Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Κορίτσια θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την ιστορία μου κ να μου δώσετε ελπίδα αν υπάρχει.. Γύρω στα 42 μου όταν δεν εμένα έγκυος φυσιολογικά αρχίσαμε τις προσπάθειες μας με γυναικολόγους, εξετάσεις, κτλ. Προχωρήσαμε σε εξωσωματικές κ καταλήξαμε κακής ποιότητας ωάρια κ προχωρήσαμε με ξένα. Πήραμε 6 βλαστοκύστες. Βάζουμε τις δυο στα 44 μου κ μετά από δυσκολίες, αιμορραγίες έφερα στον κόσμο ένα αγοράκι. Μετά από λίγο καιρό αποφασίσαμε με τον άντρα μου να προσπαθήσουμε για αδελφάκι. Προχωράμε με δυο βλαστοκύστες αλλά στις 6 εβδομάδες μετά από αιμορραγία τελείωσαν όλα. Κάνω ξανά από την αρχή εξετάσεις και υστεροσκοπηση. Τελευταία μας ελπίδα με τις δυο βλαστοκύστες που απέμειναν. Τα καταφέραμε στα 46 μου. ´Ολη μέρα ξάπλα γιατί κ πάλι άρχισαν οι ανεξήγητες αιμορραγίες. Φτάσαμε να ακούσουμε δυο καρδούλες. Τελικά φεύγει το ένα κ προχωράμε με το ένα. Όλα τέλεια μέχρι που φτάσαμε στις 12 εβδομάδες πάω στο γυναικολόγο κ μου λέει σταμάτησε η καρδιά του εμβρύου. Παλινδρόμη κύηση. Κλάματα!!
Κάναμε  απόξεση κ έστειλαν δείγμα για καρυοτυπο του εμβρύου (ακόμα δεν έχουμε αποτελέσματα). 
Πέρασε απο το μυαλό μου να ξανά αρχίσω από την αρχή (δεν μας έχουν απομείνει άλλες βλαστοκύστες) αν κ φοβάμαι μην συμβούν κ πάλι τα ίδια. Ένα αδελφάκι για το αντράκι μου που είμαστε κ εμείς μεγαλύτεροι σε ηλικία να μεγαλώνουν μαζί.

Παρακαλώ θα ήθελα να ακούσω εμπειρίες σας κ την άποψη σας. Σας ευχαριστώ!

Δημοσίευση

Ειλικρινα θαυμαζω τον αγωνα που εδωσες και εισαι διατεθειμενη να δωσεις παρα την ψυχολογια που μπορει να εχεις λογω της απωλειας.. Δεν ειναι ποτε αργα να προσπαθησεις να το κανεις αν αντεχεις κι εχεις την δυναμη ! Να το κανεις ομως γιατι το θες εσυ κι ο αντρας σου πανω απ'ολα,μην νιωθεις οτι ειστε μεγαλοι και το "χρωστας"στο αγορακι σου για να μην μεινει μονο του! Ειμαι σιγουρη οτι με την αγαπη που θα λαβει απο εσας δεν θα του λειψει τιποτα αλλο και στο λεω εγω που ειμαι μοναχοκορη και ποτε δεν μου ελειψε(προσωπικα)ενα αδερφακι! Αλλωστε στα 44 εισαι νεοτατη να το δεις να μεγαλωνει,να πηγαινει σχολειο,να φτιαχνει τη ζωη του οπως θελει! ❣️

Δημοσίευση
στις πριν 9 ώρες, ο/η Angel44 είπε:

Κορίτσια θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την ιστορία μου κ να μου δώσετε ελπίδα αν υπάρχει.. Γύρω στα 42 μου όταν δεν εμένα έγκυος φυσιολογικά αρχίσαμε τις προσπάθειες μας με γυναικολόγους, εξετάσεις, κτλ. Προχωρήσαμε σε εξωσωματικές κ καταλήξαμε κακής ποιότητας ωάρια κ προχωρήσαμε με ξένα. Πήραμε 6 βλαστοκύστες. Βάζουμε τις δυο στα 44 μου κ μετά από δυσκολίες, αιμορραγίες έφερα στον κόσμο ένα αγοράκι. Μετά από λίγο καιρό αποφασίσαμε με τον άντρα μου να προσπαθήσουμε για αδελφάκι. Προχωράμε με δυο βλαστοκύστες αλλά στις 6 εβδομάδες μετά από αιμορραγία τελείωσαν όλα. Κάνω ξανά από την αρχή εξετάσεις και υστεροσκοπηση. Τελευταία μας ελπίδα με τις δυο βλαστοκύστες που απέμειναν. Τα καταφέραμε στα 46 μου. ´Ολη μέρα ξάπλα γιατί κ πάλι άρχισαν οι ανεξήγητες αιμορραγίες. Φτάσαμε να ακούσουμε δυο καρδούλες. Τελικά φεύγει το ένα κ προχωράμε με το ένα. Όλα τέλεια μέχρι που φτάσαμε στις 12 εβδομάδες πάω στο γυναικολόγο κ μου λέει σταμάτησε η καρδιά του εμβρύου. Παλινδρόμη κύηση. Κλάματα!!
Κάναμε  απόξεση κ έστειλαν δείγμα για καρυοτυπο του εμβρύου (ακόμα δεν έχουμε αποτελέσματα). 
Πέρασε απο το μυαλό μου να ξανά αρχίσω από την αρχή (δεν μας έχουν απομείνει άλλες βλαστοκύστες) αν κ φοβάμαι μην συμβούν κ πάλι τα ίδια. Ένα αδελφάκι για το αντράκι μου που είμαστε κ εμείς μεγαλύτεροι σε ηλικία να μεγαλώνουν μαζί.

Παρακαλώ θα ήθελα να ακούσω εμπειρίες σας κ την άποψη σας. Σας ευχαριστώ!

Λυπάμαι πολύ για τις απώλειες σου κορίτσι μου. Ταυτόχρονα σε θαυμάζω για την επιμονή σου και το θάρρος σου, έχεις πάρει ήδη τόσες σωστές αποφάσεις που είμαι σίγουρη ότι θα πάρεις ακόμα μια. Καταλαβαίνω τους προβληματισμούς σου για την ηλικία και το παιδί, αλλά δεν είναι πάντα τα αδέλφια η παρέα που χρειαζόμαστε. Υπάρχουν αδέλφια που δεν μιλιούνται και φίλοι που είναι καλύτεροι από συγγενείς. 

Οποία απόφαση και να πάρετε εύχομαι να έχετε μια όμορφη και ευτυχισμένη οικογένεια! 

 

Αν χρειαστείς να μιλήσεις για τις απώλειες σου μπορείς να έρθεις στην ομάδα στο facebook 

 

https://www.facebook.com/groups/1125643150846154/?ref=share

 

Δημοσίευση
στις πριν 14 ώρες, ο/η Sofia86 είπε:

Ειλικρινα θαυμαζω τον αγωνα που εδωσες και εισαι διατεθειμενη να δωσεις παρα την ψυχολογια που μπορει να εχεις λογω της απωλειας.. Δεν ειναι ποτε αργα να προσπαθησεις να το κανεις αν αντεχεις κι εχεις την δυναμη ! Να το κανεις ομως γιατι το θες εσυ κι ο αντρας σου πανω απ'ολα,μην νιωθεις οτι ειστε μεγαλοι και το "χρωστας"στο αγορακι σου για να μην μεινει μονο του! Ειμαι σιγουρη οτι με την αγαπη που θα λαβει απο εσας δεν θα του λειψει τιποτα αλλο και στο λεω εγω που ειμαι μοναχοκορη και ποτε δεν μου ελειψε(προσωπικα)ενα αδερφακι! Αλλωστε στα 44 εισαι νεοτατη να το δεις να μεγαλωνει,να πηγαινει σχολειο,να φτιαχνει τη ζωη του οπως θελει! ❣️

Ευχαριστώ πολύ κορίτσι μου για το μήνυμα σου και που ασχολήθηκες ❣️❣️
.. πονάει πολύ η απώλεια αυτή και ακόμα περισσότερο μετά από τόσες προσπάθειες. Μακάρι να γινόταν να μην το περνούσε ποτέ ξανά καμία γυναίκα.
Εύχομαι τα καλύτερα και σε σένα μέσα από την καρδιά μου.  

Δημοσίευση
στις πριν 12 ώρες, ο/η misofeggaro είπε:

Λυπάμαι πολύ για τις απώλειες σου κορίτσι μου. Ταυτόχρονα σε θαυμάζω για την επιμονή σου και το θάρρος σου, έχεις πάρει ήδη τόσες σωστές αποφάσεις που είμαι σίγουρη ότι θα πάρεις ακόμα μια. Καταλαβαίνω τους προβληματισμούς σου για την ηλικία και το παιδί, αλλά δεν είναι πάντα τα αδέλφια η παρέα που χρειαζόμαστε. Υπάρχουν αδέλφια που δεν μιλιούνται και φίλοι που είναι καλύτεροι από συγγενείς. 

Οποία απόφαση και να πάρετε εύχομαι να έχετε μια όμορφη και ευτυχισμένη οικογένεια! 

 

Αν χρειαστείς να μιλήσεις για τις απώλειες σου μπορείς να έρθεις στην ομάδα στο facebook 

 

https://www.facebook.com/groups/1125643150846154/?ref=share

 

Ευχαριστώ πολύ!! 
Μου δίνεται κουράγιο. 
Ξέρω ότι υπάρχουν και χειρότερα και είναι γυναίκες που δεν κράτησαν ποτέ ένα μωράκι δικό τους στην αγκαλιά τους ενώ  εγώ έχω το αντράκι μου .. και ευχαριστώ τον Θεό μέρα νύχτα για αυτό. Να είστε καλά και εύχομαι τα καλύτερα και σε εσάς!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • @giotoulini και εγω τα ίδια είμαι πονάει η πλάτη  είτε καθιστή είτε ξαπλα  είτε όρθια.. κάθε στιγμή.. έχω αϋπνίες εδώ κ 2 μήνες.. υπομονή πάει πέρασε ο 15αυγουστος.. προχωράμε ....
    • Καλησπέρα κορίτσια και πάλι! Τώρα κατάφερα να δω λίγο τι έχει συμβεί όλο αυτό τον καιρό με τη βοήθεια του chatgpt φυσικά 😅 @Kiddo συγγνώμη που επιστρέφω στο θέμα, λυπάμαι για το σκυλάκο σας 💔  Μιλήσατε για κιλά εγκυμοσύνης, εγώ κορίτσια μπορώ να πω ότι είμαι πολύ ευγνώμων με το πως διαχειρίστηκε το σώμα μου την εγκυμοσύνη και τη λοχεία ως προς τα κιλά - έβαλα 15/16 κιλά σύνολο, τα οποία έχασα σταδιακά τις πρώτες εβδομάδες χωρίς κάποια διατροφή, τουναντίον έτρωγα τον αγλέωρα λόγω μαραθώνιων θηλασμού, αλλά πιστεύω ότι ακρι΄βως αυτό συνέβαλε ο θηλασμός να συνεχιστούν οι συσπάσεις της μήτρας και το ότι έπινα πάρα πολύ νερό. Κάπου τον Μάιο ήμουν και 2 κιλά πιο κάτω από πέρυσι πριν μεινω έγκυος! Τα ξανάβαλα όμως όταν πήγαμε Ελλάδα τον Ιούλιο 🤭  🤭   🤭   🤭   🤭  Αχ ο ύπνος.... πονεμένη ιστορία...! εμάς ο μικρός μέχρι και τον 3, αρχές 4ου μήνα, σταδιακά αύξανε το σερί του. Θυμάμαι (σαν μια αιωνιότητα μου φαίνεται τώρα...) ότι έκανε 4/5 ώρες σερ΄ι, μετά πρώτη αφύπνιση,  μετά 3/2 σερί, αφύπνιση, και τέλος 1/2 ώρες πριν την τελική αφύπνιση το πρωί. Από την αρχή είχαμε βραδινή ρουτίνα 7-8μμ και συνήθως ξυπνούσε για πρωί 6-7πμ. Την οποία βραδινή ρουτίνα τη διατηρούμε μέχρι και σήμερα, με κάποιες διακυμάνσεις τώρα το καλοκαίρι που νυχτώνει πιο αργά, αλλά το τι συμβαίνει το βράδυ έιναι άλλη ιστορία 😅 Που λέτε εκείς κάπου τέλος 3ου αρχες 4ου μήνα, εκεί που βλέπαμε το βραδινό σερί ολοένα να αυξάνεται, μπαμ μας τα σκάει μια παλλινδρόμηση ύπνου, από την οποία δε ξέρω αν βγήκαμε και ποτέ 😅 θυμάμαι τον πρώτο καιρό που κράτητησε για κάνα μήνα, ξυπνούσε καθε 30/40 λεπτά! κορίτσια τα είχαμε δει όλα.... εν τω μεταξύ όχι απλά ξυπνούσε αλλά δεν ηρεμούσε καποιες φορές ούτε με θηλασμό, ούτε με λίκνισμα, ούτε με τίποτα....! ο σύζυξ κι εγώ τα είχαμε δει όλα! δραματικές καταστάσεις και φυσικά ήμασταν σα ζόμπι μονίμως... Ημερίσιους ύπνους κι εκεί παλλινδ΄ρομηση, από 1-1.5 ωρα περίπου ο καθένας, ξαφνικά 20/30 λεπτά με το ζόρι στο λίκνο του.... για να κοιμηθεί 1-2 ώρες μόνο πάνω μου κολλημένη στον καναπέ... Φτάσαμε μέσα Ιουνίου κι ήμασταν ακόμα έτσι και άρχισα να σκέφτομαι να απευθυνθώ σε κάποια ειδικό ύπνου που να είναι και παιδοψυχολόγος όπως με συμβούλευσαν εδώ. Βέβαια η παιδίατρός μας είπε ότι κάτω του έτους, η εκπαίδευση ύπνου είναι ανούσια... Κι είπα να την εμπιστευτω.... Απλά επειδή πλησίαζαν οι διακοπές εκτός έδρας άρχισα να αγχώνομαι για το πως θα την παλέψουμε σε διαφορετικές συνθήκες απ αυτές του σπιτιού μας... Εν τέλει να μη σας τα πολυλογώ, όσο ήμασταν εκτός σπιτιού, στα σπίτια παππούδων και έπειτα στις διακοπές, ο ύπνος βελτιώθηκε! κι όταν λέω βελτιώθηκε, μη νομίζετε ότι επιστρέψαμε ποτέ σ αυτό που τώρα φαντάζει σουπερ λουξ ΄φαση 4/5 σερί, αλλά τλχ κάνει 3 ώρες μέχρι την πρώτη αφύπνιση 🤪 το λες και πολυτελεια χαχαχα πλέον, στις περιόδους ηρεμίας, εκτός αλμάτων/οδοντοφυιας/κτλ δλδ, θα κάνει 2-3 αφυπνίσεις κατά τη διάρκεια του βραδινού ύπνου και κοιμάται 2-3 ημερίσιους, στο σύνολό τους 3 με 3.5 ώρες. Θεωρώ ότι είμαστε καλά, αλλά σίγουρα θέλουμε και το καλύτερο γιατί η εξάντληση έχει χτυπήσει κόκκινο! Ειδικά σε συνδυασμό με τη δουλειά..... Τώρα έχουμε επιστρεψει στο σπίτι μας και είπαμε με το συζυξ οτι θα κοιμαται στο δωματιο του, στο κρεβάτι του, γιατί 1) ούτως η αλλως δε χωράει στο λίκνο πλεον, 2) κατα τη διάρκεια της διαμονής μας εκτός σπιτιού άλλαξε πάρα πολλά κρεβάτια και παρκοκρέβατα, οπότε είδαμε ότι μπορεί να προσαρμοστεί, άλλες φορε΄ς πετυχημένα κι άλλες καταστροφικές χαχαχαχα, και 3) ε θέλουμε κι εμείς το κρεβάτι μας πίσω 😅 δλδ είμαστε οκ να κοιμάται μαζί μας απ τις 5πμ και μετά, αλλά όλο το βράδυ είναι δύσκολη πίστα.... έτσι ήμασταν μέχρι πρότινος, τώρα έχει 5 μέρες που κάνουμε αυτή την πρόσπαθεια στο δωμάτιό του. Οι πρώτες 2 μέρες ήταν χαλια, ξυπνούσε κάθε 30/40 λεπτά όπως εκείνη η περίοδος που σας έγραψα πιο πάνω.... Ζόμπι mode ξανά και ξανά... Μετά την 3η μέρα ξύπνησε μόνο 1 φορά, ΜΙΑ ΦΟΡΑ, δε ξαναγινε τούτο κυρίες και κύριοι!! Αλλά χθες που ήταν η 4η βραδιά, ξύπνησε 4 φορές. Απόψε, κοιμάτια ήδη 2 ώρες, δε ξέρω πως θα πάει, αλλά έχουμε πει με το συζυξ να το παλέψουμε 10 μέρες για να εδραιωθεί η συνήθεια. Επίσης, σ όλο αυτό ήθελα να σας γράψω και μια ακόμα σημαντική απόφαση που πήρα γιατί θεωρω ότι επηρεάζει πολύ τον ύπνο... ο θηλασμός! Δε ξέρω για σας κορίτσια, εγώ ευτυχώς από την αρχή το βρήκαμε πάρα πολυ καλα με τον μικρό μου, δε δυσκολευτηκα, παραμένει μια όμροφη εμπειρία, αλλά πιστεύω ότι λόγω του ότι τον κοιμιζα με το θηλασμό, τον άφηνα στο στήθος όλη νύχτα (open bar που λέω κι εγώ!), κάπως εδραιώθηκε γι αυτόν και έγινε ο μονος τροπος για να κοιμηθεί. Σε κάποια φάση δε μπορούσε να τον κοιμησει ο μπαμπας του γιατί έψαχνε το στήθος μόνιμα. Οπότε άρχισα στις διακοπές να εισάγω κι άλλους τρόπους, όπως το πατ πατ στον πωπό, φιλάκια στο κεφαλάκι και σσσσσ, να μου κρατάει το χέρι καθώς κουρνιάζει στο πλάι (το οποίο μου το "έδειξε" ο ίδιος) και άρχισα να "αφαιρώ" το θηλασμό σαν μέθοδο κοιμισης, με εξαιρέση τις νύχτες που είχε κανει εμβόλιο και ανέβασε πυρετό κι όταν τον πονούσαν τα δοντα΄κια. Φτάνοντας στο σήμερα, αποφάσισα να κάνω κυρίως άντληση από εδώ και πέρα, και θηλασμό 1-2 φορές τη μέρα. Ο στόχος μου είναι να αποθηλάσω πλήρως γιατί θα πάει και βρεφικό το Σεπτέμβρη, οπότε θα αρχίσουμε και τη φόρμουλα από βδομάδα. Έχω πολύ ανάμεικτα συναισθήματα γι αυτη μου την απόφαση, γιατί πραγματικά ο θηλασμός πηγε πάρα πολύ καλά, και παρα τους μαραθωνιους, τα δαγκώματα τους τελευταιούς μηνες λογω δοντιών, και κυρίως το δέσιμο με το μωράκι μου, πιστεύω οτι έκανε τον κύκλο του για εμάς. Στον αντίποδα, αυτό που με χαροποιεί είναι να βλέπω τον μικρό φουλ περηφανο όταν πίνει το γάλα απ το μπουκάλι, πλεον το κραταει μονος του και τα βράδια πριν παει για ύπνο, πινει το γαλα του ενώ διαβάζουμε βιβλίο αγκαλιά και μου χαμογελάει και λιώνω! Νιώθω δλδ, ότι παρα του ότι μιεώνεται ο θηλασμός, διατηρούμε με αυτό τον τρόπο την επαφή με αγκαλιά και φιλάκια, ενώ ο ίδιος χτιζει την ανεξαρτησία και τη λεπτή κινητικότητα πίνοντας το γαλα του "μόνος" του 💙  Σε άλλα νεα, με την τριχόπτωση πως τα πατε;; Κορίτσια εγώ από τον 5ο μήνα μαζεύω κουβάρια μαλλιά απ το πάτωμα.... πολύ με ανησυχεί αυτή η κατάσταση... έχω μαλλιά στο κεφαλι μου παραδόξως, αλλά πεφτουν πολλά. Παίρνω ακόμα σιδήρο και βαζω κι ενα σερουμ, αλλά βελτίωση δε βλέπω.  Επίσης έχετε αδιαθετήσει; Ξέρω ότι γενικά όσο θηλάζουμε καθυστερεί να επανέλθει και το σύστημα, αλλά βλέπω και κάποιες κοπέλες που τους ήρθε στο 2ο μήνα πχ... 😬 δε περίμενα ότι θα το πω ποτέ αυτό, αλλά θα ήθελα να μου έρθει γιατί η ορμονική τρέλα του postpartum δεν αστειεύεται! έχω γενικά πολλή οργή κι ανυπομονησία προς τους ανθρώπους, πολλές φορές και προς το σύζυγο, αλλά τλχ τα συζητάμε μαζί και το βρίσκουμε. Δε μ αναγνωρίζω! 😭  Τελος, επειδή έγραψα ήδη παρα πολλά, να μη σας κουράζω, σ΄υντομο update για το μωράκι μου: Αισίως 7,5 μηνών! Με βάση τις μετρήσεις της παιδιάτρου την περασμένη βδομα΄δα: 8.700 κιλά και 76εκ. Έβγαλε τα 2 κάτω δοντάκια 5.5 μηνών, κι από τότε φαίνεται ότι τον ζορίζουν τα πάνω, οπότε μαλλον τα περιμένουμε κι αυτά. Γυρνάει απο μπρουμυτα ανασκελα και τουμπαλιν, σαν τον Τομ Κρουζ στις επικυνδυνες αποστολες 🤣🤣 Δε μπουσουλάει ακόμα, αλλά σηκώνει τον πωπό του και στην προσπάθεια του να μπουσουλήσει εμπρός, πάει με την όπισθεν χαχαχα είναι πολύ αστείο, αλλα΄ο γλυκούλης νευριάζει γιατί προφανώς άλλη κατεύθυνση θέλει να πάρει! Αυτά κορίτσια μου, σας καληνυχτω, πάω να εκμεταλευτώ τον χρόνο που απομένει μέχρι την πρώτη αφύπνιση! 🙏🤞
    • Ααα @ΜαρίαΔημήτρης οπως λενε και οι μεγαλυτεροι τα καλοκαιρινα μωρα μεγαλωνουν πιο γρηγορα και ξεπεταγονται πριν το καταλαβεις. Μαλλον εχουν δικιο γιατι ολες το παρατηρουμε. 
    • @Diwni μου να δεις που στις διακοπες θα ηρεμησει και στο ευχομαι ολοψυχα για να περασετε καλα. Ειναι του εξω και της βολτας η μπεμπας σου πιστευω θα κοιμαται αρκετα και θα ειναι ηρεμη. Αχου ψυχουλα μου δυσκολευεται ν κοιμηθει ισως και κλαιει. Πως την ηρεμεις την βαζεις στο στηθος;; Ρε σεις δεν ειναι υπεροχο που προσπαθουν τα μικρουλικα ολο κατι να κανουν. Να γυρισουν να πιασουν να μιλησουν κλπ. Πριν κιγους μηνες αναρωτιομασταν τι κανανε μεσα στην κοιλια ακομα και τωρα κανουν χαμο. Το αστειο της υποθεσης ο μπεμπεκος μ χθες το βραδυ κατα τις 4 ξυπνησε για γαλα, σταυροκοπιομασταν με τον αντρα μου ειχε να το κανει απο νεογεννητο. Ευτυχως ξανακοιμηθηκε αφου χλαπακιασε. 
    • Πάλι καλά που το νιώθεις! Κουράγιο θα πω. Εγώ αν και δεν το παθαίνω αυτό, με βολεύει γενικά να κάθομαι στο πλάι. Ξεκουράζεται καλύτερα έτσι η κοιλιά. 23η εγώ και έχω αρχίσει και ζοριζομαι για τα καλά 😕 Πως θα αντέξουμε μέχρι το τέλος; 😅 Στην πρώτη εγκυμοσύνη δεν θυμάμαι να είχα τόσο θέμα, αλλά τότε αραζα με τις ώρες στον καναπέ, τώρα όλο στο πόδι είμαι 😅
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...