Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Νέες μανούλες που είτε περιμένετε είτε θέλετε να αποκτήσετε παιδί. Θα ήθελα την γνώμη σας. Είμαι 25 ετών και ολοκληρώσαμε με τον άντρα μου τον 8η μέρα του κύκλου. Δεν ξέρω αν είμαι τυχερή και περιμένω νινί αλλά σίγουρα σκέφτομαι θετικά με μηδενικό άγχος. Ο κύκλος μου είναι 28 ημερών σταθερός αλλά κατέβηκε το τελευταίο μήνα 26 ημερών πιθανών λόγου ζέστης και καλοκαιριού. Όπως κάθε κορίτσι κάνω και εγώ τα όνειρα μου, είμαι θετική στην άποψη να γεννήσω στο σπίτι μου. Έχετε κάποια εμπειρία αρνητικά ή θετικά;  
❤️❤️❤️❤️

Δημοσίευση

Κορίτσι μου σου εύχομαι να είσαι έγκυος όπως το επιθυμείς! Κ αν δεν είσαι ήδη θα είσαι σύντομα γιατί είσαι κ 25 ετων μπουμπούκι 😉

Τωρα στο θέμα... Έχω γνωστή που γέννησε σπίτι κ οκ πήγαν όλα καλά. Όμως αυτό απαιτεί τύχη! Αν συμβεί το παραμικρό;;; οι γέννες στο σπίτι γίνονται από μαιες (από όσο ξέρω) κ αν γίνει κάτι δεν θα έχουν τα μέσα να κάνουν τίποτα! Φίλη μου(που γέννησε σε νοσοκομείο) που όλα ήταν τέλεια έπαθε ξαφνικά στη γέννα ρίξη μήτρας κ μπήκε χειρουργείο όπου ο χρόνος για να σωθούν δεν ξεπερνάει τα 10 λεπτά!!! Γενικά θεωρώ ότι η ιατρική μας προσφέρει πλέον τόσα μέσα κ ασφάλεια που είναι κρίμα να παίρνουμε τέτοια ρίσκα χωρίς λόγο! Μακάρι να γεννήσεις με ένα πόνο που λένε, αλλά εγώ (είμαι έγκυος) δεν ρισκάρω τη ζωή τη δική μου κ του μωρού μου για κανένα λόγο κ εναλλακτική εμπειρία! 

Σου εύχομαι ό, τι καλύτερο! 

Δημοσίευση

Βρήκα αυτό αν σε ενδιαφέρει, απαντάει γιατρός σε μία γυναίκα σχετικά με τον τοκετό στο σπίτι. Λέει ξεκάθαρα πως για πρώτο παιδί δεν ενδείκνυται.. η μαιευτική είναι απρόβλεπτη.. 
Να προσθέσω πως και η προσωπική μου άποψη είναι: Ο Χ Ι .. 
Κατακτήσαμε ως ένα βαθμό την ιατρική επιστήμη για να αισθανόμαστε ασφαλείς..
Εγώ είχα δύσκολη γέννα που απαίτησε καισαρική στο τέλος γιατί έπεφταν οι σφυγμοί του μωρού επικίνδυνα από το ζόρι.. Προσωπικά το θεωρώ τραγικό λαθος!!

Ο παρακάτω γιατρός όμως τα εξηγεί πιο αναλυτικά.. 

"Προκειμένου να γίνει ένας τοκετός στο σπίτι με ασφάλεια και να ελλατωθούν οι κίνδυνοι επιπλοκών πρέπει να υπάρχουν οι παρακάτω προϋποθέσεις:

  1. Να είναι η γυναίκα απόλυτα υγιής και να έχει μια φυσιολογική κύηση χωρίς επιπλοκές. (όχι δίδυμη κύηση)
  2. Το παιδί να είναι κεφαλικό και όχι ισχιακό (με το κεφάλι προς τα κάτω)
  3. Να μην υπάρχει προηγούμενη καισαρική τομή.
  4. Να έχει μεγάλη εμπειρία η μαία που πρόκειται να αναλάβει τον τοκετό – τόσο στην αντιμετώπιση επιπλοκών όσο και στην ανάνηψη του νεογνού. Αυτό είναι ίσως το σημαντικότερο στοιχείο. Στην Ελλάδα τοκετοί στο σπίτι συμβαίνουν σπάνια και είναι ελάχιστες οι μαίες που έχουν την κατάλληλη εμπειρία και τις κατάλληλες πιστοποιήσεις.
  5. Να υπάρχει  κατάλληλος εξοπλισμός.
  6. Να είναι κατάλληλος ο χώρος του σπιτιού, προκειμένου να επιτρέπει ελευθερία κινήσεων.
  7. Είναι προτιμότερο να βρίσκεται το σπίτι σχετικά κοντά σε μαιευτήριο που εφημερέυει καθημερινά (το πολύ εντός 15 λεπτών). Στο μήνυμα σου γράφεις πως θα κατευθυνθείς στο νοσοκομείο αν προκύψει κάποια επιπλοκή. Πρέπει να ξέρεις όμως ότι υπάρχει πιθανότητα να μην προλάβεις να φτάσεις εγκαίρως στο νοσοκομείο, και ότι μια επιπλοκή μπορεί να εξελιχθεί ταχύτατα.
  8. Επίσης να είναι εύκολα προσβάσιμο το διαμέρισμα σε περίπτωση που χρειαστεί να έρθει το ΕΚΑΒ (ευρύχωρη είσοδος, μεγάλο κλιμακοστάσιο/ασανσέρ). Αρκετές παλιές πολυκατοικίες έχουν πολύ μικρά ασανσέρ και στενά κλιμακοστάσια. Σχεδόν οι μισές γυναίκες που γεννούν για πρώτη φορά (πρωτοτόκες) και 1 στις 10 γυναίκες που γεννούν δεύτερη/τρίτη φορά (δευτερο- τριτο-τόκες) θα χρειαστούν μεταφορά σε νοσοκομείο στη διάρκεια του τοκετού. Έιναι απαραίτητο να έχει μελετηθεί κάθε σενάριο.

Ακόμα και όταν όλες αυτές οι προϋποθέσεις τηρούνται, όταν η γυναίκα είναι πρωτοτόκος, ο κίνδυνος σοβαρών επιπλοκών (θάνατος ή νευρολογικές βλάβες) στο παιδί αυξάνεται κατά τρεις φορές στον τοκετό στο σπίτι σε σύγκριση με τον τοκετό στο νοσοκομείο. Σε γυναίκες όπως εσύ, που πρόκειται να γεννήσουν το δεύτερο (ή και το τρίτο) παιδί, ο τοκετός στο σπίτι θεωρείται εξίσου ασφαλής με τον τοκετό στο νοσοκομείο, αν και μόνο αν τηρούνται απόλυτα ΌΛΕΣ οι παραπάνω προϋποθέσεις.

 
 

Έτσι, στην πράξη το ποσοστό των προγραμματισμένων τοκετών στο σπίτι είναι εξαιρετικά χαμηλό. Π.χ. σε ένα από τα μεγαλύτερα μαιευτήρια της Αγγλίας (στο οποίο έχω τη χαρά να βρίσκομαι – Birmingham Women’s Hospital) με 8.500 τοκετούς το χρόνο γίνονται περίπου 100 με 120 προγραμματισμένοι τοκετοί στο σπίτι (1-1.5%).

Οι γυναίκες που επιλέγουν τοκετό στο σπίτι, συνήθως το κάνουν γιατί προτιμούν να βρίσκονται σε οικείο περιβάλλον. Επιπλέον, υπάρχει μικρότερη πιθανότητα για ιατρικές παρεμβάσεις, και η όλη εμπειρία τείνει να είναι πιο ευχάριστη και πιο φυσική.

Απ’ ότι φαίνεται, η βασική σου ανησυχία είναι η πιθανότητα λοίμωξης από τον nCov19. Η πιθανότητα αυτή είναι αρκετά μικρή σε ένα μαιευτήριο, και όχι σε γενικό νοσοκομείο. Φαντάζομαι ότι με τις παρούσες συνθήκες δεν θα υπάρχει κοσμοσυρροή από επισκέπτες στα μαιευτήρια. Επίσης, σε μια δευτεροτόκο ο τοκετός κρατάει ελάχιστες ώρες. Είναι μια λογική λύση να περάσεις τις πρώτες ώρες της λανθάνουσας φάσης του τοκετού στο σπίτι (όπως άλλωστε είναι και η διεθνής πρακτική) και να μεταβείς στο μαιευτήριο μόνο για τις λίγες ώρες που κρατάει ο τοκετός.

Όσον αφορά το εξιτήριο, υπάρχουν μαιευτήρια που υποστηρίζουν τον τοκετό ημέρας. Σε αυτές τις περιπτώσεις η παραμονή στο μαιευτήριο είναι ακόμα και μικρότερη από 24 ώρες. Είναι απαραίτητο να τονιστεί ότι στη περίπτωση ενός απόλυτα φυσιολογικού τοκετού, η μητέρα “αναρρώνει” εντός ελάχιστων ωρών. Μπορεί δε να φύγει από το μαιευτήριο με απόλυτη ασφάλεια, μόλις επιβεβαιωθεί ότι το νεογνό είναι σε καλή κατάσταση και αρχίσει να τρέφεται. Ειδικά μια δευτεροτόκος που έχει εμπειρία στη διαχείριση του νεογνού, αν όλα είναι καλά μπορεί σχετικά εύκολα να επιστρέψει σπίτι την ίδια ημέρα. Αυτός είναι άλλωστε ο κανόνας στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες.

Από εκεί και πέρα το πλάνο για τον δικό σου τοκετό μπορείς να το συζητήσεις με τον γιατρό και την μαία σου προκειμένου να λάβεις τις αποφάσεις σου. Το homebirth είναι μια επιλογή σχετικά ασφαλής για δευτεροτόκες γυναίκες σε κυήσεις χωρίς επιπλοκές αρκεί αυτός/ή που το κάνει να έχει κατάλληλη εμπειρία/εξοπλισμό και να τηρούνται απαρέγκλιτα ολες οι ανωτέρω προϋποθέσεις. Ελπίζω να βοήθησα εγκαίρως.

Υ.Γ.: Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον τοκετό στο σπίτι μπορείτε να ανατρέξετε εδώεδώ, και εδώ. (επίσημες πηγές από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο).

Υ.Γ.2: Υπάρχουν δυστυχώς “συνάδελφοι” που υπόσχονται τοκετούς στο σπίτι ενώ δεν τηρείται καμία από τις βασικές προϋποθέσεις ασφαλείας. Χρειάζεται προσοχή στους αυτοαποκαλούμενους έμπειρους και ειδικούς που υπόσχονται ότι έχουν εμπειρία"

πηγή: https://ampa.lifo.gr/koinotita/einai-o-toketos-sto-spiti-asfalis/

 

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλημέρα κορίτσι μου! Να σου ζήσει το μωράκι σου!!  Έχω κάνει δύο φυσιολογικούς τοκετούς, με περινεοτομη και στους δύο, συν τραυματισμό εσωτερικά στον κόλπο στον δεύτερο, επειδή με τραυμάτισε το κεφάλι του μωρού όπως έβγαινε... Εγώ είχα δύο οξείς τοκετούς και μωρά 3700 και τα δύο, οπότε και οι γιατροί μου δεν προλάβαιναν να το πάρουν χαλαρά το ζήτημα. Δεν ξέρω αν λέγεται ρίξη 1ου βαθμού αυτό που έπαθα στον δεύτερο τοκετό, αλλά στα λέω όλα αυτά επειδή είχα κι εγώ αρκετά ράμματα μετά. Είχα κι εγώ ακράτεια ούρων όπως ακριβώς την περιέγραψε η @Zelda, αλλά δεν είχα θέμα με τον πρωκτό. Τα ράμματα εμένα στον πρώτο τοκετό έφυγαν στις 40 μέρες (δεν ήταν πολλά) αλλά στον δεύτερο τοκετό έφυγαν αργότερα, κάπου στους 3-4 άρχισαν να εξαφανίζονται. Για τα ράμματα ο γιατρός μου είχε δώσει και κρέμα ξυλοκαΐνης, γιατί δεν μπορούσα να κάτσω! Ο φόβος που περιγράφεις είναι απόλυτα φυσιολογικός και κατανοητός. Κι εγώ φοβόμουν για αρκετό καιρό να πάω στην τουαλέτα, είχα κι εγώ δυσκοιλιότητα σε όλη μου την εγκυμοσύνη. Φοβόμουν να πλυθω, γιατί έπιανα παντού ράμματα, τα οποία με πονούσαν και δεν ήθελα να κάνω κάποια κίνηση να τα κουνήσω και να πονέσω κι άλλο. Με τραβάνε ακόμα, και σκέψου πριν 6 μήνες γέννησα το 2ο, και γενικά δεν είμαι άνθρωπος που πονάει εύκολα, έχω μεγάλη ανοχή στον πόνο.  Οι ασκήσεις κεγκελ βοηθάνε σίγουρα. Συζήτησε το με τον γιατρό σου όταν δείτε το θέμα της ρήξης. Και γενικά αν δεις ότι μένει "κουσουρι" πολύ αργότερα, υπάρχει και φυσικοθεραπεία για ακράτεια ούρων ή κοπράνων.  Όσο για τις επαφές, να σου πω ότι εμένα τα ράμματα της πρώτης γέννας με τραβούσαν για πάνω από χρόνο και δυσκολεύτηκα πολύ να το αποδεχτώ ψυχολογικά (ευτυχώς όσο περνούσε ο καιρός έφυγε η ενόχληση).  Και τώρα πάλι το ίδιο, με τραβάνε και με τσούζουν πολύ στην αρχή. Κι επειδή είχα και τον εσωτερικό τραυματισμό, νιώθω την περιοχή να έχει αλλάξει μορφολογία 😆 κι εκεί δυσκολεύτηκα ψυχολογικά να το αποδεχτώ... Αλλά το έχουμε συζητήσει με τον άνδρα μου και έχουμε βρει "λύσεις" και άλλη ρουτίνα 😆 Βέβαια, το ότι εγώ το πέρασα έτσι, δεν πάει να πει ότι και σε σένα θα κρατήσει τόσο. Απλώς δυστυχώς θα πάρει κάποιο χρόνο και θέλει υπομονή!! Τέλος, να μην σκέφτεσαι ότι φταις εσύ για την ρήξη, εννοείται ότι μπορείς να κάνεις και δεύτερο τοκετό, απλώς θα πρέπει να το έχεις αναφέρει στο γιατρό σου ή σε κάποια μαία ότι είχες ρήξη στον πρώτο τοκετό. Μπορεί να σε κατευθύνει διαφορετικά κατά τη διάρκεια της κύησης, ίσως με ασκήσεις kegel, μασάζ περινέου, κτλ 
    • Καλημέρα κορίτσια καλή Κυριακή. Διαβάζω για τα μωράκια σας!! Και για εσάς! @Diwni τι ωραία που έχεις καλή ανάρρωση! Μας δίνεις και θάρρος και κουράγιο ✌🏻✌🏻 Κοριτσια με το σύγκαμα μην ανησυχείτε. Θα περάσει. Δύσκολο να βλέπεις το μωράκι σου έτσι αλλά λίγες μέρες είναι και θα περάσει. Κάντε ότι οδηγίες σας έδωσαν. Αυτό με το αέρισμα χωρίς πανα το θυμάμαι και εγώ να μας το λέει η γιατρός. Οχι ότι είναι εύκολο γτ κατουράνε παντού! Αλλά είναι μια τεχνική που βοηθάει λέει!  @ΜαρίαΔημήτρης κάνεις ότι καλύτερο μπορείς για την μικρή σου. Μη. Απογοητεύεσαι! Ξέρω ότι είναι εύκολο να στο λέμε αλλά η ψυχή σου το ξέρει αλλά όντως αξίζει να ζήσεις πιο ήρεμα αυτά τις μέρες! Χωρίς άγχος και στεναχώρια!
    • Καλημέρα κορίτσι μου! Να χαίρεσαι το παιδάκι σου! Έχω κάνει κι εγώ 2 φυσιολογικούς τοκετούς με μικρή διάρκεια και γρηγορη εξέλιξη, κάτι που επηρεάζει  απ' ότι μου είπε ο γιατρός μου. Στην μεγάλη μου κόρη μου έκανε περινεοτομη γιατί έβγαινε λίγο στραβά. Είχα αρκετά ράμματα, αλλά γύρω στον ένα μήνα ήμουν πάρα πολύ καλά, σαν να μην συνέβη ποτέ τίποτα στην περιοχή. Την μικρή μου την γέννησα πριν 2 μήνες και μπορώ να πω ότι έχω εδώ και δυο βδομάδες που δεν έχω καμία ενόχληση από τα ράμματα. Σε αυτή όμως ζήτησα να μην μου κάνει τομή και με τραυμάτισε λίγο ατσαλα βγαίνοντας. Είχα ράμματα αλλά και μικροτραυματισμούς. Και στις 2 περιπτώσεις είχα ακράτεια ούρων, η οποία βελτιωνοταν μετά τις 15-20 μέρες. Στον τωρινό τοκετό υποχώρησε εντελώς στους 2 μήνες. Έκανα κι εγώ αυτό που λέει η @Zelda. Πήγαινα τουαλέτα κι ας μην ήθελα κάθε 2-3 ώρες. Όσο για τις κενώσεις κι εγώ εκανα σωστή διατροφή και ντουφαλακ για να μην δυσκολεύομαι. Σχετικά με τις επαφές τις ξεκινήσαμε μετά τους 2 μήνες και η αλήθεια είναι ότι φοβόμουν στις αρχες, αλλά νομίζω πιο πολύ στο μυαλό μου ήταν. Στην πρώτη πάντως βελτιώθηκαν πολυ οι επαφές μετά την πρώτη φορά που αδιαθετησα(στους 9 μήνες), γιατί έπαψε να υπάρχει αυτή η ξηρότητα. Και τέλος, φυσικά και θα μπορέσεις να ξαναχείς φυσιολογικό τοκετό, ο οποίος θα είναι σίγουρα και πιο εύκολος! Να χαίρεσαι το παιδάκι σου!!!
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...