Μπαμπας στο σπίτι

[Vasoula86]

Καλησπέρα 

Ειμαι η Βασω και εχω ενα γιο 17 μηνών.

Γέννησα περσυ το Μάρτη. Σταματησα την δουλειά την μερα που Γέννησα. Απο τοτε ημουν συνεχεια με το παιδί και θηλαζα αποκλειστικα 6 μήνες. Η σχέση μου με το παιδί ηταν αυτη που φαντάζεται κάποιος. Αγκαλίτσες παιχνίδι χουζουρεματα κλπ.

Οταν ο μικρός πηγε 10 μηνων επέστρεψα σιγα σιγα στη δουλειά για 4 μερες την εβδομαδα (λόγω μειωμενου ωραριου). Ο Αντρας μου λιγο πριν ειχε αφήσει την δικη του δουλεια η οποια δεν απέφερε πολλά χρήματα για να μείνει σπίτι με το παιδι. Εχει μια οικονομική άνεση και εχει την επιλογη να μην εργαστει για καποιο διαστημα. Απο τοτε είναι συνέχεια με το παιδι και παίζουν ολη μέρα. Πολυ τους χαίρομαι αλλα....ζηλεύω.

Ζηλευω που ο μικρος θελει τον πατέρα του πιο πολυ απο εμένα,  ζηλεύω που νιωθει πιο μεγαλη ασφαλεια στα χερια του, ζηλεύω το χρονο που περνάει μαζι του, και που εγω οταν ειμαι σπιτι ειμαι κουρασμένη η πρεπει να κανω οικοκοιρικα. Με ενοχλει που μας βλεπουν οι γυρω μας και μπορει να λενε οτι ο μικρος θελει τον πατερα του παραπανω γιατι δεν ειμαι καλη μάνα.

Στης διακοπες είχα τον μικρο συνεχεια πανω μου γιατι ενοιωθα τύψεις και γιατι ηθελα να τον κανω να με εχει κι εμενα ανάγκη,  με αποτελεσμα να τον κακομαθω...αλλα δεν αντεχα τις λιγες μερες που ειμαστε συνέχεια μαζι να ειμαι η κακια. Ξερω οτι δεν είναι σωστο.

Ολα αυτα ομως τα νοιωθω γιατι ζηλεύω τη σχεση τους ... ανυπομονώ να ξαναμεινω εγκυος για να μεινω σπίτι μαζι του

Απο οτι καταλάβατε για ψυχολογικη υποστήριξη γραφω..

 

Ευχαριστώ ❤

 

[Antonia2]

στις πριν 52 λεπτά, ο/η Vasoula86 είπε:

Καλησπέρα 

Ειμαι η Βασω και εχω ενα γιο 17 μηνών.

Γέννησα περσυ το Μάρτη. Σταματησα την δουλειά την μερα που Γέννησα. Απο τοτε ημουν συνεχεια με το παιδί και θηλαζα αποκλειστικα 6 μήνες. Η σχέση μου με το παιδί ηταν αυτη που φαντάζεται κάποιος. Αγκαλίτσες παιχνίδι χουζουρεματα κλπ.

Οταν ο μικρός πηγε 10 μηνων επέστρεψα σιγα σιγα στη δουλειά για 4 μερες την εβδομαδα (λόγω μειωμενου ωραριου). Ο Αντρας μου λιγο πριν ειχε αφήσει την δικη του δουλεια η οποια δεν απέφερε πολλά χρήματα για να μείνει σπίτι με το παιδι. Εχει μια οικονομική άνεση και εχει την επιλογη να μην εργαστει για καποιο διαστημα. Απο τοτε είναι συνέχεια με το παιδι και παίζουν ολη μέρα. Πολυ τους χαίρομαι αλλα....ζηλεύω.

Ζηλευω που ο μικρος θελει τον πατέρα του πιο πολυ απο εμένα,  ζηλεύω που νιωθει πιο μεγαλη ασφαλεια στα χερια του, ζηλεύω το χρονο που περνάει μαζι του, και που εγω οταν ειμαι σπιτι ειμαι κουρασμένη η πρεπει να κανω οικοκοιρικα. Με ενοχλει που μας βλεπουν οι γυρω μας και μπορει να λενε οτι ο μικρος θελει τον πατερα του παραπανω γιατι δεν ειμαι καλη μάνα.

Στης διακοπες είχα τον μικρο συνεχεια πανω μου γιατι ενοιωθα τύψεις και γιατι ηθελα να τον κανω να με εχει κι εμενα ανάγκη,  με αποτελεσμα να τον κακομαθω...αλλα δεν αντεχα τις λιγες μερες που ειμαστε συνέχεια μαζι να ειμαι η κακια. Ξερω οτι δεν είναι σωστο.

Ολα αυτα ομως τα νοιωθω γιατι ζηλεύω τη σχεση τους ... ανυπομονώ να ξαναμεινω εγκυος για να μεινω σπίτι μαζι του

Απο οτι καταλάβατε για ψυχολογικη υποστήριξη γραφω..

 

Ευχαριστώ ❤

 

Βασούλα καλησπέρα. 

Διάβασα με πολλή προσοχή το μήνυμα σου και μου φαίνεσαι λίγο (έως πολύ.. αλλά δεν θέλω να με παρεξηγήσεις) παράλογη. Συγγνώμη για το θάρρος που παίρνω και δε θέλω σε καμία περίπτωση να σε προσβάλλω αλλά δε γίνεται να γράφεις ότι προτιμάς να κακομάθεις το παιδάκι σου για να "κερδίσεις" την αγάπη του. Συζητάς για την ανατροφή του παιδιού σου. Δεν γίνεσαι κακιά όταν του βάζεις κανόνες και όταν του λες όχι. Απλά, το οριοθετείς και το βοηθάς για το μέλλον να μάθει ότι υπάρχουν και κανόνες.

Για να είμαι ειλικρινής, εγώ δεν έχω παιδιά (ευελπιστώ να αποκτήσω στο άμεσο μέλλον) οπότε δεν ξέρω κατά πόσο "μετράει" η γνώμη μου αλλά θα ήθελα να σε συμβουλέυσω να μην ακούς τους τρίτους. Όχι μόνο στο θέμα του "ποιον αγαπάει το παιδί" και το "αν είσαι καλή μάνα" (κανένας τρίτος δε μπορεί να σε κρίνει για αυτό τόσο εύκολα).

Αντιλαμβάνομαι ότι σου λείπει το ζουζουνάκι σου και θες περισσότερο χρόνο με αυτό. Προσπάθησε να περνάς ποιοτικό χρόνο μαζί του (όταν ξεμπερδεύεις με τις επαγγελματικές σου υποχρεώσεις και τα του σπιτιού) και θα έρθει η μέρα που δεν θα ξεκολλάει από πάνω σου.. Αγόρι είναι.. Οι υιοι με τις μαμαδες τους έχουν έρωτα. 💞

 

[Antelope]

Καλέ μη σκας! Εγώ στη θέση σου Θα χαιρόμουν! Έχω το αντίθετο πρόβλημα. 3 παιδιά κολλημένα πάνω μου να θέλουν μόνο εμένα να τα κοιμισω, να τα ταΐσω και εγώ να μην μπορώ να ανασάνω πολλές φορές. Ειδικά αυτό το σπαρακτικό "μαμαααααα" από τον μεγάλο ενώ θηλάζω τα μωρά.... Και το δάκρυ μου κορόμηλο! Σκέφτομαι ότι κάτι κάνω λάθος και δεν θα τα κάνω ανεξάρτητα. Αλλά μετά βλέπω οτι ετσι ειναι τα παιδια. Την μια περιοδο θα δένονται με τον έναν την άλλη με τον άλλον. Τίποτα δεν είναι μόνιμο. Ο μεγάλος είχε κολλήσει με τον πατέρα του σε κάποια φάση όταν άρχισαν να κάνουν κάποιες  δραστηριότητες μαζί πχ να τον βάζει πίσω στο ποδήλατο και να πάνε βόλτες. Κράτησε λίγο και πάλι σε εμένα. Τώρα περιμένω να βρουν την επόμενη δραστηριότητα τους. 

Όσο για την πειθαρχία θα σου έλεγα ότι πρέπει να την επιβάλλεις κι ας μην είσαι εσυ μαζί του όλη μέρα. Ακούγεται οξύμωρο αλλά τα παιδιά δένονται με τον φροντιστή που βάζει τους κανόνες και τα όρια. Νιώθουν μεγαλύτερη ασφάλεια έτσι. Και οι ανέμελες στιγμές σας θα είναι ακόμα πιο απολαυστικές!

[Sofia86]

Γεια σου κοριτσι μου!! Εχω κι εγω ενα αγορακι ιδια ηλικια σχεδον!Θα σου πω το εξης! Αποφασισα να σταματησω τη δουλεια για να ειμαι μαζι του..Μεχρι 10-11 μηνων ηταν κολλημενος πανω μου! Δεν καθοταν με κανεναν και φυσικα κι εγω δεν μπορουσα να κανω και πολλα! Τωρα πλεον τρελαινεται με τις γιαγιαδες,καθεται με τον μπαμπα και με οποιον του δειξει οτι εχει προθεση να παιξει μαζι του! Σιγα σιγα θελω να πω οτι απο μονος του αναζητησε την παρεα και τον αλλων μελων της οικογενειας! 

Σε καταλαβαινω καπου οπως το λες αλλα θα δεις οτι δεν χρειαζεται να τον "εξαγορασεις" 'η να τον κακομαθεις ειδικα,αυτο δεν θα σου φερει αποτελεσμα! Ξερει οτι εισαι η μαμα του και δεν σε αγνοει 'η σε ξεχναει!

Αν ειδικα τον ξεκινησεις και βρεφικο,θα δεις πως θα κοινωνικοποιηθει κιολας!

[Vasoula86]

στις On 11/8/2021 at 3:27 ΜΜ, ο/η Antonia2 είπε:

Βασούλα καλησπέρα. 

Διάβασα με πολλή προσοχή το μήνυμα σου και μου φαίνεσαι λίγο (έως πολύ.. αλλά δεν θέλω να με παρεξηγήσεις) παράλογη. Συγγνώμη για το θάρρος που παίρνω και δε θέλω σε καμία περίπτωση να σε προσβάλλω αλλά δε γίνεται να γράφεις ότι προτιμάς να κακομάθεις το παιδάκι σου για να "κερδίσεις" την αγάπη του. Συζητάς για την ανατροφή του παιδιού σου. Δεν γίνεσαι κακιά όταν του βάζεις κανόνες και όταν του λες όχι. Απλά, το οριοθετείς και το βοηθάς για το μέλλον να μάθει ότι υπάρχουν και κανόνες.

Για να είμαι ειλικρινής, εγώ δεν έχω παιδιά (ευελπιστώ να αποκτήσω στο άμεσο μέλλον) οπότε δεν ξέρω κατά πόσο "μετράει" η γνώμη μου αλλά θα ήθελα να σε συμβουλέυσω να μην ακούς τους τρίτους. Όχι μόνο στο θέμα του "ποιον αγαπάει το παιδί" και το "αν είσαι καλή μάνα" (κανένας τρίτος δε μπορεί να σε κρίνει για αυτό τόσο εύκολα).

Αντιλαμβάνομαι ότι σου λείπει το ζουζουνάκι σου και θες περισσότερο χρόνο με αυτό. Προσπάθησε να περνάς ποιοτικό χρόνο μαζί του (όταν ξεμπερδεύεις με τις επαγγελματικές σου υποχρεώσεις και τα του σπιτιού) και θα έρθει η μέρα που δεν θα ξεκολλάει από πάνω σου.. Αγόρι είναι.. Οι υιοι με τις μαμαδες τους έχουν έρωτα. 💞

 

Καλε δεν παρεξηγώ,  μια χαρα τα λες 

Πρέπει να ξεπεράσω τα δικα μου ψυχολογικά. Με ξυπνας οπως μου γράφεις!

Ευχαριστώ για την υποστήριξη και που δεν μου χαιδευεις τα αφτιά!

[Vasoula86]

στις On 11/8/2021 at 10:37 ΜΜ, ο/η Antelope είπε:

Καλέ μη σκας! Εγώ στη θέση σου Θα χαιρόμουν! Έχω το αντίθετο πρόβλημα. 3 παιδιά κολλημένα πάνω μου να θέλουν μόνο εμένα να τα κοιμισω, να τα ταΐσω και εγώ να μην μπορώ να ανασάνω πολλές φορές. Ειδικά αυτό το σπαρακτικό "μαμαααααα" από τον μεγάλο ενώ θηλάζω τα μωρά.... Και το δάκρυ μου κορόμηλο! Σκέφτομαι ότι κάτι κάνω λάθος και δεν θα τα κάνω ανεξάρτητα. Αλλά μετά βλέπω οτι ετσι ειναι τα παιδια. Την μια περιοδο θα δένονται με τον έναν την άλλη με τον άλλον. Τίποτα δεν είναι μόνιμο. Ο μεγάλος είχε κολλήσει με τον πατέρα του σε κάποια φάση όταν άρχισαν να κάνουν κάποιες  δραστηριότητες μαζί πχ να τον βάζει πίσω στο ποδήλατο και να πάνε βόλτες. Κράτησε λίγο και πάλι σε εμένα. Τώρα περιμένω να βρουν την επόμενη δραστηριότητα τους. 

Όσο για την πειθαρχία θα σου έλεγα ότι πρέπει να την επιβάλλεις κι ας μην είσαι εσυ μαζί του όλη μέρα. Ακούγεται οξύμωρο αλλά τα παιδιά δένονται με τον φροντιστή που βάζει τους κανόνες και τα όρια. Νιώθουν μεγαλύτερη ασφάλεια έτσι. Και οι ανέμελες στιγμές σας θα είναι ακόμα πιο απολαυστικές!

Αυτό με την ανεξαρτησία ειναι ενα μεγαλο καλο με τον δικο μου. Η λογικη μου μου λεει οσα λες....πολυ σωστο αυτο που λες οτι τα παιδια νοιώθουν μεγαλύτερη ασφαλεια με αυτον που βαζει κανονες...

Ευχαριστώ για την υποστήριξη

[Vasoula86]

στις On 12/8/2021 at 10:05 ΠΜ, ο/η Sofia86 είπε:

Γεια σου κοριτσι μου!! Εχω κι εγω ενα αγορακι ιδια ηλικια σχεδον!Θα σου πω το εξης! Αποφασισα να σταματησω τη δουλεια για να ειμαι μαζι του..Μεχρι 10-11 μηνων ηταν κολλημενος πανω μου! Δεν καθοταν με κανεναν και φυσικα κι εγω δεν μπορουσα να κανω και πολλα! Τωρα πλεον τρελαινεται με τις γιαγιαδες,καθεται με τον μπαμπα και με οποιον του δειξει οτι εχει προθεση να παιξει μαζι του! Σιγα σιγα θελω να πω οτι απο μονος του αναζητησε την παρεα και τον αλλων μελων της οικογενειας! 

Σε καταλαβαινω καπου οπως το λες αλλα θα δεις οτι δεν χρειαζεται να τον "εξαγορασεις" 'η να τον κακομαθεις ειδικα,αυτο δεν θα σου φερει αποτελεσμα! Ξερει οτι εισαι η μαμα του και δεν σε αγνοει 'η σε ξεχναει!

Αν ειδικα τον ξεκινησεις και βρεφικο,θα δεις πως θα κοινωνικοποιηθει κιολας!

Αχ ναι,  Θα παμε παιδικο από Σεπτέμβρη και θα κανει και εμενα καλο.

Καλα τα λες ...τον εξαγοραζω στην ουσία 

Θα το βρω που θα παει

 

Ευχαριστώ για την υποστήριξη 

[M@mmy]

καλησπέρα γλυκιά μου μην αγχώνεσαι καθόλου φάσεις είναι που περνάνε τα παιδάκια και εγώ δούλευα κάποιους μήνες εποχιακά και στην ηλικία του μικρού σου ήταν η μικρή μου και την είχε ο μπαμπάς της και συνέχεια ήταν πάνω του και εγώ έτσι ένιωθα αλλά όντως είναι περαστισιακα αυτά δεν παίζει ρόλο με ποιον είναι το παιδί όλη μέρα ...τώρα δεν δουλεύω είμαστε μέρα νύχτα μαζί αλλά μόλις έρχεται ο μπαμπάς φεύγει και τρέχει και είναι όλο από πίσω του δεν με υπολογίζει😂θέλω να πω με αυτό ότι δεν παίζει ρόλο αν τον έχει πολλές ώρες ο μπαμπάς του η εσύ ...είναι απλά τα συναισθήματα του παιδιού και τους δυο σας αγαπάει Η ΜΑΝΑ είναι μια πραγματικά ισχύει αυτό που λένε❤️