Μετάβαση σε περιεχόμενο

Δεν ειμαι καλή μανούλα..


Recommended Posts

Χαιρεται κορίτσια. Επανέρχομαι στην παρέα σας μετά από 4 μήνες και χαίρομαι που σας ξαναβρίσκω αν και η αλήθεια είναι πως έχουμε νεά άτομα που δεν γνωρίζώ.

Θέλω να σας εκφράσω την αγωνία που έχω ως προς το ότι δε νιώθω καλή μανούλα. Είμαστε κάθε μερα μαζί με τον μπέμπη, μόνο τα απογεύματα τον αφήνω κανα δίωρο στη μητέρα μου. Κάθε μέρα έχω να αναλάβω τον μπέμπη και τις δουλειές του σπιτιού που δεν είναι και λίγες. Το θέμα λοιπόν είναι ότι τον βαριέμαι.. δεν θέλω να παίζω μαζί του πολλη ώρα, δεν του πολυτραγουδάω, ασχολούμαι περισσότερο με αυτά που θέλω να κάνω είτε για το σπίτι είτε για μένα. Απλώς δεν μπορώ να ασχολούμαι μαζί του,δεν μου κάνει κέφι. ¨Οταν ξυπνάει το πρωί είμαστε όλο χαδακια και φιλάκια αλλά μετά δεν είμαι τόσο διαχυτική.Τουθ κάνω μεν κολπάκια αλλά νιώθω ότι το κάνω με το ζόρι γιατι κλαψουρίζει και θέλω να τελειώνω με την γκρίνια του..Δεν είμαι σωστή το ξέρω αλλα τι να κάνω; Αφού έτσι νιώθω...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Καλησπέρα Τιρογαριδάκι, ειλικρινά πολύ χαίρομαι που συμμετέχεις πάλι στο φόρουμ, πάντα μου άρεσαν οι δημισιεύσεις σου.

Όμως θα ήθελα να πώ ότι δεν νομίζω ότι δεν είσαι καλή μανούλα, απλά κάποια στιγμή όλοι οι άνθρωποι αισθάνονται λίγο κουρασμένοι και έχουν την αίσθηση ότι αδικούν τους ανθρώπους που αγαπούν. Νομίζω ότι απλά είναι μια, προσωρινά, μικρή φάση στη ζωή σου. ίσως επειδή απ' όταν γεννήθηκε το μωρό σου τα κάνεις όλα εσύ, όπως λες, πότε ξεκουράζεσαι, πότε διασκεδάζεις, πότε αφιερώνεις χρόνο στον εαυτό σου?? Ίσως ποτέ ή αφιερώνεις πολύ λίγο!! Άνθρωποι είμαστε και κάποια στιγμή "μπουχτίζουμε" από αυτήν κατάσταση. Συζήτησέ το και με τον άντρα σου, να μοιράζεστε τα πράγματα και κυρίως τις ώρες με τον μικρό. Και εγώ βαριόμουν να παίζω με τον γιο μου και πολλές φορές έστελνα τον άντρα μου να παίζει μαζί του ή του έλεγα να έρθει στο σαλόνι να παίξουμε εκεί. Εκείνος ήθελε να παίζουμε στο δωμάτιό του αλλά εγώ βαριόμουν! Έτσι σκέφτηκα ότι είναι καλύτερα στο σαλόνι!! Τώρα πρέπει να αφιερώνουμε χρόνο και στο 2ο μωράκι!! Δεν πειράζει όμως αρκεί να βλέπω τα παιδιά μου χαρούμενα και ευτυχισμένα και ας ασχολούμε πολύ με αυτά.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

tirogaridaki (ΠΑΡΕΠΙΠΤΟΝΤΩΣ ΞΕΤΡΕΛΑΘΗΚΑ ΜΕ ΤΟ NICKNAME ΣΟΥ...:woohoo: )

ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΜΕ ΤΗΝ Argi... ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΛΟΓΙΚΟ ΕΑΝ ΕΧΕΙ ΕΠΩΜΙΣΤΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ... ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟ ΝΑ "ΚΟΨΕΙΣ" ΛΙΓΟ.....

Ο ΧΡΟΝΟΣΠΟΥ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΕ ΤΟ ΜΩΡΟ ΤΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΙΤΕ ΠΟΣΟΤΙΚΟΣ ΕΙΤΕ ΠΟΙΟΤΙΚΟΣ.... Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ...;)

ΑΝ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΣ ΚΑΠΟΙΕΣ "ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ" ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΤΟ ΜΩΡΟ ΣΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ.... ΤΟΤΕ ΜΑΛΛΟΝ ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΘΕΣΗ (ΘΑ ΤΟ ΕΠΙΖΗΤΑΣ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ) ΝΑ ΦΙΕΡΩΝΕΙΣ ΣΤΟ ΜΩΡΟ ΣΟΥ ΧΡΟΝΟ ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥ... :) ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΑΥΤΟ ΘΑ ΜΑΘΕΙ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΠΩΣ ΟΙ ΩΡΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΜΑ ΤΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ "ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΝΟΥΝ..." ΑΛΛΑ Ο,ΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΜΕΡΑ ΤΟΥ....;)

ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ..... ΔΕ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΗ ΜΑΝΟΥΛΑ.... ΑΠ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΕΦΤΑΣΕΣ ΝΑ ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙΣ ΓΙ ΑΥΤΟ.....:) ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΔΕΙΧΝΕΙ ΠΩΣ ΝΙΩΘΕΙΣ ΟΤΙ ΘΕΣ ΝΑ ΓΙΝΕΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ....ΚΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟ-ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ!!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

tirogaridaki...ti einai ayta ta pragmata pou les...pois bazei rolous kai kanones gia to ti einai kali mama..????diladi epeidi den to paizeis poli simainei oti den eisai kali mama?????apla eisai ligo kourasmeni..tha elega na pareis ton antra sou ena sabbatokiriako na iremiseis na xalarwseis kai na deis poso tha allakseis,,,den prepei na skeftesai etsi omws....

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

γιατι λες οτι δεν εισαι καλή μανουλα? αντιθετως αν δεν ησουν δεν θα εμπαινες καν στον κοπο ν αναρωτηθεις πιστευω. Οπως ειπαν κ οι κοπελες νομιζω οτι ειναι μια φαση και θα περασει. Μαλλον εισαι πολυ κουρασμενη. Το εχω σκεφτει κ εγω πολλες φορες

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

tirogaridaki γεια σου!Εγω ειμαι νεο μελος με λενε Κωνσταντινα!

Λοιπον θα συμφωνησω με την Argi σε ολα ισως εχεις κουραστει παρα πολυ...ξερεις ολοι οι ανθρωποι δεν αντιμετωπιζουν τις αλλαγες στην ζωη τους με τον ιδιο τροπο...ειδικα αν δεν εχουν και πολυ βοηθεια,καποιες φορες δεν αντεχουν ή μαλλον νομιζουν.Πιστευω επισης οτι μηπως να το συζηταγες με τον αντρουλη σου να μοιραζετε καπως τον χρονο με το παιδακι που ευχομαι να σου ζησει και να ειναι ππαντα γερο!!!ειναι γλυκας!!!Για να μην αισθανεσαι κι εσυ εγκλωβισμενη...και οτι εχεις αφησει τον εαυτο σου καπως στην ακρη...

Δεν εισαι καθολου κακη μανα αν ησουν δεν θα το συζηταγες και δεν θα σε ενοιαζε και καθολου...

Θα περασει ισως ειναι μια δυσκολη περιοδος και ξαναλεω δεν ειναι οτι πιο ευκολο η αποκτηση ενος μωρου!

Ευχομαι ολα να πανε καλα και να ηρεμησεις κι εσυ λιγακι...εχεις ενα θησαυρο στα χερια σου!

Δεν μπορω να πω πολλα γιατι δεν ειμαι ακομα μανουλα...

Φιλακια και μην ανησυχεις ολα θα πανε καλα!!:-)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΦΑΝΟΥΛΑ!ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ;ΣΕ ΧΑΣΑΜΕ...ΜΩΡΕ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΚΟΠΕΛΑ,ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΗ ΜΑΝΑ!!!!ΠΟΥ ΞΑΝΑΚΟΥΣΤΗΚΕ!ΕΣΥ;;;;ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ.ΜΕ ΤΗ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΗ ΚΑΙ ΤΟΣΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΠΟΥ ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΛΟΓΩ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΖΥΓΟΥ ΑΝΕΛΑΒΕΣ ΜΟΝΗ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΚΟΥΡΑΣΤΕΙΣ;;ΕΓΩ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ,ΘΕΛΕΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΝΑ ΜΠΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΟ ΡΥΘΜΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΠΩΣ ΠΡΙΝ!ΜΗ ΧΑΝΕΣΑΙ...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Φανούλα μου, χάθηκες και μας έλειψες!!! Και μόνο το γεγονός ότι διερωτάσαι γι' αυτό το πράγμα, δείχνει ξεκάθαρα την αγάπη σου και την αγωνία σου για το γιόκα σου... Δεν νομίζω ότι υπάρχει μανούλα που έχει αστείρευτη ενέργεια και λαχτάρα να παίζει κάθε στιγμή με το μωράκι της... Είναι πολλές φορές που νιώθω κι εγώ κουρασμένη και με πολύ λιγότερη ενέργεια από το Μαράκι μου που θέλει (ως παιδί που τα ανακαλύπτει όλα τώρα!!!) να παίζει συνέχεια και να με τρέχει από δω κι από κει... Ειδικά από τότε που περπάτησε νιώθω ...ανακούφιση όταν ασχολείται μαζί της κι ο μπαμπάς της, ώστε να κάνω κι εγώ με ησυχία τις δουλειές μου ή να δω λίγη τηλεόραση χωρίς να την κυνηγάω όλη την ώρα...

Δεν είν αι δείγμα ...κακής μαμάς αυτό κορίτσι μου... Άνθρωποι είμαστε κι έχουμε τις καλές μας, τις κακές μας, την όρεξή μας και τα ...νευράκια μας που και που... Το θέμα είναι ο χρόνος που αφιερώνεις στο μικρό σου να είναι ποιοτικός και ουσιώδης, τα μυνήματα που θα του περνάς (κυρίως μεγαλώνοντας) να έχουν αξίες και ιδανικά, και η διαπαιδαγώγησή του να είναι αποτέλεσμα συνειδητής και υπεύθυνης προσπάθειας και των δύο γονιών... Το αν θα νιώθεις πολλές φορές κουρασμένη ή ακόμη κι εξαντλημένη είναι (κατά την άποψή μου πάντα) απολύτως φυσιολογικό...

Φιλιά στον ομορφούλη σου και μη δηλητηριάζεις την ψυχούλα σου με τύψεις και κακές σκέψεις... :):):):):):):)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

αχ φανη μου τελικα ολες λιγο πολυ το περναμε.ειδικα οταν το επαγγελμα μας ειναι αποκλειστικα αυτο της "μητερας".

εγω ειναι μερες που τρελενομαι για να ξαναγυρισω στη δουλεια.απο την αλλη επειδη δεν υπαρχει βοηθεια απο μαμαδες και πεθερες(ετσι κι αλλιως να μου λειπε:angry: )λεω οτι δε μπορω να αφησω να μου μεγαλωσει το παιδι μου αλλος.

ασχολουμαστε βρε κοριτσι 24 ωρες το 24ωρο γι αυτο...

εμας παλι εδω κι ενα μηνα δε μας αφησε ιωση για ιωση που να μη μας επισκεφτηκε.κοντεψα να τα τιναξω απο την κουραση και την αυπνια.

τωρα λεω οτι αν ερθει το καλοκαιρι θα ειμαστε πολυ καλυτερα.λιγο να βγαινουμε εξω, να περνουν κι αυτα τα καημενα τον αερα τους να ηρεμουν γιατι ολο το χειμωνα την περναμε εγκλειστοι:( .

φαση ειναι θα περασει μωρε .εγω παντως οταν με παιρνει απο κατω λεω οτι τωρα δε θα ανταλλαζα ουτε μια στιγμη με την προηγουμενη μου ζωη .δεν ειναι ευκολο αλλα ειναι πολυ ωραιο να εισαι μανουλα:P

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΙΑ ΜΑΜΑ? ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ ΑΠΟ ΠΕΙΝΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΤΑΙΖΕΙΣ. ΝΑ ΑΡΡΩΣΤΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙΣ, ΝΑ ΤΟ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ''ΣΝΙΦ'' ΠΟΥ ΘΑ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΣΥΓΓΕΝΗ, ΦΙΛΟ Η ΓΝΩΣΤΟ, ΚΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ? ΝΑ ΜΗΝ ΣΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΠΟΥ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ!!! ΜΙΑ ΜΑΜΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΤΑ ΠΡΟΛΑΒΕΙ ΟΛΑ, ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΓΙΑΤΙ ΚΙ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΕΔΩ,ΚΑΙ ΠΑΡ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΧΕΙ ΤΥΨΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΕΙΤΕ ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΜΟΝΟ ΚΑΚΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΗΝ ΠΕΙΣ. ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΜΠΕΜΠΑΚΙ ΣΟΥ ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΨΕ ΜΕ... ΘΑ ΡΘΕΙ Η ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΘΕΣ ΔΕΝ ΘΕΣ ΘΑ ΠΑΙΖΕΙΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ΘΑ ΚΡΕΜΕΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΔΙΑ ΣΟΥ ΟΤΑΝ ΠΑΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ. ΧΑΛΑΡΩΣΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΔΙΑΘΕΤΕΙΣ ΧΡΟΝΟ ΣΕ ΣΕΝΑ. ΚΑΘΙΕΡΩΣΕ ΜΙΣΗ ΩΡΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ. ΟΧΙ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΕΣ. ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΠΑΝΙΟ SPA, ΓΙΑ ΝΑ ΦΤΙΑΞΕΙΣ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΣΟΥ, ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΑΦΕ... ΓΙΑ ΟΤΙ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙ... ΑΝΤΕ. ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΚΟΥΡΑΓΙΑ...:P

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Κορίτσια καλησπέρα.

Τυρογαριδάκι έπεσες διάνα με το θεματάκι που άνοιξες.

Τον τελευταίο καιρό νιώθω πολύ χάλια (σε σημείο να κλαίω κάθε μέρα και στη δουλειά και στο σπίτι:( :( :( )

Η μικρή μας είναι 13 μηνών και την άφησα για να επιστρέψω στη δουλειά μου 40 ημερών:( . Βέβαια την προσέχει η μαμά μου και ο μπαμπάς μου που ξέρω πως την αγαπάνε πιο πολύ από τον καθένα και ξέρω πως είμαι τυχερή που δεν αναγκάστηκα να την αφήσω σε ξένα χέρια:) .

Ξαφνικά όμως νιώθω τον χρόνο να φεύγει τόσο γρήγορα κι εγώ να μην έχω στο μυαλό μου πολλές εικόνες από τη μικρή μου σαν μωράκι. Μου φαίνεται ότι ξαφνικά μεγάλωσε κι εγώ την έχασα:dry::(

Την 1η φορά που έφαγε φρουτόκρεμα το είδα στο βίντεο:( , τα πρώτα της βηματάκια δεν τα έκανε στα χέρια μου και όταν κλαίει δίνει χεράκια στη μαμά μου, στον μπαμπά μου, στην αδερφή μου ή στο μπαμπά της:dry: όχι σε μένα:( Νιώθω ότι το παιδί μου μεγαλώνει κι εγώ χάνω τις πιο όμορφες στιγμές μας.

Περιμένω τη δεύτερη μπουμπού μας το Μάρτιο, ακόμη δουλέυω μέχρι να μπω στο μήνα μου και δεν ξέρω αν θα αντέξω ξανά να περάσω τα ίδια...να την αφήσω πάλι.. και να την βλέπω κι αυτή τα απογεύματα και τα Σαββατοκύριακα.:( Σκέφτομαι να μην ξαναδουλέψω:dry: όταν παίρνω τηλ σπίτι από τη δουλειά η μικρή φωνάζει Μαμα! Μαμά! μου στέλνει φιλιά κι εγώ τότε πνίγομαι στο κλάμα μεσα στο γραφείο. Για πες μου λοιπόν τυρογαριδάκι μου εσύ δεν νιώθεις καλή μάνα που όλο το 24ωρο είσαι μαζί με το παιδί σου??? Κι εγώ τι να πω??:dry: Τι να σκεφτώ για μένα:( Ίσως γράφω κάπως ασυνάρτητα αυτή τη στιγμή αλλά δε νιώθω πολύ καλά, έχω τόσες σκέψεις μέσα στο μυαλό μου ανακατωμένες:( :(

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Φανούλα γειά σου!Καλώς μας...επέστρεψες!:laugh:

Λοιπόν εγώ πιστεύω ότι έχει έρθει ο λεγόμενος κορεσμός για το μωράκι σου.Δήλαδή είστε όλο το 24ωρο μαζί.Νομίζω είναι απόλυτα φυσιολογικό αυτό που σου συμβαίνει.Εγώ θα σου πρότινα για να ...ανανεωθεί λίγο η σχέση σας να κάνετε διάφορα πράγματα μαζί.Για παράδειγμα αντί να τον έχεις σπίτι πάρτον και πηγαίντε 1 ωρίτσα το πρωί στην παιδική χαρά:) Αν κάποια φίλη σου που δεν εργάζεται τα πρωινά έχει και εκείνη παιδάκι μπορείτε κάποιες μέρες της εβδομάδας να συναντιέστε στο σπίτι σου,στο δικό της ή σε κάποια καφετέρια για καφεδάκι και συγχρόνως τα παιδάκια σας θα παίζουν:P .Θα ξεφύγεις και εσύ απο τις ίδιες παραστάσεις και ο μπεμπούλης θα γνωρίσει και άλλα πράγματα;)

Να τον χαίρεσαι!:kiss:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

k mono pou to moirazesai mazi mas ara se apasxolei k to anarotiesai..

mi stenaxoriesai...de simainei oti de to agapas..

aplos skeftesai k tis douleie sou..oloi to skeftontai nomizo.,,isos einai kapoia fasi pou pernas,...

ontos kairo exeis na mpeis sto forum e?

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Υπερβάλλεις νομίζω! Δεν έχουμε όλοι τις ίδιες αντοχές. Δε νομίζω οτι είναι θέμα καλής ή κακής μαμάς. Εντάξει δεν αφήνεις το μπέμπη και στη μοίρα του, απλώς χρειάζεσαι και προσωπικές στιγμές. Αυτό είναι όλο. Γιατί πρέπει να αισθάνεσαι άσχημα γι' αυτό; Άφού υπάρχει γιαγιά τί χολοσκάς; Στην ίδια κατασταση είμαστε λίγο πολύ όλες, άλλες λιγότερο άλλες περισσότερο...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Να προσθέσω και κάτι ακόμη: με τον γιο μου είμασταν σαν αυτοκόλλητοι! όπου πήγαινα εγώ ερχόταν και αυτός ακόμη και στην τουαλέτα! :huh: Πήγαινα βόλτα? μαζί, πήγαινα για ψώνια? μαζί, πήγαινα για καφέ? μαζί μέχρι και την ηλικία των 3 ετών, μετά πήγε παιδικό σταθμό, αλλά ακόμη και τώρα έχεται από πίσω μου, όλο του λέω: κάτσε με τον μπαμπά αλλά εκείνος συνεχίζει! Είμαι όμως πολύ χαρούμενη που είδα το πρώτο μπουσούλημα, είδα τα πρώτα βήματά του, άκουσα τα πρώτα λογάκια, κάναμε εξάσκηση στο περπάτημα. Και όμως νοιώθω και εγώ ενοχές γιατί σκέφτομαι πολύ συχνά ότι τελικά ίσως δεν έπαιξα τόσο πολύ μαζί του όσο θα έπρεπε! και πολλές φορές σκέφτομαι να γύριζε ο χρόνος πίσω αλλά.....

Απόλαυσε αυτές τις στιγμές με τον ομορφούλη σου, τώρα που θα αρχίσει να περπατά, να πιάνεται από τα έπιπλα και να κάνει βηματάκια, να πέφτει, να γελά......να τον επιβραβεύεις και να νιώθει υπερήφανος για αυτό που έκανε!:) Είναι πραγματικά στιγμές που δεν έρχονται ξανά.... τουλάχιστον με το ίδιο παιδί!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΑΥΤΑ ΣΥΖΗΤΟΥΣΑ ΜΕ ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΕΙΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΛΕΞΗ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΗ ΜΑΝΑ.ΕΣΥ ΞΕΡΕΙΣ ΜΟΝΟ ΤΙ ΤΡΑΒΗΞΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙ ΤΡΑΒΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙΣ...ΑΠΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΝΑ ΧΑΝΕΙΣ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΣΟΥ ΑΦΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΙΣΑΙ ΚΛΕΙΣΜΕΝΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΕΠΙΜΕΝΩ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΛΙΓΕΣ ΩΡΕΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ...ΝΑ ΞΕΦΕΥΓΕΙ ΚΑΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΚΑΝΤΕ ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΑΚΙ ΟΙ ΔΥΟ ΣΑΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕ ΚΙ ΤΙΣ ΕΝΝΟΙΕΣ ΣΟΥ ΣΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ ΜΗΠΩΣ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΜΗΠΩΣ ΒΡΕΙΣ ΤΙ ΣΕ ΕΝΟΧΛΕΙ...ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΔΙΝΟΥΜΕ ΤΟ 100% ΜΑΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΩΡΟ ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΠΟΥ ΠΡΙΝ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΕ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΤΙΠΟΤΑ...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΦΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ ΓΛΥΚΙΑ ΓΙΑΤΙ ΑΝΑΡΩΤΙΕΣΑΙ ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΗ ΜΑΝΟΥΛΑ? ΕΠΕΙΔΗ ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΕΣ? ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΠΕΡΝΑΣ ΑΠΛΑ ΜΙΑ ΦΑΣΗ! ΠΕΡΑΣΑ ΚΑΙ ΓΩ ΚΑΤΙ ΠΑΡΟΜΟΙΟ, ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΑ ΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ, ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΜΕ ΠΕΛΑΤΗ ΣΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ (ΕΙΜΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΡΙΑ) Ο ΜΙΚΡΟΣ ΛΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΕΠΙΤΗΔΕΣ ΚΑΙ ΓΚΡΙΝΙΑΖΕ ΣΕ ΣΗΜΕΙΟ ΝΑ ΒΑΖΕΙ ΤΑ ΚΛΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΑΡΩ ΑΓΚΑΛΙΑ! ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΝΑ ΜΕ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΗΛ. ΠΕΛΑΤΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙ ΟΤΙ ΕΙΧΕ ΑΤΥΧΗΜΑ ΜΕ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΟΥ ΠΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΕΧΩ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΑΓΚΑΛΙΑ ΝΑ ΣΚΛΗΡΙΖΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΙΑΣΕΙ ΤΟ ΤΗΛ. ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΝΑ ΑΚΟΥΩ ΤΟΝ ΠΕΛΑΤΗ ΝΑ ΒΡΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΤΡΑΚΑΡΕ! ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ! ΚΑΝΕ ΤΙΣ ΔΟΥΛΙΤΣΕΣ ΣΟΥ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΚΟΙΜΑΤΑΙ Ή ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΝΕΘΕΣΕ ΣΤΟΝ ΣΥΖΥΓΟ ΝΑ ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΟΝ ΜΠΕΜΠΑΚΟ ΣΟΥ 1 - 2 ΩΡΙΤΣΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΙΣ ΔΟΥΛΙΤΣΕΣ ΣΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΙΟ ΧΑΛΑΡΗ ΜΕΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΕΜΠΑΚΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΖΟΥΖΟΥΝΙΕΣ! ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΓΙΓΑΝΤΑΚΙ? ΦΙΛΙΑ!:) :)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

φανουλα μου γεια σου. ειμαι νεα στο mammyland και νεα μαμα. ολες λιγο πολυ μπουχτιζουμε καποια στιγμη γι'αυτο μην ξαναπεις οτι δεν εισαι καλη μαμα. εγω πολλες φορες εχω τυψεις που δεν ειμαι εκει καθε μερα (λογω δουλειας), που πρεπει να γυρισω και να ασχοληθω με τις δουλειες του σπιτιου, κλπ. αλλα τις κυριακες που ειμαι σπιτι και τις περναμε μαζι υπαρχουν καποιες στιγμες που θελω ν'ανοιξω την πορτα και να παω μια βολτα μονη μου. ή να αφιερωσω εστω μια ωρα σε μενα. ανθρωπινα ειναι ολα γι'αυτο κουραγιο φανουλα μου. πρεπει να βρισκουμε και λιγο χρονο για τους εαυτους μας. όσο χαρουμενη και ξεκουραστη ειναι η μαμα τοσο περισσοτερη διαθεση εχει ν'ασχοληθει με το μωρακι της. ελπιζω να βοηθησα. φιλια :)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Φανούλα μου ...σε πιάσαν πάλι τα κάτω σου ....μάλλον κουράστηκες με όλα αυτά...σπίτι, μετακόμιση, ο μικρός στη φάση τη δύσκολη...

Πολλές φορές μας συμβαίνει αυτό...δεν πιστεύω οτι δε σου κάνει κέφι....απλά δε μπορείς ...δεν έχεις όρεξη...ή ότι άλλο...

καμιά φορά μας πιάνουν ανωριμότητες τέτοιου τύπου ...εσύ ειδικά φανούλα μου που έγινες μανούλα σε μικρή ηλικία για τα σημερινά δεδομένα...είναι πολύ δύσκολο να συμβιβαστείς με όλο αυτό...και κάποιες φορές σε παίρνει απο κάτω....

είναι λογικό είστε όλη μέρα μαζί (πάλι καλά που το παίρνει και η μαμά σου λίγο) δε δουλεύεις-σπίτι..κάθε μέρα τα ίδια και τα ίδια ...αλλά καθως μεγαλώνει θα δείς οτι θα είναι η καλύτερη σου παρέα...ο μικρούλης ...θα τον παίρνεις και βουρ βόλτα μαζί...

εε εντάξει δεν τραγουδάμε όλες στα παιδιά μας όλη μέρα ούτε τα παίζουμε ολημερίς και οληνυχτίς....έχουμε πολλά να κάνουμε οι μανουλίτσες...έτσι κι εσύ...

θα περάσει η φάση αυτή φανούλα μου....φιλιά πολλά!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

tirogaridaki τι ειναι αυτα που λες;

αλοιμονο μας αν ολλες οι μαμαδες καθομασταν ολη μερα να χαιδολογαμε τα παιδακια μας και να παιζουμε συνεχως.

και να σου πω την αληθεια δεν χρειαζεται και συνεχεια γιατι μαθαινει κ δεν ξεκολλαει.

γιατι δεν καθοριζεις ενα προγραμμα πχ.

οταν ξυπνατε λιγο παιχνιδι,

μετα αστον στην στρατα η στο παρκο να παιζει με τα παιχνιδακια τουκ κανε τις δουλειες σου,μετα ξανα παρτο λιγο

κανοντας καθε μερα τα ιδια θα μαθει κ αυτο ποτε ειναι η ωρα με τη μαμα κ ποτε θα πρεπει να παιζει μονο του.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Fanoulla mou kalispera agapi mou...

Ma giati les etsi???

Nwmizeis oti oles oi manoulles exoun diathesei gia ta mwrakia tous sunexeia???

E OXI agapi mou...

Egw pantos pisteuw pws kala kaneis gia na mathei to mwraki sou kai ligo monos tou...

Egw afinna ton gio mou monon tou stin karekloua tou na xazeuei tin tilewrasei etsi minwn pou einai kai to diko sou mwraki...

H ton afinna sto krevataki tou me to paixnidaki tou...

A kai kati allo eimai poli enantio sto kratima egw...

Agapi mou na sou zisei to mwraki sou,,,kai min anisixas gia tipote...

Filia...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Σήμερα κατάφερα να διαβάσω τις απαντήσεις σας..αρρώστησε ο μικρός με λαρυγγίτιδα και βρογχητιδα και ήμασταν όλο γκρίνια και αγκαλιές.Η αλήθεια είναι πως ούτε τα πόδια μου δεν προλαβαίνω να ξυρίσω..όχι πως τρέχω όλη μέρα αλλά με αποσυντονίζει ο μικρός. Εκεί που ξεκινάω μια δουλειά ,κλαίει και ανοιγουμε νέες δουλειες και στο τέλος καταλήγω να μην έχω συμμαζέψει τίποτα από το σπίτι , εγώ να κάθομαι στον καναπέ και εκείνος πότε να ΄κλαίει και να θέλει αγκαλίτσα κ πότε να παίζει ήσυχα με τα παιχνιδάκια του.. Καμια φορά τον βάζω στην κούνια του κξαι τρέχω να κάνω ότι προλαβαίνω μέχρι να περάσει ένα 15λεπτο και να ξανακλάψει...παλιοπαιδο σας λέω και έτσι κάθομαι μαζί του πιο πολύ κατσουφιασμένη παρα έτοιμη για παιχνίδι..οπότε ούτε καν ποιοτικό΄χρόνο δεν περνάμε μαζί...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

γιατι ρε φανουλα ομως?????εγω παντως δε μπορω αν το εξηγησω αν κ ειμαι ενημερωμενη σε πολλα ιατριακ θεματα.

σαυτη την ερωτηση η γιατρος σηκωνει τα χερια ψηλα:P

μηπως να συμβουλευοσουν καποιον ψυχολογο??δεν ειναι κακο

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

  • 2 months later...

Γεια σας κι απο μενα μετα απο 4 μηνες (κι απορω πως βρηκα χρονο!)οπως το τυρογαριδακι και με τα ιδια συναισθηματα και τυψεις αλλα η κατασταση εχει φτασει στο απροχωρητο και νιωθω οτι τα εχω φτασει στα ορια μου!Απο τη μερα που γεννηθηκε ο μπεμπακος μου κλαιει και δε κοιμαται! ηταν το μονο μωρο στη θερμοκοιτιδα(μπηκε προληπτικα για 2 μερες λογο λιγο χαμηλου βαρους)που δε κοιμοταν κι εκλεγε!δε καταφερα ουτε να τον θηλασω καλα καλα γιατι δεν ηθελε με κανενα τροπο να πιασει στηθος!!εβγαζα το γαλα με θηλαστρο για 3 μηνες αλλα σταματησα γιατι δεν με αφηνε να κανω ουτε αυτο και ειχα κουραστει παρα πολυ! ο μικρος λοιπον θελει να ειναι συνεχως καποιος απο πανω του, να τον κραταει ορθιο και να τον πηγαινει πανω κατω!δε καθεται ουτε στο ρηλαξ ουτε στο καροτσι εκτως κι αν το καροτσι βρισκεται σε κινηση αλλα μολις σταματησει ακομη κι αν τον εχει παρει ο υπνος ξυπναει και κλαιει!στο καρεκλακι του αυτοκινητου οσο αυτο βρισκεται σε κινηση ειναι ενταξει μολις σταματησω σε φαναρι η σε κινηση ουρλιαζει!τον εχω στο ριλαξ κι οσο του μιλαω τον αγγιζω και προπαντων τον κοιταω ειναι σχετικα ηρεμος μολις κανω να γυρισω να κοιταξω αλλου πχ tv (χωρις να φυγω η να σταματησω να τον χαιδευω η να του μιλαω)τεντωνεται πισω και ουρλιαζει σαν υστερικο.περιτο να πω οτι εχω ξεχασει τι θα πει υπνος και ξεκουραση αφου απο τη μερα που γεννηθηκε κοιμαται ελαχιστο..ουτε να τον ταισω δε μπορω αν δεν ειμαι ορθια να τον πηγαινω πανω κατω!τεντωνεται πισω και πεταει το μπιμπερο!το θεμα ειναι οτι δεν θελει αγκαλια η τη μαμα του,παρα μονο καποιον οποιονδηποτε να τον πηγαινοφερνει να του αλλαζει παραστασεις προσωπα κι ερεθισματα.δεν τον εχω νιωσει σχεδον ποτε να κουρνιασει σα μωρο στην αγκαλια της μαμας του η να δειξει οτι μαζι μου ηρεμει η νιωθει ασφαλεια.οσο τρυφερη κι αν ειμαι μαζι του σπανια μου χαμογελαει κι ακομη πιο σπανια νιωθω οτι ικανοποιται και μου το ανταποδιδει..νιωθω σαν μηχανη ταισματος και μεσω μεταφορας!εχω δοκιμασει καθε ορθο τροπο,που λογω επαγγελματος(παιδαγωγος) υποτιθεται οτι γνωριζω τη συχρονη παιδαγωγικη και παιδοψυχολογια και που μεχρι στιγμης νομιζα οτι κατειχα σε μεγαλο βαθμο γιατι ειχα βοηθησει πολλους γονεις να αντιμετοπισουν το ακαστοτε προβλημα με τα παιδια τους..δε πιανουν ομως ουτε και οι ανορθοδοξοι οπως πχ να τον αφησω να κλαιει αν και δε το κανω για πολυ εκτως κι αν ειναι απαραιτητο οπως οταν θελω να κανω ενα μπανιο η να μαγειρεψω κτλ..εχει απιστευτο πισμα! πραγματικα ειμαι στα ορια νευρικης καταπτωσης!εχω φτασει στο σημειο να πω ''γιατι εκανα παιδι;'' και φυσικα εχω πολλες τυψεις γι αυτο!!!νιωθω η πιο αχριστη μαμα του κοσμου εφοσον δε μπορω να ικανοποιησω και να κανω χαρουμενο το παιδι μου..περιττο φυσικα να πω οτι κατασταση εχει επιρρεασει απιστευτα τη σχεση μου με τον αντρα μου ο οποιος δουλευει ολη μερα αλλα οταν ειναι σπιτι βοηθαει στο επακρο αλλα στο τελος της μερας η κουραση και η ενταση μου ειναι τετοια που δεν εχω αντοχη ουτε να αναπνευσω...ξερω πως ακουγονται τρελα ολα αυτα αλλα τα περιγραφω οπως ακριβως ειναι κι εχω παραληψει και πολλα ...αυτα και συγνωμη για το μακροσκελες μηνυμα αλλα αν υπαρχει καποια που το εχει αντιμετωπισει θα ηθελα να ξερω τι εκανε κι αν καποια στιγμη αλλαξαν τα πραγματα..

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

tirogaridaki ,tonia28, EIMAI ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΦΑΣΗ ΜΕ ΕΣΑΣ.

ΒΕΒΑΙΑ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΔΙΚΗΣΩ ΤΟΝ ΜΠΕΜΠΟΥΛΗ ΜΟΥ.ΕΙΝΑΙ ΗΡΕΜΟΣ ΘΑ ΕΛΕΓΑ. ΑΛΛΑ ΚΙ ΕΓΩ ΝΙΩΘΩ ΟΠΩΣ ΕΣΑΣ.

ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΙ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΥ DOWN ΜΕΡΕΣ ΜΟΥ.

ΕΙΜΑΙ ΑΤΟΜΟ ΠΟΛΥ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΜΕ ΤΟ ΜΩΡΟ ΝΙΩΘΩ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΗ:dry:

ΤΑ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΤΑ ΕΙΧΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΟΛΑ ΕΓΩ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΑΛΛΑΞΩ ΤΗ ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΚΑΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ.

ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΟΝ ΚΡΑΤΑΕΙ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΩ ΕΓΩ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΙΡΝΩ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΕΡΑ ΜΟΥ.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΠΡΑΓΜΑ Η ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ.

ΛΕΩ ΟΜΩΣ ΣΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΜΟΥ , ΠΩς ΜΠΟΡΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ?ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ ΚΙ ΕΓΩ. ΚΑΙ ΑΝΕΒΑΙΝΩ ΛΙΓΟ.ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΑΫΠΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ ΚΟΛΙΚΟ.....

ΤΟΝ ΚΟΙΤΑΩ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΠΑΡΩ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ ΑΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΗ ΜΑΝΟΥΛΑ.ΑΝ ΤΑ ΚΑΝΩ ΚΑΛΑ,ΑΝ ΤΟΝ ΙΚΑΝΟΠΟΙΩ ΣΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ.

ΤΥΨΕΙΣ-ΕΝΟΧΕΣ-ΑΝΑΣΦΑΛΙΕΣ..... ΟΛΑ ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΙΝΑΙ.

ΕΥΤΥΧΩΣ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΠΡΟΠΑΘΕΙ ΝΑ ΜΕ ΕΜΨΥΧΩΝΕΙ(ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΕΓΩ )

ΕΛΠΙΖΩ ΑΥΡΙΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΜΕΡΑ.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Προσθήκη...