211 μέρες

[Guest]

στις πριν 41 λεπτά, ο/η misofeggaro είπε:

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ. Και σε σένα εύχομαι σύντομα με πολλά γερά μωρά! Η αλήθεια είναι πως δεν είμαι καθόλου καλά τον τελευταίο καιρό... Και όσο περνάνε οι μέρες γίνεται και χειρότερο. Είναι όμως μια απώλεια που ο κόσμος δεν καταλαβαίνει και περιμένει από εμένα να είμαι καλά. Αλλά δεν είμαι... Τα σκέφτομαι όλα ξανά και ξανά. Και πλέον δεν είμαι καλά ούτε με το σύντροφό μου. 

Πιστευω οτι χρειαζεται χρονος για να απαλύνει ολο αυτο.Ποτε δεν ξεχνας ,απλα ο πονος γίνεται πιο  γλυκος και ο θυμος-αν υπάρχει -αρχίζει να σβήνει...Δώσε όσο χρόνο θες στον εαυτό σου και δεν χρειάζεται να δίνεις εξηγήσεις σε κανέναν.Κάνε οτι μπορεί να σε κάνει να νιώσεις καλύτερα.Το αξίζεις!

[vivika10]

στις πριν 51 λεπτά, ο/η misofeggaro είπε:

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ. Και σε σένα εύχομαι σύντομα με πολλά γερά μωρά! Η αλήθεια είναι πως δεν είμαι καθόλου καλά τον τελευταίο καιρό... Και όσο περνάνε οι μέρες γίνεται και χειρότερο. Είναι όμως μια απώλεια που ο κόσμος δεν καταλαβαίνει και περιμένει από εμένα να είμαι καλά. Αλλά δεν είμαι... Τα σκέφτομαι όλα ξανά και ξανά. Και πλέον δεν είμαι καλά ούτε με το σύντροφό μου. 

Πως είναι δυνατόν ο κόσμος να μην καταλαβαίνει τη χειρότερη μορφή απώλειας,μια μάνα να χάνει το παιδί της,θεωρώ απόλυτα φυσιολογικό να μην είσαι καλά,όπως επίσης όταν δεν είσαι καλά πως να είναι καλά και οι σχέσεις με τους γύρο σου πχ με τον άντρα σου.σου εύχομαι γρήγορα να αποκτήσεις άλλο μωράκι να απαλύνει τον πόνο σου,δεν σου λέω να ξεχάσεις Γιατί δεν ξεχνιέται πότε.

[Mariasmommy]

Διαβάζω καιρό για σένα....εύχομαι να είσαι καλά και να έχεις στο νου σου ότι το αστεράκι σου σε προσέχει και σ'αγαπάει!ειναι πολύ δύσκολο όλο αυτό που περνάς και εύχομαι με τον καιρό να απαλύνει ο πόνος γιατί δεν θα το ξεχάσεις ποτέ....νομίζω πως είναι από τις πιο δύσκολες καταστάσεις....Δεν ξέρω αν έχεις πάρει τη βοήθεια κάποιου ειδικού αλλά αν το έχεις ανάγκη κάντο ίσως σε βοηθήσει....με το σύντροφό σου είναι άλλη η σχέση σας πια...όλο αυτό σίγουρα σας έχει δέσει και σας έχει φέρει πιο κοντά απλά και για αυτόν θα είναι πολυ δύσκολο και ίσως να μην ξέρει η να μην μπορεί να το διαχειριστεί και αυτος ...για τους υπόλοιπους δεν μπορώ να πω κάτι γιατί δεν θα ξέρουν πως να το αντιμετωπίσουν η πως να σε βοηθήσουν οπότε μην το παρεξηγείς...Και εγώ δύσκολα σου έγραψα αλλά πραγματικά ήθελα να σου δώσω έστω και λίγη δυναμη..μόνο οποία μανούλα το έχει περάσει μπορεί να το καταλάβει..σου εύχομαι να περάσουν όλα σύντομα και να αρχίσετε προσπάθεια για μωράκι και να σου πάνε όλα μα όλα καλά και να έχεις ένα γερό μωράκι !

[misofeggaro]

Παιδί μου... Πέρασε ήδη ένας χρόνος, ο πρώτος χρόνος μακριά σου. Πέρασε τόσο γρήγορα μα τόσο δύσκολα. Κάθομαι και κλαίω και φαντάζομαι πως η ήσουν. Δεν με άφησαν να ε δω. Σκέφτομαι ότι θα έκανες τα πρώτα σου μπάνια στη θάλασσα, θα ανησυχούσα μην σε τσιμπήσουν τα κουνούπια, και πως δεν τρως με όρεξη τα μεσημέρια λόγω ζέστης. Θα άρχιζες να μπουσουλας και θα βαριόσουν στο καρότσι. Θα σου άρεσε το καρπούζι ή το πεπόνι;; Δεν θα μάθω ποτέ... Δεν ξέρω αν γιατρευεται ο πόνος παιδι μου. Μου λείπεις πολύ, πώς γίνεται να σταματήσεις να μου λείπεις; πικρενομαι που δεν με ρωτούν για σένα, λες και δεν υπήρξες ποτέ. Ήσουν είσαι και θα είσαι μέσα μου μέχρι να φύγω και εγώ. 

Παιδι μου.... 

[Petalouditsa28]

στις πριν 37 λεπτά, ο/η misofeggaro είπε:

Παιδί μου... Πέρασε ήδη ένας χρόνος, ο πρώτος χρόνος μακριά σου. Πέρασε τόσο γρήγορα μα τόσο δύσκολα. Κάθομαι και κλαίω και φαντάζομαι πως η ήσουν. Δεν με άφησαν να ε δω. Σκέφτομαι ότι θα έκανες τα πρώτα σου μπάνια στη θάλασσα, θα ανησυχούσα μην σε τσιμπήσουν τα κουνούπια, και πως δεν τρως με όρεξη τα μεσημέρια λόγω ζέστης. Θα άρχιζες να μπουσουλας και θα βαριόσουν στο καρότσι. Θα σου άρεσε το καρπούζι ή το πεπόνι;; Δεν θα μάθω ποτέ... Δεν ξέρω αν γιατρευεται ο πόνος παιδι μου. Μου λείπεις πολύ, πώς γίνεται να σταματήσεις να μου λείπεις; πικρενομαι που δεν με ρωτούν για σένα, λες και δεν υπήρξες ποτέ. Ήσουν είσαι και θα είσαι μέσα μου μέχρι να φύγω και εγώ. 

Παιδι μου.... 

Δεν εχω λόγια.............. 

[peacock]

στις πριν 2 ώρες, ο/η misofeggaro είπε:

Παιδί μου... Πέρασε ήδη ένας χρόνος, ο πρώτος χρόνος μακριά σου. Πέρασε τόσο γρήγορα μα τόσο δύσκολα. Κάθομαι και κλαίω και φαντάζομαι πως η ήσουν. Δεν με άφησαν να ε δω. Σκέφτομαι ότι θα έκανες τα πρώτα σου μπάνια στη θάλασσα, θα ανησυχούσα μην σε τσιμπήσουν τα κουνούπια, και πως δεν τρως με όρεξη τα μεσημέρια λόγω ζέστης. Θα άρχιζες να μπουσουλας και θα βαριόσουν στο καρότσι. Θα σου άρεσε το καρπούζι ή το πεπόνι;; Δεν θα μάθω ποτέ... Δεν ξέρω αν γιατρευεται ο πόνος παιδι μου. Μου λείπεις πολύ, πώς γίνεται να σταματήσεις να μου λείπεις; πικρενομαι που δεν με ρωτούν για σένα, λες και δεν υπήρξες ποτέ. Ήσουν είσαι και θα είσαι μέσα μου μέχρι να φύγω και εγώ. 

Παιδι μου.... 

Θα το εχεις παντα μαζι σου το παιδακι σου... 

Τα λογια ειναι περιττα..

[Guest]

στις πριν 16 ώρες, ο/η misofeggaro είπε:

Παιδί μου... Πέρασε ήδη ένας χρόνος, ο πρώτος χρόνος μακριά σου. Πέρασε τόσο γρήγορα μα τόσο δύσκολα. Κάθομαι και κλαίω και φαντάζομαι πως η ήσουν. Δεν με άφησαν να ε δω. Σκέφτομαι ότι θα έκανες τα πρώτα σου μπάνια στη θάλασσα, θα ανησυχούσα μην σε τσιμπήσουν τα κουνούπια, και πως δεν τρως με όρεξη τα μεσημέρια λόγω ζέστης. Θα άρχιζες να μπουσουλας και θα βαριόσουν στο καρότσι. Θα σου άρεσε το καρπούζι ή το πεπόνι;; Δεν θα μάθω ποτέ... Δεν ξέρω αν γιατρευεται ο πόνος παιδι μου. Μου λείπεις πολύ, πώς γίνεται να σταματήσεις να μου λείπεις; πικρενομαι που δεν με ρωτούν για σένα, λες και δεν υπήρξες ποτέ. Ήσουν είσαι και θα είσαι μέσα μου μέχρι να φύγω και εγώ. 

Παιδι μου.... 

Κορίτσι μου!!! Διάβασα την ιστορία σου από την αρχή!! Είμαι στη δουλειά μου και δεν μπορώ με τίποτα να συγκρατήσω τα δάκρυα μου!!! Πόσος πονος,πόσα γιατί..! Δεν υπάρχουν λόγια να πεις σε μια μάνα που έχασε το παιδί της οχι απλά δεν υπάρχουν!! Έχω χάσει το μωράκι μου και εγώ σκέφτομαι ότι τώρα θα είμασταν κι εμείς σε μια παραλια, θα είμασταν αγκαλια, θα με φώναζε μαμά κι ο πόνος είναι αβάσταχτος, η καρδιά μας έχει ραγίσει και οχι δεν κολλάει πάλι!! Μετά από λίγο καιρό ξαναεμεινα έγκυος ήξερα μέσα μου ότι δεν θα πάνε καλά τα πράγματα και δεν πήγαν, τον άλλον μηνα θα γεννουσα και τώρα το απόλυτο τίποτα ,δεν έχω το παιδί μου να με φωνάξει μαμά δεν έχω την κοιλίτσα μου γεμάτη δεν έχω τίποτα!!! Και παλεύω παλεύω πολύ για ένα μωράκι!! Πόσος πονος θεέ μου ποσος πόνος!!! Δουλεύω σε μαγαζί με παιδικά ρούχα και παπούτσια και τα βλέπω όλα τόσο όμορφα και τόσο ωραία και σκέφτομαι πόσο ωραία θα ήταν στο μωράκι μου!!

[misofeggaro]

στις πριν 10 ώρες, ο/η Bebouli είπε:

Κορίτσι μου!!! Διάβασα την ιστορία σου από την αρχή!! Είμαι στη δουλειά μου και δεν μπορώ με τίποτα να συγκρατήσω τα δάκρυα μου!!! Πόσος πονος,πόσα γιατί..! Δεν υπάρχουν λόγια να πεις σε μια μάνα που έχασε το παιδί της οχι απλά δεν υπάρχουν!! Έχω χάσει το μωράκι μου και εγώ σκέφτομαι ότι τώρα θα είμασταν κι εμείς σε μια παραλια, θα είμασταν αγκαλια, θα με φώναζε μαμά κι ο πόνος είναι αβάσταχτος, η καρδιά μας έχει ραγίσει και οχι δεν κολλάει πάλι!! Μετά από λίγο καιρό ξαναεμεινα έγκυος ήξερα μέσα μου ότι δεν θα πάνε καλά τα πράγματα και δεν πήγαν, τον άλλον μηνα θα γεννουσα και τώρα το απόλυτο τίποτα ,δεν έχω το παιδί μου να με φωνάξει μαμά δεν έχω την κοιλίτσα μου γεμάτη δεν έχω τίποτα!!! Και παλεύω παλεύω πολύ για ένα μωράκι!! Πόσος πονος θεέ μου ποσος πόνος!!! Δουλεύω σε μαγαζί με παιδικά ρούχα και παπούτσια και τα βλέπω όλα τόσο όμορφα και τόσο ωραία και σκέφτομαι πόσο ωραία θα ήταν στο μωράκι μου!!

Καλό μου κορίτσι... Διπλός ο πόνος της απώλειας σου. Πονάει το κενό, πονάνε τα όνειρα που έμειναν μισά, τα άδεια ρούχα πονάνε, τα γιατί πονάνε, ο χρόνος σε κάνει να ξεχνιέσαι και όχι να ξεχνάς... Το ξέρω πως με καταλαβαίνουν μόνο όσοι το έχουν περάσει, οι υπόλοιποι μάκαρι να μην το νιώσουν ποτέ, να μην θάψει άλλη μάνα το παιδί της, να μην σηκώσει άλλος πατέρας το βάρος της διπλής απώλειας. Χάνεται και η σύντροφος τους και κάποιοι δεν βιαστούν. Ξέρω ότι το βλέμμα μου είναι πλέον μόνιμα θλιμμένο, και ξέρω πως κάποιοι άντρες δεν αντέχουν τη θλίψη. Σε αυτό τουλάχιστον είμαι τυχερή... 

Σου εύχομαι το τρίτο σου παιδι να έρθει και να μείνει και η οικογένεια σας να είναι για πάντα ευτυχισμένη! 

[Guest]

στις πριν 51 λεπτά, ο/η misofeggaro είπε:

Καλό μου κορίτσι... Διπλός ο πόνος της απώλειας σου. Πονάει το κενό, πονάνε τα όνειρα που έμειναν μισά, τα άδεια ρούχα πονάνε, τα γιατί πονάνε, ο χρόνος σε κάνει να ξεχνιέσαι και όχι να ξεχνάς... Το ξέρω πως με καταλαβαίνουν μόνο όσοι το έχουν περάσει, οι υπόλοιποι μάκαρι να μην το νιώσουν ποτέ, να μην θάψει άλλη μάνα το παιδί της, να μην σηκώσει άλλος πατέρας το βάρος της διπλής απώλειας. Χάνεται και η σύντροφος τους και κάποιοι δεν βιαστούν. Ξέρω ότι το βλέμμα μου είναι πλέον μόνιμα θλιμμένο, και ξέρω πως κάποιοι άντρες δεν αντέχουν τη θλίψη. Σε αυτό τουλάχιστον είμαι τυχερή... 

Σου εύχομαι το τρίτο σου παιδι να έρθει και να μείνει και η οικογένεια σας να είναι για πάντα ευτυχισμένη! 

Το ξέρω καλά αυτό βλέμμα!! Το έχω κι εγώ μόνιμα πλέον!! Τυχερή ναι κι εσύ κι εγώ και όλες όσες έχουν δίπλα τους τον άντρα τους βράχο!! Τι θα έκανα και χωρίς αυτόν? Μακάρι να έρθει ένα παιδάκι και για μας , να έρθει για να μείνει!! Το θέλουμε τόσο πολυ!! 

[misofeggaro]

 

 

[misofeggaro]

Ένας χρόνος και έξι μήνες ακριβώς...

Με ρωτανε τι κάνω και απανταω Καλά γιατί ειναι δύσκολο να εξηγησω τι περναω...

Θα σου αφιερωσω ενα απο τα τραγούδια που φανταζομουν οτι θα ακουγαμε παρεα.

Τώρα το ακουμε μαζι... παιδί μου...

 

[Ευάγγελοςτ]

στις πριν 27 λεπτά, ο/η misofeggaro είπε:

Ένας χρόνος και έξι μήνες ακριβώς...

Με ρωτανε τι κάνω και απανταω Καλά γιατί ειναι δύσκολο να εξηγησω τι περναω...

Θα σου αφιερωσω ενα απο τα τραγούδια που φανταζομουν οτι θα ακουγαμε παρεα.

Τώρα το ακουμε μαζι... παιδί μου...

 

Αχ κορίτσι μου καλό μου σπαραζεις την καρδιά! Εύχομαι με όλη μου την ψυχή να αποκτήσεις πολύ σύντομα ένα μωράκι. Δεν θα ξεχάσεις ποτέ το αγγελούδι σου αλλά αυτό που θα φέρεις στον κόσμο θα γίνει το φάρμακο σου. Το χαμόγελο και η αγκαλίτσα του θα μαλακώσουν την ψυχούλα σου.💗

[KONSTANTIA]

Δεν μπορώ να σου πω τίποτα για να σε παρηγορήσω. Δηλώνω παρούσα. Μόνο αυτό. 💔

[misofeggaro]

@Ευάγγελοςτ @KONSTANTIA σας ευχαριστώ που πάντα συμπαραστέκεστε στη στεναχώρια μου... 
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ! 

[Penny89]

στις πριν 1 ώρα, ο/η misofeggaro είπε:

@Ευάγγελοςτ @KONSTANTIA σας ευχαριστώ που πάντα συμπαραστέκεστε στη στεναχώρια μου... 
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ! 

ο πονος δεν φευγει δεν φευγει ποτε μενει φωλιαζει τον αγκαλιαζεις και ζεις μαζι του τι να πεις σε ολους αυτους που σε ρωτανε εισαι καλα λες καλα αλλα η ψυχη σου ξερει αν εισαι καλα καθε μερα ζεις μηχανικα και κανεις τα παντα μηχανικα τα παντα σου θυμιζουν το μωρο σου το αγγελουδακι που σε αφησε μονη και ερημη ετσι ειναι και για μενα δεν εχει κλεισει χρονος ακομη δεν θελω να ερθει αυτη η μερα δεν θελω να θυμαμαι ποναω μωρο μου ποναω ακομα αλλα σου υποσχεθηκα οτι θα εχω το αδερφακι σου που τοσο σε αγαπαει να εισαι καλα μωρο μου εκει πανω αυτα σε καταλαβαινω σε νιωθω σε αγκαλιαζω αυτα εχω να σου πω !!!!

[misofeggaro]

στις πριν 3 λεπτά, ο/η Penny89 είπε:

ο πονος δεν φευγει δεν φευγει ποτε μενει φωλιαζει τον αγκαλιαζεις και ζεις μαζι του τι να πεις σε ολους αυτους που σε ρωτανε εισαι καλα λες καλα αλλα η ψυχη σου ξερει αν εισαι καλα καθε μερα ζεις μηχανικα και κανεις τα παντα μηχανικα τα παντα σου θυμιζουν το μωρο σου το αγγελουδακι που σε αφησε μονη και ερημη ετσι ειναι και για μενα δεν εχει κλεισει χρονος ακομη δεν θελω να ερθει αυτη η μερα δεν θελω να θυμαμαι ποναω μωρο μου ποναω ακομα αλλα σου υποσχεθηκα οτι θα εχω το αδερφακι σου που τοσο σε αγαπαει να εισαι καλα μωρο μου εκει πανω αυτα σε καταλαβαινω σε νιωθω σε αγκαλιαζω αυτα εχω να σου πω !!!!

Και εσύ τα έχεις περάσει δυστυχώς και ξέρεις πως είναι. Ήρθε τώρα αυτό το παιδάκι σου και κάπως σου μαλάκωσε το πόνο. Σε ευχαριστώ πολύ κορίτσι μου, εύχομαι να μπορέσω και εγώ να αγγίξω ένα γερό παιδί... 
 

[Penny89]

στις πριν 59 λεπτά, ο/η misofeggaro είπε:

Και εσύ τα έχεις περάσει δυστυχώς και ξέρεις πως είναι. Ήρθε τώρα αυτό το παιδάκι σου και κάπως σου μαλάκωσε το πόνο. Σε ευχαριστώ πολύ κορίτσι μου, εύχομαι να μπορέσω και εγώ να αγγίξω ένα γερό παιδί... 
 

να εχεις πιστη και θα δεις ο Θεος θα σε ευλογησει μν χανεις μονο την πιστη σου

[netspirit]

Ο θεός δοκιμάζει τους ανθρώπους... κυρίως τους δυνατούς. 
αλλα αυτός ο πόνος της μάνας δεν έχει λέξεις δεν περιγράφεται...

Όχι δεν μπορω να νιώσω αυτο που νιώθεις, αλλα στην ιδέα και μόνο οτι μπορει κατι να πάθουν τα μωρά μου Τρελαίνομαι...

ενα θα σου ευχηθώ και αυτο με όλη τη δύναμη της ψυχής μου: «σύντομα ο θεός να σου χαρίσει ενα γερό μωρο και να μαλακώσει τον πονο σου!!! ξερω οτι πάντα θα έχεις το φόβο μεσα σου μην συμβεί τπτ αλλα σ ευχομαι να χαμογελάσει η ψυχούλα σου γρήγορα!»

[γωγω γωγω]

Κορίτσι μου γλυκό συνέχεια μπαίνω μέσα για να διαβάσω νέα σου !! 
Δεν θέλω να σου πω κάτι παραπάνω Γιατί δεν ξέρω πως νιώθεις !! 
Το μόνο σίγουρο είναι η Παναγίτσα θα σου στείλει το σποράκι σου και θα φυτρώσει για τα καλά στη ζωή σου !! 
 Μια γλυκιά αγκαλιά από εμενΑ και σου εύχομαι να σου πάνε όλα καλά με ένα νέο μικρό μικρό μπουμπουκακι!! ❤️❤️❤️❤️

[Μασα]

στις πριν 22 ώρες, ο/η misofeggaro είπε:

Ένας χρόνος και έξι μήνες ακριβώς...

Με ρωτανε τι κάνω και απανταω Καλά γιατί ειναι δύσκολο να εξηγησω τι περναω...

Θα σου αφιερωσω ενα απο τα τραγούδια που φανταζομουν οτι θα ακουγαμε παρεα.

Τώρα το ακουμε μαζι... παιδί μου...

 

Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν το πόνο και δυστυχώς δεν υπάρχουν λόγια για να τον μαλακώσουν, να σου πάρουν λίγο από αυτο που νιώθεις, εγώ 7 Φεβρουαρίου  έκανα διακοπή στο 4ο μήνα κληρονόμησε και τα δύο στίγματα μας, κλείνω ενα χρόνο, ήταν αγοράκι, συνέχεια του λέω πόσο τον αγαπάω

[misofeggaro]

στις πριν 1 ώρα, ο/η Μασα είπε:

Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν το πόνο και δυστυχώς δεν υπάρχουν λόγια για να τον μαλακώσουν, να σου πάρουν λίγο από αυτο που νιώθεις, εγώ 7 Φεβρουαρίου  έκανα διακοπή στο 4ο μήνα κληρονόμησε και τα δύο στίγματα μας, κλείνω ενα χρόνο, ήταν αγοράκι, συνέχεια του λέω πόσο τον αγαπάω

Πάντα θα το αγαπάς και πάντα θα το θυμάσαι. 

Που ξέρεις, μπορεί να παίζουν παρέα τα αγόρια μας

Σε φιλώ και σε αγκαλιαζω! 

Είσαι μαμά! 

[Noel21]

@misofeggaro το ακούει το τραγούδι σας. Με συγκινείς και σε νιώθω πραγματικά γιατί και εγω σκεφτόμουν αυτούς τους 5 μηνες που έζησα μαζί της οτι θα την παιρνω μαζί στις καλοκαιρινές συναυλιες και θα πηγαίνουμε μαζί καθε χρόνο. Ομως η μικρή μου δε θα είναι μαζί μας κανενα καλοκαίρι...αχ πόσο δύσκολο είναι, νιώθω καθε σου λέξη.

[misofeggaro]

στις πριν 6 λεπτά, ο/η Noel21 είπε:

@misofeggaro το ακούει το τραγούδι σας. Με συγκινείς και σε νιώθω πραγματικά γιατί και εγω σκεφτόμουν αυτούς τους 5 μηνες που έζησα μαζί της οτι θα την παιρνω μαζί στις καλοκαιρινές συναυλιες και θα πηγαίνουμε μαζί καθε χρόνο. Ομως η μικρή μου δε θα είναι μαζί μας κανενα καλοκαίρι...αχ πόσο δύσκολο είναι, νιώθω καθε σου λέξη.

Ώρες ώρες  είναι πραγματικά ανυποφορο... και σήεμρα είναι μια πολύ δύσκολη μέρα ... και βλέπεις άλλες να τα μεγαλώνουν στον αυτόματο πιλότο, και μετα σου μιλάνε να έχεις πίστη στο Θεό. 
Έ οχι... δεν το πήρε ο Θεός το παιδί μου, αλλά δεν βοήθησε κιόλας... 
πως γίνεται να τα κουβαλάμε πάντα μαζί μας, αλλά να είναι και πάντα τόσο αισθητή η απουσία τους;
ποιος σαδιστής δημιουργεί τέτοια σενάρια; 
και κυρίως γιατί; 
Λυπάμαι που η μικρή σου δεν είναι μαζί μας... Εύχομαι να μην πόνεσε. Απλά με ένα μικρό τσαφ να έγινε πολύχρωμη πεταλούδα. Σε φιλώ. 

[Noel21]

στις πριν 53 λεπτά, ο/η misofeggaro είπε:

Ώρες ώρες  είναι πραγματικά ανυποφορο... και σήεμρα είναι μια πολύ δύσκολη μέρα ... και βλέπεις άλλες να τα μεγαλώνουν στον αυτόματο πιλότο, και μετα σου μιλάνε να έχεις πίστη στο Θεό. 
Έ οχι... δεν το πήρε ο Θεός το παιδί μου, αλλά δεν βοήθησε κιόλας... 
πως γίνεται να τα κουβαλάμε πάντα μαζί μας, αλλά να είναι και πάντα τόσο αισθητή η απουσία τους;
ποιος σαδιστής δημιουργεί τέτοια σενάρια; 
και κυρίως γιατί; 
Λυπάμαι που η μικρή σου δεν είναι μαζί μας... Εύχομαι να μην πόνεσε. Απλά με ένα μικρό τσαφ να έγινε πολύχρωμη πεταλούδα. Σε φιλώ. 

Πόσο με εκφράζουν τα λογια σου, σήμερα και για μενα είναι δύσκολα όπως καθε ημερα...Σήμερα περασε ενας μήνας μακρια της, περιμένω τη νεκροψία και να γίνουν τα απαραίτητα. Πόνεσε δυστυχώς το ένιωσα οταν έφυγε, πίστεψα ότι πεθαίνω κ γω μαζί της. Το λουλούδι μου. Σε φιλώ πολύ.

[misofeggaro]

Παιδί μου;
Ξέρεις πως είναι τα μέσα μου;
Σαν μια μουντζαλιά...
Κάθε μέρα που περνάει αφήνει πάνω στη σελίδα της ψυχής μου μαύρες μολυβιές....
Έχουν αρχή, αλλά δεν έχουν τέλος... και την λερώνουν συνεχώς....

Υπάρχουν και σημεία μουσκεμένα από δάκρυα, εκεί το μολύβι δεν γράφει αλλά ανοίγει τρύπες, τρύπες που δεν κλείνουν...
Ποιος θα καταφέρει να απλώσει λίγο χρώμα γύρω από την μουντζαλιά μου; ή Έστω να σπάσει της θλίψης μου την μύτη ώστε να μην απλώνει άλλες μουντζουρες εκεί που δεν πρέπει...;; Ίσως μόνο εγώ μπορώ να το κάνω αυτό. Αλλά δεν βρίσκω αφορμή και δύναμη. 
Ξέρω πως το κλάμα μου δεν σου κάνει καλό, και προσπαθώ να το κρατήσω, μα όταν σε φαντάζομαι στην άδεια αγκαλιά μου, ο κόμπος ανεβαίνει και με πνίγει.... Συγχώρεσε με αν μου λείπεις συνεχώς, συγχώρεσε με... 
Είσαι το παιδί μου... το πρώτο μου παιδί... Γιατί είμαστε χώρια... ;;;