Έχει συλλάβει κάποια ενώ είχε άγχος;

[Lavender]

Εχω βαρεθεί να ακούω ιστορίες για κοπέλες που είχαν φοβερό άγχος, δεν μπορούσαν να συλλάβουν και μόλις απογοητεύτηκαν και το άφησαν η για κάποιο λόγο ξεαγχώθηκαν, τα κατάφεραν.

Θελω να ακούσω λοιπόν ιστορίες για κοπέλες που ΔΕΝ ξεαγχωθηκαν και παρολα αυτά έμειναν έγκυες!

Άντε, να γελάσει λίγο το χειλάκι μας!

[Raf123]

Συμφωνώ μαζί σου θα ήθελα και εγώ να ακούσω μια ιστορία σαν κ αυτή που περιγράφεις!!! Γιατί η αλήθεια είναι ότι δεν μπορείς να το βγάλεις από το μυαλό σου όταν το θέλεις τόσο πολύ!!!

[Antonia2]

Αχ ναι ρε κοριτσια!! ελατε να ενωθουμε ολες οι αγχωμενες αγωνιστριες!!

[Raf123]

στις πριν 2 ώρες, ο/η Antonia2 είπε:

Αχ ναι ρε κοριτσια!! ελατε να ενωθουμε ολες οι αγχωμενες αγωνιστριες!!

Ελπίζω στο τελος να μην κάνουμε συνέδριες ψυχανάλυσης και να καταφέρουμε να συλλάβουμε επιτελους 😝🤣🤣

[twinkletwinlkle]

Καλησπέρα! Εγω θα σας πω τη δική μου ιστορία που δυστυχώς δείχνει ότι το αγχος ειναι καταλυτικός παράγοντας.  Προσπαθουσαμε επί 8 μήνες περίπου με τον σύζυγό μου (τους 4 με παρακολούθηση ωορηξιας). Τιποτα... μετά κάνει ένα σπερμοδιαγραμμα και μας αποκλείουν φυσική σύλληψη λόγω κακού σπέρματος.  Πάμε λοιπόν στον χρόνο επάνω για εξωσωματικη που καταλήγει σε βιοχημική κύηση.  Μετά από 3 μήνες πάω για υστεροσκοπηση ώστε να ελέγξω τα πάντα και να πάω για τη 2η εξωσωματικη.  Και εκεί πάνω μαθαίνω ότι είμαι έγκυος με φυσική σύλληψη (ερχόμασταν πλέον σε επαφή μόνο όταν το θέλαμε). Κατέληξε δυστυχώς σε παλινδρομη την 8η εβδομάδα.  Περνάνε 6 μήνες και κλείνω ραντεβού με εξωσωματικο.  Και αφού έχω κλείσει το ραντεβού μαθαίνω πάλι ότι είμαι έγκυος.  Παλινδρομησε και αυτό στην 9η εβδομάδα. Από τότε κάνω διαρκώς εξετάσεις,  έκανα λαπαροσκοπηση για ενδομητριωση, μία αποτυχημένη σπερματεγχυση τον προηγούμενο μήνα και τώρα είμαστε στη φάση που προσπαθούμε με φυσική σύλληψη, ώστε τον επόμενο μήνα να πάω για εξωσωματικη. Είμαι σίγουρη ότι δεν θα τα καταφέρω (το αγχος και οι επαφές με το "ζορι" τις γόνιμες μερες).

Απλά μια συμβουλή θέλω να σας δώσω για αυτό και τα έγραψα όλα αυτά. Αν περνάει ο καιρός,  ειδικά αν δεν είστε και στη νεαροτερη ηλικία,  ψαχτείτε από νωρίς γιατί δεν ξέρετε τι μπορείτε να βρείτε.  Εγω προσπαθώ εδώ και 3 χρόνια τώρα και έχω φτάσει αισίως τα 39.

Καλή τύχη σας εύχομαι και μακάρι γρήγορα να έχετε το επιθυμητό αποτέλεσμα!

[Sunny97]

Εγώ εκείνη τη περίοδο είχα πολύ άγχος (αλλά για διαφορετικό λόγο, όχι για προσπάθεια σύλληψης) όχι ότι αυτό έχει κάποια σημασία,δε μετράει η αιτία δηλαδή αλλά ότι υπήρχε άγχος και σε μένα. Όμως έμεινα έγκυος πολύ εύκολα! 

Δε ξέρω αν πράγματι παίζουν ρόλο ψυχολογικοι παράγοντες η αν είναι όλα θέμα τύχης και σωστού timing... (στη περίπτωση που δε συντρέχουν ιατρικά θέματα) 

[Raf123]

στις πριν 31 λεπτά, ο/η Sunny97 είπε:

Εγώ εκείνη τη περίοδο είχα πολύ άγχος (αλλά για διαφορετικό λόγο, όχι για προσπάθεια σύλληψης) όχι ότι αυτό έχει κάποια σημασία,δε μετράει η αιτία δηλαδή αλλά ότι υπήρχε άγχος και σε μένα. Όμως έμεινα έγκυος πολύ εύκολα! 

Δε ξέρω αν πράγματι παίζουν ρόλο ψυχολογικοι παράγοντες η αν είναι όλα θέμα τύχης και σωστού timing... (στη περίπτωση που δε συντρέχουν ιατρικά θέματα) 

Εγώ νομίζω οκ το στρες και το άγχος σίγουρα έχουν μια αρνητική επίπτωση προς τη φυσική σύλληψη ομως προσωπικά θεωρώ ότι επειδή η ζωή μας είναι τέτοια που δεν μπορείς να το αποβάλεις εντελώς άρα θα συμφωνήσω ότι ισως είναι θέμα σωστού timing και τύχης περισσότερο!! 

[MyNa]

Σίγουρα παίζει ρόλο το άγχος αλλά κι εγώ, ενώ ήμουν στην τσίτα και το σκεφτόμουν εμμονικά κι ενώ γενικά είμαι αγχώδης ,έπιασα με τη δεύτερη προσπάθεια (χρησιμοποιούσα τεστ ωορρηξίας για να μάθω λίγο τον κύκλο μου, γιατί θεωρούσα ότι θα δυσκολευτώ πολύ να μείνω έγκυος και είχαμε ΠΟΛΛΕΣ επαφές για την καθημερινότητά μας, νομίζω 18 στο μήνα). Επειδή το συζητούσα πολύ το άγχος μου βέβαια, όλοι μου έλεγαν θα δυσκολευτείς επειδή αγχώνεσαι τόσο, μην το σκέφτεσαι, μην κάνεις τεστ και τέτοια. Τη μέρα πριν το θετικό τεστ εγκυμοσύνης έκλαιγα, γιατί σκεφτόμουν ότι μάλλον έχω πολυκυστικές και γι αυτό ήταν χάλια ο κύκλος μου (που οι γιατροί έλεγαν ότι είναι λόγω χαμηλού βάρους). Οπότε εγώ έχω θετική εμπειρία παρά το άγχος και με παρακολούθηση των γ΄όνιμων και προγραμματισμένο σεξ που θεωρώ ότι είναι καθαρή τύχη σε συνδυασμό με το ότι μάλλον δεν έχουμε κάποιο πρόβλημα γονιμότητας. Είμαι στην αρχή βέβαια ακόμα (8 εβδομάδων) οπότε δεν ξέρω την έκβαση της εγκυμοσύνης, πάντως συνέλαβα και τώρα το άγχος συνεχίζεται ακόμα χειρότερα από πριν για το πώς θα πάνε τα πράγματα.

Οι γονείς μου, όμως, προσπαθούσαν 1 χρόνο, έκαναν όλες τις εξετάσεις τους και δεν είχαν κανένα πρόβλημα και πήραν άδεια από τη δουλειά να χαλαρώσουν και να κάνουν διακοπές που έφυγε το άγχος υπογονιμότητας και με έπιασαν σε εκείνες τις διακοπές. Σίγουρα είναι σημαντικός ανασταλτικός παράγοντας το άγχος.

[Lavender]

στις πριν 7 λεπτά, ο/η MyNa είπε:

Σίγουρα παίζει ρόλο το άγχος αλλά κι εγώ, ενώ ήμουν στην τσίτα και το σκεφτόμουν εμμονικά κι ενώ γενικά είμαι αγχώδης ,έπιασα με τη δεύτερη προσπάθεια (χρησιμοποιούσα τεστ ωορρηξίας για να μάθω λίγο τον κύκλο μου, γιατί θεωρούσα ότι θα δυσκολευτώ πολύ να μείνω έγκυος και είχαμε ΠΟΛΛΕΣ επαφές για την καθημερινότητά μας, νομίζω 18 στο μήνα). Επειδή το συζητούσα πολύ το άγχος μου βέβαια, όλοι μου έλεγαν θα δυσκολευτείς επειδή αγχώνεσαι τόσο, μην το σκέφτεσαι, μην κάνεις τεστ και τέτοια. Τη μέρα πριν το θετικό τεστ εγκυμοσύνης έκλαιγα, γιατί σκεφτόμουν ότι μάλλον έχω πολυκυστικές και γι αυτό ήταν χάλια ο κύκλος μου (που οι γιατροί έλεγαν ότι είναι λόγω χαμηλού βάρους). Οπότε εγώ έχω θετική εμπειρία παρά το άγχος και με παρακολούθηση των γ΄όνιμων και προγραμματισμένο σεξ που θεωρώ ότι είναι καθαρή τύχη σε συνδυασμό με το ότι μάλλον δεν έχουμε κάποιο πρόβλημα γονιμότητας. Είμαι στην αρχή βέβαια ακόμα (8 εβδομάδων) οπότε δεν ξέρω την έκβαση της εγκυμοσύνης, πάντως συνέλαβα και τώρα το άγχος συνεχίζεται ακόμα χειρότερα από πριν για το πώς θα πάνε τα πράγματα.

Οι γονείς μου, όμως, προσπαθούσαν 1 χρόνο, έκαναν όλες τις εξετάσεις τους και δεν είχαν κανένα πρόβλημα και πήραν άδεια από τη δουλειά να χαλαρώσουν και να κάνουν διακοπές που έφυγε το άγχος υπογονιμότητας και με έπιασαν σε εκείνες τις διακοπές. Σίγουρα είναι σημαντικός ανασταλτικός παράγοντας το άγχος.

Μπράβο, τέτοιες απαντήσεις θέλω! Δικιά μου είσαι και εσύ, αγχώδης και εμμονική! Εύχομαι να πάει τέλεια η εγκυμοσύνη.

υγ. άσχετο, επειδή και εγώ έχω χαμηλό σωματικό βάρος, έχει επηρεάσει τα ορμονικά σου πέρα από ακανόνιστο κύκλο, τύπου την ποσότητα αίματος, προγεστερόνη, ή κάτι άλλο;

[MyNa]

στις πριν 22 λεπτά, ο/η Lavender είπε:

Μπράβο, τέτοιες απαντήσεις θέλω! Δικιά μου είσαι και εσύ, αγχώδης και εμμονική! Εύχομαι να πάει τέλεια η εγκυμοσύνη.

υγ. άσχετο, επειδή και εγώ έχω χαμηλό σωματικό βάρος, έχει επηρεάσει τα ορμονικά σου πέρα από ακανόνιστο κύκλο, τύπου την ποσότητα αίματος, προγεστερόνη, ή κάτι άλλο;

Ευχαριστώ πολύ για την ευχή! ❤️ 

Δεν έχω κάνει ορμονικές εξετάσεις ποτέ. Πολύ αίμα, επίσης, δεν είχα ποτέ. Είχα πάρα πολύ ακανόνιστο κύκλο, ειδικά πιο μικρή, μετά πήρα 4,5 χρόνια αντισυλληπτικά και διορθώθηκε αρκετά και ξαναχάλαγε μόνο όταν έκανα εντατική γυμναστική (αν και δεν έχανα βάρος) λογικά λόγω της μείωσης του λιπώδους ιστού. Τώρα φέτος όταν ξεκίνησα τις προσπάθειες επίτηδες προσπάθησα να τρώω αρκετά (και όταν δεν πεινούσα) και να μην κάνω πολλή γυμναστική για να μπορώ να έχω καλύτερη ωορρηξία και πιο ελεγχόμενο κύκλο (ενδεικτικό νομίζω για το εμμονική που λέγαμε - σοβαρό άγχος ελέγχου). Πήρα όντως 1,5 κιλό στους 2 μήνες που προσπαθούσα εντωμεταξύ που ήδη το έχω χάσει με τις ανακατωσούρες. Σίγουρα θεωρώ ότι δεν έχω τόσο καλό έλεγχο όσο επιχειρώ να έχω και ότι ουσιαστικά παίζει ρόλο η τύχη σε αυτά τα πράγματα!

[Lavender]

στις πριν 2 λεπτά, ο/η MyNa είπε:

Δεν έχω κάνει ορμονικές εξετάσεις ποτέ. Πολύ αίμα, επίσης, δεν είχα ποτέ. Είχα πάρα πολύ ακανόνιστο κύκλο, ειδικά πιο μικρή, μετά πήρα 4,5 χρόνια αντισυλληπτικά και διορθώθηκε αρκετά και ξαναχάλαγε μόνο όταν έκανα εντατική γυμναστική (αν και δεν έχανα βάρος) λογικά λόγω της μείωσης του λιπώδους ιστού. Τώρα φέτος όταν ξεκίνησα τις προσπάθειες επίτηδες προσπάθησα να τρώω αρκετά (και όταν δεν πεινούσα) και να μην κάνω πολλή γυμναστική για να μπορώ να έχω καλύτερη ωορρηξία και πιο ελεγχόμενο κύκλο (ενδεικτικό νομίζω για το εμμονική που λέγαμε - σοβαρό άγχος ελέγχου). Πήρα όντως 1,5 κιλό στους 2 μήνες που προσπαθούσα εντωμεταξύ που ήδη το έχω χάσει με τις ανακατωσούρες.

σε κάποια φάση άλλαξα διατροφή και έχασα λίπος και ο κύκλος μου έγινε μπάχαλο, το αίμα μειώθηκε και το στήθος μου άρχισε να πονάει πολύ από την ωορηξία και μετά. Οταν ξαναπήρα το βάρος διορθώθηκε ο κύκλος, αλλά τα άλλα δύο ακόμα... δεν μου είναι εύκολα και εμένα να κρατήσω το λίπος, ειδικά τρώγοντας υγεινά!

[Nantinaki]

Καλησπέρα κορίτσια!! Εύχομαι σε όλες να έχετε γρήγορα όμορφα νέα με θετικά τεστακια♥️.

Δυστυχώς δεν υπάρχει μαγικό κουμπί να διώξουμε το άγχος. Θα σας πω την δική μου ιστορία για το πώς εμεινα έγκυος, ελπίζω να βοηθήσει! Καταρχάς είμαι έγκυος τώρα στην 28η εβδομάδα ( αχ κορίτσια ανυπομονώ να τον πάρω στην αγκαλιά μου )

Προσπαθουσα καιρό χωρίς να υπάρχει κάποιο πρόβλημα ( βέβαια δεν είχα κάνει πιο εξειδικευμένες εξετάσεις εκτός από τεστ Παπ ). Συγκεκριμένα προσπαθούσα έναμισή χρόνο! Μέσα σε όλο αυτό το διάστημα πέρασα και γω κ ο άνδρας μου ψυχολογικά ζόρια με δουλειές με έξοδα με δυσκολίες που αντιμετωπίζουν όλα τα νέα ζευγάρια.

Αν αγχωνομουν που δεν μένω έγκυος;;; Εννοείτε! Κάθε μήνα είχα την κρυφη αγωνία να δω αν είμαι έγκυος. Έμπαινα σε σάιτ και έβαζα την ημερομηνία περιόδου μου για να δω αν έμενα έγκυος ποιο μήνα και ημερομηνία θα γεννουσα😂.

Έβλεπα φίλες μου και γνωστές να μένουν έγκυες και ενώ χαιρομουν ονειρευόμουν την ώρα και την στιγμή που θα συμβεί σε μας!

Δεν χρησιμοποίησα τεστ ωορρηξίας γιατί έχω σταθερή περίοδο και ξέρω ακριβώς τον κύκλο μου. 

Έτσι λοιπόν ένα βράδυ παρόλο που ήμουν πτώμα, υπολόγισα ότι είχα την ωορρηξία μου ( δούλευα σε 2 δουλειές και ξυπνούσα 5&30 το πρωί) έκανα τα αφρολουτρα μου, ζωστηκα με υπομονή και περίμενα τον άνδρα μου να γυρίσει απ' την δουλειά! Δεν ήταν τυχαίο, παρότι ωραίο😉. Αν το σκεφτόμουν; Φυσικά... Δεν το άφησα στην τύχη του. Αν είχα άγχος; Φυσικά...είχα το άγχος και την ελπίδα. 

Κάπως έτσι λοιπόν μετά από πολλούς μήνες προσπάθειας  και μετά από 2 μέρες καθυστέρηση έκανα το τεστ και βγήκε θετικό. Εννοείτε έκλαιγα,ο άνδρας μου με ρωτούσε αν χαίρομαι η στεναχωριεμαι απ' το σοκ μου. Εγώ απλά δεν πίστευα ότι επιτέλους ήρθε και για μας!

Οπότε κοριτσαρες μου όμορφες, ζωή χωρίς άγχος δεν γίνεται. Σε κάποιες κοπέλες συμβαίνει πολύ νωρίς η εγκυμοσύνη και δεν προλαβαίνουν καν να σκεφτούν όλα τα παραπάνω και εύχομαι η πλειοψηφία έτσι να είναι.

Όμως για μας τις υπόλοιπες ακόμα και με άγχος το θαύμα της ζωής εξακολουθεί να συντελείται.♥️

Δεν υπάρχει σωστό και λάθος,ο καθε άνθρωπος έχει τις δικές του μεθόδους και τρόπους να παλέψει για τα όνειρα του.

Σας στέλνω όλες την θετική μου ενέργεια και την αισιοδοξία μου με δέρνει σαν άνθρωπο και σας εύχομαι μέσα από την καρδιά μου σύντομα να βιώσετε το θαύμα της δημιουργίας της ζωής με όποιο τρόπο και αν το επιλέξετε🥰

[Antonia2]

στις πριν 3 ώρες, ο/η Nantinaki είπε:

Καλησπέρα κορίτσια!! Εύχομαι σε όλες να έχετε γρήγορα όμορφα νέα με θετικά τεστακια♥️.

Δυστυχώς δεν υπάρχει μαγικό κουμπί να διώξουμε το άγχος. Θα σας πω την δική μου ιστορία για το πώς εμεινα έγκυος, ελπίζω να βοηθήσει! Καταρχάς είμαι έγκυος τώρα στην 28η εβδομάδα ( αχ κορίτσια ανυπομονώ να τον πάρω στην αγκαλιά μου )

Προσπαθουσα καιρό χωρίς να υπάρχει κάποιο πρόβλημα ( βέβαια δεν είχα κάνει πιο εξειδικευμένες εξετάσεις εκτός από τεστ Παπ ). Συγκεκριμένα προσπαθούσα έναμισή χρόνο! Μέσα σε όλο αυτό το διάστημα πέρασα και γω κ ο άνδρας μου ψυχολογικά ζόρια με δουλειές με έξοδα με δυσκολίες που αντιμετωπίζουν όλα τα νέα ζευγάρια.

Αν αγχωνομουν που δεν μένω έγκυος;;; Εννοείτε! Κάθε μήνα είχα την κρυφη αγωνία να δω αν είμαι έγκυος. Έμπαινα σε σάιτ και έβαζα την ημερομηνία περιόδου μου για να δω αν έμενα έγκυος ποιο μήνα και ημερομηνία θα γεννουσα😂.

Έβλεπα φίλες μου και γνωστές να μένουν έγκυες και ενώ χαιρομουν ονειρευόμουν την ώρα και την στιγμή που θα συμβεί σε μας!

Δεν χρησιμοποίησα τεστ ωορρηξίας γιατί έχω σταθερή περίοδο και ξέρω ακριβώς τον κύκλο μου. 

Έτσι λοιπόν ένα βράδυ παρόλο που ήμουν πτώμα, υπολόγισα ότι είχα την ωορρηξία μου ( δούλευα σε 2 δουλειές και ξυπνούσα 5&30 το πρωί) έκανα τα αφρολουτρα μου, ζωστηκα με υπομονή και περίμενα τον άνδρα μου να γυρίσει απ' την δουλειά! Δεν ήταν τυχαίο, παρότι ωραίο😉. Αν το σκεφτόμουν; Φυσικά... Δεν το άφησα στην τύχη του. Αν είχα άγχος; Φυσικά...είχα το άγχος και την ελπίδα. 

Κάπως έτσι λοιπόν μετά από πολλούς μήνες προσπάθειας  και μετά από 2 μέρες καθυστέρηση έκανα το τεστ και βγήκε θετικό. Εννοείτε έκλαιγα,ο άνδρας μου με ρωτούσε αν χαίρομαι η στεναχωριεμαι απ' το σοκ μου. Εγώ απλά δεν πίστευα ότι επιτέλους ήρθε και για μας!

Οπότε κοριτσαρες μου όμορφες, ζωή χωρίς άγχος δεν γίνεται. Σε κάποιες κοπέλες συμβαίνει πολύ νωρίς η εγκυμοσύνη και δεν προλαβαίνουν καν να σκεφτούν όλα τα παραπάνω και εύχομαι η πλειοψηφία έτσι να είναι.

Όμως για μας τις υπόλοιπες ακόμα και με άγχος το θαύμα της ζωής εξακολουθεί να συντελείται.♥️

Δεν υπάρχει σωστό και λάθος,ο καθε άνθρωπος έχει τις δικές του μεθόδους και τρόπους να παλέψει για τα όνειρα του.

Σας στέλνω όλες την θετική μου ενέργεια και την αισιοδοξία μου με δέρνει σαν άνθρωπο και σας εύχομαι μέσα από την καρδιά μου σύντομα να βιώσετε το θαύμα της δημιουργίας της ζωής με όποιο τρόπο και αν το επιλέξετε🥰

Με το καλο κοριτσι μου!!! Καλη λευτερια!!! Πολυ ωραια η ιστορια σας κ μακαρι να ερθει και σ εμας συντομα το θαυμα!!

Προσπαθουμε απο φλεβαρη κ το νοεμβρη ολοκληρωσαμε τις εξετασεις με το συζυγο... Μας βρηκαν μετρια προς οριακα καλη κινητικοτητα σπερματος κ ξεκινησε ο αντρας μου βιταμινες και κανουμε διατροφη.. ελπιζω το 2022 να γεμισει την αγκαλια μας μ ενα γερο μωρακι!!! 

(Παντως απο αγχος κ στεναχωρια αλλο τιποτα...😔😔)

[hope501]

Ζωή χωρίς άγχος δεν γίνεται!! Ειδικά τα τελευταία δυο χρόνια που μπήκε και η πανδημία στο παιχνίδι και ειδικά οι απλοί υπάλληλοι όπως είναι οι περισσο΄τεροι  (και όπως είμαι και εγώ) που σκεφτόμαστε τα πάντα όλα και προσπαθούμε να επιβιώνουμε στις δουλειές μας και με έναν απλό μισθό να τα ΄φερουμε όλα βολτα....Αγχος, σκέψεις, άγχος.....

Εγώ, καλή μου @Lavender, με τεστ ωορρηξίας και μέτρηση θερμοκρασίας τρελάθηκα.... έχασα τον ύπνο μου στην κύριολεξία. Είχα ακόμα περισσότερο αγχος...... μηχανικά να λεω στον σύζυγο να κάνουμε επαφή και ας ήμασταν τρελά κουρασμένοι, δεν το ευχαρηστιόμασταν τόσο πολύ, βασικά καθόλου. Συνάμα να τρέχω για εξετάσεις και να ψάνχω γιατί δεν μένουμε κτλ κτλ. Ο γιατρός μου είπε μόνο "απέβαλλε το αγχος και θα μείνεις". Εύκολα το λες δύσκολα γίνεται. Και έτσι φτάσαμ και εμείς να κοιτάμε την εξωσωματική που και αυτή σου φέρνει τρελό αγχος. Επείς όπως λέει και η @twinkletwinlkle ένας παράγοντας είναι δυστυχώς η ηλικά και όπως λέει και η @Raf123 είναι και θέμα timing...

[Xrisa95]

Αχ κορίτσι μου νομίζω είμαστε παραααααα πολλές 

κ με πολλές κ διαφορετικές ιστορίες 

 

πρωτη εγκυμοσύνη μου στα 23 δν το περιμενα το κατάλαβα 2 μηνών κοντά με μια φορά που μας  «ξέφυγε» αλλά δν το καταλάβαμε εμεινα έγκυος 

σοκ μεγαλοοοο καθώς ο άντρας μ είχε πριν ένα χρόνο κάνει επέμβαση κιρσοκηλης κ δν είχε κ το τέλειο σπερμα ίσως γ αυτό δν το περιμέναμε! 
 

γεννάω ωραία χρονίζει η κόρη μ κ θέλω κ άλλο μωράκι 

Ωορρηξια κ περίοδο δν είχα για 2 χρόνια όποτε αυτόν τον ένα χρόνο μέχρι να γίνει η κόρη μου 2 είχα τέτοιο άγχος κ η μήτρα μου κ όλο το σύστημα κοιμόταν στην κυριολεξία 🤣

λεω δν είναι γραφτό ακόμα δν είμαι έτοιμη που όντως δν ήμουν είχα εξετάσεις αίματος χάλια φυλλικό 0 κτλ κτλ 

ερχεται η περίοδος τωρα τον Ιούνιο ΣΟΚ εκεί λέω ωραία back in baby business 

ζαλιζω τον αντρουλη μου για επόμενο παιδάκι κ είναι αρνητικός γιατί βοήθεια δν έχουμε εγώ σταμάτησα την δουλειά (αναπληρώτρια εκπαιδευτικός ) γιατί με στέλνανε μακριά κ δν μπορούσαμε να ξανά μετακομίσουμε κ ν αφήσω κ τ 2χρονο κτλ κτλ 

Εγώ φουλ άγχος από την επιθυμία μου 

Εν τέλη ένα βράδυ γίνεται η ολοκλήρωση της επαφής μας (γόνιμες δν ήξερα μια φορά είχα αδιαθετησει μετά από 2 χρόνια κ πήγαινα στα τυφλά δν είχα πάρει τεστ ωορρηξιας κ τέτοια )

εγώ να κάνω τις προσευχές μου να λέω με μια επαφή πάλι να γίνει το θαύμα

ο άντρας μ να είναι σίγουρος ότι πιάσαμε (εγώ πλέον 26 εκείνος 31)  

Να παρατηρώ σαν τρελή το σωμα μου τις αλλαγές τις βλέννες τα πονάκια να μετράω μέρες να κάνω τεστ πρώιμης  Ανίχνευσης να ξανά κοιτάω το σωμα μου να λέω μπαααα σιγά μην σταθούμε τυχεροί 

Τεστ είχα αρνητικά 3 

φτανω 35 μέρες κύκλου κάνω ένα ακόμα περνάνε 5 λεπτά αρνητικό το πετάω κοιτάζομαι στον καθρέφτη κ ενώ ήθελα να στεναχωρηθώ δν μου έβγαινε 

παω στην κορούλα μου κ στα 8 λεπτά γυρνάω στο τεστ να το βρω στα σκουπίδια γιατί κάτι με έτρωγε 

Κ βλέπω άχνη γραμμή 

κ λέω αποκλείεται ρε φίλε βγήκε εκτός χρόνου 

μιλαω μ φίλη που προσπαθούσε χρόνο κ είχε φουλ εμπειρία στα τεστ μ λέει θετικό κάνε χοριακη 

εκανα κ ήταν 115 

σοκ όλο ψέλλιζα «είναι απίστευτο» 

 

ειχα ατελείωτο άγχος αυτόν τον ένα μήνα ατελείωτοοοοοο κ όμως πιάσαμε πάλι με την μια φορά 

νιωθω ευλογία βασικά γιατί να μας τύχει μια φορά οκ είναι τύχη αλλά κ δεύτερη είναι ευλογία ειδικά με τόσο άγχος που είχα  🙏🏾 

τωρα 24 εβδ έγκυος με αποκολλήσεις με ζάχαρο με με με πάλι νιώθω ευλογημένη που κρατήθηκε το μωράκι ήταν γραφτό πιστεύω ….μέχρι να το πάρω κ αυτό το θαυματακι στα χερια μου ανάβω κεράκια προσεύχομαι γιατί νιώθω ευγνωμοσύνη! 
 

[Nantinaki]

στις πριν 9 ώρες, ο/η Antonia2 είπε:

Με το καλο κοριτσι μου!!! Καλη λευτερια!!! Πολυ ωραια η ιστορια σας κ μακαρι να ερθει και σ εμας συντομα το θαυμα!!

Προσπαθουμε απο φλεβαρη κ το νοεμβρη ολοκληρωσαμε τις εξετασεις με το συζυγο... Μας βρηκαν μετρια προς οριακα καλη κινητικοτητα σπερματος κ ξεκινησε ο αντρας μου βιταμινες και κανουμε διατροφη.. ελπιζω το 2022 να γεμισει την αγκαλια μας μ ενα γερο μωρακι!!! 

(Παντως απο αγχος κ στεναχωρια αλλο τιποτα...😔😔)

Ευχαριστώ πολύ!! Πιστεύω ότι το γεγονός ότι κάνατε εξετάσεις και μπουσταρετε τον οργανισμό σας θα σας βοηθήσει ακόμα παραπάνω!

Είμαι σίγουρη ότι σύντομα θα εισαι εγκυουλα❤️ και θα λες και συ την ιστορία σου σε άλλες κοπέλες!

Σου εύχομαι τα καλύτερα🥰😘

[LAMB12]

Εγώ έχω φοβερό αγχος γιατί;;;;;Τόσες εξωσωματικές με μηδέν αποτέλεσμα...πώς να μην έχω αγχος! Τώρα είμαι έγκυος , άλλαξα γιατρό ευτυχώς και προχωράω με αισιοδοξία ...με αγχος βέβαια πάλι αλλά και ποιός δεν έχει

[EvakiKrt]

Καλησπέρα σε όλες κ σας στέλνω αγχωμένες μεν αλλά ειλικρινείς ευχές να πραγματοποιηθουν τα όνειρα σας! 

Μια ζωή με θυμάμαι με άγχος, πάντα αγχωνομουν για τα χειρότερα σενάρια ώστε να είμαι προετοιμασμένη. Μέχρι κ ψυχοσωματικά είχα/εχω, ευκοιλια, εμετό, μυκητες! 

Άγχος για πτυχία, δουλειές, σχέση 8,5 χρόνων Που δε πήγαινε σε γαμο/παιδί (εξτρα αγχος να χωρίσω μετά από εξετάση με ύποπτη χαμηλή τιμη ΑΜΗ !!),  νέα σχέση ( Άγχος μήπως δεν μπορώ να πιάσω παιδί).

Τελικά ξεκινάμε προσπάθειες κ αυτο με άγχος απ'τη πλευρά μου συν κούραση δουλειας, στις γονιμες μέρες γινόταν καθημερινά (ζορι) από 1-2 φορές κ μετά καθόμουν ανάσκελα από 1 ώρα ως κ όλη τη νύχτα ώστε να δώσω χρόνο να "φτάσουν" εκεί που πρέπει!!! Αν και εχω διαβάσει ότι 20λ ακινησιας είναι υπεραρκετά! Τι δούλεμα έτρωγα δε φαντάζεστε Αλλά εγώ έτσι ήθελα να κάνω! 

Τελικά, έπιασα στον 4ο μήνα προσπαθειας ! Χαρα ενθουσιασμός, κ Μετά ξεκίνησε νέα σεζον άγχους, εξετάσεις, φοβοι, κορονοιος, υποχρεώσεις, έξοδα κτλ κτλ ! 

Έχω μάθει να ζω με το άγχος μου, όσο το αντιμετώπιζα ως εχθρό μόνο χειρότερα ήταν! είμαστε φιλαράκια, έχουμε σχέση αδελφική πια, μια τα πάμε καλά κ μια αρπαζομαστε αλλά έχουμε μάθει να συνυπάρχουμε στο ίδιο σώμα! Όταν με κατακλύζει αλλοτε του δίνω χώρο κ λέω "οκ άντε να δω τι θα καταλάβεις δωσε πονο" κ άλλοτε του λέω " τι ? Θες να αγχωθω ? Όχι, σήμερα δεν έχω όρεξη, σήμερα θα κάνεις ότι λέω εγώ, δώσε μου μόνο ένα μούδιασμα στο στομάχι κ φύγε μετά"  !!!! 

Συγχαίρω όσες δεν έχουν άγχος κ όσες μπόρεσαν να το καταπολεμησουν!!! Αλλά συγχαίρω κ όσες παρεα με το άγχος συνεχίζουν να προσπαθούν να πραγματοποιήσουν τα όνειρα τους ! 

Υ.Γ έχω κ 2 φίλες που με εξωσωματική κ άγχος ως το κόκκαλο  έπιασαν παιδάκι! 

Ελπίζω η εμπειρία μου να δώσει κουράγιο κ όπως αγαπαμε τα έξτρα κιλά μας, μπορούμε να αγαπήσουμε κ το άγχος μας, κ αυτο μέρος του εαυτου μας είναι !!! 

[Lavender]

στις πριν 15 ώρες, ο/η EvakiKrt είπε:

Καλησπέρα σε όλες κ σας στέλνω αγχωμένες μεν αλλά ειλικρινείς ευχές να πραγματοποιηθουν τα όνειρα σας! 

Μια ζωή με θυμάμαι με άγχος, πάντα αγχωνομουν για τα χειρότερα σενάρια ώστε να είμαι προετοιμασμένη. Μέχρι κ ψυχοσωματικά είχα/εχω, ευκοιλια, εμετό, μυκητες! 

Άγχος για πτυχία, δουλειές, σχέση 8,5 χρόνων Που δε πήγαινε σε γαμο/παιδί (εξτρα αγχος να χωρίσω μετά από εξετάση με ύποπτη χαμηλή τιμη ΑΜΗ !!),  νέα σχέση ( Άγχος μήπως δεν μπορώ να πιάσω παιδί).

Τελικά ξεκινάμε προσπάθειες κ αυτο με άγχος απ'τη πλευρά μου συν κούραση δουλειας, στις γονιμες μέρες γινόταν καθημερινά (ζορι) από 1-2 φορές κ μετά καθόμουν ανάσκελα από 1 ώρα ως κ όλη τη νύχτα ώστε να δώσω χρόνο να "φτάσουν" εκεί που πρέπει!!! Αν και εχω διαβάσει ότι 20λ ακινησιας είναι υπεραρκετά! Τι δούλεμα έτρωγα δε φαντάζεστε Αλλά εγώ έτσι ήθελα να κάνω! 

Τελικά, έπιασα στον 4ο μήνα προσπαθειας ! Χαρα ενθουσιασμός, κ Μετά ξεκίνησε νέα σεζον άγχους, εξετάσεις, φοβοι, κορονοιος, υποχρεώσεις, έξοδα κτλ κτλ ! 

Έχω μάθει να ζω με το άγχος μου, όσο το αντιμετώπιζα ως εχθρό μόνο χειρότερα ήταν! είμαστε φιλαράκια, έχουμε σχέση αδελφική πια, μια τα πάμε καλά κ μια αρπαζομαστε αλλά έχουμε μάθει να συνυπάρχουμε στο ίδιο σώμα! Όταν με κατακλύζει αλλοτε του δίνω χώρο κ λέω "οκ άντε να δω τι θα καταλάβεις δωσε πονο" κ άλλοτε του λέω " τι ? Θες να αγχωθω ? Όχι, σήμερα δεν έχω όρεξη, σήμερα θα κάνεις ότι λέω εγώ, δώσε μου μόνο ένα μούδιασμα στο στομάχι κ φύγε μετά"  !!!! 

Συγχαίρω όσες δεν έχουν άγχος κ όσες μπόρεσαν να το καταπολεμησουν!!! Αλλά συγχαίρω κ όσες παρεα με το άγχος συνεχίζουν να προσπαθούν να πραγματοποιήσουν τα όνειρα τους ! 

Υ.Γ έχω κ 2 φίλες που με εξωσωματική κ άγχος ως το κόκκαλο  έπιασαν παιδάκι! 

Ελπίζω η εμπειρία μου να δώσει κουράγιο κ όπως αγαπαμε τα έξτρα κιλά μας, μπορούμε να αγαπήσουμε κ το άγχος μας, κ αυτο μέρος του εαυτου μας είναι !!! 

Ευχαριστούμε πολυ που μοιράστηκες την εμπειρία σου μαζι μας, μου έφτιαξες τη μερα! Χαιρομαι πραγματικα για εσενα, αφενός γιατι ταυτίζομαι με το θεμα του άγχους και αφετέρου γιατι μου φαινεται απίστευτα δυσκολο το να εχεις τον φόβο μηπως δεν εισαι αρκετά γόνιμη και παραλληλα να παίρνεις απόφαση να χωρίσεις απο την μακροχρόνια "σιγουρη" σχέση σου και να κανεις βουτιά στο άγνωστο. Σε θαυμάζω και σε συγχαίρω!

Ο λόγος που έφτιαξα αυτο το ποστ ειναι καπως «προβοκατόρικος». Το άγχος σαν αιτία υπογονιμότητας εχει γινει καραμέλα, και ενώ ισως να εχει μια βάση και να εχουμε ολοι ακουσει χιλιάδες ιστορίες απο κοπέλες που μολις σταμάτησαν να προσπαθούν έμειναν έγκυες, δεν ειμαι σιγουρη κατα ποσο πράγματι επιβαρύνει τοσο δραματικά. Εν τέλη ενοχοποιείται το άγχος, και καθε μια απο εμας που δεν μενει έγκυος, σα μην την φτάναν ολα, καταλήγει να κατηγορεί και τον εαυτό της που δεν καταφέρνει να ξεπεράσει το άγχος της. "Δεν μένεις έγκυος; Ε, φταις εσυ που αγχώνεσαι, ξεαγχωσου και θα μεινεις" Και να σου η έρμη να προσπαθεί να ξεαγχωθει, και οσο προσπαθεί να μην αγχώνεται, να αγχώνεται ολο και περισσοτερο.

Για αυτο και άνοιξα αυτή τη συζήτηση, για να ακούσουμε επιτέλους και ιστορίες απο κοπέλες που έμεινα έγκυες ΠΑΡΟΛΟ που αγχωνόντουσαν, για να μας βοηθησει τουλαχιστον να μην εχουμε το άγχος του άγχους. Όπως λες και εσυ πολυ σωστά, το άγχος μας ειναι κομματι του εαυτού μας.

υγ. Θεμα για αλλο τοπικ, αλλα τι ειναι αυτο πια με την ΑΜΙ; Ξερω περιπτώσεις γυναικών με πολυ χαμηλή ΑΜΙ που έπιασαν μεσα σε 4-6 μήνες, και αλλες με ΑΜΙ εικοσάχρονης που προσπαθούν ακομα μετα απο ενα χρονο και! 

[Elk]

στις πριν 4 ώρες, ο/η Lavender είπε:

Ευχαριστούμε πολυ που μοιράστηκες την εμπειρία σου μαζι μας, μου έφτιαξες τη μερα! Χαιρομαι πραγματικα για εσενα, αφενός γιατι ταυτίζομαι με το θεμα του άγχους και αφετέρου γιατι μου φαινεται απίστευτα δυσκολο το να εχεις τον φόβο μηπως δεν εισαι αρκετά γόνιμη και παραλληλα να παίρνεις απόφαση να χωρίσεις απο την μακροχρόνια "σιγουρη" σχέση σου και να κανεις βουτιά στο άγνωστο. Σε θαυμάζω και σε συγχαίρω!

Ο λόγος που έφτιαξα αυτο το ποστ ειναι καπως «προβοκατόρικος». Το άγχος σαν αιτία υπογονιμότητας εχει γινει καραμέλα, και ενώ ισως να εχει μια βάση και να εχουμε ολοι ακουσει χιλιάδες ιστορίες απο κοπέλες που μολις σταμάτησαν να προσπαθούν έμειναν έγκυες, δεν ειμαι σιγουρη κατα ποσο πράγματι επιβαρύνει τοσο δραματικά. Εν τέλη ενοχοποιείται το άγχος, και καθε μια απο εμας που δεν μενει έγκυος, σα μην την φτάναν ολα, καταλήγει να κατηγορεί και τον εαυτό της που δεν καταφέρνει να ξεπεράσει το άγχος της. "Δεν μένεις έγκυος; Ε, φταις εσυ που αγχώνεσαι, ξεαγχωσου και θα μεινεις" Και να σου η έρμη να προσπαθεί να ξεαγχωθει, και οσο προσπαθεί να μην αγχώνεται, να αγχώνεται ολο και περισσοτερο.

Για αυτο και άνοιξα αυτή τη συζήτηση, για να ακούσουμε επιτέλους και ιστορίες απο κοπέλες που έμεινα έγκυες ΠΑΡΟΛΟ που αγχωνόντουσαν, για να μας βοηθησει τουλαχιστον να μην εχουμε το άγχος του άγχους. Όπως λες και εσυ πολυ σωστά, το άγχος μας ειναι κομματι του εαυτού μας.

υγ. Θεμα για αλλο τοπικ, αλλα τι ειναι αυτο πια με την ΑΜΙ; Ξερω περιπτώσεις γυναικών με πολυ χαμηλή ΑΜΙ που έπιασαν μεσα σε 4-6 μήνες, και αλλες με ΑΜΙ εικοσάχρονης που προσπαθούν ακομα μετα απο ενα χρονο και! 

Συμφωνώ μαζί σου! Από την πρωτη στιγμή που ξεκίνησα να προσπαθώ άκουγα μήν αγχώνεσαι.. Μην το σκέφτεσαι και θα έρθει... Και πιστευω ότι καποια στιγμή το ειχα όντως καταφέρει να μην το σκέφτομαι αλλά και πάλι δεν ήρθε.. Προσπαθώ ένα μισή χρόνο ( μεσα σε αυτό το διάστημα είχα και μια βιοχιμικη αποβολή) αλλά ακόμα τίποτα.. Υπάρχουν φορές που με παίρνει από κάτω όταν βλέπω αρνητικό τεστ και άλλες πάλι που λέω δεν πειραζει ο επομενος μήνας ίσως είναι ο τυχερός μας.. Ευχόμαι κάποια στιγμή να γίνει αυτό που επιθυμούμε όλες μας! Ευχαριστώ

[EvakiKrt]

στις πριν 5 ώρες, ο/η Lavender είπε:

υγ. Θεμα για αλλο τοπικ, αλλα τι ειναι αυτο πια με την ΑΜΙ; Ξερω περιπτώσεις γυναικών με πολυ χαμηλή ΑΜΙ που έπιασαν μεσα σε 4-6 μήνες, και αλλες με ΑΜΙ εικοσάχρονης που προσπαθούν ακομα μετα απο ενα χρονο και! 

Πράγματι θέμα για αλλο τοπικ αλλά είναι βασικός παράγοντας άγχους για μια γυναίκα. Ο γιατρός μου είχε πει ότι η ΑΜΗ είναι ακόμη χαρτογραφήτος κόσμος, δίνει ενδείξεις αλλά όχι αποδείξεις, κ πάντα σε συνδυασμό με τις άλλες ορμόνες. Μπορεί να είναι χαμηλή, άρα λογικά αδειάζουν οι αποθήκες οωθηλακιων αλλά δε λέει αν αδειάζουν γρήγορα ή αργά οπότε θέλει επανέλεγχο στο 6μηνο ή χρονο, αλλά κ πάλι οσο κατεβαινει ωάριο υπάρχει πιθανότητα να γονιμοποιηθεί . 

[hope501]

Γεια σας και απο μένα.. 

Όπως λέει και η @EvakiKrt χρειάζεται με κάποιον τρόπο να αποδεχτείς το άγχος σου, γιατί όσο και να λένε όλοι αυτοί που είναι απ'έξω, το άγχος δεν μπορείς να το αποβάλλεις τόσο εύκολα, σαν να κλείνεις τον διακόπτη. @Lavender καλά έκανες και άνοιξες τέτοιο θέμα. Και όπως είπα και πιο πάνω....ζωή χωρίς άγχος δεν υπάρχει.

Η φίλη μου, που έχει τρελό άγχος και δεν σταματάει να αγχώνεται και να σκέφτεται κτλ, διανύει τώρα τον 7ο μήνα εγκυμοσύνης και έμεινε έγκυος στις 2 προσπάθειες. Μια γυναίκα γνωστή μου, έχει επίσης τρομερό άγχος με την κάθε λεπτομέρεια και έκανε τον γιο της με εξωσωματική, ο οποίος τώρα ειναι 16 -17 χρονών.  

Αν είναι να μείνουμε με το καλό θα μείνουμε. Είτε με είτε χωρίς άγχος. Είτε με χαμηλή είτε με υψηλή ΑΜΗ. που όντως έγινε καραμέλα. Και σε δυο γατρους που πηγα και ρώτησα διάφορα, τους ειπα πως ΑΜΗ έλεγξα πριν ενάμιση χρόνο και δεν έδωσαν σημασία λέγοντας μου όλα καλά. Δηλαδή μου έδωσαν να καταλάβω πως δεν είναι η ΑΜΗ η αιτία.

[evaioan]

Νομίζω ότι το άγχος μας ξεκινάει από το ότι η ζωή μας είναι αφύσικη, σπουδάζουμε για να δουλέψουμε, δουλεύουμε για να ζήσουμε αλλά ενδιάμεσα είναι τόσες οι αναποδιές, τα άγχη, οι κακές συνθήκες καθημερινότητας... Πόσοι μπορούν να έχουν κάθε μέρα 8-10ωρες ύπνου, μαγειρεμένο φαγητό το οποίο να απολαύσουν με την ησυχία τους το μεσημέρι, ηρεμία να ξεκουραστουν το βράδυ; άσε με τα κινητά όλοι αγκαζέ να καλύψουμε τα ελάχιστα κενά μας μέσα στη μέρα και την τηλεόραση μια με την κρίση μια με τα εμβόλια να γεμίζει "ευχάριστα" ο χρόνος μας... μετά γίνονται οι εξωσωματικές κανόνας και η φυσική επαφή πολυτέλεια, μα πιστεύω αν βάλουμε πίσω ότι χαζομάρα μας πλασάρουν οι οθόνες και πιστέψουμε ότι τα πάντα ξεκινούν και τελειώνουν σε εμάς, έρχεται η πολυπόθητη σύλληψη και εγώ με άγχος συνέλαβα...