Θετικό τεστ εγκυμοσύνης

[Maria3685]

Καλημέρα !!Ειμαι καινούργια στην ομάδα..Θα ήθελα πολύ τη γνώμη σας πάνω στο θέμα που τόσο με προβληματίζει τις τελευταίες δυο μέρες..Με τον σύντροφο μου προσπαθούμε εδω κ  9-10 μήνες περίπου για μωράκι..κατόπιν δικής μου έντονης επιθυμίας..Είμαι 36 ετών κ ήμουν σίγουρη ότι η σύλληψη δεν θα ήταν εύκολη υπόθεση..ότι κάποιο πρόβλημα είχα..ότι θα επρεπε να κάνουμε ένα σωρό εξετασεις κ θεραπείες..
Μέχρι που το τεστ βγήκε θετικό..πριν δυο μέρες..κ αντι να χαρώ..νιώθω δυστυχισμένη..Κλαίω όλη μέρα..δυσκολεύομαι να κοιμηθώ..δεν τρώω..

Δεν είμαι σίγουρη αν το θέλω τελικά το μωράκι..αν πρέπει να γίνω μητέρα..Ακούγεται πολύ άσχημα κ δεν μπορώ να το εξηγήσω..Το ήθελα τόσο πολύ κ τώρα μέσα μου εύχομαι,με πολλές ενοχές,να αποβάλλω..

Σκεφτομαι ποσο πολύ θα αλλάξει η ζωή μας..η καθημερινότητα μας..κ αυτό με τρομάζει πάρα πολύ..Φοβάμαι πως θα χάσουμε τη χαρά κ την ανεμελιά που εχουμε σαν ζευγάρι..τις πολύτιμες καθημερινές συνήθειες που έχουμε αποκτήσει τόσα  χρόνια που είμαστε μαζί..Πως θα γίνουμε συμβατικοί.

Κ αν το μωρό μου γεννηθεί με κάποιο σοβαρό πρόβλημα;Κ αν πεθάνω στον τοκετό;

Αρχίζω να πιστεύω ότι κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα θα έχω..δε γίνεται να αντιδρώ έτσι..να τα βλέπω όλα μαύρα κ να μη βρίσκω πουθενά χαρά..Στενοχωρώ κ τον σύντροφο μου που τον λατρευω..Δεν ξέρει πως να με βοηθήσει..Είτε το κρατήσω είτε όχι θα είναι δίπλα μου αρκεί να είναι αυτό που πραγματικά θέλω.. 

Δεν έχω πάει ακόμα σε γυναικολόγο ούτε έκανα εξετάσεις αίματος.. Μόνο με τον σύντροφο μου έχω μετριαστεί τις σκέψεις μου..Ντρέπομαι για αυτές αλλά με κάνουν πραγματικά δυστυχισμένη!!Σαν να άλλαξε κιόλας η ζωή μου..Δεν ξέρω αν το θέλω..κ ας προσπαθούσα μήνες γι’αυτο..Στη πράξη τελικά όλα είναι διαφορετικά.. 

[Lacostaki]

στις πριν 6 ώρες, ο/η Maria3685 είπε:

Καλημέρα !!Ειμαι καινούργια στην ομάδα..Θα ήθελα πολύ τη γνώμη σας πάνω στο θέμα που τόσο με προβληματίζει τις τελευταίες δυο μέρες..Με τον σύντροφο μου προσπαθούμε εδω κ  9-10 μήνες περίπου για μωράκι..κατόπιν δικής μου έντονης επιθυμίας..Είμαι 36 ετών κ ήμουν σίγουρη ότι η σύλληψη δεν θα ήταν εύκολη υπόθεση..ότι κάποιο πρόβλημα είχα..ότι θα επρεπε να κάνουμε ένα σωρό εξετασεις κ θεραπείες..
Μέχρι που το τεστ βγήκε θετικό..πριν δυο μέρες..κ αντι να χαρώ..νιώθω δυστυχισμένη..Κλαίω όλη μέρα..δυσκολεύομαι να κοιμηθώ..δεν τρώω..

Δεν είμαι σίγουρη αν το θέλω τελικά το μωράκι..αν πρέπει να γίνω μητέρα..Ακούγεται πολύ άσχημα κ δεν μπορώ να το εξηγήσω..Το ήθελα τόσο πολύ κ τώρα μέσα μου εύχομαι,με πολλές ενοχές,να αποβάλλω..

Σκεφτομαι ποσο πολύ θα αλλάξει η ζωή μας..η καθημερινότητα μας..κ αυτό με τρομάζει πάρα πολύ..Φοβάμαι πως θα χάσουμε τη χαρά κ την ανεμελιά που εχουμε σαν ζευγάρι..τις πολύτιμες καθημερινές συνήθειες που έχουμε αποκτήσει τόσα  χρόνια που είμαστε μαζί..Πως θα γίνουμε συμβατικοί.

Κ αν το μωρό μου γεννηθεί με κάποιο σοβαρό πρόβλημα;Κ αν πεθάνω στον τοκετό;

Αρχίζω να πιστεύω ότι κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα θα έχω..δε γίνεται να αντιδρώ έτσι..να τα βλέπω όλα μαύρα κ να μη βρίσκω πουθενά χαρά..Στενοχωρώ κ τον σύντροφο μου που τον λατρευω..Δεν ξέρει πως να με βοηθήσει..Είτε το κρατήσω είτε όχι θα είναι δίπλα μου αρκεί να είναι αυτό που πραγματικά θέλω.. 

Δεν έχω πάει ακόμα σε γυναικολόγο ούτε έκανα εξετάσεις αίματος.. Μόνο με τον σύντροφο μου έχω μετριαστεί τις σκέψεις μου..Ντρέπομαι για αυτές αλλά με κάνουν πραγματικά δυστυχισμένη!!Σαν να άλλαξε κιόλας η ζωή μου..Δεν ξέρω αν το θέλω..κ ας προσπαθούσα μήνες γι’αυτο..Στη πράξη τελικά όλα είναι διαφορετικά.. 

Καλημερα κοριτσι μου!!! Νομιζω οτι βρισκεσαι σε εναν πανικο γιατι νιωθεις οτι αυτο το παιδι θα αλλαξει ολη σου τη ζωη και ναι θα το κανει και παρολο που δεν εχω δικο μου παιδι εχω να σου πω με σιγουρια οτι θα την αλλαξει προς το καλυτερο. Ναι θα χασεις την ανεμελια  αλλα θα κερδισεις μια ευτυχια που ειμαι σιγουρη οτι δεν συγκρινετε με τιποτα αλλο. Οσο για τους φοβους σου μην εχει το παιδι καποιο προβλημα νομιζω οτι ολες τα σκεφτονται αυτα...Εγω θα σου ελεγα να ηρεμησεις να πας σε εναν γυναικολογο να δεις οτι ολα ειναι μια χαρα και ειμαι σιγουρη πως οταν το δεις στον υπερυχο θα αλλαξει τελειως η διαθεση σου!!! Το μονο που θα σου πω ειναι οτι αυτη η ψυχουλα που μεγαλωνει μεσα σου δεν φταιει σε τιποτα και ειναι μεγαλη αμαρτια και μεγαλη αδικια να την σκοτωσεις  Σου ευχομαι οτι καλυτερο και ελπιζω να παρεις τη σωστη αποφαση!!!  

[manoula84]

Καλημερα , κοιτα να σου πω οτι δεν θα αλλαξει η ζωη σας ειναι ψεμα αλλα σκεψου οτι οσο και να χαρεις την ζωη σου μετα θα μεινεις με την απορια τι θα εκανα χωρις παιδι??

Στη ζωη τιποτα δεν ειναι ευκολο, εγω αυτο το επαθα με την δουλεια μου, κριση πανικου, δεν μου αρεσε να οδηγαω αυτοκινητο και να πηγαινω ταξιδια και επιασα μια δουλεια που εχει ολα αυτα και ακομα περισσοτερα, εγω ενα κοριτσι του σπιτιου εγινα μπισνες γουμαν, ανεξαρτητη μιλαω με τους συναδελφους απο το εξωτερικο και μανατζαρω την δουλεια μου τελεια. Σκεψου οταν επιασα την δουλεια ελεγα καθε βραδυ θα απολυθω και οτι δεν τα καταφερω. Κανεις δεν γνωριζει τα ορια του μεχρι να τα ξεπερασει. 

Φοβομουν σαν τρελη να γεννησω και πιστεψε με ειχα πολυ ασχημη γεννα αλλα ηταν η πιο ομορφη μερα της ζωης μου δεν μπορεις να φανταστεις την χαρα μου, ειχα τοσο πονο μου εβαλαν και 2 μπουκαλες αιμα και παλι περιμενα πως και πως να μου φερουν το παιδι μου. 

Τωρα και εγω και ο ανδρας μου εχουμε να κοιμηθουμε πανω απο χρονο με σκληρες δουλειες και παλι επειδη τωρα με τον ιο δουλευουμε απο το σπιτι το πρωι μας λειπει το γελιο του, η ανακατοσουρα του τα παντα του!!!!

Μην ανχωνεσαι ολα καλα θα πανε! ο θεος σου εστειλε ενα δωρο το οποιο θα εξαρταται απο εσενα σε θελει δυνατη διπλα του για να γινει σωστος ανθρωπος, οποτε χαμογελλα και ασκεψου οτι το ποτηρη ειναι μισο γεματο και οχι μισο αδειο! 

Μια ψυχουλα σε διαλεξε για μαμα του και πιστεψε με ξερει τι κανει! 

[Ευάγγελοςτ]

Καταρχήν συγχαρητήρια για την εγκυμοσύνη σου! Συμφωνώ απόλυτα με αυτά που σου είπαν τα κορίτσια πιο πάνω! Επίσης είναι λογικό και λόγω των ορμονών να νιώθεις μπερδεμένη. Όμως το είπες και μόνη σου ότι το ήθελες πολύ! Ποιός σου είπε όμως ότι δεν θα είναι όμορφη η ζωή σου και μετά; Θα είναι πολύ ομορφότερη πίστεψε με! Με τον άντρα μου ζούμε την κάθε στιγμή με το παιδί μας. Πηγαίνουμε εκδρομές, θάλασσα, βουνό, κάνουμε ότι μπορείς να φανταστείς όλοι μαζί ενωμένοι και είμαστε ευτυχισμένοι που έχουμε ο ένας τον άλλο. Είναι εγωιστικό να βλέπεις ένα παιδί σαν εμπόδιο. Κι εσύ ένα παιδί ήσουν κάποτε και αυτό το δώρο να ζεις σήμερα στο χάρισαν οι γονείς σου. Πως σκέφτεσαι να το στερήσεις εσύ σε ένα πλάσμα που είναι κομμάτι της αγάπης που λες ότι έχετε; Δεν θέλω να είμαι σκληρή γιατί δεν είναι στοιχείο του χαρακτήρα μου όμως με πληγώνει όταν διαβάζω ότι υπάρχουν γυναίκες που θέλουν να "ξεφορτωθούν" ένα μωρό λες και είναι ένα σακούλι με πατατάκια και άλλες γυναίκες παλεύουν με νύχια και με δόντια για να τα καταφέρουν. Ήταν επιλογή σου. 

Λες ότι μπορεί να πεθάνεις στο τοκετό. Και ποιός ξέρει πότε θα πεθάνει; Πως γνωρίζεις το μέλλον σου; Ότι θα είσαι τόσο πολύ ευτυχισμένη και γερή χωρίς αυτό; Ότι αργότερα δεν θα το έχεις εσύ ανάγκη;

Τίποτα δεν ξέρουμε! Αυτή την στιγμή ζεις ένα θαύμα. Το παιδί σου μεγαλώνει μέσα σου και αξίζει την αγάπη σου. Να ξέρεις δεν υπάρχει αρνητική πλευρά όταν μιλάμε για ένα μωρό. Μόνο θετική. Εσύ φυσικά θα επιλέξεις σε ποια θα στραφείς. Για ένα είμαι σίγουρη πάντως! Ότι δεν θα το μετανιώσεις ποτέ αν επιλέξεις το δεύτερο. Αν δηλαδή επιλέξεις την μητρότητα!

[manoula84]

στις πριν 7 λεπτά, ο/η Ευάγγελοςτ είπε:

Καταρχήν συγχαρητήρια για την εγκυμοσύνη σου! Συμφωνώ απόλυτα με αυτά που σου είπαν τα κορίτσια πιο πάνω! Επίσης είναι λογικό και λόγω των ορμονών να νιώθεις μπερδεμένη. Όμως το είπες και μόνη σου ότι το ήθελες πολύ! Ποιός σου είπε όμως ότι δεν θα είναι όμορφη η ζωή σου και μετά; Θα είναι πολύ ομορφότερη πίστεψε με! Με τον άντρα μου ζούμε την κάθε στιγμή με το παιδί μας. Πηγαίνουμε εκδρομές, θάλασσα, βουνό, κάνουμε ότι μπορείς να φανταστείς όλοι μαζί ενωμένοι και είμαστε ευτυχισμένοι που έχουμε ο ένας τον άλλο. Είναι εγωιστικό να βλέπεις ένα παιδί σαν εμπόδιο. Κι εσύ ένα παιδί ήσουν κάποτε και αυτό το δώρο να ζεις σήμερα στο χάρισαν οι γονείς σου. Πως σκέφτεσαι να το στερήσεις εσύ σε ένα πλάσμα που είναι κομμάτι της αγάπης που λες ότι έχετε; Δεν θέλω να είμαι σκληρή γιατί δεν είναι στοιχείο του χαρακτήρα μου όμως με πληγώνει όταν διαβάζω ότι υπάρχουν γυναίκες που θέλουν να "ξεφορτωθούν" ένα μωρό λες και είναι ένα σακούλι με πατατάκια και άλλες γυναίκες παλεύουν με νύχια και με δόντια για να τα καταφέρουν. Ήταν επιλογή σου. 

Λες ότι μπορεί να πεθάνεις στο τοκετό. Και ποιός ξέρει πότε θα πεθάνει; Πως γνωρίζεις το μέλλον σου; Ότι θα είσαι τόσο πολύ ευτυχισμένη και γερή χωρίς αυτό; Ότι αργότερα δεν θα το έχεις εσύ ανάγκη;

Τίποτα δεν ξέρουμε! Αυτή την στιγμή ζεις ένα θαύμα. Το παιδί σου μεγαλώνει μέσα σου και αξίζει την αγάπη σου. Να ξέρεις δεν υπάρχει αρνητική πλευρά όταν μιλάμε για ένα μωρό. Μόνο θετική. Εσύ φυσικά θα επιλέξεις σε ποια θα στραφείς. Για ένα είμαι σίγουρη πάντως! Ότι δεν θα το μετανιώσεις ποτέ αν επιλέξεις το δεύτερο. Αν δηλαδή επιλέξεις την μητρότητα!

Συμφωνω τρελά!!!! Καταλαβαινω οτι ειναι λογο ορμονων το θεμα σου, αλλα ακομα και καποια πραγματα που ειναι δυσκολα στο μεγαλωμα ενος παιδιου μετα απο λιγα χρονια θα τα θυμασαι και θα τα νοσταλγεις, θα αλλαξεις σαν ανθρωπος!! εμενα ηταν η ωραιοτερη προκληση της ζωης μου και ευχομαι να ξανα συμβει συντομα παλι!!!

Σκεψου και λιγο αυτο το ψυχουλακι μετα την γονιμοποιηση παιρναει τοσα πολλα αγωνιζετε να επιβιωσει κανει ταξιδι μεχρι την στιγμη που κολλαει επανω σου και σε αγκαλιαζει για να το βοηθησεις μην του γυρισεις την πλατη, εκανε μεγαλο ταξιδι για να φτασει εκει που ειναι σημερα!

[Sofoula28]

στις πριν 8 ώρες, ο/η Maria3685 είπε:

Καλημέρα !!Ειμαι καινούργια στην ομάδα..Θα ήθελα πολύ τη γνώμη σας πάνω στο θέμα που τόσο με προβληματίζει τις τελευταίες δυο μέρες..Με τον σύντροφο μου προσπαθούμε εδω κ  9-10 μήνες περίπου για μωράκι..κατόπιν δικής μου έντονης επιθυμίας..Είμαι 36 ετών κ ήμουν σίγουρη ότι η σύλληψη δεν θα ήταν εύκολη υπόθεση..ότι κάποιο πρόβλημα είχα..ότι θα επρεπε να κάνουμε ένα σωρό εξετασεις κ θεραπείες..
Μέχρι που το τεστ βγήκε θετικό..πριν δυο μέρες..κ αντι να χαρώ..νιώθω δυστυχισμένη..Κλαίω όλη μέρα..δυσκολεύομαι να κοιμηθώ..δεν τρώω..

Δεν είμαι σίγουρη αν το θέλω τελικά το μωράκι..αν πρέπει να γίνω μητέρα..Ακούγεται πολύ άσχημα κ δεν μπορώ να το εξηγήσω..Το ήθελα τόσο πολύ κ τώρα μέσα μου εύχομαι,με πολλές ενοχές,να αποβάλλω..

Σκεφτομαι ποσο πολύ θα αλλάξει η ζωή μας..η καθημερινότητα μας..κ αυτό με τρομάζει πάρα πολύ..Φοβάμαι πως θα χάσουμε τη χαρά κ την ανεμελιά που εχουμε σαν ζευγάρι..τις πολύτιμες καθημερινές συνήθειες που έχουμε αποκτήσει τόσα  χρόνια που είμαστε μαζί..Πως θα γίνουμε συμβατικοί.

Κ αν το μωρό μου γεννηθεί με κάποιο σοβαρό πρόβλημα;Κ αν πεθάνω στον τοκετό;

Αρχίζω να πιστεύω ότι κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα θα έχω..δε γίνεται να αντιδρώ έτσι..να τα βλέπω όλα μαύρα κ να μη βρίσκω πουθενά χαρά..Στενοχωρώ κ τον σύντροφο μου που τον λατρευω..Δεν ξέρει πως να με βοηθήσει..Είτε το κρατήσω είτε όχι θα είναι δίπλα μου αρκεί να είναι αυτό που πραγματικά θέλω.. 

Δεν έχω πάει ακόμα σε γυναικολόγο ούτε έκανα εξετάσεις αίματος.. Μόνο με τον σύντροφο μου έχω μετριαστεί τις σκέψεις μου..Ντρέπομαι για αυτές αλλά με κάνουν πραγματικά δυστυχισμένη!!Σαν να άλλαξε κιόλας η ζωή μου..Δεν ξέρω αν το θέλω..κ ας προσπαθούσα μήνες γι’αυτο..Στη πράξη τελικά όλα είναι διαφορετικά.. 

Καλησπερα κοριτσι και συγχαρητηρια για την εγκυμοσυνη σου! Εχω να σου πω το εξης .. ειχα μια παλλινδρομη κυηση την οποια ανακαλυψαμε την 9η εβδομαδα τον περασμενο μαρτιο (κυηση που μας ηρθε "τυχαια") . Απο τοτε αποφασισαμε πως θελαμε πολυ ενα παιδάκι και μολις μας εδωσε το πρασινο φως ο γιατρος ξεκινησαμε προσπαθειες. Δεν ηταν τοσο ευκολο φυσικα να συλλαβουμε !!! Προσπαθουσαμε καποιους μηνες με αγχος κλαμα στεναχωρια πιεση κλπ κλπ κλπ!! Εν τελει τα καταφεραμε ! Βρισκομαι στην 11η εβδομαδα ολα ειναι τελεια και εχω ηρεμησει επιτελους και μπορω να χαρω την εγκυμοσυνη μου! Πριν φτασω ομως σε αυτο το σημειο(οταν πρωτοεμαθα πως ειμαι εγκυος δλδ) περασα απο πολλα σταδια (λογω πιεσης και φοβου) μεσα στα οποια ηταν και καποιες μερες που σκεφτομουν πως ισως καναμε λαθος που προσπαθουσαμε τοσο πολυ ,μήπως επρεπε να περιμενουμε λιγο ακομα και αλλα πολλα! Φυσικα αυτες οι μερες περασαν και πλεον ζω τις πιο ομορφες μεχρι στιγμης μερες της ζωης μου! Περιμενω με ανυπομονησια να το νιωσω και να το βλεπω στους υπερηχους ! Μη ντρεπεσαι γιαυτο που νιωθεις ,πολλες γυναικες περναμε αυτη τη φαση . Ηρεμησε , σκεψου τους λογους που σε έκαναν να θέλεις τοσο καιρο να γινεις μαμα και ειμαι σιγουρη πως μολις σου φυγει το πρώτο αγχος , θα ηρεμησεις και θα τα σκεφτεσαι αργοτερα και θα γελας! 

[Maria3685]

Σας ευχαριστώ όλες που μπήκατε στον κόπο να μου απαντήσετε!! Μη νομίζετε ότι δε τα σκέφτομαι όλα αυτά..υπάρχει ακόμα η λογική μέσα μου αλλά επισκιάζεται από φόβο..Από μικρή φοβόμουν την στιγμή του τοκετού,μήπως πεθάνω. Είναι μια από τις πολλές φοβίες που έχω.

Επίσης,δεν εργάζομαι.Λογω καλής οικονομικής κατάστασης της οικογένειας μου,που πάντα είναι δίπλα μου σε ότι χρειάζομαι,δεν έψαξα με ιδιαίτερο ζήλο κάποια εργασία..Είναι που τους τελευταίους 10 μήνες ζω μακριά από το σπίτι μου σε άλλη πόλη,ουτε καν τον γιατρό μου δεν μπορώ να επισκεφτώ.Πως θα ανταπεξέλθω σε τόσα έξοδα;Θα μου πείτε να το σκεφτόμουν νωρίτερα αυτό..αλλά έλα που ήμουν σίγουρη ότι δεν θα τα κατάφερνα να αποκτήσω μωρό.

Αγαπω πολύ τα παιδια,βοήθησα στο μεγάλωμα του ανιψιού μου..έκανα σχεδον όλα όσα κάνουν οι μαμάδες..αλλά αν η ψυχολογία μου είναι χειρότερη όταν γεννήσω; Αν έχω κακή συμπεριφορά απέναντι του η απέναντι στον σύντροφο μου;Αν πεθάνω;

 

[manoula84]

Σε καταλαβαινω και μην νομιζεις , ολες στα γραφουμε με αγαπη για να παρεις την αποφαση σωστα και να μην μετανιωσεις.

Ενα θα σου πω, με τον ανδρα μου γνωριστηκαμε στα 25 μας αλλα παιδια τοτε οτι ειχαμε τελειωσει σπουδες και μεταπτυχιακα καταστρωναμε σχεδια πως θα ειμαστε ανεξαρτητοι για να κανουμε καποια στιγμη οικογεννεια, και σιγουρα τωρα που εχουμε υποτιθετε καργιερα και καλο μισθο? το παιδι δεν θελει τιποτα απο αυτα του παιρνω ρουχα και παιχνιδια και δεν τον νοιαζουν παιζει με τα μαλλια μου , το τι ακριβα αξεσουαρ εχω παρει... κλαιω τα λεφτα μου. καθε μερα που περναει λεμε επρεπε να ειχαμε κανει παιδι τοτε! 

Οποτε κανε αυτο που σου λεει καρδια σου χωρις να σκεφτεσαι το μελλον γιατι σε παει πισω, πρεπει να ζουμε το παρον και οχι το μελλον και το παρελθον!

Επισης εγω τρεμω ενεσεις γιατρους τα παντα και ο μεγαλυτερος φοβος ηταν να μην βαλω αιμα δεν ηθελα με τιποτα , το εκανα και αυτο και τλικα μια ιδεα ηταν. Αν εισαι καλα στην υγεια σου και βρεις και καλο γιατρο μην φοβασαι τιποτα η επιστημε ειναι μπροστα!

[ROULIKA]

Ακουγεσαι φοβισμενη και πανικοβλημενη ...

Δε σου κρυβω οταν εμαθα και εγω για την εγκυμοσυνη μου (προσπαθουσαμε 4 μηνες) επαθα ενα παρομοιο σοκ για το πως θα αλλαξει η ζωη μου.

Με ενδιαφερει πολυ η καριερα μου και εχω αφιερωσει παρα πολλα και κυριως πολυ χρονο στη δουλεια μου, μολις πηρα προαγωγη, και γενικα ημουν ελευθερη μεχρι τα 30 με ταξιδια, εξοδους, διακοπες με φιλες, χαλαρες σχεσεις για να περναω ομορφα την ωρα μου.. Στα 30 μου γνωρισα το συντροφο μου και 3 χρονια αργοτερα αποφασισαμε για το παιδακι. Πριν τον γνωρισω ημουν σιγουρη πως δεν ηθελα παιδια και πως ο συγκεκριμενος ρολος δε μου ταιριαζει.

Ο ερχομος του παιδιου σιγουρα θα φερει ριζικες αλαγες στο λαιφσταιλ μου και σιγουρα τιποτα δε θα ειναι οπως πριν. Δε θα εχω χρονο για ολες τις ασχολιες μου (ακομη και για τη δουλεια μου) και δε θα μπορω να χαλαω τα χρηματα μου σε ακριβα ρουχα και ταξιδια αλλα θα πηγαινουν ολα στο παιδακι μου. Μετα το πρωτο σοκ οταν εμεινα εγγυος, σκεφτηκα πολυ, συζητησα με τον ψυχολογο μου και συνειδητοποιω πως επικειται μια μεγαλη αλλαγη στη ζωη μου, αλλα ετσι ειναι η ζωη, συνεχως αλλαζουν οι συνθηκες και τα θελω μας, προκυπτουν καινουρια δεδομενα και αναγκες. Επισης μην κανεις προβολες στο χρονο, τι θα γινει στη γεννα, που θα βρεις χρηματα, περιμενε να προκυψουν ολα αυτα και θα δεις πως λυσεις υπαρχουν. Δεν εχει νοημα να αγχωνεσαι για κατι που ισως συμβει σε ενα χρονο. Θα δουμε για ολα αυτα οταν προκυψουν και οχι προκαταβολικα.

Επισης πολλες φορες η μητροτητα προκαλει φοβο οταν εχουμε κρυμμενα τραυματα για το πως μεγαλωσαν εμας οι γονεις μας και αυτο ασυνειδητα μας δημιουργει αγχος για το αν θα μεγαλωσουμε κ εμεις ετσι τα παιδια μας και αν θα ειμαστε αρκετοι. 

Διαβαζωντας τις ανησυχιες σου και λογω της φυσης τους, θα σου προτεινα να κανεις μια συζητηση με ενα ψυχολογο για να καταλαβεις το βαθυτερο αιτιο που σου δημιουργει αυτο το φοβο. Με αυτο τον τροπο θα μπορεσεις να παρεις μια αποφαση βασει των ολων των δεδομενων και εχοντας την πληρη εικονα. 

[Klimentini]

στις πριν 11 ώρες, ο/η Maria3685 είπε:

Καλημέρα !!Ειμαι καινούργια στην ομάδα..Θα ήθελα πολύ τη γνώμη σας πάνω στο θέμα που τόσο με προβληματίζει τις τελευταίες δυο μέρες..Με τον σύντροφο μου προσπαθούμε εδω κ  9-10 μήνες περίπου για μωράκι..κατόπιν δικής μου έντονης επιθυμίας..Είμαι 36 ετών κ ήμουν σίγουρη ότι η σύλληψη δεν θα ήταν εύκολη υπόθεση..ότι κάποιο πρόβλημα είχα..ότι θα επρεπε να κάνουμε ένα σωρό εξετασεις κ θεραπείες..
Μέχρι που το τεστ βγήκε θετικό..πριν δυο μέρες..κ αντι να χαρώ..νιώθω δυστυχισμένη..Κλαίω όλη μέρα..δυσκολεύομαι να κοιμηθώ..δεν τρώω..

Δεν είμαι σίγουρη αν το θέλω τελικά το μωράκι..αν πρέπει να γίνω μητέρα..Ακούγεται πολύ άσχημα κ δεν μπορώ να το εξηγήσω..Το ήθελα τόσο πολύ κ τώρα μέσα μου εύχομαι,με πολλές ενοχές,να αποβάλλω..

Σκεφτομαι ποσο πολύ θα αλλάξει η ζωή μας..η καθημερινότητα μας..κ αυτό με τρομάζει πάρα πολύ..Φοβάμαι πως θα χάσουμε τη χαρά κ την ανεμελιά που εχουμε σαν ζευγάρι..τις πολύτιμες καθημερινές συνήθειες που έχουμε αποκτήσει τόσα  χρόνια που είμαστε μαζί..Πως θα γίνουμε συμβατικοί.

Κ αν το μωρό μου γεννηθεί με κάποιο σοβαρό πρόβλημα;Κ αν πεθάνω στον τοκετό;

Αρχίζω να πιστεύω ότι κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα θα έχω..δε γίνεται να αντιδρώ έτσι..να τα βλέπω όλα μαύρα κ να μη βρίσκω πουθενά χαρά..Στενοχωρώ κ τον σύντροφο μου που τον λατρευω..Δεν ξέρει πως να με βοηθήσει..Είτε το κρατήσω είτε όχι θα είναι δίπλα μου αρκεί να είναι αυτό που πραγματικά θέλω.. 

Δεν έχω πάει ακόμα σε γυναικολόγο ούτε έκανα εξετάσεις αίματος.. Μόνο με τον σύντροφο μου έχω μετριαστεί τις σκέψεις μου..Ντρέπομαι για αυτές αλλά με κάνουν πραγματικά δυστυχισμένη!!Σαν να άλλαξε κιόλας η ζωή μου..Δεν ξέρω αν το θέλω..κ ας προσπαθούσα μήνες γι’αυτο..Στη πράξη τελικά όλα είναι διαφορετικά.. 

Σε καταλαβαίνω. Όλα αυτά που γράφεις δείχνουν πως είσαι ένα άτομο με υψηλή αίσθηση της ευθύνης αλλά και της πραγματικότητας. Εννοείται θα αλλάξει η ζωή σας και η καθημερινότητα δεν θα είναι πια η ίδια. Η ζωή κάνει κύκλους και αλλάζει στάδια. Δεν είμαστε για πάντα στο σχολείο, ούτε στο πανεπιστήμιο κ.ο.κ. Ένα παιδί φέρνει αλλαγές. Το θέμα είναι εάν μπορείς και θέλεις να μπεις σε άλλη φάση και να φέρεις αυτή την αλλαγή στη ζωή σου.

Οι πιθανότητες να πεθάνεις στον τοκετό ειδικά στις μέρες μας είναι τόσο μικρές! Η ιατρική έχει προχωρήσει πολύ και πλέον οι γυναίκες δεν πεθαίνουν στον τοκετό. όσο για το μωρό σου υπάρχουν τόσες εξετάσεις που μπορούν να σου δώσουν απαντήσεις. 

Τώρα εάν όντως δεν θες παιδί είναι άλλο κομμάτι που θα πρέπει να λύσεις μόνη σου μαζί με τον σύντροφο σου. Ελπίζω να πάρετε τη καλύτερη για εσάς απόφαση. 

[Maria3685]

στις πριν 35 λεπτά, ο/η ROULIKA είπε:

Ακουγεσαι φοβισμενη και πανικοβλημενη ...

Δε σου κρυβω οταν εμαθα και εγω για την εγκυμοσυνη μου (προσπαθουσαμε 4 μηνες) επαθα ενα παρομοιο σοκ για το πως θα αλλαξει η ζωη μου.

Με ενδιαφερει πολυ η καριερα μου και εχω αφιερωσει παρα πολλα και κυριως πολυ χρονο στη δουλεια μου, μολις πηρα προαγωγη, και γενικα ημουν ελευθερη μεχρι τα 30 με ταξιδια, εξοδους, διακοπες με φιλες, χαλαρες σχεσεις για να περναω ομορφα την ωρα μου.. Στα 30 μου γνωρισα το συντροφο μου και 3 χρονια αργοτερα αποφασισαμε για το παιδακι. Πριν τον γνωρισω ημουν σιγουρη πως δεν ηθελα παιδια και πως ο συγκεκριμενος ρολος δε μου ταιριαζει.

Ο ερχομος του παιδιου σιγουρα θα φερει ριζικες αλαγες στο λαιφσταιλ μου και σιγουρα τιποτα δε θα ειναι οπως πριν. Δε θα εχω χρονο για ολες τις ασχολιες μου (ακομη και για τη δουλεια μου) και δε θα μπορω να χαλαω τα χρηματα μου σε ακριβα ρουχα και ταξιδια αλλα θα πηγαινουν ολα στο παιδακι μου. Μετα το πρωτο σοκ οταν εμεινα εγγυος, σκεφτηκα πολυ, συζητησα με τον ψυχολογο μου και συνειδητοποιω πως επικειται μια μεγαλη αλλαγη στη ζωη μου, αλλα ετσι ειναι η ζωη, συνεχως αλλαζουν οι συνθηκες και τα θελω μας, προκυπτουν καινουρια δεδομενα και αναγκες. Επισης μην κανεις προβολες στο χρονο, τι θα γινει στη γεννα, που θα βρεις χρηματα, περιμενε να προκυψουν ολα αυτα και θα δεις πως λυσεις υπαρχουν. Δεν εχει νοημα να αγχωνεσαι για κατι που ισως συμβει σε ενα χρονο. Θα δουμε για ολα αυτα οταν προκυψουν και οχι προκαταβολικα.

Επισης πολλες φορες η μητροτητα προκαλει φοβο οταν εχουμε κρυμμενα τραυματα για το πως μεγαλωσαν εμας οι γονεις μας και αυτο ασυνειδητα μας δημιουργει αγχος για το αν θα μεγαλωσουμε κ εμεις ετσι τα παιδια μας και αν θα ειμαστε αρκετοι. 

Διαβαζωντας τις ανησυχιες σου και λογω της φυσης τους, θα σου προτεινα να κανεις μια συζητηση με ενα ψυχολογο για να καταλαβεις το βαθυτερο αιτιο που σου δημιουργει αυτο το φοβο. Με αυτο τον τροπο θα μπορεσεις να παρεις μια αποφαση βασει των ολων των δεδομενων και εχοντας την πληρη εικονα. 

Αυτό σκέφτομαι να κάνω,να απευθυνθώ σε ειδικο γιατί δεν έχω ξανά νοιώσει ποτέ τόσο άσχημα στη ζωή μου.Εσενα σε βοήθησε;

Εμεις είμαστε σχεδόν 10 χρόνια μαζί..Όποτε το θεώρησα σαν μια φυσιολογικη εξέλιξη της σχέσης..ίσως να με επηρέασαν οι φίλοι κ συγγενείς..αυτό προσπαθώ να καταλάβω..ήταν όντως δικη μου επιθυμία η είχα υποστεί πλύση εγκεφάλου;

Πιστευεις σε αυτό θα μπορεσει να με βοηθήσει ο ψυχολόγος;

[Maria3685]

στις πριν 32 λεπτά, ο/η Klimentini είπε:

Σε καταλαβαίνω. Όλα αυτά που γράφεις δείχνουν πως είσαι ένα άτομο με υψηλή αίσθηση της ευθύνης αλλά και της πραγματικότητας. Εννοείται θα αλλάξει η ζωή σας και η καθημερινότητα δεν θα είναι πια η ίδια. Η ζωή κάνει κύκλους και αλλάζει στάδια. Δεν είμαστε για πάντα στο σχολείο, ούτε στο πανεπιστήμιο κ.ο.κ. Ένα παιδί φέρνει αλλαγές. Το θέμα είναι εάν μπορείς και θέλεις να μπεις σε άλλη φάση και να φέρεις αυτή την αλλαγή στη ζωή σου.

Οι πιθανότητες να πεθάνεις στον τοκετό ειδικά στις μέρες μας είναι τόσο μικρές! Η ιατρική έχει προχωρήσει πολύ και πλέον οι γυναίκες δεν πεθαίνουν στον τοκετό. όσο για το μωρό σου υπάρχουν τόσες εξετάσεις που μπορούν να σου δώσουν απαντήσεις. 

Τώρα εάν όντως δεν θες παιδί είναι άλλο κομμάτι που θα πρέπει να λύσεις μόνη σου μαζί με τον σύντροφο σου. Ελπίζω να πάρετε τη καλύτερη για εσάς απόφαση. 

Ο σύντροφος μου συμφώνησε να προσπαθήσουμε για μωρό επειδή το ήθελα εγώ..αν δεν του το είχα ζητήσει δεν θα μου το πρότεινε ποτέ εκείνος..Γι’αυτο κ τώρα που του εξέφρασα τους προβληματισμούς μου,μου είπε να πάρω την απόφαση εκείνη που θα με κάνει να αισθανθώ καλυτερα αρκεί να μη το μετανιώσω αργότερα.

Υπαρχουν ασθένειες όπως ο αυτισμός που δεν εντοπίζονται κατα την εγκυμοσύνη..κ αυτό με τρομάζει παρά πολύ..γιατί πιστεύω ότι δεν έχω το ψυχικό σθένος να έρθω αντιμέτωπη με κάτι τέτοιο..

[manoula84]

Βρε αγαπουλα μου επειδη εγω γενικα ειμαι λιγο σκληρη θα σου πω κατι με ολη μου την αγαπη, ετσι οπως σκεφτεσε δεν πας μπροστα στη ζωη σου, 

Ακου αυτισμος,, ολα παιζουν στη ζωη μας αλλα εσυ το πας στο χειροτερο, καταρχην ποιος σου λεει εσενα οτι δεν θα κανεις ενα υγιες παιδι και καποια μερα να περασει κατι που θα θελει την στηρηξη σου. εκει δηλαδη θα εισαι πιο σωστα διπλα του. 

Εγω οταν εκανα το τεστ για να δουμε αν κατι και καλα παει στραβα και εκει η γιατροι σου λενε ολα τα πιθανα ενδεχομενα , ειδα στο ιντερνετ βιντεο με γονεις που εχουν παιδια προβληματικα και ομως τα εχουν καταφερει μια χαρα και δουλεια βρηκαν, και ελεγα και οτι και να τυχει εγω θα το παλεψω γιατι το αγαπαω απο τωρα, και νομιζω και το παιδι μου επερνε τοση θετικη ενεργεια απο εμενα που βγηκε γελωντας.

Σκεψου τωρα αν εσυ παθαινες κατι μικρη να μιλουσαν οι γονεις σου ετσι. Φερνουμε ενα παιδι στον κοσμο για να του δωσουμε οχι να μας δωσει, και να σου πω και κατι απο την στιγμη που το διαλεξες πρεπει να παρεις τις ευθυνες σου. 

Εγω σου λεω τα εχεις ολα τελεια το παιδι σου τον ανδρα σου και λεφτα, και γινεται ενας πολεμος δεν θα κανεις τα παντα για το παιδι σου??? 

Πρεπει λιγο να μεγαλωσεις και να αναλαβεις ευθυνες, και συγνωμη που το λεω αλλα τι σημαινει ο πατερας θα κανει οτι πεις ειναι και δικο του παιδι? δηλαδη δεν τον εδιαφερει? Ειναι καρπος του ερωτα σας και θα πρεπει να το δειτε σοβαρα.

Οι γονεις σου τι λενε? 

[ΕΥΑ8]

Γεια σου...!Καταρχας προσπάθησε να μην κατηγορεις τον εαυτο σου για τις σκεψεις σου..πολλες γυναίκες κατα την εγκυμοσύνη βιωνουν συναισθήματα πρωτογνωρα και ασχημες σκεψεις. Προσωπικα παρολο που θέλω την εγκυμοσύνη μου νιωθω μεγαλο αγχος να πανε όλα καλά αλλά αυτό σε ΚΑΜΊΑ περίπτωση δεν μας το εγγυάται κανεις...Ετσι ειναι η ζωή...Καταρχας το να εκφραζονται αποψεις για το τι ειναι αμαρτια το 2021 ειναι τουλάχιστον θλιβερο...το σωμα μας ειναι δικη μας επιλογή και η ανατροφη ενος παιδιου ευτυχώς δε θεωρειται πια ο προορισμος της γυναικας.. Αρχικα σκεψου οτι καθε μερα υπάρχουν πιθανότητες σε όλους μας να συμβει το οποιοδήποτε ατυχημα και ποτε δε μπορουμε να προβλεψουμε τι θα μας συμβει ή να ζούμε με το φόβο καθε στιγμη. Έκανες λόγο για φοβίες και ανησυχίες που πιστεύω και απο προσωπικη εμπειρία ενας ψυχολόγος θα σε στηρίξει πολυ να αποφασίσεις ότι ΕΣΥ θες να κάνεις...Και στις μέρες μας μάλλον είναι πιο "εύκολο" να συμβιβαστούμε με ένα παιδι, ενα σύντροφο ή δουλεια που δεν μας ταιριαζουν και δεν τα θέλουμε παρα να αποφασίσουμε οτι ΕΜΕΙΣ επιθυμουμε ανεξαρτησια και οχι μια στερεοτυπη ψευτοασφαλεια..Μοιράσου τα συναισθήματα και τους φοβους με το σύντροφό σου και έναν ειδικό και ξεχνα οσο μπορεις τι ζητάει η κοινωνια και η ελληνική παραδοσιακή οικογένεια απο εμας...

[Maria3685]

στις πριν 55 λεπτά, ο/η manoula84 είπε:

Βρε αγαπουλα μου επειδη εγω γενικα ειμαι λιγο σκληρη θα σου πω κατι με ολη μου την αγαπη, ετσι οπως σκεφτεσε δεν πας μπροστα στη ζωη σου, 

Ακου αυτισμος,, ολα παιζουν στη ζωη μας αλλα εσυ το πας στο χειροτερο, καταρχην ποιος σου λεει εσενα οτι δεν θα κανεις ενα υγιες παιδι και καποια μερα να περασει κατι που θα θελει την στηρηξη σου. εκει δηλαδη θα εισαι πιο σωστα διπλα του. 

Εγω οταν εκανα το τεστ για να δουμε αν κατι και καλα παει στραβα και εκει η γιατροι σου λενε ολα τα πιθανα ενδεχομενα , ειδα στο ιντερνετ βιντεο με γονεις που εχουν παιδια προβληματικα και ομως τα εχουν καταφερει μια χαρα και δουλεια βρηκαν, και ελεγα και οτι και να τυχει εγω θα το παλεψω γιατι το αγαπαω απο τωρα, και νομιζω και το παιδι μου επερνε τοση θετικη ενεργεια απο εμενα που βγηκε γελωντας.

Σκεψου τωρα αν εσυ παθαινες κατι μικρη να μιλουσαν οι γονεις σου ετσι. Φερνουμε ενα παιδι στον κοσμο για να του δωσουμε οχι να μας δωσει, και να σου πω και κατι απο την στιγμη που το διαλεξες πρεπει να παρεις τις ευθυνες σου. 

Εγω σου λεω τα εχεις ολα τελεια το παιδι σου τον ανδρα σου και λεφτα, και γινεται ενας πολεμος δεν θα κανεις τα παντα για το παιδι σου??? 

Πρεπει λιγο να μεγαλωσεις και να αναλαβεις ευθυνες, και συγνωμη που το λεω αλλα τι σημαινει ο πατερας θα κανει οτι πεις ειναι και δικο του παιδι? δηλαδη δεν τον εδιαφερει? Ειναι καρπος του ερωτα σας και θα πρεπει να το δειτε σοβαρα.

Οι γονεις σου τι λενε? 

Δεν θα ήθελα να γεννήσω ένα άρρωστο παιδί αφού έχω την δυνατότητα επιλογής.Αν αυτο συμβεί αργότερα ναι θα κάνω ό,τι χρειαστεί.

Πρεπει να είμαι 3 εβδομάδων βάσει δικών μου υπολογισμών όποτε μόνο ο σύντροφος κ η μητέρα μου γνωρίζουν..Της είπα ότι δεν το περίμενα τόσο νωρίς αλλά την είδα κουμπωμένη κ δεν το συνέχισα..

Δεν φοβάται να κρατήσουμε το μωρό..από τη στιγμή που προσπαθήσαμε κ ήρθε..απλά με βλέπει έτσι χάλια κ θέλει πρώτα εγώ να είμαι καλά.

[Lacostaki]

στις πριν 4 ώρες, ο/η Maria3685 είπε:

Σας ευχαριστώ όλες που μπήκατε στον κόπο να μου απαντήσετε!! Μη νομίζετε ότι δε τα σκέφτομαι όλα αυτά..υπάρχει ακόμα η λογική μέσα μου αλλά επισκιάζεται από φόβο..Από μικρή φοβόμουν την στιγμή του τοκετού,μήπως πεθάνω. Είναι μια από τις πολλές φοβίες που έχω.

Επίσης,δεν εργάζομαι.Λογω καλής οικονομικής κατάστασης της οικογένειας μου,που πάντα είναι δίπλα μου σε ότι χρειάζομαι,δεν έψαξα με ιδιαίτερο ζήλο κάποια εργασία..Είναι που τους τελευταίους 10 μήνες ζω μακριά από το σπίτι μου σε άλλη πόλη,ουτε καν τον γιατρό μου δεν μπορώ να επισκεφτώ.Πως θα ανταπεξέλθω σε τόσα έξοδα;Θα μου πείτε να το σκεφτόμουν νωρίτερα αυτό..αλλά έλα που ήμουν σίγουρη ότι δεν θα τα κατάφερνα να αποκτήσω μωρό.

Αγαπω πολύ τα παιδια,βοήθησα στο μεγάλωμα του ανιψιού μου..έκανα σχεδον όλα όσα κάνουν οι μαμάδες..αλλά αν η ψυχολογία μου είναι χειρότερη όταν γεννήσω; Αν έχω κακή συμπεριφορά απέναντι του η απέναντι στον σύντροφο μου;Αν πεθάνω;

 

Συγνώμη αλλά τώρα θα γίνω σκληρή μαζί σου...αυτά που γράφεις είναι τουλάχιστον ανώριμα και θα τα καταλάβαινα από ένα κοριτσάκι 20 χρόνων αλλά από μια γυναίκα 34 χρόνων είναι απαράδεκτα...λες ότι δεν δουλεύεις και πως δεν έχεις δουλέψει ποτέ και πως θα τα βγάλεις πέρα...όλα αυτά πριν πάρεις την απόφαση να μείνει εγκυ δεν τα ήξερες;;; Ήρθε η στιγμή να αναλάβεις τις ευθύνες σου και ναι αν χρειαστει να δουλέψεις όπως τόσες άλλες γυναίκες...και στην τελική λες ότι δεν έχει χρειαστεί να δουλέψεις λόγω καλής οικονομικής κατάστασης της οικογένειας σου πράγμα απαράδεκτο για μένα να έχεις φτάσει στα 34 και να σε συντηρούν ακόμα οι δικοί σου...σκέψου πόσες γυναίκες εκεί έξω παλεύουν χρόνια γι'αυτό που εσύ ξαφνικά αποφάσισες ότι μπορεί να σου είναι βάρος ενώ ήταν καθαρά δική σου αποφαση και πόσες οικογένειες προσπαθούν να επιβιώσουν με έναν μόνο μισθό χωρίς να έχουν πλούσιους γονείς από πίσω....κορίτσι μου κατέβα από το συννεφάκι σου και κοίτα λίγο τι γίνεται γύρω σου το εγώ σου δεν είναι το κέντρο του κόσμου...σου εύχομαι να το συνειδητοποιήσεις σύντομα γιατί σε βλέπω να πέφτεις απότομα από εκεί ψηλά που έχεις ανέβει και να σπας τα μούτρα σου

[Evi87]

στις πριν 14 λεπτά, ο/η Lacostaki είπε:

Συγνώμη αλλά τώρα θα γίνω σκληρή μαζί σου...αυτά που γράφεις είναι τουλάχιστον ανώριμα και θα τα καταλάβαινα από ένα κοριτσάκι 20 χρόνων αλλά από μια γυναίκα 34 χρόνων είναι απαράδεκτα...λες ότι δεν δουλεύεις και πως δεν έχεις δουλέψει ποτέ και πως θα τα βγάλεις πέρα...όλα αυτά πριν πάρεις την απόφαση να μείνει εγκυ δεν τα ήξερες;;; Ήρθε η στιγμή να αναλάβεις τις ευθύνες σου και ναι αν χρειαστει να δουλέψεις όπως τόσες άλλες γυναίκες...και στην τελική λες ότι δεν έχει χρειαστεί να δουλέψεις λόγω καλής οικονομικής κατάστασης της οικογένειας σου πράγμα απαράδεκτο για μένα να έχεις φτάσει στα 34 και να σε συντηρούν ακόμα οι δικοί σου...σκέψου πόσες γυναίκες εκεί έξω παλεύουν χρόνια γι'αυτό που εσύ ξαφνικά αποφάσισες ότι μπορεί να σου είναι βάρος ενώ ήταν καθαρά δική σου αποφαση και πόσες οικογένειες προσπαθούν να επιβιώσουν με έναν μόνο μισθό χωρίς να έχουν πλούσιους γονείς από πίσω....κορίτσι μου κατέβα από το συννεφάκι σου και κοίτα λίγο τι γίνεται γύρω σου το εγώ σου δεν είναι το κέντρο του κόσμου...σου εύχομαι να το συνειδητοποιήσεις σύντομα γιατί σε βλέπω να πέφτεις απότομα από εκεί ψηλά που έχεις ανέβει και να σπας τα μούτρα σου

Μπράβο σου τα είπες όλα👏👏👏

Διαβαζοντα το μήνυμα σου,σήκωσα την μπλούζα μου και κοίταξα την πρησμένη μου κοιλιά και μελανιασμένη από τις ενέσεις και ειδα και τα μάτια του άντρα μου μέσα στην αγωνία μήπως έχω κανένα σύμπτωμα....αυτομάτως σκέφτηκα γιατί Θεέ μου δίνεις παιδιά σε αυτές που δεν τα θέλουν και όχι σε εμάς που δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις ψυχικές και οικονομικές για να αποκτήσουμε ένα παιδάκι!

Εγω θα πω ότι στα 34 οφείλεις να ξέρεις και από προφυλάξεις!

[Maria3685]

στις πριν 13 λεπτά, ο/η Lacostaki είπε:

Συγνώμη αλλά τώρα θα γίνω σκληρή μαζί σου...αυτά που γράφεις είναι τουλάχιστον ανώριμα και θα τα καταλάβαινα από ένα κοριτσάκι 20 χρόνων αλλά από μια γυναίκα 34 χρόνων είναι απαράδεκτα...λες ότι δεν δουλεύεις και πως δεν έχεις δουλέψει ποτέ και πως θα τα βγάλεις πέρα...όλα αυτά πριν πάρεις την απόφαση να μείνει εγκυ δεν τα ήξερες;;; Ήρθε η στιγμή να αναλάβεις τις ευθύνες σου και ναι αν χρειαστει να δουλέψεις όπως τόσες άλλες γυναίκες...και στην τελική λες ότι δεν έχει χρειαστεί να δουλέψεις λόγω καλής οικονομικής κατάστασης της οικογένειας σου πράγμα απαράδεκτο για μένα να έχεις φτάσει στα 34 και να σε συντηρούν ακόμα οι δικοί σου...σκέψου πόσες γυναίκες εκεί έξω παλεύουν χρόνια γι'αυτό που εσύ ξαφνικά αποφάσισες ότι μπορεί να σου είναι βάρος ενώ ήταν καθαρά δική σου αποφαση και πόσες οικογένειες προσπαθούν να επιβιώσουν με έναν μόνο μισθό χωρίς να έχουν πλούσιους γονείς από πίσω....κορίτσι μου κατέβα από το συννεφάκι σου και κοίτα λίγο τι γίνεται γύρω σου το εγώ σου δεν είναι το κέντρο του κόσμου...σου εύχομαι να το συνειδητοποιήσεις σύντομα γιατί σε βλέπω να πέφτεις απότομα από εκεί ψηλά που έχεις ανέβει και να σπας τα μούτρα σου

Δεν ανέφερα κάπου ότι δεν έχω εργαστεί ποτέ..απλά καλώς ή κακώς  δε χρειάστηκε να «βάλω κάτι στην ακρη».Ουτε φοβάμαι να εργαστώ..Γι’αυτο κ σπούδασα..   

Καταλαβαίνω ότι συμπεριφέρομαι ανώριμα γι’αυτο κ έθεσα το πρόβλημα μου..γι’αυτο θα απευθυνθώ σε ειδικο..Δεν είναι τόσο εύκολο όσο νομίζετε..Υπάρχουν πολλές «μανάδες» που κράτησαν τα μωρά τους αλλά θα ήταν προτιμότερο να μην το έκαναν..

[Lacostaki]

στις πριν 4 λεπτά, ο/η Evi87 είπε:

Μπράβο σου τα είπες όλα👏👏👏

Διαβαζοντα το μήνυμα σου,σήκωσα την μπλούζα μου και κοίταξα την πρησμένη μου κοιλιά και μελανιασμένη από τις ενέσεις και ειδα και τα μάτια του άντρα μου μέσα στην αγωνία μήπως έχω κανένα σύμπτωμα....αυτομάτως σκέφτηκα γιατί Θεέ μου δίνεις παιδιά σε αυτές που δεν τα θέλουν και όχι σε εμάς που δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις ψυχικές και οικονομικές για να αποκτήσουμε ένα παιδάκι!

Εγω θα πω ότι στα 34 οφείλεις να ξέρεις και από προφυλάξεις!

Μα δεν μιλάμε καν για ένα παιδί που έτυχε....μιλάμε για ένα παιδί που ήρθε μετά από προσπάθειες και τώρα ξαφνικά δεν ξέρουμε αν το θέλουμε...ημαρτον δηλαδη

[Kostef]

στις πριν 4 λεπτά, ο/η Evi87 είπε:

Μπράβο σου τα είπες όλα👏👏👏

Διαβαζοντα το μήνυμα σου,σήκωσα την μπλούζα μου και κοίταξα την πρησμένη μου κοιλιά και μελανιασμένη από τις ενέσεις και ειδα και τα μάτια του άντρα μου μέσα στην αγωνία μήπως έχω κανένα σύμπτωμα....αυτομάτως σκέφτηκα γιατί Θεέ μου δίνεις παιδιά σε αυτές που δεν τα θέλουν και όχι σε εμάς που δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις ψυχικές και οικονομικές για να αποκτήσουμε ένα παιδάκι!

Εγω θα πω ότι στα 34 οφείλεις να ξέρεις και από προφυλάξεις!

Παιδια καλά τα είπατε... Διαβάζα και εγώ το θέμα αυτά σκεφτόμουν. 

Χθες μου είπε η γιατρός ότι την εγκυμοσύνη του Σεπτεμβρίου πιο πιθανο την έχασα από το κολομικροβιο. Και ναι τετριμμένο αλλά το σκέφτηκα, εγώ το θέλω τοοοοσο πολυ και άλλοι τα ρίχνουν γιατί θα αλλάξει η ζωή τους... 

[Lacostaki]

στις πριν 9 λεπτά, ο/η Maria3685 είπε:

Δεν ανέφερα κάπου ότι δεν έχω εργαστεί ποτέ..απλά καλώς ή κακώς  δε χρειάστηκε να «βάλω κάτι στην ακρη».Ουτε φοβάμαι να εργαστώ..Γι’αυτο κ σπούδασα..   

Καταλαβαίνω ότι συμπεριφέρομαι ανώριμα γι’αυτο κ έθεσα το πρόβλημα μου..γι’αυτο θα απευθυνθώ σε ειδικο..Δεν είναι τόσο εύκολο όσο νομίζετε..Υπάρχουν πολλές «μανάδες» που κράτησαν τα μωρά τους αλλά θα ήταν προτιμότερο να μην το έκαναν..

Με τη διαφορά ότι  οι περισσότερες μανάδες από αυτές που λες απλά τους προέκυψε μια εγκυμοσύνη δεν προσπάθησαν ούτε το είχαν αποφασίσει από πριν...εσύ και το αποφάσισες και το προσπάθησες...και ναι να απευθυνθείς σε ειδικό...

[Maria3685]

στις πριν 4 λεπτά, ο/η Kostef είπε:

Παιδια καλά τα είπατε... Διαβάζα και εγώ το θέμα αυτά σκεφτόμουν. 

Χθες μου είπε η γιατρός ότι την εγκυμοσύνη του Σεπτεμβρίου πιο πιθανο την έχασα από το κολομικροβιο. Και ναι τετριμμένο αλλά το σκέφτηκα, εγώ το θέλω τοοοοσο πολυ και άλλοι τα ρίχνουν γιατί θα αλλάξει η ζωή τους... 

Εύχομαι να πάνε όλα καλά την επόμενη φορά!!Στη θέση σας μπορεί κ εγώ να έδινα ακριβώς τις ίδιες απαντήσεις..

Αλλα η ανθρώπινη ψυχολογία δεν είναι ασπρο ή μαύρο..γνωρίζω ότι δεν σκέφτομαι όπως θα «όφειλα» αλλά δε μπορώ να ελέγξω ούτε τις σκέψεις μου ούτε τις αντιδράσεις μου..Μακαρι να μπορούσα!!!

Σας ευχαριστώ όλες για τις απαντήσεις σας!!

[ΕΥΑ8]

Είναι δυνατόν να είστε τοσο σκληρες με μια κοπελα που βρισκεται σε τοσο δυσκολη θεση? Σας φαινεται λογικο να κρατησει καποια ενα παιδι που ενδεχομενως δε θελει για οποιοδηποτε λογο επειδη καποιες αλλες προσπαθουν και αντιμετωπιζουν δυσκολιες??? Ειστε οι ιδιες που λετε στα παιδια σας ακομα την φραση φαε το φαγητο σου επειδη αλλα παιδια πεινανε? Πολυ κριμα....το να αναρωτιεσαι για το αν θα κρατησεις μια εγκυμοσυνη και οι αμφιβολιες για το αν θα γινεις καλη μανα δειχνει πολυ περισσότερο νοιάξιμο και ωριμοτητα για τη μετεπειτα ζωη ενος παιδιου απο χιλιαδες γυναικες που καταφεραν να τεκνοποιησουν αλλα η ανατροφη γι αυτες ειναι κατι αγνωστο..και προφανως εχει η καθεμια το δικαιωμα να αποφασισει γι' αυτο το παιδι και πριν γεννηθει..

[Kostef]

στις πριν 4 λεπτά, ο/η ΕΥΑ8 είπε:

Είναι δυνατόν να είστε τοσο σκληρες με μια κοπελα που βρισκεται σε τοσο δυσκολη θεση? Σας φαινεται λογικο να κρατησει καποια ενα παιδι που ενδεχομενως δε θελει για οποιοδηποτε λογο επειδη καποιες αλλες προσπαθουν και αντιμετωπιζουν δυσκολιες??? Ειστε οι ιδιες που λετε στα παιδια σας ακομα την φραση φαε το φαγητο σου επειδη αλλα παιδια πεινανε? Πολυ κριμα....το να αναρωτιεσαι για το αν θα κρατησεις μια εγκυμοσυνη και οι αμφιβολιες για το αν θα γινεις καλη μανα δειχνει πολυ περισσότερο νοιάξιμο και ωριμοτητα για τη μετεπειτα ζωη ενος παιδιου απο χιλιαδες γυναικες που καταφεραν να τεκνοποιησουν αλλα η ανατροφη γι αυτες ειναι κατι αγνωστο..και προφανως εχει η καθεμια το δικαιωμα να αποφασισει γι' αυτο το παιδι και πριν γεννηθει..

Νομιζω ειναι παραλογο σε ένα φόρουμ να γράφουμε και να περιμενουμε ότι θα απαντήσουν μόνο αυτοί που έχουν την ίδια γνώμη με εμάς. Όταν γράφουμε δημόσια θα ακουσουμε όλες τις απόψεις. 

Μετά καλό είναι να μη ξεχνάμε εδώ ότι υπάρχουν άτομα που πραγματικά παλευουν για να πετυχουν εγκυμοσύνη με φυσικούς τρόπους η με τεχνικούς  και όταν η ζωή δεν στα στέλνει όλα ευκολα λιιιιγο σε τσιγκλαει κάτι όταν διαβάζεις τέτοια θέματα. 

Και στη τελική όπως είπε και η ίδια η κοπέλα που άνοιξε το θέμα ο κατάλληλος για συμβουλές είναι ένας ειδικός υγείας όχι ένα φόρουμ η το ιντερνετ. 

[Lacostaki]

στις πριν 4 λεπτά, ο/η ΕΥΑ8 είπε:

Είναι δυνατόν να είστε τοσο σκληρες με μια κοπελα που βρισκεται σε τοσο δυσκολη θεση? Σας φαινεται λογικο να κρατησει καποια ενα παιδι που ενδεχομενως δε θελει για οποιοδηποτε λογο επειδη καποιες αλλες προσπαθουν και αντιμετωπιζουν δυσκολιες??? Ειστε οι ιδιες που λετε στα παιδια σας ακομα την φραση φαε το φαγητο σου επειδη αλλα παιδια πεινανε? Πολυ κριμα....το να αναρωτιεσαι για το αν θα κρατησεις μια εγκυμοσυνη και οι αμφιβολιες για το αν θα γινεις καλη μανα δειχνει πολυ περισσότερο νοιάξιμο και ωριμοτητα για τη μετεπειτα ζωη ενος παιδιου απο χιλιαδες γυναικες που καταφεραν να τεκνοποιησουν αλλα η ανατροφη γι αυτες ειναι κατι αγνωστο..και προφανως εχει η καθεμια το δικαιωμα να αποφασισει γι' αυτο το παιδι και πριν γεννηθει..

Όχι κορίτσι μου δεν σου τα έχουν πει καλά κάθε μία έχει δικαίωμα να αποφασίσει αποφασίσει αν θα μείνει έγκυος ή όχι από τη στιγμή όμως που το αποφασίζει (γιατί μιλάμε για μια απόφαση μιας γυναίκας 34 ετών δεν μιλάμε για κανένα 20χρονο) δεν έχει κανένα δικαίωμα να σκοτώσει μια αθώα ψυχούλα επειδή απλά θα τις αλλάξει τη ζωή....οποία δεν θέλει παιδί δεν το κάνει απλά τα πραγματα....η έκτρωση κορίτσι μου είναι φόνος όχι δικαιωμα