Μετάβαση σε περιεχόμενο

211 μέρες


Recommended Posts

στις πριν 16 ώρες, ο/η peacock είπε:

Το ξέρει αγαπημένη μου....είμαι σίγουρη πως το παιδάκι σου ξέρει πόσο το αγαπάς.. είναι μαζί σου άλλωστε συνέχεια.. ❤️

Πάντα τα παιδάκια μας θα είναι μαζί μας καλή μου... τόσο κοντά και τόσο μακρυά ... μα είναι άδικο... πολύ άδικο... 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

  • Απαντήσεις 167
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

στις πριν 52 λεπτά, ο/η misofeggaro είπε:

Πάντα τα παιδάκια μας θα είναι μαζί μας καλή μου... τόσο κοντά και τόσο μακρυά ... μα είναι άδικο... πολύ άδικο... 

Παντα θα είναι μεσα στη καρδιά μας...απο εκεί δε θα φύγουν ποτέ.....

Πολύ αδικο.........

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

  • 1 month later...
στις On 16/6/2021 at 10:45 ΠΜ, ο/η peacock είπε:

Παντα θα είναι μεσα στη καρδιά μας...απο εκεί δε θα φύγουν ποτέ.....

Πολύ αδικο.........

 

στις On 16/6/2021 at 9:50 ΠΜ, ο/η misofeggaro είπε:

Πάντα τα παιδάκια μας θα είναι μαζί μας καλή μου... τόσο κοντά και τόσο μακρυά ... μα είναι άδικο... πολύ άδικο... 

Είδα αυτό το post τυχαία στο FB  και σκέφτηκα εσάς κορίτσια, κι ας μην έχουμε μιλήσει εδώ στο forum. 

Από τη σελίδα MilkyMakers :''When I was pregnant with my daughter, her cells migrated into my bloodstream and then circled back into hers. For 41 weeks our cells merged, crossed and after she was born these cells stayed in my body, leaving a permanent imprint in my tissues, bones, brain, and skin, and will stay there for decades.

And every child I have left a similar imprint on my body. Even if a pregnancy doesn't go to full term or you have an abortion, these cells still migrate into your bloodstream.

Research has shown that if a mother's heart is injured, fetal cells will rush to the site of the injury and change into different types of cells that specialize in mending the heart! Studies have also shown cells from a fetus in a mother's brain 18 years after she gave birth! ⁠⠀

Mothers have always intuitively felt their child, even when they are not there, now there is scientific proof that we carry them for years and years even after we gave birth to them. I know my body held and made my daughter, but she too made me. Leaving pieces of herself to forever flow through my body and heal me in ways I am still trying to understand.''

Credits: @angelica.ch.r

Μου έκανε εντύπωση και το έψαξα λίγο στο ίντερνετ και βρήκα το παρακάτω άρθρο:

https://www.smithsonianmag.com/science-nature/new-science-motherhood-180977456/ 

💕

 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

  • 2 months later...

Παιδί μου.... 

Δύσκολη μέρα ξημερώνει.. 

29-09-2018 ήταν η τελευταία μέρα σου πάνω στην γη. Εκείνη την ημέρα ειμασταν όλοι εκεί και με κόκκινα τριαντάφυλλα σε αποχαιρέτησαμε. Έβρεχε και φυσούσε δυνατά μα εγώ ούτε βρεχομουν ούτε κρύωνα. Το παιδί μου έθαβα, δεν ήταν δυνατόν να νιώσω κατι περισσότερο από βαθειά θλίψη και απόλυτο κενό ταυτόχρονα. 

Πως περάσαν τρία χρόνια; 

Γιατί τα χαρουμενα γέλια σου δεν αντηχούν στο σπίτι μας; Γιατί τα δυνατά ποδοβολητα σου ακούγονται μόνο στην φαντασία μου; γιατί δεν είσαι εδώ να με φωνάζεις μαμά και να με.. '' πρίζεις'' με αμέτρητα γιατί; 

Αγαπημένο μου παιδί, αγάπημενε μου Κυριάκο, ξέρεις εσύ τι σου ζητώ για απόψε.... Εγω δώρα δεν μπορώ να σου στείλω παιδί μου αλλά εσύ μπορείς. 

'' Σε ευχαριστώ που με έκανες μαμά. Θα είσαι πάντα το παιδί μου. Και θα είσαι το πιο λαμπερό αστέρι στον ουρανό. Παιδί μου... '' 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 8 ώρες, ο/η misofeggaro είπε:

Παιδί μου.... 

Δύσκολη μέρα ξημερώνει.. 

29-09-2018 ήταν η τελευταία μέρα σου πάνω στην γη. Εκείνη την ημέρα ειμασταν όλοι εκεί και με κόκκινα τριαντάφυλλα σε αποχαιρέτησαμε. Έβρεχε και φυσούσε δυνατά μα εγώ ούτε βρεχομουν ούτε κρύωνα. Το παιδί μου έθαβα, δεν ήταν δυνατόν να νιώσω κατι περισσότερο από βαθειά θλίψη και απόλυτο κενό ταυτόχρονα. 

Πως περάσαν τρία χρόνια; 

Γιατί τα χαρουμενα γέλια σου δεν αντηχούν στο σπίτι μας; Γιατί τα δυνατά ποδοβολητα σου ακούγονται μόνο στην φαντασία μου; γιατί δεν είσαι εδώ να με φωνάζεις μαμά και να με.. '' πρίζεις'' με αμέτρητα γιατί; 

Αγαπημένο μου παιδί, αγάπημενε μου Κυριάκο, ξέρεις εσύ τι σου ζητώ για απόψε.... Εγω δώρα δεν μπορώ να σου στείλω παιδί μου αλλά εσύ μπορείς. 

'' Σε ευχαριστώ που με έκανες μαμά. Θα είσαι πάντα το παιδί μου. Και θα είσαι το πιο λαμπερό αστέρι στον ουρανό. Παιδί μου... '' 

Καλημέρα κορίτσι μου... όταν είχα μπει στο φόρουμ διάβασα τι σου έχει συμβεί, προσπαθώντας να σας γνωρίσω λίγο... Έχασα κ εγώ ένα μωράκι τριών μηνών, το φαντάζομαι ότι όσο μεγαλύτερο τόσο χειρότερα τα πράγματα, αλλά μπορώ να σε καταλάβω αρκετά! Εμένα μου συνέβη τον Μάρτιο του 2016 κ ακόμα δεν φεύγει από το μυαλό μου εκείνη η μέρα, κάθε χρόνο για όλους είναι μια μερα όπως όλες, αλλά για εμένα είναι η μερα που έφυγε το αγγελούδι μου... Κ τι σύμπτωση.....!!!! Το παιδάκι που έκανα μετά από αυτήν την ατυχία σαράντησε εκείνη την ημέρα, πήγα στην εκκλησία για το σαράντισμα αλλά το μυαλό μου ήταν μοιρασμένο... Σε καταλαβαίνω τόσο πολύ όταν λες ότι το ακούς μόνο εσύ, το ζω! Ξέρω πολύ καλά ποιο είναι το δώρο που ζητάς.... ελπίζω να έχει πραγματοποιηθεί αυτή η επιθυμία σου, εμένα πραγματοποιήθηκε κ ανυπομονώ για την κάθε επόμενη φορά. Δεν προλάβαμε να μάθουμε το φύλο, αλλά εγώ ξέρω ότι είναι κοριτσάκι, το έχω δει, το έχω κρατήσει αγκαλιά, το έχω ακούσει να με φωνάζει μαμά, το έχω δει να μεγαλώνει κ να παίζει..... Κ ας μην το έχει δει κανένας άλλος! Δεν ξεπερνιέται αυτή η απώλεια δυστυχώς, αλλά σίγουρα μαλακώνει, κ νομίζω πως εσύ είχες πει μια κουβέντα αν θυμάμαι καλά... Πώς η αγάπη πολλαπλασιάζεται κ δεν μοιράζεται κ μένει να το διαπιστώσεις!!! Δεν θα πάψεις ποτέ να το αγαπάς, σου εύχομαι απλά πολύ σύντομα να πολλαπλασιάσεις την αγάπη σου!! Σου στέλνω μια αγκαλιά κ τις ευχές μου να είσαι ευτυχισμένη!!! ❤

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 9 λεπτά, ο/η Froufro είπε:

Καλημέρα κορίτσι μου... όταν είχα μπει στο φόρουμ διάβασα τι σου έχει συμβεί, προσπαθώντας να σας γνωρίσω λίγο... Έχασα κ εγώ ένα μωράκι τριών μηνών, το φαντάζομαι ότι όσο μεγαλύτερο τόσο χειρότερα τα πράγματα, αλλά μπορώ να σε καταλάβω αρκετά! Εμένα μου συνέβη τον Μάρτιο του 2016 κ ακόμα δεν φεύγει από το μυαλό μου εκείνη η μέρα, κάθε χρόνο για όλους είναι μια μερα όπως όλες, αλλά για εμένα είναι η μερα που έφυγε το αγγελούδι μου... Κ τι σύμπτωση.....!!!! Το παιδάκι που έκανα μετά από αυτήν την ατυχία σαράντησε εκείνη την ημέρα, πήγα στην εκκλησία για το σαράντισμα αλλά το μυαλό μου ήταν μοιρασμένο... Σε καταλαβαίνω τόσο πολύ όταν λες ότι το ακούς μόνο εσύ, το ζω! Ξέρω πολύ καλά ποιο είναι το δώρο που ζητάς.... ελπίζω να έχει πραγματοποιηθεί αυτή η επιθυμία σου, εμένα πραγματοποιήθηκε κ ανυπομονώ για την κάθε επόμενη φορά. Δεν προλάβαμε να μάθουμε το φύλο, αλλά εγώ ξέρω ότι είναι κοριτσάκι, το έχω δει, το έχω κρατήσει αγκαλιά, το έχω ακούσει να με φωνάζει μαμά, το έχω δει να μεγαλώνει κ να παίζει..... Κ ας μην το έχει δει κανένας άλλος! Δεν ξεπερνιέται αυτή η απώλεια δυστυχώς, αλλά σίγουρα μαλακώνει, κ νομίζω πως εσύ είχες πει μια κουβέντα αν θυμάμαι καλά... Πώς η αγάπη πολλαπλασιάζεται κ δεν μοιράζεται κ μένει να το διαπιστώσεις!!! Δεν θα πάψεις ποτέ να το αγαπάς, σου εύχομαι απλά πολύ σύντομα να πολλαπλασιάσεις την αγάπη σου!! Σου στέλνω μια αγκαλιά κ τις ευχές μου να είσαι ευτυχισμένη!!! ❤

Σε ευχαριστώ πολύ που με νιώθεις. 

Κάθε απώλεια μετράει γιατί μαζί της χάνονται τα όνειρα και άπειρες στιγμές ευτυχίας. 

Σήμερα περιμένω περίοδο. Έκανα τεστ και η μία γραμμή που εμφανίστηκε μόνο, μου μαχαίρωσε για άλλη μια φορά την καρδιά. 

Επειδή θέλω να πιστέψω στα σημάδια, είχα μεγάλες ελπίδες για σήμερα. Αλλά τώρα θα συνεχίσω να σκεπαζομαι που κ που με την κουβερτα που είχα πάρει για το πρώτο μου παιδί, περιμένοντας τη μαγική στιγμή που θα ανοίξω τα μάτια μου και θα είναι γεμάτη... 

 

ΥΓ πριν δύο μέρες πάρκαρα το αυτοκίνητο μου σε ένα διαφορετικό σημείο και είδα πάνω σε ένα δέντρο μια φιγούρα Σόφη η καμηλοπάρδαλη. Πίστευα ότι ήταν άλλο ένα σημάδι και την πήρα. 

Τώρα νιώθω τόσο χαζή.. Μ

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 1 λεπτό, ο/η misofeggaro είπε:

Σε ευχαριστώ πολύ που με νιώθεις. 

Κάθε απώλεια μετράει γιατί μαζί της χάνονται τα όνειρα και άπειρες στιγμές ευτυχίας. 

Σήμερα περιμένω περίοδο. Έκανα τεστ και η μία γραμμή που εμφανίστηκε μόνο, μου μαχαίρωσε για άλλη μια φορά την καρδιά. 

Επειδή θέλω να πιστέψω στα σημάδια, είχα μεγάλες ελπίδες για σήμερα. Αλλά τώρα θα συνεχίσω να σκεπαζομαι που κ που με την κουβερτα που είχα πάρει για το πρώτο μου παιδί, περιμένοντας τη μαγική στιγμή που θα ανοίξω τα μάτια μου και θα είναι γεμάτη... 

 

ΥΓ πριν δύο μέρες πάρκαρα το αυτοκίνητο μου σε ένα διαφορετικό σημείο και είδα πάνω σε ένα δέντρο μια φιγούρα Σόφη η καμηλοπάρδαλη. Πίστευα ότι ήταν άλλο ένα σημάδι και την πήρα. 

Τώρα νιώθω τόσο χαζή.. Μ

Καθόλου χαζή μη νιώθεις!!! Είναι η βαθύτερη επιθυμία σου κ είναι λογικό τα πάντα για εσένα να γυρίζουν γύρω από αυτό... Θα πραγματοποιηθεί εκεί που δεν το περιμένεις, θα το δεις! Ξέρω πως είναι, είχα πείσει τον εαυτό μου ότι αφού έχασα το μωρό μου δεν θα τα καταφέρω ποτέ ξανά κ πιστεύω πως αυτή η ψυχολογία συνέβαλε στο να μην μένω έγκυος για καιρό. 

Πίστεψε το κορίτσι μου θα έρθει!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 1 λεπτό, ο/η Froufro είπε:

Καθόλου χαζή μη νιώθεις!!! Είναι η βαθύτερη επιθυμία σου κ είναι λογικό τα πάντα για εσένα να γυρίζουν γύρω από αυτό... Θα πραγματοποιηθεί εκεί που δεν το περιμένεις, θα το δεις! Ξέρω πως είναι, είχα πείσει τον εαυτό μου ότι αφού έχασα το μωρό μου δεν θα τα καταφέρω ποτέ ξανά κ πιστεύω πως αυτή η ψυχολογία συνέβαλε στο να μην μένω έγκυος για καιρό. 

Πίστεψε το κορίτσι μου θα έρθει!!!

Θα σου πω κ κάτι που είχε πει μια κοπέλα εδώ κ μου άρεσε πολύ.... οι γιατροί μετράνε σαν πρώτη μέρα της εγκυμοσύνης την πρώτη μέρα περιόδου, οπότε ακόμα κ αν αδιαθετήσεις σήμερα, που ξέρεις... μπορεί να είναι γιατί κάτι καλό ξεκινάει....

Ψαχνόμουν κ εγώ με τέτοια σημάδια κ τελικά το σήμα απ' τον ουρανό ήρθε στο σαράντησμα....

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

  • 1 month later...

Μικρέ μου πρίγκηπα...

σε ευχαριστώ που σε αυτό σου το ταξίδι στη γη άφησες ένα σημάδι στην μαμά σου...
Σε αγαπώ, τώρα και για πάντα... 

Παιδί μου... 

paidi mou2.jpg

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

  • 3 weeks later...

 

Έλα και ράγισε τον κόσμο

έλα και ράγισε εμένα

έλα και ράγισε τον φόβο μου

να φτιάξω ένα κόσμο από εσένα

έλα και ράγισε τον κόσμο μου

έλα και ράγισε εμένα

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

  • 5 months later...
στις On 7/12/2021 at 1:03 ΠΜ, ο/η misofeggaro είπε:

 

Έλα και ράγισε τον κόσμο

έλα και ράγισε εμένα

έλα και ράγισε τον φόβο μου

να φτιάξω ένα κόσμο από εσένα

έλα και ράγισε τον κόσμο μου

έλα και ράγισε εμένα

Ξανά απόψε κλαίω για εσένα. Μου λείπεις τόσο όσο δεν μπορείς να φανταστείς.

Έλα, να φτιάξω έναν κόσμο μόνο από εσένα και εμένα, για τώρα και για πάντα. Σε αγαπάω και μου λείπεις.

Έλα! Παιδί μου... 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 22 ώρες, ο/η misofeggaro είπε:

Ξανά απόψε κλαίω για εσένα. Μου λείπεις τόσο όσο δεν μπορείς να φανταστείς.

Έλα, να φτιάξω έναν κόσμο μόνο από εσένα και εμένα, για τώρα και για πάντα. Σε αγαπάω και μου λείπεις.

Έλα! Παιδί μου... 

Αχ βρε κορίτσι μου έχω διαβάσει καιρό τώρα την ιστορία σου, δεν ξέρω αν υπάρχουν λόγια να σε κάνουν να αισθανθείς καλύτερα αλλά σου εύχομαι ολόψυχα να ιαθει ο πόνος στην ψυχούλα σου, να ηρεμήσει το μέσα σου. Δεν ξέρω αν αυτό θα είναι με ένα άλλο μωρό, με μια υιοθεσία, με μια εσωτερική προσπάθεια ανάκτησης δυνάμεων. Ο κάθε ένας μας βρίσκει τα πατήματα του, εγώ συχνά στρεφομαι στο Θεό για προσευχή, άλλοι κάνουν ψυχοθεραπεία, άλλοι ομοιοπαθητικη, δεν γνωρίζω αν κάτι από αυτά σε βοηθήσει. Ξέρω γυναίκες που δεν έκαναν ποτέ ούτε γάμο ούτε παιδιά και δεν τους απασχόλησε και δεν ήθελαν. Ξέρω και άλλες που τους έμεινε μια πίκρα. Δεν μπορεί κανένας εκτός του εαυτού σου να σου δώσει μια μαγική λύση, μεταξύ μας μακάρι να υπήρχαν μαγικές λύσεις για το σφίξιμο της ψυχής. Νομίζω πως εσένα ίσως σε βοηθήσει η προσφορά σε παιδιά πχ να ενταχθεις εθελοντικά σε ίδρυμα με παιδιά χωρίς γονείς και να πηγαίνεις να προσφέρεις εκεί κάποιες μέρες. Έχω διαπιστώσει ότι η προσφορά βοηθάει την ψυχή. 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 2 λεπτά, ο/η evaioan είπε:

Αχ βρε κορίτσι μου έχω διαβάσει καιρό τώρα την ιστορία σου, δεν ξέρω αν υπάρχουν λόγια να σε κάνουν να αισθανθείς καλύτερα αλλά σου εύχομαι ολόψυχα να ιαθει ο πόνος στην ψυχούλα σου, να ηρεμήσει το μέσα σου. Δεν ξέρω αν αυτό θα είναι με ένα άλλο μωρό, με μια υιοθεσία, με μια εσωτερική προσπάθεια ανάκτησης δυνάμεων. Ο κάθε ένας μας βρίσκει τα πατήματα του, εγώ συχνά στρεφομαι στο Θεό για προσευχή, άλλοι κάνουν ψυχοθεραπεία, άλλοι ομοιοπαθητικη, δεν γνωρίζω αν κάτι από αυτά σε βοηθήσει. Ξέρω γυναίκες που δεν έκαναν ποτέ ούτε γάμο ούτε παιδιά και δεν τους απασχόλησε και δεν ήθελαν. Ξέρω και άλλες που τους έμεινε μια πίκρα. Δεν μπορεί κανένας εκτός του εαυτού σου να σου δώσει μια μαγική λύση, μεταξύ μας μακάρι να υπήρχαν μαγικές λύσεις για το σφίξιμο της ψυχής. Νομίζω πως εσένα ίσως σε βοηθήσει η προσφορά σε παιδιά πχ να ενταχθεις εθελοντικά σε ίδρυμα με παιδιά χωρίς γονείς και να πηγαίνεις να προσφέρεις εκεί κάποιες μέρες. Έχω διαπιστώσει ότι η προσφορά βοηθάει την ψυχή. 

Σε ποιο Θεό να στραφώ; Σε αυτόν  που δεν βοήθησε να είναι το παιδί μου καλά; Γιατί αυτά που μου έλεγαν ότι "ήταν θέλημα Θεού" δεν θέλω καν να τα ακούω, ούτε ότι είναι τώρα στην αγκαλιά της Παναγίας... Ποιος Θεός θέλει γονείς να θάβουν τα παιδιά τους; Και ποια παναγία κρατάει το παιδί μου αγκαλιά αντί για εμένα; 
Ναι, συνεχίζω να κάνω τον σταυρό μου, αλλά μέχρι εκεί. 
το ότι έχασα το παιδί μου, δεν μπορεί να ξεχαστεί, ούτε θα μικρύνει ο πόνος με κάποιον μαγικό τρόπο. Δεν μπορεί να ξεχαστεί όταν περνάς κάθε με΄ρα έξω από το νεκροταφείο που υπάρχει ο τάφος του παιδιού σου, ότι δλδ έχει μείνει από αυτό μετά τη νεκροψία. Ούτε μπορώ να μην θυμάμαι την τελευταία του φωτογραφία, και κλείνουν 4 χρόνια από την Β επιπέδου σε λίγες μέρες. 
Την υιοθεσία την έχω σκεφτεί, αν μέχρι το Σεπτέμβριο δεν μείνω έγκυος θα ολοκληρώσω την αίτηση που έχω ξεκινήσει στο anynet.gr
Έχω δύο ανιψάκια που υπεραγαπώ και τους έχω δώσει τα πάντα. Αυτά θα είναι τα παιδιά μου αν δεν καταφέρω με κάποιο τρόπο να αποκτήσω δικά μου. Επίσης έχω και το σκύλο και τις γάτες μου, τετράποδα αλλά παιδιά μου και αυτά. και ε΄χω διαπιστώσει πως όσο και αν υπεραγαπώ όλα τα παιδιά του κόσμου, κάποιες φορές όταν είμαι κοντά σε μωρά  ή παιδιά στην ηλικία του παιδιού μου, ένας κόμπος σφίγγει το λαιμό μου, κ μετά γίνομαι χάλια. 

Πολλές φορές προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου ότι δεν θέλω πλέον παιδιά ή ότι δεν πρέπει πλέον να κάνω γιατί μεγάλωσα. Τρίχες... 


Με το καλό να πάρεις το παιδάκι σου στην αγκαλιά σου. Σε ευχαριστώ που μου έγραψες, δεν είναι κολλητική η ατυχία, και εμείς που ε΄χουμε χάσει τα παιδιά μας είμαστε μαμάδες, και ας είμαστε αόρατες... 

Αυτό λοιπόν είναι το πανέμορφο παιδί μου, στην Β  επιπέδου, τότε που ήταν όλα καλά και τπτ δεν προμήνηε την τραγωδία που ακολούθησε.

ννν.jpg

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 1 ώρα, ο/η misofeggaro είπε:

Σε ποιο Θεό να στραφώ; Σε αυτόν  που δεν βοήθησε να είναι το παιδί μου καλά; Γιατί αυτά που μου έλεγαν ότι "ήταν θέλημα Θεού" δεν θέλω καν να τα ακούω, ούτε ότι είναι τώρα στην αγκαλιά της Παναγίας... Ποιος Θεός θέλει γονείς να θάβουν τα παιδιά τους; Και ποια παναγία κρατάει το παιδί μου αγκαλιά αντί για εμένα; 
Ναι, συνεχίζω να κάνω τον σταυρό μου, αλλά μέχρι εκεί. 
το ότι έχασα το παιδί μου, δεν μπορεί να ξεχαστεί, ούτε θα μικρύνει ο πόνος με κάποιον μαγικό τρόπο. Δεν μπορεί να ξεχαστεί όταν περνάς κάθε με΄ρα έξω από το νεκροταφείο που υπάρχει ο τάφος του παιδιού σου, ότι δλδ έχει μείνει από αυτό μετά τη νεκροψία. Ούτε μπορώ να μην θυμάμαι την τελευταία του φωτογραφία, και κλείνουν 4 χρόνια από την Β επιπέδου σε λίγες μέρες. 
Την υιοθεσία την έχω σκεφτεί, αν μέχρι το Σεπτέμβριο δεν μείνω έγκυος θα ολοκληρώσω την αίτηση που έχω ξεκινήσει στο anynet.gr
Έχω δύο ανιψάκια που υπεραγαπώ και τους έχω δώσει τα πάντα. Αυτά θα είναι τα παιδιά μου αν δεν καταφέρω με κάποιο τρόπο να αποκτήσω δικά μου. Επίσης έχω και το σκύλο και τις γάτες μου, τετράποδα αλλά παιδιά μου και αυτά. και ε΄χω διαπιστώσει πως όσο και αν υπεραγαπώ όλα τα παιδιά του κόσμου, κάποιες φορές όταν είμαι κοντά σε μωρά  ή παιδιά στην ηλικία του παιδιού μου, ένας κόμπος σφίγγει το λαιμό μου, κ μετά γίνομαι χάλια. 

Πολλές φορές προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου ότι δεν θέλω πλέον παιδιά ή ότι δεν πρέπει πλέον να κάνω γιατί μεγάλωσα. Τρίχες... 


Με το καλό να πάρεις το παιδάκι σου στην αγκαλιά σου. Σε ευχαριστώ που μου έγραψες, δεν είναι κολλητική η ατυχία, και εμείς που ε΄χουμε χάσει τα παιδιά μας είμαστε μαμάδες, και ας είμαστε αόρατες... 

Αυτό λοιπόν είναι το πανέμορφο παιδί μου, στην Β  επιπέδου, τότε που ήταν όλα καλά και τπτ δεν προμήνηε την τραγωδία που ακολούθησε.

ννν.jpg

Αγαπημένη μου μισοφέγγαρο, έχεις τόσο δίκιο. Άσε το θεό ήσυχο κ πιάσε τους ανθρώπους. Ουτε μεγάλωσες ούτε πρέπει να μην θες. Αλλά σε παρακαλώ μην τα αφήνεις στην τύχη!!! Αν περίμενα από την τύχη ακόμα θα είχα αδεια αγκαλιά. Ξέρω ότι δεν είναι απλά, τα έζησα, όμως κάνε σύμμαχο την επιστήμη, δες ειδικό κ ξεκινά υποβοηθουμενη. 4 χρονια περιμένεις, Φτάνει πια. 

Μακάρι να άλλαζε το παρελθόν όμως δυστυχώς... Μπορείς όμως να ορίσεις το μέλλον! Σου εύχομαι ειλικρινά να σου πάνε ολα καλα κ να βρεις τη χαρά. 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 1 ώρα, ο/η Tokyo είπε:

Αγαπημένη μου μισοφέγγαρο, έχεις τόσο δίκιο. Άσε το θεό ήσυχο κ πιάσε τους ανθρώπους. Ουτε μεγάλωσες ούτε πρέπει να μην θες. Αλλά σε παρακαλώ μην τα αφήνεις στην τύχη!!! Αν περίμενα από την τύχη ακόμα θα είχα αδεια αγκαλιά. Ξέρω ότι δεν είναι απλά, τα έζησα, όμως κάνε σύμμαχο την επιστήμη, δες ειδικό κ ξεκινά υποβοηθουμενη. 4 χρονια περιμένεις, Φτάνει πια. 

Μακάρι να άλλαζε το παρελθόν όμως δυστυχώς... Μπορείς όμως να ορίσεις το μέλλον! Σου εύχομαι ειλικρινά να σου πάνε ολα καλα κ να βρεις τη χαρά. 

Γλυκό μου @misofeggaroεννοείται ότι δεν ήταν θέλημα Θεού κανένας θεός δεν θέλει να βλέπει μια μανούλα να υποφέρει κι αν υπάρχει τέτοιος θεός προφανώς δεν μας αφορά και εννοείται ότι εμάς που δεν έχουμε αποκτήσει ακόμα παιδί δεν μας τιμωρεί κανένας θεός τουλάχιστον ο Θεός που πιστεύω εγώ δεν εκδικείται αλλά θα συμφωνήσω με την @Tokyo ευτυχώς που υπάρχει και η επιστημη

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 12 ώρες, ο/η misofeggaro είπε:

Σε ποιο Θεό να στραφώ; Σε αυτόν  που δεν βοήθησε να είναι το παιδί μου καλά; Γιατί αυτά που μου έλεγαν ότι "ήταν θέλημα Θεού" δεν θέλω καν να τα ακούω, ούτε ότι είναι τώρα στην αγκαλιά της Παναγίας... Ποιος Θεός θέλει γονείς να θάβουν τα παιδιά τους; Και ποια παναγία κρατάει το παιδί μου αγκαλιά αντί για εμένα; 
Ναι, συνεχίζω να κάνω τον σταυρό μου, αλλά μέχρι εκεί. 
το ότι έχασα το παιδί μου, δεν μπορεί να ξεχαστεί, ούτε θα μικρύνει ο πόνος με κάποιον μαγικό τρόπο. Δεν μπορεί να ξεχαστεί όταν περνάς κάθε με΄ρα έξω από το νεκροταφείο που υπάρχει ο τάφος του παιδιού σου, ότι δλδ έχει μείνει από αυτό μετά τη νεκροψία. Ούτε μπορώ να μην θυμάμαι την τελευταία του φωτογραφία, και κλείνουν 4 χρόνια από την Β επιπέδου σε λίγες μέρες. 
Την υιοθεσία την έχω σκεφτεί, αν μέχρι το Σεπτέμβριο δεν μείνω έγκυος θα ολοκληρώσω την αίτηση που έχω ξεκινήσει στο anynet.gr
Έχω δύο ανιψάκια που υπεραγαπώ και τους έχω δώσει τα πάντα. Αυτά θα είναι τα παιδιά μου αν δεν καταφέρω με κάποιο τρόπο να αποκτήσω δικά μου. Επίσης έχω και το σκύλο και τις γάτες μου, τετράποδα αλλά παιδιά μου και αυτά. και ε΄χω διαπιστώσει πως όσο και αν υπεραγαπώ όλα τα παιδιά του κόσμου, κάποιες φορές όταν είμαι κοντά σε μωρά  ή παιδιά στην ηλικία του παιδιού μου, ένας κόμπος σφίγγει το λαιμό μου, κ μετά γίνομαι χάλια. 

Πολλές φορές προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου ότι δεν θέλω πλέον παιδιά ή ότι δεν πρέπει πλέον να κάνω γιατί μεγάλωσα. Τρίχες... 


Με το καλό να πάρεις το παιδάκι σου στην αγκαλιά σου. Σε ευχαριστώ που μου έγραψες, δεν είναι κολλητική η ατυχία, και εμείς που ε΄χουμε χάσει τα παιδιά μας είμαστε μαμάδες, και ας είμαστε αόρατες... 

Αυτό λοιπόν είναι το πανέμορφο παιδί μου, στην Β  επιπέδου, τότε που ήταν όλα καλά και τπτ δεν προμήνηε την τραγωδία που ακολούθησε.

ννν.jpg

Να έχεις δύναμη, υγεία και σύντομα να γεμίσει η αγκαλιά σου με ένα μωρό. Από αυτά που έχω καταλάβει στη ζωή το πιο δύσκολο κομμάτι είναι η συγχώρεση, η συγχώρεση του εαυτού μας, η συγχώρεση στους άλλους αλλά και η συγχώρεση απέναντι στην ίδια μας την τύχη. Δεν το γράφω για συμβουλή διότι καμία ειδικότητα σχετική δεν έχω, αλλά νομίζω πως με αυτόν τον τρόπο θα κατευνασεις την τρικυμία του πόνου που περικλείει το πένθος. Η μητέρα μου έχασε το παιδάκι της το δεύτερο από μια σπάνια πάθηση στην καρδιά, της πήρε πολλά χρόνια να ηρεμήσει η ψυχή της και ας ήρθα γρήγορα εγώ. Μετά έχασε άλλο ένα στην κοιλιά. Στην πορεία έμεινε παράλυτος ο μπαμπάς, 24 χρόνια τώρα σε ένα κρεβάτι να τον φροντίζει. Πέθανε η νύφη μας όταν το μωρό της ήταν 9 μηνών και το ανέλαβε η μαμά. Μου λέει αν δεν είχα το μωρό και τον μπαμπά σου να προσφέρω θα είχα τρελαθεί. Ούτε ψυχολόγος τη βοήθησε ούτε και πάει κάθε Κυριακή εκκλησία. Έγινε εκκλησία το σπίτι μας. Για αυτό σου μίλησα για την προσφορά ως εναλλακτική για να ηρεμήσει η ψυχή απέναντι στον μεγάλο πόνο. Έχουμε έναν οικογενειακό τάφο, πρώτα το όνομα του μωρού ετών 2.5, μετά η γιαγιά ετών 87 και τέλος η νύφη ετών 37. Ο αδερφός μου εκεί ξημεροβραδιαζεται αρκετά συχνά. Σε καταλαβαίνω. 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

  • 3 weeks later...

Nights in white satin
Never reaching the end
Letters I've written
Never meaning to send
Beauty I'd always missed
With these eyes before
Just what the truth is
I can't say anymore
'Cause I love you
Yes I love you
Oh, how I love you
Gazing at people
Some hand in hand
Just what I'm going through
They can't understand
Some try to tell me
Thoughts they cannot defend
Just what you want to be
You will be in the end
And I love you
Yes I love you
Oh, how I love you
Oh, how I love you
Nights in white satin
Never reaching the end
Letters I've written
Never meaning to send
Beauty I'd always missed
With these eyes before
Just what the truth is
I can't say anymore
Yes I love you
Oh, how I love you
Oh, how I love you
Yes I love you
Yes I love you
Oh, how I love you
Oh, how I love you
Breathe deep the gathering gloom
Watch lights fade from every room
Bed sitter people look back and lament
Another days useless energy spent
Impassioned lovers wrestle as one
Lonely man cries for love and has none
New mother picks up and suckles her son
Senior citizens wish they were young
Cold hearted orb that rules the night
Removes the colors from our sight
Red is gray and yellow white
But we decide which is right
And which is an illusion

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις On 18/6/2022 at 7:18 ΜΜ, ο/η misofeggaro είπε:

Nights in white satin
Never reaching the end
Letters I've written
Never meaning to send
Beauty I'd always missed
With these eyes before
Just what the truth is
I can't say anymore
'Cause I love you
Yes I love you
Oh, how I love you
Gazing at people
Some hand in hand
Just what I'm going through
They can't understand
Some try to tell me
Thoughts they cannot defend
Just what you want to be
You will be in the end
And I love you
Yes I love you
Oh, how I love you
Oh, how I love you
Nights in white satin
Never reaching the end
Letters I've written
Never meaning to send
Beauty I'd always missed
With these eyes before
Just what the truth is
I can't say anymore
Yes I love you
Oh, how I love you
Oh, how I love you
Yes I love you
Yes I love you
Oh, how I love you
Oh, how I love you
Breathe deep the gathering gloom
Watch lights fade from every room
Bed sitter people look back and lament
Another days useless energy spent
Impassioned lovers wrestle as one
Lonely man cries for love and has none
New mother picks up and suckles her son
Senior citizens wish they were young
Cold hearted orb that rules the night
Removes the colors from our sight
Red is gray and yellow white
But we decide which is right
And which is an illusion


γλυκο μου κορίτσι, δεν ξέρω αν θα ακουστω σκληρη τώρα ή σε πληγωσω, ή σε στενοχωρήσω αλλά νιώθω ότι πρέπει να το πω για να σε «ταρακουνησω» λίγο και με κάθε επιφύλαξη θα το πω, με όλη μου την αγνή και καθαρή ψυχή και πρόθεση. 
 

σιγουρα δν μπορώ να διανοηθώ πως είναι να σου συμβεί αυτό. Μπορώ όμως με σιγουριά να πω, πως όσο παραμένεις «προσκολλημένη» σε αυτό που συνέβη δεν μπορεί να έρθει κάτι καινούριο. Αυτό συμβαίνει σε όλες τις περιπτώσεις. Μόλις αφήνουμε πίσω κάτι άσχημο που μας συνέβη κάτι καινούριο έρχεται. Σε καμία των περιπτώσεων δεν εννοώ να το ξεχάσεις ενδεχομένως να είναι κ αδύνατο. Αλλά εννοώ να πάρεις τα πάνω σου και να κυνηγήσεις αυτό που θέλεις. Καμία μάχη δεν κερδίζεται αν είμαστε απαθείς. Θρήνησες αρκετά την παρακολουθώ την ιστορία σου. Σε ταλαιπωρείς κορίτσι μου. Πρέπει να ανακουφίσεις την ψυχή σου. Κλάψε μια μέρα δυνατά ούρλιαξε φώναζε βρίσε θεούς και Παναγίες βγάλε το παράπονο σου όσο πιο δυνατά μπορείς και πες μόλις τελειώσει η μέρα θα σταματήσω. Θα ξυπνήσω το πρωί και θα προχωρήσω με δύναμη σθένος πεισμα υπομονή και επιμονή να κυνηγήσω αυτό που θέλω. Όχι σαν να μη συνέβη ποτε αλλά σα να μη το έχεις βάρος και σκέψη που σε βασανίζει. Κλάψε όσο θέλεις μια τελευταία φορά, βγάλε τον πόνο σου, αλλά να είναι η τελευταία. Είναι άδικο αυτό που κανεις. Και για σένα και για το μωράκι που έχασες αλλά και για αυτό που θα έρθει. Πάρε τα πάνω σου, αναδρανισε. Έχω περάσει πολύ άσχημα πράγματα  στη ζωή μου και αν έχω μάθει καλά πως κανεις ποτε τίποτα δε θα μου φέρει έτοιμο στο πιάτο. Για οτιδήποτε πρέπει να παλεύουμε και να αποχωριζόμαστε τα άσχημα που μας συμβαίνουν για να διοχετεύσουμε την ενέργεια μας στον στόχο. 
 

Με κάθε επιφύλαξη ότι θα σε στενοχωρεσω εαν υπάρχει έστω και μια πιθανότητα να σε βγάλω από αυτή την κατάσταση ας τα πω όλα αυτά και ας υπάρχουν κ άλλες 99 πιθανότητες ότι θα θυμώσεις. 
 

σε παρακαλώ βγες στο φως. Σε περιμένει εκεί ένα άλλο παιδί και σου απλώνει χεράκια. Είναι αμαρτία να μη τα πιάνεις επειδή κρατάς χεράκια παιδιού που έφυγε και δεν μπορεί να ξαναέρθει. Σήκω πάνω μάζεψε ολεσ Τις δυνάμεις σου και βγες στο φως. 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

  • 1 month later...
στις On 5/8/2018 at 12:53 ΜΜ, ο/η misofeggaro είπε:

Παιδί μου.
Σου γράφω για να σου πω όσα δεν πρόλαβα. Σε είχα μέσα μου 211 μέρες. Οι πιο όμορφες μέρες της ζωής μου. Σε αγαπάω τόσο πολύ. Αυτό το ξέρεις. Στο έλεγα συνέχεια. Όπως σου έλεγα ότι δε θα αφήσω να σε πειράξει κανείς. Πως και εγώ και ο μπαμπάς σου θα είμαστε πάντα δίπλα σου. Πως σε περιμένουμε όλοι, παππούδες γιαγιάδες θείοι θείες ξαδέλφια, με μεγάλη ανυπομονησία. Χάιδευα την κοιλιά μου και έκανα όνειρα για εμάς. Σου τραγουδούσα και καμάρωνα που σε λίγο καιρό θα σε είχα στην αγκαλιά μου. Όμως δεν πρόλαβα... Συγνώμη που δεν κατάλαβα... μέχρι εκείνο το πρωί που ότι και αν έκανα δεν έπαιρνα κανένα σημάδι ζωής σου. Και ήρθε εκείνος ο τελευταίος υπέρηχος να μου δείξει την μικρή σου καρδιά σταματημένη. Από εκεί κι πέρα άρχισε ο εφιάλτης μου. Δεν γίνεται να είναι αλήθεια παιδί μου. θα ξυπνήσω και θα είναι όλα καλά. Δεν γίνεται να σε γέννησα πεθαμένο. Δεν γίνεται να μην μπορούσα να σε πάρω αγκαλιά. Δεν γίνεται όλοι αυτοί που σε περίμεναν να είναι εκεί και εσύ να λείπεις. Παιδί μου..;;; Πόσα γιατί έχουν περάσει από το μυαλό μου... Πόσα τεράστια γιατί έχουν χαρακώσει για πάντα τη ψυχή μου. Σε ευχαριστώ που με έκανες μαμά. Θα είσαι πάντα το παιδί μου. Και θα είσαι πάντα το πιο λαμπρό αστέρι στον ουρανό. Παιδί μου... 

30/07/2018-30/07/2022

4 χρόνια μαμά με άδεια αγκαλιά.

Πως & πότε πέρασαν 4 χρόνια παιδί μου;

🖤
 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

  • 1 month later...
στις On 30/7/2022 at 8:50 ΠΜ, ο/η misofeggaro είπε:

30/07/2018-30/07/2022

4 χρόνια μαμά με άδεια αγκαλιά.

Πως & πότε πέρασαν 4 χρόνια παιδί μου;

🖤
 

Διάβασα την ιστορία σου γλυκό μου μισοφέγγαρο κ πόσο κριμα που μοιάζει με την δική μου!!! 3 χρόνια μαμά με άδεια αγκαλιά.  Γέννησα το κοριτσάκι μου 24 εβδομαδων έπρεπε να κάνω διακοπη γιατί κόλλησα κυτταρομεγαλοιο οτι δεν ειχα κολλήσει 37 χρόνια όπως κ εσυ.  Κανένας δε μιλάει γι αυτό γιατι είναι καλύτερα να κάνουμε πως δεν συνέβη όλοι εύχονται με ένα μωρό όμως για να σου θυμίσουν ότι δεν έχεις.  Δεν θέλω ευχες δεν θέλω παρηγοριες θέλω να με αφήσουν ήσυχη. Προσπαθώ με φυσιλογικη κ υποβοηθουμενη αλλά τίποτα δυστυχώς. Πλέον 40 ο κλοιός στενεύει κ εγω φοβάμαι αλλά ελπίζω στο θαύμα...μας το εύχομαι!!! Μια γεμάτη αγκαλιά με ένα μωράκι γερό! 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 16 ώρες, ο/η Zenia z είπε:

Διάβασα την ιστορία σου γλυκό μου μισοφέγγαρο κ πόσο κριμα που μοιάζει με την δική μου!!! 3 χρόνια μαμά με άδεια αγκαλιά.  Γέννησα το κοριτσάκι μου 24 εβδομαδων έπρεπε να κάνω διακοπη γιατί κόλλησα κυτταρομεγαλοιο οτι δεν ειχα κολλήσει 37 χρόνια όπως κ εσυ.  Κανένας δε μιλάει γι αυτό γιατι είναι καλύτερα να κάνουμε πως δεν συνέβη όλοι εύχονται με ένα μωρό όμως για να σου θυμίσουν ότι δεν έχεις.  Δεν θέλω ευχες δεν θέλω παρηγοριες θέλω να με αφήσουν ήσυχη. Προσπαθώ με φυσιλογικη κ υποβοηθουμενη αλλά τίποτα δυστυχώς. Πλέον 40 ο κλοιός στενεύει κ εγω φοβάμαι αλλά ελπίζω στο θαύμα...μας το εύχομαι!!! Μια γεμάτη αγκαλιά με ένα μωράκι γερό! 

Αχ κορίτσι μου, τράβηξες και εσύ τον πρώτο αριθμό του λαχείου... Δυστυχώς κάνεις δεν ξέρει τι του επιφυλάσσει η ζωή, και δυστυχως είμαστε πολλές που έχουμε ζήσει αυτή τη τραγωδία. Το κοριτσάκι σου είναι μαζί με με το γιο μου και μαζί με πολλά άλλα μωρά. Μας βλέπουν και μας καμαρώνουν που είμαστε τόσο δυνατές. Είχατε σκεφτεί τι όνομα θα δίνατε στην κόρη σου;

Είσαι στην ομάδα νεογνική Απώλεια και Απώλεια Κύησης στο Facebook; είναι ένας ασφαλής χώρος για να μιλάς για αυτά που έχεις ζήσει και για να παίρνεις συμβουλές. 

Εμένα έχουν σταματήσει να μου το εύχονται τόσο ξεκάθαρα. Μόνο μου εύχονται ότι καλό επιθυμείς. Ίσως επειδή οδεύω προς τα 42 να έχουν εξοικειωθεί με την ιδέα ότι δεν θα μείνω πάλι έγκυος. Μόνο που η μαμά μου προχθές που είχα τη γιορτή μου, μου ευχήθηκε και έβαλε τα κλάματα. Ράγισε η καρδιά μου. 

Εγώ έκανα αίτηση σε έναν οργανισμό που κάνει δωρεάν εξωσωματικες σε ζευγάρια με χαμηλό εισόδημα και περιμένω απάντηση μεσα στις επόμενες 15 μέρες. Να πω τουλάχιστον ότι το έκανα και αυτό. 

Εύχομαι να γεμίσει η αγκαλιά μας και να γιατρεύει λίγο η ρημαγμενη μας καρδιά. Τόση αγάπη που έχουμε κάπου πρέπει να ακουμπήσει, είναι κρίμα να μένει ανενεργοποιητη... 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 6 ώρες, ο/η misofeggaro είπε:

Αχ κορίτσι μου, τράβηξες και εσύ τον πρώτο αριθμό του λαχείου... Δυστυχώς κάνεις δεν ξέρει τι του επιφυλάσσει η ζωή, και δυστυχως είμαστε πολλές που έχουμε ζήσει αυτή τη τραγωδία. Το κοριτσάκι σου είναι μαζί με με το γιο μου και μαζί με πολλά άλλα μωρά. Μας βλέπουν και μας καμαρώνουν που είμαστε τόσο δυνατές. Είχατε σκεφτεί τι όνομα θα δίνατε στην κόρη σου;

Είσαι στην ομάδα νεογνική Απώλεια και Απώλεια Κύησης στο Facebook; είναι ένας ασφαλής χώρος για να μιλάς για αυτά που έχεις ζήσει και για να παίρνεις συμβουλές. 

Εμένα έχουν σταματήσει να μου το εύχονται τόσο ξεκάθαρα. Μόνο μου εύχονται ότι καλό επιθυμείς. Ίσως επειδή οδεύω προς τα 42 να έχουν εξοικειωθεί με την ιδέα ότι δεν θα μείνω πάλι έγκυος. Μόνο που η μαμά μου προχθές που είχα τη γιορτή μου, μου ευχήθηκε και έβαλε τα κλάματα. Ράγισε η καρδιά μου. 

Εγώ έκανα αίτηση σε έναν οργανισμό που κάνει δωρεάν εξωσωματικες σε ζευγάρια με χαμηλό εισόδημα και περιμένω απάντηση μεσα στις επόμενες 15 μέρες. Να πω τουλάχιστον ότι το έκανα και αυτό. 

Εύχομαι να γεμίσει η αγκαλιά μας και να γιατρεύει λίγο η ρημαγμενη μας καρδιά. Τόση αγάπη που έχουμε κάπου πρέπει να ακουμπήσει, είναι κρίμα να μένει ανενεργοποιητη... 

Ευχαριστώ για την απάντηση σου!! Δεν την γνώριζα την ομάδα. Για να αντέξω το μυαλό μου έκλεισε ότι κάποιος με επέλεξε για να φέρω έναν άγγελο γιατι δεν μπορώ να φανταστώ ποια ήταν αυτή η αμαρτία που την πλήρωσα τόσο ακριβά..Ημασταν ατυχες!!Ο Κυριάκος σου κ η Ελισάβετ μου θα είναι πάντα στις καρδιές μας. Μιλάς τόσο όμορφα ,δημιουργείς τόσα συναισθήματα το αξίζεις να γίνεις μάνα κ σου το εύχομαι ολόψυχα.  Αυτός ο πόνος να καταλαγιάσει. Μακάρι να έχεις μια θετική απάντηση από τον οργανισμό που απευθύνθηκες κ να σε βοηθήσει να πραγματοποιήσεις το όνειρο σου. Να γίνει κάτι κ για εμας !! Πόσα δάκρυα ακόμα για το μωρό που χάσαμε κ το μωρό που δεν έρχεται.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 9 ώρες, ο/η misofeggaro είπε:

Αχ κορίτσι μου, τράβηξες και εσύ τον πρώτο αριθμό του λαχείου... Δυστυχώς κάνεις δεν ξέρει τι του επιφυλάσσει η ζωή, και δυστυχως είμαστε πολλές που έχουμε ζήσει αυτή τη τραγωδία. Το κοριτσάκι σου είναι μαζί με με το γιο μου και μαζί με πολλά άλλα μωρά. Μας βλέπουν και μας καμαρώνουν που είμαστε τόσο δυνατές. Είχατε σκεφτεί τι όνομα θα δίνατε στην κόρη σου;

Είσαι στην ομάδα νεογνική Απώλεια και Απώλεια Κύησης στο Facebook; είναι ένας ασφαλής χώρος για να μιλάς για αυτά που έχεις ζήσει και για να παίρνεις συμβουλές. 

Εμένα έχουν σταματήσει να μου το εύχονται τόσο ξεκάθαρα. Μόνο μου εύχονται ότι καλό επιθυμείς. Ίσως επειδή οδεύω προς τα 42 να έχουν εξοικειωθεί με την ιδέα ότι δεν θα μείνω πάλι έγκυος. Μόνο που η μαμά μου προχθές που είχα τη γιορτή μου, μου ευχήθηκε και έβαλε τα κλάματα. Ράγισε η καρδιά μου. 

Εγώ έκανα αίτηση σε έναν οργανισμό που κάνει δωρεάν εξωσωματικες σε ζευγάρια με χαμηλό εισόδημα και περιμένω απάντηση μεσα στις επόμενες 15 μέρες. Να πω τουλάχιστον ότι το έκανα και αυτό. 

Εύχομαι να γεμίσει η αγκαλιά μας και να γιατρεύει λίγο η ρημαγμενη μας καρδιά. Τόση αγάπη που έχουμε κάπου πρέπει να ακουμπήσει, είναι κρίμα να μένει ανενεργοποιητη... 

Κοριτσάκι μου γιατί δεν κάνεις τα χαρτιά σου για εξωσωματική  κ σε δημόσια νοσοκομεία που είναι δωρεάν; Εγώ ήξερα ότι μπορεί να ζητάνε έως κ 500€ σε αυτά , αλλά κάποια είναι τελείως δωρεάν όπως σε αυτό που έκανε αίτηση  η Lacostaki. 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

  • 2 months later...

Δεν υπαρχουν λογια για εσας τις ηρωιδες μανουλες.. Δεν υπαρχουν λογια παρηγοριας, και ξερω οτι δεν τα χρειαζεστε κιολας! Εγώ ενα μεγαλο ευχαριστώ θα πω μονο που ειστε προτυπα ψυχικης δυναμης και που μεσα απο τις ιστοριες σας μας υπενθυμιζετε οτι πρεπει να παλευουμε καθημερινα! Τα αγγελακια σας ειναι εκει ψηλα και παιζουν ολα μαζι, σκορπωντας γελια που θα φτανουν στα αυτια σας σε καποιο ομορφο ονειρο σας. Νιωθουν την αγαπη σας και ας μην τα εχετε στην αγκαλια σας, κα ειμαι σιγουρη οτι σας ακουνε καθημερινα που τους μιλατε!

 Ξέρω βαθια μεσα μου ότι θα γινετε ευτυχισμενες, αρκει να το πιστεψετε και εσεις! Η πληγη θα ειναι παντα εκει, δεν θα σβησει ποτε, ισως λιγο λιγο , χρονο με το χρονο να μπορει να γινει καπως πιο διαχειρησιμη..

Εγώ προσωπικά σας ευχαριστώ και πάλι για τα σπουδαία αυτά μαθηματα ζωης! Ευχομαι απο τα βαθη της καρδιας μου να γεμισει πολυ πολυ συντομα η αγκαλια σας γιατι το αξιζετε!! 

Υ.Γ. Να μας γράφετε οσο συχνα το εχετε αναγκη, ειμαστε εδω και για τα ομορφα αλλα και για τα δύσκολα!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.




  • Απαντήσεις

    • Να ευχηθώ και από εδώ, με το καλό το νέο μέλος 😊😊😊 Μόνο να ξέρεις ότι υπάρχει άλλο section που ανοίγονται αυτά τα θεματακια. Ίσως εδώ δεν το δουν οι κοπέλες.
    • Ναι, ψάξε να βρεις κανέναν μεταχειρισμένο γιατί είναι και πανάκριβοι! Έτσι γλιτώνεις την πολύ αγκαλιά και μπορείς να κάνεις κάτι στην κουζίνα. Κοιτάς βέβαια το παιδί συνέχεια, αλλά απασχολειται κάπως.Ίδια ηλικία έχουν περίπου τα παιδάκια μας 😊 Εμένα πριν λίγες μέρες έκλεισε 15 μηνών. Κοίτα αν είναι να ξυπνάς τόσο νωρίς, ίσως να ξυπνάς και τον μικρό νωρίς ώστε να κοιμάται νωρίτερα το βράδυ. Θα είναι λίγο ζόρι αφού δουλεύει και ο σύζυγός πολλές ώρες αλλά θα τα καταφέρετε 😊 Δύσκολα στην αρχή λόγο ωραρίου, αλλά θα βρείτε τον ρυθμο σας.  Το βράδυ κοιμάται συνεχόμενα ή έχετε αφυπνίσεις;
    • Ποπό νωρίς είναι... Έφυγε κανονικά μόνη της ή με στήριξη; Αχ τι έχεις να τραβήξεις... Ούτε στο καρότσι δεν κάθονται μετά... Πολύ κυνήγι!
    • Το παθαίνω πού κ πού κ εγώ...ιδιαιτέρως επειδή είναι πολύ μικρούλης.  Σκέφτομαι πώς θα νιώσει,  πως είναι μωράκι ακόμη κ εγώ θα δώσω κ αλλού προσοχή κτλ κτλ. Πολλές φορές βουρκωνω στη σκέψη ότι δεν θα είμαστε όπως τόσο καιρό. Από τη μέρα που γεννήθηκε είμαστε αχώριστοι κ αυτή η εγκυμοσύνη παρετεινε την άδεια στη δουλειά οπότε ούτε τώρα που έγινε 1 τον αποχωρίστηκα. Δεν ξέρω βέβαια αν θα είναι πιο δύσκολο γ αυτόν ή για μένα. Δεν εννοώ πρακτικά, αλλά και συναισθηματικά.  Ωστόσο μετά σκέφτομαι αυτό που είπες... ο.τι καλύτερο μου έδωσαν οι γονείς μου είναι τα αδέρφια μου. Νιωθω τοσο τυχερη κ ευλογημενη γ αυτό! Αυτό πρέπει να σκεφτόμαστε. !  Επίσης είμαστε έτσι οι μανουλες που (θα) κάνουμε τα πάντα για να είμαστε εκεί για τα παιδάκια μας. Η κούραση κουραση αλλά παίρνουμε κ δύναμη από το χαμόγελό τους.
    • Κι εμένα είμαι σίγουρη ότι θα με δυσκολέψει πολύ το πρωινό ξύπνημα μιας και θα πρέπει να ξυπνάω στις 6 οπότε ιδανικά θα ήθελα να κοιμάμαι στις 10-11. Πράγμα το οποίο είναι εντελώς διαφορετικό από το τωρινό μου πρόγραμμα αλλά θα προσαρμοστω ελπίζω σιγά σιγά 😛  Επίσης αυτό δε μου αφήνει πολύ χρόνο ελεύθερο αφού κοιμηθεί ο μικρός γιατί μετά από λίγο πρέπει να ξαπλώσω κι εγώ. Μου φτάνει ίσα για ένα μπάνιο και να χαλαρώσω μισή ώρα, οπότε όλες οι δουλειές πρέπει να έχουν γίνει το απόγευμα. Φαντάζομαι ότι κάποια απογεύματα θα πρέπει να μένω μέσα να τελειώνω τις δουλειές και τις υπόλοιπες μέρες να κάνουμε μια βόλτα. Ελπίζω να πάει καλά! Ο μικρός μου είναι 14 μηνών, κοντεύει 15 και είναι αρκετά ζωηρός και δύσκολος στον ύπνο ακόμα, πράγμα που λογικά θα με δυσκολέψει περισσότερο με το πρωινό ξύπνημα και τη δουλειά. Να σου πω την αλήθεια αυτές τις μέρες ήταν στη σκέψη μου ο πύργος εκμάθησης και μου είπε κι ένας γνωστός μου ότι τους έσωσε! Οπότε μάλλον θα είναι η επόμενη αγορά μας!! ❤️
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...