Αισθανομαι χαλια

[annatz]

Καλησπερα εχω ενα κοριτσακι 4 μηνων ...εχω παρατηρησει οτι τις 15 μερες ειμαι καλα κ 15 χαλια....σε σημειο να φοβαμαι για επιλοχειο...γενικα μου πηγε χαλια ο θηλασμος , εχασε μισο κιλο την πρωτη βδομαδα (γεννηθηκε 3240) κ της εδωσα συμπληρωμα με πολυ πιεση απο τον παιδιατρο κ απο τοτε παλευω με την μικτη ....με αντλησεις κ ατελειωτες ωρες στο στηθος, επαφη σωμα σε σωμα....κ.ομως το συμπληρωμα συνεχιζεται...αυτο με εριξε πολυ...για μια στιγμη νομιζα οτι δεν θελω το μωρο , που προσπαθουσα για αυτο 3 χρονια ...δεν ξερω ειναι πολυ μπερδεμενη...νομιζα οτι θα δεθω με το μωρο μου αμεσως ...κ καθε φορα που λεω οτι εχω αρχισει κ την ερωτευομαι ερχονται ξανα οι μερες θλιψεις που δεν ξερω τι αισθανομαι , εχω τυψεις , την περνω αγκαλια κ κλαιω...ποσα θα συνεχιστει αυτο;;;;συγνωμη για το μεγαλο μηνυμα...

[Diwni]

Καλως ηρθες στη μητροτητα! Κατ αρχας να σ ζησει τ παιδάκι σου!

Οολα αυτα π νιωθεις ανα διαστηματα τα νιωθουμε ολες. Ενα παιδί αλλαζει ολη σου τη ζωη κ δυστυχώς κανενας δ σε προετοιμαζει γι αυτο π έρχεται. Είσαι εγκυος κ σκεφτεσαι βολτες με τ καροτσι να καμαρωνεις, στρουμπουλά μωρα να κοιμούνται γαληνια κτλ. Μονο π δ μπορουσες να υπολογίσεις τα ξενύχτια, την κουραση κ ολα τα δυσκολα π έρχονται μαζι.

Οσον αφορα τ θηλασμό εχεις δυο επιλογες. Η τον κόβεις και το παίρνεις απόφαση κ ηρεμεις η παίρνεις μια συμβουλο θηλασμού κ με πολυ υπομονη κ επιμονη τα καταφερνεις. Κανενας δ θα σ πει τι να κανεις. Το θεμα ειναι να αναπτυσσεται τ μωρακι σου, να μεγαλώνει κ να ειναι υγιης. Οσον αφορα την ψυχολογια σου προσπαθησε να βγαινεις οσο μπορείς. Κανε έναν μεγαλο περίπατο με τ καροτσι το πρωί. Κανονισε εναν καφε με μια φίλη τ απογευμα. Αν έχεις έναν ανθρωπο να στο κρατησει εστω για μια ωρα βγες για σενα. Πήγαινε για τρέξιμο, περπατήμα, γυμναστήριο η οτι αλλο σε ευχαριστει. Ενα φαγητό με τ αντρα σου, μια επισκεψη σε μια φιλη. 

Ο πρώτος καιρος ειναι εξαιρετικά δυσκολος για πολλές. Στο υποσχομαι σε λιγο καιρο ολα θα ειναι καλύτερα. Οσο μεγαλώνει κ δ χρειαζεται ολη μερα χερια θα αλλαξουν τα πραγματα.

Παρολα αυτα αν οι σκεψεις π κανεις ειναι μαυρες κ σκέφτεσαι κατι πολυ κακό μιλα με εναν ειδικο. Ολα γινονται, ολα λύνονται. Αρκει να χεις την καταλληλη βοηθεια.

[netspirit]

στις πριν 4 ώρες, ο/η annatz είπε:

Καλησπερα εχω ενα κοριτσακι 4 μηνων ...εχω παρατηρησει οτι τις 15 μερες ειμαι καλα κ 15 χαλια....σε σημειο να φοβαμαι για επιλοχειο...γενικα μου πηγε χαλια ο θηλασμος , εχασε μισο κιλο την πρωτη βδομαδα (γεννηθηκε 3240) κ της εδωσα συμπληρωμα με πολυ πιεση απο τον παιδιατρο κ απο τοτε παλευω με την μικτη ....με αντλησεις κ ατελειωτες ωρες στο στηθος, επαφη σωμα σε σωμα....κ.ομως το συμπληρωμα συνεχιζεται...αυτο με εριξε πολυ...για μια στιγμη νομιζα οτι δεν θελω το μωρο , που προσπαθουσα για αυτο 3 χρονια ...δεν ξερω ειναι πολυ μπερδεμενη...νομιζα οτι θα δεθω με το μωρο μου αμεσως ...κ καθε φορα που λεω οτι εχω αρχισει κ την ερωτευομαι ερχονται ξανα οι μερες θλιψεις που δεν ξερω τι αισθανομαι , εχω τυψεις , την περνω αγκαλια κ κλαιω...ποσα θα συνεχιστει αυτο;;;;συγνωμη για το μεγαλο μηνυμα...

Κοριτσακι μου welcome to the club!

Πολλες φορές επειδη προσπαθούμε για το καλύτερο για τα μωρακια μας μας περνει απο κατω!!!

δεν θα ξεχάσω ποτε την πρωτη μου φορα που έγινα μαμα...

εκλαιγα με το παραμικρό, δεν τα κατάφερνα με το θηλασμο και με θεωρούσα κακιά μαμα

κλαμμα δεν φαντάζεσε!

και ομως θα σου πω κατι! Αφου στην πρωτη κορη δεν τα πήγα καλα με το θηλασμο, με το ξενο γαλα το μωρο μου μεγαλωσε και ειναι υγιέστατο ! Εγω και ο άνδρας μου δεν είμαστε κ το πρώτο μπόι και ομως η μεγαλη ειναι ψηλη και μια χαρά παιδί!Δεν αγχωνομαι πλεον αφου τρώει τελος ειπα!

στη δευτερη κορη δεν προετοιμάστηκα καθολου με το θηλασμο και ομως η μπεμπα εποιασε μονη της χωρίς κόπο την θήλασα 4 μηνες και έπαιρνε πολυ λιγο (πάλι στεναχώρια) αλλα τωρα η μπουμπουκα μια χαρά τρώει Όλο της το φαγάκι και γελάει πινει μόνο εγω που έσκαγα....

μην αγχωνεσε και ειλικρινά αν δεις οτι με το θηλασμο δν σε πάει αστο! Το βασικό ειναι να είσαι εσυ καλα αλλιως δεν θα ειναι ουτε το μωρο σου! Οτι χρειαστείς είμαι εδώ!

[Smurf88]

Πολύ ωραία στα είπε η φίλη @Diwni...θα συμπληρώσω ότι δεν είσαι η μόνη που νιώθεις έτσι...λίγο πολύ όλες περάσαμε από αυτό το στάδιο..όσο περνάει ο καιρός θα αισθάνεσαι όλο κ καλύτερα!! ο θηλασμός είναι πολύ δύσκολο κομμάτι, θέλει υπομονή, επιμονή, θέληση.. τα όριά σου όμως τα γνωρίζεις μόνο εσύ!

Προσπάθησε να μην κλείνεσαι στον εαυτό σου κ μέσα στο σπίτι..ζήτησε βοήθεια πάσης φύσεως από όποιον μπορεί να σου την προσφέρει κ χάρισε μια βόλτα σε σένα κ στο μωράκι σου..

θα έρθουν καλύτερες μέρες καθώς όσο περνάει ο καιρός θα βρίσκεις όλο κ περισσότερο τον εαυτό σου..μη διστάσεις να εκφράσεις οτιδήποτε σε προβληματίζει..

είσαι πολύ καλή μαμά κ κάνεις το καλύτερο για το μωράκι σου!!

[annatz]

Ευχαριστω για τις απαντησεις ....βοηθαει να ξερεις οτι υπαρχουν κ αλλες μανουλες που νιωθουν περιεργα στην αρχη...νομιζω οτι η κατασταση δυσκολεψε γιατι ο συζυγος ,που ηταν ανεργος, βρηκε δουλειά σε αλλη πολη κ μετακομιζουμε κιολας...ποτε το βλεπω σαν νεα αρχη κ κανω σχεδια κ ποτε σκεφτομαι τι αφηνω πισω ...φιλους, δουλειά, συγγενεις...κ κλαιω ακομα πιο πολυ....

[Maritina89]

στις πριν 6 ώρες, ο/η annatz είπε:

Ευχαριστω για τις απαντησεις ....βοηθαει να ξερεις οτι υπαρχουν κ αλλες μανουλες που νιωθουν περιεργα στην αρχη...νομιζω οτι η κατασταση δυσκολεψε γιατι ο συζυγος ,που ηταν ανεργος, βρηκε δουλειά σε αλλη πολη κ μετακομιζουμε κιολας...ποτε το βλεπω σαν νεα αρχη κ κανω σχεδια κ ποτε σκεφτομαι τι αφηνω πισω ...φιλους, δουλειά, συγγενεις...κ κλαιω ακομα πιο πολυ....

Καλησπέρα κ να σου ζήσει το μωράκι σου!

Δεν υπάρχει μαμά που να μην έχει περάσει δύσκολα αφότου γέννησε....δεν έχει πάντα σημασία πόσο ευνοϊκές ή όχι είναι οι συνθήκες ζωής της...ο ερχομός ενός παιδιού σου αλλάζει εντελώς τη ζωή από τη μια μέρα στην άλλη άσχετα αν προετοιμαζεσαι 9μηνες ή πόσο καιρό το προσπαθούσες. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν αγαπάς το παιδί σου ή ότι δεν είσαι καλή μάνα....θες τον χρόνο σου μην ζοριζεσαι με τύψεις.

Πολλές φορές σκέφτομαι ότι ο ερχομός του παιδιού είναι το μοναδικό γεγονός στη ζωή μου που με έκανε να αισθάνομαι εντελώς αντίθετα συναισθήματα ταυτόχρονα.... ευτυχία, αγάπη, ευγνωμοσύνη, στοργή, άγχος, κούραση, πίεση, στεναχώρια,τύψεις κ πόσα άλλα.... Δεν είναι κ λίγο ένας άνθρωπος να βιώνει μια τέτοια κατάσταση... κ νομίζω πως λίγο πολύ όλες έτσι νιώθουμε...η κάθε μια τα αντιμετωπίζει διαφορετικά ανάλογα με την προσωπικότητα της κ τη ζωή της....

Πρέπει να είμαστε πιο επιεικής με τον εαυτό μας!!!☺️

[Emmelia]

Γεια σου @annatz

Όλα αυτά που σκεφτεσαι, τα σκέφτονται σχεδόν όλες οι μανουλες τον πρώτο καιρό! Εγώ τον πρώτο καιρό έλεγα είναι δυνατόν η ζωή μου να είναι έτσι από δω και πέρα; Δεν είχα ιδέα από μωρά, δεν είχα βοήθεια από πουθενά... Κ όμως δεν ήταν τελικά έτσι η ζωή μου! Όσο περνουσε ο καιρός τα πράγματα γίνονταν καλύτερα και τώρα τέσσερα χρόνια μετά όλα είναι εντελώς διαφορετικά! 

Για το θηλασμό δεν έχω να πω κάτι, αν βλέπει ότι σε πιέζει το θέμα άστο. Πολλά μωράκια μεγαλώνουν κ με ξένο υγιή και ευτυχισμένα! Σημασία έχει η αγάπη και να είναι καλά η μαμά κ όχι το γάλα που θα πιουν! Η αγάπη μεγαλώνει γερά κ ευτυχισμένα παιδιά.