Αναφορά

Δυστυχως μόνο 2εβ αν θέλω πιο πριν μπορεί να μου γράψει ασθένειας η γιατρος αλλά σκέφτομαι κ τα λεφτά γιατί με δυο παιδιά γάλατα παμπερ δάνειο θα είναι δύσκολο με το δικό μου μειωμένο για αυτό θέλω να δουλέψω όσο μπορώ! Στο πρώτο μου πήγα 37εβ είχα ξανά πίεση κ μ είπε να με δει την επόμενη ημέρα στέλνω μήνυμα στη δουλεια ότι δε θα πάω γιατί έτυχε αυτό, κ την επόμενη ημέρα γέννησα δλδ δεν προλαβα καν να κάτσω να πάρω μια ανάσα… τότε είχα πητ 24/12 κ δηλώσαμε σαν πητ 2/1 δλδ 2εβ μετά για να τις πάρω μετά με το μωρό μου κ θα μ έγραφε ασθένειας η γιατρος ομως δε προλάβαμε να κάτσω έστω κ με ασθένειας…τωρα σκέφτομαι έχω πητ 20-21/10 να δηλωσω 28/10 μια εβδομάδα μετά δλδ αντι 4/11 2εβ μετά για να προλάβω να κάτσω έστω μια εβδομάδα 

Λογικό κορίτσι μου, όλο όσα νιώθεις είναι απολύτως κατανοητά. Τώρα για το αίμα, είναι μια ταλαιπωρία κι αυτό, εγώ θυμάμαι είχε κρατήσει 3 εβδομάδες και δεν ήξερα αν είναι περίοδος ή τα υπολείμματα. Είχα πάει για ένα τσεκ και τελικά ήταν ακόμα αιμοραγία κι όχι περίοδος. Υπομονή, δε μπορείς να κ΄άνεις κι αλλιώς σ αυτή τη φάση. Μίλησες με κάποιον δικό σου τελικά; Φυσικά ό,τι αποφασίσες είναι απόλυτα σεβαστό, απλά επειδή κι εγώ πέρα από τις 2 κολλητές μου (που είχαν μια χαρά εγκυμοσύνες) δε το είχα πει ούτε σε γονείς ούτε σε κανέναν άλλο, μ έπνιγε πάρα πολύ που δεν είχα κάποιον να με καταλάβει. Εν τέλει το ότι μιλήσαμε στους γονείς ήταν λυτρωτικό για μένα διότι, μες την ατυχία μας, κι η μητέρα μου, κι η πεθερά έχουν ιστορικό αποβολών αλλά και η αδερφή του συντρόφου μου που είχε μία εξωμήτριο κύηση, και ήταν τόσο τρυφερό που μοιράστηκαν τις εμπειρίες τους μαζί μας και μας σ΄τηριξαν. Και κάπως δεθήκαμε και περισσότερο, δηλαδή η πεθερά μου ταξίδεψε μεχρι εδώ και είχαμε μια τόσο όμορφη συζήτηση, μου στάθηκε πάρα πολύ. όπως νιώθεις εσύ βέβαια καλύτερα, γιατί φυσικά υπάρχει και το άλλο σενάριο που μερικοί άνθρωποι απλά δε ξέρουν τι να πουν και μπορεί να σου πουν πράγματα που θα σε στεναχωρήσουν ακόμα περισσότερο - μου έτυχε κι αυτή η περίπτωση δυστυχώς.  Ένα βήμα τη φορά, μη πιέζεις τον εαυτό σου για τίποτα, να σε προσέχεις 💖 και φυσικά μη ξεχνάς και τον σύντροφο σου - εγώ τον είχα παραμελήσει φουλ τον πρώτο καιρό, αλλά ευτυχώς γρήγορα συνειδητοποίησα ότι και ο άντρας επηρρέαζεται πάρα πολύ, ειδικά στη δεύτερη απώλεια πιο πολύ φοβόμουν για εκείνον παρα΄ για εμένα. Καλή δύναμη και στους 2 σας 💕

Έλα ρε...μόνο 2 εβδομάδες πριν??? Έτσι ήμουν και γω στον ιδιωτικό αν και δικαιούμουν 2 μήνες πριν πότε δεν με άφησαν να τις πάρω. Ειδικά στο 1ο σταμάτησα 5 μέρες πριν τον τοκετό και στις 35 μέρες με γύρισε πάλι πίσω!!!!    Θα είναι λίγο ζόρι τόσο νωρίς να γυρίσεις, κυρίως λόγω ορμονών και ότι ακόμα θα γνωρίζεσαι με το μώρο. Αλλά δε καταλαβαίνω...τα πέρασα και γω και ξέρω πως είναι. Αν έχεις βοήθεια στο σπίτι με το μωρό όμως θα βρείτε τα πατήματα σας!   Μένουμε στο ότι αναπτύσεται σωστά το μωρό και όλα πάνε καλά. Για τα άλλα εγώ δεν ξέρω να σου πω αλλά να σου λένε και τα κορίτσια ότι με παρακολούθηση και αγωγή όλα καλά θα πάνε. Σχετικά με τον γιατρό, να απαιτήσεις χωρίς να ντρέπεσαι ή να φοβάσαι να μιλάς απευθείας με τον γιατρό. Είναι υποχρέωση του, είναι επαγγελματίας υγείας που τον έχεις επιλέξει για κάποιους λόγους και έχεις δικαίωμα να μιλάς μαζί του. 

Ααχ! Ευτυχώς έχουμε τις έμπειρες να μας καθησυχαζουν!  λογικό ότι παρεκκλίνει από το φυσιολογικό να σε αγχώνει αλλά όπως είπαν τα κορίτσια δεν είναι κάτι που δεν λύνεται!! Αυτό με το γιατρό σου είναι άσχημο...  να νιώθεις ανασφάλεια.  Τι σκέφτεσαι να κανεις; θύμησε μου ιδιώτης είναι? 

Ευχαριστώ παρά πολύ εύχομαι σύντομα να έρθει κ για σένα το πολυπόθητο θετικό ❤️❤️❤️  Αυτό το άγχος να μην είχαμε 😂😂😂