ΑΠΩΛΕΙΑ ΜΗΤΕΡΑΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ ΜΟΥ

[scarlet30]

speed ΜΟΥ ΣΥΛΛΥΠΗΤΗΡΙΑ!! ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΠΩ....

ΜΙΑ ΖΩΗ ΦΕΥΓΕΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΡΧΕΤΑΙ...

ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ..... (ΠΟΣΟ ΜΕΓΑΛΗ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ!)

ΦΕΡΣΟΥ ΑΝΑΛΟΓΑ... ΠΕΝΘΗΣΕ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ....

ΕΥΤΥΧΙΣΕ Μ'ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ.....

ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΙ ΤΟ "ΓΙΑΤΙ" ΣΟΥ ΑΚΟΜΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ...!!!

ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ "ΜΙΛΑΣ" ΜΑΖΙ ΤΗΣ.... ΝΑ ΤΗΝ ΕΧΕΙΣ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ ΣΥΝΕΧΕΙΑ... ΕΤΣΙ ΙΣΩΣ ΓΙΝΕΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΕΠΩΔΥΝΗ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΣΟΥ..

ΜΑΘΕ ΣΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΣΟΥ ΟΤΑΝ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΗ....

ΕΚΕΙΝΗ ΑΠΟ ΨΗΛΑ ΘΑ ΣΕ ΒΛΕΠΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΜΑΡΩΝΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ....

ΘΑ ΧΑΙΡΕΤΑΙ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΧΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ....

ΘΑ ΚΑΜΑΡΩΝΕΙ ΤΟ ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΣΑΣ ΠΡΟΣΕΧΕΙ!!!

ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ!!!!!

[Βανια]

Εγω θα ξεκινήσω απο την φραση σου :πριν ενα χρόνο απεβαλλα αλλα ευτυχως το ξεπερασα και μπηκα στη διαδικασια να προσπαθησω πάλι καιτα καταφερα .>>Μεσα απο ενα τραγικο γεγονος την απώλεια του ιδιου σου του παιδιου μπορει να μην το ειχες φερει στο κόσμο αλλα το ειχες μεσα σου εκανες ονειρα και σκεψεις και οταν το εχασες ο κοσμος σου γκρεμίστηκε οπως ηταν αναμενωμενο.Ομωσ μεσα μου ειχες μια μικρη αγωνιστρια και ξαναπροσπαθησες αφησες για λιγο το πονο θεατη και συνεχισες και τα καταφερες.Σιγουρα η αποβολη σε πληγωσε για φαντασου λοιπον τη μητερα σου πως ενιωθε να βλεπει το παιδι της να ποναει , νομιζεις οτι θα ηθελε να σε βλεπει ετσι; Ο τροπος που εφυγε απο τη ζωη ηταν απλα γιανα μην σας βασανισει για να μην μπειτε στη διαδικασια να αλλαξετε τους ρυθμους της ζωης σας και το λιγοτερο που εχεις να κανεις γλυκεια μου ειναι να τοι δεχτεις να κανεις αυτο που ηθελε η μαμα σου.Εχεις ηθικη υποχρεωση πανω απο ολα στον ευατο σου και μετα στο παιδι που εχεις μεσα σου , κρατας την ζωη του και την τυχη του στα χερια σου.Και επειδη μπορει καποια να πει αμ τι λες τη μανα της εχασε δεν θα τη παρει απο κατω :εγω απλα σου λεω να πενθησεις ναι , να θρηνησεις ναι ισως να ζητησεις και τη συμβουλη ψυχολογου ακριβως γιατι βρισκεσε σε παραξενη συναισθηματικη κατασταση να μιλας για το χαμο της και να μην τα κρατας μεσα σου. Λες οτι τα αδερφια σου ειναι αγορια και 26 ετων ; ε και ;τι λεει αυο ενηλικες αντρες ειναι και πρεπει να σε βοηθησουν μηπως εσυ ησουν ο στυλοβατης της οικογενειας ; Επισης λες να κρατηθεις με νυχια και με δοντια μεχρι την γεννηση του παιδιου!καιμετα τι κοπελλα μου το κλεινουμε το μαγαζι; μετα αρχιζουν οι υποχρεωσεςι σου.SPEED δεν σε μαλλωνω απλα δεν θελω να σου χρισώσω το χαπι καιμετα να ψαχνεσε και να αναρωτιεσαι γθια το ποιος εχει την ευθυνη.....

κουραγιο και χαμογελα τη ζωη την εχεις μεσα σου και τον αγγελο στον ουρανο , μην απογοητευσεις κανεναν απο τους δυο .......

[bibibo]

ΣΥΛΛΗΠΗΤΗΡΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ. ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΤΑ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΔΥΔΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ, ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΕ ΠΑΡΩ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΚΛΑΨΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΑΝ ΑΥΤΟ ΑΝΑΚΟΥΦΙΖΕΙ ΛΙΓΟ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΣΟΥ... ΔΕΝ ΕΧΩ ΝΙΩΣΕΙ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΟΜΩΣ ΤΡΕΜΩ ΣΤΗΝ ΙΔΕΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ, ΤΩΡΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΟΛΟ ΔΥΣΑΡΕΣΤΑ ΝΕΑ ΑΚΟΥΩ! ΚΛΑΨΕ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ ΞΕΣΠΑΣΕ ΜΗΝ ΚΡΑΤΑΣ ΤΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΣΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΣΟΥ ΓΙΑΤΙ ΝΙΩΘΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗ ΚΟΙΛΙΤΣΑ ΣΟΥ, ΝΑ ΤΟΥ ΜΙΛΑΣ, ΣΕ ΑΚΟΥΕΙ.ΤΟ ΣΙΓΟΥΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Η ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ ΘΑ ΣΕ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ, ΕΣΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΣΟΥ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ! ΜΗ ΞΕΧΝΑΣ ΟΠΩΣ ΕΙΠΕ ΚΑΙ Η ΦΙΛΗ ΜΑΣ Η MARIA LOUIZA ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΖΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ! ΦΙΛΑΚΙΑ

[bibibo]

ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ MARIA LOUIZA ΣΙΓΟΥΡΑ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ ΔΕ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΓΥΡΙΣΟΥΝ. ΜΑΛΛΟΝ ΠΕΡΝΑΝΕ ΚΑΛΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ, ΕΜΕΙΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΝΑ ΗΡΕΜΙΣΕΙ Η ΨΥΧΟΥΛΑ ΤΟΥΣ.

[popaki]

Κουράγιο... το πλασματάκι που έχεις στην κοιλίτσα σου να σου δίνει δύναμη και να απαλύνει τον πόνο σου, είσαι στη σκέψη μας...

[Argi]

Speed τα συλληπητήριά μου εύχομαι γρήγορα να συνέλθεις και να φροντήσεις τον εαυτό σου και το μωράκι που κουβαλάς. Ξέρω ότι λένε ότι ο χρόνος θα απαλύνει τον πόνο, αλλά δυστυχώς όταν πρόκειτε για την μητέρα μας, μάλλον δεν ισχύει! τουλάχιστον όχι σε μένα που έχασα την μαμά μου 3,5 χρόνια πριν και τώρα που σου γράφω, σου γράφω με δάκρυα στα μάτια κρυφά από τα παιδιά μου!! Το 2005 ήταν έτος χαράς για μένα αφού γεννήθηκε ο γιος μου και θλήψης αφού πέθανε η μαμά μου 5 μήνες μετά τη γέννα του! Μόλις ο γιος μου έγινε 50 ημερών ταξίδεψα μαζί του από Γερμανία-Ελλάδα για να τον δει... βέβαια δεν μπορούσε να τον χαρεί, να παίξει μαζί του....Η θλίψη είναι πολύ μεγάλη αλλά πρέπει μαζί και με την συμπαράσταση του άντρα σου να βρεις έναν τρόπο να την απαλύνεις. Να φροντίσεις να έχεις την μαμά σου πάντα μέσα στην καρδιά σου και να θυμάσαι κάθε όμορφη στιγμή που πέρασες μαζί της και να μην την ξεχάσεις ποτέ.

Σου εύχομαι να έχεις μια πολύ καλή εγκυμοσύνη και μια ακόμη καλύτερη γέννα.

[΄Εφη]

Καλη μου speed..περασα κ γω πολυ δυσκολα χρονια..Καθε οικογενεια εχει πολλες φορες κ το δικο της πονο..Οταν ημουν 22-23 χρονων ήδη παντρεμενη 3 χρονια εμαθα οτι η μαμα μου εχει καρκινο..Αρχισα τις προσπαθειες να κανω παιδι μια κ εγω κι ο αντρας μου θελαμε αλλα κ για να χαρισω στη μαμα μου το πρωτο της εγγονακι..Οταν εμεινα εγκυος ολοι πετουσαμε απο ευτυχια κ καναμε ονειρα!Δυστυχως ομως απεβαλα..Η ιστορια επαναληφθηκε ακομη μια φορα ..Στιγμες ασχημες γεματες στεναχωρα συναισθηματα.Τελικα μετα απο πολλες προσπαθειες εμεινα εγκυος για τριτη φορα.Με πολυ δυσκολη εγκυμοσυνη κ αιμοραγιες το παιδι κρατηθηκε κ τελικα γεννησα..στο διπλανο νοσοκομειο κ η μαμα..για δευτερη εγχειρηση ..αιμοκαθαρση και πολλα αλλα..Αυτο που ειχε ευχηθει η μαμα μου εγινε!Η ευχη της? να ακουσω να σε λεει μανουλα κιας πεθανω...Ετσι εγινε...κι ηταν μονο 49 χρονων..Το εζησε λιγο ..κι απ τους πονους μονο γιαυτο χαμογελουσε.....Εκλεισε τα ματια της με την καρδια της δοσμενη στο γιο μου..

Γραφω..κ κλαιω..κι ας εχουν περασει απο τοτε 11 χρονια..

οταν ο γιος μου πετυχαινει κατι παντα τη θυμαμαι..οταν αρρωσταινει ..το ιδιο..του μιλαω γιαυτην..την αγαπαει κιας μην την γνωρισε...

Η μανουλα σου εφυγε νωρις..αλλα ευτυχισμενη ξεροντας οτι το εγγονακι της ερχεται..Σιγουρα ΠΑΝΤΑ θα το βοηθαει κ θαναι διπλα του!!Οσο για σενα αισθανομαι τον πονο σου...

θα τον απαλυνει το μωρακι σου..Αυτο θαναι το φαρμακο, η παρηγορια σου

Σιγουρα θα σας καμαρωνει απο εκει επανω!

Σου ευχομαι κουραγιο και δυναμη γλυκια μου!

[αρετη1]

λυπαμαι πραγματικα...σου ευχομαι να εισαι δυνατη γιατι πρεπει...εχεις υποχρεωση απεναντι σε αυτο το πλασματακι που εχεις στην κοιλια σου....ειναι φανταζομαι πολυ δυσκολη στιγμη...αλλα μεσα απο τις δυσκολιες πρεπει να βγαινουμε πιο δυνατοι...λυπαμαι...