Παράλογοι καυγάδες και κόμπλεξ που δεν βγάζουν πουθενά...

[Giota83]

Καλημέρα . Πήγαμε για διήμερο στη θεία του που είναι 2 ώρες απόσταση. γυρνώντας σπίτι καταλάβαμε πως μέσα σε όλα ξεχάσαμε τη τσάντα με τα ρούχα. 

Μου λέει εσύ φταις που δεν την έβγαλες έξω να την δω να την πάρω όταν εκείνος ντύθηκε τελευταίος και έβαλε τα πράγματα του μέσα. Έτσι δουλεύω εγώ μου λέει γιατί αν δεν μου τα βγάλεις μπροστά μου τα ξεχνάω.  Και οκ το ξέχασε ούτε με ρώτησε έλα.να δείς τα έβαλα όλα ή ξεχάσαμε τίποτα. 

Είχαμε μετά ένα μεγάλο , και ανόητο για μένα , καυγά  αργότερα για κάτι τόσο απλό και φυσιολογικό πράγμα που έγινε εκει. Το ότι του ζήτησα να μου δώσει μια πάνα για το παιδί.  Το θέμα δεν ήταν ότι του το ζήτησα αλλά λέει πως του το είπα με ύφος μπροστά στους δικούς του λες και τον διέταξα. Αλλά αυτό που με πείραξε ήταν η αντίδραση του και το πώς μου μίλησε. Μου είπε κοντά σου είναι γιατί δεν πας να πάρεις τόσο πολύ βαριέσαι; Και όλο αυτό με ύφος ειρωνικό και άσχημο που όσες φορές είμαστε μαζί ποτέ δεν έχει μιλήσει έτσι. 

Λέει πως τον προσέβαλα έτσι όπως το είπα λες και τον διέταξα και πως φάνηκε στους δικούς του πως εγώ τον διατάζω συνέχεια . Που αν ήταν έτσι όλο και κάτι θα μου έλεγε η πεθερά μου που ήταν και αυτή εκεί. 

Πήρε σήμερα τη μάνα του που είναι και αυτή εκεί αν μπορεί να τα στείλει και του είπε δεν έχω αμάξι και ότι η θεία του έφυγε γιατί έχει δουλειά. Το θέμα δεν είναι η βαλίτσα αλλά ότι μέσα έχω άπλυτα πολλά, ρούχα του παιδιού που τα χρειάζομαι, το θερμόμετρο και ντεπον σιρόπι (γιατί πάντα παίρνω για παν ενδεχόμενο). Του είπα να ρωτήσει αν μπορεί να πάει μια στιγμή η θεία του και να μας τα στείλει με κούριερ και μου λέει τίποτα δεν καταλαβαίνεις όλο το δικό σου θες να γίνεται. 

Έχει αρχίσει να με κουράζει αυτό το κόμπλεξ που έχει πως συνέχεια τον υποτιμώ και πως επειδή είναι ο μόνος που δουλεύει τον θεωρώ τον μαλακά που φέρνει λεφτά και κάνει ότι του ζητάω. Αφήστε που είχε αρχικά μια διαμάχη με την μαμά μου για κάποιες συμπεριφορές της που ενώ ο γαμπρός μου δεν της δίνει σημασία όταν τα κάνει αυτός τον ενοχλεί. Οκ αυτό λύθηκε αλλά ακόμα μου πετά καμία φορά πως κουμάντο στο σπίτι μας κάνουμε εγώ και η μάνα μου όχι οι δυο μας  και πως κάνω ότι μου λέει η μάνα μου και πως δεν έχω δική μου γνώμη. 

τίποτα από όλα αυτά δεν ισχύει και αρχίζει να με κουράζει. Όσο και να το συζητήσουμε επιμένει στην άποψη του ότι δεν τον υπολογίζω και πως μερικές φορές δεν μιλάω καλά μπροστά σε άλλους. 

Σας έχει τύχει κάτι παρόμοιο. Είμαστε 4 χρόνια μαζί και έχουμε ένα κοριτσάκι 2.5 ετών. 

[evaioan]

στις πριν 20 λεπτά, ο/η Giota83 είπε:

Καλημέρα . Πήγαμε για διήμερο στη θεία του που είναι 2 ώρες απόσταση. γυρνώντας σπίτι καταλάβαμε πως μέσα σε όλα ξεχάσαμε τη τσάντα με τα ρούχα. 

Μου λέει εσύ φταις που δεν την έβγαλες έξω να την δω να την πάρω όταν εκείνος ντύθηκε τελευταίος και έβαλε τα πράγματα του μέσα. Έτσι δουλεύω εγώ μου λέει γιατί αν δεν μου τα βγάλεις μπροστά μου τα ξεχνάω.  Και οκ το ξέχασε ούτε με ρώτησε έλα.να δείς τα έβαλα όλα ή ξεχάσαμε τίποτα. 

Είχαμε μετά ένα μεγάλο , και ανόητο για μένα , καυγά  αργότερα για κάτι τόσο απλό και φυσιολογικό πράγμα που έγινε εκει. Το ότι του ζήτησα να μου δώσει μια πάνα για το παιδί.  Το θέμα δεν ήταν ότι του το ζήτησα αλλά λέει πως του το είπα με ύφος μπροστά στους δικούς του λες και τον διέταξα. Αλλά αυτό που με πείραξε ήταν η αντίδραση του και το πώς μου μίλησε. Μου είπε κοντά σου είναι γιατί δεν πας να πάρεις τόσο πολύ βαριέσαι; Και όλο αυτό με ύφος ειρωνικό και άσχημο που όσες φορές είμαστε μαζί ποτέ δεν έχει μιλήσει έτσι. 

Λέει πως τον προσέβαλα έτσι όπως το είπα λες και τον διέταξα και πως φάνηκε στους δικούς του πως εγώ τον διατάζω συνέχεια . Που αν ήταν έτσι όλο και κάτι θα μου έλεγε η πεθερά μου που ήταν και αυτή εκεί. 

Πήρε σήμερα τη μάνα του που είναι και αυτή εκεί αν μπορεί να τα στείλει και του είπε δεν έχω αμάξι και ότι η θεία του έφυγε γιατί έχει δουλειά. Το θέμα δεν είναι η βαλίτσα αλλά ότι μέσα έχω άπλυτα πολλά, ρούχα του παιδιού που τα χρειάζομαι, το θερμόμετρο και ντεπον σιρόπι (γιατί πάντα παίρνω για παν ενδεχόμενο). Του είπα να ρωτήσει αν μπορεί να πάει μια στιγμή η θεία του και να μας τα στείλει με κούριερ και μου λέει τίποτα δεν καταλαβαίνεις όλο το δικό σου θες να γίνεται. 

Έχει αρχίσει να με κουράζει αυτό το κόμπλεξ που έχει πως συνέχεια τον υποτιμώ και πως επειδή είναι ο μόνος που δουλεύει τον θεωρώ τον μαλακά που φέρνει λεφτά και κάνει ότι του ζητάω. Αφήστε που είχε αρχικά μια διαμάχη με την μαμά μου για κάποιες συμπεριφορές της που ενώ ο γαμπρός μου δεν της δίνει σημασία όταν τα κάνει αυτός τον ενοχλεί. Οκ αυτό λύθηκε αλλά ακόμα μου πετά καμία φορά πως κουμάντο στο σπίτι μας κάνουμε εγώ και η μάνα μου όχι οι δυο μας  και πως κάνω ότι μου λέει η μάνα μου και πως δεν έχω δική μου γνώμη. 

τίποτα από όλα αυτά δεν ισχύει και αρχίζει να με κουράζει. Όσο και να το συζητήσουμε επιμένει στην άποψη του ότι δεν τον υπολογίζω και πως μερικές φορές δεν μιλάω καλά μπροστά σε άλλους. 

Σας έχει τύχει κάτι παρόμοιο. Είμαστε 4 χρόνια μαζί και έχουμε ένα κοριτσάκι 2.5 ετών. 

Δε θα αναλύσω το θέμα πεθερά διότι έχω γίνει γραφική εδώ στο σαιτ με όλα αυτά που έχω γράψει για τη δική μου πεθερά. Αυτό που καταλαβαίνω είναι πως οι δικοί του του βάζουν λόγια ότι τον υποτιμάς, ότι τον χειρίζεσαι και άντρας είναι ας σε βάλει στη θέση σου στο κάτω κάτω αυτός φέρνει τα λεφτά. Έτσι σκέφτονται οι τρίτοι ειδικά αν είναι πεθερικά και αισθάνονται πιθανόν ότι χασαν τη μέγιστη προσοχή του γιου τους μετά την έλευση του μωρού οπότε ως μεγάλα μωρά αναζητούν πίσω τη χαμένη προσοχή και το κανακεμα του γιου τους. 

Ένα παιδί 2.5 ετών είναι πολύ απαιτητικό και χαρά στο κουράγιο σου αν δεν εργάζεσαι και αντέχεις να περνάς όλη μέρα μαζί του. Θα μπορούσες να του αναφέρεις ότι οι μόνες θυσίες που αξίζει που τις κάνει είναι αυτές για το παιδί του. Οι γονείς μας όσο και αν τους λατρεύουμε είναι προς το τέλος στο μονοπάτι της ζωής τους, θα τους συνδράμουμε, θα κάνουμε τους χαζούς καμία φορά αλλά είμαστε σε άλλη φάση. 

Προσπάθησε να μην του απαντάς πάντα όταν λέει τέτοια χαζά. Η τσάντα είναι η αφορμή για να φανεί το πρόβλημα. Εμένα όταν του τα έχωσα αγρίως για τη μάνα του μου είπε μην εκλαμβανεις το ότι δε φωνάζω ως αδυναμία σέβομαι ότι είσαι έγκυος!!! Λέω από μέσα μου ας ξεφορτωθώ εγώ την κακομαθημένη τη μάνα σου και θα σου έλεγα πόσο με νοιάζει αν φωνάζεις η όχι. 

Μακροπρόθεσμα θα σου έλεγα να εργαστεις όταν το μικρό πάει σχολείο. Όλοι μα όλοι οι άντρες που δεν εργάζονται οι γυναίκες τους στην πορεία τις υποτιμούν και τις χειρίζονται ως ιδιοκτησία τους. Η αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά της πεθεράς μου είναι παραγωγο του ότι δεν εργάστηκε ποτέ και έγινε ενα εξαρτωμενο πλάσμα από τον άντρα της και τώρα τον γιο της. Μην το επιτρέψεις. 

Τέλος, θα προτείνω κάτι που έχω και εγώ στο νου μου, υπάρχει η θεραπεία ζεύγους και είναι κυρίως για περιπτώσεις δυσαρμονιας στο ζευγάρι ειδικά λόγω παρέμβασης τρίτων. Το σκέφτομαι μελλοντικά να ψάξω ψυχολόγο για κάτι τέτοιο. Η ξαδέρφη μου έσωσε έτσι το γάμο της. 

[Tokyo]

στις πριν 2 ώρες, ο/η evaioan είπε:

Δε θα αναλύσω το θέμα πεθερά διότι έχω γίνει γραφική εδώ στο σαιτ με όλα αυτά που έχω γράψει για τη δική μου πεθερά. Αυτό που καταλαβαίνω είναι πως οι δικοί του του βάζουν λόγια ότι τον υποτιμάς, ότι τον χειρίζεσαι και άντρας είναι ας σε βάλει στη θέση σου στο κάτω κάτω αυτός φέρνει τα λεφτά. Έτσι σκέφτονται οι τρίτοι ειδικά αν είναι πεθερικά και αισθάνονται πιθανόν ότι χασαν τη μέγιστη προσοχή του γιου τους μετά την έλευση του μωρού οπότε ως μεγάλα μωρά αναζητούν πίσω τη χαμένη προσοχή και το κανακεμα του γιου τους. 

Ένα παιδί 2.5 ετών είναι πολύ απαιτητικό και χαρά στο κουράγιο σου αν δεν εργάζεσαι και αντέχεις να περνάς όλη μέρα μαζί του. Θα μπορούσες να του αναφέρεις ότι οι μόνες θυσίες που αξίζει που τις κάνει είναι αυτές για το παιδί του. Οι γονείς μας όσο και αν τους λατρεύουμε είναι προς το τέλος στο μονοπάτι της ζωής τους, θα τους συνδράμουμε, θα κάνουμε τους χαζούς καμία φορά αλλά είμαστε σε άλλη φάση. 

Προσπάθησε να μην του απαντάς πάντα όταν λέει τέτοια χαζά. Η τσάντα είναι η αφορμή για να φανεί το πρόβλημα. Εμένα όταν του τα έχωσα αγρίως για τη μάνα του μου είπε μην εκλαμβανεις το ότι δε φωνάζω ως αδυναμία σέβομαι ότι είσαι έγκυος!!! Λέω από μέσα μου ας ξεφορτωθώ εγώ την κακομαθημένη τη μάνα σου και θα σου έλεγα πόσο με νοιάζει αν φωνάζεις η όχι. 

Μακροπρόθεσμα θα σου έλεγα να εργαστεις όταν το μικρό πάει σχολείο. Όλοι μα όλοι οι άντρες που δεν εργάζονται οι γυναίκες τους στην πορεία τις υποτιμούν και τις χειρίζονται ως ιδιοκτησία τους. Η αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά της πεθεράς μου είναι παραγωγο του ότι δεν εργάστηκε ποτέ και έγινε ενα εξαρτωμενο πλάσμα από τον άντρα της και τώρα τον γιο της. Μην το επιτρέψεις. 

Τέλος, θα προτείνω κάτι που έχω και εγώ στο νου μου, υπάρχει η θεραπεία ζεύγους και είναι κυρίως για περιπτώσεις δυσαρμονιας στο ζευγάρι ειδικά λόγω παρέμβασης τρίτων. Το σκέφτομαι μελλοντικά να ψάξω ψυχολόγο για κάτι τέτοιο. Η ξαδέρφη μου έσωσε έτσι το γάμο της. 

Τα είπες όλα...

Όμως δεν είμαι σίγουρη για ένα πράγμα. Δεν έχω πειστεί ότι του βάζουν λόγια. Νομίζω ότι μια χαρά δικές του σκέψεις είναι όλα αυτά. @Giota83βρες μια δουλειά πρώτον να βγαίνεις από το σπίτι κ δεύτερο να μην μπορεί να σε πατάει με αυτόν τον τρόπο. Προφανώς αλλιώς το είχε στο μυαλό του να είναι πασάς κ δεν μπορεί να αντέξει να φέρει μια πάνα... Έχω δει κ γω ότι ακόμα κ αυτοί που λένε αχ η γυναίκα μου είναι η μάνα θυσία κλπ μόλις τα παιδιά λίγο ξεπεταχτουν αρχίζουν άλλο τροπάριο,τι κάνεις όλη μέρα; Κ σιγά κουράστηκες κλπ. Άσε που πάντα θα περνάς οικονομικό έλεγχο!

Κατά τα άλλα δυστυχώς δεν έχω κάποια συμβουλή. Θεωρώ ότι αυτός είναι κ δεν αλλάζει... Ίσως η θεραπεία ζεύγους όντως να αποδώσει αλλιώς από μόνος του μην περιμένεις. Αν τα υπολογίζω καλά ήσασταν μαζί κανένα χρόνο πριν μείνεις έγκυος κ ίσως να του έπεσε κάπως γρήγορο; Ποιος ξέρει κ δεν έχει κ σημασία, εσύ πρέπει να προστατέψεις εσένα!!!

[Giota83]

στις πριν 4 ώρες, ο/η evaioan είπε:

Δε θα αναλύσω το θέμα πεθερά διότι έχω γίνει γραφική εδώ στο σαιτ με όλα αυτά που έχω γράψει για τη δική μου πεθερά. Αυτό που καταλαβαίνω είναι πως οι δικοί του του βάζουν λόγια ότι τον υποτιμάς, ότι τον χειρίζεσαι και άντρας είναι ας σε βάλει στη θέση σου στο κάτω κάτω αυτός φέρνει τα λεφτά. Έτσι σκέφτονται οι τρίτοι ειδικά αν είναι πεθερικά και αισθάνονται πιθανόν ότι χασαν τη μέγιστη προσοχή του γιου τους μετά την έλευση του μωρού οπότε ως μεγάλα μωρά αναζητούν πίσω τη χαμένη προσοχή και το κανακεμα του γιου τους. 

Ένα παιδί 2.5 ετών είναι πολύ απαιτητικό και χαρά στο κουράγιο σου αν δεν εργάζεσαι και αντέχεις να περνάς όλη μέρα μαζί του. Θα μπορούσες να του αναφέρεις ότι οι μόνες θυσίες που αξίζει που τις κάνει είναι αυτές για το παιδί του. Οι γονείς μας όσο και αν τους λατρεύουμε είναι προς το τέλος στο μονοπάτι της ζωής τους, θα τους συνδράμουμε, θα κάνουμε τους χαζούς καμία φορά αλλά είμαστε σε άλλη φάση. 

Προσπάθησε να μην του απαντάς πάντα όταν λέει τέτοια χαζά. Η τσάντα είναι η αφορμή για να φανεί το πρόβλημα. Εμένα όταν του τα έχωσα αγρίως για τη μάνα του μου είπε μην εκλαμβανεις το ότι δε φωνάζω ως αδυναμία σέβομαι ότι είσαι έγκυος!!! Λέω από μέσα μου ας ξεφορτωθώ εγώ την κακομαθημένη τη μάνα σου και θα σου έλεγα πόσο με νοιάζει αν φωνάζεις η όχι. 

Μακροπρόθεσμα θα σου έλεγα να εργαστεις όταν το μικρό πάει σχολείο. Όλοι μα όλοι οι άντρες που δεν εργάζονται οι γυναίκες τους στην πορεία τις υποτιμούν και τις χειρίζονται ως ιδιοκτησία τους. Η αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά της πεθεράς μου είναι παραγωγο του ότι δεν εργάστηκε ποτέ και έγινε ενα εξαρτωμενο πλάσμα από τον άντρα της και τώρα τον γιο της. Μην το επιτρέψεις. 

Τέλος, θα προτείνω κάτι που έχω και εγώ στο νου μου, υπάρχει η θεραπεία ζεύγους και είναι κυρίως για περιπτώσεις δυσαρμονιας στο ζευγάρι ειδικά λόγω παρέμβασης τρίτων. Το σκέφτομαι μελλοντικά να ψάξω ψυχολόγο για κάτι τέτοιο. Η ξαδέρφη μου έσωσε έτσι το γάμο της. 

Δεν θέλω να καταλήξουμε σε θεραπεία ζεύγους γιατί το θεωρώ την έσχατη λύση και δεν θα δεχθεί να πάει. Εδώ πήγε με το ζόρι όταν πέθανε η αδερφή του θα πάει τώρα που βρίσκει μικρές αφορμές; Λίγο δύσκολο να του έβαλαν λόγια όσο ήμασταν εκεί αφού ήμασταν όλη μέρα σχεδόν μαζί. 

στις πριν 1 ώρα, ο/η Tokyo είπε:

Τα είπες όλα...

Όμως δεν είμαι σίγουρη για ένα πράγμα. Δεν έχω πειστεί ότι του βάζουν λόγια. Νομίζω ότι μια χαρά δικές του σκέψεις είναι όλα αυτά. @Giota83βρες μια δουλειά πρώτον να βγαίνεις από το σπίτι κ δεύτερο να μην μπορεί να σε πατάει με αυτόν τον τρόπο. Προφανώς αλλιώς το είχε στο μυαλό του να είναι πασάς κ δεν μπορεί να αντέξει να φέρει μια πάνα... Έχω δει κ γω ότι ακόμα κ αυτοί που λένε αχ η γυναίκα μου είναι η μάνα θυσία κλπ μόλις τα παιδιά λίγο ξεπεταχτουν αρχίζουν άλλο τροπάριο,τι κάνεις όλη μέρα; Κ σιγά κουράστηκες κλπ. Άσε που πάντα θα περνάς οικονομικό έλεγχο!

Κατά τα άλλα δυστυχώς δεν έχω κάποια συμβουλή. Θεωρώ ότι αυτός είναι κ δεν αλλάζει... Ίσως η θεραπεία ζεύγους όντως να αποδώσει αλλιώς από μόνος του μην περιμένεις. Αν τα υπολογίζω καλά ήσασταν μαζί κανένα χρόνο πριν μείνεις έγκυος κ ίσως να του έπεσε κάπως γρήγορο; Ποιος ξέρει κ δεν έχει κ σημασία, εσύ πρέπει να προστατέψεις εσένα!!!

Δούλευα για ένα τρίμηνο μέχρι πριν ένα μήνα σε πρόγραμμα. Ψάχνω δουλειά αλλά όλα είναι δύσκολα στην επαρχία. Θέλω να βρω δουλειά τώρα που θα πάει σχολείο για να ξεσκάω και λιγάκι. 

Όπως τα είπες είναι. Σχεδιάζαμε γάμο και μας ήρθε απρόοπτα η εγκυμοσύνη. Καλοδεχούμενη βέβαια ήταν αλλά μας ήρθε και ξαφνικό. Και πιστεύω πως και σε αυτόν ήρθε απότομη η αλλαγή και ας μην το έλεγε.