Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Καλησπέρα.

Είμαι διαζευγμένη με ένα μικρό παιδί.

Με τον πρώην σύζυγό μου χωρίσαμε εξαιτίας της άσχημης συμπεριφοράς του και της πολύ κακής επιρροής της μάνας του.

Σκέφτομαι πολύ τον πρώην σύντροφό μου με τον οποίο είχα σχέση πριν γνωρίσω τον μετέπειτα άνδρα μου. Με εκείνον, σκεφτόμασταν να παντρευτούμε κυρίως λόγω της δικής μου πρωτοβουλίας καθώς ήμασταν δύο χρόνια μαζί. Εκείνος ζούσε με τη μητέρα του και φοβόταν να της πει ότι θα έφευγε από το σπίτι για να παντρευτούμε. Για εκείνη ήταν η παρέα της καθώς η ίδια ήταν χήρα κ ο άλλος της γιος είχε παντρευτεί κ είχε φύγει από πολύ μικρός. Εν τέλει χωρίσαμε με δική μου πρωτοβουλία καθώς ήθελα να παντρευτώ κ να κάνω οικογένεια κ εκείνος σκεφτόταν τη μητέρα του.

Στην περίοδο που ακολούθησε κ ενώ εγώ πλέον είχα παντρευτεί, επικοινώνησε μαζί μου, μου ανέφερε ότι η μητέρα του δεν ήταν πια στη ζωή κ ότι θα έδινε τα πάντα για να είμαστε κ πάλι μαζί. Του ανέφερα ότι ήμουν παντρεμένη κ εκείνος μου υποσχέθηκε ότι δεν θα με ενοχλήσει ποτέ ξανά.

Αργότερα, έμαθα ότι έκανε μια σχέση, αλλά από ο,τι ξέρω δεν είναι πλέον μαζί με την κοπέλα.

Τώρα που πλέον είμαι κ εγώ μόνη μου εδώ κ πάρα πολύ καιρό, τον σκέφτομαι. Βασικά, αν κ με είχε πληγώσει τότε με τις επιλογές του, δεν μπορώ να πω ότι τον μίσησα.

Δεν ξέρω εάν αξίζει να επικοινωνήσω μαζί του. Έχω την εντύπωση ότι δεν με έχει ξεπεράσει ούτε ξεχάσει. Μπορεί βέβαια να κάνω κ λάθος. Επίσης, το ότι είμαι μητέρα με κρατά κ αυτό πίσω. Αν κ δεν σας κρύβω θα ήθελα ένα παιδί ακόμη.

Είμαι μπερδεμένη πολύ.

 

 

Δημοσίευση
στις πριν 6 ώρες, ο/η Mydream είπε:

Καλησπέρα.

Είμαι διαζευγμένη με ένα μικρό παιδί.

Με τον πρώην σύζυγό μου χωρίσαμε εξαιτίας της άσχημης συμπεριφοράς του και της πολύ κακής επιρροής της μάνας του.

Σκέφτομαι πολύ τον πρώην σύντροφό μου με τον οποίο είχα σχέση πριν γνωρίσω τον μετέπειτα άνδρα μου. Με εκείνον, σκεφτόμασταν να παντρευτούμε κυρίως λόγω της δικής μου πρωτοβουλίας καθώς ήμασταν δύο χρόνια μαζί. Εκείνος ζούσε με τη μητέρα του και φοβόταν να της πει ότι θα έφευγε από το σπίτι για να παντρευτούμε. Για εκείνη ήταν η παρέα της καθώς η ίδια ήταν χήρα κ ο άλλος της γιος είχε παντρευτεί κ είχε φύγει από πολύ μικρός. Εν τέλει χωρίσαμε με δική μου πρωτοβουλία καθώς ήθελα να παντρευτώ κ να κάνω οικογένεια κ εκείνος σκεφτόταν τη μητέρα του.

Στην περίοδο που ακολούθησε κ ενώ εγώ πλέον είχα παντρευτεί, επικοινώνησε μαζί μου, μου ανέφερε ότι η μητέρα του δεν ήταν πια στη ζωή κ ότι θα έδινε τα πάντα για να είμαστε κ πάλι μαζί. Του ανέφερα ότι ήμουν παντρεμένη κ εκείνος μου υποσχέθηκε ότι δεν θα με ενοχλήσει ποτέ ξανά.

Αργότερα, έμαθα ότι έκανε μια σχέση, αλλά από ο,τι ξέρω δεν είναι πλέον μαζί με την κοπέλα.

Τώρα που πλέον είμαι κ εγώ μόνη μου εδώ κ πάρα πολύ καιρό, τον σκέφτομαι. Βασικά, αν κ με είχε πληγώσει τότε με τις επιλογές του, δεν μπορώ να πω ότι τον μίσησα.

Δεν ξέρω εάν αξίζει να επικοινωνήσω μαζί του. Έχω την εντύπωση ότι δεν με έχει ξεπεράσει ούτε ξεχάσει. Μπορεί βέβαια να κάνω κ λάθος. Επίσης, το ότι είμαι μητέρα με κρατά κ αυτό πίσω. Αν κ δεν σας κρύβω θα ήθελα ένα παιδί ακόμη.

Είμαι μπερδεμένη πολύ.

 

 

Κορίτσι μου αυτη τη στιγμή είσαι μια πολύ ευάλωτη κατάσταση γιατί έχεις πληγωθεί και έχεις βρεθεί μόνη με ένα παιδί. Οπότε μου φαίνεται λογικό το μυαλό σου να παίζει παιχνίδια και ανασύρει την τελευταία χαρούμενη κατάσταση που θυμάσαι. ΑΛΛΑ είμαι σίγουρη οτι αυτή τη στιγμή θυμάσαι τα καλά γιατί έχεις ανάγκη από συντροφιά και ξεχνάς όσα σε έκαναν να φύγεις. Οι λόγοι αυτοί θα είναι ακόμα εκεί και θα τους ξαναβρείς μπροστά σου! Πέθανε η μητέρα του όμως η αναβλητικότητα, η έλλειψη αποφασιστικότητας και ωριμότητας είναι μια χαρά εκεί! Εκεί θες να μπλέξεις; αυτό το είχες και στο γάμο σου. Δεν θα είναι η μητέρα του, θα βρεθεί κάτι άλλο. Ποιος ώριμος άνθρωπος δεν προχωράει για να μείνει με τη μαμά του; αν ζούσε ακόμα; το πρόβλημα ήταν ο χαρακτήρας του όχι η μαμα...

επίσης αυτή τη στιγμή η αλήθεια είναι ότι κάνεις ένα λογικό άλμα, είσαι σίγουρη ότι θα είναι ελεύθερος, θα σε θέλει και κυρίως θα θέλει να δεσμευτεί σε οικογένεια με ένα ήδη υπάρχον παιδί και να κάνει και άλλο. Μην πλέκεις ένα σενάριο που μπορεί να μην υπάρχει καν στην πραγματικότητα.

Παρατηρώ ότι 2 στους 2 είχαν και έχουν προβληματική σχέση με τη μητέρα τους, πρόσεχε όσο μπορείς να μην μπλέξεις ξανά στην ίδια λούπα. Κατα τη γνώμη μου, πάρε χρόνο να ηρεμίσεις, να δεις τι θέλεις και να γνωρίσεις έναν άνθρωπο που θα είναι αυτό που θες!

Σου εύχομαι ό,τι καλύτερο

 

Δημοσίευση

Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου.

Έχεις δίκιο σε αυτά που γράφεις.

Δύο στους δύο κολλημένοι με τη μάνα τους όντως.

Εκείνος ήταν και ο πρώτος μου μεγάλος έρωτας, ίσως για αυτό να τον αναπολώ τόσο. Η αλήθεια είναι ότι τον αγάπησα πολύ.

Αναβλητικότητα, έχεις δίκιο. Ανέβαλε ό,τι έπρεπε να κάνουμε για το νέο σπίτι και για τον γάμο γιατί δεν μπορούσε ή τελικά δεν ήθελε να μιλήσει στη μάνα του.

Για να γνωρίσω νέο άνθρωπο, να ήξερες πόσο φοβάμαι μην πέσω πάλι στα ίδια. Εκεί σκέφτομαι πάρα πολύ το παιδί μου καθώς είναι η απόλυτη προτεραιότητά μου που δεν μου επιτρέπει να έχω τον χρόνο να γνωρίσω και να ζήσω έναν άνθρωπο που δεν ξέρω.

 

Δημοσίευση
στις πριν 45 λεπτά, ο/η Mydream είπε:

Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου.

Έχεις δίκιο σε αυτά που γράφεις.

Δύο στους δύο κολλημένοι με τη μάνα τους όντως.

Εκείνος ήταν και ο πρώτος μου μεγάλος έρωτας, ίσως για αυτό να τον αναπολώ τόσο. Η αλήθεια είναι ότι τον αγάπησα πολύ.

Αναβλητικότητα, έχεις δίκιο. Ανέβαλε ό,τι έπρεπε να κάνουμε για το νέο σπίτι και για τον γάμο γιατί δεν μπορούσε ή τελικά δεν ήθελε να μιλήσει στη μάνα του.

Για να γνωρίσω νέο άνθρωπο, να ήξερες πόσο φοβάμαι μην πέσω πάλι στα ίδια. Εκεί σκέφτομαι πάρα πολύ το παιδί μου καθώς είναι η απόλυτη προτεραιότητά μου που δεν μου επιτρέπει να έχω τον χρόνο να γνωρίσω και να ζήσω έναν άνθρωπο που δεν ξέρω.

 

to καταλαβαίνω αυτό, οι γνωριμίες είναι δύσκολες γενικά πόσο μάλλον σε φάση με μικρό παιδί. Παρόλα αυτά δε συμφωνω με το "απο ολότελα καλή κ η παναγιώταινα". Να βρεις κάποιον να σε καλύπτει και να σταθεί πατέρας και για το παιδί σου. Θέλει διπλή προσοχή η επιλογή σου τώρα... το παρελθόν είναι παρελθόν για κάποιο λόγο, αλλιώς θα ήσασταν ακόμα μαζί. Πάρε το χρόνο σου και θα έρθουν όλα σιγα σιγά.

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Πόσο θα συμφωνήσω με αυτό το μήνυμα!!! Έχω πέσει στα πατώματα, έχω κλάψει, έχω κυνηγήσει (πιο μικρή και ανώριμη γαρ). Περνώντας τα χρόνια και κοιτωντας πίσω, έκανα απλά τον σταυρό μου και είπα Θεέ μου γλίτωσα.... Βέβαια @Nerina κορίτσι μου ο,τι και να σου λέμε εμείς τώρα, ξέρω πολύ καλά ότι δεν αλλάζει αυτό που νιώθεις. Θα σου δώσω μια τελευταία συμβουλή (τα υπόλοιπα στα είχα γράψει στο άλλο θέμα και δεν θέλω να σε κουράζω): μην κινηθείς με γνώμονα το ότι θα μείνεις μόνη σου στην ηλικία σου (εντωμεταξύ νέα κοπέλα είσαι!!!), ή τι θα πει ο κόσμος, ή τα χρόνια που περάσατε μαζί. Θα σπαταλήσεις αλλα τόσα χρόνια, πολύτιμα πλέον, από φόβο; Αξίζει;; 
    • @Mariaa_ δεν έχω ζήσει ποτέ κατάθλιψη ούτε είχα τρελό άγχος στην εγκυμοσύνη. Όμως η εγκυμοσύνη και η λοχεία είναι μια περίοδος που είναι πολύ ευαίσθητη για εμάς. Θυμάμαι ότι έκλαιγα για το παραμικρό για καταστάσεις που δεν θα έκλαιγα κανονικά.  Στην εγκυμοσύνη δούλευα και είχα το πρόγραμμα μου, αλλά όταν γέννησα και έμεινα μόνη με το μωρό τότε αντιμετώπισα την μητρική μοναξιά που λέω εγώ, κάτι που το βλέπω σε όλες τις νέες μητέρες. Ξαφνικά αλλάζει όλος σου ο κόσμος, όλο σου το πρόγραμμα και δεν έχεις παρέες και κάποιον να μιλήσεις τις ώρες που εσύ μπορείς. Ξέρεις πως αντιμετώπισα αυτή την κατάσταση; Έφτιαξα πρόγραμμα που απαιτούσε καθημερινή έξοδο και το τηρουσα πιστά όσο κουρασμένη και να ήμουν. Έτσι "αναγκαζόμουν" να ακολουθήσω μία ρουτίνα σαν να έχω δουλειά (έβρισκα και εξωτερικές δουλίτσες βέβαια να κάνω). Τι προτείνω λοιπόν; Φτιάξε καθημερινό πρόγραμμα και τήρησε το ευλαβικά. Σε αυτό βάλε καθημερινή έξοδο το πρωί (ο ήλιος κάνει καλό).  Α επίσης έκανα φιλίες από εδώ μέσα και μιλούσα με κάποιες κοπέλες που ήμασταν στην ίδια φάση και μοιραζόμασταν κάπως την καθημερινότητα. Δυστυχώς μετά τη γέννα έρχονται τα baby blues, που είναι 2 εβδομάδες που θα είσαι χάλια συναισθηματικά και θα κλαις συνέχεια. Μετά γενικά οι πρώτες 40 μέρες έχουν αρκετό ξενύχτι και κούραση, ειδικά όταν θηλάζεις. Και αν έχει και κολικούς το μωρό; Κλάψε Χαράλαμπε... Όχι δεν στα λέω όλα αυτά για να σε αγχωσω. Στα λέω για να καταλάβεις ότι πρέπει να είσαι καλά! Να φροντίσεις να είσαι στην καλύτερη δυνατή σου φάση! Αν πρέπει να πάρεις αντικαταθλιπτικά, να πάρεις. Περί θηλασμού του συντρόφου σου δεν του πέφτει κανένας λόγος! Δικό σου το σώμα! Ο δικός του ρόλος είναι να στηρίξει μόνο την απόφαση σου. Τέλος, μπες σε ομαδουλες να βρεις κι άλλες εγκύους να μοιράζεστε τα άγχη σας και που ξέρεις; Ίσως βρεις κάποια φίλη να βγαίνετε 😊
    • Με το καλό τη Δευτέρα! Εύχομαι να είναι κορίτσι γιατί έχεις ήδη 3 άντρες μέσα στο σπίτι, φτάνει 🤣 Τι ώρα έχεις την αυχενική; ΠΗΤ πότε έχεις;
    • Καλέ γιατί προδικάζεις; Εμένα πάντα 3 μέρες μετά την αναμενόμενη περίοδο ξεκινάω να έχω αχνά τεστ πρώιμης ανίχνευσης φυσικά.  Επίσης αφού ξέρεις ότι η συνταγή απαιτεί ταξιδάκι τι κάθεσαι; Για ξεκίνα να το οργανώνεις 😉
    • Ετοιμάσου για δίδυμα φίλη! Ελπίζω να έχετε κάνει τα οικονομικά σας κουμάντα 😜
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...