καλύτερα και τα αποτελέσματα.

Ευτυχώς ο σύζυγος προς το παρόν τουλάχιστον δείχνει συνεργάσιμος και ακολουθεί τη θεραπεία πιστά.

Συγνώμη για το σεντόνι, απλά κι εγώ ψάχνω κάπου μια παρηγοριά γιατί τόσο καιρό στο δύσκολο αυτό δρόμο στην ουσία βαδίζω μόνη μου με ένα σύζυγο σε μία διαρκή άρνηση, απαισιοδοξία και στρουθοκαμηλισμό. Η λέξη "κουτσή χελώνα σε ανηφόρα" τον αντιπροσωπεύει απόλυτα.

Καλησπέρα κορίτσι μου!! Εύχομαι σύντομα να τελειώσει ο Γολγοθάς σου και σύντομα να έχεις ένα θετικό τεστ εγκυμοσύνης!! Εδώ στο φόρουμ οι περισσότερες έχουμε έρθει αντιμέτωπες με την υπογονιμότητα και πίστεψε με ο λόγος στο 50% των περιπτώσεων είναι αντιρικος ο παράγοντας! Στο λέω για να το πεις στο σύζυγό!! Το ποσοστό αυτό είναι γενικό δηλαδή παγκόσμιος! Το "η γυναίκα είναι το προβλήματα" δεν ισχύει και  πλέον έχουμε και αποδείξεις γι'αυτό! Άρα δεν είναι ο μόνος! Εμείς προσπαθήσαμε 3 χρόνια με κακό σπέρμα! Όλες οι υπόλοιπες εξετάσεις πολύ καλές! Τριπλές ορμονικές αλλά είχαμε τεράστιο πρόβλημα στην κινητικότητα! Με θεραπεία βιταμίνες και καλύτερη διατροφή είδαμε στους 3 μήνες τεράστια διαφορά! Ανέβηκε και σε αριθμό εκτός από κινητικότητα! Από 2% πήγαμε στο 23% .. φυσικά έγκυος δεν έμεινα εκείνο το διάστημα άρα συνεχίσαμε την θεραπεία για ακόμα ένα τρίμηνο και με το που τελείωσε η θεραπεία κάναμε την σπερμματεγχηση με το σπέρμα να είναι ΤΕΛΕΙΟ!! 52% κινητικότητα!!! Δεν το πίστευα ούτε εγώ! Και η σπερμματεγχηση πέτυχε! Αλλά ξανά λέω ότι το δικό μας θέμα ήταν στην κινητικότητα ..Εγώ θα σου έλεγα να δώσεις ένα τρίμηνο! Πραγματικά αξίζει αν είναι να γλυτώσεις όλη την διαδικασία της εξωσωματικής!! Προσπάθησε να εξηγήσεις στον καλό σου ότι πραγματικά δεν είναι ο μόνος με αυτό το πρόβλημα και όσο περνάνε τα χρόνια θα ψάχνουμε τα σπερματοζωάρια με τα κυάλια μιας και ο τόπος ζωής μας πάει από το κακό στον χειρότερο!! Εύχομαι όλα να πάνε καλά και να μας πεις τα ευχάριστα σύντομα!! Πάντως είτε με τον έναν τρόπο είτε με τον άλλον θα τα καταφέρετε να είσαι σίγουρη!!

[Zaxaroulamak]

Ειναι λογικο να υπαρχουν αυτα τα συναισθηματα. Ολοι αισθανομαστε καπως οταν ανακαλυπτουμε οτι υπαρχει καποιο θεμα. Προσωπικα περασα δυσκολα αλλα το πιο σημαντικο ηταν να στηριξω τον συζυγο ωστε να μην νιωσει ουτε στιγμη ασχημα. Ολοι θελουν τον χρονο τους. Τωρα για τις θεραπειες θα συμφωνησω με την κοπελα παραπανω που σου εγραψε να δωσεις το τριμηνο να δειτε πως θα παει αλλα παραλληλα μπορεις να δεις τα χαρτια που χρειαζεται να συγκεντρωσεις για να περασεις απο επιτροπη εξωσωματικης γιατι θα χασεις κι εκει αρκετο χρονο αν χρειαστει τελικα να το κανεις. Εμεις καταφυγαμε σε αυτην την επιλογη γιατι η αληθεια ειναι οτι ειδαμε μια μικρη βελτιωση με τη θεραπεια αλλα οχι κατι θεαματικο ωστε να μας δινει σοβαρες πιθανοτητες να συλλαβω κανονικα. Βεβαια ο καθε οργανισμος ειναι διαφορετικος οποτε ποτε δεν ξερεις. Παντως οπως γραφτηκε με την εξωσωματικη παρακαμπτονται αυτες οι δυσκολιες με το σπερμα οποτε στο τελος θα πανε ολα καλα και θα πετυχετε τον στοχο σας. Ευχομαι κοριτσι μου το καλυτερο να εχετε δυναμη και να αποκτησετε το θαυματακι σας!

[Sandyb]

στις On 4/7/2024 at 11:14 ΠΜ, ο/η mp_christina είπε:

Καλημέρα κορίτσια! και καλώς σας βρήκα.

Είμαι καινούρια στην ομάδα.

Το δικό μας θέμα έχει ως εξής: Με το σύζυγο είμαστε μαζί από το Σεπτέμβριο του 2020. Παντρευτήκαμε το Σεπτέμβριο του 2022 και αμέσως ξεκινήσαμε προσπάθειες για παιδάκι. Μετά από σχεδόν ένα χρόνο προσπαθειών είχαμε μηδενικό αποτέλεσμα. Δηλαδή τπτ. Κανένα σημάδι εγκυμοσύνης.

Λόγο ηλικίας, εγώ 34 ετών τότε και ο σύζυγος 36 αποφάσισα να μην αφήσω το χρόνο να περνάει άλλο και να ξεκινήσω τις πρώτες εξετάσεις με την καθοδήγηση της γυναικολόγου μου. Ο σύζυγος για την ώρα στον κόσμο του, να αρνείται να δει το πρόβλημα που ίσως υπάρχει και να λέει απλά ότι είμαι υπερβολική και τον αγχώνω. 

Εν τέλει! μετά από τις δικές μου πολύ καλές εξετάσεις σε όλα, ορμονολογικά τέλεια, σαλπιγγογραφία καθαρή, ΑΜΗ στο 3,9, έβαλα στο σύζυγο "το μαχαίρι στο λαιμό" και τον ανάγκασα να πάει για σπερμοδιάγραμμα, το αποτέλεσμα... κάκιστο. 500 χιλιάδες ανα ml και 1.500.000 στο σύνολο και χαμηλή κινητικότητα. Από δω ξεκινάει ο και γολγοθάς μου....

Κλείνω ραντεβού και επιστεπτόμαστε ουρολόγο και εξωσωματικό, οι άνθρωπός απίστευτοι και οι δύο. Ο ουρολόγος του δίνει να κάνει τις πρώτες εξετάσεις ορμονολογικές, τρίπλεξ οσχέου και δεύτερο σπερμοδιάγραμμα. Ο εξωσωματικός βλέπει τις δικές μου εξετάσεις, με εξετάζει και ενδοκολπικά και το μόνο που λέει είναι: "εσύ κορίτσι μου το μόνο σίγουρο είναι ότι θα γίνεις μανούλα". Είναι όλα τέλεια, στο σύζυγο είναι το πρόβλημα που θα πρέπει να το ψάξετε πρώτα και αν δεν αλλάξει κάτι τότε η μόνη σας λύση είναι η εξωσωματική. Με αυτό το σπερμοδιάγραμμα η αλήθεια είναι ότι εγκυμοσύνη πολύ δύσκολα να επιτευχθεί.

Ο σύζυγος στα τάρταρα, απαρηγόρητος. Να αρχίσει τις χαζομάρες του τύπου αν ήξερα ότι είχα θέμα δεν θα σε παντρευόμουν, δεν είμαι άντρας, δεν είμαι άξιος να κάνω παιδιά, είμαι ανίκανος, και άλλες τέτοιες μπούρδες. Γενικά θίχτηκε ο ανδρισμός του και κλείστηκε στον ήδη κλεισμένο εαυτό του και εγώ να παλεύω να βρω την άκρη σε όλο αυτό ολομόναχη.

Τελικά με τα χίλια παρακάλια κάνει όλες τις εξετάσεις του ουρολόγου, με την υποψία κιρσοκήλης να εξαλείφεται, το σπερμοδιάγραμμα να εξακολουθεί να είναι στα ίδια ακριβώς χάλια ολιγοασθενοσπερμίας και τις ορμόνες να παρουσιάζουν πρόβλημα. Ο ουρολόγος βλέποντας τα αποτελέσματα μας λέει ότι πλέον δεν αναλαμβάνει ( να σημειώσω εδώ ότι είμαστε από επαρχεία) και ότι λόγο επαγγέλματος του συζύγου, στρατιωτικός, θα πρέπει να τον δει ουρολόγος στο 424 για να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο συνδρόμων και ότι άλλο μπορεί να υπάρχει. Σημειωτέων οι ορμόνες ήταν όλες καλές μόνο η FSH του ήταν ελαφρώς αυξημένη.

Κλείνουμε ραντεβού στη Θεσσαλονίκη στο 424 σε ενδοκρινολόγο, κακός, γιατί έπρεπε σε ουρολόγο.. εξυπνάδες του συζύγου! με αποτέλεσμα να πάμε μέχρι τη Θεσσαλονίκη και να μην γίνει η δουλειά μας. Ευτυχώς ο ενδοκρινολόγος εκεί τουλάχιστον του έγραψε να κάνει την εξέταση καρυότυπου και μικροελλείψεων του χρωμμοσώματος Ψ. Δόξα τω Θεώ σε αυτό το κομμάτι όλα καλά. Βγήκαν όλες καλές.

Με το πολύ δικό  μου ψάξιμο και με συνομιλίες με κοπέλες που είχαν αντίστοιχο πρόβλημα με το δικό μας βρήκα έναν πολύ καλό γιατρό ουρολόγο - ανδρολόγο υποβοηθούμενης αναπαραγωγής στην Αθήνα που κάνει ραντεβού και μέσω Skype. Κλείνω ραντεβού και κάνουμε την πρώτη μας συνεδρία.

Ο σύζυγος εξακολουθεί να είναι σε άρνηση και να στρουθοκαμηλίζει. Ο γιατρός να τον ρωτάει πράγματα και αυτός να του λέει μπαρούφες με τις πιο μεγάλες ότι έκοψε το κάπνισμα εδώ γελάμε.. και ότι τα κιλά του είναι κανονικά.. εδώ επίσης εξακολουθούμε να γελάμε. Βλέποντας ότι ο άνθρωπος δεν έχει επίγνωση τις κατάστασης και ζει στο δικό του παραμύθι αναλαμβάνω για άλλη μια φορά να πω εγώ στο γιατρό πως έχει η κατάσταση με αποτέλεσμα τελειώνοντας τη συνάντηση να καταλήξουμε σε καβγά Ευτυχώς παρόλα αυτά ο γιατρός μας έγραψε μια σειρά καινούριων εξετάσεων για να ξεκινήσουμε την κατάλληλη θεραπεία με το επόμενο ραντεβού. 

Κάνει τις εξετάσεις, τα ορμονολογικά στα ίδια με τη μόνη διαφορά στη λίγο πιο πεσμένη προς τα φυσιολογικά FSH και καμία διαφορά στο τρίπλεξ. Ο γιατρός ήθελε να αποκλείσει το ενδεχόμενο κακοήθειας, γιατί και οι όρχεις του είναι ο ένας φυσιολογικός στα όρια και ο άλλος προς το φυσιολογικό αλλά λίγο μικρότερος.. δηλαδή θεματάκι κι εδώ.

Να μην σας κουράζω άλλο εν τέλη είμαστε στο στάδιο που ο γιατρός του δίνει θεραπεία τα Nolvadex 20mg να παίρνει ένα μέρα παρά μέρα και τις Brufertill κάθε μέρα. Στο μήνα πάνω είναι να κάνουμε έλεγχο την τεστοστερόνη και θα μιλήσουμε με το γιατρό ανάλογα με τα αποτελέσματα για το πως θα συνεχιστεί η θεραπεία του. Μας είπε ότι αν έχουμε αποτέλεσμα θα φανεί το πρώτο τούρμπο σπερματοζωάριο μετά τον τρίτο μήνα, αλλά και πάλι όλα είναι σχετικά. Στην ουσία αν δεν υπάρξει αποτέλεσμα θα χάσω άλλο ένα τρίμηνο.

Το δικό μου ερώτημα είναι αν κάποια κοπέλα βρίσκεται σε αντίστοιχη περίπτωση με μένα και αν τελικά η θεραπεία και οι βιταμίνες βοήθησαν κάπου;

Αξίζει να περιμένω αυτούς τους τρις μήνες ή πάω κατευθείαν για εξωσωματική;

Αν και ο εξωσωματικός μου είπε ότι είναι καλό να γίνει η θεραπεία στο σύζυγο γιατί όσο καλύτερο το σπέρμα τόσο καλύτερα και τα αποτελέσματα.

Ευτυχώς ο σύζυγος προς το παρόν τουλάχιστον δείχνει συνεργάσιμος και ακολουθεί τη θεραπεία πιστά.

Συγνώμη για το σεντόνι, απλά κι εγώ ψάχνω κάπου μια παρηγοριά γιατί τόσο καιρό στο δύσκολο αυτό δρόμο στην ουσία βαδίζω μόνη μου με ένα σύζυγο σε μία διαρκή άρνηση, απαισιοδοξία και στρουθοκαμηλισμό. Η λέξη "κουτσή χελώνα σε ανηφόρα" τον αντιπροσωπεύει απόλυτα.

Είναι απόλυτα κατανοητα όλα αυτά που νιώθετε.. περάσαμε κ μεις μια παρόμοια κατάσταση.. περίπου στις ίδιες ηλικίες με σας κάναμε εξετάσεις γιατί προσπαθούσαμε πάρα πολύ καιρό.. εγώ με κάποια μικροπροβλήματα διαχειρισιμα αλλά ο σύζυγος χαλια σπερμοδιαγραμματα.. σκέτη απογοήτευση.. κάποιοι άνθρωποι χρειάζονται περισσότερο χρόνο να συνειδητοποιήσουν αυτό που τους συμβαίνει.. και ο άντρας μου πέρασε αυτή την άρνηση που περιγράφεις ότι είναι ανίκανος κλπ (οι περισσότεροι άντρες νομίζω έτσι αντιδρούν) και επειδή στην πίεση είναι δύσκολος ο δικός μου τον άφησα να αποφασίσει μόνος του τι θέλει να κάνει.. είχε πολύ μεγάλη λαχτάρα για παιδάκι και σε εκείνη τη φάση με βοήθησε πάρα πολύ ο γυναικολόγος μου τον οποίο ο άντρας μου ακούει σαν θεό οπότε δεν του άφησε περιθώρια.. μετά από τρεις ουρολόγους πολλές βιταμίνες και διάφορα άλλα εμεις δεν είδαμε κάποια θεαματική βελτίωση.. οι θεραπείες των αντρών είναι τρίμηνες τουλάχιστον αλλά αξίζει εννοείται να δώσεις αυτόν τον χρόνο (αφού οι δικές σου εξετάσεις είναι καλές ) καταρχήν γιατί ο κάθε οργανισμός και το κάθε πρόβλημα είναι διαφορετικό και μπορεί να δείτε βελτίωση, ομως ισχύει ότι ακόμα και εξωσωματική να κάνετε ότι διορθώνεται το κάνουμε ώστε να πάμε με τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις... απλά χρειάζεται ηρεμία (όσο γίνεται) και να είστε ενωμένοι να αντιμετωπίσετε μαζί τις δυσκολίες γιατι όλα φαίνονται βουνό το ξερω.. εμείς τελικά κάναμε εξωσωματική, έχω χαμηλή αμη  δεν γινόταν να περιμένουμε άλλο και έχουμε το αγοράκι μας και σε πληροφορω ότι ο αρχικα αρνητικός άντρας μου με εχει φάει να κάνουμε προσπάθεια για δεύτερο και είναι ήδη έτοιμος (από μόνος του) να ξεκινήσει όλες τις εξετάσεις από την αρχή γιατί φυσικά δεν ξέρουμε σε τι κατάσταση βρίσκεται, έχουν περάσει και 3 χρόνια.. υπομονή και πίστη και εύχομαι να τελειώσει με τον καλύτερο τρόπο όλη η περιπέτεια σας!!!

[Tina23]

Δυστυχώς μάλλον οι περισσότεροι άνδρες στο κομμάτι αυτό αντιδρούν το ίδιο..ανδρικός εγωισμός βλέπεις..και το οξύμωρο είναι οτι τελικά υπάρχουν πολλές γυναίκες που στην προσπάθεια απόκτησης παιδιού έχουν να αντιμετωπίσουν και αυτό. Πρέπει να τους δίνουμε τον χώρο και τον χρόνο να επεξεργαστούν τα όποια κολλήματα έχουν και να είμαστε δυνατές για να τους στηρίξουμε κατάλληλα για να το ξεπεράσουν ώστε να προχωρήσουμε στην όποια διαδικασία ορίζει ο εκάστοτε γιατρός.
Καταλαβαίνω απολύτα πως νιώθεις γιατί και εμείς έχουμε μεγάλο θέμα με το σπέρμα, έχουμε και μια μικ΄ρη κιρσοκήλη..Βέβαια στην δική μου την περίπτωση είναι πιο περίπλοκα τα πράγματα γιατί πέρα απο την ηλίκια, που δεν είμαστε μικροί, εγώ έχω πρόωρη γήρανση ωοθηκών, που κάνει τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα..
Οπότε θα σου πω απλά, να έχεις υπομονή και πίστη, ας κάνει τις θεραπείες που πρότεινε ο γιατρός, 3 μήνες δεν είναι κάτι..ίσως σε αυτό το διάστημα να χαλαρώσετε και οι δυο σας που σίγουρα χρειάζεται αυτό και ποτέ δεν ξέρεις..